Hallo allemaal,
misschien had ik het nog niet verteld maar in April zal ik samen met Boke een weekje naar Wit-Rusland reizen samen met de organisatie.
Helemaal zeker ben ik er alleen nog niet van omwille van mijn rugprobleem van de laatste weken.Dinsdag heb ik afspraak bij de specialist en hopelijk weet ik dan iets meer;
Om me ondertussen toch maar al wat nuttig te maken heb ik van mijn lief ventje een boek gekregen "Russisch voor beginners".Ik weet dus wat doen de volgende tijd terwijl ik de meeste tijd van de dag toch doorbreng op de zetel.
In de klas bij ons Boke zit een kindje afkomstig van Rusland en de mama en papa spreken beiden redelijk goed Nederlands en willen me helpen om deze moeilijke taal onder controle te krijgen.
Of me dat lukt kunnen jullie de komende tijd lezen op ons blogje.
Ik weet nu al dat het toch niet zo makkelijk zal worden want het is best een heel moeilijke taal.
Mijn bedoeling is vooral om me toch een beetje verstaanbaar te kunnen maken en ook dingen te verstaan als ze daar tegen me spreken.
Terwijl ik nu toch aan het schrijven ben geef ik ook even een up-date van de laatste tijd.
Ongeveer om de twee weken bel ik met Yauheni of met de mama als hij niet thuis is.
Vermits zowel zijn Nederlands en mijn Russisch niet bepaald sterk zijn verloopt het niet altijd even makkelijk.
Ook Bo mag als ik bel meestal even aan de telefoon komen maar hoe moeilijk hij het had bij het vertrek van Yauheni,zo moeilijk heeft hij het nu nog steeds bij het bellen.Meestal komt er niet veel meer dan Dag Yauheni alles goed en dan krijgt mama de telefoon terug en volgt er nog steeds spontaan een huilconcert.
Ik kan dus alleen maar hopen dat het met mijn rug goed komt en we zeker kunnen gaan want hoe ga ik dat aan ons klein ventje uitleggen hé moest het niet doorgaan!!!
Ook vandaag heb ik gebeld maar Yauheni was er niet.In mijn beste Russisch heb ik dan toch maar geprobeerd om met Natasha(zijn mama)te praten.Alleen is dat nog een heel stuk moeilijker dan met hem natuurlijk want hij spreekt nog een beetje Nederlands.
Ze vertelde me dat hij niet thuis was (tenminste dat begreep ik dan toch).Ik stelde voor om woensdag of vrijdag terug te bellen maar kreeg snel njet njet te horen(nee dus)
En daar zat ik dan hé,wat moest ik nu nog verzinnen ...
Ik zei dan maar dat ik ging bellen in december en toen klonk er een heel harde Da!!! wat betekent ja heel goed.
Dus volgende week probeer ik het gewoon opnieuw.
Het gebeurd soms dat de kids daar voor enkele weken naar een soort preventorium moeten om aan te sterken maar ik weet niet of dit ook bij hem nu het geval is.
Enkele weken geleden hebben we ook een kaasavond gehad met de organisatie.Het was leuk om al de gastgezinnen terug te zien,vooral degene waar we dan al echt contact mee hadden tijdens de voorbije zomer.We zaten ook allemaal samen aan één tafel en konden zo ons afgelopen avontuur met elkaar uitwisselen.
Ik had ook Yauheni zijn foto-album mee ,wat jammer genoeg net een dagje te laat hier was toegekomen zodat hij het nog niet had kunnen meenemen.
Van Marika kreeg ik toen heel leuk nieuws,namelijk in die week zou er iemand naar Wit Rusland vertrekken en ons album meenemen en bij Yauheni bezorgen.En inderdaad een goede week later kregen we telefoon vanYauheni om ons te bedanken voor het album .Arnold(die naar Wit Rusland geweest is)moest ons ook zeker laten weten dat we heel welkom zijn met de paasreis en ze er echt naar uitkijken om ons te zien.
Toch doet het deugd als je die reactie dan krijgt.Yauheni had het met al zelf aan de telefoon verteld maar Marika belde ons er nog eens extra voor op om het nieuws van Arnold door te zeggen.
Ook op school heeft Bo al verteld van zijn Russisch vriendje.En toeval of niet,het project dit jaar in de lagere school is net'over de grenzen heen'.
Omdat er in zijn klas een Russisch kindje zit had juf Anja Rusland als land gekozen.
Bo had zijn foto-album wel al eens meegenomen maar net nu ze er over gingen leren was het al vertrokken naar Rusland.
Ik heb dan toch nog maar een nieuw boekje in elkaar gestoken zodat hij het enkele dagen later mee kon nemen naar school.
Ook had ik aan de juf voorgesteld om wat te komen vertellen over ons Russisch kindje.Bo kan wel zeggen van waar hij komt maar waarom dat is dat lukt nog niet.Hij is dan ook nog maar zeven dus wou ons mama dat wel doen.
Ik had van Marika een landkaart mee van het getroffen gebied en ook een aantal foto's en documentatie.
De kindjes van zijn klas luisterden geboeid en gelukkig had ik ook wat hulp van de juf om hen rustig te houden hihihi..
Toen de juf vertelde dat dit eigenlijk ook een manier is van mensen van een ander land te helpen kreeg ons prutske het toch weer heel moeilijk.We hebben hem maar even met rust gelaten en de juf vertelde aan zijn klasgenootjes dat hij het een beetje moeilijk had omdat hij zijn vriendje zo mist.
Zoals ik in het begin van mijn blogverhaal vandaag vertelde ga ik dus nu moeite doen om toch wat Russisch te leren.
Ik zal hierbij de hulp krijgen van de ouders van Nikita(kindje uit Bo zijn klas)die me zullen helpen met de basis en hoe ik nu eigenlijk aan deze taal moet beginnen.Ik ben deze mensen dan natuurlijk ook heel dankbaar.
Vanaf nu zal ik dus geregeld iets posten hoe ver ik sta met de lessen.
Ook zal ik af en toe een up-date geven hoe het met de rug gaat en of de reis echt wel door kan gaan.
groetjes en om het even in het Russisch te zeggen dasvidanja!!( tot ziens)

28-11-2010 om 22:06 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
het is me gelukt om eindelijk nog enkele foto's van Yauheni op mijn blogje te krijgen.
Ondertussen is hij een week weg hier en ik moet toegeven dat ik hem echt heel erg mis.
Hoe snel je toch went aan eentje meer
Ondertussen is er een nieuw schooljaar begonnen en weet ik dat Yauheni dit jaar naast Duits ook Engels zal krijgen op school.Dus volgend jaar spreken we niet drie maar vier talen door elkaar hihi.
Morgen ga ik als ik gedaan heb met werken een briefje naar hem schrijven.Ik denk dat er hier nog wel eentje voor te vinden is(ons Boke natuurlijk hé) maar Brent zal ook wel iets schrijven en hopelijk ons zus ook.
Alleen nog iemand zoeken om de brieven te vertalen in het Russisch maar ik geloof dat ik via de organisatie wel kan laten vertalen.
Misschien bellen we deze week ook nog wel een keertje naar hem maar het is zo moeilijk omdat ik nu niet kan aanwijzen in een boekje als ik weer eens iets fout uitspreek!!!
Groetjes en tot de volgende keer
Els

02-09-2010 om 22:21 geschreven door Els  

02-09-2010 om 22:15 geschreven door Els  

02-09-2010 om 22:06 geschreven door Els  

Deze week ga ik vast en zeker nog een deel foto's op de blog zetten voor degene die nog even willen meegenieten.

28-08-2010 om 23:49 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
gisterenavond waren de kindjes pas na half elf in het hotel.Ze kregen toen nog lekker eten en dan was het al tijd om te gaan slapen.
Deze morgen vertrok immers de bus al terug om half acht.
Om kwart voor tien deze morgen waren ze aan de Wit -Russische grens.
Er waren maar twee bussen voor hen dus het ging snel vooruit.
Af en toe werd er nog gestopt voor iets te drinken of te eten en natuurlijk ook om te plassen.
Rond half negen Wit-Russische tijd zouden onze vriendjes aankomen in Rechitsa,dus voor ons is het dan pas half acht.
De eerste die van de bus ging was Mikalai,de tolk.Hij werd afgezet in Zinkavichi ,een ander dorp.
Wij gingen hier vandaag naar het vuurwerk kijken op de kaai.Maar voor we vertrokken waren Mieke en Wilko hier nog op bezoek.Gelukkig vertrokken we niet te vroeg.Ik had Yauheni gevraagd om te bellen als hij thuis was en ik heb zo een stil vermoeden dat hij werkelijk zodra hij thuis was al belde
Onze lieve schat klonk super enthousiast en praatte volledig in het Nederlands tegen mij.Toen ik voor de grap zei dat hij moest douchen en slapen kreeg ik de gekende WA JOW te horen!!
We kregen de groeten van gans de familie daar en ik deed hem natuurlijk ook een goeie dag van iedereen hier.Ook Boke mocht even aan de telefoon.Natuurlijk was ook hij dolblij om hem even te horen.
Hij vertelde dat zijn mama heel blij was met al de kleren en dat hij nu nog wat ging spelen.
Ik kon meteen raden met wat natuurlijk.Bij zijn gerief zaten zijn verjaardagscadeautjes nog van lego die hij hier nog niet gemaakt had.Ik denk hem kennende dat hij daar nog wel een deel van zal gemaakt hebben.
Voorlopig is het de laatste keer dat ik hier schrijf.
Enkel als we van hem horen via brief of mail zal ik dit op mijn blogje zetten.
Maar ik sluit het blogje niet af want met Pasen ga ik immers naar daar en dan kan ik hier gewoon verder schrijven.
Alvast bedankt voor al wie mijn blogje gevolgd heeft.
We hebben met gans de familie echt genoten van deze maand samen met Yauheni en hebben hem echt allemaal in ons hart gesloten.
We kijken alvast uit naar zijn volgende vakantie hier volgend jaar.
Vele groeten en tot...
Els

