Ik zal nog maar eens opnieuw beginnen maar heb beslist mijn versie wat in te korten!!! Kwestie dat ik daarstraks anderhalf uur heb zitten typen voor pietje snot. Vorige vrijdagnacht heb ik samen met mijn schoonbroer Ivan en Gerry gevolgd met de dodentocht. Jammer genoeg moest Ivan na 54 km de wandeltocht staken door heel veel blaren. Gerry stapte de tocht wel uit en was om half vijf aan de aankomst. Toch een knappe prestatie van Ivan wetende dat je in Wit Rusland al bijna een held bent als je tien km hebt gestapt. Hij heeft dan ook beslist om het thuisfront pas in te lichten wanneer hij terug is in Belarus.Zijn mama is zowieso al heel bezorgd omdat hij zo ver van huis is en daarom lijkt het hem dan ook beter het pas dan te vertellen. Tegen half tien waren we zaterdagavond thuis,enkel Yauheni bleef nog een keer bij moeke slapen want op zondag moest Bo een voetbaltornooi spelen en hij had geen zin om mee te gaan. Het duurde maar een paar minuten voor Gerry en ook ik in dromenland waren.Ook Bo sliep snel terwijl Kate en Brent nog tv keken. Zondag liep om zeven uur de wekker af en dat vonden we eigenlijk een paar uurtjes te snel maar tja de plicht riep,ons prutske moest en zou gaan voetballen. Het werd een leuke voetbaldag en de ploeg slaagde er zelfs in om hun poule te winnen.Jammer voor hen verloren ze de finale nipt met 2-1.Natuurlijk was de trainer supertrots en alle mama's en papa's die meewaren ook. Eens thuis kon Gerry nog wat rusten ,terwijl ik om Yauheni reed naar moeke. Ook ik nam daarna nog even een kleine rustpauze voor ik aan het eten begon. De kids speelden nog een tijdje en wij gingen ook zondag op tijd naar bed want echt uitgerust waren we nog niet. Gelukkig konden we maandag ietsje langer slapen en deden we in de loop van de dag niet te veel. Tegen drie uur had ik afgesproken om Ivan te gaan halen zodat hij hier kon skypen met zijn mama. Om half vijf moesten we hier dan vertrekken richting voetbal want Bo moest ook nu weer een match spelen. Iedereen ging mee behalve Brent die liever thuis bleef. Het werd een leuke wedstrijd en onze jongens wonnen met 2-1 van Haasdonk.Hun eerste beker van het seizoen was binnen!! Dinsdag was het een speciale dag,Yauheni werd 12 jaar !! Ik moest wel eerst nog gans de dag gaan werken .Mijn zus kwam dan ook s'morgens de jongens halen om hen bij moeke en bompa af te zetten samen met de twee neefjes.Bas en Sep waren in het begin een beetje verlegen tov Ivan en wanneer moeke dan nog al lachende zei,ja die eet kindjes op in Wit Rusland kon de pret niet meer op.Da klein spook van mij is kampioen in alle talen door elkaar te gebruiken en had er nie beter op gevonden dan even tegen Ivan te vertalen wat de moeke zei maar dan wel op zijn manier:Ivan koesjet childeren.Volgens ons moeke volgde er een serieuze lachpartij bij zowel haar,bompa als Ivan.En ook ik moest er in de namiddag heel erg om lachen.Acht jaar maar pienter genoeg om in zijn eigen taaltje dingen te vertalen,wat Russisch,Engels en Nederlands door elkaar en meneerke weet zijn plan wel te trekken. Na het werk haalde ik snel de kids op en ging nog even langs de winkel.Yauheni had s'morgens al zijn ds gekregen(de oude van Bo die Wilko had gerepareerd) en kreeg ook nog een gsm van ons.Hij was natuurlijk superblij. Gerry ging met Bo naar de training terwijl ik voor ons al voor eten zorgde. Jammer genoeg gebeurde er net op deze leuke dag een klein ongelukje,Yen liet per ongeluk(door veel te wild te zijn) de laptop van Brent vallen en jammer genoeg was het beeldscherm stuk binnenin. En ook al was het zijn verjaardag,soms is hij zo wild dat we eigenlijk tegenover onze andere kinderen niet anders konden dan ook hem toch wel wat te straffen:zolang Brent zijn laptop niet terug had mocht ook hij niet meer op de computer spelen.Zonder zeuren aanvaarde hij wat de gevolgen waren want hij wist zelf heel goed wat hij mispeuterd had. Toch werd er daarna gefeest met moeke en bompa,Mieke en Wilko en de kids en tolk Ivan. Er was taart en natuurlijk ook ijs voor de jarige want dat eet hij supergraag. De kids speelden nog buiten,terwijl Ivan en Wilko de gsm probeerden om te zetten in het Russisch.Jammer genoeg verliep het niet van een leien dakje en besloot Wilko de gsm mee te nemen naar huis om daar verder te proberen. Op woensdag gingen Bo en Brent naar het speelplein en had Kate afgesproken met haar vriendinnen om te gaan shoppen. In de voormiddag hielp ze me en poetste ze de badkamer terwijl ik me bezighield met heel veel was en strijk.Yauheni sliep vrij lang en nadat hij had gegeten keek hij eerst een tijdje tv.Toen ons zus weg was kwam Kilian,ons buurjongetje bellen en wou hij gaan buiten spelen.Tot mijn verbazing zag ik hem behalve voor het eten of om te drinken amper binnen.Hij ging zelfs naar het pleintje voetballen of ze speelden hier samen op de trampoline. Tegen vijf uur ging ik de andere twee jongens halen van het speelplein en was het tijd om te eten. Om zeven uur vertrokken Gerry en ik samen met Bo en Yauheni naar Ludo en Mieke.Ik moest nog iets ophalen en ook nog gerief wegbrengen.Het werd een gezellige avond terwijl de jongens zich amuseerden met een go-cart en fiets ,samen met Nastia, een ander Wit Russisch meisje dat bij hun verblijft. Tegen kwart voor elf waren we thuis en was het de hoogste tijd om te gaan slapen. Gisteren gingen we naar walibi samen met Ivan.Kate en Brent gingen naar het speelplein want hadden op voorhand gekozen om volgende week nog een keer de tweedaagse te doen.Het was dat of nog een keer mee met ons maar ze kozen dus voor het speelplein.Om tien uur waren we aan het park en eigenlijk viel het heel goed mee qua volk.We moesten nergens lang aanschuiven wat natuurlijk superfijn was.Ik ging in de meeste dingen niet mee in omdat ik weer vreselijk veel rugpijn had en de nacht ervoor migraine had gehad. Maar toch genoot ik ook van ons dagje uit.Voor Ivan was het de eerste keer in zo een groot pretpark en hij vond het dan ook superfijn.Ook de jongens amuseerden zich al had Bo het vaak moeilijk.We denken dat hij begint te beseffen dat volgende week stillekesaan dichterbij komt en hij weer afscheid moet gaan nemen.En op zijn manier laat hij het voelen door geregeld heel lastig te zijn of te beginnen roepen.Ik heb me dan ook op een bepaald moment even serieus boos gemaakt en gelukkig ging het daarna een stuk beter en genoot hij terug van de uitstap. We hadden een picknick mee en drinken maar omdat het zo warm was werden er daar nog verschillende flesjes drank gekocht want het was echt superwarm. Om vier uur wilden we voor de tweede keer nog eens in de bekende boomstammetjes gaan maar toen we al een hele tijd aan het aanschuiven waren viel deze attractie net in panne.Eerst werd er gezegd dat het snel zou opgelost zijn maar het duurde wel heel lang zodat we langs de nooduitgang buiten gingen.Ondertussen was de lucht zo goed als zwart en lagen ook al de andere attracties stil.We besloten om naar huis te gaan maar moesten snel schuilen voor de hevige regen. Gelukkig duurde het niet al te lang zodat we iets voor zes uur in de auto zaten. Het werd een lange rit terug door de vele regen en vooral door de hele lange files.Boke lag al snel te slapen en ook Ivan deed een dutje terwijl Yen gezellig naar buiten zat te kijken.Tegen half acht waren we bij moeke en praatten nog even bij over de leuke dag.Bo lag nog steeds te slapen en zelfs toen we weer naar huis reden werd hij niet wakker. Gerry nam hem uit de auto en zorgde daarna voor eten voor hem en Yauheni terwijl ik (dom dat ik ben) nog eens opnieuw naar moeke mocht omdat mijn gsm daar nog lag. Eens thuis at ik ook nog iets en keek nog even mijn mails na en blogde al een stukje. Daarna bracht ik ons slapende Boke naar zijn bed en kroop zelf ook op de zetel. Blijkbaar waren zowel Gerry als ik in slaap gevallen want het was al een stuk na middernacht dat hij me wakker maakte om naar boven te gaan. Deze morgen stond ik op met toch wel wat een raar gevoel.Net vandaag is het precies een jaar geleden dat Stefan(zoals ons Boke het zegt) een sterretje werd.Voor degene die mijn blog al volgen sinds vorig jaar weten dan ook wat er toen gebeurde.Ik was namelijk vorig jaar deze week samen met mijn beste vriendin Christine op vakantie in de ardennen toen het noodlot toesloeg en Stefan omkwam in een moto-ongeluk.Het eerste wat ik dan ook deed deze morgen was een smsje sturen naar haar.Al gans de week hangt het een beetje op mij en vandaag had ik het toch ook wel best moeilijk. Al zeker toen om half elf de bel ging en Christine daar stond met bloemetjes voor mij. Even met haar woorden,vandaag hoef ik niet te veel mensen te zien maar jou moest ik gewoon zien.Er werd stevig geknuffeld en er vielen traantjes bij ons allebei.Ik krijg er nog kippevel van als ik terugdenk aan wat we meemaakten vorig jaar.Ik ben dan ook heel blij dat onze vriendschap er alleen maar veel sterker op is geworden en we nu elkaar heel vaak zien of horen.We hebben er beide nog steeds nood aan om er samen over te praten of gewoon af te spreken en dingen samen te doen,en er te zijn voor elkaar. Ook vandaag was Gerry nog een dagje thuis en nadat Christine weg was poetste ik binnen terwijl Gerry buiten oprommelde en de garage onder handen nam..De twee oudsten waren eens een dagje niet naar het speelplein en het moet gezegd,groot en klein (de kids dan )ruimden boven al de kamers netjes op.Daarna werd er vooral buiten gespeeld. We kregen ook bericht dat Brent zijn laptop niet meer gemaakt kon worden(ja het kon wel maar voor die prijs hadden we een nieuwe)en besloten dan maar om een andere te kopen.Natuurlijk was hij er heel blij mee en ook Yauheni was blij want mocht weer op onze computer.(ook gisteren had hij even mogen kijken of mama iets had gestuurd op v-kontact,een Russische site gelijk facebook).Zo kon ook hij terug een spelletje spelen. Ik maakte deze avond eerst nog het eten klaar en daarna was het tijd om met Bo naar de tandarts te gaan.Prutske had een slecht tandje dat moest getrokken worden en ik kan alleen maar zeggen dat hij superflink was en zelfs moest lachen toen hij een spuitje kreeg.Het is toch een specialleke zenne !! Nadat we thuis waren en hij trots aan de papa vertelde dat het helemaal geen pijn deed gingen de jongens nog wat buiten spelen. Ondertussen heb ik nu wel genoeg getypt en hoop ik dat ik nu wel alles goed gepost krijg. Morgen is het zomerfeest met de Wit Russische kindjes .Ik kruip dan nu ook maar eens in mijn bedje want het is alweer half twaalf. Tot binnenkort groetjes Els
En toen deed die stomme blog het weer een keer niet!!!
Anderhalf uur heb ik hier zitten typen en was ik eindelijk klaar met alles te schrijven tot vandaag......Wil die stomme blog het toch weer voor elkaar krijgen om het bericht niet te posten!! Gevolg alles kwijt en ik kan opnieuw beginnen. Alleen denk ik nie dat het nog voor vandaag is want heb er even de pest in!!!! Jullie zien het volgende deel wel verschijnen ik-heb-er-de-pest-in-groetjes Els
Hallo allemaal, hier ben ik eindelijk nog een keer,ik weet het , het is lang geleden maar heb het dan ook al superdruk gehad. Het weekend van 6 en 7 augustus zat het weer niet echt mee .Op zaterdagavond had Kate hier thuis haar verjaardagsparty met een aantal vriendinnen.Ook Brent had een vriend uitgenodigd en wij gingen samen met de twee jongsten en tolk Ivan naar een voetbalwedstrijd van Temse kijken.Mooie voetbal was het ver van maar we ontsnapten toch aan de drukte die er hier thuis heerste met al die meisjes Op zondagmiddag brachten we een bezoekje aan mijn schoonzus en schoonbroer aan de visput en konden de jongens daar even wat buiten spelen.Voor de rest werd er hier thuis gespeeld en op zondagavond werd er naar wekelijkse gewoonte gebeld naar het thuisfront in Wit Rusland.Deze keer vielen er gelukkig geen tranen en klonk ons venteke opgewekt tegen de mama.Ook ik kon even met haar praatten en alles lijkt nu toch terug wat rustiger te gaan.Een pak van mijn hart natuurlijk. Op maandag gingen de twee oudsten naar het speelplein.Ik was thuis en had mijn handen vol aan huiselijke klusjes zoals poetsen en strijken.Rond half elf kreeg ik telefoon dat Anton zijn teen pijn had gedaan en of ik het adres van de tolk kon doorgeven.De gastmama zou Ivan bij mijn ouders ophalen .Op de spoed had het heel lang geduurd zodat wat we gepland hadden even moest uitgesteld worden.Normaal gaat het in Bornem altijd snel vooruit maar nu zaten ze er toch wel een paar uur .Gelukkig kwam hij er met een barstje in zijn teen vanaf en was een gips niet nodig.Een tape was voldoende. Omdat het toch al redelijk laat was en ik met moeke had afgesproken om met Ivan om sportschoenen te gaan belde ik hem even om te vragen of hij enig idee had hoe laat hij ongeveer terug zou zijn.Hij vroeg me of het misschien beter was dat de gastmama hem naar mij bracht en dat was inderdaad een heel goed idee.Zo kon ik nog met hem naar Sint Niklaas samen met Bo en Yauheni.Toen Ivan hier arriveerde praatte ik nog eerst even met Els(gastmama Anton) omdat ze die week gingen verhuizen .Ik stelde voor dat Anton op woensdag bij ons zou komen spelen zodat ze het iets rustiger hadden met de verhuis. Daarna vertrokken we dan naar de winkel.Een hele klus om goede sportschoenen te vinden hoor .Waarom hij die nodig heeft vertel ik straks wel.Hij vond ook nog zaalvoetbalschoenen voor heel weinig geld en was daar heel blij mee want Ivan zei me dat die in Wit Rusland superduur zijn en van geen goede kwaliteit.We kochten ook nog nieuwe sokken en een t-shirt en dan was het tijd om richting huis te rijden.Hij bleef bij ons eten en dan ging hij mee naar de training van Boke samen met ons en Yen. Daarna kwam ons moeke hem halen en speelden ze hier thuis nog wat op de computer of keken tv. Op dinsdag deed ik verder met de huiselijke klusjes terwijl de twee jongsten hier samen speelden ,wat binnen en wanneer het weer het even toeliet ook wel buiten samen met ons buurjongentje. Omdat ik op woensdag moest werken en Anton zou komen kwam Ivan me een handje helpen met de kids.Moeke bracht hem rond tien uur naar hier .De jongens slapen in de vakantie toch wat langer dus het was niet nodig om vroeger te komen.Hij gaf hen hun ontbijt en tegen elf uur was ook Anton hier.Ikzelf was pas tegen één uur thuis maar het was hier allemaal goed verlopen hoor.Eerst zorgde ik ervoor dat iedereen eten had en daarna ging Ivan met de drie jongens naar het speelpleintje in de straat achter ons even voetballen.Maar vermits hij zijn nieuwe schoenen aan het inlopen was,kon hij niet meespelen en het resultaat was dat ze al na een kwartier terug thuis waren.Dan maar waar doen waar ons Ruskes toch zo goed in zijn,computeren,op de wii spelen en wat rondhangen.En het moet gezegd,ons Boke voelde hem even het vijfde wiel aan de wagen .Natuurlijk vond Yauheni het superfijn dat Anton hier was en ze konden bijpraten maar Boke liep er wat verloren bij.Gelukkig was Ivan er om met hem wat te ravotten en hem bezig te houden.Ondanks dat Bo geen Engels kan ,op een paar woorden na dan,en amper wat Russisch spreekt,slaagt hij er steeds weer in om uitgelegd te krijgen wat hij wil doen of wil zeggen.En hoe raar het ook klinkt,ook met Ivan gaat dit zonder enig probleem.Vaak is het grappig om ons prutske bezig te horen en zien maar hij doet het toch maar.Tegen half zeven kwam Els ,Anton weer ophalen en bracht ik eerst Ivan terug naar moeke.Daarna gingen we nog even langs Conny en Guy aan de visput.Schoonzus had even een dipje en ik vond het een goed idee om nog even langs te gaan.Ook wij hebben in de familie hier te maken met die verdomde **ziekte(mijn oudste schoonbroer is jammer genoeg heel ziek) en dan kan het ook niet anders dan dat je elkaar steunt wanneer het nodig is.Omdat we nog niet hadden gegeten stopten we onderweg om frietjes te kopen en aten die op aan de put.Na enkele traantjes kon er weer gelachen worden en bleven we nog even met al onze kids daar.Ook hun nichtje Femke was er met mijn andere schoonbroer en nadat ze wat buiten hadden gespeeld ,keken ze gezellig met hun vijven naar de kampioenen terwijl wij nog wat zaten te praatten.En dan was het tijd om naar huis te gaan en te douchen . Op donderdag bleven Bo en Yen samen thuis terwijl ik ging werken.Ja die andere twee kan ik echt niet veel van vertellen want die zijn echt zo goed als iedere dag op het speelplein en zien we pas s'avonds terug,meestal moe en uitgeblust van het vele spelen.Boke vond het toch maar niks dat ze samen thuis waren en ik kreeg dan ook geregeld telefoon.Niet omdat ze ruzie hadden of zo maar zo zonder volwassene of de mama vond hij het toch niet zo fijn.Voor de domste dingen werd er dan ook gebeld maar dat nam ik er graag bij.Ik had ervoor gezorgd dat het ontbijt klaar stond en ze waren heel flink geweest.Toen ik thuis kwam was het dan tijd voor het middageten en deed ik hier thuis nog wat klusjes.s'Avonds vierden we dan bij moeke ons Kate haar vijftiende verjaardag ,samen met mijn zus en schoonbroer en de buren van ons moeke die Kate er heel graag bij wou hebben.Eerst aten we met z'n allen spagetti en dan was er natuurlijk ook taart.Er werd heel wat afgelachen.Ivan is dan ook een echt pestkopke en voelt zich hier helemaal thuis.Eigenlijk is hij meer mijn jonger broertje dan zomaar een tolk.Ik heb hem echt supergraag en wanneer Yen naar huis moet vertrekken zal het afscheid deze keer nog moeilijker zijn want ook Ivan vertrekt dan. Boke mocht bij moeke blijven slapen terwijl wij naar huis reden met enkel Yauheni bij ons want Mieke had de twee oudsten al thuis afgezet.De kids gingen naar boven en wij keken nog wat tv want we moesten ietske langer opblijven dan normaal. En dan was het vrijdag,de verjaardag van ons Kate maar ook de dag van het vertrek van de dodentocht.Daarom werd er vooral door mij dan iets langer geslapen want ik zou de komende nacht de stappers volgen.Deze keer was het niet alleen Gerry die meedeed maar ook Ivan waagde een poging.Jaja vandaar de nieuwe schoenen natuurlijk.Nadat ik uit bed was en me had klaar gemaakt deed ik eerst nog enkele boodschappen om dan in de late namiddag naar Branst te rijden om Ivan op te halen zodat ze zich konden inschrijven .Eigenlijk verliep het allemaal heel vlotjes en waren we snel terug thuis.Brent had op het speelplein wel wat pech gehad en had een serieus zere knie maar met een goeie windel,de nodige zalf en een pijnstiller lukte het nog wel.Ik maakte nog snel eten klaar en verzamelde dan het gerief van Bo en Yauheni want die zouden samen bij moeke slapen alsook ons Kate.Gerry maakte zich verder klaar en de auto werd ingeladen.Brent bleef thuis terwijl ik richting Bornem reed.We hadden ergens afgesproken met bompa zodat Ivan bij ons in de auto kon en bompa al met twee kids richting huis vertrok.Zo konden de twee mannen samen naar de start want voor Ivan was het toch allemaal wat wennen. Daarna bracht ik Boke nog naar de moeke en spraken we de laatste dingen af voor de loop van de nacht en volgende ochtend. Ik reed nog voor een paar uurkes naar huis om wat te rusten maar echt slapen kon ik niet.Tegen twaalf uur was het dan tijd om me klaar te maken en ook mijn spullen voor de nacht in de auto te stoppen.Brentje keek nog wat tv tot ik ging vertrekken en omdat zijn knie toch nog wel wat pijn deed vroeg hij me of hij beneden kon slapen samen met de hondjes.Ook al bleef hij alleen thuis,hij had er helemaal geen probleem mee en ik had er natuurlijk voor gezorgd dat alles al op slot was voor ik vertrok. Het vervolg vertel ik morgen want ik wil nu heel graag naar mijn bedje toe. Slaapwel.
