Hawaii 2015: loodzware editie op ralenti
De twee dagen voor de wedstrijd last van diaree. dat maakt dat ik met
een half volle tank aan de start kwam. Het zwemmen viel mee, heb ik van
genoten en was op de minuut wat ik in gedachten had. Na 2 uur fietsen
wist ik hoe laat het was: Ik kon mijn vermogen niet meer stampen en
erger: ik kon mijn voedingsplan niet uitvoeren. Ik had dan al last van
oprispingen. Ok dan maar op ralenti gaan fietsen hé, echt op
duurvermogen. Fietstijd trok op niets, maar finishen, daar gaan we voor!
Beginnen lopen en direct 2 zware sanitaire stops. Zo goed en zo kwaad
mogelijk van alle rommel naar binnen spelen want de tank mag niet leeg
geraken! En het lampje begon just te pinken aan de finish
Ik ben vooral
fier op de manier waarop ik met deze feiten ben omgesprongen. Luisteren
naar het lichaam en er nog uithalen wat er in zat. Onderweg als ik
doorhad dat ik die maagproblemen onder controle had dikwijls gedacht: ge
komt hier terug om het te ZIEN (want in 2010 had ik oogproblemen en
alles wazig meegemaakt), wel ge ziet het nu, en geniet er dan maar iets
langer van als gepland
Zon 50 minuten langer van genoten dan voorzien, voor dezelfde prijs