28-08-2010 om 23:48 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
de eerste dag zonder ons Yauhenike hier.Bij Boke vloeiden er deze nacht nog even traantjes en ook deze morgen had hij het nog even moeilijk wist ons moeke te vertellen toen ik haar belde.
Ik zelf moest vandaag naar de begrafenis van Stefan.
Van de ene emotie naar de andere ,het is toch niet alles.
Om kwart voor zes deze morgen is de bus met onze Russische vriendjes de grens overgestoken met Polen.
Deze nacht was er een enorme file en ook heel veel regen.
Om negen uur hebben ze dan ontbeten(hadden we zelf nog meegegeven )en nog steeds viel er heel wat regen.
Rond half één deze middag zaten ze op 200 km van Warschau.Rond die tijd deden ze ook een plas-en drinkstop.
Rond half vijf waren ze dan aan de mac donalds.Natuurlijk hebben ze daar allemaal van genoten maar welk kind geniet daar niet van hé
Om half zeven hielden ze nog een dringende plasstop in Warschau.Ze hebben over die 200 km dus nog best veel uren gereden.Het enige wat ik vooral lees is dat er enorme files zijn en dat het weer echt blijft tegenzitten;
De laatste keer dat ze gepost hebben was rond acht uur en dat was niet zo leuk nieuws.Nog steeds zijn er enorme files en zijn er een aantal kinderen ziek geworden op de bus.
We kunnen dan alleen maar hopen dat ze snel door die files door geraken en arriveren in het hotel.
Daar krijgen ze nog hun avondmaal en zullen ze de nacht doorbrengen.
Ik denk als ik het zo lees dat ze toch langer dan voorzien onder weg zullen zijn en de reis op zich duurt al zo lang
Het is nu elf uur en ik vertel jullie morgen wel hoe laat ze uiteindelijk aan het hotel waren.
Er zitten steeds een paar uur tussen voor we zelf doorkrijgen waar ze zich bevinden.
Groetjes en tot morgen
Els

27-08-2010 om 22:49 geschreven door Els  

Hallo,
vandaag de laatste dag met Yauheni.
Deze morgen heeft hij geslapen tot iets na tien uur.
Ik was zelfs al naar de winkel maar Gerry was thuis dus ik moest me geen zorgen maken.
Toen ik rond twaalf uur thuis kwam was hij de eerste die me verwelkomde.De gordijn ging opzij en zwaaien dat hij deed.
Ik stelde voor dat nog even zou bellen met zijn mama want toen hij gisterenavond belde was enkel de papa thuis.
Voor de eerste keer sinds hij hier is volgden er echte tranen.Toen het gesprek gedaan was vroeg ik wat er scheelde maar hij wou niet veel zeggen.Toch kwam ik er snel achter dat hij het moeilijk heeft om naar huis te gaan.Natuurlijk mist hij zijn mama en papa maar hij is ook heel graag hier.
Na een goeie knuffel ging hij toch maar verder boven spelen met Bo en Brent.Een beetje later stond hij terug bij ons want Bo was aan het wenen.Dus vroeg ik aan Bo om bij mij te komen.Wat ik niet voor mogelijk had gehouden gebeurde al uren voor we Yauheni moesten wegbrengen.Bo vond het vreselijk dat hij naar huis moest en er was echt geen stoppen met wenen aan.Ook al legde ik uit dat het bijna terug school is en Yauheni ook naar school moet,hij vond het zo erg dat hij zijn vriend naar huis moest zien vertrekken.Met zijn DS maakte hij een aantal foto's van Yauheni zodat hij er zelf ook heeft.Niet dat ik er geen heb op de pc maar dat was voor Boke niet voldoende.
Uiteindelijk gingen ze toch terug spelen maar echt vrolijk werd ons Boke toch niet.
Van de winkel had ik nog ananas meegebracht want dat eet Yauheni heel graag.Gerry sneed hem in stukjes en al snel waren ons twee vrienden aan het smullen.
Rond half drie heb ik hem dan nog twee sandwiches laten eten .Op de bus mogen ze vanavond ook nog wel iets eten en krijgen ze ook nog koffiekoeken .Daarom had ik hier thuis het ontbijt en middageten allemaal wat verlaat.
Eens de sandwiches op zei ik dat hij nog even mocht gaan douchen en propere kleren moest aan doen.Het gebeurde zelfs zonder zeuren.
Nadat wij ons hadden klaargemaakt was het bij half vier en tijd om te vertrekken richting Lint.Moeke en Bompa reden ook mee samen met Sepke.Enkel Kate was er niet bij.In de auto ging het er gelukkig terug wat vrolijker aan toe.Eens daar speelden onze jongens nog buiten .Yauheni had deze morgen volgens de tolk echt enkel verdriet omdat hij bij ons weg moest gaan.Ik sprak nog met enkele andere gastgezin-mama's en kreeg mijn moed ook vol.Tjonge en ze moesten nog vertrekken.Gelukkig was het snel tijd om de bus in te laden en kon ik me herpakken.Met moeite kregen ze alle gerief in de bus geladen.Iedereen nam afscheid en wonder boven wonder kwamen er geen traantjes .Nog een knuffel en toen toch maar de bus op.Alleen kon die bus niet vertrekken want er bleken papieren niet in orde te zijn.Na bijna een half uur mochten de kids dan nog maar even terug van de bus.Of dat voor Bo nu zo een goed idee was weet ik niet want je raadt het al,deze keer kwamen er wel tranen.En ook ik had het nu heel moeilijk.Toen Ellen ,de tolk,dan nog even alle gastgezinnen bedankte stond ik daar ook te wenen met Boke op mijn arm en Yauheni in mijn armen die inmiddels ook weende.Alle kids moesten toen de bus op maar zoals zovelen wilde ook Yauheni niet meer op de bus.Dan nog maar een knuffel een een zacht duwtje richting de bus.Alle kids kregen op de bus nog een armbandje om,iedereen werd geteld en uiteindelijk met bijna een uur vertraging vertrok de bus.En daar bleven we achter met heel veel wenende ouders en kids.
Eens in de auto kon ik me nogal snel herpakken maar Bo bleef wenen.We reden bijna een uur terug naar huis en ik denk niet dat hij vijf minuten gestopt is met wenen.Waarom kan hij niet sneller terug komen,mag ik met Pasen dan niet mee met jou mama,kan ik nog niet met hem chatten op de pc mama.De vragen bleven komen maar onze uitleg kon hem niet echt sussen.Dan maar zijn gedachten op iets anders proberen krijgen ,hij mag deze avond bij moeke slapen,maar ook dat hielp niet.
Eens thuis moest ik eerst nog even langs de voetbal om te horen bij welke ploeg hij nu gaat spelen.Gerry had hem ondertussen al boterhammetjes gemaakt.Toen ik terug was vroeg hij een foto van Yauheni om mee te nemen naar de moeke.
Gelukkig hadden we van in Planckendael sleutelhangers met foto in en zo heb ik er eentje aan zijn broek gehangen.
Mieke kwam hem ophalen en weer begon hij te wenen.
Ik had verwacht dat Brent misschien verdriet ging hebben en dat Bo het erg zou vinden dat hij vertrok maar dit scenario had ik toch niet in gedachten .
Hopelijk slaapt hij goed bij moeke en gaat het morgen beter met ons klein venteke.
Het is nu half tien en de Russische kindjes zitten nu drie uur op de bus.Om kwart voor negen hebben ze een plasstop gehouden en een koffiekoek gekregen.Toen zaten ze op 45 km van Duisburg.
Deze nacht rijden ze gans de nacht door en morgenavond slapen ze dan op hotel.
Ik vertel de volgende dagen dus nog hoe de reis verder verloopt.
Toch moet ik bekennen dat we hem hier nu al heel hard missen en het hier plots zo stil is geworden.
Groetjes en tot morgen
Els

26-08-2010 om 21:27 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
de voorlaatste dag van onze yauheni zit er bijna op hier.
Deze morgen nog eens wat langer geslapen allemaal.Het was half tien voor de eerste wakker werd.
Na de gebruikelijke cornflakes en wat tv zien(onder een dekentje lekker op de zetel)was het tijd om nog wat te spelen.Ze bleven allemaal binnen spelen.Ik deed ondertussen nog maar eens een deel van de strijk.Yauheni en Bo waren vrij druk en maakten uiteindelijk ook wel een beetje ruzie.Vermits ik nog vanalles moest gaan doen(vakbond,school Kate,winkel voor Kate haar gitaar)leek het me het verstandigst dat ik ook die twee bengels maar mee nam.Met een beetje tegenzin werden de schoenen aan getrokken en vertrokken we richting Sint Niklaas.Voor de vakbond was ik welgeteld vijf minuten te laat dus dat mag ik morgen nog eens overdoen
Dan naar de gitaarwinkel en als laatste de school.Ik had Kate ook nog een nieuwe jeans beloofd maar vermits er in de stationstraat (Sint Niklaas) geen parkeerplek was,zei ze dat ik dan maar naar huis mocht rijden.
Ik vond het wel jammer voor haar en bedacht snel een oplossing.Vriendin Lisa woont in Sint Niklaas en even gebeld met de papa en alles kwam goed hihihi.Ik reed langs daar rond zodat ook Nadia en Thierry toch nog kennis konden maken met Yauheni.Er werd beslist dat ons zus daar bleef want Lisa kon ook wel nieuwe broeken gebruiken en ze zouden samen met nog een nicht van Lisa erbij de stationstraat wel even onveilig gaan maken.Normaal zou ik haar tegen zeven uur ophalen maar uiteindelijk zal ze pas vanavond laat thuis zijn(och is nog vakantie dus maakt niet uit hé).
Toen ik thuis kwam met de jongens was het eerst tijd om te eten.Yauheni eet nog steeds liever sandwiches dan gewone boterhammen dus dat stond er dan ook op het menu.
Na het eten deed ik verder aan de strijk.Er kwam precies geen einde aan want zelfs toen Gerry om vijf uur thuis kwam was ik nog niet klaar.Ik ben dan ook ondertussen blijven wassen en drogen want moet wel zorgen dat alles van Yauheni klaar is voor morgen te vertrekken.
Terwijl ik het laatste beetje streek maakte mijn ventje de patatjes klaar:purree met worstjes en rauw witloof.Jaja je raadt het al .... er weerklonk al snel een bah!!
Dan maar patatjes met saus(ketshup al een ganse vakantie lang) en worst voor ons Rusje.
Deze avond kwam Mieke nog langs met Wilko en de kids om afscheid te nemen.
Terwijl ze hier waren maakte ik zijn zak klaar om morgen mee te geven.Ons Mieke had een weegschaal mee om zeker te zijn dat ik niet over de 20 kg zou gaan.
Het was een heel puzzelwerk om er alles in te krijgen.Na twee pogingen van mij deed Mieke nog een derde en hebben we zelfs nog een klein beetje plaats over.Er moeten nog een paar dingen in maar dat gaat zeker lukken en wat nog belangrijker is,jaja we zitten niet over ons gewicht.
Toen Mieke al weg was maakte Gerry nog Brusselse wafels warm.Dat moesten we tegen Yauheni geen twee keer zeggen.Al zeker voor de slagroom.Daar is hij werkelijk verzot op.Het was meer slagroom met wafel dan omgekeerd.Maar och het is de laatste avond dus nog een keertje genieten mag dan wel.
Ook zijn rugzak voor op de bus is al voor een deel gevuld.Ik moet er morgen nog een ontbijtpakketje insteken en drankjes maar dat doe ik pas tegen als hij moet vertrekken.
Het is nu kwart voor elf maar hij ligt nog niet te .Enkel Boke slaapt en de andere twee zijn nog wat aan het spelen.Nog even aan het genieten van de laatste avond .
Morgen nog een korte dag en dan is het tijd om afscheid te nemen.Ik vrees met veel emotie maar het is niet anders.
De mallemolen in mijn hoofd gaat lekker te keer en dat zal de volgende dagen niet anders zijn vrees ik.
Slaapwel en tot morgen
Els

