Zelfvoorzienend leven - gezondheid - groei - OVERVLOED!
13-06-2011
UPDATE Rocket - Stove maar dan een meeneembare!
UPDATE
ROCKET-STOVE!!!
Reeds een ganse
tijd droom ik er van een rocket te maken... maar dan eentje die je
handig kan meenemen ... en vooral eentje waarvan je niet achterover
valt van de rook!
Kreeg onlangs een
youtubeke waarin er een rocket voorkwam die gestookt werd met
"pellets" ... maar wie in Godsnaam gaat er nu pellets
gebruiken als ie in de natuur zit waar hopen kleine takjes
liggen ... lijkt me nogal stupied!
Heb een
protothypegemaakt maar het staat bijlange nog niet op punt ... maar
het loont alleszins de moeite om er verder op door te gaan!
Ziehier mijn
maaksels, alleszins compact maar dus nog niet op punt.
Zoals jullie zien
is het nog een erg rokerig geval ... maar er wordt aan gewerkt!
Benodigdheden:
een koekjestrommel conserveblik ... onderaan gaten in maken zodat
er stroming kan ontstaan ... bovenaan (opzij dan) v/d koekjestrommel
maak je ook gaten.
Het deksel er op
en een opening voorzien om het conserveblik op te zetten.
Mocht het lukken
dan is het alleszins een compacte Rocket-stove ... handig en
makkelijk meeneembaar!
Allen
op afspraak bij Gilbert, de man die zijn afvoerwater reeds 20 jaar
zuivert ... enkel met een paar planten en toevoer van lucht.
Gilbert
vertelde ons dat ie genoodzaakt was om zelf zijn afvalwater te
zuiveren 20 jaar geleden, vermits er geen riolering in de straat
liep.
Toen
was er amper sprake van biologische zuivering ...
Op
eigen houtje, en mits het volgen van een cursus ergens heeft ie het
klaargespeeld om het afvalwater te zuiveren via verschillende
kanaaltjes ... maar vooral door slechts enkele planten die het erg
goed doen bij de waterzuivering: gele lis losdodde kleine
egelkop - riet
Natuurlijk
gebruiken zij biologisch afbreekbare waspoeder en poetsmateriaal !!!
bezinkingsput
met omgekeerde pollepel fontein
Door
het water steeds verder te laten lopen in de gleuven en door toedoen
van zuurstof (beluchten) via een aquariumpompje, en de planten bekomt
men uiteindelijk gezuiverd, proper water!
We
hebben hem zelfs uitgedaagd om van dit water te drinken .... wat ie
promt deed!
We
kregen een degelijke uitleg ... en nu zelf toepassen !!!!
Het
drinkbaar maken van regenwater!
Vermits
er vroeger ook geen leidingwater beschikbaar was in de straat ...
heeft Gilbert 4 regenputten gemaakt van 7000 l/ 28 m³ >>>
wat een hele hoop water is die onder de grond steekt!
Via
verschillende soorten inox gaas en een soort van overhevelsysteem
gaat het water van put 1 naar put 4, waar er nog amper sediment is
omdat het zo fijn gefiltert is door keien .
Dit
water wordt gebruikt voor wasmachine, wc & bad.
Voor
het drinkbaar maken v/h water bouwde ie een omgekeerde osmosesysteem
in inox waarin aquariumwatten zitten, actieve kool, zand en onderaan
inox gaas. Omdat het vrij technisch is schrijf ik het maar eenvoudig
neer.
Mensen
die interesse mochten hebben en graag een afspraak maken, kunnen
Gilbert steeds contacteren
Zelfbouw:
een Canadese put of aardewarmtewisselaar
Dit oud en
goedkoop systeem wordt vandaag herontdekt. De Canadese put of
Provencaalse put, ook wel aardewarmtewisselaar genoemd, maakt
gebruikt van het principe van de geothermie. Op 2 meter diepte
verschilt de temperatuur van de aarde immers amper doorheen de
seizoenen. Deze schommelt tussen de 10° à 12° C.