Hallo allemaal, Wat is het weer een superdrukke week geweest.En eigenlijk een klein beetje te veel van het goede want ik ben het momenteel goed aan het bekopen met heel veel pijntjes overal. Zaterdagmorgen vertrok de bus in Wit Rusland richting België ;natuurlijk werd er van dan af ook flink afgeteld want Anton ,Yauheni zijn buurjongentje zat ook op de bus en daar keek hij erg naar uit.In de voormiddag werd er vooral lang geslapen door de twee oudsten want die moesten echt wel bekomen van hun tweedaagse op het speelplein.Als je s'nachts niet slaapt,tja dan moet je dat erna natuurlijk wel bekopen.Voor de rest werd het een vrij rustige dag met wel wat winkelen en vooral thuis spelen voor de kids.Brent ging in de namiddag naar mijn zus en bleef daar slapen dus het was hier iets rustiger.Op zondag gingen we samen met Mieke en Wilko naar de film.Yauheni en Gerry gingen samen kijken naar een film ,Wilko naar een andere en al de rest (waaronder dus ook ik ) keken naar de smurfen.Het was best wel een leuke film.Na afloop ging Wilko al met onze drie kids naar huis terwijl ik en Mieke bleven wachten tot de film van de andere twee gedaan was.Tijd dus om even wat bij te babbelen.Eens ook hun uit de zaal kwamen kregen we bovenop het verhaal van de film nog een extraatje te horen.De politie was namelijk op zoek naar een allochtoon iemand en te midden van hun film werd deze stop gezet en ging het licht aan.Iedereen moest zijn bewijs van toegang tonen en er werden vragen gesteld.Jammer genoeg van de dader (wat hij ook al mag gedaan hebben ) geen spoor.De film werd daarna gewoon verder bekeken. Op de terugweg besloten we dat Mieke en Wilko bij ons konden blijven eten.We hadden toch al gepland om verse pizza's te maken en er was genoeg voor hun ook.Natuurlijk voor8 personen pizza bakken in een kleine oven gaat niet zo snel dus eer de laatste had gegeten was het toch al na half tien.Iedereen mocht zelf kiezen wat er op de pizza kwam en uiteraard werd het door klein en groot gesmaakt. En dan was het tijd om vooral Yauheni en Bo in bed te stoppen want op maandag moesten we reeds om zes uur opstaan .Alleen ons wittekopke had geen zin om te slapen.Alstublief Els nog even tv kijken??? kwam er dan met zijn allerliefste blik. Op maandag stond ik al op om half zes en maakte me samen met Gerry klaar die voor de eerste dag weer moest gaan werken.Tegen zus uur riep ik Bo en Yen samen met Kate wakker zodat ze nog even tijd hadden om hun klaar te maken.Echt uitgeslapen waren de twee jongsten niet maar medelijden kon ik niet hebben want had hun verwittigd!! Goed half zeven vertrokken we dan richting Lint.Altijd toch wel spannend wanneer de bus in aantocht is hoor.En deze keer was het niet alleen voor ons spannend maar ook voor moeke en bompa want tolk Ivan zou bij hun verblijven tijdens de maand augustus.Moeke en bompa hielpen aan de toog terwijl ik samen met Gunther en Guido de gastgezinnen verwelkomde buiten aan de poort.Er werd druk gesmst waar ze al waren en om kwart na acht arriveerde de bus.Yauheni natuurlijk superblij met het weerzien van zijn buurjongentje en ik toch wel spannend uitkijkend naar onze nieuwe tolk. Het is een echt schatje hoor,een leuke gast van 22 jaar die zeer vlot Engels spreekt. En dan was het tijd om de nieuwe gastgezinnen op weg te helpen met hun nieuwe bengels.Samen met de drie tolken(ook Ellen is er weer bij en Olga is ook een nieuwe tolk)gaven we aan de gezinnen nog wat uitleg en konden ze nog vragen stellen.Er vielen bij de allerkleinsten toch ook wel wat traantjes maar na een babbeltje met de tolken ging het voor de meeste wel wat beter.Het gezin waar Anton verbleef had niet zoveel vragen,we spraken af dat we de dag erna langs zouden komen voor nog wat extra info.De papa spreekt dan ook vloeiend Russisch wat voor Anton het allemaal ietsje makkelijker maakt natuurlijk Nog even speelden Yauheni en Anton samen met hun jongste zoontje buiten en vertrokken dan op weg naar huis. Ik maakte ondertussen ook nog een praatje met het gastgezin uit Sint Niklaas die een meisje bij hun hebben van 8 jaar,Liza.Een heel lief kindje en op het eerste zicht zag alles er heel goed uit en leken er ook geen problemen.Er kwamen zelfs geen traantjes. Ondertussen hielp ik ook nog andere gastgezinnen verder en werd natuurlijk ook Ivan voorgesteld aan ons moeke en bompa. Wanneer de meesten weg waren vertrokken moeke en bompa al samen met ons Kate want ze moesten nog langs de winkel.Ivan zou met mij meerijden wanneer ik klaar was in Lint.Nog een beetje opruimen en dan konden ook wij vertrekken.Ik denk dat we nog maar twee straten verder waren of hij zei me al;wat zijn de wegen hier super.Net zoals ik in Wit Rusland een schok kreeg van de wegen daar ,was het nu omgekeerd maar dan omdat de wegen zo goed waren Het was best druk op de weg en vooral heel vermoeiend in de auto.Drie talen door elkaar spreken is toch wel echt nie simpel.Yauheni die in het Russisch bezig was en wat ik toch probeerde te volgen,daartussen Bo die vragen stelde in onze eigen taal en dan Ivan waar alles natuurlijk mee in het Engels werd gezegd.Eens bij moeke kreeg Ivan een beetje een rondleiding waar zijn kamer was,badkamer en noem maar op.Het eerste wat hij wou doen was een douche nemen en ondertussen zorgde moeke ervoor dat we iets konden eten.Er werd vooral heel veel gepraat maar er viel me ook snel op dat met Yauheni niet alles in orde was.Er kwamen zelfs tranen en ook al vroeg ik wat er was,veel kwam er niet uit.Dan maar de tolk aan het werk gezet.De heimwee was weer toegeslagen.Ivan maakte een praatje met hem en het leek toch wat beter te gaan.Ik besloot om al met de kids naar huis te gaan ,Ivan zou later op de dag nog naar hier komen want wou graag mee naar de training van Bo gaan zien.Maar eens thuis was ons wittekopke nog veel verdrietiger.Ondanks dat we hem de dag ervoor naar huis hadden laten bellen (mama was toen wel werken maar hij had zijn papa gehoord) ging het maandag echt helemaal mis.Uren aan een stuk was hij aan het huilen.Met niks kon ik hem troosten,dus er zat niks anders op dan opnieuw te bellen naar het thuisfront.Mama was wel aan het werk maar gelukkig heeft ze ook een gsm en konden we haar bereiken.De eerste twee minuten werd het huilen alleen maar erger en moest ik toch wel moeite doen en hem vertellen dat hij moest kalmeren.En ook Natasja praatte serieus op hem in zodat hij na een tijd toch rustiger werd.Pfff was even echt moeilijk hier.Nadat hij met haar had gepraat wou ik toch ook nog even met haar praten.Ik vond dat ik toch even moest zeggen dat het een probleem van de dag zelf was want voor de rest had hij al een vrolijke week achter de rug.Vermoeidheid,het aankomen van de bus en zijn vriendje,alles samen was denk ik de aanleiding.Gelukkig ging het daarna beter en ging hij opnieuw spelen. Ik deed nog snel wat boodschappen en dan was het tijd om met Bo te vertekken.Natuurlijk ging Yen ook mee want bompa en Ivan kwamen ook kijken naar de training.Gelukkig kon hij alweer wat lachen.Bo daarintegen vond het wel fijn al die aandacht aan de kant en vond het nodig zich wat aan te stellen en niet zo goed te trainen maar wat wil je met zoveel volk hé Na de voetbal was het tijd om te eten en dan keken ze nog wat tv en speelden op de computer. Op dinsdag moest ik werken en kwam moeke samen met Ivan naar hier om op de kids te letten.Alle kids hadden ook elk een taak gekregen om die dag te doen want ik vind ze oud genoeg om ook wat te helpen.Geregeld werd ik door moeke op de hoogte gebracht van de stand van zaken hier thuis.Yen en Bo waren samen met Ivan twee keer naar een pleintje gegaan om te gaan voetballen en speelden allemaal samen op de wii en playstation.Het moet gezegd,onze tolk kan heel goe met kids om.En ondanks dat Bo geen Engels spreekt weet hij ook deze keer weer goed zijn plan te trekken.Af en toe een woord Russisch ertussen en hij krijgt het wel gezegd wat hij wil.Toen ik thuis kwam wou Ivan graag eerst even douchen.We zouden als Gerry thuis was de twee huisbezoeken doen.Ik ging eerst nog snel naar de winkel terwijl Ivan Boke hielp met zijn voetbalkleren.Onderweg kwam ik Gerry tegen dus eens ik thuis kwam kon iedereen vertrekken.Onze papa met Bo naar de voetbal en ik met Ivan en Yauheni naar de gastgezinnen.Eerst gingen we naar Sint Niklaas.Liza was toch wel wat verdrietig en mistte mama en papa heel erg.Ivan deed er dan ook alles aan om haar dingen uit te leggen en even met haar te spelen terwijl ik met de gastfamilie praatte.Omdat ze de dag erna naar een begrafenis moesten spraken we af dat Liza naar ons zou komen.Daarna reden we richting Rupelmonde voor ons tweede huisbezoek bij vriendje Anton.Daar was alles dik in orde en werd er druk gespeeld.Yauheni was net zoals bij hem thuis ietsje drukker nu hij zijn eigen vriend in de buurt had.De kamer van Anton werd bekeken en de kids speelden samen met de twee jongens van het gastgezin buiten.Ondertussen maakten Ivan en ik nog een praatje met de ouders.Indien het weer meezat zouden we de dag erna naar het ster gaan en zouden ook hun gaan.Tegen kwart na acht was het tijd om afscheid te nemen en reden we richting huis.Yen wou liever bij Gerry blijven ,terwijl ik Ivan zou wegbrengen.Maar omdat we allemaal grote honger hadden en ik wist dat de hot-dogs thuis aan het wachtten waren ,vroeg ik Ivan of hij toch niet eerst al een broodje wou .Dat ging er natuurlijk goed in.Ik bracht hem dan naar moeke en bompa en reed terug naar huis zodat ik ook kon eten. Op woensdag kwam bompa Ivan brengen. Yauheni was redelijk vroeg wakker naar zijn doen maar eigenlijk was ik daar wel blij mee want ook Liza was hier al rond half tien.Ze speelden snel samen en alles ging heel goed .Ik ging eerst met Ivan foto's laten nemen en langs de gemeente voor de registratie.We vroegen aan Liza of ze mee wou maar ze bleef liever spelen.Bompa bleef nog hier tot wij terug waren.Gelukkig was er geen volk op het gemeentehuis en waren we snel terug.Het weer was weer spelbreker van dienst en naar het ster gaan zat er echt niet in.Terwijl ik om de boodschappen ging doen bleef Ivan bij al de kids.Daarna maakte ik voor iedereen eten klaar terwijl er hier druk werd gespeeld.Zowel op de computer maar ook met de playmobiel en wat boven. Toen het dan eindelijk over was dachten we een wandeling te maken zodat we niet te ver van huis waren.Maar we hadden het nog niet goed afgesproken of alweer regende het.Tja dan maar een ander plannetje.Mieke had in de namiddag gedaan met werken en heeft thuis veel plasticine en we besloten met z'n allen naar daar te gaan.Liza vond het geweldig terwijl de jongens zich met andere dingen amuseerden.Brent was ook mee en speelde samen met Ivan en Mieke een gezelschapsspel.Tegen half vijf was het tijd om weer naar huis te komen want rond die tijd kwamen ze Liza halen.En dan waren er weer de traantjes bij haar.Gelukkig ging het snel over en zouden we de dag erna nog wel een keer bellen.Gisteren moest ik dan een halve dag werken en omdat Bo bij moeke was blijven slapen waren enkel de drie oudsten hier.Ze hadden weer enkele taken gekregen die ze zonder probleem deden.Ik ging na het werk om Ivan en Bo en zorgde er dan voor dat iedereen iets te eten had.Ik had nog contact met de gastfamilie van Liza en we besloten om te gaan zwemmen zodat ze weer wat kon praten met Ivan.Daarna was het tijd om ons klaar te maken zodat we tegen half drie in het zwembad waren.Liza deed het al veel beter en was heel goed gezind in het zwembad.Er werd druk gespeeld met alle kids met als animator tolk Ivan natuurlijk.Bo en Liza waren weer net twee vliegjes die eraan hingen.Ook Yauheni kwam geregeld mee spelen maar ging toch ook vaak in zijn eentje iets doen.Het was best gezellig met de andere familie en het werd een ontspannen namiddag. Tegen half vijf gingen Yen en Bo samen met mij uit het water en maakten we ons klaar want Bo had weer training.De andere familie zou Ivan terug brengen naar moeke.Omdat ik best wel moe was ging Gerry alleen met Bo naar de voetbal terwijl ik voor het eten zorgde.Tegen dat ze thuis kwamen moesten enkel hun nog eten en kwam mijn schoonzus nog even langs.Tegen half tien vertrok ze en besloot ik om ook maar eens onder de wol te kruipen.Yen had in de loop van de avond nog met mama gebeld en klonk gelukkig veel opgewekter. Ik zei tegen de kids dat ze boven nog wat konden spelen of tv kijken maar dat het stil moest zijn want dat ik wou slapen.En het duurde ook niet lang voor ik in dromenland was. Vandaag moest ik weer werken en bleven de kids hier alleen.Iedereen sliep weer vrij lang en tegen dat ik thuis kwam zorgde ik weer eerst dat ze iets te eten hadden.In de namiddag werd er door Yauheni en Bo vooral gespeeld met de playmobiel terwijl ik me voor de eerste keer deze week ietsje rustiger hield.Het is me momenteel allemaal wat veel en heb even nood aan een beetje rust vrees ik. Dit weekend hebben we wel al dingen gepland maar we zien wel hoe het weer is . Groetjes en tot de volgende keer. Els
Hallo allemaal, deze keer is er wel een tijdje overgegaan dat ik nog geschreven heb maar heb echt de tijd nog niet gehad. Vorige zaterdag een rustig dagje met wat winkelen en vooral spelen voor de kids.s'Avonds mocht Yauheni bellen met de mama en er vielen weer traantjes.Zowel als hij met mama belde als met de papa.Jammer voor hem verstond ik wat het probleem was en wou ik toch ook wel even met de mama praten.Blijkbaar had hij de voorbije dag erge buikpijn en buikloop gehad en had ons niks durven vertellen.Volgens Natasja was nu alles weer in orde en hoefde ik me geen zorgen te maken.Ik vertelde haar dan ook dat hij hier superveel fruit heeft en dat da wel eens de oorzaak zou kunnen geweest zijn.Na de telefoon had ik dan een babbeltje met hem.Ik legde hem uit dat wanneer hij pijn heeft of zich niet goed voelt dit toch maar beter tegen mij kan vertellen.Natuurlijk het is een jongen en komen vertellen dat je buikloop hebt is nooit leuk natuurlijk.Dus haalde ik maar al mijn moederlijke gevoelens uit de kast en vertelde hem dat iedereen dit hier wel al eens heeft en dat ik medicijnen heb maar dan moet hij het wel vertellen .Weer even wat traantjes maar na al mijn uitleg was hij gerustgesteld en zou hij me in het vervolg toch wel vertellen als er een probleem was.Ik zei hem ook dat het niet opbrengt om te wachten tot hij mama kan bellen want zo kan hij lang met pijn lopen natuurlijk:( Zondag zijn we een dagje naar de zee geweest.Even de batterijen weer gaan opladen want met al het nieuws van afgelopen tijd hadden we dit toch wel even nodig.We konden er ook goed praten(nog even bespreken voor wanneer de bus hier weg zou zijn en ik het alleen zou moeten doen) en de kids amuseerden zich super.We hadden er dan denk ik ook één van de beste dagen van de week uitgekozen om te gaan. Ook een deel van mijn schoonfamilie was mee en dat maakte het er nog fijner op.De twee kleinsten wilden graag een hennatatoo hebben op de binnenkant van hun pols.Ze mochten zelf kiezen maar mocht natuurlijk niet te groot zijn.Yauheni liet het eerst doen en Bo wou het toen nog niet.Toen het bij Yen droog was bleek het toch niet zo donker te zijn dan wat ze verteld hadden.Omdat Bo er ook nog eentje wou vertelde ik dit tegen die mevrouw en ze zouden er nog een keertje over gaan(gratis hihihi).We aten frietjes en de kids kregen natuurlijk een ijsje en in de loop van de dag nog een hotdog.Voor we naar huis gingen zijn we nog gaan minigolven .Natuurlijk was het weer tegen elkaar op bij die twee bengels.Voor het veiligste hielden we het erop dat de stand gelijk was maar als ik eerlijk ben moet ik toegeven dat ons prutsie met ruime voorsprong gewonnen was.Enkel Yen kan moeilijk tegen zijn verlies dus was dat de beste oplossing:) Tegen half elf waren we thuis,allemaal heel moe maar superontspannen. Maandag moest ik gans de dag werken en bleef Gerry bij de jongens .De oudsten waren naar gewoonte weer naar het speelplein.Ze speelden buiten en wat