Hallo allemaal, gisterenavond waren de kindjes pas na half elf in het hotel.Ze kregen toen nog lekker eten en dan was het al tijd om te gaan slapen. Deze morgen vertrok immers de bus al terug om half acht. Om kwart voor tien deze morgen waren ze aan de Wit -Russische grens. Er waren maar twee bussen voor hen dus het ging snel vooruit. Af en toe werd er nog gestopt voor iets te drinken of te eten en natuurlijk ook om te plassen. Rond half negen Wit-Russische tijd zouden onze vriendjes aankomen in Rechitsa,dus voor ons is het dan pas half acht. De eerste die van de bus ging was Mikalai,de tolk.Hij werd afgezet in Zinkavichi ,een ander dorp. Wij gingen hier vandaag naar het vuurwerk kijken op de kaai.Maar voor we vertrokken waren Mieke en Wilko hier nog op bezoek.Gelukkig vertrokken we niet te vroeg.Ik had Yauheni gevraagd om te bellen als hij thuis was en ik heb zo een stil vermoeden dat hij werkelijk zodra hij thuis was al belde Onze lieve schat klonk super enthousiast en praatte volledig in het Nederlands tegen mij.Toen ik voor de grap zei dat hij moest douchen en slapen kreeg ik de gekende WA JOW te horen!! We kregen de groeten van gans de familie daar en ik deed hem natuurlijk ook een goeie dag van iedereen hier.Ook Boke mocht even aan de telefoon.Natuurlijk was ook hij dolblij om hem even te horen. Hij vertelde dat zijn mama heel blij was met al de kleren en dat hij nu nog wat ging spelen. Ik kon meteen raden met wat natuurlijk.Bij zijn gerief zaten zijn verjaardagscadeautjes nog van lego die hij hier nog niet gemaakt had.Ik denk hem kennende dat hij daar nog wel een deel van zal gemaakt hebben. Voorlopig is het de laatste keer dat ik hier schrijf. Enkel als we van hem horen via brief of mail zal ik dit op mijn blogje zetten. Maar ik sluit het blogje niet af want met Pasen ga ik immers naar daar en dan kan ik hier gewoon verder schrijven. Alvast bedankt voor al wie mijn blogje gevolgd heeft. We hebben met gans de familie echt genoten van deze maand samen met Yauheni en hebben hem echt allemaal in ons hart gesloten. We kijken alvast uit naar zijn volgende vakantie hier volgend jaar. Vele groeten en tot... Els
Hallo allemaal, de eerste dag zonder ons Yauhenike hier.Bij Boke vloeiden er deze nacht nog even traantjes en ook deze morgen had hij het nog even moeilijk wist ons moeke te vertellen toen ik haar belde. Ik zelf moest vandaag naar de begrafenis van Stefan. Van de ene emotie naar de andere ,het is toch niet alles. Om kwart voor zes deze morgen is de bus met onze Russische vriendjes de grens overgestoken met Polen. Deze nacht was er een enorme file en ook heel veel regen. Om negen uur hebben ze dan ontbeten(hadden we zelf nog meegegeven )en nog steeds viel er heel wat regen. Rond half één deze middag zaten ze op 200 km van Warschau.Rond die tijd deden ze ook een plas-en drinkstop. Rond half vijf waren ze dan aan de mac donalds.Natuurlijk hebben ze daar allemaal van genoten maar welk kind geniet daar niet van hé Om half zeven hielden ze nog een dringende plasstop in Warschau.Ze hebben over die 200 km dus nog best veel uren gereden.Het enige wat ik vooral lees is dat er enorme files zijn en dat het weer echt blijft tegenzitten; De laatste keer dat ze gepost hebben was rond acht uur en dat was niet zo leuk nieuws.Nog steeds zijn er enorme files en zijn er een aantal kinderen ziek geworden op de bus. We kunnen dan alleen maar hopen dat ze snel door die files door geraken en arriveren in het hotel. Daar krijgen ze nog hun avondmaal en zullen ze de nacht doorbrengen. Ik denk als ik het zo lees dat ze toch langer dan voorzien onder weg zullen zijn en de reis op zich duurt al zo lang Het is nu elf uur en ik vertel jullie morgen wel hoe laat ze uiteindelijk aan het hotel waren. Er zitten steeds een paar uur tussen voor we zelf doorkrijgen waar ze zich bevinden. Groetjes en tot morgen Els