Het
principe
van de Canadese put
bestaat erin om deze 12° graden uit de grond te halen om de
lucht s winters op te warmen en s zomers af te koelen. De lucht
komt langs een zuigmond binnen en circuleert doorheen een buis (of
doorheen 2 buizen die in parrallel staan met elkaar) dat op 2 meter
diepte geplaatst wordt en dit over een afstand van 25 à 40 meter. In
de winter neemt de lucht de caloriën van de aarde onderweg op en
stroomt het voorverwarmd in het huis binnen aan een temperatuur van
12° C. Slechts een paar graden zijn dan nog nodig om een
comfortabele temperatuur te bereiken, terwijl de woning steeds
verlucht wordt. In de zomer geeft de warme lucht zijn caloriën af
aan de aarde en stroomt het fris binnen in de woning waardoor deze
verkoelt. In samenwerking met een mechanisch
ventilatiesysteem (MVS),
zorgt de weinig kostelijke techniek van de Canadese put voor een
continu thermisch comfort in passiefhuizen.
Vervaardiging
van uw Canadese put:
De
installatie van een Canadese put verloopt in verschillende stappen:
Een
loopgraaf van +/-1m50 à 2 m diepte moet gegraafd worden : let erop
dat de bodem van de loopgraaf mooi plat is en een minimale helling
van 2% bedraagt zodat het condensatiewater kan wegsijpelen. Deze
stap vraagt waarschijnlijk om het meeste zorg. Bulten en gaten
moeten absoluut vermeden worden. Deze beletten immers dat de buis
mooi plat geplaatst kan worden waardoor waterophopingen ontstaan en
dit is de ideale omgeving voor schimmelvorming!
Er
moet voor de « juiste » buis gekozen worden :
gebakken
klei : ideaal wat de warmteuitwisseling betreft. Kleibuizen hebben
daarenboven ook het voordeel dat ze vanbinnen helemaal glad zijn.
De buis moet idealiter uit één stuk bestaan. Het gebruik van
kleibuizen wordt vaak vermeden. Men loopt hiermee immers het risico
dat radon in de betrokken zones ingevoerd wordt.
rigide
PVC : sommigen beschuldigen dit materiaal ervan schadelijke dampen
af te geven. Anderen beweren dat dit enkel het geval is indien de
stof opgewarmd wordt tot een welbepaalde temperatuur die in het
geval van dergelijk gebruik nooit bereikt wordt.
Gelaagde
buizen om elektriciteitskabels door te leiden dienen niet gebruikt
te worden aangezien ze vanbinnen niet glad zijn. Hierdoor kan het
condensatiewater waardoor schimmelvorming ontstaat.
Polyethyleen
(of soms polypropyleen) is vandaag de meest aangerade stof om een
Canadese put te vervaardigen. Overige eigenschappen van de buis :
de diameter mag maximaal 20cm bedragen en de buis mag niet onder
een woning of onder funderingen geplaatst worden.
De
buis dient op de bodem van de loopgraaf geplaatst te worden en met
fijne aarde bedekt te worden (vermijd zand, dit laat geen goede
warmtewisseling
toe). Indien u ervoor kiest twee buizen naast elkaar te plaatsen,
let er dan op om voldoende afstand tussen beide te behouden (1
meter) zodanig dat de armtewisseling met de aarde optimaal blijft.
De
buis dient vervolgens aangesloten te worden met de in- en uitgang
van de Canadese put (eventueel via een MVS). Snij de buis vlak af.
Gebruik een dubbele T als verbindingsstuk zodanig dat het
condensatiewater kan wegsijpelen.
Een hek
dient geplaatst te worden op de plaats waar de lucht van de Canadese
put
ingevoerd wordt zodanig dat er geen dieren binnen kunnen komen. De
toren die hier geplaatst wordt, mag uit inox, klei of zelfs, - om
het esthetisch te houden - uit hout bestaan. Dit is enkel een
versieringselement.
Reken minimum 500
euro uit voor de vervaardiging van uw Canadese put. Het is
tamelijk eenvoudig te doen, maar vraagt weliswaar om veel zorg.
Indien u zich
niet bekwaam genoeg voelt om uw Canadese put zelf te bouwen, neemt u
best contact op met een professioneel.
Om
waterdichtheidsproblemen
of stagnatieproblemen in de leidingen te vermijden, wordt de Canadese
put steeds vaker vervangen door de hydraulische
Canadese put.
