Hallo allemaal, nog 27 dagen en we zijn weer 1 juli en ja hoor dan is ons Wit Russisch kindje hier weer!! We zijn nu toch wel heel erg aan het aftellen. Gisteren had ik nog bestuursvergadering met de vereniging en werden de laatste afspraken gemaakt. We zijn nog vollop bezig met de catering voor de busreizen maar ook dat komt wel in orde. De laatste loodjes zeg maar voor alle kindjes hier zijn. Vanavond heb ik nog gebeld met Natasja,de mama van Yauheni. Eigenlijk was het de allereerste keer dat ik zo aangegrepen ben van het telefoongesprek. We weten al sinds twee weken dat het in Wit Rusland momenteel er heel erg aan toe gaat. De mensen hebben bijna allemaal 20% van hun loon moeten inleveren en ze verdienen er dan al zowieso heel weinig. Daarbij komt nog dat de Wit Russische Roebel een flinke duik heeft gedaan en voor wie er verstand van heeft ,toen wij gingen kregen we voor 1 4000 roebel en nu krijg je voor 1 zomaar 7000 roebel. Met andere woorden het leven is er plots ook nog een flink stuk duurder geworden. Ook is er momenteel een groot probleem met de voeding in de winkels. Door de crisis is plots alles verdubbeld of soms verdriedubbeld van prijs. Veel produkten zijn zelfs niet verkrijgbaar en dan heb ik het over simpele dingen als macaroni,rijst,melk,koffie en noem maar op. Toen we er waren had ze me al verteld dat ze in juli naar het ziekenhuis moest voor een operatie maar blijkbaar heeft ze nu zoveel pijn dat de operatie al op 20juni door zal gaan.Ze heeft momenteel ook zoveel pijn dat ze niet kan gaan werken.Je hebt zoveel medelijden maar weet dat je nog veel minder kan doen.Ok ik kan haar wel eens bellen maar veel meer kan jammer genoeg niet. Gelukkig heb ik de kans om een deel eten hier te kopen wat lang bewaard en pijnstillers .Dit kan mee als we de Wit Russische kindjes gaan ophalen en zo dragen we hier als gezin dan maar even ons steentje bij om hun het iets makkelijker te maken. Ik weet dat ze heel erg inzit met de operatie en wat kan je meer zeggen dan,ik zal aan je denken en bel je zeker enkele dagen na de ingreep. Het enige positieve vandaag was dat Yauheni heel erg uitziet naar zijn vakantie hier . Toen ik vroeg of ze het zelf niet moeilijk heeft dat hij twee maand hier zal zijn ,zei ze dat ze vooral aan ons dacht omwille dat we toch twee maand vier kinderen hebben dan.Ook al vertelde ik dat het helemaal geen probleem is voor ons,toch was ze wel bezorgd ,ook omdat ze weet dat mijn gezondheid niet altijd even goed is. Maar dan denk ik bij mezelf,wat weegt mijn gezondheid op met wat jullie daar meemaken?!? Ze klonk vooral verdrietig en toen ik het vroeg bleek dat ik het ook wel goed had gehoord. Mijn Russisch is zeker niet super maar blijkbaar kan ik als ik met haar bel altijd net ietsje meer en hoefde ik deze keer zelf geen enkele keer te zeggen "nie panimajoe" wat zoveel betekend als ik begrijp je niet. Na ons bezoek aan Wit Rusland ken je niet alleen je gastkind iets beter maar krijg je ook een band met de ouders en dat voel ik nu wel heel goed. Eigenlijk is het net of we elkaar al heel lang kennen en we toch wel wat vriendinnen zijn ,terwijl ik maar vijf dagen daar ben geweest.Je hebt plots een heel andere band met hun en na zo een telefoongesprek voelde ik toch vooral heel veel emotie. Ondertussen heb ik voor ons al de fotoalbum van de paasreis en ga ik deze week zorgen dat ik ook voor haar een album klaar heb zodat ik die ook al in juni kan meegeven. Ik ben er zeker van dat ze daar heel blij mee gaat zijn ook al moet ze haar zoon twee maand aan ons toevertrouwen. Onze kleine pruts hier(Boke) stond toen ik aan het bellen was naast me en ik vroeg hem om toch even met haar te praten. Ik schrok er zelfs van dat hij wou want meestal wil hij niet uit zelfbescherming om niet te wenen. Ok ik moest het wel in het Russisch voorzeggen maar ze vond het wel fijn om prutsie even te horen. Bij al de vorige gesprekken praatte ik vooral met Yauheni maar toen ik nu vroeg om met hem te praten voelde en hoorde ik dat zij er meer behoefte aan had en heb ik haar verteld,weet je ik praat wel met jou hoor,ons ventje zien we begin volgende maand toch hier en zij had het echt veel harder nodig dan zoonlief. Binnenkort beginnen voor de twee oudsten hier de examens en wordt het stilletjes tijd om de kamer van Brent weer om te bouwen.Dit jaar hoeven we enkel het bovenste bed van het stapelbed te plaatsen en hoeven we niet zoals vorig jaar bedden op verschillende kamers gaan wisselen. Ook ons eerste uitstapje is reeds gepland want op 3 juli gaan we naar boudewijnpark en de week erna is er al Wit Russich Zomerfeest.Voor wie intresse mocht hebben om dit mee te maken,iedereen is van harte welkom . Je kan me altijd een mailtje sturen .We hebben die dag spelletjes voorzien ,karaoke,er komt een valkenier ,er is een heuse bbq en er is voor gans de avond muziek voorzien. Hierbij even nog mijn mailadres voor wie intresse mocht hebben:gerry.de.graef@pandora.be Wie wil komen,je kan reserveren tot 4 juli en je vindt ook meer info terug op de website van de vereniging waar aan de rechterkant van mijn blog een link van staat.
Vanaf nu zal ik ook terug regelmatiger schrijven want valt er ook weer meer te beleven. Groetjes Els
Zomeravontuur met Yauheni