Hallo, vandaag de laatste dag met Yauheni. Deze morgen heeft hij geslapen tot iets na tien uur. Ik was zelfs al naar de winkel maar Gerry was thuis dus ik moest me geen zorgen maken. Toen ik rond twaalf uur thuis kwam was hij de eerste die me verwelkomde.De gordijn ging opzij en zwaaien dat hij deed. Ik stelde voor dat nog even zou bellen met zijn mama want toen hij gisterenavond belde was enkel de papa thuis. Voor de eerste keer sinds hij hier is volgden er echte tranen.Toen het gesprek gedaan was vroeg ik wat er scheelde maar hij wou niet veel zeggen.Toch kwam ik er snel achter dat hij het moeilijk heeft om naar huis te gaan.Natuurlijk mist hij zijn mama en papa maar hij is ook heel graag hier. Na een goeie knuffel ging hij toch maar verder boven spelen met Bo en Brent.Een beetje later stond hij terug bij ons want Bo was aan het wenen.Dus vroeg ik aan Bo om bij mij te komen.Wat ik niet voor mogelijk had gehouden gebeurde al uren voor we Yauheni moesten wegbrengen.Bo vond het vreselijk dat hij naar huis moest en er was echt geen stoppen met wenen aan.Ook al legde ik uit dat het bijna terug school is en Yauheni ook naar school moet,hij vond het zo erg dat hij zijn vriend naar huis moest zien vertrekken.Met zijn DS maakte hij een aantal foto's van Yauheni zodat hij er zelf ook heeft.Niet dat ik er geen heb op de pc maar dat was voor Boke niet voldoende. Uiteindelijk gingen ze toch terug spelen maar echt vrolijk werd ons Boke toch niet. Van de winkel had ik nog ananas meegebracht want dat eet Yauheni heel graag.Gerry sneed hem in stukjes en al snel waren ons twee vrienden aan het smullen. Rond half drie heb ik hem dan nog twee sandwiches laten eten .Op de bus mogen ze vanavond ook nog wel iets eten en krijgen ze ook nog koffiekoeken .Daarom had ik hier thuis het ontbijt en middageten allemaal wat verlaat. Eens de sandwiches op zei ik dat hij nog even mocht gaan douchen en propere kleren moest aan doen.Het gebeurde zelfs zonder zeuren. Nadat wij ons hadden klaargemaakt was het bij half vier en tijd om te vertrekken richting Lint.Moeke en Bompa reden ook mee samen met Sepke.Enkel Kate was er niet bij.In de auto ging het er gelukkig terug wat vrolijker aan toe.Eens daar speelden onze jongens nog buiten .Yauheni had deze morgen volgens de tolk echt enkel verdriet omdat hij bij ons weg moest gaan.Ik sprak nog met enkele andere gastgezin-mama's en kreeg mijn moed ook vol.Tjonge en ze moesten nog vertrekken.Gelukkig was het snel tijd om de bus in te laden en kon ik me herpakken.Met moeite kregen ze alle gerief in de bus geladen.Iedereen nam afscheid en wonder boven wonder kwamen er geen traantjes .Nog een knuffel en toen toch maar de bus op.Alleen kon die bus niet vertrekken want er bleken papieren niet in orde te zijn.Na bijna een half uur mochten de kids dan nog maar even terug van de bus.Of dat voor Bo nu zo een goed idee was weet ik niet want je raadt het al,deze keer kwamen er wel tranen.En ook ik had het nu heel moeilijk.Toen Ellen ,de tolk,dan nog even alle gastgezinnen bedankte stond ik daar ook te wenen met Boke op mijn arm en Yauheni in mijn armen die inmiddels ook weende.Alle kids moesten toen de bus op maar zoals zovelen wilde ook Yauheni niet meer op de bus.Dan nog maar een knuffel een een zacht duwtje richting de bus.Alle kids kregen op de bus nog een armbandje om,iedereen werd geteld en uiteindelijk met bijna een uur vertraging vertrok de bus.En daar bleven we achter met heel veel wenende ouders en kids. Eens in de auto kon ik me nogal snel herpakken maar Bo bleef wenen.We reden bijna een uur terug naar huis en ik denk niet dat hij vijf minuten gestopt is met wenen.Waarom kan hij niet sneller terug komen,mag ik met Pasen dan niet mee met jou mama,kan ik nog niet met hem chatten op de pc mama.De vragen bleven komen maar onze uitleg kon hem niet echt sussen.Dan maar zijn gedachten op iets anders proberen krijgen ,hij mag deze avond bij moeke slapen,maar ook dat hielp niet. Eens thuis moest ik eerst nog even langs de voetbal om te horen