Het principe hiervan is om lucht
voor te verwarmen met behulp van een pekelwarmtewisselaar.
De luchtbuis van de Canadese put wordt in dergelijk systeem vervangen
door een dunne, soepelere buis. Deze wordt gevuld met pekel dat de
calorieën van de aarde opvangt. Dit systeem is gemakkelijk
toepasbaar maar moet nauwkeurig gereguleerd worden zodat de grond
niet uitgeput geraakt en om een intens verbruik van de
circulatiepomp te vermijden.
Lewis Holtman,
een jonge gast uit de VS beweert dat hij de plannen van Nicola Tesla
, zoals vrije energie, ook wel radiant energie genoemd en andere
vindingen, inzichtelijk en uitvoerbaar heeft gemaakt. Als bewijs van
zijn stelling heeft hij een kleine teaser gemaakt in de vorm van een video op YOUTube
Hierin laat
hij zien dat hij met slechts 2 dollar aan materialen een vrij energie
apparaatje kan maken dat bijvoorbeeld zijn mobiele telefoon gratis op
kan laden, waar en wanneer hij maar wilt, dus als er geen
energiebronnen in d buurt zijn.
Nou ben ik niet
technische onderlegd maar ik twijfel er geen moment aan dat onder de
lezers wel iemand te porren is om dit kleine experimentje te
reconstrueren.
Mocht dit
reproduceerbaar blijken dan is de volgende stap niet zon kleintje
maar een gigantische.
Dan kan iedereen op de hoogte gesteld worden
van dit heuglijke feit en kunnen de energiemaatschappijen inpakken.
Ik ben
benieuwd!
Bij de
opmerkingen over de video las ik dat een krachtige radiozender in de
buurt je enig vermogen kan geven. Mensen die dit gaan uitproberen
moeten hier dus ook rekening mee houden.
ZELFvoorzienend leven: Rocket Stove ... met de VLAM in de pijp!
De Vlam in de pijp!
Zelfredzaamheid is en wordt tegenwoordig een must!
Zo
denk ik met de komende frisse dagen aan een Rocket stove, je kan dan
gezellig buiten je ding doen, zoals konfituur maken, werken met de
stoomextractor, wat in huis veel rompslomp geeft.
Daarom zocht ik op YouTube naar voorbeelden, en ja, wat dacht je ... keuze genoeg hoor.
Met
oude blikken: http://www.youtube.com/watch?v=j8z5befz6ew geeft een
duidelijk zicht op de handelingen die nodig zijn om zo een stove in
mekaar te knutselen, het lijkt inderdaad niet moeilijk, als je de juiste
materialen hebt!
het principe van de stove
Of eentje in steen: http://www.youtube.com/watch?v=XSMR2ANIZ7E&NR=1
Nog een praktische:http://www.youtube.com/watch?v=aLh7FVla6RU&feature=related
Zoals jullie zien is er info genoeg te verkrijgen om een Rocket stove te maken.
Denk dat ik maar eens naar de kringwinkel ga ... of het containerpark!
Mochten
jullie ZELF reeds een stove in mekaar hebben geknutseld ... laat het
weten, of nog beter stuur foto's, we kunnen ze publiceren ...
Op zoek naar een alternatief om water te kunnen
betrekken kwam het volgende op mijn pad:
Pompen en zuigen
op waterkracht Dr Erick Vermeulen
Rivierwater stroomt door een pijp naar een T-stuk met enkele
kleppen.
Dat is de water ram, een
pomp die een deel van het aangevoerde water naar een hoger gelegen
reservoir stuwt.
Gert
Breur bouwde met eenvoudige onderdelen ook een zuigpomp op
waterkracht. Patenten vraagt hij niet aan: "Het is techniek voor
iedereen".
Je draait de kraan open en er stroomt water uit, zelfs als je
op de tiende verdieping van een flat woont.
Een goed werkende watervoorziening lijkt de normaalste zaak van
de wereld. Toch zijn er zelfs in West-Europese landen afgelegen
gebieden waar geen waterleiding is.
De Nederlandse bewoners van een mooi vakantiehuisje in de
Franse Languedoc haalden het water uit een helder, fris beekje dat langs
het huisje stroomde.