binnen en amuseerden zich samen zoals iedere dag. s'avonds moest Bo voor de eerste keer opnieuw gaan trainen voor de voetbal.Mama en papa gingen mee en natuurlijk ook Yauheni.Al moeten we er wel bij vertellen dat het bij prutsie niet van harte was dat hij opnieuw moest gaan trainen.In de loop van de dag kwamen er zelfs tranen aan te pas maar eens het tijd was ,was het gelukkig over. Na de voetbal nog snel even langs de winkel want ik zou spagetti maken.Toen we aan het eten waren vroeg Bo wanneer hij opnieuw moest trainen en toen we vertelden ,morgen jongen,werd hij weer droevig en wat boos.Ik hoop dat het verbeterd want anders denk ik niet dat hij dit seizoen uitspeelt.En jammer genoeg hebben we zijn lidgeld al betaald en is het net iets te veel naar onze zin om het zomaar op te geven.Dinsdag was het dan d-day voor onze Wit-Russische vriendjes voor de maand juli.Nadat ik me klaar had gemaakt ging ik langs de slager om de salami op te halen en nog even langs een andere winkel om een fietsslot.Omdat ik er die avond niet zou zijn zou Gerry met de twee jongsten naar de voetbal gaan met de fiets.Na het eten moest ik de groenten nog ophalen en tegen kwart voor drie vertrok ik richting Lint om de bus te helpen laden.De koffer zat goed vol,groenten,salami,speculoospasta en een grote doos speculoosjes . Eerst langs Marika waar de bus de voeding en drank al zou laden vooraleer we naar school gingen .Nancy en Nathalie waren al naar school om alles klaar te zetten terwijl Gunther ,Marika,Ludo ,de chauffeurs en ik de bus klaar maakten . En dan was het ook voor ons tijd om richting school te rijden.Er waren al een aantal gastgezinnen en ik ging nog even praatjes maken voor de express.Voor de meesten was het een reuzevakantie maar voor sommigen was het toch ook een zware maand geweest om diverse redenen.En dan werd het tijd om de bagage in de bus te laden.Sommigen hadden niet zo goed geluisterd en bijgevolg mochten er dan ook enkele gastgezinnen wat kilootjes bagage terug uit de zak halen.20kg is natuurlijk geen 27 en om problemen te vermijden kunnen we jammer genoeg niet toestaan dat de zakken meer wegen. En toen werd het tijd om afscheid te nemen.Wat zag ik heel veel traantjes bij zowel de kids als de gastfamilies.Voor mij was het deze keer niet zo emotioneel omdat ons venteke nog een maand blijft maar ik kon me goed in hun plaats stellen. Ook ik nam afscheid van Marika,Erwin en mijn maatje Ludo die deze reis de begeleiders waren.En natuurlijk ook van de drie tolken die het weer heel goed hebben gedaan.Vooral met Hanna heb ik een leuke band en volgde er nog een stevige knuffel.Eens ze in Wit Rusland zou zijn zou ze contact opnemen met Natasja zodat ik op de hoogte kon gebracht worden door Marika eens die terug zou zijn.Rond kwart voor zes vertrok de bus en ruimden wij nog een beetje op . Tegen zeven uur was ik thuis en maakte ik het eten al klaar zodat we konden eten toen ons voetballerke terug thuis kwam.s'avonds werd er nog wat gespeeld. Op woensdag was het hoogtijd om nog wat papierwerk in orde te brengen en stond er ook een leuke strijk op het programma.Het mag er dan wel maar eentje meer zijn,net ons wittekopke kan er wat van om kleren vuil te maken!!! Rond de middag kreeg ik telefoon van het speelplein dat Brent zijn arm had pijngedaan en ze met hem naar de spoed waren.Gelukkig zonder veel erg,wat verstuikt en met het nodige verband zal het wel snel in orde komen. s'avonds was het voor de twee oudsten dan weer tijd om hun gerief klaar te nemen want ze gingen de dag erna op tweedaagse met het speelplein.Alleen verliep da inpakken niet zonder hun puberstreken...Er was een slaapzak zoek en ik kan jullie vertellen dat het er hier leuk aantoe ging.Gelukkig woont een vriendin van mij niet ver weg en kon ik van haar een slaapzak gebruiken.Zo was ik zelf ook nog even een uurtje weg vantussen onze vier kids:)Voor ik vertrok belde ik nog even met Natasja terwijl Yauheni nog buiten aan het spelen was.Zo had ik even de tijd om te vragen hoe het was geweest bij de dokter(ik wist dat ze s'morgens moest gaan )Er waren enkel nog maar onderzoeken gebeurd en op donderdag moest ze terug voor de uitslag.Daarna riepen we Yen en kon hij bellen met mama en papa en deze keer geen traantjes en een vrolijk ventje aan de tel. Op donderdag moest ik werken in de voormiddag en bracht ik eerst de twee oudsten weg naar het speelpein.Mijn ventje had ondertussen er hier thuis voor gezorgd dat ons huisje aan de kant was en al een deel van de boven gepoetst.In de namiddag gingen we dan even met de twee bengels langs de visput van mijn schoonzus.Daar konden ze nog even buitenspelen en kregen ze snoepjes en een ijsje.Natuurlijk ging dat er zonder probleem in.En dan was het weer tijd om richting huis te gaan en ons spookje klaar te maken voor alweer een voetbaltraining.Ik geef toe,vind het zelf best veel voor een venteke van 8 jaar ,zo drie keer trainen in de week.Terwijl ik Gerry en de jongens daar af had gezet,reed ik door langs het ziekenhuis.Mijn grootvader is niet zo best en ik bracht hem een bezoekje.Ik hoop toch dat hij snel een beetje beter wordt want zoals het ernu naar uitzag had ik er geen goed gevoel bij.Na het bezoekje aan het ziekenhuis reed ik ook richting voetbal want de training was ver afgelopen.Eens terug thuis maakte Gerry tosti's klaar terwijl ik voor Yauheni pasta maakte met spagettisaus.Tja ik denk dat hij dat veruit het liefste eet hier in België dus.Ook Bo wou liever pasta maar dan met kaas.De avond verliep heel rustig met enkel de twee bengels hier.De ene speelde boven op de computer en de andere beneden.En omdat Brent er niet was konden ze een keertje samen op de kamer slapen en dat vonden ze natuurlijk heel fijn. Deze morgen werd ik al om acht uur gebeld door Marika met een beetje positief nieuws.Sinds gisterenavond zijn alle juli-kids veilig en wel weer terug bij hun familie.De busrit was goed verlopen maar ze had over een gastkindje dat ik bezocht had nog een vraagje.Ook kon ze me vertellen dat Hanna al contact had gehad met Natasja en het nieuws ietsje positiever bleek te zijn.Volgens de dokter enkel dysplasie.Het zou dan toch geen k** zijn(dacht ik) en ik stond dan ook vrolijk op.Ook vandaag moest ik werken en hoorde ik van Gerry dat ons slaapkopje pas om half twaalf wakker was.Tja en dan vraag ik me nog altijd af hoe het komt dat hier gegeten wordt op de meest onmogelijke uren...Maar het is vakantie en dus maken we hier allemaal geen probleem van. Eens thuis deed ik al een deel van de was(ja weeral ,mijn machine staat eigenlijk niet stil) terwijl Gerry samen met de jongens de kamer van hun ging poetsen.Vooral Yauheni hielp flink mee .Rond half vier wilden ze dan eindelijk middageten eten.Ondertussen heb ik het blogje dan maar aangevuld. Ik kon het toch ook niet laten om even te gaan opzoeken wat dysplasie nou echt is en eigenlijk is het toch niet zo supergoed nieuws.Het zijn als het ware slechte cellen die ervoor kunnen zorgen dat je die rotziekte krijgt.Volgens wat ik deze morgend hoorde krijgt ze nu medicijnen.Volgende week moet ik toch nog met Bo bij de dokter zijn en ga ik toch een beetje meer uitleg vragen. Om half vijf mag ik de twee oudsten gaan ophalen en kan ik daarna gaan winkelen.Deze avond staat er niet veel meer op het programma,denk dat de oudsten wel moe genoeg zullen zijn. Tot binnenkort!! groetjes Els P.S. zag dat de teller van mijn blogje over de 1000 is gegaan en dat vind ik superleuk natuurlijk. Fijn dat jullie ons verhaal nog steeds volgen.
Hallo allemaal, omdat we met dit weer echt niet veel kunnen doen heb ik ook niet zoveel inspiratie om te bloggen. Dinsdag was vooral een rustig dagje en stond er niks speciaals op het programma .Tussen de regenbuien door af en toe toch even buiten maar voor de rest amuseerden ze zich vooral binnen.Kate en Brent waren naar het speelplein dus het was hier best rustig. Woensdag zijn we samen met Mieke en de twee kids gaan zwemmen naar Bornem.We waren nog niet goed in het zwembad of Jelien tikte me op de schouder(dochtertje van een ander gastgezin die ook mee zijn geweest met de paasreis)!Het was een blij weerzien want hun hebben pas in augustus een kindje dus het was al een hele poos geleden dat we ze nog gezien hadden.Natuurlijk werd er bijgekletst over de laatste weken terwijl ik ondertussen ook mijn troepen aanschouwde.Bo kan nog steeds niet te best zwemmen en van Yauheni moest ik eerst nog overtuigd worden.Het was immers de eerste keer in een groot zwembad dus wou toch eerst even zien hoe hij het er vanaf bracht.Gelukkig kon ik met een gerust hart me bezig houden met de kleintjes terwijl Brent en Kate elk om beurt optrokken met Yauheni.Wij speelden samen met Kathy en haar kids watervolleybal.Basje en Bo zaten aan bij haar aan de kant van het net terwijl Jelien bij mij stond en af en toe kregen wij steun van de grotere kids en Mieke met Sepke. Na bijna twee uur in het water was het tijd om eruit te gaan.Plan was om nog te spelen in de speeltuin maar de regen gooide alweer roet in het eten.Toen we naar buiten wilden gaan kwamen we Peggy en Jelleke nog tegen van de voetbal.Hij had ons in het water gezien vanuit de kantine en mama mocht niet vertrekken zonder dat hij ons gezien had.Op de koop toe zit Bas bij hem in de klas dus dat maakte het al helemaal goed voor hem.Heel even werd er aan de inkom nog wat gepraat door de volwassenen terwijl vooral Jelle ,Bas en Bo nog even speelden en de anderen genoten van een koek. Dan maar richting huis om dan in mijn eentje nog snel langs de winkel te gaan om vooral fruit en vlees voor de volgende dagen.En natuurlijk ook chips want die waren zo goed als op en met een feestdag in zicht mochten die niet ontbreken hé Gisteren zoals iedereen wel gemerkt heeft een echt uitgeregende dag.Nogthans hadden we gepland om naar de visput van mijn schoonzus-en broer te gaan maar toen we eigenlijk zouden vertrekken begon het alleen maar harder en harder te regenen.We hadden het natuurlijk al beloofd aan de kids maar moesten alles toch even uitstellen.Dan maar eerst naar de tour gekeken en de kids samen wat gespeeld om tegen half zes het dan toch maar te wagen om naar moerzeke te rijden.Eventjes vonden Bo en Yauheni het er wel leuk maar al snel sloeg de verveling toe.Ze konden niet op de put om met het bootje te varen,trampoline was ook kletsnat dus ook geen optie,dan maar was batminton spelen maar dat duurde ook niet al te lang.Tegen acht uur reden we dan ook terug richting huis want het begon alleen maar erger en erger te regenen.Onderweg werd er beslist dat we mac donalds zouden eten om hun dan toch nog een beetje een pleziertje te gunnen.We gingen even over huis om Brent en Gerry af te zetten en toen we hier in Temse waren brak er net een heel hevig onweer los met bijhorende wolkbreuk.Leuk was het niet om erdoor te rijden want ik heb een hekel aan onweer en Kate al even erg.Maar hoe meer we richting Sint Niklaas reden hoe minder het werd dus wij blij. Toen we op de terugweg waren en in Temse aankwamen was het net of we zaten even in de splash van Bellewaarde.Er werd dan ook luid mama geroepen door zuslief en ik moest toch wel even moeite doen om de auto onder controle te houden.Van aquaplanning gesproken!!! Gelukkig waren we er snel door en konden we er alleen maar even mee lachen.En toen we dan hier in de hoofdstraat kwamen net voor onze wijk stond er een combie van de politie gewoon dwars over de weg.Al snel zag ik dat enkele meters verder de straat meer dan blank stond .Ik ging dan maar even vragen of we moesten omdraaien maar de agent zei me dat hij nog enkele wagens ging doorlaten.Welliswaar over het voetpad om een eindje verder terug de straat op te kunnen.Toen we dan aan de wijk waren kwam de brandweer net aangereden. Hier thuis kreeg ik te horen dat het wel heel heftig was geweest.We waren amper 20 minuten weg geweest dus kan niet anders .Zelfs in onze vijver was het vol modder gelopen en dan moet het wel al heel hevig regenen wil dat gebeuren. Na het eten dan nog wat gespeeld en dan was het tijd voor de bedjes. Vandaag was het weer gelukkig ietsje beter.Iedereen sliep behoorlijk lang en tegen de middag was mijn beste maatje hier (Christine ) met Yoran en Sari.Er werd een tijdje buiten gespeeld op de trampoline en daarna nog wat binnen met de autobaan terwijl de mama's wat konden bijpraten.We spraken ook af om deze zomer samen nog een uitstapje te doen wanneer het weer het eindelijk eens toelaat.Samen weggaan voor enkele dagen zit er dit jaar niet in.Bij beide is de emotie van afgelopen jaar nog veel te groot.Moeke gaat dan wel voor een week naar de Ardennen en Mieke met gezin voor een midweek,ik kan het nog steeds niet aan om naar daar te gaan.En dat is voor Christine net hetzelfde. In de namiddag speelden de jongens vooral buiten en wanneer het toch even regende kwamen ze even binnen schuilen. En dan was het alweer tijd voor het avondeten.Goed en wel aan de kook kwam Gerry met één van onze konijntjes binnen.Het beestje kon niet goed meer lopen en sleepte haar achterpootjes.Dan maar de veearts gebeld en ik mocht meteen komen terwijl Gerry het overnam in de keuken.Bo en Yauheni wilden heel graag mee en eens bij de dierenarts wou Yauheni ook alles weten wat er nu juist scheelde.In het Russisch vertelde ik hem dat ons Frullie pijn had aan de rug en medicijnen moest krijgen voor twee weken.Natuurlijk moest ik ook Bo alles vertellen .Frul kreeg een spuitje,en voor twee weken medicijnen die we thuis moeten geven in de hoop dat het snel beter wordt.Ze mocht ook niet meer buiten want was een beetje onderkoeld .Eens thuis werd er dan ook snel het hokje naar binnengehaald wat we enkel in noodgevallen gebruiken omdat ze gewoon zijn van vrij in de tuin te lopen.De kids waren natuurlijk wel bezorgd en iedere keer ze voorbij frul kwamen werd er dan ook even geaaid .Deze avond wou Bo naar rattatouille kijken en Brent en Yauheni naar James Bond.Geen probleem voor ons tot bleek dat onze twee kleinsten elkaar toch weer moesten plagen met als gevolg dat Yauheni Bo deze keer wel echt goed zeer had gedaan aan zijn nek.En ik kan me dan wel boos maken op onze eigen kids,als het Yauheni is die de schuldige blijkt te zijn kan ik hem moeilijk sparen.Even in het Russisch een flinke uitbrander en ik denk dat hij er best wel van schrok dat ik ook op hem behoorlijk boos kan zijn.Sinds hij hier is ,is het beneden nog nooit zo rustig geweest.Normaal komt hij nog enkele keren naar beneden om te drinken of een koek of gewoon om nog even bij ons te zijn.Deze avond had hij blijkbaar besloten om braaf in bed te blijven.Ik ben dan na een tijd zelf maar naar boven gegaan want wil niet dat één van de kids in zijn bed moet terwijl ze nog denken dat ik boos ben.Telt natuurlijk ook voor hem. Het einde van de film werd dan ook verder bekeken beneden bij Gerry door Yauheni en Brent.Boke slaapt vandaag op zolder bij zijn zus .Ondertussen liggen ook de twee andere jongens in bed en is de dag weer om.Morgen weten we nog niet goed wat te gaan doen maar zondag gaan we zowieso,regen of geen regen, naar de zee met de familie. Tot één van de volgende dagen. Slaapwel Els