25-08-2010 om 22:47 geschreven door Els  

Hallo,
vandaag moest ik gans de dag werken .Kate en Brent gingen naar het speelplein en Boke en Yauheni bleven hier thuis bij moeke.Bas was toch ook naar het speelplein dus enkel sepke was hier ook
Geregeld kreeg ik telefoon van moeke om te horen hoe het thuis was.Yauheni heeft sinds enkele dagen de vertaalknop bij google gevonden en vertelde vandaag dan ook tegen moeke vanalles over thuis.Zo weten we nu dat hij nog twee broertjes of zusjes (weet ik eigenlijk niet goed meer)gehad heeft maar die zijn beide gestorven in het kraambed.Vertelde hij ook tegen moeke dat zijn oma die nog leeft dement is(woont bij hun in)en dat die s'nachts wel eens durft te gaan wandelen.De andere oma is gestorven aan een hersenbloeding en zijn opa is verongelukt op het werk.
Terwijl ik nog weg was maakte hij met papier een hele mooie bloem voor mij,eigenlijk een soort origami.Hij liet moeke ook zien op de computer dat hij vanalles kan met pareltjes.Toen ik thuis kwam werd er dan ook meteen gevraagd of ik pareltjes had.Ja Kate heeft er veel maar het moesten kleine zijn en daar waren er niet genoeg van.Dus ik maar naar de winkel om er te gaan kopen.Uiteindelijk heeft hij nu wel de pareltjes maar is de draad niet goed genoeg.Hij moet eigenlijk een hele fijne soort ijzerdraad hebben dus daar zal ik morgen dan maar naar op zoek gaan.
Bo had vandaag geen training dus we moesten ons niet haasten om te eten.Ik ben dan eerst nog met de twee oudsten om schoolgerief geweest en dan met Kate naar de colruyt.Op het menu stond deze avond tagliatelli met spekjes en kruidenkaas of witte saus.Alleen ons lief rusje vond dat er toch niet lekker uit zien en we besloten dat hij dan maar sandwiches mocht eten met salami.
Na het eten werd er hier binnen nog gespeeld.Vooral boven dan en het ging er niet bepaald stil aan toe.Sinds ze enkele dagen geleden de kussens ontdekt hebben vliegen die hier geregeld in het rond.Af en toe komt er wel eens een klein Boke wenen dat hij op de foute plaats geraakt wordt maar dat is altijd nogal vlug over.
Ik zelf had vandaag eigenlijk helemaal mijn dag niet.Om het te verbergen naar de kids toe ben ik wijselijk een tijdje in bad gaan liggen.Het heeft me eigenlijk wel deugd gedaan .
Toen ik terug beneden kwam wilden de twee kleine deugenieten nog een ijsje .We hebben een tijdje volgehouden dat het al te laat was maar ze hebben met hun leukste lach en streken toch weer hun slag thuis gehaald.Nog voor we iets konden zeggen waren ze lekker met hun tweetjes al op weg naar de garage om de ijsjes uit de diepvries te halen.Och nog twee dagen en hij moet jammer genoeg vertrekken dus mag ik wel eens toegeven hé.
Ik weet dat het afscheid donderdag me heel zwaar gaat vallen.Het is echt zo een week met de ene emotie na de andere.
Maar we slaan er ons wel door beetje bij beetje en met wat geduld zal het me wel lukken.
Het is ondertussen bijna elf uur en ik ga proberen om die twee pagaderkes in bed te krijgen(voetbal is nog bezig dus wordt niet gemakkelijk hihi)
En op de koop toe is Gerry op aanvraag een 3D puzzel aan het maken en wil ons Yauhenike die wel eens zien als hij klaar is.
Je moet het maar gevonden krijgen hé!!!
Groetjes en tot morgen.

24-08-2010 om 22:50 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
het is me eindelijk gelukt om te schrijven.
Gisteren moest Bo een voetbaltornooi spelen in waasmunster.Voor de middag sliep iedereen wat langer en zoals gewoonlijk werd er daarna eerst ontbeten en dan nog wat tv gezien door de kids.
Om half twee vertrokken we richting voetbal.Yauheni ging met ons mee,de twee oudsten bleven thuis.
Hij had zelf ook een bal mee en de ds voor moest hij zich toch vervelen.
Met veel omwegen raakten we eindelijk waar we moesten zijn hihi.
Boke moest vier matchen spelen van telkes 18 minuten .Tussen de eerste drie matchen zat er ongeveer een half uurke pauze tussen.yauheni ging telkens met Gerry mee naar de kantine en at en dronk alsof het een lieve deugd was.Waren het geen chips,dan wel een koek en zelfs een pakje frietjes.En drinken inderdaad,ik heb nog maar zelden een kind geweten dat zoveel drinkt op een dag dan hij.Moest hij hier altijd zijn ,ik zou toch zijn bloed eens laten controleren want die drinkt echt makkelijk drie liter per dag.Ons jongens van de voetbal wonnen de eerste twee wedstrijden ,verloren één wedstrijd en speelden de laatste wedstrijd gelijk.Knap van ons mannekes dus en Boke heeft zich werkelijk helemaal gegeven.Nog nooit heb ik hem zo rood weten zien denk ik.
Na de voetbal kregen de spelerkes allemaal een medaille en een drankje en gingen ze nog wat verder spelen onder elkaar.
Om half zeven was het dan toch maar eens tijd om naar huis te gaan.
Bo en Yauheni wilden een pizza eten,wij aten chinees.Er werd door die twee zelfs nog gezwommen in de tuin.
Voor de rest haalden ze zoals gewoonlijk nog wat fratsen uit en keken daarna nog een tijdje tv.
Deze morgen sliepen ze tot negen uur.
Ik zelf ben langer in bed gebleven want Gerry was thuis vandaag en stond als eerste op.Ik kan nog steeds de slaap niet te best vatten door wat er vorige week gebeurd is en moet nog iedere dag vechten om de dag door te komen en het niet te laten merken aan de kids.
Dus ook deze morgen stond ik op met veel pijn(puur van de stress en de fybromyalgie dat ik heb)
Eens wakker heb ik enkele uren bezig geweest met strijken.De jongens speelden of binnen of buiten.Brent en Yauheni konden het eens goed met elkaar vinden en hielden een kussengevecht op hun kamer.
Deze middag aten ze geroosterde boterhammen om eens iets anders te zijn.
Rond half drie ben ik met Kate ,Brent en Yauheni vertrokken naar de winkel.Yauheni wou echt heel graag dat Brent mee ging en ook al had die geen zin,ik vond dat hij maar eens niet moest weigeren.Boke speelde verder buiten met zijn vriendje uit de wijk.
We gingen nog de laatste kleren kopen om mee te nemen richting Wit Rusland.Hij had nog een tweetal broeken nodig en een winterjas.Ook kochten we nog twee t-shirts met lange mouwen.
Ik denk dat we nu ver alles hebben en het zal nu wegen worden dat we niet over het gewicht gaan
De oude t-shirts die hij bij zich had laat ik hier en ook zijn oude truien.Hij heeft er vijf nieuwe  waarvan drie hele warme .
Eens thuis begon ik aan het eten ,op het menu,wortels met erwtjes ,kroketjes of aardappels en steak of hamburger.
Keuze genoeg dus .Na het eten was het tijd om naar de training te gaan met Bo.Yauheni bleef liever thuis bij Gerry en Brent.Kate moest deze avond babysitten of haar neefjes Bas en Sep .
Net na het eten had Yauheni even hoofdpijn maar na een pijnstiller ging het snel beter en al snel vroeg hij om een ijsje.Ik zei hem dat hij dat kreeg als we terug waren van de voetbal.
Eens thuis wilden Bo en hij dan ook dat beloofde ijsje.Wat ik niet wist was dat hij van Gerry er ook al eentje had gekregen,dan hoor je hem natuurlijk niet...
Daarna speelden onze twee jongste bengels nog even verkleedpartij.Harry Potter werd weer nagedaan.Natuurlijk heb ik er ook foto's van genomen.Ik hoop deze week al de foto's op mijn blog te krijgen maar mijn hoofd heeft er eigenlijk nog niet echt naar gestaan natuurlijk.
Toch proberen we om de kids er zo weinig mogelijk mee te belasten en de laatste dagen dat Yauheni hier is het zo leuk mogelijk te houden.
Morgen moet ik werken en komt moeke(baboejska) naar hier.
Enkel de twee oudsten gaan naar het speelplein en Bo en Yauheni blijven hier samen met Bas en Sep.
Slaapwel en tot morgen
Els