Acht meter
lager mondde het beekje uit in de rivier de Vernazobre. Toen viel plots
het beekje droog. Het bleek geen beekje te zijn, maar water dat
ontsprong uit een lek in een irrigatiekanaal.
Dat kanaal was droog gevallen, dankzij achterstallig onderhoud
en de funeste invloed van wroetende everzwijnen.
Ooit stroomde water via irrigatiekanalen langs de heuvelrug
naar de landerijen in de omgeving.
Het
systeem raakte in onbruik, kanaaltjes slibden dicht en boomgaarden
moeten nu water ontberen.
Een droom
leek in duigen te vallen.
Een
artikel vorig jaar in de uitgave Internationale Samenwerking opent
nieuwe perspectieven.
Daarin staat de
Breur-ram beschreven, een pomp die water pompt op waterkracht,
in plaats van op elektriciteit of diesel.
De
onderdelen zijn gemakkelijk verkrijgbaar in een Nederlandse
speciaalzaak en de verkoper, die niet veel van de constructie snapt,
schroeft alles ook nog eens vlot in elkaar.
Voor alle onderdelen bij elkaar betaal je in de
speciaalzaak in totaal ongeveer honderd gulden 2000 Bfr.(was dus voor de
euro!)
.In de achtertuin proberen de Nederlanders het uit en de pomp
blijkt goed te voldoen. Eind 1998 tijgen ze naar Frankrijk.
Een aanvoerslang gaat vanuit de rivier over een
muurtje en eindigt in een rechte, dalende pijp die naar de water ram
leidt.
Binnen een uur stroomt er
door zestig meter tuinslang een halve liter water per minuut naar een
vat twaalf meter boven het riviertje.
Kinderlijke eenvoud
In een
Enschedese achtertuin heeft Gert Breur (44), wiens water ram ontwerp in
Internationale Samenwerking stond beschreven, een demonstratie-opstelling
geplaatst.
Op een lage stellage
staat een groot vat met regenwater.
Een
kraantje onderaan het vat is met een slang verbonden.
Breur verbindt zijn waterram met vlotte
handbewegingen aan het einde van de slang.
Het is een eenvoudige constructie.
Zijn zevenjarige dochter Gwendolyn kan het apparaat zonder
moeite in elkaar zetten.
Breur is al dertig jaar druk in de weer met
technische constructies. Sinds begin jaren zeventig besteedt hij
aandacht aan waterrammen, met als resultaat de ontwikkeling van de
Breurram.
Informatie over
waterramtechnologie is ondermeer verspreid via de Werkgroep
Ontwikkelings-Technieken van de Universiteit Twente, waarin Breur en
zijn vrouw Rita beiden actief zijn.
Inmiddels
hebben de Breurs al uit bijna honderd landen vragen en reacties
ontvangen.
Vaak ontbreekt de know-how:
hoe krijg ik een oude, stilgevallen water ram aan de gang? Het
Enschede adres fungeert als een internationaal kenniscentrum voor
water ram technologie.
Tijdvoor de demonstratie.
Zodra Gert Breur de kraan op het lage vat
opendraait, stroomt het water dat in het apparaat komt weg langs de
impuls klep.
Als de stroomsnelheid
toeneemt, stijgt de waterdruk dermate fors dat de klep dichtslaat.
De water ram begint ritmisch te tikken, een soort
hartslag.
Steeds weer duwt het water
de verticale klep plotsklaps dicht.
De
druk van de waterkolom loopt dan zo hoog opdat de horizontale klep naar
de lucht klok openspringt en er een scheut water in de lucht klok schiet.
Die snel oplopende druk is de
waterslag. Het is een enorme kracht, vergelijkbaar met de stoot van de
horens van een ram.
In
de lucht klok (die je functioneel kan vergelijken met de aorta) zit de
naam zegt het al een flinke luchtbel. Die vangt de schokken op. De
stijgende druk in de lucht klok perst het water in de dunne leiding. Er
ontstaat voldoende druk om uiteindelijk met een deel van het water het
hoge vat te vullen.
Vlak voor de
verticale klep bevindt zich een klein gaatje, met een doorsnede van een
millimeter.
