Het heeft enkele dagen geduurd eer de dappere strijders afgekoeld
zijn, vandaar dit late verslagje. Tijdens de laatste dagen ter plaatse
was het duidelijk dat het een warme editie ging worden. Samen met de
supporters nog den Izoard beklommen, en effectief, er ligt nog een
strook kassei
De dag zelf dan: Om 5h00 zijn we allen samen in de
transitiezone onze laatste voorbereidingen aan het maken. Mooi naast
elkaar, ieder op zijn manier maar wel ontspannen.
Om 6h00 de start: gezien de wolkeloze hemel was het al snel zichtbaar waar te zwemmen.
Posities na het zwemmen:
Timo: 00:55:19 - 53 de uit het water
Joeri: 00:59:05 - 83 de uit het water
Seppe: 01:00:57 - 114 de uit het water
Dirk L: 01:02:15 - 149 de uit het water
Dirk VE: 01:13:47 627 de uit het water
Zoals beloofd aan de supporters mooi verspreid
Dan het langste onderdeel, ook het mooiste in de bergen, het fietsen.
Timo
is zoals verwacht ongelofelijk opgeschoven in de klim van den Isoard,
maar het noodlot slaat toe: in het begin van de afdaling komt hij ten
val in een bocht en gaat 15m naar beneden Gelukkig voor hem en
eigenlijk wonder boven wonder enkel schaaf- en snijwonden. Wedstrijd
spijtig genoeg gedaan voor hem.
Joeri: ik pakte het verstandig
aan, enkel rond km 130 had ik een minder momentje, nam wat gas terug,
want ik wist dat het nog een lange dag ging worden. Ik deed de laatste
50 km op tempo en kwam iets boven de 7u fietstijd uit.
Seppe is stilletjes, beetje bij beetje aan de kook geraakt.
Dirk
L goed de Izoard over maar na 130km eerste patat gekregen en dan wat
verteringsproblemen zodat het voedingsplan wat moest aangepast worden.
Dirk
VE heeft zijn tempo gezocht en nooit echt gevonden. Tegen de klim van
de Izoard was hij ook aan het koken en besefte dat doorzetten en vechten
tegen de klok in die omstandigheden te lang ging duren en niet meer
gezond ging zijn. Hij is bij Hugo wijselijk afgestapt.
Tijdens het
lange wachten van het fietsen konden de supporters Steven aan het werk
zien tijdens de 1/4 met start om 8h30. Eerste triathlonseizoen voor
Steven en hij laat zich opmerken: Na een mooie swim van 0:25:45 en een
46 ste plaats houdt hij zich gedeisd tijdens het fietsen, 1h31 en zakt
daarmee naar een 78 ste plaats. Maar zijn bedoeling was om met een goed
gevoel te kunnen knallen tijdens het lopen. Met een 9 de looptijd van
00:36:51 schuift hij naar een 34 ste plaats. Mission meer dan geslaagd
noemt men dat...
Posities na het fietsen:
Joeri: 07:03:38 - 83 dus plaats perfect gehouden
Seppe: 07:12:01 100 dus 14 ingehaald
Dirk L: 07:46:58 - 285 dus 140 plaatsen gezakt
De marathon:
Het parcours was veranderd ten opzichte van vorige edities: 3 rondjes
van 14km met telkens de klim naar het dorp gaven een 420 tal
hoogtemeters bij op de teller. Intussen zochten alle supporters de
schaduw op want in de zon was het niet te doen.
In die
omstandigheden liep Joeri een fantastische marathon van 03:16:36 19 de
looptijd! Daarmee schoof hij op naar een algemeen 38 ste plaats 4 de
in zijn categorie. Ik heb afgelopen jaar terug meer kunnen lopen en op
training was het loopgevoel heel goed, maar zou het er ook uitkomen na
zo n zwaar fietsnummer. Ja dus:3u16! , mijn snelste looptijd ooit in een
Ironman en dat op zo'n parcours. Wat ben ik hier tevreden mee:
eindelijk terug mijn oude loopniveau. Met het lopen schoof ik nog op van
plek 72 naar38 ( op 1200 deelnrmers) in 11u25. Daarmee ben ik vierde
veteraan. #superblij#
Seppe
was intussen stilaan aan het gaar worden. Toch doorzetten en finishen
na een zware, de zwaarste uit zijn carrière zegt hij zelf, marathon in
3:54:27 op een 75 ste plaats algemeen in 12:13:35. Het toont aan dat
Seppe een beest is!
Ik was benieuwd hoe het te lage energiepeil en
voetblessure het gingen houden op die afstand. Het feit dat ik in de
wisselzone geen fiets van Timo had gezien gaf mij een ietwat bedrukkend
gevoel, ik meende in de afdaling van de Izoard zijn fiets gezien te
hebben, en dat werd nu dus bevestigd Zeer rustig beginnen om zeker te
zijn van te finishen, liefst finishen in de zon, met zo weinig mogelijk
te stappen onderweg: dat was mijn plan. Intussen kwam de maag weer in
orde, cola wat een magisch brouwsel, maar het tempo, ja dat was niet wat
ik in gedachten had. Rond mij zag ik eigenlijk alleen maar lijken-
kookvlees. Enkel Joeri die mij dubbelde gaf mij even een verfrissend
windje
Alé, na 13h27 kan ik als 226 ste over de finish lopen,
blij deze bij mijn teller gezet te hebben. Mijn teller staat intussen op
13 finishen: 4x lanza / 3x embrun / 2x Hawaii / 1x Roth Nice
Gerardmer Zurich. Dit staat in balans met mijn voorkeuren. Of toch
niet? Tijd zal het uitwijzen
Hieronder de individuele resultaten.
Bedankt aan de supporters, het was een fantastisch mooie lange dag- en vakantieweek.
18 jaar na de eerste MTT editie gaan 4 MTTers de mythische volledige
triatlon van Embrun opnieuw aanvangen. De namen van deze (dwaze?)
helden: Joeri Dirk & Dirk Seppe. Ook Timo, broer van (of is het
Joeri, broer van?) doet mee. Het bijna volledige MTT bestuur, waaronder
verschillende ex- deelnemers van de vorige MTT sessie in 1998, komen
zelf ter plaatse het geweld aanschouwen. Dit geweld zal vooraan- iets
minder vooraan in het midden van het pak en iets meer naar achteren te
aanschouwen zijn. De supporters worden verwend Want terwijl ze wachten
op ons kunnen ze nog voor Steven supporteren die om 8h30 start in de ¼
triathlon.
In 1998 was het nog bergop en tegenstroom zwemmen wetsuits bestonden
nog niet Lac de Serre Poncon waren ze nog aan het bouwen ze zwommen
nog tussen de rotsblokken in de eigenlijke rivier. Den Isoard was in
kasseien bergop en gravier bergaf. Versnellingen op de fiets waren er
niet, 2 vaste pignons: just voor de klim het achterwiel demonteren en
omdraaien naar de kleine pignon Het lopen was met klompen aan in
vergelijking met de loopschoenen van nu. En die heuveltjes zijn allemaal
wat afgesleten, mede door hun getaffel.
De uitdaging die aangegaan wordt is: 3800m zwemmen in het Lac de Serre
Poncon, vervolgens 1 lusje fietsen van 187km met 3800 hoogtemeters om
dan nog 3 rondjes te lopen, 14km elk, niet vlak. De voorbereidingen
zitten erop, nu nog even taperen en op maandag 15/08 om 6h00 begint
het!!! De eerste 20 minuten nog in het donker Hieronder enkele woorden
van de deelnemers zelf, wat ze zelf willen (en mogen) zeggen:
Dirk Logghe:
Ik hoop mijn derde embrunman tot een goed einde te brengen. De vorige 2
zijn 10 en 11 jaar geleden, dus benieuwd hoeveel trager we dit gaan
afwerken. De voorbereiding verliep naar wens, de conditie is ok. Het
grote vraagteken is of een recente loopblessure onderaan de voet roet in
het eten gaat komen gooien. Hopelijk niet de dag zelf Benieuwd wat de
gemiste 2 laatste lange looptrainingen voor effect gaan hebben. Maar
voor de finish ga ik!, het zou mijn tellerstand-verdeling van volledige
triatlons in een mooi evenwicht brengen.