bij welke ploeg hij nu gaat spelen.Gerry had hem ondertussen al boterhammetjes gemaakt.Toen ik terug was vroeg hij een foto van Yauheni om mee te nemen naar de moeke. Gelukkig hadden we van in Planckendael sleutelhangers met foto in en zo heb ik er eentje aan zijn broek gehangen. Mieke kwam hem ophalen en weer begon hij te wenen. Ik had verwacht dat Brent misschien verdriet ging hebben en dat Bo het erg zou vinden dat hij vertrok maar dit scenario had ik toch niet in gedachten . Hopelijk slaapt hij goed bij moeke en gaat het morgen beter met ons klein venteke. Het is nu half tien en de Russische kindjes zitten nu drie uur op de bus.Om kwart voor negen hebben ze een plasstop gehouden en een koffiekoek gekregen.Toen zaten ze op 45 km van Duisburg. Deze nacht rijden ze gans de nacht door en morgenavond slapen ze dan op hotel. Ik vertel de volgende dagen dus nog hoe de reis verder verloopt. Toch moet ik bekennen dat we hem hier nu al heel hard missen en het hier plots zo stil is geworden. Groetjes en tot morgen Els
Hallo allemaal, de voorlaatste dag van onze yauheni zit er bijna op hier. Deze morgen nog eens wat langer geslapen allemaal.Het was half tien voor de eerste wakker werd. Na de gebruikelijke cornflakes en wat tv zien(onder een dekentje lekker op de zetel)was het tijd om nog wat te spelen.Ze bleven allemaal binnen spelen.Ik deed ondertussen nog maar eens een deel van de strijk.Yauheni en Bo waren vrij druk en maakten uiteindelijk ook wel een beetje ruzie.Vermits ik nog vanalles moest gaan doen(vakbond,school Kate,winkel voor Kate haar gitaar)leek het me het verstandigst dat ik ook die twee bengels maar mee nam.Met een beetje tegenzin werden de schoenen aan getrokken en vertrokken we richting Sint Niklaas.Voor de vakbond was ik welgeteld vijf minuten te laat dus dat mag ik morgen nog eens overdoen Dan naar de gitaarwinkel en als laatste de school.Ik had Kate ook nog een nieuwe jeans beloofd maar vermits er in de stationstraat (Sint Niklaas) geen parkeerplek was,zei ze dat ik dan maar naar huis mocht rijden. Ik vond het wel jammer voor haar en bedacht snel een oplossing.Vriendin Lisa woont in Sint Niklaas en even gebeld met de papa en alles kwam goed hihihi.Ik reed langs daar rond zodat ook Nadia en Thierry toch nog kennis konden maken met Yauheni.Er werd beslist dat ons zus daar bleef want Lisa kon ook wel nieuwe broeken gebruiken en ze zouden samen met nog een nicht van Lisa erbij de stationstraat wel even onveilig gaan maken.Normaal zou ik haar tegen zeven uur ophalen maar uiteindelijk zal ze pas vanavond laat thuis zijn(och is nog vakantie dus maakt niet uit hé). Toen ik thuis kwam met de jongens was het eerst tijd om te eten.Yauheni eet nog steeds liever sandwiches dan gewone boterhammen dus dat stond er dan ook op het menu. Na het eten deed ik verder aan de strijk.Er kwam precies geen einde aan want zelfs toen Gerry om vijf uur thuis kwam was ik nog niet klaar.Ik ben dan ook ondertussen blijven wassen en drogen want moet wel zorgen dat alles van Yauheni klaar is voor morgen te vertrekken. Terwijl ik het laatste beetje streek maakte mijn ventje de patatjes klaar:purree met worstjes en rauw witloof.Jaja je raadt het al .... er weerklonk al snel een bah!! Dan maar patatjes met saus(ketshup al een ganse vakantie lang) en worst voor ons Rusje. Deze avond kwam Mieke nog langs met Wilko en de kids om afscheid te nemen. Terwijl ze hier waren maakte ik zijn zak klaar om morgen mee te geven.Ons Mieke had een weegschaal mee om zeker te zijn dat ik niet over de 20 kg zou gaan. Het was een heel puzzelwerk om er alles in te krijgen.Na twee pogingen van mij deed Mieke nog een derde en hebben we zelfs nog een klein beetje plaats over.Er moeten nog een paar dingen in maar dat gaat zeker lukken en wat nog belangrijker is,jaja we zitten niet over ons gewicht. Toen Mieke al weg was maakte Gerry nog Brusselse wafels warm.Dat moesten we tegen Yauheni geen twee keer zeggen.Al