Hallo allemaal, gisteren was het hier eigenlijk kortweg gezegd een rotdagje. Al van in de ochtend was Yauheni heel stilletjes en we konden al raden waarom.s'avonds zou hij bellen met mama... Veel spelen werd er dan ook niet gedaan,het weer zat tegen dus bleven we maar weer gewoon thuis.In de voormiddag heb ik samen met Gerry hier wat gepoetst en daarna heeft Gerry het eten voor s'avonds klaargemaakt:vers stoofvlees. Behalve wat op de computer spelen en tv zien had Yauheni in niks zin.We lieten hem dan ook maar doen. Rond half zes reed ik richting Wilrijk om Hanna op te halen .Ik reed alleen zodat ik de tijd had om met haar te af te spreken hoe we het gingen doen met de telefoon. Tegen half zeven waren we hier en was het eerst tijd om te eten.Yauheni had niet zoveel honger en het was net of iedereen hier hetzelfde gevoel had want niemand at superveel.Ondanks Hanna het echt wel lekker vond en wij ook,ik had vooral zenuwen voor de telefoon.Hanna keek samen met Yauheni naar de foto's op de comuter van de afgelopen weken en gaf uitleg bij wat ze te zien kreeg.Daarna maar weer wat op de computer terwijl er hier vooral in het Engels werd gepraat gewisseld met een beetje Russisch.En vooral wachten tot Natasja zou bellen.Maar de telefoon bleef stil en toen het hier kwart na acht was zei ik tegen Yauheni dat hij zelf maar moest bellen via skype.Na enkele woordjes gewisseld te hebben beeindigde hij het gesprek.Ik vroeg hem wat er was en hij vertelde me dat mama zelf ging bellen .Hij praatte enkele minuten met haar en weer stond het wenen hem dichter dan het lachen.En dan was het mijn beurt.Ook Natasja was zeer emotioneel en vertelde me dat er nu toch geen operatie zou komen en enkel medicatie.Voor de volledige uitleg was Hanna er en voor het zekerste gingen we buiten bellen zodat ons ventje niks meekreeg van wat er werd gezegd.De ene dokter zegt het zo ,de andere anders en dit enkel omdat er te weinig dokters zijn en ook een deel onkunde!! Ze gaat nu voor een nieuwe opinie naar Gomel en we hopen dat er daar wel degelijk een duidelijke diagnose komt en vooral een oplossing.Toen ik terug met haar praatte zei ze me vooral heel dankbaar te zijn dat Yauheni hier voor twee maand is want momenteel zou het voor haar heel zwaar zijn om hem thuis te hebben.Weer even een zware dobber hier maar eens terug binnen moesten de gezichtjes weer op lachen staan en moet je als ouder je emoties aan de kant zetten en alles zo normaal mogelijk laten lijken. Er werd nog even met Hanna nagepraat en toen was het tijd om haar weer terug te brengen naar haar gastgezin.In de auto konden we vrijuit praatten en ook zij zei me dat het geen zin heeft om te piekeren want vanaf hier kunnen we toch niks doen en dit vooral in het belang van ons venteke hier. Eens terug thuis werd er nog wat tv gezien en werd er boven kussengevecht gehouden.Oef er werd even gespeeld en ik dacht we zijn er door voor vandaag.Toen iedereen dan ook echt in bed lag kwam Brent plots naar beneden vertellen dat Yauheni heel veel verdriet had.Ik riep hem naar beneden en vroeg hem wat er was.Eerst zei hij wel niks maar dan kwam het er toch uit.Heimwee is momenteel het grootste probleem ,hij mist mama en papa en ook al zegt hij het niet,we weten maar al te goed dat hij doorheeft dat er iets niet pluis is .Na een tijdje met hem geknuffeld en gepraat te hebben wou hij toch terug in zijn bed.Toen wij een half uur later ook gingen slapen ,sliep hij nog steeds niet maar was wel rustig. Deze morgen was iedereen vroeg wakker,de twee oudsten gingen naar het speelplein en de twee jongsten speelden hier.Allez beter gezegd ,ze hielden tegen elkaar op een marathon op de computers .Beide hetzelfde spel en om het eerst zo snel mogelijk het laatste level uitspelen.Eten zat er bij Yauheni al helemaal niet in vandaag.Pas na de middag kregen we er dan toch een beetje cornflakes in. Omdat we boven in de badkamer een buis kapot hebben aan de wasbak,poetste ik eerst de badkamer nog volledig want doordat die buis helemaal stuk was,was het er best wel een rommeltje geworden.In de namiddag zouden ze komen kijken en ons laten weten wanneer ze het konden komen maken.Omdat ik me toch niet zo goed in mijn voelde ,was het deze keer de beurt aan mijn maatje om mij een beetje op te beuren.We belden een tijdje met elkaar en daarna voelde ik me een stukje beter.Ik maakte in de namiddag al bolletjes met tomatensaus en noedeltjes klaar omdat ik weet dat hij dat wel lust.Hij at er een klein beetje van maar veel succes had ik er ook niet mee. Rond drie uur vonden we het computeren wel even welletjes en gingen we met onze twee bengels naar de winkel.Gerry had nog een nieuwe sporttas nodig voor zijn werkgerief in mee te nemen en ik vond tussen de koopjes nog een trui voor Yauheni en voor Brent.Daarna nog even langs mijn werk om mijn papieren van de afgelopen weken binnen te brengen en dan richting huis.Ik stelde voor om nog langs de moeke te gaan maar beide bengels hadden hier geen zin in.Dan maar even alleen naar moeke en bompa terwijl Gerry hier bleef met de kids want een half uurtje later waren ook Kate en Brent thuis. Na mijn bezoekje ging ik eerst nog langs de winkel en kocht gerief om cake te maken en dingen op de cakejes te versieren. Eens thuis zorgde ik eerst voor eten en weer wou er hier eentje niets hebben. Nadat ik de keuken had opgeruimd begon ik aan het deeg voor de cakejes.Ik belde nog met Mieke en ze zou met Bas en Sep hierheen komen zodat ze allemaal samen hun eigen cakejes konden versieren.(Eventjes erbij zeggen tegen Daisy:ik kan tegen jou mooie knutselwerkjes echt niet op!!!) De kids amuseerden zich wel ,vooral de drie kleinsten dan toch maar voor Yauheni was de pret van korte duur en ook Brent vond er niet zoveel aan.Kate daartegen was druk in de weer met iets te maken voor haar vriendje en vooral er foto's van te nemen zodat ze die naar hem kon doorsturen.Tja kleine meisjes worden groot !! Mieke vertrok rond negen uur richting huis nadat we samen hadden opgeruimd en onze kids gingen boven nog even tv zien.Rond tien uur kwam Yauheni dan eindelijk toch vragen achter eten.Hij at twee kleine sandwiches met salami en keek nog even op v-contact maar mama had vandaag niks gepost. En dan was het tijd om te gaan slapen. Ook ik kruip vandaag maar eens wat vroeger onder de wol . Tot één van de volgende dagen Els
Hallo allemaal, wat zal ik eens allemaal vertellen behalve dat het weer een supergrote spelbreker is voor onze kids !! Donderdag ging Brent ondanks het slechte weer toch naar het speelplein en bleven de twee kleinsten lekker gezellig hier binnen.In de voormiddag ietsje langer geslapen(wordt nu toch wel wat een gewoonte dat ze pas tegen tien uur naar beneden komen) terwijl ik beneden alles al had opgeruimd .Na het ontbijt en wat tv gekeken te hebben waren ze zich eigenlijk aan het vervelen.Een beetje dit en een beetje dat maar echt spelen zat er niet in. Toen we s'middags gegeten hadden wilden ze plots met de playmobiel spelen.Ok ze mochten van ons niet meer op de computer spelen en eigenlijk hebben ze zich bijna gans de middag bezig gehouden en heel veel samen gespeeld. Gedurende de dag kreeg kreeg ik geregeld smsjes van ons zus die op deze druilerige dag toch naar walibi was gegaan met Tanja en Olga.Ze amuseerden zich wel maar ons zus zag er toch ook naar uit om naar huis te komen want er werd me gevraagd hoe laat ik kwam en dit wel op enkele verschillende manieren. Omdat ik me weer al een paar dagen niet echt supergoed voel(pijntje hier ,pijnte daar,fybro doet zijn werk weer goed!!!) had ik nog een tijdje op de zetel gelegen.Omdat iedereen zin had in frietjes beslisten we dat ik eerst Kate zou halen en dan om eten zou gaan.Wie toch vroeger honger had kon al een sandwiche eten.Tegen zes uur vertrok ik richting Perk,toch wel een 40 minuutjes rijden en het was op de koop toe nog een vreselijk hondenweer.Omdat de jongens niet meewilden moest ik wel alleen rijden want we wilden hun hier nu ook weer niet alledrie twee uur alleen laten.Benny had nog een sms gestuurd dat hij langs zou komen dus was het al goe dat iedereen hier bleef.Wat was ik blij toen ik daar toekwam.Als ik aan iets een hekel heb is het wel in de pletsende regen met de auto rijden. Natuurlijk was ik ook blij mijn oudste prutske terug te zien.Er werd nog een beetje naverteld en rond zeven uur vertrokken we lekker samen terug richting huis.Van onze papa hoorden we dat Benny(pépé voor de kids) er wel nog was maar hij warschijnlijk al weg zou zijn tegen dat wij thuis kwamen.Toch maar eerst langs huis om te vragen wat iedereen wilde eten .De kids waren superenthousiast want pépé was niet zomaar langs geweest,nee hij had een hele hoop snoepjes mee vanop zijn werk en welk kind zegt daar nu nee tegen hé ! Ons zus ging met mij mee om de frietjes en iedereen at redelijk goed,behalve Yauheni die net voor wij naar de frituur gingen nog sandwiches had gegeten maar toch graag een smulbox wou:( . Ach ja ,als hij zijn vlees al op wou eten waren we content. s'avonds speelden ze nog wat en had ons venteke zijn mama nog op v-contact.Ik zei dat hij gerust nog even mocht bellen omdat ik doorhad dat hij het toch wat moeilijk had maar dat de belwaarde op skype niet meer zoveel was dus maar enkele minuten kon.Hij belde mama en het duurde nog geen minuut.Toen ik vroeg wat er was zei hij me dat mama zelf ging bellen.Ik raakte er niet goed aan uit maar liet hem maar doen.Wat vielen er deze keer vele traantjes vooral toen hij de mama aan de tel had.Hij sprak ook met de papa en dan was hij weer heel enthousiast over het pretpark ,de autobaan en noem maar op .Maar toen Natasja terug aan de tel kwam had hij echt nog meer verdriet dan ervoor.Op die momenten ben ik dan weer blij dat ik toch wel iets of wat Russisch kan hoor.Toen ik vroeg wat er was zei hij me dat hij heimwee had.Gelukkig wou hij wel komen knuffelen en vertelde ik hem dat het normaal is dat hij zijn ouders mist en dat twee maand van huis zijn ook best lang is.Ik zei hem ook dat ik het helemaal niet erg vond dat hij weende en vroeg hem of hij het hier toch wel nog leuk vond.Natuurlijk vond hij dat maar het gemis was gewoon eventjes te groot. Hij ging daarna boven verder tv zien en was terug heel rustig.Sinds we begin deze week met de tolk hebben gebeld is hij ook terug een heel ander ventje geworden en we zijn daar natuurlijk heel blij om. Bo zou bij hem op de kamer liggen en Brent in Bo zijn bed zodat hij hun niet wakker zou maken voor naar het speelplein te gaan. Op vrijdag was ik vrij snel wakker van de twee oudsten die hun met redelijk wat lawaai klaarmaakten om naar het speelplein te gaan.Dan maar beneden weer alles aan de kant gebracht en gewacht tot de jongens ook opstonden.Weer was het al na tien uur voor ze er waren.Gelukkig was het weer ietsje beter vandaag en konden ze toch ook wat buiten spelen. Terwijl ik de strijk deed ,zorgde mijn ventje ervoor dat de living werd gepoetst al was dat toch een iets minder handig klusje want onze twee patotterkes wilden ook weer met de playmobiel spelen en dat neemt zo goed als gans de living in beslag... Dan maar gewacht om de grond te doen tot de bengels het spelen beu waren en alles hadden opgeruimd.Ze gingen samen boven nog even een film zien zodat Gerry hier verder kon en ik nog steeds met was en strijk bezig was. Rond vijf uur waren ook de twee oudsten terug die er allebei redelijk vuil uitzagen.Ze hadden zich wel super geamuseerd maar hingen 'waar er geen kledij te zien was' overal vol met smink.Ik had gepland om meteen als ze thuis waren met de twee oudsten naar het shoppingcenter te gaan maar mocht wijselijk da uitstapje even uitstellen tot ze de douche hadden gezien.Toen Yauheni en Bo hoorde dat we naar de winkel gingen wilden ze plots ook allebei mee.Dan toch maar eerst even zeggen dat het niet voor vijf minuten was en ik geen gezeur wou horen want dat we kleren gingen kopen .Net iets wat die twee niet graag doen maar toch kon ik hen niet thuis houden.Dan maar met allevier op stap terwijl manlief thuis bleef.We kochten voor Brent en Yauheni nog een jeans,enkele t-shirts voor alle vier en voor de mama een kleedje en wonderwel zeurde er op de kleinste pruts na ,niemand.Voor Bo duurde da winkelen toch wel heel lang vond hij.Maar echt lastig was hij niet .Eens thuis stonden er pannekoeken op het menu.En het kon niet snel genoeg gaan want als Yauheni honger heeft ,heeft het weinig zin om te zeggen wacht nog maar een kwartier... Snel de deeg gemaakt en hem al de eerste pannekoeken gegeven en probleem was opgelost. s'avonds keken de twee jongsten samen met Gerry beneden naar een film en speelden nog even op de computer. Ook al lopen er hier nu vier rond,ze doen echt hun best en ik moet zo goed als geen brandjes blussen. Alleen onze deur om naar boven te gaan is zowaar bijna een spelletje geworden.Ons Wit Rusje vergeet vaak dat er klink aan staat en met alle gevolg maakt da iedere keer lekker veel lawaai.Maar ik hoef nu nog enkel Yauheni te zeggen en hij weet al lang wat ik bedoel:deur gaat stil terug open en even snel stil weer toe met als gevolg dat het vandaag zo goed als niet meer is gebeurd. Vandaag sliep iedereen wat langer behalve Gerry en ik. De twee jongsten waren eerst beneden alweer na tien uur en keken gezellig samen in één zetel naar cars met hun cornflakes op schoot.Normaal moeten ze wel aan tafel eten maar met dit druilerige weer zie ik het al eens door de vingers en zie je ze echt genieten met hun kommetje gezellig samen onder een dekentje. Yauheni was vandaag eigenlijk gans de dag door wat moe zodat er niet echt veel gespeeld werd en meer gehangen werd en geknuffeld.Vermits Brent en Kate ook thuis waren keken ze allemaal samen boven tv en af en toe met de autobaan beneden.Het werd echt een heel lui dagje vandaag voor allemaal. Ik ging nog even naar de winkel met Kate en daarna maakte ik samen met mijn ventje het eten klaar:bloemkool met blinde vinken en aardappeltjes en voor de kids vissticks. Yauheni mocht kiezen welk vlees hij wou en koos toch ook vis.Bloemkool zag hij niet zitten dus werden het aardappels met ketshup en visjes. Ondertussen belde ik ook nog even met tolk Hanna .Morgenavond gaat Natasja bellen met Yauheni maar ook met mij om verder af te spreken voor de komende week of weken in verband met ziekenhuisopname.En ok ik spreek wel Russisch maar ben een beetje bang dat ik morgen niet alles ga begrijpen en wou toch even Hanna haar mening en ook zei vond het beter om naar hier te komen zodat we samen het gesprek kunnen voeren. Onder het mom dat ik lid ben van de organisatie vertelde ik Yauheni dat Hanna ons morgen komt bezoeken en bij ons blijft eten en ze me dan even kan helpen met vertalen voor mama.Het is toch echt niet zo simpel om het stil te houden voor hem maar wat moet ,moet natuurlijk.En ik voel me zelf ook iets geruster dat zij er morgen bij is want ben er zelf vrij emotioneel bij betrokken en Hanna kent haar persoonlijk ook goed dus ik ben haar hier dan ook dankbaar voor. Toen alles was opgeruimd ging ik met Kate Bo en Yauheni nog naar mijn zus want haar kindjes zijn nu twee weken bij hun en ze hadden Yauheni dit jaar nog niet gezien.Eerst waren Bas en Sep wel wat verlegen maar al snel begonnen ze toch allemaal samen te spelen. Terwijl de drie kleinsten op de kamer speelden of tekenden,waren Kate en Yauheni op de computer.De ene op de laptop en de andere op de vaste pc.Kate heeft nu ook v-contact(hadden de meisjes bij Elisabeth deze week voor gezorgd) en natuurlijk vond Yauheni het fijn om vanalle nieuwe dingen op haar pagina te zetten. Tegen tien uur was het tijd om terug naar huis te komen en ons meneerke had nog steeds niet genoeg van de computer.Hij was immers aan een spel begonnen bij Mieke en wou hier nog even verder doen.Iedereen kreeg nog een beetje chips en dan was het tijd om tandjes te poetsen en richting bed te gaan. Inmiddels is het weeral twaalf uur en kruip ik ook maar eens onder de wol. Duimen jullie een beetje mee dat ik me morgen sterk genoeg houd en niets laat merken aan ons ventje want heel eerlijk,dit maakt het toch wel even zwaar voor mij. Slaapwel en tot binnenkort. Els