De twee dagen voor de wedstrijd last van diaree. dat maakt dat ik met
een half volle tank aan de start kwam. Het zwemmen viel mee, heb ik van
genoten en was op de minuut wat ik in gedachten had. Na 2 uur fietsen
wist ik hoe laat het was: Ik kon mijn vermogen niet meer stampen en
erger: ik kon mijn voedingsplan niet uitvoeren. Ik had dan al last van
oprispingen. Ok dan maar op ralenti gaan fietsen hé, echt op
duurvermogen. Fietstijd trok op niets, maar finishen, daar gaan we voor!
Beginnen lopen en direct 2 zware sanitaire stops. Zo goed en zo kwaad
mogelijk van alle rommel naar binnen spelen want de tank mag niet leeg
geraken! En het lampje begon just te pinken aan de finish Ik ben vooral
fier op de manier waarop ik met deze feiten ben omgesprongen. Luisteren
naar het lichaam en er nog uithalen wat er in zat. Onderweg als ik
doorhad dat ik die maagproblemen onder controle had dikwijls gedacht: ge
komt hier terug om het te ZIEN (want in 2010 had ik oogproblemen en
alles wazig meegemaakt), wel ge ziet het nu, en geniet er dan maar iets
langer van als gepland
Zon 50 minuten langer van genoten dan voorzien, voor dezelfde prijs
Voor de 4de maal op rij heb ik gisteren hier deelgenomen aan de Iron
Man Lanzarote. Ik ben verliefd op dit eiland, ik heb hier alles wat ik
zoek: rust- warmte droogte -vakantie- wind.
Van dat laatste hebben we dit jaar wel onze portie gekregen. De dagen
voor de wedstrijd was er enorm veel wind, de dag van de wedstrijd zelf
gewoon veel wind.
Gezien ik de dagen en weken ervoor wat last had van de rug heb ik mijn
strategie voor het zwemmen wat aangepast. In plaats van mij in de ideale
lijn te leggen en te vechten heb ik de buitenkant met rust en extra
afstand opgezocht. Zodat er niemand op mijn lijf komt liggen en mijn rug
het begeeft. De strategie heeft gewerkt, geen gevecht en maar 2-3
minuutjes verloren tov normaal. De vraag is of dat door de afstand was
of door de extra stroming door de wind??
Het fietsen was een iets ander parcours dan andere jaren, vooral iets
langer. Het was nu de juiste 180km. En de wind, ja die was alom
tegenwoordig. Doseren en indelen is de boodschap. Voedingsplanning iets
aangepast tov de andere jaren, iets meer gegeten, zeker naar het einde
toe. Ging perfect, veel klojos rond mij gezien maar ook echte stoempers,
jawadde. Ik zag wel aan het volk rond mij dat ik in redelijk goede
positie zat, minder volk dan anders en vooral minder gasten die mij
inhaalden. Wat ik dikwijls tegen mezelf heb gezegd: waarom worden die
omstandigheden hier toch f*cking elk jaar zwaarder!! Doeme toch!
Het lopen: Hetgeen waar ik het beste voor getraind was dit jaar en ook
waar ik het meeste schrik voor had met die rug Na 500m wist ik al dat
het met de rug goed zat. Na 2 km zag ik aan mijn tussentijden dat het
gevoel bevestigd werd, leuke tussentijden op de kilometers. Voedingsplan
respecteren en inhalen was het moto. Zalig zo uw wedstrijd kunnen doen.
Na 30 km komt de vermoeidheid opzetten maar gezien mijn positie en de
wijze woorden van Flor heb ik mezelf echt blijven pushen.
Het resultaat in cijfers dan:
Na de swim in 1h0353 als 246de algemeen beginnen fietsen. (rank in mijn categorie weet ik niet echt)
Na de bike van 6h1507 als 213 ste beginnen lopen, in 10 de positie van mijn age-group.
In het lopen van de marathon in 3h2735 van plaats 213 naar 125ste en 4de in mijn age group opgeschoven.
Er waren 3 slots voor Hawaii, gezien er twee voor mij niet gaan heb ik
mijn slot beet en ga ik in oktober voor de tweede maal naar Hawaii!!
Fantastisch gezien dit jaar clubgenoten Flor en Seppe ook al gaan.
Hopelijk nog een vierde man, dan kunnen we kaarten Eigenlijk hoe meer
hoe liever
Zo even nagenieten en terug trainen, oef eindelijk
1 dag na de wedstrijd zit ik nog na te genieten. Het was zoals voorspeld
een harde editie: wind en warm. Het was de zwaarste van de 3 edities,
ik zou zelf zeggen de zwaarste van al mijn triathlons waar ik aan
deelnam.
The swim: ik had de dagen ervoor de ronde op de korst mogelijke manier
afgelegd, wat ik de voorbije 2 edities had gedaan in de wedstrijd, en
ook op een 12-15m naast de ideale lijn. De voorbije 2 jaar had ik
namelijk het gevoel dat ik in de eerste kilometer veel energie verspeeld
had met het gevecht. Nakijken van you-tube filmpjes liet zien dat iets
meer weg van de ideale lijn het gevecht veel kleiner was Mijn garmin
gaf een verschil van een kleine 100m aan, wat op 2 ronden 150m betekent.
Het proberen waard om dit jaar dus iets verder van de ideale lijn te
zwemmen. Verkeerde redenering dit jaar: Daar er 300 tal deelnemers meer
waren was het gewoon overal vechten. Na een 500 m was ik het beu en had
ik zoiets van als ik toch moet vechten, dan wel op de korst mogelijke
weg Over een man of 15 gekropen en daar lag ik in de ideale baan. Nog
groter gevecht Na een klop op 2 op mijn hoofd besluit ik toch iets meer
naar buiten te gaan. Daarbij verlies ik het keerpuntboei uit het oog en
lap, ik draai op de grootst mogelijke omweg. Doeme toch, hoe dom. Maar
vanaf dan vind ik een redelijk goede lijn en begint mijn inhaalrace. Ik
zwem van groep naar groep van kilometer 1 tot 3. Dan heb ik zowat mijn
plaats gevonden en blijft het constant. Na 1h02 kruip ik als 329ste
algemeen en 35ste in mijn categorie uit het zeewater, bwah gezien het
verloop van de swim niet ontevreden.
The bike: Enorm veel wind uit hoeken anders dan de voorbije 2 jaar. Very
strange Ondergaan en opvangen dus. Eten- drinken- opletten en op
wattage rijden. Gaat perfect tot op kilometer 160, 18 kilometer voor het
einde, ik precies mijn achtervelg voel in oneffenheden. Ik test dat
even en inderdaad, verdoeme platte band!! Alé leegloper. Ik beslis om
hem niet te vervangen gezien de nog 18 kilometer to do en hij nog half
plat staat maar om hem beetje bij te blazen met Co2 patroon (ook niet
teveel want dan is het risico dat het gaatje groter wordt ook groter )
Beetje bijblazen, profiteren om een plaspauze in te lassen en hop verder
dus. De laatste afdaling, waar ik normaal gezien nog extra tijd win,
neem ik nu wel redelijk op het gemak en vooral zonder risicos. Het lukt
mij om behouden binnen te komen, oef, weg dat stuk fiets. Als 315 de en
29 ste in mijn cat begin ik te lopen. Als ik al plaatsen in het fietsen
win, dan zit het goed
The run: Zeer bewust ingehouden in het begin want wat is het heet!!
Hoeveel man ik rond mij zie stappen- stoppen is niet te tellen. Maar ik
ga door en respecteer mijn eet- drink plan. Het loopparcours was
veranderd tov de vorige jaren. Het was nu 2 ronden van een 15-16 km en 1
kortere. Ik had in de eerste en de tweede ronde het keerpunt voor ronde
3 niet gezien en dat maakte dat ik op einde ronde 2 (zo na kilometer
25-30) ik mij ongerust maakte: Moest ik nu nog tot helemaal vanachter
lopen?? Daar was een stuk van 3 tal kilometer langs de luchthaven pal
windop bij waar het al 2 x gewoon sterven was. Dat nog een derde maal??
