Composttoilet

Vroeger had men nog geen wc's die op een rioleringssysteem waren aangesloten. Men ving de menselijke uitwerpselen op in een beerput. Beer is een oude benaming voor poep.

Boven die put was een poepdoos! gebouwd, dat was een bankje met een gat erin. De beerput was een simpel verzamelvat,die regelmatig geleegd moest worden (met een emmer aan een stok), en de inhoud werd dan weer door de boeren gebruikt om hun land te bemesten. Een beerput stonk en was niet erg hygienisch te noemen.Daarom bevond deze zich meestal buitenshuis.

Voor binnen gebruikte men dan een poepstoel, waarvan de inhoud weer in de beerput werd geleegd. Ook keukenafval werd in de beerput gegooid.

Een ander systeem, die enigszins lijkt op een beerput, maar die bij correct gebruik, nooit geleegd hoeft te worden is de septische put of tank.

Dit is een ondergronds opvangvat met een tussenschot, en een overloop. In dit systeem zinken of drijven de vaste bestanddelen (slib) om achter te blijven in de tank, terwijl de vloeistoffen (water en urine) via een overloop met filter naar een sterfput of een ander afvloeiingsysteem gaan.

Een sterfput is een put zonder vaste bodem,dus het water verdwijnt gewoon in de grond. Het afvloeiingsysteem kan ook bestaan uit pijpen, die het water gewoon ergens lozen.

Het slib,wat achterblijft in de septische tank, wordt op een natuurlijke wijze door bacterieën afgebroken. Bij correct gebruik hoeft een septische tank nooit geleegd te worden. Laat je er echter teveel water doorvloeien, door er badkamer, keuken, wc en soms zelfs regenpijpen op aan te sluiten, dan krijgen de bacterieën te weinig tijd om hun afbrekende werk te doen, en dan eindig je met een tank vol met stinkende blubber die geleegd zal moeten worden.

Ook het door de gootsteen gooien van agressieve schoonmaakmiddelen en het gebruik van toiletverfrissers doodt het natuurlijke bacterieleven in de tank.

Mocht het verteringsproces in de tank stil komen te liggen, dan kun je speciale opstart-producten door het toilet spoelen. Maar af en toe een bakje yogurt doorspoelen heeft precies hetzelfde effect.

Het is beter als het water uit badkamer en keuken eerst door een zeepbak gaat, die alle vetten van het water isoleert.

Deze bak dient dan wel regelmatig geleegd te worden.

Het composttoilet, of te wel droogtoilet, is een wc die je niet met water doorspoelt, maar waarin de uitwerpselen met natuurlijk materiaal worden bedekt. Van menselijke poep kan een goed bruikbare compost worden gemaakt.Dit noemt men humanure. In principe lijkt een droogtoilet op de ouderwetse beerput, met twee belangrijke verschillen.

De beerput bevond zich meestal ondergronds en in het composttoilet vindt het verteringsproces bovengronds plaats, en in een composttoilet bedekt men de uitwerpselen met droog absorberend materiaal, waardoor het niet stinkt.

Men kan de urine via een buisje met filter laten afvloeien in het riool of septische tank, of direct in de grond (urine is steriel en bevat geen schadelijke bacterieën),of apart opvangen om tevens als meststof te gebruiken of men kan de urine gewoon mee laten composteren.

Bij het laatste dient het composttoilet wel vaker geleegd te worden en is het ook veel zwaarder om te verplaatsen.

Composttoiletten zijn tegenwoordig gewoon te koop,maar een simpel droogtoilet is ook makkelijk zelf te maken.

Je hebt een vrij grote emmer of bak nodig. Daar kun je dan een ombouw om heen maken met een wc-bril en een deurtje aan de voorkant. En daarnaast zet je een bak met een natuurlijk, fijn en droog materiaal met een schepje erin. Je brengt eerst een bodemlaagje van het bedekkende materiaal aan in de emmer. En het toilet is klaar voor gebruik.

De uitwerpselen worden niet weggespoeld, maar bedekt met het materiaal, waarbij houtvijzel of fijn zand het beste is. Maar je kunt ook droge aarde, denne- of sparrenaalden, gedroogde bladeren,gehakseld stro of hooi, zaagsel, houtas, natuurlijke kattenbakvulling etc. gebruiken.