Hallo allemaal, hier ons verslagje van de afgelopen drie dagen. Maandag was hier een echte rustdag.Er werd door mama en papa en Yauheni iets langer geslapen terwijl Brent toch naar het speelplein ging.Toen we wakker waren was het natuurlijk eerst tijd voor het ontbijt en daarna maakte ik me klaar om ons prustie te gaan ophalen bij de moeke en bompa.Eerst ging Yauheni niet mee maar uiteindelijk koos hij er toch voor om wel mee te gaan.Het was inmiddels aan tijd voor het middageten dus aten we bij moeke nog een broodje.De jongens speelden daar nog wat en gingen even wandelen met bompa samen met de hondjes terwijl ik de moeke haar haar knipte. Toen we daarna thuis kwamen had Gerry de tuin al onderhanden genomen en omdat het weer heel goed meezat konden ze nog eens in het zwembad spelen.Al snel waren niet alleen onze twee jongens nat maar ook Gerry moest er aan geloven.Een watergevecht kon natuurlijk niet uitblijven en ze hadden er natuurlijk alle plezier in. Daarna speelden Bo en Yauheni nog een tijdje samen zowel binnen als buiten tot Brent er was.En dan kon de waterpret opnieuw beginnen met Brent erbij maar deze keer hield onze papa het wel droog. Ik ging daarna met Gerry naar de winkel voor de boodschappen terwijl de jongens binnen zich verder amuseerden. Ze hadden alle drie voor pizza gekozen en wij aten koude groentjes met rosti's en steak.Groenten krijgen we er bij Yauheni heel moeilijk in maar gelukkig wil hij wel heel veel fruit eten dus daar ben ik al blij om. Omdat we gisteren een dagje bellewaarde gepland hadden moesten ze op tijd naar bed.Terwijl Bo en Yauheni weer samen in bad gingen keek Brent nog wat tv en rond tien uur moest het licht uit en was het tijd om te slapen.Ook wij kropen wat vroeger onder de wol. Gisteren liep de wekker af om iets voor acht uur.Gelukkig kon iedereen nogal makkelijk uit bed.Nadat iedereen klaar was en gegeten had vertrokken we richting Ieper.Via ons tante Conny en Sandy hadden we boeken van de carrefour voor gans het gezin zodat we geen inkom moesten betalen en Yauheni mocht zowieso gratis mits vertoon van zijn paspoort.Nog eens hartelijk dank aan beide want hierdoor spaarden we toch heel wat centen uit. Bellewaarde was echt wel leuk voor allemaal alleen was Yauheni zijn humeur niet bepaald goed.Foto's kan je trouwens zien op facebook.Vaak liep hij nukkig rond terwijl hij toch in alle attracties in wou en op zich dat wel leuk vond.Maar al wat ik vroeg leek hem teveel .Eigenlijk gewoon koppig voor het minste en dat tot ergernis van vooral mij.Ik had ook nog even ons zus aan de telefoon die nog steeds bij Elisabeth verblijft en daar verliep alles vlotjes. We konden zelfs op bezoek bij de doodshoofdaapjes en dat vond iedereen natuurlijk wel fijn.Eerst had er al eentje op mijn schouder komen zitten en toen we een tweede keer terug gingen bracht een aapje ook een bezoekje aan Yauheni ,Bo en Gerry.Oef wat was ik blij dat Yauheni ook even dat aapje op de schouder had want ook dat was al een reden geweest om te koppen.Gerry had iets minder geluk want net toen het aapje bij hem zat moest da beestje dringend zijn grote boodschap doen en tja toch wel net op de rug van Gerry.Gelukkig zonder al te veel erg want het viel er snel af.Toch wel even lachen natuurlijk door ons allemaal. Tussen de koppige buien door werden alle attracties gedaan door Gerry en de drie jongens.Ikzelf ging in niet te veel in vermits mijn rug weer serieus van zich liet horen.Van sommige attracties wordt je natuurlijk wel nat maar van eentje was het toch wel ECHT de moeite.En eigenlijk van hetgene waar we het minst van hadden verwacht,een waterglijbaan waar ze per twee inzaten.Kletsnat waren ze allevier en ik kon dan ook moeilijk anders dan in zo een winkeltje voor alledrie een t-shirt te kopen.Gerry had een t-shirt aan die heel snel droogt dus die vond het niet erg om zo te blijven lopen. Daarna ging hij nog met Bo in iets in en Yauheni en Brent wilden graag in de grote schommelboot,alleen jammer maar net toen waren ze aan het werken aan die boot.Dan nog maar wat stilletjes verder koppen dacht er eentje .Toen hij me dan vroeg om ook in dat te gaan waar Bo en Gerry inwaren kon ik me niet meer houden en zei nee.Ik vond het toen ook stillaan tijd om er eens hartig mee te praten want zo kon het niet verder.Ik vertelde hem dat het helemaal niet plezant was dat hij gans de dag een zuur gezicht trok terwijl we toch alles deden wat ze vroegen.Daarbij deelde ik hem ook mee dat wanneer hij niet veranderde ik zou bellen met de tolk.Oef ik had het beter wat uren vroeger gezegd want hij had door dat ik het meende en werd toch iets beter gezind.Iedereen kreeg nog een ijsje of suikerwafel en rond vier uur begon het jammer genoeg te regenen.Vermits we toch alle attracties gezien en gedaan hadden ,besloten we huiswaarts te keren.Denk dat we nog geen kwartier aan het rijden waren toen ons Boke al lag te slapen.Ook de andere twee waren heel stil en zelfs Gerry had het moeilijk om zijn ogen open te houden van mij nog maar niks gezegd.Maar omdat ik moest rijden vroeg ik toch aan mijn ventje op te praten tegen mij zodat ik het niet al te moeilijk kreeg . Eens thuis sliep ons prutske nog verder tot half acht .Omdat we s'middags al frietjes hadden gegeten bakte Gerry nog broodjes en er was ook soep.Yauheni verkoos toch liever sandwiches met salami te eten. Na het eten viel ook Gerry al snel in slaap op de zetel en hoe moe ik ook was,ik had nie de kans om een dutje te doen want hier liepen immers nog twee grotere bengels rond.Gelukkig waren ze rustig en speelden ze beide om de computer,eentje boven en eentje beneden. Toen Bo wakker werd moest die natuurlijk ook nog eten en maakte ik voor hem nog iets klaar. En dan kon er weer volop of ruzie gemaakt worden,of wild zijn boven ,allez noem maar op ,fijn was het in ieder geval niet.Tot het tijd was om te gaan slapen waren de twee jongsten echt niet zo flink.De ene stak het op de andere en omgekeerd en eigenlijk was het vooral Yauheni die het minste flink was .Toen ze dan eindelijk in bed lagen stond Yauheni hier beneden om te melden dat hij keelpijn had en een flesje water wou voor boven.Dus toch nog maar een pijnstiller en ik kreeg er ook nog een verhaal bij over iets met water.Ik ging dus maar even mee naar boven en bleek dat Bo een beker water had klaargezet op de kast om te drinken,de andere met iets had gegooid en nu al het water over de kast lag.Omdat ik al zoveel boos was geweest ruimde ik gewoon alles op en zei er verder niks meer over.Ze staken het toch op elkaar .Brent sliep op Bo zijn kamer zodat er vandaag uitgeslapen kon worden door de twee jongsten. Ook ik sliep langer omdat ik een rotnacht achter de rug had.Yauheni was pas na tien uur wakker terwijl Bo al om negen uur beneden was met papa.Brent was naar gewoonte naar het speelplein gegaan.Na het ontbijt begon de herrie gewoon opnieuw.Verschillende keren mocht ik brandjes blussen tussen die twee en konden ze het niet laten om de boel op stelten te zetten.En Yauheni zijn humeur bleek al niet veel beter dan gisteren.En iedere keer ik vroeg wat er was kreeg ik toch als antwoord:niks,is leuk,noem maar op maar nooit een echte reden. Dan toch maar even gebeld met de tolk en uitgelegd dat er moeilijk geluisterd wordt en we toch wel proberen ons best te doen voor allemaal.En uiteraard had ook Yauheni de eer om met de tolk te praten.Jammer voor hem kan ik het grootste deel wel verstaan dus wist goed dat hij niet altijd even eerlijk was .Ik kreeg daarna de tolk terug aan de tel terwijl hij ineens heel rustig naar boven ging spelen .De tolk vertelde me dat hij hier toch wel graag is,wel luistert naar ons en onszelf ook echt wel fijn vind.Indien het nog zou voorvallen zou de tolk toch wel een keer hierheen komen maar ik denk dat dat al lang niet meer nodig is.Na het gesprek kregen we een heel andere Yauheni te zien,eentje die plots wel weer heel lief was en niet meer koppig door de kamer liep.De boodschap was dus toch wel goed overgekomen. Bo en hij wilden zelfs lange tijd spelen met de plasticine en dit zonder ruzie maken of vieze gezichten.Na het middageten(versgebakken croisantjes en chocoladebroodjes) gaf ik hen beide een andere t-shirt want we gingen met hun naar de winkel .Omdat Bo al binnen twee weken opnieuw begint te trainen voor de voetbal gingen we om nieuwe schoenen .Ook Yauheni kreeg voetbalschoenen voor op school want de zijne thuis waren kapot .Naar hun beide normen waren ze vrij braaf al is shoppen voor geen van beide een echte hobby. Omdat het weer zo tegen zit en we nu niet veel met hun buiten kunnen doen besloten we langs de speelgoedwinkel te rijden en te zien of we iets vonden waar we hun binnen mee konden bezig houden.Een autobaan zagen ze allebei wel zitten en ik wist dat ook Brent dat wel leuk zou vinden.Eens thuis mocht Gerry die dan ook al snel opbouwen.En deze keer was het prutsie zijn beurt om de boel op stelten te zetten.Tja ieder zijn dag blijkbaar met het enige verschil dat ik daar nog makkelijker tegen kan inpraten omdat die kleiner is.Mieke en Wilko kwamen eten want ik wilde pasta maken maar met eens een nieuw recept en omdat Gerry andere dingen graag lust dan ik maakte Gerry iets klaar met mosselen voor de mannen en ik iets met kip voor mij en Mieke en Yauheni.De andere twee aten ook pasta maar gewoon met witte saus.Wat ben ik blij met een vaatwasser want drie verschillende gerechten is toch wel een hele boel rommel in de keuken.Yauheni vond het toch niet zo lekker en zei dat hij later nog wel iets zou eten.Een uurtje na het eten kreeg wie wou een ijsje en er was ook verse ananas.Yauheni wou liever fruit dan ijsje en nadat dat op was kwam hij vragen achter een sandwiches die hij dan ook snel kreeg. Er werd nog met de autobaan gespeeld en toen Bo het weer even moeilijk had ging Yauheni naar boven om daar verder te spelen met Brent.Na 13 dagen werd het toch wel tijd voor een kussengevecht We hoorden ze wel spelen maar het was niet dat er echt lawaai was dus lieten we hun maar doen. Daarna werd er nog even op de computer gespeeld en rond half tien lag iedereen op bed.Ze keken boven nog naar een film van pirates of the carribean(of hoe schrijf je het juist hé domme Els!!) en waren echt superrustig. Inmiddels is het al na twaalf uur en boven uiteraard al een hele tijd muisstil want iedereen is al lang in dromenland. Ook ik ga mijn bedje opzoeken want ben steendood. Morgenavond komt ons zus naar huis en ondanks ik weet dat ze haar echt wel al heeft geamuseerd en gaan shoppen is en morgen een dagje naar walibi gaat ,zal ik toch blij zijn dat er hier terug een meisje in huis is tussen al mijn mannen. Slaapwel en tot binnenkort. Els
Hallo allemaal, Ik zal misschien beginnen met het het weekend al te vertellen want inmiddels zijn we dinsdagavond en wordt het verhaal anders in één keer wel heel lang. Zaterdag ben ik met de twee jongsten naar Bauwel geweest naar een grote binnen-en buitenspeeltuin. We hadden daar met het bestuur afgesproken om nog even te vergaderen over het verloop van de busreis en om het laatste af te spreken voor het zomerfeest.Er waren nog enkele Wit Russische kindjes zodat ons venteke in zijn eigen taal kon spreken voor enkele uurtjes. Bo amuseerde zich ook met al de kindjes samen want er waren ook Belgskes bij natuurlijk. Rond half één hebben we eten besteld want onze kids kregen allemaal honger.Yauheni wou een curryworst met frietjes en Bo wou pannekoeken eten.Ik koos voor kaaskroketjes met frietjes.Iedereen at alles op maar het was daar dan ook superlekker om te eten. Rond drie uur werd het tijd om terug richting huis te rijden zodat we rond half vier hier waren. Omdat ik de nacht voordien niet te veel had geslapen ging ik eerst nog even rusten op de zetel terwijl de kids samen speelden.Kate mocht haar bagage al klaarnemen want zou na het zomerfeest met Elisabeth meegaan om daar enkele dagen te logeren. Rond zes uur ging ik dan samen met Gerry en Yauheni en Bo nog naar de winkel. Op het menu stonden aardappeltjes met worst en koude groenten.Op de groenten na at iedereen alles op . Na het de tafel te hebben afgeruimd en de keuken aan kant gebracht te hebben ,heb ik nog wafeltjes gebakken want eigenlijk had ik dat al een paar dagen beloofd maar het was er nog niet van gekomen. De wafeltjes vielen bij allemaal goe in de smaak . Rond half elf moest iedereen naar bed want zondag moesten we om half negen uit de veren. En makkelijk ging dat opstaan zondag helemaal niet,tenminste bij twee van de vier dan toch nie!! Ik vond het wel eens een leuk idee om hen met muziek wakker te maken maar vermits Kate en Brent zo een hekel hebben aan mama haar muziekkeuze zeiden die al heel snel ,JAJA we zijn wakker zenne hihihi. Bo dat viel al bij al na enkele keren roepen wel nog mee maar Yauheni raakte echt zijn bed niet uit. Hij had al enkele dagen last van keelpijn en ook zondagmorgen bleek hij bovenop die keelpijn ook nog een serieus hoestje te hebben.Nadat ik hem zijn kleren had gegeven ,heb ik hem dan maar snel medicijnen gegeven.Iets tegen de pijn en een hoestfles deden gelukkig snel wonderen. Eten zat er niet in bij geen van allemaal dus besloot ik de doos vers gebakken wafeltjes maar mee te nemen. Omdat we eerst nog langs moeke en bompa moesten om de twee oudsten af te zetten ,vertrokken we hier iets voor tien uur.Iemand van de twee zou met de moeke mee komen en de andere met de buren van moeke.En dus reden wij vanaf Branst verder met enkel onze twee prutskes bij ons richting Lint. Volgens mijn ventje des huizes heb ik een heeeeeee leuk trekje,overal en altijd veel te vroeg komen !!! En ja hoor ook deze keer presteerde ik het om weer een half uur te vroeg in Lint te zijn.:( Dan nog maar even wachten in de auto tot de anderen er ook waren en dan konden we beginnen aan ons zomerfeest. Tenten werden opgezet,spelletjes klaargezet,tafels en stoelen werden bijgehaald en verdeeld over de zaal,er werden vlagjes opgehangen en ga zo maar door.Enkele van ons vrouwen maakten de fruitsla al klaar waar ook ik mee hielp. Rond één uur was ons moeke er al want zij had nog twee grote marktparapluus(of hoe je het ook al schrijft ) mee voor twee spelletjes en uiteindelijk bleken we die ook te kunnen gebruiken want heel even kregen we toch wel wat regen. Ook sommige andere mensen waren er al vrij vroeg zodat wie op dat moment koffie vroeg ,toch nog even moest wachten want daar waren we nog mee bezig.Tja half drie is dan ook geen één uur hé ! En dan kon ons feest echt goed beginnen.Iedereen nam zijn plaats in ,een deel aan de spellekes,enkele aan de toog,Marika en Daisy deden het onthaal en ik mocht vliegende reporter spelen en verhaaltjes sprokkelen voor de express.Omdat Marika haar camera vergeten was vroeg ze of ik tussendoor ook nog wat foto's kon nemen voor op de website te plaatsen.Maar er was ook iemand aanwezig met een proffesioneel fototoestel en toen ik haar vroeg of ze ons de foto's wou doorsturen wou ze dit met plezier doen.Deze zullen dan ook veel beter en mooier zijn dan die van mijn klein cameraatje.Vooral aan de nieuwe gastgezinnen vroeg ik hoe het meeviel met dit nieuwe avontuur.Sommige waren heel positief,anderen hadden toch wel wat moeite met de aanpassing of het gedrag van het gastkindje.Tja we weten dat ze niet allemaal hetzelfde zijn en dat de ene al wat stiller en teruggetrokkener is dan de andere die dan weer superdruk kan zijn.Maar de meeste mensen waren heel positief en ik heb niemand gehoord die zei:dit wil ik geen tweede keer meer doen.Wat ik tot nu toe vernam was dat iedereen unaniem zei dat ze volgend jaar hun gastkindje zeker terug willen zien.Ik had ook nog een babbel met tolk Hannah over de situatie bij Yauheni thuis want we verstaan hier wel dat we hem niet mogen vertellen dat mama naar het ziekenhuis moet,het is toch wel niet zo simpel om hem niet naar huis te laten bellen die periode zonder dat we echt weten wat er speelt. Ook Hannah vond het beter dan we even contact opnamen met de mama en we zijn ons dan even appart gaan zetten om te bellen naar haar. Jammer genoeg kregen we geen goed nieuws te horen,al had ik in mijn achterhoofd wel al door dat het ernstig was en had ook Marika me al verteld dat het wel eens serieus kon zijn,je schrikt toch als je hoort dat iemand echt wel heel serieus ziek is. Ik kon mijn tranen dan ook niet bedwingen en gelukkig ken ik Hannah al van in Wit Rusland zodat we nog even samen konden praten vooraleer ik me terug onder de mensen begaf.Uiteraard werd ook Marika ingelicht en maakten we afspraken hoe we het gingen regelen met ons ventje.Er