Dat kan ik niet en ik begon zowat te panikeren (mentaal dan) Als je
zover in de wedstrijd ligt kun je niet helder meer nadenken Begin derde
ronde dat zelf aan een official gevraagd, maar die wist van toeten nog
blazen Aan andere deelnemers gevraagd en die zeiden dat het eerder
afslaan was. Waar dan?? Voor de luchthaven. Ok we zien wel. Maar ik was
bezig mijn resterende energie in te delen Voor de luchthaven dook er
dan idd plots een marshal met vlag voor mijn neus en leidt mij naast het
parcours, daar lag de mat ok gerustgesteld en voorzover mogelijk nog
versneld. De laatste 4-5 kilometer zit er wel niet veel versnelling meer
in maar ik had mijn energie toch goed verdeeld. Redelijk fris
gefinisht, zeker gezien deze zware omstandigheden. In het lopen nog 99
man ingehaald en in mijn cat van 29 naar 16 gelopen. Beste plaats in
mijn cat van de drie, dus waar zou ik over klagen. Over de 10 minuten
die ik schat in totaal verloren heb?? Welja want ze zijn nu eenmaal
perfectionist en het kan altijd beter. Verloren tijd kun je niet inhalen
(waar heb ik dat nog gehoord )
En nu? Wel dit jaar geen volledige meer, wel nog enkele ½ en kwartjes.
Om volgend jaar terug Lanza te doen. Ik ben gewoon verliefd op dit
eiland- wedstrijd. Volgend jaar in de cat 50+ zal het zeker niet evident
zijn om een ticket voor hawai te bemachtigen. Indien ik dit jaar in die
cat meedeed was ik 9 de. En er zijn 3 tickets Wel ongewoon zwaar bezet
die cat dit jaar, maar bon. Moet dat Hawai? Wel eigenlijk niet want
Lanza is mijn Hawai Het zou gewoon een extraatje zijn, een afsluiting??
Voila nog 2 daagjes zon in lanza en back to Belgium, we zullen proberen het goede weer mee te nemen
Als ik hier zaterdag finish dan zal dit mijn 10 de finish (op 11
starten) van een volledige triathlon zijn. Drie maal Lanza, Twee maal
Embrun en 1 x Hawai. Ik vernoem enkel deze want dit zijn eigenlijk de
wedstrijden zijn die mij echt kriebels geven. Het zou mooi zijn moest ik
daar 4-3-2 van zou kunnen maken
Maar bon eerst nog zaterdag Lanza voor de derde maal aanpakken. Het ziet
er naar uit dat dit de editie zal worden waar de weersomstandigheden
zullen worden wat ik ervan verwacht: warm en wind. De voorbije dagen nog
een beetje getraind in die omstandigheden en ik besef dat het verdomde
hard gaat worden!!
Het is gevaarlijk op voorhand te spreken maar bij deze leg ik toch mijn
doelstellingen op tafel. Dat zijn niet tijden maar wel indelingen op
gevoel, met meting van hartslag en vermogen ter controle.
The swim: 2 loops in totaal 3.8km in de zee. Massastart met 2200man,
NIET LEUK. Ik ga echter een ander traject kiezen dan de vorige edities,
dus dat kan meevallen of tegenvallen Eventuele leerschool voor 2015,
als je altijd hetzelfde doet, tja Vorige edities 1h00 en 1h03
gezwommen, we zullen zien nu De vorm van het zwemmen schat ik op gelijk
met de vorige jaren, mss iets betere indeling- uithouding ?? We zullen
zien
The Bike: 1 loop 180 km met 2400 hoogte meters. Fietsen is niet mijn
beste onderdeel maar ik blijf geloven in het zo gelijk mogelijk verdelen
van de inspanning met dus zeer regelmatige check van de vermogenmeter
Hier rij je dan ofwel 10-15 km/h op je kleinste verzet, beetje verder
trap je niet, hou je zeer sterk je stuur vast en ga je met 70km/h naar
beneden. 1 woord dus: EXTREEM. Focus op eten-drinken, wind- inspanning,
de putjes- steentjes en GAAN!! Ik ga proberen de inspanning vanaf km 120
tot 180 iets hoger te leggen dan vorig jaar: De basisvorm schat ik iets
beter in dus moet kunnen
The run: haha, de run!! Eindelijk van da stuk fiets vanaf, nu kan ik
toch al geen mechanische pech meer hebben!! is altijd wat er in het
begin door mijn hoofd gaat. Hopelijk wordt dat zaterdag niet anders
Beetje verder besef dat de benen toch zo fris niet meer zijn, nu nog een
marathonneke lopen?? Bwah ja, 3 rondjes: 1 van 20km en 2 van 10. Alles
is kwestie van mentale indeling en aanpak. Vervolgens gaat het goed, te
goed. Daar moet ik voor opletten want vroeg of laat komt onvermijdelijk
het verval. Alles doet pijn, je wil gewoon trager gaan. Kwestie van daar
zo weinig mogelijk aan toe te geven en blijven focussen op eten-
drinken- koelen en tempo! Ik zou ook hier graag een iets minder groot
verval dan de vorige jaren hebben. Zal ook deels van het weer afhangen:
als het is zoals nu zal het ofwel serieus windop gaan, wat het tempo
drukt, ofwel wind mee, maar dan is er geen koeling en wordt het
bloedheet en gaat de interne temperatuur omhoog Leuk ik kijk er echt
naar uit om dat aan te pakken.
The nutrition: Gewoon 70 gr koolhydraten per uur innemen van in het
begin met fietsen tot 5 km voor de meet. En drinken-drinken-drinken. Dat
wordt dus gene friet en pint erbij
The finish: ah genieten, maandenlange noeste arbeid en key-momenten
flitsen door uw hoofd, samen met de belevenissen van de dag die je
overwonnen hebt. Hopelijk zaterdag terug
Vorig jaar was ik 120 ste algemeen op een 1800 finishers. In mijn
categorie, 45-50 was ik 18 de op 297 finishers. Ik schuif weer een bank
naar achter (volgend jaar 50+) en er zijn een 320 tal starters in mijn
cat (2200 algemeen). Desondanks hoop ik beter te doen dan vorig jaar, ik
schat mij beter in dan vorig jaar. De zachte winter heeft daar deels
mee te maken, de vraag is of het algemeen niveau van de Europeanen
daardoor ook omhoog gaat Hawaii zal wel out off reach zijn, er zijn 4
tickets. Vorig jaar was het laatste ticket voor de 6 de man in de cat.
Die was weliswaar maar 21 minuten sneller dan ik. Wat aantoont dat het
allemaal zeer kort opeen ligt
En daarna? Dat beantwoord ik in mijn wedstrijdverslag, want het hangt
allemaal af van het resultaat en gevoel Hopelijk verlopen de laatste
dagen voor de wedstrijd zich verder zoals mijn voorbereiding: goed zoals
gepland en zonder incidenten
The swim: Gezien ik ongeveer dezelfde vorm heb in het zwemmen als
vorig jaar hoop ik hier op ongeveer dezelfde tijd, 1h00. De zwemstart is
hectischer dan vorig jaar en er is in mijn omgeving ook veel meer volk
aan het zwemmen. Dat maakt het een echt gevecht in de eerste kilometer.
Na een klap of twee te hebben ontvangen besluit ik om me iets minder dan
vorig jaar in deze gevechten te mengen, met het doel geen nutteloze
energie te verspelen. Na 1 ronde kom ik door in 31 minuten. 3 minuutjes
meer dan vorig jaar. Ja dat zijn die vermeden gevechten De tweede ronde
gaat beter en ik hou dan ook gewoon dezelfde achterstand. Wat voor mij
bewijst dat de vorm idd even goed is
The bike: Ja hier had ik iets recht te zetten. Vorig jaar van plaats
180 naar 290 gezakt Nu zat ik direct in het juiste ritme. Er was wel
meer wind dan vorig jaar. Dat maakt dat ik op mijn referentiepunten
doorkom in dezelfde tijd als vorig jaar. Aan het volk rond mij merkt ik
dat ik beter bezig ben. Er halen er mij niet veel in en ik haal er ook
in De powermeter geeft een zeer geruststellend gevoel: je weet altijd
hoe intensief je bezig bent. Zeer handig om de mensen rond jou te zien
spelen met krachten, en ze krijgen de rekening gepresenteerd Na 120 km
zit ik op identiek dezelfde tijd dan vorig jaar, in moeilijkere
omstandigheden. Nu komt het stuk windmee waar ik de winst wil uithalen.