Bij iedere cyclus zuigt
het systeem via dat gaatje een beetje lucht aan, dat bij de pomp beweging
verloren gegane lucht in de lucht klok aanvult.
Een perpetuum mobile? Nee.
Uiteindelijk gaat een groot deel van het water via de
verticale klep verloren.
Voor elke
liter water die in het bovenste vat verdwijnt, stroomt er vier liter
water vanuit de waterram in de vijver. Een beperkte efficiëntie is
uiteraard geen probleem als je zon systeem aanlegt bij een snelstromende
beek of rivier, waarin het niet opgepompte water weer terugstroomt.
Voor een goede berekening van de
efficiëntie moet je overigens wel rekening houden met de hoogte van de
wateraanvoer en de oppomp hoogte.
Water rammen
zijn zeker niet geschikt voor toepassing in gebieden met waterschaarste
of vlakke streken zonder beken en riviertjes.
In Zuid-Limburg en de Ardennen zijn er echter volop geschikte
plekken.
Bij veel regenval is het
bijvoorbeeld mogelijk om met een water ram een grijs watercircuit
te starten: vul een reservoir op zolder met het hemelwater dat anders
naar het riool wegstroomt, en gebruik dat dan voor het doorspoelen van
het toilet.
De water ram is
in de 18e eeuw uitgevonden door de Brit John Whitehurst. In zijn ontwerp
zat een kraantje dat 75 maal per minuut handmatig open en dicht moest
worden gedraaid.
Een van de gebroeders
Montgolfier bekend als de eersten die met een hete-luchtballon het
luchtruim kozen verbeterde enkele jaren later zijn ontwerp met een
automatische regelklep op de plaats van het kraantje, en verkreeg in
1793 patent op de automatische waterpomp.
Met name in Engeland en de VS is de water ram veelvuldig
toegepast. In afgelegen landhuizen en kastelen zorgden water rammen
ervoor dat hooggelegen reservoirs uiteindelijk drink- en badwater
bevatten, of dat er bijvoorbeeld water naar de tuinen en fonteinen
stroomde.
De fonteinen van het
Indiase monumentale bouwwerk Taj Mahal, die de visrijke vijvers
van zuurstofrijk water voorzien, krijgen hun water ook door water rammen.
Nog steeds zijn water rammen in alle soorten en
maten te krijgen, vervaardigd uit degelijk staal,maar inmiddels ook uit
pvc.
Dergelijke systemen lijken een
ideale oplossing voor de watervoorziening in afgelegen gebieden.
Toch zitten er soms de nodige haken en ogen aan:
hoge kostprijs, te zware uitvoering, moeilijk verkrijgbare
reserve-onderdelen en reparaties die te moeilijk blijken.
Parallel
Het
voordeel van de door Gert Breur ontworpen water ram is dat de onderdelen
klein en goedkoop zijn. Hij huldigt het principe less is more,
met zo weinig mogelijk materiaal het maximale resultaat behalen.
Zonder moeite zijn de losse
onderdelen in een koffer mee te nemen (geen problemen met
invoerrechten), bovendien zijn ze in de meeste landen gemakkelijk te
krijgen. Het ontwerp is zeer geschikt als educatief voorbeeld. Bij
universitaire vakgroepen civiele techniek wordt de water ramtechnologie
niet meer onderwezen, alhoewel er wel degelijk behoefte aan kennis en
ervaring met deze techniek blijkt te zijn.
Mensen kunnen zo met Breurs ontwerp van start gaan.Mensen
willen met een meccano-achtig geheel aan de slag,vertelt hij.
Wie meer capaciteit wil hebben, kan enkele kleine
waterrammen parallel schakelen.
Terug naar Frankrijk. In het dorpje in de Languedoc verbazen
tientallen dorpsbewoners zich over het mirakel.
Ze zijn zeer geïnteresseerd. De aanplant op diverse hellingen
lijdt onder het watergebrek.
De
installatie van waterrammen kan ervoor zorgen dat de landbouw op die
hellingen weer voldoende opbrengsten levert, zonder dat daarvoor dure
pompen die werken op elektriciteit of diesel, nodig zijn. Inmiddels zijn
er plannen om te experimenteren met grotere water rammen.