23-08-2010 om 23:40 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
vandaag een speciale dag voor Yauheni want het was zomerfeest voor alle Russische kindjes die hier op vakantie zijn deze maand of die hier twee maand verbleven.
Deze morgen heeft iedereen wat langer geslapen.Zelf ben ik rond tien uur uit bed gekomen en toen was enkel Brent al wakker.
Na nog wat gepraat te hebben met Gerry bij een tas koffie was iedereen wakker.Ik had het nog behoorlijk moeilijk met de gebeurtenissen van de afgelopen dagen en er vloeiden nog heel wat tranen.
Rond elf uur ben ik dan toch maar begonnen met al de kleren klaar te leggen voor al de kids want Bo moest deze middag eerst nog een voetbalmatch spelen.Voor de jongens had ik een jeansshort klaar en natuurlijk hun zelfgebatiekte t-shirt die niet mocht ontbreken.Daarna ben ik me nog even een badje gaan nemen ,me verder klaar gemaakt en gezorgd dat al de rest ook klaar was.Gerry had ondertussen gezorgd dat er boterhammen gegeten werden.
Om één uur werden we verwacht op de voetbal.De match zelf begon om twee uur .Ons kleine ventjes speelden een super goede match tegen Hamme en wonnen overduidelijk.Vraag me niet hoeveel het juist was want ik zou het echt niet weten.Ik weet alleen dat het verschil wel heel groot was.Na de match moest Bo zich snel douchen want we moesten vlug vertrekken richting Lint voor het familiefeest.Mieke en Wilko met de kids waren ook naar de voetbal gekomen zodat we van daar ineens konden vertrekken.We kwamen rond vier uur toe in Lint en nog maar goed uit de auto mochten de vier jongsten(Sep ,Bas,Bo en Yauheni )mee met de brandweerwagen voor een ritje.Wij gingen ondertussen wie we kenden begroeten en zochten een plaatsje en haalden iets te drinken.Toen ik Marika zag vertelde ik toch maar wat er gebeurd was deze week en of we het Yauuheni zouden vertellen of niet.Ik legde kort het verhaal uit en er werd besloten om toch Mikalai erbij te roepen voor een gesprek met Yauheni.Nadat ze terug waren van hun rit met de brandweer gingen ik en Gerry samen met de tolk en Yauheni samen een rustig plaatsje opzoeken.Mikalai vertelde hem waarom ik zo verdrietig was de laatste dagen.Uiteindelijk was dit een goede keuze want hij wist inderdaad dat er iets met me was maar kon het niet plaatsen.
Daarna werd er nog gepraat over zijn verblijf hier en of hij volgend jaar nog terug wil komen.Een uitbundige ja volgde.Toen de tolk vroeg of hij één of twee maand wil komen kregen we als antwoord dat hij graag twee maanden zou komen maar als het voor ons moeilijk zou zijn hij met één maand ook al heel tevreden zou zijn.We vertelden hem ondertussen ook dat ik met Pasen naar hem thuis zou gaan.
Daarna waren er nog spelletjes voor alle kids en er waren leuke cadeautjes .Yauheni kreeg een t-shirt van ketnet net zoals Bas en Bo en Sep hadden snoepjes.Onze twee grootsten wilden toch maar niet meer mee doen met de spelletjes maar hielpen wel bij de kleintjes.
Daarna volgde er een lekker bbq.Eigenlijk veel te veel maar dat weet je nooit op voorhand natuurlijk.
Na het eten werden alle kinderen samen geroepen want de dochter van Marika(voorzitster van de vereniging )werd vandaag 21 jaar.Er werd door zowel de Russische kids als door onze eigen kids happy birthday gezongen en kreeg ze een mooi boeket bloemen.Daarna volgde er een zumba-les.Al wie zin had mocht mee doen.Ik heb het even volgehouden maar mijn rug begaf het nogal snel(van de spanning en emotie is alles weer eens geblokkeerd).Ik keek dan maar verder toe.Ons Kate deed wel mee terwijl onze jongens allemaal gingen spelen op het springkasteel of voetbalden.Sep amuseerde zich in de speeltuin.
Ik vroeg me voor het zekerste een pijnstiller want wou toch ook nog wat genieten van het feest.
Er werd leuke muziek gedraaid en er waren ook nog dessertjes voorzien.Fruitsla,kleine pannekoekjes en ijsjes.
Ik waagde me zelf nog een paar keer om toch mee te doen met sommige dansjes.De pijn nam ik er graag bij want de sfeer was echt super goed.Rond negen uur vertrokken we richting Temse.Yauheni ,Kate en Bo reden mee met Mieke ,de andere drie met ons.In de andere auto was er blijkbaar veel plezier.Bo heeft sinds enkele dagen een nieuwe uitspraak als  hij onder zijn voeten krijgt of iets niet lukt namelijk wa jow of zoiets.Er werd bij Mieke druk geoefend door de kids en tegen dat we hier allemaal thuis waren en ik tegen Yauheni zei dat hij mocht douchen lagen we dubbel van het lachen allemaal.Want natuurlijk volgde er nu ook door hem de wa jow die ze geoefend hadden.uiteindelijk wou hij liever in bad samen met Bo.Ze mochten nog wat tv zien en daarna was het tijd om te slapen.
Het is nu half twaalf en ik denk dat ik ook maar eens onder de wol kruip.
Morgen moet Bo een tornooi spelen dus zijn we weer gans de namiddag weg.
Hoe dat verloopt horen jullie morgen dan wel weer.
Slaapwel en tot later
Els