wordt nog gebeld de dag voor ze naar het ziekenhuis gaat ,de gsm gaat mee naar de kliniek dus na een dag of vier kan hij haar zo bereiken en de papa thuis zal contact blijven houden via v-contact(soort facebook van ginder)zodat alles toch zo normaal mogelijk lijkt. Uiteindelijk hebben we tussen 26 juli en 1 augustus hier geen tolk wat het iets moeilijker maakt wanneer er zich problemen zouden voordoen. En nu terug wat vrolijker want het feest was echt wel de moeite hoor ! De kids speelden erop los,er was ook karaoke en ons Kate zong heel mooi een liedje en ook onzen bompa bracht het beste van zichzelf.Natuurlijk kon ik niet achterblijven en samen met Daisy zong ik oya ley ley van K3 om in de kindersfeer te blijven hihihihi. Er was ook een spelleke met water waar de Ludo stond samen met zijn zoon Tim en ja ,je kan het al raden ze konden het niet laten om toch ook even met het waterpistool in mijn richting te spuiten. Nog zo een slechte eigenschap van mij,wanneer je met water begint te spelen kan ik het niet laten om hetzelfde terug te doen.En zo was ik al heel snel omgedoopt tot een klein waterkiekske!!AL kon ik het niet nalaten om ook die twee mannen hun verdiende loon terug te geven uiteraard. Rond vijf uur was het dan tijd voor de BBQ die door jong en oud gesmaakt werd. Gerry die in de namiddag aan een spelletje had gestaan had toch een kwartier de tijd om te eten want moest om zes uur aan de toog helpen samen met de Ludo. Ook ik heb niet langer dan een kwartier aan tafel gezeten want je hebt eigenlijk wel altijd iets te doen. Rond half zeven was er dan de valkenier die gratis een demonstratie wou komen geven voor de kids. Natuurlijk werd de uitleg zowel in het Nederlands als in het Russisch gedaan zodat ze allemaal konden volgen wat er ging gebeuren.En daarna mochten degene die wilden ,de woestijnbuizerd die hij bijhad,lokken op hun arm. Ook voor de valkenier was het best een heel avontuur en eigenlijk voor de vogels nog meer want het was de eerste keer dat hij voor een groep met de vogels werkte. Ondertussen werd ook het dessertenbuffet klaargezet zodat er veel toch liever een ijsje,pannekoek of fruitsla gingen eten dan bij de vogels te blijven.Op zich niet zo erg want dan was het iets rustiger. Nadat iedereen van de kids geweest was wou ik toch ook even de vogel op mijn arm hebben .Hij legde uit wat ik moest doen en Gunther was nog in de buurt om foto's te nemen die jullie kunnen zien op mijn facebook want hier krijg ik nog steeds geen foto's gepost. Ik nam daarna nog een klein intervieuw af bij hem voor ons krantje en op zijn beurt wou hij ook wel wat uitleg over onze organisatie. En dan werd het stilletjes aan tijd om te beginnen met opruimen. Eens de meeste mensen weg waren konden de tenten afgebroken worden ,stoelen en tafels weer aan aan de kant,de afwas en noem maar op. Boke was met moeke mee naar huis om te slapen,Mieke en Wilko hadden Brent al thuis afgezet en Kate was zoals eerder gezegd mee met Elisabeth en Rob die twee Wit Russische meisjes bij hun hebben. Ook Yauheni hielp flink mee met opruimen al was hij echt wel steendood van het vele spelen. Uiteindelijk zijn we iets na elf uur in Lint vertrokken om goed half twaalf thuis te zijn aangekomen. Brent was nog wakker dus ze konden samen naar boven en ik deelde mee dat er lang moest geslapen worden want sinds Yauheni in België is ,heeft hij nog geen enkele dag langer dan negen uur geslapen. Ik en Gerry praatten nog even na over de dag en ook de emoties die we te verwerken kregen en lagen tegen één uur ook in ons bed. Moe maar voldaan van een supergeslaagd weekend. Groetjes Els
Hallo allemaal, had net alles geschreven van het weekend maar blijkbaar is er iets fout gegaan bij het toevoegen zodat ik opnieuw kan beginnen. Vermits we morgen voor een ganse dag weg zijn zullen jullie nog even geduld moeten hebben want nu nog opnieuw beginnen lijkt me niet zo een goed idee.Het verslag van het weekend is iets te groot dus ik doen mijn best om morgen alles te posten. Kan jullie wel al vertellen dat het een zeer geslaagd weekend was en dat alles hier nog steeds super gaat. Tot morgen allemaal. Els
Hallo allemaal, het is me weer niet gelukt om vroeger te schrijven.Dan maar ineens van enkele dagen hihi. Woensdag bleef Yauheni zoals ik al schreef alleen thuis bij mij want Brent en Bo waren naar het speelplein. Hij speelde computer,wat buiten op de trampoline,keek wat tv ,praatte wat met Kate en amuseerde zich toch wel zonder de jongens. Gerry was redelijk vroeg thuis en samen plaagden we hem een beetje.Vond hij natuurlijk wel leuk... Kate vertrok rond half vier naar haar vriendin waar ze ging slapen. Rond vier uur ging ik met hem naar de winkel .Voorbij de snoep raakte hij toch niet zonder te vragen of hij er kreeg!! Tja ze zijn allemaal hetzelfde wat dat betreft.Ik liet hem twee verschillende zakjes kiezen die hij moest delen met de twee jongens. Omdat het nog een beetje te vroeg was om Brent en Bo op te halen zette ik hem eerst thuis af bij Gerry.Toen hij buiten Kilian(buurjongentje) zag ging hij maar meteen spelen.Ik reed ondertussen om de jongens en eens thuis kon ook Bo niet snel genoeg buiten zijn. Voor het avondeten had ik gebraden kip met gebakken aardappels en tomaat,zo ongeveer het enige van groenten wat hij graag eet.Zowel Bo als Yauheni aten zeer weinig waardoor ik hun zei dat ze het eerste uur geen snoep,chips,of koeken kregen en als ze honger hadden,eerst een boterham of sandwiches moesten eten. Benny en Sandy(schoonbroer en schoonzus)kwamen nog even langs om hem dag te zeggen want hadden hem nog niet gezien.Terwijl ze hier waren speelden Bo en Yauheni nog met de nerf-geweren en werd iedereen weer eens bekogeld:) Ik denk dat Yauheni wel tien keer is komen vragen of hij toch geen snoepje kreeg maar het bleef bij een nee . Tot ik ontdekte dat hij toch een rolletje mentos had meegenomen naar boven. Wat ik van mijn eigen kids niet wil,natuurlijk ook niet van hem dus riep ik hem even bij me en legde uit dat er niks mocht genomen worden zonder te vragen en al zeker niet omdat ik verwittigd had dat ze geen snoep kregen zonder eerst een boterham.Hij was een hele tijd heel stil maar vond niet dat ik hem moest gaan troosten.Ook hij kan wel eens zijn kuurtjes hebben en daar had mama Natasja me voor verwittigd. Daarna ging hij dan toch maar weer spelen met Brent op de trampoline. Rond tien uur was het tijd om te douchen,eerst de kleinste en dan hij want Brent was al geweest.Ze mochten nog even tv zien en dan was het bedtijd. Op donderdag moest ik werken en kwam moeke naar hier want hoe vaak ik het ook vraag aan Yauheni ,hij wil echt niet naar het speelplein.Toen ik vertrok sliepen ze beide nog . Eens terug thuis wist moeke me te vertellen dat ze met pareltjes vanalles hadden gemaakt.We wisten al van vorig jaar dat Yauheni daar mooie dingen mee kan doen en moeke had nu de juiste draad meegebracht en pareltjes had ik hier nog in overvloed.Natuurlijk moest ik hun kunstwerkjes bewonderen en ze waren echt mooi. Brent was wel naar het speelplein en zus was nog bij haar vriendin dus de twee kleinsten amuseerden zich gans de middag.Wat buiten spelen,wat binnen,zoals gewoonlijk tien minuten dit en tien minuten dat maar dat went hoor !! Eens Brent thuis speelde hij ook nog mee buiten en speelden ze vooral in de wijk met de andere kids,wat fietsen ,voetballen en soms wel al eens ruzie maken(vooral de kleinste dan).Af en toe moet ik dus kleine brandjes blussen maar denk dat iedere mama dat wel moet . Mieke was alleen thuis s'avonds en kwam na het werk naar hier.Ook Gerry was net thuis dus hoog tijd om het eten klaar te maken:gekookte aardappelen met verse boontjes en worst.De aardappels en worst da ging nog net maar die boontjes zag hij echt niet zitten om te proeven.En zoals Gerry bij alles mayonaise eet,eet Yauheni bij alles ketshup. Hij at zijn bord wel leeg maar kan jullie vertellen der er echt niet zoveel oplag. Na het eten ging ik nog even met Mieke naar het shoppingcenter want Brent had nog een nieuwe broek en trui nodig en ook voor Yauheni bracht ik nog een jeans mee .Denk dat ik op één broek en een jas bijna alles heb om hem mee te geven want had met de wintersolden ook al een deel voor hem gekocht. Eens terug thuis moest ik een iets grotere brand blussen met Brent want die is echt aan het puberen.Hij was al na het eten gestraft en moest op zijn kamer blijven van de papa maar toen ik thuiskwam bleek de vogel te zijn gaan vliegen en was gaan fietsen.Tegenwoordig is een gsm dan handig en volgde er natuurlijk een serieuze donderpreek toen hij binnen kwam. Blijkbaar was hij toch voorbij Gerry kunnen raken ,wat hier niet moeilijk is omdat Yauheni zovaak over en weer loopt dat je op den duur al niet meer let op wie er voorbij komt.Na een lang gesprek bleek hij het wel gesnapt te hebben.Ons zus was terwijl ik weg was ook thuis gekomen samen met de vriendin die nu hier bleef slapen.Een klein beetje omkoperij van mij zodat zij vandaag bij de jongens kon blijven en moeke niet moest komen want ik moest ook vandaag weer werken. Toen ik deze morgen voorbij de slaapkamer kwam zag ik dat Yauheni wakker lag in bed.Ik ging even bij hem en hij vertelde dat hij ziek was.Tja Bo loopt ook al gans de week te hoesten om van mezelf nog maar te zwijgen en ze konden het ook vaak niet laten om toch in het zwembad te gaan terwijl het weer het niet altijd toeliet de voorbije dagen. Sinds gisteren mogen ze uiteraard niet meer zwemmen want vind het toch wel te fris. Voor het zekerste belde ik toch maar even met de tolk om te polsen hoe erg het was want het weekend staat wel voor de deur.Hij vertelde aan de tolk dat hij keelpijn had maar niet naar de dokter wilde.Dan maar pijnstillers en iets tegen de hoest en hopen dat hij snel beter is. Ik belde in de voormiddag nog met Kate en alles bleek hier goed te gaan ,Bo en Yauheni waren zelfs af en toe redelijk druk dus de pijnstillers deden wel degelijk hun werk. Toen ik thuis kwam zorgde ik er eerst voor dat alles hier op orde lag want behalve wat ik commandeer om te doen gebeurd er ooooh zo weinig ,soms tot ergernis van mij .De jongens hadden dit snel door en begonnen spontaan hun speelgoed op te ruimen terwijl ik Kate toch even vertelde dat de vaatwasmachine inladen wel ok is maar toch ook het aanrecht opgeruimd mag worden.Diepe zucht maar ze is oud genoeg . Terwijl de jongens naar een film keken,gingen de meisjes wat wandelen. Ik maakte nog iets klaar om te eten want ook al is hij nu in België ,eten gebeurd bij ons meneerke toch altijd op andere uren dan die wij gewoon zijn.Terwijl ik aan het eten bezig was hoorde ik er hier eentje van de trap vallen,kan jullie vertellen dat ik heeeeeel snel in de gang was en mijn hart serieus tekeer ging.Ja jullie raden het al wie het was hé,ons Yauhenike.Al sinds vorig jaar zeg ik keer op keer dat hij rustig op en af de trap moet maar blijkbaar moest hij het eerst eens voelen!!Ik had alleen niet verwacht dat zijn rug zo erg toegetakeld zou zijn.Al gaf hij niet toe dat hij pijn had,toen ik keek verschoot ik serieus.Zijn onderrug is geschaafd en zag al blauw dus heel snel zalf eraan en ook op zijn bovenrug heeft hij een schaafwond.Eens alles verzorgd ging ik maar verder doen aan het eten. Hij wou gebakken aardappels en een eitje.Het ei da ging nog vlot binnen maar de aardappels daar werd maar eens naar gekeken hihi.Boke at een pizza en de meisjes ook. Na het eten vertelde ik (ja deze keer in het Russisch) dat ik nu wel al vaak genoeg heb gezegd dat hij RUSTIG van de trap moet komen in de hoop dat hij het nu wel begrepen heeft. Brent was natuurlijk weer naar het speelplein. In de late namiddag toen ik klaar was met de huiselijke klusjes maakte ik voor hem facebook aan zodat we in de toekomst kunnen chatten of een mail kunnen sturen. Gerry was op tijd thuis .Die heeft er net als ik zijn laatste werkdag opzitten .Al snel verdween hij naar de badkamer want om vijf uur kwam zijn broer hem halen om op het werk te gaan genieten van een bbq.Alle kids waren hier inmiddels weer en er werd druk geoefend met facebook.De bedoeling is dat Yauheni het allemaal onder de knie heeft tegen eind augustus en Bo vind het natuurlijk super om te chatten ook al zitten ze op drie meter van elkaar :) Sinds vandaag hebben we de oude laptop maar weer naar beneden gehaald zodat hij zelf ook een computer heeft.Al kan hij daar enkel maar mee chatten en zijn mailtjes nazien(is echt een oud laptopke)en is de laptop niet draadloos ,het is toch net iets handiger voor iedereen.Natuurlijk mag hij op deze pc ook spelen want Brent vind het niet altijd even leuk om zijn laptop te delen en daar hebben we natuurlijk alle begrip voor. Deze avond was ons zus weer eens weg (ja die heeft echt wel vakantie !!!) en was ik hier dus met de jongens alleen. En eigenlijk was het een heel rustige en gezellige avond. Ik praat zelf vooral Russisch met Yauheni als we hier alleen zijn en eigenlijk vind hij dat naar eigen zeggen wel leuk . Als ik hem vraag of ik Nederlands of Russisch moet praten verkiest hij toch wel zijn eigen taal en ik doe het natuurlijk graag. Ze speelden nog wat buiten en daarna maakte ik eerst het avondeten.Ik had kippenpitta met broodjes en dat vond ons Wit Rusje wel lekker. Daarna keek hij samen met Brent nog naar een film want Bo was nog buiten met de buurjongentjes. Om kwart na negen was het tijd om binnen te komen en in bad te gaan.Brent ging boven tv zien en plots stond Yauheni terug beneden met de vraag of hij samen met Bo in bad mocht.Tuurlijk mag dat van mij,als die twee daar geen probleem mee hebben ,ik uiteraard ook niet.En wat ik super vond was,toen ze uit bad waren,ze flink alles opruimden zonder dat ik het vroeg en de vuile was samen naar beneden brachten.Voor Yauheni is een bad natuurlijk superluxe wetende hoe het bij hun thuis is(en ja ik weet er inmiddels ook alles van hé)Kate was rond tien uur ook terug thuis. Inmiddels is het elf uur maar zijn ze nog niet in bed.Kate ligt wel al in haar bed maar de jongens zijn nog aan het spelen en tv aan het zien. Daarnet hoorde ik weer een serieuze bonk en blijkbaar is hij na zijn trapavontuur en mijn Russische preek nog niet geleerd want nu is hij weer van een bureaustoel gevallen,komt niet door stil te zitten natuurlijk. Morgen ga ik met Bo en Yauheni naar een grote speeltuin samen met de andere leden van het bestuur.Terwijl de kids kunnen spelen gaan wij nog een beetje vergaderen voor het zomerfeest van zondag. Ik denk dat ik dus pas zondagavond mijn blogje weer zal aanvullen want staat een druk weekend voor de deur. Slaapwel en tot de volgende keer. Els
