Het heeft enkele dagen geduurd eer de dappere strijders afgekoeld zijn, vandaar dit late verslagje. Tijdens de laatste dagen ter plaatse was het duidelijk dat het een warme editie ging worden. Samen met de supporters nog den Izoard beklommen, en effectief, er ligt nog een strook kassei…

De dag zelf dan: Om 5h00 zijn we allen samen in de transitiezone onze laatste voorbereidingen aan het maken. Mooi naast elkaar, ieder op zijn manier maar wel ontspannen.

Om 6h00 de start: gezien de wolkeloze hemel was het al snel zichtbaar waar te zwemmen.

Posities na het zwemmen:

Timo: 00:55:19 - 53 de uit het water

Joeri: 00:59:05 - 83 de uit het water

Seppe: 01:00:57 - 114 de uit het water

Dirk L: 01:02:15 -  149 de uit het water

Dirk VE: 01:13:47 – 627 de uit het water

Zoals beloofd aan de supporters mooi verspreid…

Dan het langste onderdeel, ook het mooiste in de bergen, het fietsen.

Timo is zoals verwacht ongelofelijk opgeschoven in de klim van den Isoard, maar het noodlot slaat toe: in het begin van de afdaling komt hij ten val in een bocht en gaat 15m naar beneden… Gelukkig voor hem en eigenlijk wonder boven wonder enkel schaaf- en snijwonden. Wedstrijd spijtig genoeg gedaan voor hem.

Joeri: ik pakte het verstandig aan, enkel rond km 130 had ik een minder momentje, nam wat gas terug, want ik wist dat het nog een lange dag ging worden. Ik deed de laatste 50 km op tempo en kwam iets boven de 7u fietstijd uit.

Seppe is stilletjes, beetje bij beetje aan de kook geraakt.

Dirk L goed de Izoard over maar na 130km eerste patat gekregen en dan wat verteringsproblemen zodat het voedingsplan wat moest aangepast worden.

Dirk VE heeft zijn tempo gezocht en nooit echt gevonden. Tegen de klim van de Izoard was hij ook aan het koken en besefte dat doorzetten en vechten tegen de klok in die omstandigheden te lang ging duren en niet meer gezond ging zijn. Hij is bij Hugo wijselijk afgestapt.

Tijdens het lange wachten van het fietsen konden de supporters Steven aan het werk zien tijdens de 1/4 met start om 8h30. Eerste triathlonseizoen voor Steven en hij laat zich opmerken: Na een mooie swim van 0:25:45 en een 46 ste plaats houdt hij zich gedeisd tijdens het fietsen, 1h31 en zakt daarmee naar een 78 ste plaats. Maar zijn bedoeling was om met een goed gevoel te kunnen knallen tijdens het lopen. Met een 9 de looptijd van 00:36:51 schuift hij naar een 34 ste plaats. Mission meer dan geslaagd noemt men dat...

Posities na het fietsen:

Joeri: 07:03:38 - 83 dus plaats perfect gehouden

Seppe: 07:12:01 – 100 dus 14 ingehaald

Dirk L: 07:46:58 -  285 dus 140 plaatsen gezakt

De marathon: Het parcours was veranderd ten opzichte van vorige edities: 3 rondjes van 14km met telkens de klim naar het dorp gaven een 420 tal hoogtemeters bij op de teller. Intussen zochten alle supporters de schaduw op want in de zon was het “niet te doen”.

In die omstandigheden liep Joeri een fantastische marathon van 03:16:36 – 19 de looptijd! Daarmee schoof hij op naar een algemeen 38 ste plaats – 4 de in zijn categorie. “Ik heb afgelopen jaar terug meer kunnen lopen en op training was het loopgevoel heel goed, maar zou het er ook uitkomen na zo n zwaar fietsnummer. Ja dus:3u16! , mijn snelste looptijd ooit in een Ironman en dat op zo'n parcours. Wat ben ik hier tevreden mee: eindelijk terug mijn oude loopniveau. Met het lopen schoof ik nog op van plek 72 naar38 ( op 1200 deelnrmers) in 11u25. Daarmee ben ik vierde veteraan. ‪#‎superblij#

Seppe was intussen stilaan aan het gaar worden. Toch doorzetten en finishen na een zware, de zwaarste uit zijn carrière zegt hij zelf, marathon in 3:54:27 op een 75 ste plaats algemeen in 12:13:35. Het toont aan dat Seppe een beest is!

Ik was benieuwd hoe het te lage energiepeil en voetblessure het gingen houden op die afstand. Het feit dat ik in de wisselzone geen fiets van Timo had gezien gaf mij een ietwat bedrukkend gevoel, ik meende in de afdaling van de Izoard zijn fiets gezien te hebben, en dat werd nu dus bevestigd…Zeer rustig beginnen om zeker te zijn van te finishen, liefst finishen in de zon,  met zo weinig mogelijk te stappen onderweg: dat was mijn plan. Intussen kwam de maag weer in orde, cola wat een magisch brouwsel, maar het tempo, ja dat was niet wat ik in gedachten had. Rond mij zag ik eigenlijk alleen maar lijken- kookvlees.  Enkel Joeri die mij dubbelde gaf mij even een verfrissend windje…

Alé, na 13h27 kan ik als 226 ste over de finish lopen, blij deze bij mijn teller gezet te hebben. Mijn teller staat intussen op 13 finishen: 4x lanza / 3x embrun / 2x Hawaii / 1x Roth – Nice – Gerardmer – Zurich. Dit staat in balans met mijn voorkeuren. Of toch niet? Tijd zal het uitwijzen…

Hieronder de individuele resultaten.

Bedankt aan de supporters, het was een fantastisch mooie lange dag- en vakantieweek.