En idd na 160 km heb ik 10 minuutjes gewonnen Gewoon vlot binnenrijden
en die winst vasthouden is nu de boodschap.
The run: Bedoeling is eens in de buurt van 3h20 te lopen op de
marathon. Ik voel wel direct dat de inspanningen op de fiets niet van de
minste zijn geweest, vermoeide maar geen verzuurde benen. Het tempo
komt er in. Maar hoelang ga ik nog uit mijn beperkt energietankje kunnen
tanken?? Ik weet intussen dat ik sowieso na 25-30 km op vetverbranding
overschakel in de IM. Ik heb daar dan ook extra op getraind. Met als
gevolg dat ik redlijk scherp aan de start sta. 63.0 kg voor 181cm geeft
een BMI van 19 Na 25 km komt idd de overschakeling. Ik vang deze vooral
mentaal goed op. Geen cola in de bevooradingen maar wel redbull. De
juiste balans van inname van dat spul met gellekes en water zoeken en
vinden zodat de schade voor mij aanvaardbaar blijft. 3h30 is de
eindtijd. Met een dergelijk zwaar fietsgedeelte en veel meer wind in het
lopen kan ik ook hiermee leven.
Uiteindelijk op een 120 ste plaats gestrand(1900 starters), 60 tal
plaatsen beter dan vorig jaar, en 18de in mijn categorie (295 starters).
Slechts 5 slots voor Hawai dus daar grijp ik naast, dat was maar een
second target-extraatje.
Het is mooi te zien dat deze prachtige sport niet enkel in de
breedte groeit maar dat ook de kwaliteit er op vooruitgaat. Dit betekent
dat er meer en meer mensen zich toeleggen op deze ongelofelijke sport.
De voldoening die de planning-trainingen en dan resultaat geeft
begrijpen mensen die hieraan deelnemen, op welk niveau dan ook, maar al
te goed. Met mijn 9 finishen op 10 volledige triathons mag ik mij al een
ouwe rot noemen, meen ik.
Ik geef bij deze de fakkel aan de Nice-deelnemers van MTT door. Door
mijn finish heb ik nummer 199 op de tabellen gezet. De MTT winnaar van
Nice mag zich voor eeuwig en altijd de 200ste IM finisher van MTT
noemen. GOGOGO!!
Rest mij nog mijn vele trainingsmaats te bedanken. Ik train veel alleen,
maar de gezamelijke trainingen zijn toch altijd leuk! En last but not
least mijn thuisfront. Zonder wiens steun en begrip ik dit allemaal niet
zou kunnen doen!!
BEDANKT
Resultaat:
Dirk Logghe
Rank: 18
Overall Rank: 120
BIB: 1538
Division: M 45-49
Age: 48
State: Kortenberg
Country: Belgium
Profession: employe
Swim: 1:03:07
Bike: 5:54:32
Run: 3:30:26
Overall: 10:37:54
Swim Details Division Rank: 30
Split Name Distance Split Time Race Time Pace Div. Rank Overall Rank Gender Rank
1.9 km 1.9 km 30:56 30:56 1:37/100m
3.8 km 1.9 km 32:11 1:03:07 1:41/100m
Total 3.8 km 1:03:07 1:03:07 3:19/100m 30 234 218
Bike Details Division Rank: 25
Split Name Distance Split Time Race Time Pace Div. Rank Overall Rank Gender Rank
Total 180 km 5:54:32 7:03:28 30.46 km/h 25 183 177
Run Details Division Rank: 18
Split Name Distance Split Time Race Time Pace Div. Rank Overall Rank Gender Rank
5.9 km 5.9 km 24:51 7:32:19 4:12/km
10 km 4.1 km 21:12 7:53:31 5:10/km
14.2 km 4.2 km 19:00 8:12:31 4:31/km
19.8 km 5.6 km 25:38 8:38:09 4:34/km
25.4 km 5.6 km 28:24 9:06:33 5:04/km
31 km 5.6 km 29:04 9:35:37 5:11/km
36.6 km 5.6 km 31:12 10:06:49 5:34/km
42.2 km 5.6 km 30:47 10:37:36 5:30/km
42.2 km 0 km 0:18 10:37:54 15:47/km
Total 42.2 km 3:30:26 10:37:54 4:59/km 18 120 115
Transition
T1: SWIM-TO-BIKE 5:49
T2: BIKE-TO-RUN 4:00
Zaterdag 18 mei om 7h00 sta ik (als er nu niets meer misloopt) op
Lanzarote, Puerto del Carmen, voor de 10 de maal in mijn carriere aan
de start van een IM afstand- triatlon.
Waarom voor de tweede maal Lanzarote?
Wel ik heb daar nog een rekening te vereffenen. Bovendien een zalige
omgeving voor mij: warm- wind- droog en bergjes. Eigenlijk een beetje te
veel van dat alles voor een normale mens. De tekst op hun website vat
het mooi samen:
An unrivalled test of strength, character and mind-body excellence.
The motto says it all: Normal limits do not apply. Nowhere else is the
awesome power of nature to create and to destroy more apparent than on
Lanzarote
De voorbereiding: net als vorig jaar met als doel de minpunten in de voorbereiding aanpakken en de goede zaken behouden.
Concreet:
meer stabilisatieoefeningen en krachtoefeningen in de winter.
Optimalisering van de trainings-rustperiodes op maat van mijn
capaciteiten. Specifiekere fietstrainingen in de winter, met inbegrip
van aanschaf powermeter om op vermogen te kunnen trainen. En als laatste
een later focus naar de wedstrijd toe, niet te vroeg mentaal ernaartoe
leven.
Wat dit alles mij gaat opbrengen zal ik hopelijk op 18 mei zien,
samen met jullie. De ambitie is niet enkel mijn negende IM te finishen,
en zo ook de 199 ste van MTTers, maar ook beter te doen dan vorig jaar.
Vorig jaar was niet slecht, maar als je mijn wedstrijdverslag leest op
deze blog kom je er wel achter
Zwemmen zou mooi zijn in dezelfde tijd, fietsen hoop ik wat sneller te
kunnen doen (afhankelijk van de weersomstandigheden, maar vooral niet
zoveel plaatsen verliezen) en lopen hoop ik, gezien de betere
conditie, op een mindere terugval.
Te volgen via de gekende site http://www.ironmanlive.com of http://www.ironman.com via de athlete tracker. Mijn startnummer: 1538
Aantal starters in mijn age group (45-50): 295 man. Op een totaal van
1800 man. Dit zal waarschijnlijk 5 tickets voor Hawai geven. Dus bij de
eerste 5 van die 295 wordt wel heel moeilijk. Maar ik ga uit van mijn
eigen kracht (en powermeter) en zal mij in een zo goed mogelijke positie
plaatsen waar je het geluk zo goed mogelijk afdwingt
Ik post nog wel eens enkel fotootjes volgende week.