Hallo allemaal, het is er eindelijk van gekomen om mijn blogje bij te vullen. Ofwel ben ik druk bezig ofwel wordt de pc ingenomen door één van de kids zodat ik geen tijd heb :) Maandag waren de jongens wakker rond half negen.Brent ging naar het speelplein,Kate was nog bij een vriendin en de twee kleinsten bleven bij mij thuis. Het eerste wat op het programma stond was de registratie van Yauheni.We maakten ons klaar en reden richting gemeentehuis terwijl Bo even alleen hier bleef.Wat duurde dat daar lang,waar we vorig jaar vijf minuten over deden,duurde nu zo maar een half uur.Vraag me niet waarom maar het bleef duren.En dat voor één onozel documentje!! Normaal ging ik daarna nog met hem naar de winkel om eten maar meneertje wou liever naar huis. Eens thuis speelden de jongens of liever,soms speelden ze en soms verveelden ze zich.Ik moest echt de strijk bijwerken dus had geen tijd om met hun te spelen.Rond de middag hadden ze plots allebei hoofdpijn .Na een pijnstiller en wat rusten in de zetel gingen ze eindelijk buiten spelen.Een beetje op straat met de kindjes van de wijk,wat in het zwembad,gewoon in de tuin en binnen ,allemaal goed voor een kwartier en dan iets anders.Vooral met hun zwemritueel was ik het niet eens.Kleren uit en dan maar met onderbroek het water in !.Bo weet dat hij met natte voeten niet binnen mag dus droogde zich voor hij binnenkwam om hem om te kleden maar ons Ruske vond het wel lollig om met natte voeten door de living te lopen,tot ergernis van mij dus toch maar even uitgelegd uiteraard. Geloof het of nie maar een half uur later wilden ze weer in het water.Ik zag het al gebeuren,kleren uit en... Nee jongens,hier is jullie zwembroek en voortaan hang je die na het zwemmen buiten open en trek je die telkens bij het zwemmen opnieuw aan. Zo gezegd zo gedaan dacht ik toch.Volgende zwempartij was de zwembroek van Yauheni zoek.Tja als je ze in de mand bij de vuile was gooit ...Ik had ondertussen de wasmachine al opnieuw gevuld.Gelukkig heeft hij hier verschillende zwembroeken dus weer een nieuwe en ook een nieuwe uitleg natuurlijk. Gerry ging laat thuis zijn van het werk dus toen de twee oudsten hier ook waren zei ik dat ik eerst even naar de winkel ging.Ik ging balletjes in tomatensaus met noedeltjes maken . Omdat papalief zolang weg bleef vroeg Yauheni wel heel vaak waar is Gerry.Keer op keer vertelde ik dat hij was gaan werken maar blijkbaar mistte hij hem toch wel. Het eten viel in de smaak en Yauheni at zo goed als gans zijn bord leeg. Gelukkig was Gerry toen we begonnen eten net thuis want na het eten was het tijd om de twee jongsten klaar te maken om naar de moeke te gaan.Ze gingen daar slapen omdat ik dinsdag gans de dag moest werken. Kleren,leesgerief,eten(omdat Yauheni enkel sandwiches wil eten en salami en dat had moeke niet in huis) ,de ds-sen en een voetbal,alles werd ingepakt. Rond half acht bracht ik hun weg.Ze waren er nog niet goed of ze wilden al gaan wandelen met de moeke samen met haar twee hondjes. Lang ben ik dus daar niet gebleven want al vrij snel vertrokken ze. Het was hier best wel een stil avondje hihihi. Gisteren kreeg ik al vrij snel telefoon van moeke dat Yauheni al rond acht uur wakker was ,al had gegeten en toen ik aan het bellen was met haar (half negen) hij het lollig vond om boven op de trompet te gaan blazen zodat Bo ook wakker was. De drukte kon beginnen voor haar. Net zoals hier werd er tien minuten met dit gespeeld en tien minuten met iets anders. In de voormiddag ging ze nog met hun wandelen en in de namiddag hielpen ze moeke met kaartjes maken en hebben ze ook samen ijsjes gemaakt.Maar ons Meneerke "ik heb geen geduld" moest wel uitgelegd worden dat het ijsjesmachine wel een tijdje moet draaien voor de ijsjes klaar zijn natuurlijk. Net op die moment belde ik haar even om te vragen hoe het ging en hoorde ik haar wel drie keer zeggen ,nee Yauheni ijsjes nog niet klaar,machine niet open doen. Gelukkig was ik om half vier daar en kon ik met hen naar huis toe zodat moeke het was rustiger had. Eens thuis werden deze keer wel de zwembroeken aangetrokken en speelden ze toch redelijk lang in het water. Daarna gingen ze samen nog een tijdje buiten spelen met de vriendjes van de wijk. Toen ik vroeg wat hij wou eten mocht ik zelf kiezen.Dan maar even de andere kids vragen en de meerderheid wou frietjes eten.Hij wou zelfs mee naar de winkel samen met Bo en Kate.Even langs de supermarkt om kleine flesjes drinken,om eten voor Gerry voor het werk en dan om frietjes. Zo goed als alles werd opgegeten en daarna sloeg de verveling een beetje toe.Nog even wat fietsen en even snel weer naar binnen om in de zetel te hangen.En vooral gisteren heel veel gezucht en gepuf.Ik vroeg hem wat er was maar iedere keer zei hij niks,er is niks. Tja wat doe je dan hé.Wil je buiten spelen,wil je op de computer, wil je.... ???Niks was eigenlijk goed Rond half negen kwam dan eindelijk de aap uit de mouw:mag ik bellen met mama?De afspraak was dat hij pas vandaag zou bellen dus ik vertelde hem dat het ok was dat hij belde maar dat hij dan zou moeten wachten tot zondag om terug te bellen.Hij ging gelukkig snel akkoord. Het bellen duurde maar heel even want hij had met mama afgesproken dat ze zouden chatten via een Russische contactsite.Afspraak rond half tien.Plots ging hij weer spelen en moesten we hem zelfs roepen dat het tijd was voor de computer. Weer een gezucht aan de computer ,deze keer niet omdat hij mama mistte maar omdat mama veel te traag typte naar zijn zin.Tja die is ook niet gewoon om achter een computer te zitten dus heb ik hem dat toch maar even proberen uitleggen. Ongeveer een half uurtje zat hij aan de computer en ze spraken af om deze avond opnieuw te chatten.Dit vind ik helemaal niet erg want kost geen geld,hem iedere dag laten bellen is echter onmogelijk want kost veel te veel . Hij ging daarna naar boven om even snel weer beneden te zijn met de vraag om nog even mama te bellen.Moest nog snel iets vragen voor te chatten vandaag.Ok bel dan snel (hij belt wel via skype naar hun vast toestel dus is iets goedkoper en ik heb zo ook in de hand hoeveel belwaarde er nog opstaat)en dan wacht je echt tot zondag!Gelukkig duurde het bellen echt maar heel kort en ging hij met een gerust hartje naar boven. Er werd nog wat tv gekeken maar het was vrij rustig . Vandaag wilde ons Boke heel graag naar het speelplein samen met zijn broer maar Yauheni doet dit niet graag dus mocht die thuis blijven bij mij. Het verhaal van vandaag probeer ik vanavond te posten (als de computer vrij is hé) groetjes Els
Hallo allemaal, het is me gisterenavond niet meer gelukt om nog te posten dus doe ik het nu maar even. Gisteren moesten we op tijd opstaan want we gingen een dagje naar boudewijnpark in Brugge samen met Mieke en Wilko. Om acht uur liep de wekker af en was het tijd om ons klaar te maken.Alle kids waren al wakker en uitgeslapen. Voor we vertrokken mocht Yauheni nog even bellen met het thuisfront maar dat liep niet zoals ik gehoopt had. Mama was gaan werken en het was papa en er vielen redelijk wat traantjes.Hij vroeg me dan ook om s'avonds terug te mogen bellen naar de mama. Na een knuffel en even wat geruststellende woordjes vertrokken we om kwart na negen richting Brugge. Kate en Brent reden met Mieke mee,onze twee kleinsten met ons. In de auto was het vrij stil,Bo had een beetje hoofdpijn en Yauheni was nog aan het bekomen van de telefoon. Eens aan het park aangekomen fleurden de gezichten toch wat op. Als eerste gingen we naar de show van de zeeleeuwen kijken.Plezier verzekerd hoor. Daarna konden de kids in de verschillende attracties al zijn het er in boudewijnpark niet zoveel.Toch vonden ze het wel leuk.Ik ging in niet zoveel in maar de schommelboot dierf ik wel aan(dacht ik toch)Had er alleen niet op gerekend dat ik er zo mottig als iets zou uitkomen en moest toch wel wat bekomen. Tegen de middag gingen we eten,we aten frietjes met een hamburger of kippenuggets en tot mijn grote verbazing at Yauheni alles op.Meestal is het maar een klein etertje maar nu ging alles vlot naar binnen. Terwijl wij nog aan het eten waren gingen Bo en Yauheni met Kate nog even zien naar de show van de zeehonden. Daarna gingen de jongens van de waterglijbaan en deden we nog enkele attracties.De kids kregen een ijsje of suikerspin en terwijl Wilko en ik even keken vanop afstand naar de roofvogelshow ging de rest nog snel voor de tweede keer op de orca baan,soort achtbaan die niet overkop ging. Iedereen was op tijd terug voor naar de dolfijnen te gaan kijken. Wat kunnen die toch ongeloofelijke dingen doen.De kids genoten allemaal van de show. Inmiddels was het half vijf en vonden we het tijd om naar huis te gaan zodat we de drukte op de weg voor waren. Deze keer zaten de twee oudsten bij ons en de jongsten bij Mieke en Wilko. Net voor we daar vertrokken werden we nog getracteerd op doosjes fristi. Terwijl we aan het rijden waren zag ik dat er bij Mieke in de auto een probleempje was... Kate stuurde sms en bleek dat het flesje cola was omgegooid .Tja kan gebeuren met kids natuurlijk en al bij al viel het allemaal wel mee. Terug thuis gingen de jongens nog buiten spelen ,een beetje in het zwembad en voor de rest hier in de wijk met de vriendjes.We besloten om chinees te eten tenminste voor degene die hier zin in hadden ,de rest had pizza of gewoon een sandwiches.Yauheni at toch wel een beetje rijst met kip en wou ook nog een sandwiches met salami. Mieke en Wilko bleven nog een hele tijd bij ons . Gerry ging op een gegeven moment het zeil over het zwembad leggen en ik kon het niet laten hem erin te proberen duwen.Had er al snel spijt van want niet hij maar ik mocht het bekopen en lag snel in het zwembad :) Och ja,was toch goe verbrand van het zonnetje dus de koelte deed even goed hihihi. We praatten nog een beetje en tegen tien uur gingen de jongens allemaal richting kamer.Kate was bij een vriendin gaan slapen. Ik skypte nog een tijdje met Ludo en dan was het ook voor ons tijd om te gaan slapen want Gerry en ik moeten deze week nog werken. Het blogje van vandaag post ik deze avond wel. Groetjes Els
Hallo allemaal, de tweede dag is bijna voorbij en het was best wel een leuke dag hoor. Deze morgen waren Bo en Yauheni om negen uur wakker.Ikzelf was iets later beneden maar de jongens hadden wel al gegeten.Bo zorgt goed voor zijn vriendje want beide hadden ze een kommetje cornflakes en Yauheni met melk. Toen ik al beneden was dronk hij ook nog een glas melk.Samen keken ze eerst wat tv en daarna speelden ze met de playmobiel.Bo speelt normaal aan de ene kant van de living want heeft daar zijn hoekje met tafels maar nu werd gans de living ingenomen .Alles werd opengezet en werd echt gespeeld dat het een lieve deugd was.Al snel was het voor mij tijd om me klaar te maken want om half één kwam Raisa de tolk naar hier .Toen ik klaar was maakte ik nog het middageten klaar en zette de tafel klaar maar zelf eten daar had ik de tijd niet meer voor want Raisa was ietsje vroeger dan voorzien.Eerst sprak ze nog even met Yauheni.Ze vroeg hem of hij graag hier is en natuurlijk zei hij ja.Om kwart voor één vertrok ik samen met haar en ons Kate richting Waarschoot.Jammer genoeg is dit niet zo een goede verbinding waardoor ik daar een uur over doe om daar te geraken en dus ook een uur Engels mocht praten.Ik zei haar dat ik wel Russisch spreek maar het tegen haar niet aandurf.De woorden die ik niet kon in het Engels sprak ik dan maar in het Russisch en uiteindelijk raakten we er wel uit en was het een heel leuk gesprek.Eens aangekomen bij het gastgezin in Waarschoot viel alles goed mee.Het meisje daar is er heel graag en stelt het heel goed.Ik denk dat de mama meer bezorgd was want zij zelf had geen vragen voor Raisa en is met alles tevreden.Sommige dingen moest Raisa haar natuurlijk wel vertellen wat niet meer dan normaal is maar er waren zeker geen problemen.En dan begon de rit richting Duffel waar ik Raisa naar toe mocht brengen bij haar gastgezin.Anderhalf uur rijden en dus weer heel veel praten maar opnieuw was het echt heel gezellig .Tegen half vijf was ik thuis en was het tijd om naar de winkel te gaan om speelschoenen voor Yauheni en nog enkele shorts en t-shirts.Ook onze kids werden niet vergeten .Alleen is winkelen iets waar ons Wit Rusje echt een hekel aan heeft en ons dat dan ook lekker laat voelen door er redelijk vies gezind bij te lopen.Eens thuis ging hij op de zelel liggen en vertelde hij dat hij een beetje moe was.Ik ging met Kate nog naar de winkel om vlees voor de bbq en daarna reed ik nog met haar naar het shoppingcenter want ze had nog een short en trui nodig. Terwijl ik weg was had Gerry al alles klaargezet voor het eten en tegen dat we thuis kwamen konden de kids al beginnen eten.Vermits ik weer veel te veel vlees had gekocht zei Gerry,bel Mieke maar want dit krijgen we nooit op.Na het eten werden de nerf geweren bovengehaald en werden Mieke ,Wilko en ik bekogeld door Bo Yauheni en Gerry.Plots was hij niet meer moe en werd er hier heel wat afgelachen.Op een gegeven moment zei Mieke :wie nu nog op mij pijltjes schiet die gooi ik in het zwembad en zo gebeurde het ook!!! De eerste die erin ging was ons prutsie maar niet veel later had ook Yauheni prijs.Al had ze het hier wel iets moeilijker mee en kreeg ze toch een beetje hulp van Wilko.Waar ze niet op had gerekend was dat hij nogal snel wraak nam,eerst met een watergeweer,dan met een beker en uiteindelijk werd de tuinslang opengedraaid en ontsnapte ze niet aan het lekker koude water.Uiteraard was ik fotograaf van dienst en volgen de foto's nog maar momenteel lukt het nog niet omdat ik een speciaal programma moet installeren.Ik stuurde daarna Yauheni onder een lekker warme douche en zorgde ervoor dat ook Mieke droge kleren had. Daarna sneed Gerry nog ananas voor de kids en werd er lekker gesmuld. Voor ze naar boven gingen vroegen ze nog een koek en rond kwart voor tien was het bedtijd voor al de jongens want morgen gaan we met z'n allen een dagje naar Boudewijnpark.Ook Mieke en Wilko gaan mee omdat we een plaatsje tekort hebben in de auto. Nog snel de tanden poetsen,even tv zien en dan werd het tijd om naar dromenland te gaan. Ook wij zullen niet te laat in bed liggen . Het was alweer een geslaagd dagje met ons zesjes. Slaapwel en tot morgen Els
Hallo allemaal, joepie ons venteke is bij ons!!! Deze morgen om vijf uur liep de wekker af.Ik kan jullie vertellen dat het toch wel even piekte om op te staan.Gisterenavond was ik immers nog om half tien mogen vertrekken met Kate naar spoed omdat ze het niet kon uithouden van de pijn aan haar pols.Ze had die gisteren gestoten op school en ondanks zalf,pijnstillers en een windel werd de pijn enkel maar erger. Dus tegen dat ik thuis was ,was het al half elf en dus eigenlijk al veel te laat voor mij als ik zo vroeg moet opstaan. Nadat ik me had klaargemaakt en Gerry heb ik om kwart over vijf de jongens wakker gemaakt.Kate was bij moeke gaan slapen .Het eerste was Bo zijn toen ik hem wakker maakte was,mama vandaag is Yauheni hier!!! Tegen kwart voor zes waren we op weg,eerst nog even tanken en dan richting Lint. We waren daar iets voor half zeven ,eigenlijk wel te vroeg maar ja ,voor degene die me kennen niet abnormaal hihihi. Guido was er al en een beetje later ook Gunther.De laatste dingen werden klaargezet en ook moeke en bompa met Kate waren nog voor zeven uur in Lint.Ik heb het dus van geen vreemden blijkbaar om ergens altijd vroeg toe te komen. En dan werd het wachten op de bus.Van Gunther hoorden we dat ze rond kwart na zes in Nederland waren,ze zouden een beetje later dan voorzien aankomen.Vanaf half acht kwamen de eerste gastgezinnen toe.Ik stond samen met Guido en Gunther buiten om hen te ontvangen .Met de gsm in de aanslag en ieder smsje nauwlettend in de gaten houdend vernamen we dat ze rond negen uur zouden toekomen.Ok dan nog maar wat wachten en jammer genoeg was er deze morgen ook nog een redelijk onweer en heel veel regen maar een paraplu doet natuurlijk wonderen.Ook mijn maatje Elisabeth arriveerde en bleef buiten bij ons staan.En dan kwamen de smsjes:zijn in zandhoven,nog 14 km en konden we echt beginnen aftellen. Tegen kwart voor negen kwam de bus al toeterend toe.Ook ons moeke stond toen al bij ons buiten .Yauheni zat vooraan boven op de bus en zwaaide uitbundig. De kids stapten van de bus en werden naar binnen begeleid en toen hij van de bus stapte volgde er natuurlijk eerst een hele stevige knuffel en een grote glimlach op zijn gezichtje. Door de regen stuurde ik ook hem samen met de moeke naar binnen .Natuurlijk was ik ook blij om mijn maatje Ludo weer te zien.Ook die kreeg een stevige knuffel en eens al de kinderen van de bus waren konden wij in de gietende regen beginnen om de bagage te lossen.We hadden wel een karretje maar was toch niet echt praktisch ,zodat we besloten om met twee auto's al de bagage naar de speelplaats te brengen .Ging gelukkig redelijk snel vooruit en eens al de bagage waar ze moest zijn gingen de mannen de rest van de bus leegmaken.Ook Gerry hielp mee terwijl ik binnen een babbeltje sloeg met een nieuw gastgezin dat ik op voorhand al bezocht had en die nu voor de eerste keer een Wit Russisch meisje bij zich hebben.Uiteraard werd er door Ludo ook uitvoerig verslag uitgebracht