Geen patent
Het
principe van de waterslag is ook bruikbaar in een zuigpomp, bedacht
Breur.
Het ontwerp heeft dezelfde
elegante eenvoud als de water ram. Vergelijk het maar met een
waterstraal pomp in het laboratorium.
Daar
genereert de snelheid van het langsstromende water een onderdruk, ofwel
een vacuüm. Breur kreeg inmiddels geld voor zijn ontwerp aangeboden,
maar daar begint hij niet aan.
Dan
mag je er nooit meer iets over zeggen.
Hij wil dat zoveel mogelijk
mensen baat bij de techniek hebben. Hij wil er zelf geen patent op
aanvragen.
Na
deze publicatie in Natuur& Techniek kunnen anderen dat ook niet
doen. Breur wil het liefst dat zoveel mogelijk mensen de technieken
gaan toepassen omdat ze er wat aan hebben, waaronder bewoners van
arme streken in de Derde Wereld.
Het enige wat de Breur ram en de zuigpomp gemeen hebben is de
aandrijving door water. Je maakt in principe gebruik van het water dat
bijvoorbeeld uit de water ram wegloopt, om de andere pomp aan te
drijven.
Weinig technieken zijn zo eenvoudig als de
zuigpomp. Er stroomt water door de rechte aanvoerpijp, net zoals bijde
waterram.
Nu zit de impuls klep echter
in de poot voor het T-stuk.
Als de
snelheid van het water weer groot genoeg is, slaat de klep dicht.
Het water achter de klep stroomt echter verder via
de afvoer,die aan het T-stuk is gekoppeld.
Het wil lekker doorstromen, waardoor er een onderdruk ontstaat.
Daartegenover is het T-stuk verbonden met een slang, die je
bijvoorbeeld in een volgelopen werkput kunt hangen.
Aan het uiteinde daarvan bevindt zich een terugslagklep.
Dankzij die klep blijft er een waterkolom in de
slang en het T-stuk. Elke keer dat de waterslag een onderdruk in deze
waterkolom oplevert, zuigt het systeem water langs de terugslagklep op.
Er mag absoluut geen lucht bij komen, dat zou de werking
teniet doen.
De
hoogte van de waterkolom, van terugslagklep tot uiteindelijke
doel reservoir, kan maximaal ongeveer tien meter zijn, bij een grotere
hoogte ontstaat door de onderdruk waterdamp en werkt de pomp niet meer.
De capaciteit van de zuigpomp
hangt net zoals bij de water ram af van de valhoogte van het water.
Gert Breur neemt nogmaals de water ram erbij. De
zuigpomp en de water ram laten zich goed combineren, hij monteert
een T-stuk achter de impuls klep van de water ram waaraan hij de slang met
terugslagklep en een afvoerleiding koppelt.
De effectiviteit van het water ram gedeelte is nu minder, omdat
het water achter de impuls klep meer weerstand ondervindt.
De kraan van het lage vat gaat open en de water ram
begint weer te tikken.
De frequentie
is hoger. Terwijl water uit de vijver wordt opgezogen, begint er water
in het vat in de slaapkamer boven te stromen.
Als de waterram alleen anderhalve liter water per minuut zou
oppompen, dan zuigt de zuigpomp een halve literwater op en pompt de
waterram een liter water naar boven.
Met de
standaard, gemakkelijk verkrijgbare slangen, kleppen en koppelingen kan
iedereen de Breurramen de Breur-zuigpomp gemakkelijk nabouwen.
In een tijd
waarin milieuvriendelijkheid en duurzaamheid volop aandacht krijgen,
kunnen ze een nuttige bijdrage
leveren.
Breur pomp op
internet
De Werkgroep
Ontwikkelingstechnieken aan de Universiteit Twente
Van een kennis ontvingen we volgende info, ideaal voor de "zelfvoorziener"!
Een Rayburn fornuis kan meer dan alleen
koken
Rayburn fornuizen, vele kennen deze cookers beter
onder naam AGA, een zusterorganisatie.
Het is een romantische droom voor vele kookfanaten. Als je deze
enorme fornuizen ziet denk je niet direct aan duurzaamheid.
Ik ben op nader onderzoek uitgegaan en ben onder de indruk.