7 weken na IM Lanzarote terug een volledige triatlon, benieuwd hoe ik dat zou verwerken. Lichamelijk had ik Lanza goed verwerkt, en mentaal was het zeker een opsteker. In die 7 weken heb ik zeer goed naar mijn body moeten luisteren en de planning waar nodig moeten aanpassen. Mentaal ging het in het begin nog goed maar het werd steeds moeilijker om de juiste focus te behouden. En de laatste week kwam er nog een kuitverrekking bij. Hierdoor heb ik serieus "getaperd", 1 week zelf niet gelopen. De maandag voor de wedstrijd kon ik niet pijnvrij stappen, laat staan 1 stap lopen. Maar bon, woensdag afreis naar Roth en dankzij de ploegmaats kwam de goesting er toch. Om 6h40 swimstart, in waves, dus "slechts " met 300 tal atleten in het aangename water. Zonder noemenswaardige problemen en vooral inspanning na 58 minuten terug aan wal. Het zwemmen zit goed dit jaar. Fiets op voor 2 ronden. Ik verwachtte terug een hoop atleten die mij zouden inlopen, maar eigenlijk was het meer een kif-kif operatie. De benen zaten goed (extra rust?) de conditie is nog steeds ok (goede basis gelegd denk ik in de winter) en de focus was er ook. Gelukkig droog weer, beetje zon, beetje wind (naar lanza normen . Leuk-leuk-leuk maar wat gaat dat lopen geven?? Toch wel enkele malen aan gedacht. Wel als ik dan misschien niet kan uitlopen hoef ik er mij dan ook niet voor te sparen... Niet alles geven, maar ook niks wegsteken... Na 5h24 fietsje met plezier aan de kant gezet. Samen met seppe beginnen lopen, de eerste 2 km voelde ik wel de benen. Maar niet de blesure! Dus tempo beetje opdrijven en toch proberen seppe in het oog te houden... gezien ik in Lanzarotte op de grens van te weinig eten heb gelopen was ik nu van plan iets vaker een gelleke te nemen. Kwestie van voor de laatste 10 km nog een cartouche te houden. In mijn achterhoofd wist ik dat ik in theorie de grens van de koolhydratenopname aan het overschrijden was, maar bon we gaan dat wel zien in de praktijk. En ja, na 26 km op slag 1 boer laten, naar een boom stappen, en hup, alles er uit. Ok verder lopen in de wetenschap dat de tank nu wel snel leeg zal raken. Mottig worden, stukje stappen, terug wat strompelen. Zo de volgende 6 km afgelegd met in de bevooradingen wat nieuwe energie zien te tanken en de maag wat rust te geven. Plan lukt en vanaf km 32 terug zonder stappen kunnen "lopen", maar het tempo is natuurlijk gebroken. Ik moest denken aan een spandoek dat ik aan de zwemstart had gezien "finishing is the only option you got!!" Dat samen met de prachtige organisatie, massa volk, ongelofelijke teammates en supporters van MTT maakten dat ik idd geen andere optie had. Na 10h16 over de lijn. Tijd is dan bijkomstig, het gevoel was ok, heb er van genoten en weer iets bijgeleerd. Toch de voeding respecteren en geen 2 volledige in een tijdspanne van 7 weken... Volgend jaar Lanza (ik krijg er niet genoeg van). De PB zal wel voor een andere keer zijn.
Vandaag sta ik kalm, uitgerust en totaal klaar aan de start
van de IM Lanzarote. Gekend als de zwaarste IM. Eindelijk ga ik mezelf nog eens
testen. Testen of mijn trainingsopbouw-tactiek werkt op dezen body. Dit is de
start van mijn 8 ste volledige triathlon, als ik finish zal ik er 7 tot een
goed einde gebracht hebben.
Swim: Ik verwacht een betere tijd dan mijn laatste 2
wedstrijden op deze afstand. Toen had ik zichtproblemen en die zijn nu
opgelost. Ik zet mij redelijk vooraan en beslis om de kortste weg te volgen,
gewoon langs de binnenkant van de boeien. Het zal er wel druk zijn, maar ik heb
zoiets van: al wie dat trager is kan niet in mijn weg zwemmen De eerste
200-300m zijn inderdaad om de slag komen ademen en op de benen liggen. En mij
niet laten onderduwen. Ik blijf er rustig bij en onderga de wasmachine.
Nadien komen er gaatjes en vervolgens gaten waar ik mijn tempo kan zoeken.
Eerste keer uit het water en ik zie de tussentijd van 2950. Ah ok, dan gaan
we nu tandje bijzetten veel zwemmers ingehaald en na 1h00 en 10 sec loop ik
over de mat. Doel bereikt. Als 19de in mijn age groep, 152 overall
aan land. Kan ik mee leven, en vooral: nog zo fris als een hoentje: laat het
spel maar beginnen.
De wissel verloopt zoals ik hem al enkele malen in mijn
hoofd had gepland. Die film had ik de nacht ervoor al enkele malen zien
passeren.
Bike: Hierheb ik deze winter extra op de
intervallen voor getraind. Maar eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat eenmaal
de volumes in de trainingen kwamen ik de kwaliteit wat heb verwaarloosd. Maar
bon de kracht zat goed en die zal ik hier wel kunnen gebruiken In het begin
vliegen ze me langs alle kanten voorbij, maar wat erger was, de benen deden
pijn en voelden niet goed aan Na km 40 komt Marc me voorbij en vanaf dan houd
ik min of meer mijn plaats. Ik ben nog steeds een diesel blijkbaar In de
afdaling naar La Santa moet ik een groep laten gaan. Niet normaal want met dit
fietsje daal ik beter dan de rest In de zware klimmen nadien waar er wat op de
pedalen moet gelopen worden voel en hoor ik dat er een wiel soms wat sleept. Ik
probeer de remmen wat meer open te zetten, doch na elke rembeurt is het weer
van hetzelfde. Niet aantrekken en voortdoen. De rest verwerk ik redelijk vlot.
Ik hoopte onder de 6h00 te fietsen, met 6h03 zit ik er niet veraf. Als ik na
de wedstrijd mijn fiets ophaal wordt het verhaal van de rem bevestigd. Doeme
toch, hoeveel tijd en kracht heb ik hier verspeeld? Niemand zal het ooit weten.
Les voor de toekomst: S MORGENS de remmen nog eens nakijken Fietsen is niet
mijn sterkste onderdeel, maar zakken naar de 49 ste plaats in mijn age-groep
290 ste overall is wel wat teveel van het goede.
Tweede wissel: steeds hetzelfde gevoel als anders: eindelijk
van dat fietsen verlost, we gaan er nog eens een paar gaan inhalen se.
Run: Dit gaat redelijk vlot, ik probeer de hartslag
en de pace gelijk te houden. Eten- drinken zoals gepland. Een nieuw ding: cola
van bij het begin. Ik heb het nodig voor de maag Tot kilometer 30 geen
noemenswaardig verval, eerste 10 km in 0:45:00, tweede 0:46:00, derde gaat naar
de 55 minuutjes. Maar ik blijf mensen inhalen, dus maak ik me geen zorgen. De
laatste ronde gaat alles wel moeizamer. Ik dring niet aan en zie dat ik gezond
binnenkom. De laatste 10 km gaat naar de 1h05 En nog haal ik mensen in.
Uiteindelijk loop ik 3h31min. Ik had ergens een tijd van 3h20 in mijn gedacht,
maar dan had ik door een muur moeten gaan de laatste 6 km en dat kan-wil ik
niet.
Finishen: ja daar gaat toch steeds wat emotie mee gepaard. Uiteindelijk
toch nog 180ste geworden- 22ste in mijn age groep. Op 1600 starters waarvan 256
in mijn age groep is dit behoorlijk en voor mezelf aanvaardbaar. Als ik zie dat
na de finish er redelijk wat mensen aan de baxter hangen in de medische tent,
heb ik het gevoel dat ik dit tot een gezond en goed einde gebracht heb.
Dit parcours is een echte aanrader: gevoel van Hawaii van
omgeving, niet zo ver, maar belange niet zo eentonig als Hawaii. Veel
afwisseling, beetje zoals Nice. Ja een beetje een mix van Hawaii en Nice??
De zwaarste is achter de rug voor dit jaar, nu op naar de
snelste. Roth binnen 3 trainingsblokken van 12 dagen!
In deze periode weerom de doelstellingen kwa volume gehaald, de kwaliteit iets minder dan gewild. Gezond gebleven, steeds goed gerust en tot nu toe de microben die al 2 weken in huis zitten en overal rond mij de kop opsteken de baas gebleven... Het harde werk zit erop. De stage in Antibes was zalig, 33 uur getraind, 14.5 gezwommen, 44 gelopen en 680 gefietst, met 11300 alt metertjes. Dan nog even een laatste harde training in run en bike kwa volume en tijd op 01 en 02 mei. De conditie zit goed. run van 24 km met 15 km tempo, dit aan 4'28"/km. de dag erop 150 bike met omgekeerde split thx to jonna: 2 uur goed tempo, daarna de spanning in de benen gehouden, 30.4 avg met vermoeide benen- alleen, het karakter is er. En zal nodig zijn in lanza denk ik... Zojuist de 1/4 clubkampioenschap afgewerkt. ongeveer zelfde tijden als de laatste 6 jaar en zeer goed gevoel. Weerom de conclusie: de conditie is goed. Nu volume terugschroeven en toch de spanning in de spieren behouden. Nog 1 weekje en eindelijk in aangename temperaturen vertoeven. Ik kijk er naar uit! In Lanza zal ik proberen een volledige trainingsanalyse te maken, hangt er van af waar ik eerst zin in heb: in de analyse of in de planning voor Roth (want die is nog steeds niet gemaakt...)