21-08-2010 om 23:32 geschreven door Els  

hallo allemaal,
vroeger dan verwacht zijn we terug van de Ardennen.
Ik ga dit blogje zo vrolijk mogelijk proberen houden maar soms gebeuren er ook wel dingen die niet zo vrolijk zijn en waar we nu eenmaal niet omheen kunnen.
Dinsdagavond zijn we dus rond zeven uur vertrokken richting Tellin.
Bij mij in de auto zaten enkel de drie jongens,bij Christine(vriendin die mee was)zat ons Kate en haar twee kindjes.
Zo hadden we elk drie kids bij en hadden ze ook allemaal wat meer plaats om te zitten.
In de auto was het rustig,er werd wel verteld maar de kids maakten geen ruzie wat al heel wat is als je zo ver moet rijden.
Ik had voor het zekerste nog met de tolk gebeld om aan Yauheni uit te leggen dat we enkele dagen weg gingen en ook dat ze hem konden vertellen dat het anderhalf uur rijden was.
Rond kwart voor negen arriveerden we aan ons huisje.
Natuurlijk eerst even overal rondkijken,dan vooral voor Yauheni want onze kinderen hadden er al geweest.Ook voor Christine was het er nieuw.We maakten daarna onze auto's leeg en de bedden werden opgemaakt.
Zelfs de eerste gezelschapsspelletjes werden boven gehaald.Bo en Yauheni sliepen op één kamer,Brent en Kate sliepen samen en Christine met haar kids hadden ook een kamer.Vermits ik maar voor één tweepersoonsbed lakens mee had en Kate eens graag in een dubbel bed wou slapen koos ik dan maar voor de overblijvende kamer en sliep in een éénpersoonsbed
Ons kindjes aten allemaal nog een koek of een beetje chips en rond elf uur is iedereen naar boven gegaan.Ook de mama's zijn een beetje later onder de wol gekropen .
Woensdag was Christine al om zeven uur beneden met haar twee bengels maar vermits de mijne allemaal nog sliepen bleef ik liggen tot negen uur.Het was tenslotte een korte vakantie en dan mag dat wel hé
Toen ik beneden kwam waren Bo en Yauheni ook reeds wakker,enkel de twee oudsten sliepen tot tien uur.
Na het ontbijt gingen we met hun batieken(voor degene die dit niet kennen,je legt knopen in een kledingstuk en dan worden die geverfd)
Allemaal van klein naar groot deden ze mee en met wat hulp van de mama's werden de kleurtjes verf gemengd en gingen de eerste t-shirts in de verf.We hadden vier kleuren dus ze konden allemaal zelf kiezen.Kate besliste om ook haar witte broek te kleuren.Er waren toch enkele plekjes op die er niet meer uitgingen en ze doet die eigenlijk enkel nog aan om te spelen dus liet ik haar maar doen.Ze heeft nu een mooie roze broek,echt wel uniek en stoer natuurlijk!!
Terwijl ik de laatste t-shirts aan het uitwassen was ,ging Christine met de meeste kindjes naar het winkeltje beneden in het dorp.Uiteindelijk is dat maar een paar honderd meter maar wel serieus klimmen of dalen.
Daarna was het tijd voor het middageten.We aten sandwiches met beleg en de lucht deed blijkbaar wonderen want er werd veel meer gegeten dan thuis.
Ondertussen was ook Sari wakker van haar middagdutje en kreeg ze haar patatjes.
We ruimden nog wat op en vermits het weer er toch al een stuk beter uitzag gingen we nog naar Hann sur lesse om te gaan spelen in de speeltuin.Christine kreeg van Stefan (haar vriend)nog telefoon dat hij op bezoek zou komen die avond.We gingen eerst nog even langs de souvenierswinkeltjes waar Brent een kettinkje koos en ons mama weer eens bezweek aan de mooie poppetjes die ik verzamel.Iedere keer we daar zijn (ongeveer eens per jaar)kan ik het niet laten om er enkele bij te kopen.Denk dat mijn ventje binnenkort nog eens een schapje zal moeten bijmaken want de twee die ik nu heb staan echt wel vol.
Ondertussen was het tijd om naar huis te gaan en maakten we het avondeten klaar.Op het menu stond aardappelpurree met spinazie en worstjes.Alle kids aten flink hun bord leeg en Brent die normaal nooit veel eet vroeg nu zelfs een tweede bord.Wat de ardense lucht al niet doet.
We waren na het eten aan de afwas bezig toen Stefan toekwam.Nadat ook hij gegeten had gingen we met alle kids hun handafdruk maken in gips.Ik deed wat op de gipsverpakking stond maar vermits er twee manieren opstonden nam ik eerst de foute.Gevolg,gips was al hard nog voor we een handdruk konden maken.Dan maar een nieuwe poging met de tweede methode en dit bleek de juiste te zijn.Iedereen maakte een mooie afdruk en van Sari namen we zelfs een afdruk van haar voetje en handje.Ze zijn allemaal heel goed gelukt en ik ga die van onze vier kids zeker een plaatsje geven in de woonkamer.
Nadat ik samen met Stefan en Christine alles had opgeruimd gingen de kids nog wat spelen.Enkele speelden nog wat in de tuin met de bal,Yoran keek nog naar een dvd en de twee oudsten gingen samen op de laptop spelletjes spelen.
Christine en Stefan hadden samen een gesprek maar ik vond het te persoonlijk om bij te blijven zitten en ging buiten nog even genieten van een tas koffie.
Rond half elf vertrok Stefan naar huis maar het was maar allemaal raar.Hij was redelijk verward en we hoopten snel te horen dat hij thuis was.De kids waren ondertussen allemaal in dromenland en ik en Christine praatten nog wat na tot twaalf uur.Toen besloten we toch maar ons bed op te zoeken.Stefan zou wel een sms sturen als hij was aangekomen.
Donderdag morgen sliepen Sari en Yoran tot acht uur . Ik bleef liggen tot kwart na negen en werd wakker gebeld door mijn ventje.Maar het was toch tijd om op te staan.Van mijn kids was er nog niemand wakker.Eens ik beneden aan het ontbijt zat kwam Boke ook .Yauheni sliep tot tien uur en Brent en Kate zelfs nog wat langer.Na het eten ging iedereen onder de douche.Zoals gewoonlijk bij sommige wel met wat gezeur maar ons mama geeft toch niet makkelijk toe en zelfs Yauheni weet dat al goed.Sari wou niet onder de douche(is nog maar anderhalf )en mocht nog eens lekker zoals vroeger in de gootsteen gewassen worden.Best wel grappig om zien en natuurlijk ook foto's waard.(Foto's komen zeker nog maar ze moeten weer verkleind worden en daar heb ik weer even hulp voor nodig)
Daarna gingen de kids buiten in de tuin spelen terwijl ik binnen eerst nog wat opruimde.Omdat Christine s'nachts niet veel geslapen had en Sari toch een dutje moest doen ,stelde ik voor dat ze mee ging slapen en ik me wel zou bezig houden met al de andere kids.Ook Yoran bleef bij mij.We gingen allen(op Brent na)naar de winkel om fruit en broodjes te kopen.Eens terug van de winkel werd er verder buiten gespeeld en maakte ik het middageten klaar.We hadden hamburgers mee en ik maakte er allemaal kleintje van zodat ze allemaal konden smullen van hamburgers met ketshup en wie wou ui erbij.Ondertussen had ik ook al Sari haar patatjes klaargemaakt en werd Christine wakker .Iedereen kon dus samen eten.En smullen deden we allemaal.Christine probeerde Stefan te bellen maar die bleek zijn telefoon toch niet op te nemen.Ze wist wel dat hij goed thuis was gekomen en hij moest werken dus hij zou het wel te druk hebben op het werk.
We ruimden alles op en vertrokken weer richting Hann sur Lesse om naar het safari park te gaan.Wat moesten we daar toch lang aanschuiven!!!
Het was al na half vijf voor we eindelijk allemaal op het treintje zaten en konden vertrekken.De kids genoten van de vele dieren die we te zien kregen.Er waren kleine everzwijntjes,kleine reebokjes,zelfs kleine wolfjes.Allemaal zeer schattig om zien.Af en toe mochten we ook van het treintje stappen zodat ze dichter konden kijken.We hadden ook op bepaalde plaatsen mooie panorama-uitzichten ,echt prachtig om te zien.Zelfs Bo die nog maar zeven is vond het super mooi.Ondertussen sloeg bij Christine en ook bij mij de paniek toe.We hadden onrustwekkend nieuws gehoord van Stefan en vermits we hem niet konden bereiken en ook de familie niet vreesden we dat er iets was.
Na de treinrit hadden we beloofd dat de kids frietjes kregen en ik hield me met alle zes bezig terwijl Christine nog enkele telefoontjes pleegde.Er kwamen ondertussen tranen van ongerustheid bij Christine wat niet meer dan normaal was natuurlijk.We reden terug naar ons huisje en er werd beslist dat er van Christine haar familie iemand zou komen om haar op te halen.Ook ik belde moeke en bompa om te vragen of hun naar daar wilden komen zodat ik niet alleen achter bleef met vier kids want ook ik was ongerust .We pakten al Christine haar gerief in.Ondertussen probeerde ik toch de kids ook af te leiden zodat die niet alles meekregen ,al zeker de drie kleinste en Yauheni niet.Kate stelde voor om fruitsla te maken wat ik super vond.Als ze maar bezig waren met iets zodat wij als mama het even wat rustiger hadden.Christine haar zus zou komen met haar man zodat iemand met haar auto kon rijden.Moeke arriveerde iets na tien uur.Onze kids waren dolblij om hun te zien natuurlijk.Ze speelden nog met bompa met de kaarten terwijl ik en moeke nog praatten met Christine.Rond elf uur kwam haar zus toe met haar man en Christine haar papa.Onze vrees werd werkelijkheidStefan had een motorongeluk gehad en was op slag dood.Gelukkig had ik net voor ze toekwamen Yauheni en Bo naar bed gestuurd en was Brent ook boven op zijn laptop.Enkel Kate kreeg het verhaal mee.Tranen vloeiden bij ons allebei want we hadden al gans de dag in spanning gezeten.Er werd getroost en gepraat en uiteindelijk vertrokken ze rond twaalf uur richting Temse terwijl ik met onze kids en moeke en bompa daar bleven.
We besloten om deze morgen na het ontbijt alles in te pakken,te poetsen en ook richting huis te komen.Veel slapen deed ik niet en was ook vroeg wakker.Brent en Kate waren op de hoogte maar Boke nog niet.Ik vertelde hem deze morgen in kindertaal wat er gebeurd was en dat Stefan nu een sterretje is aan de hemel.Tegen Yauheni heb ik nog niks verteld.Morgen is het familiedag met de Russische kindjes en ik ga eerst met iemand van het bestuur overleggen of we het hem vertellen of niet.Rond twee uur waren we klaar met poetsen en vertrokken we richting Temse.Moeke zat bij mij in de auto en Brent bij bompa zodat ik de ganse rit toch niet enkel met de kids zat.Toegegeven had ik het onderweg zeer moeilijk en vielen er soms ook nog tranen.
Om vier uur waren we bij moeke thuis ,werd er van auto gewisseld en kwam ik naar huis.Ik was net de auto aan het leegmaken toen Gerry ook thuis kwam.Nadat we samen de auto leeg hadden wou ik toch wel echt een knuffel en vielen er weer veel tranen.Ik lette er wel steeds op dat de twee jongste het niet zagen.Omdat het vandaag zo een mooi weer was werd er al snel gespeeld in het zwembad door Bo en Yauheni.Brent is gaan slapen bij een vriendje van school en Kate ging nog even buiten met haar vriendin.
Het is nu half elf en Boke kwam daarjuist op zijn manier vertellen dat hij net Stefan zag in de lucht,er was maar één sterretje en dat was zeker Stefan zei hij.Probeer dan maar eens om geen krop in je keel te krijgen.Ondertussen(ook al is het laat)zijn ze de telescoop aan het in elkaar steken met Gerry(Bo en Yauheni)
Ieder moet dit toch op zijn manier verwerken en ik ben al blij dat Boke het zo opneemt.Yauheni zien we morgen wel of we het vertellen of niet.Hij is tenslotte hier op vakantie en ik wil het voor hem ook zo aangenaam mogelijk houden.
Morgen moet Bo voetballen en gaan we allemaal samen kijken om daarna naar de familiedag te gaan samen met Mieke, Wilko , Bas en Sepke.
Ik hoop deze nacht iets beter te slapen .
Zoals ik in het begin al schreef,het kan jammer genoeg niet altijd vrolijk zijn.
Morgen vertel ik meer over de familiedag.
Groetjes Els

20-08-2010 om 22:54 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
nog even een kort verslagje voor we straks vertrekken.
Vandaag heb ik gans de dag nog moeten werken.Brent en Kate waren naar het speelplein en de twee andere boys hebben hier thuis leuk gespeeld.Yauheni stak een deel lego opnieuw in elkaar,vooral auto's die half afgebroken waren.Toen ik thuis kwam liet hij me meteen alles zien natuurlijk.Daarna ben ik met hem naar de winkel gegaan om inkopen te doen zodat we in de ardennen zo min mogelijk nog moeten winkelen.Ik heb al een deel van het gerief ingepakt,enkel nog mijn kleren,die van de twee oudsten en de lakens en dan denk ik dat we alles hebben.Tjonge gans de auto zal weer propvol zitten.... Maar dat is typisch aan ons Elske ,altijd van alles veel te veel.Maar denk dan bij mezelf,beter te veel dan veel te weinig bij hebben hé.
Ondertussen staan ook de patatjes op .
Nog anderhalf uur en we vertrekken richting Tellin.
Tot zaterdag en hoop met ons mee dat het weer eindelijk eens wat beter wordt hé!!!
Groetjes Els