Als het maar droog en composteerbaar is, en het de uitwerpselen goed bedekt. Wc papier mag trouwens gewoon in het toilet gedeponeerd worden. Maar tampons en maandverband niet, dat hoort ineen apart bakje.

Als de emmer bijna vol is, is het tijd om hem te legen. Om het tillen te vergemakkelijken, kun je wieltjes onder de emmers bevestigen. Hoe groter de emmer, hoe minder vaak je hem hoeft te legen (zonder urine is dat, voor een gezin van 4 personen, eens per week (kleine emmer) tot zelfs een paar maanden (grote emmer of bak).

De inhoud kun je kwijt in de groenbak, of je kunt het zelfcomposteren door het op de composthoop te gooien. Vang je echter ook urine op in je toilet, dan moet een kleine emmer al snel elke dag geleegd worden. Het legen is dan ook veel viezer.

Bevat je emmer alleen maar poep en droog materiaal dan leeg je de emmer vrijwel schoon, is het echter gemengd met urine dan blijft er nog wel eens wat plakken aan de binnenkant. Dus het is stukken makkelijker als je de urine laat afvloeien, met een buisje of door een dubbele emmer te maken ( de bovenste met gaatjes en de onderste voor de urine-opvang).

Na het legen maak je de emmer even schoon en je plaatst hem terug meteen nieuwe bodemlaag. Je kunt ook verschillende emmers met passende deksels gebruiken en als een emmer vol is haal je hem uit je wc, doe je het deksel erop en die zet je vervolgens ergens weg om door te composteren.

Om er zeker van te zijn dat alle schadelijke bacterieën zijn vernietigd, laat je dat dan zeker een  jaar composteren. En dan hou je dan een droge naar bosgrond ruikende compost aan over.

Voordelen van het droogtoilet:

-een droogtoilet stinkt niet, en je hebt dus ook geen spuitbussen, toiletblokjes etc nodig.

- het is geluidloos

- je hebt geen rioolaansluiting nodig

- geen waterverspilling

- goedkoper dan een spoeltoilet (i.v.m. waterbesparing)

- milieuvriendelijk

- je kunt er ook ander afval in kwijt, b.v. keukenafval (als je het maar bedekt)

- je houdt er goede compost aan over

Nadelen vaneen droogtoilet :

- het systeem aan je gasten moeten uitleggen en ze overtuigen dat het niet vies is

- het legen kan (afhankelijk van de grootte) vrij zwaar zijn

- heb je een feestje met veel gasten dan moet je regelmatig controleren of de emmer gewisseld moet worden

Waarom zou je urine apart opvangen ? Omdat ook urine uitstekend als natuurlijke meststof is te gebruiken.

Zo zou je b.v. een pispot of pisemmer elke dag kunnen legen in een speciale gesloten verzamelbak.

De urine laat je daarin 28 dagen fermenteren en dan is het klaar voor gebruik.

Meng de urine, die ondertussen flink naar ammoniak stinkt, met evenveel wateren giet of spuit dit over je moestuintje, eventueel met nog wat houtas erbij.

Behalve dat het goede voeding voor je gewassen is, bestrijdt het ook schimmels.

De urine dient echter wel vrij te zijn van medicijnen (met name anti-biotica) en bij voorkeur zonder bloed sporen.

Dus mensen die medicijnen gebruiken, en vrouwen die ongesteld zijn, zouden zolang ergens anders moeten plassen. (b.v. in het composttoilet).

Vind je het een vies idee ? Weet dan dat urine stikstof, fosfaat en kalium bevat, net zoals kunstmest.

Bovendien wordt menselijke urine in veel delen van de wereld als mest wordt gebruikt, met name in Afrika en Zuid-amerika, en die gewassen eindigen regelmatig in de schappen van de westerse supermarkt. En dierlijke urine en mest wordt vrijwel overal gebruikt. Uiteindelijkis de mens ook een zoogdier, net zoals de koe en het paard.

Waarom composteren

Ideale plantenvoeding:  In de natuur wordt de ontlasting van dieren vanzelf opnieuw gebruikt. Het is ideale plantenvoeding bevat nuttige mineralen en spore-elementen. Het maakt, anders gezegd, onderdeel uit van de eeuwige natuurlijke kringloop.

Geldt voor menselijke faecaliën niet hetzelfde?