Een Rayburn is namelijk meer dan alleen een kooktoestel. Het is het
hart van je huis.
Op keukengebied valt er qua duurzaamheid nog een wereld te
winnen.
Steeds meer fabrikanten passen hun
productieproces aan op de roep om duurzaamheid.
Een aantal van hen doet dat echter al jaren zo ook Rayburn.
Een Rayburn is ontworpen door technici en wordt door
vakmensen met de hand gebouwd.
Het
fornuis wordt sinds 1946 vervaardigd, altijd voor 70% uit gerecyclede
materialen en met het oog op levenslang gebruik.
Alles aan een Rayburn verwijst naar een oog voor detail,
kwaliteit en vakmanschap. Het is een Engelse klassieker die de tijd
doorstaat. Elke dag dat je hem gebruikt wordt hij mooier.
Houtgestookt fornuis
De
houtgestookte Rayburn 300W en 345W zijn synoniem voor milieuvriendelijke
verbranding.
Hout is immers de meest
duurzame, vervangbare basisbrandstof. De verbranding van hout is CO2
neutraal.
De hoeveelheid kooldioxide
die aan de atmosfeer wordt afgegeven, is identiek aan de hoeveelheid die
zou zijn vrijgekomen als het stuk hout op de grond in het bos zou zijn
weggerot.
En niet te vergeten:
wat gaat er boven de gezelligheid van een houtvuur? De Rayburn is
dankzij de indirecte warmtetechnologie een belangrijke bron van stabiele,
natuurlijke en regelbare warmte in huis.
De warmte wordt door straling van het vuur overgebracht naar de
zware gietijzeren onderdelen van het fornuis die deze warmte
vasthouden.
Het gebruik van houtblokken is schoon,
efficiënt en voordelig.
De heerlijke
houtgeur krijg je er als bonus bovenop.
Centrale verwarming en warm water
Daarbij is de 345W is niet alleen een fornuis. Het doet ook
dienst als centrale verwarming en voorziet in gloeiend heet
water om te koken. Vooral dit laatste is met het oog op duurzaamheid
interessant. Vooralsnog is Rayburn een van de weinigen die dit aanbiedt
op de markt.
Er zijn bijvoorbeeld wel
houtkachels met waterreservoir dat dienst kan doen als boiler, maar dat
is geen fornuis.
En er zijn wel fornuizen
die ook een boiler kunnen verwarmen, maar die bieden niet de optie ook
de cv er op aan te sluiten.
De
houtgestookte Rayburn fornuizen hebben een waterreservoir datdoor
de vlammen van het hout word verwarmd, waardoor het warme water
gebruikt kan worden om rechtstreeks radiatoren en/of vloerverwarming
en een boiler te voeden.
Het
fornuis heeft een kantelklep waarmee de warmtetoevoer gereguleerd
kan worden. Als u bijvoorbeeld kookt zet u de klep zodanig dat de
warmte voornamelijk naar de ovens geleid wordt. Als u het fornuis niet
nodig heeft, bijvoorbeeld s nachts, zet u de klep maximaal op de CV.
De kantelklep kan ook op een stand halverwege of een kwart worden
gezet, zodat een gelijkmatige verspreiding van de warmte gegarandeerd
is, zowel voor CV als fornuis.
Een
Rayburn is er voor de echte kookgek. Een voor de hand liggende keuze in
elke woning waar een minimale belasting van het milieu, praktisch
modern comfort en goed, gezond eten hoog op de agenda staan. En het
meest duurzame is misschien wel.. een Rayburn koop je voor het leven!
Meer weten over de Rayburn ga dan naar de site van Rayburn
fornuizen!
Met
deze nieuwsbrief informeren we je graag over de actuele
ontwikkelingen... Voor meer informatie over Nieuw Bewust Nederland,
verwijzen we je graag naar onze website.
1e
Spraakmakende openbaring, vrije energie voor iedereen
Het
is zover: de "motor die loopt op water is
een feit.
Het
lijkt te mooi om waar te zijn, maar de praktijkresultaten spreken
boekdelen. HIJ WERKT! Het is nu tijd om de volgende stap te gaan
zetten. Vrije energie wordt voor iedereen beschikbaar!