zeker voor de slagroom.Daar is hij werkelijk verzot op.Het was meer slagroom met wafel dan omgekeerd.Maar och het is de laatste avond dus nog een keertje genieten mag dan wel. Ook zijn rugzak voor op de bus is al voor een deel gevuld.Ik moet er morgen nog een ontbijtpakketje insteken en drankjes maar dat doe ik pas tegen als hij moet vertrekken. Het is nu kwart voor elf maar hij ligt nog niet te .Enkel Boke slaapt en de andere twee zijn nog wat aan het spelen.Nog even aan het genieten van de laatste avond . Morgen nog een korte dag en dan is het tijd om afscheid te nemen.Ik vrees met veel emotie maar het is niet anders. De mallemolen in mijn hoofd gaat lekker te keer en dat zal de volgende dagen niet anders zijn vrees ik. Slaapwel en tot morgen Els
Hallo, vandaag moest ik gans de dag werken .Kate en Brent gingen naar het speelplein en Boke en Yauheni bleven hier thuis bij moeke.Bas was toch ook naar het speelplein dus enkel sepke was hier ook Geregeld kreeg ik telefoon van moeke om te horen hoe het thuis was.Yauheni heeft sinds enkele dagen de vertaalknop bij google gevonden en vertelde vandaag dan ook tegen moeke vanalles over thuis.Zo weten we nu dat hij nog twee broertjes of zusjes (weet ik eigenlijk niet goed meer)gehad heeft maar die zijn beide gestorven in het kraambed.Vertelde hij ook tegen moeke dat zijn oma die nog leeft dement is(woont bij hun in)en dat die s'nachts wel eens durft te gaan wandelen.De andere oma is gestorven aan een hersenbloeding en zijn opa is verongelukt op het werk. Terwijl ik nog weg was maakte hij met papier een hele mooie bloem voor mij,eigenlijk een soort origami.Hij liet moeke ook zien op de computer dat hij vanalles kan met pareltjes.Toen ik thuis kwam werd er dan ook meteen gevraagd of ik pareltjes had.Ja Kate heeft er veel maar het moesten kleine zijn en daar waren er niet genoeg van.Dus ik maar naar de winkel om er te gaan kopen.Uiteindelijk heeft hij nu wel de pareltjes maar is de draad niet goed genoeg.Hij moet eigenlijk een hele fijne soort ijzerdraad hebben dus daar zal ik morgen dan maar naar op zoek gaan. Bo had vandaag geen training dus we moesten ons niet haasten om te eten.Ik ben dan eerst nog met de twee oudsten om schoolgerief geweest en dan met Kate naar de colruyt.Op het menu stond deze avond tagliatelli met spekjes en kruidenkaas of witte saus.Alleen ons lief rusje vond dat er toch niet lekker uit zien en we besloten dat hij dan maar sandwiches mocht eten met salami. Na het eten werd er hier binnen nog gespeeld.Vooral boven dan en het ging er niet bepaald stil aan toe.Sinds ze enkele dagen geleden de kussens ontdekt hebben vliegen die hier geregeld in het rond.Af en toe komt er wel eens een klein Boke wenen dat hij op de foute plaats geraakt wordt maar dat is altijd nogal vlug over. Ik zelf had vandaag eigenlijk helemaal mijn dag niet.Om het te verbergen naar de kids toe ben ik wijselijk een tijdje in bad gaan liggen.Het heeft me eigenlijk wel deugd gedaan . Toen ik terug beneden kwam wilden de twee kleine deugenieten nog een ijsje .We hebben een tijdje volgehouden dat het al te laat was maar ze hebben met hun leukste lach en streken toch weer hun slag thuis gehaald.Nog voor we iets konden zeggen waren ze lekker met hun tweetjes al op weg naar de garage om de ijsjes uit de diepvries te halen.Och nog twee dagen en hij moet jammer genoeg vertrekken dus mag ik wel eens toegeven hé. Ik weet dat het afscheid donderdag me heel zwaar gaat vallen.Het is echt zo een week met de ene emotie na de andere. Maar we slaan er ons wel door beetje bij beetje en met wat geduld zal het me wel lukken. Het is ondertussen bijna elf uur en ik ga proberen om die twee pagaderkes in bed te krijgen(voetbal is nog bezig dus wordt niet gemakkelijk hihi) En op de koop toe is Gerry op aanvraag een 3D puzzel aan het maken en wil ons Yauhenike die wel eens zien als hij klaar is. Je moet het maar gevonden krijgen hé!!! Groetjes en tot morgen.
