In 2008 won ik deze jogging.  Een overwinning die toen in schril contrast stond met de onwaarschijnlijke dood van demarsin collega Frans V.  Enkele honderden meters voor de meet liet hij het leven.  Dit beeld zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan, heel tragisch....:-(  

Winnen zit er tegenwoordig niet meer in tuurlijk maar ik had er wel ongelofelijk veel zin in.  Ik wist dat ik snel moest starten want na 4km sta je voor een treinspoor.  En met een beetje pech moet je daar even wachten.  En geluk had ik want enkele honderden meters na mijn passage hoorde ik de bel, oef..:-)  Die snelle start deed me wel even naar adem happen.  En Wolfsdonk is misschien niet even zwaar dan pakweg Gelrode maar het blijft een pittig parcours, zeker wel.  Heb dan ook serieus moeten lopen om een egaal tempo te kunnen blijven aanhouden.  Ik was dan ook blij dat de bordjes met de kilometers erop stilaan het einde aankondigden..:-)  Binnen in 46'55"....tevreden, zeker wel! :-)  In het jaar dat ik won kwam ik solo aan in 44'14" en toen had ik zelfs in de namiddag nog een lange duurloop gedaan en was ik halvelings geblesseerd..waar is de tijd naartoe..:-)  Ik was mss wel bang dat dit de wedstrijd teveel ging zijn.  Vorige week vrijdag voluit op de 5, zondag dan de marathon.  Ondertussen té weinig gerust en dan nog zo een pittig parcours..Maar het is me gelukt en daar ben ik blij om.  Nu wel even geen wedstrijden meer en vooral deftig en langer trainen. Want de 100km in Bornem komt alsmaar dichter en dichter bij..:-)