Nu
al gemiddeld 50% minder brandstofverbruik
In
de afgelopen jaren is hard gewerkt aan het ontwikkelen en
optimaliseren van een waterbrandstofcel voor benzine en
dieselmotoren. De waterbrandstofcel loopt op gedestilleerd water
en reduceert het brandstofverbruik met 30-70%.
De
kosten voor de brandstofcel voor een personenauto bedragen
inclusief de professionele inbouw circa 1.500,- exclusief BTW.
Een
eenvoudige rekensom laat zien dat deze eenmalige
investering zich terug laten verdienen in 25.000 kilometer.
Doordat
de brandstofcel nagenoeg onderhoudsvrij is en geen bewegende delen
bevat is de levensduur ervan nagenoeg onbeperkt.
Het
is mogelijk deze cel over te bouwen in een volgende auto.
100%
vrije energie voor thuisgebruik
Uit
onderzoek blijkt dat door optimalisatie van de brandstofcel het
mogelijk is dat motoren 100% op water lopen.
Momenteel
wordt gewerkt aan een kwalitatieve oplossing voor thuisgebruik.
De
prognose is dat de kosten voor een volledig integraal systeem voor
thuisgebruik circa 3.500,- gaan bedragen.
In
dit systeem worden de brandstofcel, de generator en de productie van
gedestileerd water aan elkaar gekoppeld in een onderhoudsvrij
systeem.
De
generator levert voldoende energie voor
alle
functies in en om het huis.
Tegenwerking
of medewerking vanuit bedrijfsleven en politiek?
Het
is natuurlijk op zich verwonderlijk dat deze technologie die al jaren
bekend is en nog niet wereldkundig en voor iedereen bereikbaar is
gemaakt.
Wij
erkennen dat er grote strijdige belangen bestaan bij de
energieleveranciers.
In
de praktijk zijn de laatste jaren veelbelovende initiatieven monddood
gemaakt of door middel van octrooirecht aan de bevolking onthouden.
De
schade die onnodig wordt veroorzaakt aan de natuur is een schandelijk
feit. Wij beschouwen dit als een misdaad tegen de mensheid en
natuur.
Dit
nieuws gaat naar buiten!
Deze
waarheid mag niet langer worden genegeerd door het bedrijfsleven en
de politiek. Het is in het belang van iedereen dat wij onze
maatschappij onafhankelijk wordt van olie en gas.
Vrije
energie maakt de mens vrij.
Vrije
energie heeft daarnaast geen CO2 uitstoot.
Vrije
energie maakt alles voor iedereen betaalbaar
Het
doel is dat vrije energie volledig kosteloos wordt.
Veel maatschappelijke en technologische innovaties worden
hierdoor mogelijk.
Wanneer
we kijken naar de producten om ons heen, dan blijkt dat de kosten van
de grondstoffen vaak slechts 10% bedragen maar dat de kosten
voor energie 90% zijn.
Dit
zet je aan het denken!
Bundeling
van krachten
Vrije
energie voor iedereen is één van de thema's waar Nieuw Bewust
Nederland zich op gaat richten.
NU
is de tijd om al deze themas aandacht te geven.
Vrije
energie is de basis om alle grote veranderingen te
realiseren die maatschappelijk noodzakelijk zijn.
Inmiddels
hebben zich veel mensen gemeld die kunnen bijdragen om vrije energie
voor iedereen beschikbaar te maken.
In
het hele land zijn er mensen die werkzame modellen hebben.
Wij
willen alle mogelijkheden onderzoeken en alle kennis samenbrengen om
tot een kwalitatief en financieel aantrekkelijk product te komen.
Wij
doen hierbij een oproep aan alle mensen die essentiële informatie
en een werkend model hebben ontwikkeld.
Naast
de brandstofcel willen we ook alle kennis op het gebied van
flux-switching en magneetmotoren samenbrengen zodat de productie van
werkende modellen ontwikkeld kan worden.
Nieuw
Bewust Nederland bereidt een bijeenkomst voor waar we de brandstofcel
graag demonstreren en we samen nadenken over hoe we vrije energie
voor iedereen bereikbaar kunnen maken.
Indien
je op de hoogte gehouden wilt worden over wanneer en waar we samen
komen, dan horen we het graag van je.