17-08-2010 om 16:46 geschreven door Els  

Hallo,
vandaag was het een speciale dag,Yauheni wordt elf jaar.Deze morgen als hij uit bed kwam stond er dan ook een cadeautje klaar van ons.Hij kreeg een doos megabloks(soort lego)waar hij een vliegtuig en boot mee kan maken.
Hij was er echt wel blij mee.Door het slechte weer konden de kids vandaag niet buiten spelen maar ik denk niet dat ze dat erg vonden.Bo en Yauheni zijn de beste vrienden en hebben of boven of beneden een ganse dag samen gespeeld een ook wel wat kattekwaad uitgehaald
Rond de middag waren moeke en bompa hier.Moeke ging met Kate naar het shoppingcenter om de verjaardag van Yauheni.Bompa bleef ondertussen hier bij ons.Als middageten kregen ze wentelteefjes.Ik vermoed dat Yauheni dit niet kent maar hij heeft in ieder geval wel gesmuld.We hadden net gedaan met eten toen moeke terug was.Yauheni kreeg een mooie trui waar hij ook weer heel blij mee was.De mama zou vandaag om twaalf uur bellen maar ik denk dat ze niet zo goed afgesproken hadden.Rond half vier heeft hij dan zelf naar Rusland gebeld .Er werd natuurlijk meteen verteld over wat hij al had gekregen en dat er vanavond feest was voor hem.
Na de middag moest ik nog inkopen doen voor vanavond.Eerst langs de slager want Gerry ging stoofvlees klaarmaken.Er kwam maar liefst zestien man eten dus werk aan de winkel!!
Ik deed daarna verder de boodschappen en Gerry zorgde ervoor dat het hier thuis opgeruimd en gekuisd was.
Rond half zes waren moeke en bompa hier terug.Ik had net Yauheni wakker gemaakt want hij was in zijn bed in slaap gevallen.Tja dat heb je natuurlijk als je s'avonds niet naar bed wil en s'morgens ook nog vroeg wakker wordt hé.
Om zes uur waren Benny en Sandy hier waar hij een mooie piratenboot van kreeg.Sandy had ook voor een kaartje gezorgd en had er zelfs in het Russisch gelukkige verjaardag opgeschreven.Kort daarna waren ook Franky en Femke er waar hij centjes van kreeg en dan Conny,Guy,Kizzy,Peter en Thimeau .Daar kreeg hij een mooie broek en trui van.
Femke en Yauheni staken samen de boot in elkaar want daar kon hij toch echt niet mee wachten tot hij terug naar de mama en papa zou gaan.Dat van ons had ik gezegd dat hij dat pas thuis mag maken maar hij is immers jarig dus ik kan niet alles ingepakt laten voor thuis .We zullen het wel volledig terug uit elkaar halen en in zakjes steken zodat hij het ginder terug kan opbouwen.Als laatste kwamen Mieke en Wilko toe.Daar kreeg hij een leuke knuffelbeer van,twee kaartspelen ,een fleece dekentje van spiderman en nog een auto van megabloks om in elkaar te steken.Denk dat dat iets voor morgen zal zijn.
Ik had gezorgd dat iedereen plaats had in de living om te eten.Het stoofvlees was heel lekker en we hadden er frietjes bij gebakken.Er werd wel in ploegjes gegeten .Bo was ondertussen nog gaan trainen en nadat de meesten gegeten hadden,ging Peter samen met Gerry om onze kleinste spruit.
Eens thuis moesten zij nog eten en ook onze jarige vond eindelijk tijd om ook te eten.
Als dessertje was er ijs want dat eet Yauheni supergraag.
Er werd hier vooral heel veel gelachen en plezier gemaakt.Rond negen uur ging de familie de Graef naar huis en werd het meeste hier al opgeruimd.Moeke en bompa vertrokken kort daarna en Mieke en Wilko bleven nog even napraten.
Om half elf lagen alle kids in bed.Hopelijk slaapt Yauheni morgen toch wat langer want hij is echt wel moe.
Ik ga nu nog maar een keer de vaatwasser leegmaken en opnieuw vullen want morgen mag ik nog eens een dagje gaan werken.Daarna vertrekken we naar de ardennen voor enkele dagen.
Ik zal dan ook pas dit weekend weer een blogje posten want we hebben ginder geen internet.
Groetjes en tot zaterdag
Els

16-08-2010 om 22:56 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
het is me eindelijk gelukt om mijn verslagje te schrijven ,al moet ik wel bekennen dat ik nog steeds heel moe ben en ongeveer overal pijn heb.
Het zal een lang verslagje worden want ik heb nog vanaf vrijdag te vertellen.
Vrijdag morgen ging Brent naar de spegt terwijl de andere twee jongens thuis bleven bij Gerry.Ik zelf moest nog een halve dag werken.Ik had wel tegen Yauheni gezegd dat Gerry langer ging slapen omwille van de dodentocht maar dat was geen probleem.Ontbijt stond klaar en ze hebben samen tv gezien tot ik Gerry om half elf wakker belde.Daarna hebben ze samen buiten of binnen gespeeld.Ik was om half één terug thuis.Tijd om te eten dus.Voor Yauheni had ik nog een pizza en voor Bo een pizzabaguet.Ze aten allebei met veel smaak en gingen daarna verder buiten spelen.Ik deed in de namiddag nog een deel van de was en strijk .Van rusten kwam er toch niet veel in huis met de kids die hier rondliepen.Als Brent terug was van het speelplein ging ik nog snel met hem naar de aldi.Voor de jongens had ik pannekoeken voorzien en voor mij en Gerry waren er nog frietjes met snacks voor erbij te eten.Daarna was het de hoogste tijd om iedereen klaar te maken en te vertrekken richting Bornem.Ik had zo goed als ik kon aan Yauheni uitgelegd dat hij  bij moeke mocht blijven want dat Gerry 100 km ging stappen en ik hem ging volgen en dat hij de nacht wel hier zou slapen en Mieke ook hier zou zijn samen met onze andere kids.
Om kwart voor zeven heb ik Gerry dan eerst afgezet zodat die zich kon inschrijven en toen ben ik de jongens gaan afzetten.Ik reed kort daarna naar huis om eerst nog even te rusten en wat te proberen slapen tot Gerry me zou bellen als hij terug door de tent was en ik hem samen met Wilko kon beginnen volgen.Ik hoorde van moeke en Mieke dat toen Gerry voorbij kwam met de rest van de stappers ,Yauheni er toch niet heel gerust in was en vroeg of hij toch zeker nog wel terug ging komen.Ook hadden ze door dat hij mij eigenlijk wel miste ondanks hij Mieke en moeke toch ook wel al goed kent.Om half twaalf kreeg ik dan telefoon,belde Wilko wakker en maakte ik me klaar om te vertrekken.Om kwart voor twaalf was Mieke hier met de kids en kon ik nog tegen iedereen slaapwel zeggen.Daarna volgden er dus vele uren van controlepost naar controlepost rijden tot ik rond half drie gisteren in de namiddag terug bij moeke was.Yauheni was superblij me te zien.Voor onze eigen kinderen is het normaal dat ze al eens een dagje bij de moeke zijn en die zijn dan ook wel blij maar die zijn uiteraard veel minder uitbundig want die weten wat er met de dodentocht gebeurt.Iedereen had wel zijn t-shirt aan die ik vrijdagavond nog gestreken had met het logo op van de vereniging.Moeke had buiten een tafeltje gezet met de papieren op en er stond ook drinken voor de wandelaars.Af en toe werd wel eens gekeken maar de doos voor centjes in te verzamelen bleef leeg.Volgend jaar moeten we het dus toch beter voorbereiden maar het ging nu ook allemaal zo snel.Toch ben ik blij met de twee sponsors die geld doorstorten naar de organisatie en waren er ook twee mensen die ons zo geld gaven (nog voor de dodentocht)om kleren te kopen.Die hadden liever dat we het voor hem zelf gebruiken dan dat we het doorstorten en dat respecteren we dan ook.Ik wil toch ook hierbij iedereen even bedanken die steunkaartjes kocht.We hebben deze centen gebruikt om ook kleren te kopen.
Rond drie uur was Gerry dan ook bij moeke en nam daar nog een voetbadje voor hij de laatste vier km ging stappen.Toen hij toekwam was Yauheni nog meer uitgelaten dan toen ik er was aangekomen.Moest hij gekunnen hebben ,hij had bovenop Gerry gesprongen maar dat deed hij gelukkig niet(die had immers toen al 96km in de benen
Na het voetbad wou Yauheni graag de laatste 4 km meestappen samen met Kate.Ik legde Kate uit waar ik zou staan met de auto en dat ze goed op hem moest letten.Er staat daar een massa volk dus daar verloren lopen zou dan ook geen al te goed idee zijn.
Ons zus deed wat er van haar gevraagd werd en kwam samen met hem naar de auto terwijl Gerry in de tent zijn diploma ging ophalen en de ananas die ze naar gewoonte krijgen(je kan kiezen tussen dat of een bloem).Rond half vijf waren we terug bij de moeke en bompa en bleven we daar tot de laatste wandelaars voorbij kwamen.We doen dit ieder jaar want ons kids kijken altijd uit naar de caravaan van de auto's die op het einde voorbij komen.Moeke had voor eten gezorgd,er waren mosselen voor wie er lustte en voor de rest waren er broodjes en worst.De kids hadden trouwens allemaal al een hamburger op voor we moesten gaan eten dus heel veel trek hadden die niet meer.Yauheni had toch nog een deel mosselen (ik vraag me nog altijd af of hij dat thuis al gegeten heeft want der kreeg ik geen duidelijk antwoord op)op en Kate ook.De andere twee hielden het bij een broodje net als ik.Door niet (of toch heel weinig) te slapen moet ik niet zeggen dat ik echt steendood was en Gerry uiteraard ook.We kregen dan ook nog telefoon van Mieke met de mededeling dat er iemand van de wandelaars was gestorven en er geen caravaan zou zijn en dachten joepie nu kunnen we vroeger naar huis.Alleen was dat buiten ons Boke gerekend die eigenlijk nog niet zo goed snapte waarom de auto's niet zouden rijden.De caravaan werd uit respect voor de overleden man afgelast maar hij kijkt er ieder jaar zo naar uit en je kan dat dan ook moeilijk uitleggen aan hem(zeven is nog net iets te klein voor zoiets).We besloten dan maar om toch te blijven zitten tot de wandelaars voorbij waren en hij zelf kon zien dat er echt niks meer kwam.Rond half tien waren we thuis.Zoals ik gisteren al schreef was er een leuke verassing voor Yauheni met het telefoontje van zijn mama.Hij was deze keer helemaal niet verdrietig en vertelde uitvoerig over de dodentocht en ook dat hij gans de dag bij moeke was geweest.Hij noemt die trouwens ook bompa en moeke wat wel leuk is uiteraard.Er werd met mama afgesproken dat ze maandag om twaalf uur belt voor zijn verjaardag want morgen wordt hij elf jaar.
Na nog een douche te nemen lagen ik en Gerry om tien uur in bed.Ook Bo en Kate gingen slapen maar de andere twee wilden nog even tv zien.Ik had Brent gezegd hoe lang ze nog mochten kijken en dat hij dan tv moest uitzetten.Wij waren toch moe genoeg en hoorden dus ook niks meer van hun tv.
Om acht uur deze morgen liep dan de wekker af.Eigenlijk nog uren te vroeg voor mij en Gerry maar de plicht riep want Bo moest voetballen.Ik maakte iedereen wakker die meeging(op Brent na want die gaat niet zo graag mee)en ging me dan zelf ook maar eens klaarmaken.Met de nodige make-up zag je iets minder de bruine randen onder mijn ogen.Om tien voor negen vertrokken we dan richting voetbal.De spelertjes warmden zich op terwijl wij nog iets gingen drinken in de kantine.Naar gewoonte zat Yauheni bij Gerry op een kruk aan de toog.Daarna genoten we van een leuke wedstrijd van onze kleinste spruit.Tegen Anderlecht spelen is voor die mannekes natuurlijk een hele belevenis.Ze wonnen de wedstrijd met 19-7 al moet ik wel bekennen dat de spelers van Anderlecht een jaar jonger waren dan de onze(al moet ik wel zeggen dat het  kids zijn die nationaal spelen dus ons spelerkes hebben da toch heel goe gedaan).
Na de match speelden ze buiten verder en ging ook Yauheni meespelen.Gerry zat nog na te praten over de dodentocht met de andere papa's en toen gebeurde er iets waar ik nog altijd sta van te kijken.Er kwam een man bijstaan die we geen van beide kennen en het gesprek kwam toch uit op Yauheni .Gerry vertelde hoe het in elkaar zat en vermits die veel intresse had om volgend jaar misschien ook een kindje bij te houden,vroeg hij de gegevens van de organisatie.Toen we hem het kaartje gaven en uitleg gaven over hoe die kaartjes werken(dat we deze krijgen in ruil voor het bedrag dat wij moeten betalen en daar dan kleding mee kopen om mee te geven)gaf die man ons spontaan een som geld.Ik zei dat hij het mocht doorstorten naar de organistie maar dat wou hij niet,hij wou liever dat we het gebruikten voor Yauheni .We mogen maar twintig kg meegeven maar met al de centjes ben ik er nu wel zeker van dat we echt wel gaan moeten opletten om daar niet over te gaan.Na de voetbal hebben Gerry en ik nog enkele uurkes gerust op de zetel terwijl ons kids zich hier thuis amuseerden.Bo en Yauheni speelden eerst een hele tijd buiten en daarna speelden ze hier binnen met de dominoblokjes.Af en toe moesten we wel eens tussen beide komen want ook ruzie maken hoort er nu eenmaal bij.En ze hebben beide de eigenschap wel eens koppig te kunnen zijn en dan maar naar boven weg te vluchten.Maar dat lieten we vandaag niet toe,ze moesten het maar samen uitmaken en dat lukte hen ook.Vanavond aten we soep met broodjes maar Yauheni lust dit echt niet graag.Toch moest hij een broodje eten .Als hij straks nog honger heeft ,kan hij nog altijd wat cornflakes eten.Na het eten zijn Bo en Yauheni samen in bad geweest en daar was het blijbaar heel leuk want we hoorden ze plezier maken tot beneden.Dat de badkamer half onder water stond nemen we er dan maar bij hé(is al opgeruimd inmiddels).
Oef ik heb alles verteld,drie dagen is toch wel heel veel om te typen !!!!!
Morgen is het hier dus groot feest voor onze jarige maar dat horen jullie s'avonds dan wel.
Groetjes Els