Ah de reeele kilometers zeggen alles: swim: 79.9 (78 plan) Bike: 1709 (1710 plan) Run: 318 (315 plan) Perfect alles afgewerkt en zonder problemen. In deze periode gemiddeld 20h00 getraind. Het regime van 12 dagen trainen-2 dagen relatieve rust bevalt mij uitstekend. Het zwemmen hoop ik zo te houden - fietsen moet nu nog echt beginnen - lopen heb ik in de lange duurtrainingen beslist waar mogelijk de scott2run wedstrijden in te schakelen als tempotrainingen. Alles gaat goed - zeer goed - gevaarlijk goed ... Ik voel wel dat alles een beetje op automatische piloot begint te lopen. Dit mag dus niet te lang meer duren. Maar bon de stage in Antibes staat voor de deur, en ik kijk er naar uit! De laatste 7 weken, 5 weken trainen en 2 weken tapering. plan voor de komende 5 weken: swim: onderhouden en recuptrainingen van bike-run bike: DE periode; de duur nog uitbouwen ook intensiteit; intensief aan IM tempo, ofwel zwaar parcours opzoeken Run: duurlopen behouden maar met als doel na de zware fietstrainingen toch nog duurtrainingen aan red tempo te kunnen lopen Simpel dus
Vandaag zit week 16 van de 29 er op. Nog 13 weken te gaan. Even een tussenevaluatie van de laatste 6 weken. De bedoeling was: Run: vo2max trainingen bike: + volume buiten en aeeroob - rollen echt specifiek!! swim: ++ volume- hersteltrainingen maar ook lange intensieve duur kracht: enkel nog benen + staboefeningen in cijfers: Run: 240km Bike: 1290 km Swim: 97km Reeel gedaan: Run: 230 km Bike: 1269km Swim: 74.2 km Door eerst een geblokeerde rug, dan griepje, dan koudegolf heb ik niet zo'n best gevoel van deze periode. In het zwemmen zijn de kilometers niet behaald, maar dat liegt aan dat griepje in de zwaarste zwemweek. Eigenlijk ligt de kwaliteit van de trainingen wel goed, en dat resulteert in goed gevoel en snelheid in het water. Dus swim ok. Fietsen beetje zelfde verhaal, moeilijk op gang maar de kwaliteit ligt een stukje lager dan ik zou willen. Resultaat was een fietstest na deze perioden met dezelfde resultaten en gevoel als juist voor de periode. Geen progressie dus, althans nog niet... In het lopen ben ik de bedoeling van deze periode de mist ingegaan: Van de 6 geplande VO2max trainingen heb ik er 2 goed en 1 iets minder uitgevoerd... Wat resulteerde in een niet zo'n verhoopd gevoel-resultaat in de testwedstrijd van Bosvoorde. Ok het was er ook totaal mijn weer niet... Besluit na deze periode: Indien het op deze manier verder gaat, niet slecht, redelijk goed, maar niet zoals het moet, zal ik de ambitie moeten bijstellen. Maar bon we zijn zover nog niet, de honger naar trainen is er nog steeds, er zit nog marge in de verwerking. Laat maar komen die trainingen!!, en hopelijk iets beter weer... Bedoeling van de volgende periode van 6 weken: run: opbouw afstand en ook stukken intensieve aerobe capaciteit Bike: opbouw afstand buiten en op rollen "hard" ttz grens aeroob capaciteit-aeroob vermogen! Stukken op watt -im Swim: mix pallet - interval In cijfers: Run: 315km Bike: 1710km Swim: 78 km Let's GO
31/12/2012, tijd voor een tussenevaluatie na het afronden van de algemene voorbereidingsperiode. Gestart op 31/10/11 en 2 x 5 weken durend. Het plan was de eerste 5 weken aanpassing aan trainingsregime: run: aeroob capaciteit - bike: spin - anaeroob capaciteit - swim: start en eventueel anaeroob capaciteit - kracht: begin. De volgende 5 weken : run: aeroob capaciteit - iets hoger, eventueel kort wedstrijd - bike: anaeroob capaciteit - swim: herstel en eventueel anaeroob capaciteit - kracht: romp-schouders-armen. Dit is voor 98% uitgevoerd, de overgeslagen trainingen waren in de minst belangrijke trainingen. Er werd tussen de 11h00 en 16h00 getraind. Gemiddeld per week: 2 zwemtraingen, 2-3 looptrainingen, 3 fietstrainingen en 3 krachttrainingen. Dit volgens het principe 12 dagen training- 2 dagen relatieve rust. Afsluitend gevoel na deze periode: Voel nog veel reserve, moet nog beginnen, de krachtwinst (die tijdelijk is, dat weet ik) maakt het gevoel in het zwemmen en lopen steeds met reserve te doen. Op de rollen zijn de trainingen zeer specifiek, nog nooit zo de nadruk hierop gelegd. Ik ben benieuwd naar het verloop van de volgende periode. In ieder geval vandaag op de eindejaarscorrida in Leuven ging het super. Hartslag te hoog, nog zeer fris in de opbouw, nadien niet verzuurd. De krachtwinst liet zich voelen in het comfortabeler lopen aan hoge belasting, en zeker bergop. Dezelfde tijd als 2008-2009, wel vele plaatsen naar voor opgeschoven. Minder (goede) deelnemers of toch vergelijkbaar beter gepresteerd? Ik weet het niet en eerlijk het kan me niet veel schelen. Het gevoel was tijdens de inspanning beter, rustiger, dan de vorige edities. En ondertussen toch maar weer 3 jaar ouder... De lat ligt hoger voor volgend jaar, wel de eerste tussenevaluatie is ook beter. We zijn goe bezig, maar de weg is nog lang-hard en vol gevaren... Maar de weg is wel goed gepland (tot nu toe). happy new year, volgende tussenstand na de volgende eerste specifieke periode zo rond 15/02. doel van deze periode: Run: vo2max trainingen bike: + volume buiten en aeeroob - rollen echt specifiek!! swim: ++ volume- hersteltrainingen maar ook lange intensieve duur kracht: enkel nog benen + staboefeningen
Voorbereiding Na ettelijke jaren geen pure marathon meer gelopen te hebben "op niveau" had ik besloten om dit jaar dat toch nog eens te doen. Om eens te testen hoever mijn trainingsleer is geëvolueerd en mijn body gedevalueerd. Zo ga ik toch in 1 onderdeel het doel van dit jaar toepassen...en in good shape het seizoen afsluiten. De voorbereiding startte op 15 augustus, 8 weken op voorhand. Gezien de uithoudingscapaciteit met de jaren wel op een aanvaardbaar niveau ligt eens werk gemaakt om een nieuw standaardrecept van 12 dagen-2dagen uit te proberen (ipv 3 weken-1 week), en dan voornamelijk op aeroob vermogen (zeg maar veel wedstrijdtempo). Het volume in die 8 weken lag op avg 69 km, met een max van 89km. Weinig volume dus, maar hopelijk genoeg? Stan en Bart volgen grosso modo zelfde schema, hoewel zij andere achtergrond hebben toch een test x 3 van dit schema...Bovendien is De lage landen, onze moedermaatschappij, hoofdsponsor. Wat maakt dat er vele collega's meelopen in de estafette. De druk is er wel, meer dan ik verwachtte voor een "marathonneke". Coach-vriend-atleet-collega Roger gaat mee om mij en anderen te ondersteunen, zal wel helpen. van MTT was Sebastien ingeschreven, en ging ons ook volgen, doch de dag voor de marathon heeft hij afgezegd, in de laatste week nog ziek geworden. De wedstrijd Na een zalige nachtrust en verblijf in het Pullman hotel vind ik mijn 2 trainingsmakkers 10 min voor de start in het startvak. Goed, hier staan we dan, is toch wel een belevenis. Rustig gestart op schema, ik heb al snel door dat de hartslag iets te hoog ligt voor het gevoel en mijn garmin de kilometers ook iets sneller telt als de organistatie. Gewoon rustig verder, na 8 km zaten we met ons 3 helemaal alleen. Daarvoor kom je dan naar Eindhoven... Sommige stukken toch wel wind, gelukkig geen regen en die hartslag daalt niet echt. Na 22km lost Bart een beetje, het gaat iets te snel zegt hij. Na 28 km voel ik in mijn linker quadriceps de krampneiging opkomen. Tja iets te veel melkzuur aan het maken, krijg het niet verwerkt... Stan krijgt het ook moeilijk. Dapper bijten we door maar het verval zet zich lichtjes in. Na 34 km, dat was het punt dat stan en ik al grappend hadden gezegd, vanaf daar niets meer inhouden, gaan!!, was het gewoon tempo houden. Het melkzuur zat in beide quadriceps. Gewoon nog steeds lijken oprapend geraken we toch aan kilometer 38. Stan stopt met kramp. Ik loop verkrampt verder en nog geen kilometer verder haalt hij me bij. Mijn tempo zakt, de pijn in de benen is niet te harden. Wie heeft dit uitgevonden... in een triathlon nog nooit dergelijke pijnen gekend, maar ja daar ga je zo niet tegen de verzuringsgrens... Vanaf km 39 tot de finish ben ik "het lijk". Moe maar toch voldaan de finish bereikt in 2h55'30". achtste M45 (ik sta verkeerd bij de M40) op 231, 112 de algemeen op 1276 aangekomen.Na 40 km hadden we nog 2h44, dus de laatste 2 km in 10'. Hieronder uitslag en hartslaggegevens: http://connect.garmin.com/activity/120234144 http://evenementen.uitslagen.nl/2011/marathoneindhoven/ Nabeschouwing Met deze voorbereiding, en het feit dat we op 1 week 15°C kouder zijn gaan lopen, heb ik het gevoel er uit gehaald te hebben wat er in zat. En dan moet je tevreden zijn. Als de klop komt op 39, tja aanvaardbaar en ik weet waarom. Nu even recup, vollop de schema's maken voor volgend jaar, en mijn nieuw speelgoed testen en afstellen. Binnenkort meer...