Hallo allemaal, het is me eindelijk gelukt om te schrijven. Gisteren moest Bo een voetbaltornooi spelen in waasmunster.Voor de middag sliep iedereen wat langer en zoals gewoonlijk werd er daarna eerst ontbeten en dan nog wat tv gezien door de kids. Om half twee vertrokken we richting voetbal.Yauheni ging met ons mee,de twee oudsten bleven thuis. Hij had zelf ook een bal mee en de ds voor moest hij zich toch vervelen. Met veel omwegen raakten we eindelijk waar we moesten zijn hihi. Boke moest vier matchen spelen van telkes 18 minuten .Tussen de eerste drie matchen zat er ongeveer een half uurke pauze tussen.yauheni ging telkens met Gerry mee naar de kantine en at en dronk alsof het een lieve deugd was.Waren het geen chips,dan wel een koek en zelfs een pakje frietjes.En drinken inderdaad,ik heb nog maar zelden een kind geweten dat zoveel drinkt op een dag dan hij.Moest hij hier altijd zijn ,ik zou toch zijn bloed eens laten controleren want die drinkt echt makkelijk drie liter per dag.Ons jongens van de voetbal wonnen de eerste twee wedstrijden ,verloren één wedstrijd en speelden de laatste wedstrijd gelijk.Knap van ons mannekes dus en Boke heeft zich werkelijk helemaal gegeven.Nog nooit heb ik hem zo rood weten zien denk ik. Na de voetbal kregen de spelerkes allemaal een medaille en een drankje en gingen ze nog wat verder spelen onder elkaar. Om half zeven was het dan toch maar eens tijd om naar huis te gaan. Bo en Yauheni wilden een pizza eten,wij aten chinees.Er werd door die twee zelfs nog gezwommen in de tuin. Voor de rest haalden ze zoals gewoonlijk nog wat fratsen uit en keken daarna nog een tijdje tv. Deze morgen sliepen ze tot negen uur. Ik zelf ben langer in bed gebleven want Gerry was thuis vandaag en stond als eerste op.Ik kan nog steeds de slaap niet te best vatten door wat er vorige week gebeurd is en moet nog iedere dag vechten om de dag door te komen en het niet te laten merken aan de kids. Dus ook deze morgen stond ik op met veel pijn(puur van de stress en de fybromyalgie dat ik heb) Eens wakker heb ik enkele uren bezig geweest met strijken.De jongens speelden of binnen of buiten.Brent en Yauheni konden het eens goed met elkaar vinden en hielden een kussengevecht op hun kamer. Deze middag aten ze geroosterde boterhammen om eens iets anders te zijn. Rond half drie ben ik met Kate ,Brent en Yauheni vertrokken naar de winkel.Yauheni wou echt heel graag dat Brent mee ging en ook al had die geen zin,ik vond dat hij maar eens niet moest weigeren.Boke speelde verder buiten met zijn vriendje uit de wijk. We gingen nog de laatste kleren kopen om mee te nemen richting Wit Rusland.Hij had nog een tweetal broeken nodig en een winterjas.Ook kochten we nog twee t-shirts met lange mouwen. Ik denk dat we nu ver alles hebben en het zal nu wegen worden dat we niet over het gewicht gaan De oude t-shirts die hij bij zich had laat ik hier en ook zijn oude truien.Hij heeft er vijf nieuwe waarvan drie hele warme . Eens thuis begon ik aan het eten ,op het menu,wortels met erwtjes ,kroketjes of aardappels en steak of hamburger. Keuze genoeg dus .Na het eten was het tijd om naar de training te gaan met Bo.Yauheni bleef liever thuis bij Gerry en Brent.Kate moest deze avond babysitten of haar neefjes Bas en Sep . Net na het eten had Yauheni even hoofdpijn maar na een pijnstiller ging het snel beter en al snel vroeg hij om een ijsje.Ik zei hem dat hij dat kreeg als we terug waren van de voetbal. Eens thuis wilden Bo en hij dan ook dat beloofde ijsje.Wat ik niet wist was dat hij van Gerry er ook al eentje had gekregen,dan hoor je hem natuurlijk niet... Daarna speelden onze twee jongste bengels nog even verkleedpartij.Harry Potter werd weer nagedaan.Natuurlijk heb ik er ook foto's van genomen.Ik hoop deze week al de foto's op mijn blog te krijgen maar mijn hoofd heeft er eigenlijk nog niet echt naar gestaan natuurlijk. Toch proberen we om de kids er zo weinig mogelijk mee te belasten en de laatste dagen dat Yauheni hier is het zo leuk mogelijk te houden. Morgen moet ik werken en komt moeke(baboejska) naar hier. Enkel de twee oudsten gaan naar het speelplein en Bo en Yauheni blijven hier samen met Bas en Sep. Slaapwel en tot morgen Els
Zomeravontuur met Yauheni