15-08-2010 om 21:10 geschreven door Els  

Hallo,
hier al een heel kort verslagje.
We zijn pas net terug van bij moeke .Gerry heeft de dodentocht uitgestapt!!Hij was om kwart na vier terug in Bornem.
We zijn nog bij moeke gebleven tot de laatste wandelaars voorbij waren .
Toen we thuis kwamen was er nog een leuke onverwachte verassing voor Yauheni,we waren net binnen toen zijn mama belde en hij was vandaag zeer enthousiast.Ik snap nog niet veel Russisch en spreek het ook niet op een paar woorden na maar ik wist wel heel zeker dat hij tegen de mama heel het verhaal van de dodentocht aan het vertellen was.
Wat er gisteren en vandaag voor de rest allemaal gebeurde vertel ik morgen als we terug zijn van de voetbal.Bo moet morgenvroeg om tien uur spelen tegen Anderlecht en we gaan natuurlijk allemaal supporteren.Nog eventjes geduld dus .Het is nu kwart voor tien en we kruipen allemaal onder de wol.
Tot morgen
Els

14-08-2010 om 21:48 geschreven door Els  

Hallo,
vandaag een speciale dag want ons Kate is jarig.Ze wordt al veertien jaar !!!
haar vriendinneke was blijven slapen en ze hebben wel letterlijk deze nacht nog haar verjaardag gevierd.Gevolg Bo wakker rond half één.Hij heeft me dan een uur uit mijn slaap gehouden en bij Kate hadden ze nog steeds weinig zin om te slapen.Iedereen was deze morgen dan ook nog eens vroeg wakker.Het was nog geen half negen toen er hier al zes kids rond liepen want ik had Sepke ook bij mij vandaag.Enkel Brent ging tegen negen uur naar de spegt.De andere jongens keken nog wat tv of speelden hier binnen een beetje.Het weer was weer niet zo super dus van buiten spelen kwam er voor de middag niet veel.Lisa vertrok om kwart na elf naar huis.Ik had ondertussen hier beneden al even gedweild.
Daarna maakten we ons allemaal klaar en vertrok ik samen met Bo,Sep en Yauheni naar moeke.Eerst nog even langs het copie-center om de kopieën van de vereniging.We gaan zaterdag op de dodentocht een standje zetten en een soort collectebus waar de mensen vrijblijvend iets kunnen instoppen.Ik had ook (vermits ik geen drukker meer gevonden had)prints laten maken om op onze t-shirts te strijken maar daar mocht ik pas deze avond om.
Boke had al sinds deze morgen migraine en ondanks ik hem al iets had gegeven ging het niet over.In de auto werd hij dan ook alleen maar zieker dus vlug eerst nog langs de apotheker zodat ik hem bij moeke nog iets anders kon geven.Daar is hij dan op de moeke haar schoot in slaap gevallen en daarna verder op de zetel.Moeke had de tafel al gedekt en samen met de andere kids die meewaren aten we boterhammekes.Kate was thuis gebleven want die ging deze middag met vrienden zwemmen.
Rond half vier was ik thuis,de hoogste tijd om aan de spagettisaus te beginnen want we kregen zoals ik gisteren zei veel bezoek.Annemarie(vriendin van mij)kwam nog even langs en hielp Kate (die ook thuis was gekomen) met de rozen die ze van haar vriendje gekregen had.
rond half zes waren moeke en bompa hier en daarna kwam al de rest ook toe.Ik moest nog even tussen alle bedrijven door om de prints voor de t-shirts.
Daarna smulde iedereen van de spagetti en als nagerecht had Kate gekozen voor Brusselse wafels.
Ondertussen werd er door al de jongens nog buitengespeeld.
Toen moeke en bompa en Benny en Sandy vertrokken waren begon ik aan de prints .
Ondertussen was het hier precies Russische les.Yauheni leerde ons de dagen van de week en tellen tot tien.Denk dat ik toch nog heeeeeel veeeeeel moet oefenen om het allemaal te kunnen onthouden en vooral uitspreken want het is echt heel moeilijk.
Mieke en Wilko gingen met de kids naar huis en namen Kate mee,die gaat daar morgen babysitten op Sepke.
Bo en Yauheni bleven nog een hele tijd verder gaan met nieuwe Russische woordjes.Eigenlijk wel heel leuk en vooral ook voor Yauheni dat hij ons nu ook eens iets kan leren en het niet steeds enkel het Nederlands is.
Ik ben tot half elf bezig geweest aan de t-shirts en het resultaat mag er gelukkig zijn.Ik trek er dit weekend tijdens de dodentocht wel foto's van en dan krijgen jullie die zeker daarna te zien.
We hebben voor iedereen hier een t-shirt en voor Gerry heb ik er drie want die wil geregeld iets proper aantrekken.
Voor de mensen die willen,je mag me altijd laten weten als je graag ook iets wil storten ,hoe klein de gift ook,alles is welkom voor de organisatie.Immers het meeste deel van de reis van onze Russische vriendjes wordt door hen betaald.
We hebben zelf vier sponsors gevonden en hopen zaterdag nog een beetje meer bij elkaar te krijgen.
Ondertussen ligt iedereen hier in bed en ga ik ook maar eens slapen.Morgen moet ik nog een halve dag werken en daarna ga ik vooral rusten want ook ik moet het nachtje door doen want volg Gerry met de auto samen met Wilko.
Ik probeer morgen nog iets te posten voor ik vertrek s'avonds en anders zal het pas voor zaterdagavond zijn.
Groetjes en tot mijn volgend blogverslagje.
Els

P.S.: voor wie meer info wil over de organisatie kan kijken bij mijn link rechts op de blogpagina(is van de organisatie zelf)of je mag me ook altijd een mailtje sturen:gerry.de.graef@pandora.be