Dit was de wedstrijd van het jaar. De voorbereiding is vaak
aangepast geweest, voornamelijk mentaal kon ik me niet echt zwaar opladen. Bij
aankomst enkele dagen op voorhand begon het toch te kriebelen, mede door
ploegmakkers Marc en Lucho.
Voor HET onderdeel van deze wedstrijd, het fietsen met de
beklimming van 3 cols, heb ik mij in ons Belgenland met het mooie weer niet
optimaal kunnen voorbereiden. Maar als je hier bent in de mooie omgeving krijg
je gewoon zin De weersvoorspellingen lieten voor D-day niet veel goeds
voorspellen, 13-15°C en bakken regen. Dan maar hopen op het beste en voorbereid
zijn op het slechtste. Het zou dus niet mijn weertje worden.
Aan de zwemstart om 9h30 was het zwaar bewolkt, watertemperatuur
15.2°C. Brrr Het zwemmen met ongeveer 900 man aan de start voor 2 rondjes
verliep redelijk vlot. Niet te snel gestart om geen last van de koude op de
adem te krijgen en ook een goede baan gevonden, weinig gevochten. Eigenlijk heb
ik mijn long distance tempo gezwommen qua gevoel, niet echt kunnen geven. Door
de kou kon ik mijn vingers van mijn linkerhand niet meer strekken en tegen
elkaar houden. Niet optimaal voor de grip, maar het was dan ook het enige
probleem. Na een goede 35 minuten uit het water, 10de tijd van mijn age-group.
De wissel was door de verkleumde handen een ramp. Ik kreeg niets uit en aan, en
doordat het al was beginnen miezeren moest er wel t een en t ander aangetrokken
worden. Lucho en Marc kwamen na mij toe. Marc als eerste nog weg, gelukkig was
mijn wissel dan toch niet trager dan die van Lucho J.
Fietsen: eerst afdalen, ging zeer vlot met het tijdritfietsje,
en dan na een goede 35 eerste klim. Gelukkig hadden we het parcours
afgefietst, weliswaar in betere klimatologische omstandigheden, dus ik wist wat
me te wachten stond. De klim op hartslag gedaan, met een kleine versnelling de
laatste 2 km. In de afdaling met lange rechte stukken was het water ondertussen
met bakken uit de hemel aan het vallen. Gelukkig was het aan die kant van de
berg niet te koud. Boven had ik wel even gestopt om het regenvestje aan te
doen, dat niet meer moeten uittrekken L.
De tweede klim viel eigenlijk beter mee dan bij de verkenning, omdat er geen
wind was nu. Maar de mooie afdaling waar ik met dit fietsje voordeel van
snelheid zou hebben heb ik met de billen en remmen dicht al bibberend genomen.
Beneden waren de benen beton. Nog een 5 tal km vlak in aanloop naar de slotklim
van Alpe dHuez. Benen losgooien, extra eten en drinken en hopen dat er nog
iets uit komt Wonder boven wonder verliep de slotklim goed. Tempo gevonden en
kunnen houden. Met in het achterhoofd dat er nog 21 km moet gelopen worden op
een onbekend parcours boven op Alpe dHuez. De 5h00 fietsen op 115km met 3448 altmeters,volgens
mijn Garmin leverde toch nog een 15de tijd in mijn categorie op. Tweede wissel
verliep normaal, weliswaar voelde ik mij een soepkieken.
Dan 3 rondjes van 7km lopen. Ik had de laatste maand wel
enkele koppeltrainingen uitgevoerd waarbij ik na het fietsen, en dan het
laatste stuk iets te groot stampen, direct in kortenberg-bos een extra zwaar
rondje Alpe dHuez run van 6km ging doen. Dit omdat ik wist dat na het
opfietsen van Alpe dHuez je niet met lichte beentjes kon beginnen lopen. Ging
dit, samen met het lopen met iets kortere paslengte en hogere frequentie, nu
iets opleveren? De eerste ronde last in de onderrug, maar de benen voelden goed
aan. Bovenlijf wel koud door de bakken regen, hartslag daardoor te laag. Zwaar loopparcours, ik tel 361 hoogtemeters . De
tweede ronde ging iets beter,ik zag er iets minder blauw uit . Derde ronde
nog beter, maar ook nog natter Het gevoel was goed, ik haalde er constant in.
Uiteindelijk 1h51 gelopen, teleurstellend. Maar als ik zie dat dit de 14de
looptijd is, en er in totaal maar 6 man onder de 1h30 hebben gelopen, tja dan
kan ik er mee leven.
Uiteindelijk 7h35, 148ste plaats algemeen en 15de in mijn
age-group. Aanvaardbaar.
Wat onthouden we van deze wedstrijd?
·Zeer mooi parcours!
·Voedingsplan dik ok, zelfinschatting naar de
ongunstige weersomstandigheden ook
·Tempo waarin getraind wordt = wedstrijdtempo,
dus wat meer kwaliteit inbouwen!
·Leuke vakantie!
Next wedstrijd = ½ bk Eupen, daarna begin training voor
marathon Eindhoven in oktober. Als we daar geraken daarna wat rust om dan te
beginnen voor 2012. 2012=de zwaartse IM en de snelst volledige triathlon. Lanzarote
en Roth.