over hun reisavontuur en werden de laatste afspraken gemaakt.Moeke vertrok al met Brent en bompa richting Temse en de drie anderen gingen later met ons mee naar huis. Bo en Yauheni speelden nog een tijdje op de speelplaats van de school terwijl ik binnen bezig was maar na een tijdje kwam hij me toch vragen wanneer we eindelijk naar huis gingen:) Rond tien uur konden we dan eindelijk naar huis vertrekken nadat ik met tolk Raisa had afgesproken voor morgen het huisbezoek naar Waarschoot te doen. Tegen half elf arriveerden we hier en vrijwel onmiddelijk werd de bagage opengedaan en werden er cadeautjes uitgedeeld.Voor Kate een badlaken en een mooi juwelendoosje,voor de jongens een tas,voor Gerry een handgemaakt soort trolletje,voor mij een theeservice,moeke kreeg een mooie pop ,typisch Wit Russisch en heel mooi en een mandje en bompa kreeg een fles wodka met bijhorende drinkglaasjes en drinkfles en zelfs voor Mieke en Wilko had hij een handdoek mee. Niemand werd dus vergeten . Daarna was het tijd om te gaan spelen ,de geweren van nerf werden uitvoerig getest en leuk bevonden,de trampoline werd gekeurd en uiteraard de computer. Enkel eten wou hij nog niet te snel.We merkten ook vrij snel dat hij moe was maar naar gewoonte willen ze dat niet toegeven en vooral ook niet vroeg gaan slapen. In de namiddag rustte ik en Gerry nog een beetje en ook onze twee oudsten sliepen enkele uren.Enkel Bo en Yauheni speelden lekker verder,zowel buiten als binnen. Uiteindelijk wou hij dan toch één boterham eten en een appel. Ik vroeg hem wat hij deze avond wou eten en hij koos voor pizza.Samen met Gerry ging ik naar de winkel terwijl de kids thuisbleven met duidelijke afspraken.Omdat we ook gerief voor de diepvries meehadden bracht ik eerst Gerry naar huis en reed ik daarna naar de andere winkel om de pizza's te halen.Ondertussen had Mieke al gebeld dat ze op weg waren naar ons thuis.Eens thuis werden de pizza's gebakken en aten Bo en Yauheni elk een halve pizza .Ook Mieke en Wilko aten hier en bleven nog een tijdje napraten. Ondertussen had ook Natasja al gebeld en spraken ze af dat ze morgen zouden chatten via een Russisch contactsite. Ik hoop dat dit lukt,zo kunnen ze elkaar iets vaker horen en moet er niet teveel gebeld worden. Rond acht uur stuurde ik Bo als eerste naar de badkamer om zich te wassen ,gevolgd door Yauheni.Hij heeft dan wel veel kleren hier,aan een pyama had ik niet gedacht en had hij jammer genoeg ook niet bij.Dan maar een gewone short en t-shirt en morgen halen we er wel een nieuwe naar de winkel. Eens uit de douche wou hij graag nog even spelen op de computer terwijl Bo vrij snel lag te slapen op de zetel. Rond tien uur vond ik het toch tijd om naar boven te gaan .Hij vroeg nog wel een koekje en wou nog iets drinken . Inmiddels is het half elf en is hij wel boven maar slaapt nog steeds niet want de wii is interessanter!! Binnen een kwartier moeten ze toch wel echt in hun bed en hopelijk slaapt hij morgen lekker lang. Onze eerste dag zit er inmiddels op en ik ben echt superblij dat hij hier is !! Groetjes en tot morgen Els
Dag allemaal, het is me gisteren niet meer gelukt om nog iets te bloggen. Allereerst wil ik mijn oudste zoon en dochter toch even in de bloemekes zetten.Gisteren oudercontact en ze hadden beide een supergoed rapport en een A attest.Natuurlijk ben ik een superfiere mama. rond zes uur gisterenavond waren onze Wit Russische vriendjes aan de grens.De controle zelf heeft ongeveer 2,5 uur geduurd dus al bij al ging het vrij soepel.Ik weet van Ludo zijn vrouw dat hij heel veel heeft gehad aan tolk Raisa die hem aan de grens goed heeft geholpen om al de papieren in orde te krijgen.Om kwart voor negen waren ze in het hotel waar ze warm eten kregen en konden genieten van een lekkere warme douche,tenminste wie zich wou douchen kon dat.Ik weet uit ondervinding dat er altijd kinderen zijn die zich liever niet willen wassen ook al omdat ze het thuis niet gewoon zijn om iedere dag in de douche of bad te gaan! Daarna was het hoogtijd om te gaan slapen want de bus vertrok deze morgen al weer heel vroeg. En zo ben ik aanbeland aan de laatste dag voor ze toekomen om te bloggen. Het eerste berichtje kregen we deze morgen om kwart over zeven,iedereen had genoten van het ontbijt en ze waren alweer terug vertrokken met de bus.Onderweg werd er nog een plasstop gehouden en daarna reden ze verder tot Warschau waar ze stopten aan de Mac Donalds waar alle kids een happy meal kregen.Op de bus waren enkele kindjes die een beetje last hadden van reisziekte maar gelukkig werd dit snel opgelost. De reis werd verder gezet en rond vijf uur werd er een stop gehouden van 45 minuten en werden er spelletjes gespeeld met de kids.Iedereen fleurde er van op en ook de zieke kindjes waren opnieuw beter,klaar om nog een stuk te rijden tot de volgende stopplaats,motel paradise waar ze gaan genieten van een lekker warm avondmaal.Op het menu staat kip met appelmoes en een ijsje.Als alles goed gaat zillen ze daar tegen kwart voor negen ongeveer zijn en daarna wordt dan het allerlaatste stuk van de reis aangevangen. Nog een nachtje rijden en dan zijn onze vriendjes hier. En dan nu hoe de dag hier verliep...Bo moest deze morgen nog naar school en ook Kate moest nog even naar school om haar boeken binnen te brengen.Ik moest gaan werken en ons moeke en bompa zouden Bo Sep en Bas van school halen en bij ons thuis blijven tot ik terug was.Eens thuis had ik het geweten dat de vakantie begonnen was.Wat waren ze hier allemaal ongeloofelijk superdruk en ik kreeg al snel te horen dat ze ook al lekker ruzie aan het maken waren. Moeke en bompa gingen naar huis samen met Kate en Bo kon daar niet zo mee lachen want wou ook mee.Dan maar even een koppig ukje hier want ik kon er niet aan toegeven.Ik ging ondertussen met de andere twee bengels eten en Bo draaide gelukkig snel bij.Ik stelde hem voor om de pakjes voor het zomerfeest al in de auto te steken en zijn gezichtje fleurde volledig op.Met plezier deed hij al de dozen naar de auto met een klein beetje hulp van Brent.Daarna was buurjongen Kilian hier en waren ze dus met vijf jongens.Het weer was niet meteen schitterend dus besloten ze boven te spelen.Ik moet jullie niet vertellen dat het met redelijk veel lawaai en ook wel ruzie gepaard ging.De ene pestte de andere,dan mocht er weer iemand niet meespelen en ga zo maar door.En ik onderging het gewoon allemaal terwijl ik beneden aan het kuisen was.Rond vier uur gingen ze dan toch buiten spelen op de trampoline maar hun ruziegemaak werd alleen maar erger.Om kwart voor vijf had ik er echt genoeg van,stuurde Kilian naar huis en de drie kleinsten mochten in de zetel gaan zitten tot Wilko ,Bas en Sep kwam afhalen,een half uurke later.Oef de rust was weergekeerd. Ondertussen maakte ik het eten klaar en ruimde het laatste op. Ons prutske was blijkbaar supermoe want om zes uur lag hij op de zetel te slapen.Ai en nu hé,hoe krijg ik die straks op tijd in bed dacht ik bij mezelf. Om half acht werd hij wakker en het eerste wat hij vroeg was,mama gaan we nu naar Lint vertrekken??? Nee schatteke je hebt nog maar een beetje geslapen op de zetel en de nacht moet nog komen. Ik had toch wat moeite om hem uit te leggen dat hij maar anderhalf uur had geslapen en de kindjes nog een heel eind meten rijden voor ze hier toekomen. Ondertussen is het kwart voor negen en kijkt hij nog even tv en hoop ik hem zo in zijn bed te krijgen. Morgenvroeg moeten we om vijf uur opstaan want om kwart voor zes mogen we vertrekken richting Lint.Dit is één van de leuke voordelen om meewerkend lid te zijn Ik word al verwacht om half zeven om mee de zaal klaar te zetten en ja onze jongens en ventjelief mogen dit mee ondergaan. Maar ook moeke en bompa samen met Kate zullen op tijd vertrekiken om rond kwart na zeven daar te zijn want we kunnen nog een paar helpende handjes gebruiken.k heb me voorgenomen om op tijd te gaan slapen maar of me dat ook echt gaat lukken daar vrees ik voor.Kwestie dat we het al eens meegemaakt hebben en ik ook lekker zenuwachtig begin te worden. Jullie krijgen morgen natuurlijk uitgebreid verslag van de aankomst en de eerste dag van onze vakantie. SLaapwel en tot morgen allemaal ELs
Hallo allemaal, vroeger dan de andere dagen ben ik er nu al om het eerste deel voor vandaag te schrijven. Deze morgen ,kwart over zeven Belgische tijd zijn de kids uit Gomel opgestapt op de bus. Anderhalf uur later waren ook de kids van Rechitsa op de bus en kon de lange rit beginnen. Rond negen uur Belgische tijd had ik contact met Natasja.Ze wist me te vertellen dat Yauheni toch met wat traantjes de bus is opgestapt,niet voor zijn vakantie hier maar wel voor de lange busrit en hij was ook nog heel moe vertelde ze me. We hebben afgesproken dat hij drie keer per week kort naar huis mag bellen.Enkel in juli moet ze voor de tweede keer worden geopereerd en vermits hij daar niks van weet moet ik nog even zien hoe ik dat ga oplossen met de telefoontjes want ik weet de datum wel en weet ook dat er een kleine week niet gebeld mag worden. Ondertussen kunnen we onze zomerkids volgen via de website.Onderweg zijn er nog enkele kinderen uit andere streken opgepikt . Rond de middag was het tijd om boterhammetjes te eten met kaas,salami,choco of confituur.Er worden ook geregeld plasstops gehouden zodat de kids toch even van de bus kunnen. Het weer is redelijk goed,er werd eerst gemeld rond de 15 graden maar bij één van de laatste geposte berichtjes bleek het toch vrij warm te zijn op de bus. Rond half drie waren ze op ongeveer 200 km van de Wit Russische grens dus als alles goed gaat aan de controle vermoed ik dat ze rond zeven uur(kan later) zullen aankomen aan het hotel.Daar heb ik momenteel nog geen info over en schrijf ik straks wel in deel twee. Groetjes en tot vanavond. Els
Hallo allemaal, Vandaag was het een drukke dag voor onze begeleiders.Om acht uur werden ze al aan de controle verwacht in Rechitsa voor de keuring.Na een grondig nazicht bleek onze bus toch in orde bevonden ,oef volgende missie geslaagd. Daarna werd het gerief verdeeld in Rechitsa en volgden er nog enkele huisbezoeken.Druk druk druk dus maar tegen vier uur waren ze allemaal terug bij hun gastgezin zodat ze toch nog enkele uren de tijd hadden om een beetje te ontspannen. Zoals ze al schreven op de site:morgen is het d-day.De laatste missie zeg maar want morgenvroeg zien we of daadwerkelijk alle kindjes mee op de bus zitten want je weet maar nooit wat er op het laatste nippertje nog gebeurd. Ikzelf moest een ganse dag werken en in de vooravond was het tijd om ons prutsie zijn rapport af te halen.Ik was nog niet goed binnen in de klas of de juf wist me te vertellen dat ons Boke maar over één ding meer praat en ze eigenlijk echt wel mee kan volgen wat er momenteel allemaal gebeurd.En dan natuurlijk de puntjes voor zijn rapport.Hij had flink zijn best gedaan en is met glans geslaagd voor het tweede leerjaar.Na de paasvakantie en onze reis naar Belarus had hij even een dipje gehad maar dat hebben we hier thuis ook goed gevoeld .De juf had er ook alle begrip voor en wist al een hele tijd dat de reis een serieuze inpakt op hem had gehad.Na nog even naar de winkel te zijn geweest en al een deel dingen van eten gekocht te hebben die ons Yauhenike graag eet ,was het tijd voor het avondeten.En dan mocht ik beginnen aan die vreselijke strijkklus!! pfffff alsof het buiten en binnen nog niet warm genoeg was mocht ik ook die stoom nog ondergaan..Maar het meeste is gedaan,de rest is voor morgenvroeg. Ik kreeg ook nog een leuk telefoontje vanuit Belarus van Yauheni zelf! Dank je wel voor het eten ! Blijkbaar hadden ze dit al gaan afleveren bij hun thuis.Natasja was al aan het slapen dus kon ik niet met haar praten maar ik heb hem gezegd dat ik morgen nog wel eens met haar zou bellen.En vermits hij wel redelijk wat Nederlands verstaat spreek ik met hem ook meer Nederlands dan Russisch maar dat was even buiten die kleine Bo gerekend. Ik zei morgen bel ik nog wel en hij riep me toe :nee mama niet morgen maar zaaftra.Tja da spook kent blijkbaar toch meer Russisch dan dat we vaak denken. Het was wel leuk om hem nog even te horen net voor vertrek naar België natuurlijk.En ik hoorde aan zijn stem dat hij er echt wel naar uitkijkt. Daarnet had ik nog even de vrouw van Ludo aan de telefoon die me vertelde dat ze morgen al om zeven uur aan de eerste opstapplaats verwacht worden(hier dus zes uur) in Gomel om dan een goed uur later de volgende halte aan te doen in Rechitsa.Tegen dat Bo dus uit zijn bed is kan ik hem vertellen dat zijn vriendje vertrokken is voor de lange busreis. Nog een fijne avond allemaal en tot morgen. Els
Hallo allemaal, er wordt nu wel heel erg afgeteld!! Mama nog vier keer slapen en Yauheni is er hé. Ja jongen da klopt.Waar zijn ze nu mama dan kan ik dat vertellen tegen de juf,zo begon de ochtend. Dus ik verteld dat ze deze morgend aan de grens waren en nog een dagje moesten rijden om dan aan te komen in Gomel. Hij was nog niet goed naar school of ik kreeg smsjes dat ze de grens goed waren overgeraakt en er geen twee uur over hadden gedaan wat heel snel is naar Wit Russische normen. Oef,het eten wat mee is voor onze gastgezinnen werd niet afgepakt alsook al het humanitair gerief.Tot hiertoe dus missie geslaagd. Deze morgen moest ik nog werken en toen ik deze middag thuis kwam wachtte me hier een heel leuk jobke:namelijk 200 pakjes inpakken voor de zomerfeesten.Omdat het buiten zo vreselijk warm was heb ik wijselijk de strijk uitgesteld en ben ik dan maar aan mijn leuke job begonnen.Na een uurke of vier was alles ingepakt en gesorteerd en klaar om vrijdag mee te nemen. Rond zes uur plaatselijke tijd(hier dus vijf uur) is de bus aangekomen in Gomel.Het was er 20 graden maar heel veel regen en de straten stonden onder water waardoor het lossen van de bagage geen kinderspel was. Het gerief voor Rechitsa wordt pas morgen afgeleverd als ik het goed voorheb.Onze drie begeleiders hadden deze avond gelukkig nog enkele uren rust elk bij hun eigen gastgezin alsook de chauffeurs die deze keer niet op hotel slapen maar ook in een gastgezin. Morgen begint de dag vroeg want om acht uur worden ze al verwacht voor de buscontrole. Ook al is de bus in België naar de keuring geweest,omdat we kinderen van Wit Rusland vervoeren moet voor iedere terugrit naar België de bus daar ook opnieuw gecontroleerd worden. Daarna staan er nog enkele huisbezoeken op het programma en worden de papieren een laatste keer nagekeken. Deze avond nog gebeld met Marika die onze begeleiders nog gehoord had en het is altijd leuk om niet alleen iets te lezen op de site maar ook echt te horen dat het ginder goed gaat met onze mensen. Morgen eerst nog een ganse dag gaan werken en dan wacht me hier toch de uitgestelde strijk ... Voor onze gastkindjes is het nu nog twee keer slapen want woensdagmorgen vertrekken ze richting België!! Tot morgen allemaal met meer nieuws. Els
Zomeravontuur met Yauheni
Op zondagmiddag brachten we een bezoekje aan mijn schoonzus en schoonbroer aan de visput en konden de jongens daar even wat buiten spelen.Voor de rest werd er hier thuis gespeeld en op zondagavond werd er naar wekelijkse gewoonte gebeld naar het thuisfront in Wit Rusland.Deze keer vielen er gelukkig geen tranen en klonk ons venteke opgewekt tegen de mama.Ook ik kon even met haar praatten en alles lijkt nu toch terug wat rustiger te gaan.Een pak van mijn hart natuurlijk.
.Gelukkig kwam hij er met een barstje in zijn teen vanaf en was een gips niet nodig.Een tape was voldoende.
.Waarom hij die nodig heeft vertel ik straks wel.Hij vond ook nog zaalvoetbalschoenen voor heel weinig geld en was daar heel blij mee want Ivan zei me dat die in Wit Rusland superduur zijn en van geen goede kwaliteit.We kochten ook nog nieuwe sokken en een t-shirt en dan was het tijd om richting huis te rijden.Hij bleef bij ons eten en dan ging hij mee naar de training van Boke samen met ons en Yen.
)