12-08-2010 om 23:06 geschreven door Els  

Hallo,
Hier het verslagje van gisterenavond en vandaag in één keer(en ja ik mag het weer eens voor de tweede keer ingeven want was weer alles kwijt!!!)
Ik ga voor de gemakkelijkheid vanaf nu de datum als titel gebruiken.Is misschien iets handiger voor mensen die niet iedere dag de blog lezen.
Net voor ik gisteren de kids ging halen naar het speelplein had ik het eten al opgezet.Gerry was dan ook al thuis dus die kon er verder naar kijken terwijl ik om de kids ging.Aan Yauheni zijn gezicht te zien had hij zich heel goed geamuseerd en toen ik vroeg of hij nog terug ging zei hij heel uitbundig ja!!!!
Van onze eigen kids weten we dat ze het heel graag doen maar bij hem was het toch even afwachten.
Toen we thuiskwamen konden we meteen aan tafel.Op het menu stond bloemkool met gebakken of gekookte aardappelen en blinde vinken.De bloemkool was niet meteen een succes.Net zoals de dag ervoor met de boontjes moest hij toch een beetje proeven en dat deed hij ook maar vond het toch niet zo lekker.Hij heeft in de plaats dan tomaat gegeten.
Na het eten vroeg Yauheni om te bellen met Mikalai(tolk)Ik kon hem eerst niet bereiken en vroeg of ik dan Ellen (ook tolk) mocht bellen maar dat wou hij niet.Dan nog maar eens geprobeerd maar weer nam hij niet op.Gelukkig belde hij me toch terug.Yauheni deed een ganse uitleg in het Russisch en omdat ik weet dat daarna de vertaling in het Engels volgt riep ik er Gerry maar bij omdat mijn engels niet zo super is.Blijkbaar wou hij gewoon even praten want de reden van het gesprek bleek niks speciaals te zijn.Daarna was het tijd voor Bo om te gaan trainen.
Ik ging met Kate ondertussen nog even naar de winkel .Toen ik thuis de boodschappen kwam brengen stond Yauheni me al bijna op te wachten en vroeg of hij ook mee mocht naar de voetbal.Ik heb dan maar Kate en hem meegenomen
Vermits het regende zijn we iets gaan drinken in de cafetaria.Ze mochten beide iets kiezen van chips of snoep?Yauheni koos chips,Kate ging voor snoepjes.Ik heb ondertussen ook Bo ingeschreven voor dit voetbalseizoen.
Na de voetbal hebben ze nog op de playstation of op de pc gespeeld want ik was niet thuis.
Deze morgen hebben ze allemaal wat langer geslapen ,Yauheni was zelfs pas tegen half elf uit zijn bed.Ik ben me dan gaan klaar maken terwijl Yauheni zijn cornflakes op at en daarna is hij zich gaan klaar maken want om twaalf uur moesten we bij de tandarts zijn.Zijn ene tand die afgebroken was werd bijgewerkt en de andere die ontzenuwd was en bruin was geworden werd weer wit gemaakt.Er moest niet verdoofd worden en Yauheni deed het superflink.
Het resultaat mag er echt wel zijn,knap werk van de tandarts want je ziet werkelijk niks meer aan geen van beide tanden.
Eens thuis gekomen werd er vooral buiten gespeeld terwijl ik alweer een deel van de strijk deed.Rond half drie was Christine (vriendin van mij)hier met dochtertje Sari.Volgende week gaan we van dinsdag tot vrijdag met ons tweetjes en zes kids naar de ardennen.Bij deze weten jullie dus al dat ik die dagen niks zal kunnen posten maar het volledige reisverhaal vertel ik jullie uiteraard daarna wel.We gaan er echt drie kinderdoedagen van maken met leuke tochtjes en spellekes die ik al in elkaar gestoken heb.
Rond half vijf vertrok Christine naar huis en was Gerry hier.We hadden Yauheni beloofd dat hij zijn mama mocht bellen vandaag .Voor de eerste keer vloeiden er toch wat traantjes.Na twee weken begint de heimwee toch wel te komen als hij ze hoort maar dat is ook maar normaal.Het blijft een lange tijd voor die kinderen.Plots kreeg ik ook de telefoon toegestopt maar verder dan een goededag in het Russisch kwam ik niet.Ik heb dus snel de telefoon terug aan hem gegeven.En ik wil dan volgend jaar mee gaan met de Paasreis !!!Denk dat ik me dringend een vertaalcomputerke moet gaan aanschaffen want anders ga ik ginder niet ver geraken denk ik(of nee ben ik heeeeeeeeel zeker van)
Vermits hij redelijk triestig was stelde Gerry voor om Mc Donalds te gaan halen (jaja ik weet het,weer niet super gezond maar hij heeft er wel groetjes bij gegeten en daarna ook nog fruit )
Ik ben voor ik daar om ging eerst Kate nog gaan inschrijven op haar nieuwe school.Ze gaat uiteindelijk naar Carolus in Sint Niklaas.Eens thuis werd er gesmuld van de happy meals.Bij Kate is er een vriendinneke die komt slapen(Lisa) want morgen is ze jarig en ze willen dat eigenlijk om twaalf uur straks samen al vieren(kids hé).
Na het eten ben ik eerst nog naar de winkel gegaan om inkopen voor haar feest van morgen.We hebben hier dan redelijk wat volk op bezoek:Mieke en Wilko met de kids,moeke en bompa en Benny en Sandy.Druk genoeg dus voor mij.
De jongens hebben dan nog een tot negen uur buiten gespeeld en de meisjes hebben nog een fietstochtje gemaakt.
Ondertussen is het tijd voor de douche,eerst Bo en dan Yauheni en daarna Brent.Ik kreeg daarnet weer een hele duidelijk NEE en heb dan toch voor de eerste keer iets strenger ja terug geantwoord.Yauheni is vandaag ook veel drukker dan anders en ik kan moeilijk enkel die van mij af en toe tot kalmte aanmanen en hem laten doen.Dus ook hij heeft nu wel al een boze blik van mij gekregen want Bo en hij gingen er daarjuist echt wel over.
Als ze uit de douche zijn mogen ze nog even tv zien en dan is het tijd om te gaan slapen.
Tot morgen
groetjes Els

11-08-2010 om 21:16 geschreven door Els  

Hallo,
gisteren waren er hier dus zes kindjes want Bas en Sep bleven ook gans de dag hier.
Rond half tien waren de eerste wakker en ze volgenden elkaar snel op.Leven genoeg dus hier in huis.Tegen dat iedereen zijn kleren aan had was het rond half elf en hebben ze allemaal corn flakes gegeten.
Juist na de middag heb ik dan een grote kom fruitsla gemaakt en dat ging er bij alle zes goed in.Daarna hebben ze allemaal nog een ijsje gekregen.Er werd door de drie kleinsten vooral buiten gespeeld en de grote hielden het eerst binnen nog wat rustig aan tv of computer maar na een tijdje vond ik het toch wel genoeg geweest en zijn Brent en Yauheni hier buiten gaan fietsen en hebben ze in de tuin nog wat gespeeld.Rond half vier moest ik al beginnen koken want Bo moest om kwart na vijf op de Velle zijn voor zijn eerste voetbalmatch dit seizoen.We gingen dus al eten om half vijf.Bas en Sep gingen normaal wel bij mama eten maar hadden ook honger en hebben allebei sandwichen gegeten.Voor ons waren het aardappels met boontjes en vis.De vis en de aardappels vond Yauheni wel lekker maar die boontjes was wat minder.Er lagen er niet veel op zijn bord maar ze zijn op één na allemaal blijven liggen.Hij heeft het dus wel moeten proeven maar een succes was het zeker niet.
Dan was het tijd om iedereen klaar te maken .Gerry was thuis rond kwart voor vijf ,net op tijd om nog vlug te douchen en Wilko was hier om tien voor vijf om de twee kleintjes op te halen.
Ons Boke speelde mee met de eerste helft samen met nog eentje dat vorig jaar al speelde en twee nieuwe.Hij gaf wat hij kon maar bij de rust stonden ze 1-3 achter.Er werd toen van spelerkes gewisseld en we wonnen uiteindelijk met 3-8 .Goed gedaan dus van ksv Temse.Brent en Yauheni waren ook mee en keken samen met nichtje Femke naar de match en kregen allebei nog een hotdog.Kate was met moeke naar het shoppingcenter om haar verjaardag (donderdag is ze jarig)
Na de voetbal mochten ze nog even iets doen op de kermis (we konden er moeilijk voorbij stappen want ze hadden er alledrie wel zin in dus wat doe je dan hé)Alledrie kozen ze het schietkraam en met wat hulp van Gerry lukte het bij alledrie redelijk snel.Uiteindelijk kozen ze alledrie voor de gewonnen punten een bolletjes geweer.Nu mag ik dus weer gaan duidelijk maken dat da enkel voor buiten is en niet voor hier binnen hihihi.
Eens thuis ben ik eerst ons zus gaan ophalen bij Mieke en Gerry was ondertussen bezig om Yauheni zijn laptop boven aan te sluiten.Onze laptops zijn draadloos maar die van hem is al een oude dus moest er een kabel naar Brent zijn kamer.
Rond half tien heb ik gezegd dat iedereen de pyama moest aandoen want deze morgen moesten ze op tijd uit bed voor naar de speght te gaan(speelplein).Om tien uur moesten de tv's af en wij zijn zelf ook om half elf gaan slapen want ook ik moest vandag werken.
Deze morgen was het toch wat moeilijk voor Yauheni om vroeg op te staan maar het is me gelukt om nog voor half negen iedereen af te zetten op het speelplein.Nog even wat uitleg gegeven aan de leiding en de nodige Russische lijstjes en boekje zodat ze ook daar vandaag hun plan kunnen trekken.Hoe het geweest is horen jullie vanavond wel.Nu ik hier nog even alleen ben ga ik hier eens goed opruimen en wat poetsen.
Tot vanavond
Els

10-08-2010 om 14:16 geschreven door Els