Verleden week de 70.3 in Rapperswille meegedaan. Goed uitgerust naar de wedstrijd toegeleefd. Goed gezwommen, goed gefietst en goed gelopen naar mijn gevoel. Ik wou vooral iets frisser beginnen lopen, dus iets meer gedoseerd tijdens het fietsen. Tot km 14-15 in het lopen ging het zeer lekker, dan kwam het tekort aan loopkilometers toch naar boven. Om maar te zwijgen van de bebloede voet, het scheelde niet veel of ik was niet eens gestart. Voor de zwemstart mijn voet gesneden in het water. Heeft me wat voorzichtiger doen starten en ook wat focusverlies. Maar bon al bij al zeer positieve ervaring, mooie wedstrijd daar in Rapperswill, een aanrader. Het was dan ook mijn weer, zonnig en warm. Deze week gerust, vandaag meegedaan in sterrebeek scott2runloop 15.4km. Bedoeling was tempo3-loop aan zelfde hartslag als verleden week maar eens zien wat het tempoverschil is. Het gevoel van inspanning was idem, de hartslag toch 5-10 tal slagen hoger (door het rusten?) en de snelheid lag op avg 14.7 - 4'03". Goed om weten om een prognose voor de marathon van eindhoven te maken later. De 21km van zaventem zal de start van de voorbereiding zijn en een vergelijkbare test als vandaag. Maar nu is het nog 6 weken focussen op fietsen-fietsen-fietsen, vooral dan klimmen aan bepaalde hartslag. Ik ben nu overgeschakeld naar trainingsblokken van 10dagen inspanning-4 dagen rustiger ipv de al enige jaren 3weken opbouw-1 week rust. Benieuwd wat dit zal geven... Alles nog eens uittesten om dan een perfect plan voor IM Lanzarotte 2012 op te maken, dat is het resterende doel van 2011. De snelheidswinst is er niet gekomen, ik ben al blij met de geleverde prestaties en vooral de frissere conditie door het aanzienlijk minder trainen. Nu voor enkel 1/2 is dit nog wel ruim voldoende, de basis is goed en we hebben ze onderhouden. Next update na alpe d'huez, waar ik vooral wil genieten van de week vakantie met de familie. Dus wil ik zo goed mogelijk getraind zijn om zo fris mogelijk te eindigen.
swim: zeer lang geleden dat ik een dergelijk mooie tijd gezwommen heb: dank zij goede startplaats en vooral een goed zicht! ik heb verleden jaar gelijk ne blinde mol gezwommen besef ik nu. Daarbij eindelijk een goede ademhalingstechniek-dril in open water en bingo 50 ste uit het water
T1: tijd genomen om vest aan te doen want ne kouwelijke mens als ik heb dat nodig als het geen 18-20°C is. Remember Stein vorig jaar...
Bike: aanloopronde rustig ingelopen op hartslag, wetende dat het windop is dus gevoel kon niet goed zijn. Ronde1: mooi groepje gevormd van een 10 tal man waar niemand stayerde, steeds voorlaatste of laatste en steeds moto bij ons. Ronde 2: de 2 man voor mij kregen het moeilijk, ik moest teveel naar mijn goesting inhouden dus hup naar de kop. Daar een 5 al km met hartslag iets te hoog, maar gevoel was goed. Einde Ronde2: oei nu beginnen de mannen gaas te geven, een andere sterkere groep haalt ons in... moeten lossen, eten en terug hartslag zoeken. ronde 3: hartslag 5-10 te laag, doch niet hoger te krijgen, verdomste wind, kou, mijn weer niet. Maar bon niet forceren of panikeren, mijn onderdeel moet nog komen (hoop ik). Ondertussen rijd ik wel stuk trager, benen lopen voller dan ik wil en mannen passeren mij, ziet er objectief gezien niet goed uit.
T2: op mijne blauwe bak moeten gaan zitten daar anders kramp in de benen om loopschoenen aan te doen... tja we zullen maar rustig vertrekken met lopen, oei 1 gelleke laten vallen, foert al teveel tijd verloren....weg
run: ronde 1: rustig de benen laten werken, ontspanning zoeken in het lopen en hopen dat er nog iets goed uit komt. Hartslag zit waar hij moet, en na 1 gelleke halfweg begint het eindelijk wat te beteren. ronde 1 29'50", oei das traag, ik hoop op een negatieve split want anders ga ik hier nog meer dan 1h30 lopen op deze 20k. ronde2: gevoel is beter, gaat vlotter, begin er een paar in te halen maar dat gaat niet zo vlot als in andere wedstrijden, halfweg terug gel, ik mis dus laatste gel voor laatste ronde maar besluit de 2 laatste bevooradingen cola te nemen. ronde 2 58'55", oef toch een beetje negatieve split.... bevoorading, geen cola meer. Oei ramp want de tank zal leeggeraken. Ik reken uit dat ik toch aan de laatste bevoorading moet raken en besluit wat trager te lopen(of ik geraak er niet schat ik in). Goed geraden want een 200 tal meter voor die bevoorading zwarte puntjes voor mijn ogen en leegleegleeg. 2 cola's, stappen, leegdrinken en rustig terug vertrekken. ok de energie komt beetje terug maar natuurlijk komt dit niet meer goed.... velen halen mij terug in en na 1h33 lopen finish in 4h26.
Besluit: geen topprestatie, de prestatie is een gevolg van:
minder looptrainingen deze winter, dus de loopconditie is minder dan anders
koud weer vreet energie bij mij, weeral bewezen.
mijn voedingsplan klopt, ik ken mezelf goed op dat vlak
zwemmen: zit goed, waar ik wou
bike: is eigenlijk ook niet slecht, maar leer toch nog meer op hartslag te rijden: kijken naar een ander of groep=cash betalen! volgende winter werk voor lanzerote!
run: als ik niet onozel doe op de fiets en wat specifieker train komt dat wel goed. mss na eupen voor het jaar af te sluiten een loopdoel instellen (marathon in oktober??) Het overwegen waard maar dat doe ik later...
Nu rust, want dit heeft meer energie gekost dan ik wou, opbouw naar rapperswil. Hopelijk is het daar snikheet
Voor de totalen achteraf: 570km gefietst, 34km gelopen en 14 gezwommen.29h45min trainingsarbeid en belangrijk: 9500hoogtemeters op de fiets. Nog belangrijker: sterker geworden. Alée dat denk ik toch... Volgende zondag clubkampioenschap, eerste intensieve test. Het zal pijn doen maar ik ben echt benieuwd hoe ik dat ga verteren. Heb nog een beetje een dubbel gevoel. Om van dit jaar een "snelheidsjaar" te maken ben ik eigenlijk nie goed bezig. Nog teveel volume aan het draaien en te weinig interval. Maar ja ne mens doet nu eenmaal wat hij graag doet... Toch probeer ik daar vanaf nu verandering in te brengen. Binnenkort inschrijven voor Lanzerotte 2012. Ik heb nu nog even de tijd om te twijfelen
Ik ben Dirk Logghe
Ik ben een man en woon in Kortenberg () en mijn beroep is Administrator.
Ik ben geboren op 17/12/1965 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triathlon.
bedoeling van deze blog: verzameling van mijn sportverslagjes door de jaren heen.
Wedstrijdkalender 2018
07/05: clubkampioenschap 1/4 triathlon 26/05: IM Lanzarote
18 jaar na de eerste MTT editie gaan 4 MTTers de mythische volledige
triatlon van Embrun opnieuw aanvangen. De namen van deze (dwaze?)
helden: Joeri Dirk & Dirk Seppe. Ook Timo, broer van (of is het
Joeri, broer van?) doet mee. Het bijna volledige MTT bestuur, waaronder
verschillende ex- deelnemers van de vorige MTT sessie in 1998, komen
zelf ter plaatse het geweld aanschouwen. Dit geweld zal vooraan- iets
minder vooraan in het midden van het pak en iets meer naar achteren te
aanschouwen zijn. De supporters worden verwend
Want terwijl ze wachten
op ons kunnen ze nog voor Steven supporteren die om 8h30 start in de ¼
triathlon.
1 dag na de wedstrijd zit ik nog na te genieten. Het was zoals voorspeld
een harde editie: wind en warm. Het was de zwaarste van de 3 edities,
ik zou zelf zeggen de zwaarste van al mijn triathlons waar ik aan
deelnam.
Als ik hier zaterdag finish dan zal dit mijn 10 de finish (op 11
starten) van een volledige triathlon zijn. Drie maal Lanza, Twee maal
Embrun en 1 x Hawai. Ik vernoem enkel deze want dit zijn eigenlijk de
wedstrijden zijn die mij echt kriebels geven. Het zou mooi zijn moest ik
daar 4-3-2 van zou kunnen maken
. Leuk-leuk-leuk maar wat gaat dat lopen geven?? Toch wel enkele malen aan gedacht. Wel als ik dan misschien niet kan uitlopen hoef ik er mij dan ook niet voor te sparen... Niet alles geven, maar ook niks wegsteken... Na 5h24 fietsje met plezier aan de kant gezet. 
In deze periode weerom de doelstellingen kwa volume gehaald, de kwaliteit iets minder dan gewild. Gezond gebleven, steeds goed gerust en tot nu toe de microben die al 2 weken in huis zitten en overal rond mij de kop opsteken de baas gebleven...
 "Laughing"){kind=icon}
 "Confused"){kind=icon}
