Daarstraks op de trein wat oppervlakkig een gesprek gevolgd tussen twee medereizigers. Blijkbaar toch twee mannen die van ver of van dicht iets met de politiek te maken hebben, ofwel gewoon mondige burgers.
Het ging over de verkiezingen en meer bepaald over de huidige en toekomstige coalities. Er werden voorbeelden gegeven van bepaalde steden.
De conclusie was: er staan zeer veel coalities op springen en er zouden wel eens uitzonderlijk veel nieuwe meerderheden kunnen gevormd worden.
Persoonlijk hecht ik daar niet zo veel belang aan, omdat ik denk dat, zelfs als dat juist zou blijken, het niet zo veel zal veranderen in de realiteit.
Bepaalde partijen zullen in de meeste gevallen hun absolute meerderheid verliezen, maar ik zie nergens een andere partij in de plaats komen met een absolute meerderheid. In die gevallen zal een coalitie gevormd moeten worden ( met twee of met drie ), maar de kans is groot dat de partij die haar absolute meerderheid heeft verloren toch de grootste partij zal zijn in de ( nieuwe ) coalitie. Dus dezelfde burgemeester kan aanblijven, en als de partij nogal dominant is in de coalitie zal er ook aan het beleid niet veel veranderen. Meestal zal de huidige coalitiepartner behouden blijven ( indien het rekenkundig kan ), maar niet noodzakelijk. Vermits er nergens nog absolute meerderheden zullen zijn zal je overal coalities hebben. De eerste voorwaarde voor een coalitie is dat ze mathematisch een meerderheid heeft. Soms zal maar één formule mogelijk zijn; soms zullen er meerdere mogelijk zijn. Daardoor zie je nu al dat dat de waarschijnlijk grootste partij door de anderen wordt opgevreeën. In datzelfde morbide spel kaderen de voorakkoorden.
Nu lijkt het er hoe langer hoe meer op dat Schouppe ( voor één keer ) de waarheid heeft gezegd en dat men inderdaad coalities probeert te sluiten om de N-VA buiten het beleid te houden. Schouppe heeft al meer strategische blunders begaan in zijn leven. Dit zou er wel weer één kunnen zijn. Het is in elk geval zeer risicovol met de verkiezingen van 2014 in het verschiet.
Stel je eens voor dat N-VA de duidelijke winnaar is in Antwerpen, maar dat er een wiskundige mogelijkheid bestaat om een meerderheid te vormen met iedereen, behalve met N-VA en Vlaams Belang... Volgens mij zou dit de doodsteek zijn van de traditionele partijen. Indien zij van plan zijn om een feitelijk cordon sanitaire te leggen rond de N-VA, dan zullen de kiezers hen zonder enige twijfel een gepeperde rekening presenteren in 2014.
Volgens mij zal er dus, op basis van de resultaten van de laatste peiling, in realiteit niet zo veel veranderen, tenzij sommigen van plan zijn om op avontuur te trekken..., uit wanhoop, uit domheid, uit sectarisme, uit rancune. Vooral niet doen !
Een week voor de verkiezingen en ze zijn allemaal uitverteld, de politieke partijen, de voorzitters en de kopstukken.
Dat is op de eerste plaats te wijten aan het feit dat de meeste partijen reeds bij aanvang van de campagne niet veel te vertellen hadden.
Geef toe: als je de programma's van de verschillende partijen in de steden en gemeenten naast elkaar legt, is er meestal eerder sprake van verschillen in nuances, in dosering, in accenten dan van fundamentele tegenstellingen. Een beetje meer van dit, een beetje minder van dat.
In de debatten met de voorzitters wordt ten overvloede herhaald dat deze verkiezingen over locale problemen gaan. Maar tezelfdertijd stel je vast dat die problemen - op enkele specifieke uitzonderingen na - bijna overal dezelfde zijn: betaalbaar wonen, mobiliteit, veiligheid, toestand van de wegen, een nieuwe bibliotheek of een nieuwe fuifzaal of een nieuw zwembad.
Als je provinciehoofdsteden vergelijkt: grosso modo dezelfde uitdagingen; centrumsteden: grosso modo...; middelgrote gemeenten: grosso modo...
Eigenlijk moeten we blij zijn dat er ook in Antwerpen verkiezingen zijn.
Ik heb deze morgen nog iets meegepikt van het debat tussen de Antwerpse kopstukken op radio1. De intensiteit, de scherpte en het antagonisme zijn duidelijker voelbaar dan in andere debatten.
De intensiteit van dit koningsdrama ligt bij het koningskoppel Janssens - De Wever. Twee totaal verschillende persoonlijkheden, totaal andere stijlen. Het pigment zit in de onderhuidse vijandigheid, en de onzekerheid over de uitslag. Maar ook in Antwerpen zijn alle problemen al twintig maal binnenste buiten gekeerd.
Maar wat zijn het nu uiteindelijk zondag ? - regionale/federale verkiezingen ( N-VA ) - locale verkiezingen ( SP.a / Groen ) - een referendum voor of tegen de N-VA ( CD&V / Open VLD )
Ik denk niet dat we deze week nog veel vuurwerk moeten verwachten, en gezien de Federale Regering nog altijd in haar sperperiode zit, wordt het al bij al een zeer kalme laatste campagneweek.