We kunnen ons dat moeilijk meer voorstellen: ons huidige rioolstelsel voert onze ontlasting zo snel mogelijk af, alsof het vergif is.

Natuurlijk: onze faecaliën kunnen schadelijke ziektekiemen en parasieten bevatten. Daarom is het belangrijk dat we daar op een juiste manier mee omgaan. Maar betekent dat noodzakelijk een peperduur rioolsysteem, waarbij ook nog eens heel veel water wordt verspild?

Willen we de menselijke ontlasting ook onderdeel maken van de natuurlijke kringloop, dan hebben we helemaal geen spoelwater nodig. En we kunnen toch beschikken over hygiënische, comfortabele sanitaire voorzieningen.

In een composttoilet composteren onze faecaliën, net als in de natuur, tot een gezonde, bruikbare compost. Het enige wat we daarbij nodig hebben, net als bij een composthoop, is voldoende plantaardig materiaal (stro- of hennepsnippers), voldoende vocht en zuurstof. Het resultaat: een droge, naar bosgrond geurende compost.

Na een seizoen na-composteren op de composthoop kan deze compost zonder risico in de moes- of siertuin verspreid worden.

* Genoeg koolstof bevattende delen zoals gehakseld stro of, nog beter, hennepsnippers, die de stikstof in de faecaliën binden en die een teveel aan vocht opnemen

* Zuurstof want compostering is een aeroob proces. De micro-organismen die onze faecaliën omzetten in compost kunnen hun nuttige werk alleen doen als ze voldoende zuurstof krijgen. Daarom wordt het composttoilet, net als een composthoop, eens in de driekwart jaar gekeerd. En een filterslang zorgt ervoor dat een eventueel teveel aan vocht kan worden afgevoerd

* Warmte: daarom plaatsen we een composttoilet in een ruimte waar het niet kouder dan 10 graden Celsius wordt.

Bij een temperatuur onder de vijf graden is de activiteit van micro-organismen nog maar heel gering. Elke tien graden die de temperatuur stijgt, verdubbeld het bacterieleven.

Overigens: na het keren van een composttoilet, als er weer voldoende zuurstof in de faecaliënmassa is, stijgt de temperatuur tot zestig tot zeventig graden. Dat is de temperatuur waarbij de micro-organismen het allerhardst kunnen werken.

* Hoe zit het met de lucht? Stinkt zo een composttoilet niet vreselijk? Nee. Zelfs wie zijn hoofd tot vlak bij de zitting van een composttoilet brengt zal merken dat er niets te ruiken is. Dat kan ook niet, want een lucht afvoerbuis met een klein elektrisch ventilatortje zorgt ervoor dat alle nare luchtjes voortdurend uit het toilet worden weggezogen. Zelfs direct nadat iemand op het toilet geweest is ruik je niets. Dat kun je van een spoeltoilet niet altijd zeggen

* En met de hygiëne? In een goed composttoilet komt gerijpte compost niet in aanraking met het verse materiaal. Na de eerste fase van verzamelen en voor composteren volgt een tweede fase van composteren en na rijpen.

Na het keren van het composttoilet worden eventueel in de massa aanwezige ziektekiemen gedood onder invloed van de reeds genoemde hoge temperatuur.

Omdat de rijpe compost mogelijk nog schadelijke coli-bacteriën kan bevatten moet deze na het legen van het composttoilet nog een seizoen verder rijpen op de composthoop.

Daarna is het materiaal volkomen onschadelijk voor de gezondheid.

Het eventuele teveel aan vocht, dat in de eerste fase via een filterslang uit het toilet weg kan stromen, kan op volkomen hygiënische wijze worden afgevoerd.

Bijvoorbeeld via de afvoerbuis van het fonteintje in de toiletruimte, of met een slang naar een elders gelegen composthoop.

De faecaliën van fase één worden verzameld in het eerste compartiment van het composttoilet, recht onder de zitting. Veel mensen vinden het niet prettig om van bovenaf tegen die massa aan te kijken. Een klep, vlak onder de bril, die zich opent zodra men plaatsneemt en die met een hendel weer gesloten wordt, ontneemt de gebruiker dit kwalijke uitzicht. Deze klep houdt bovendien eventuele nieuwsgierige vliegjes tegen, die, als ze de kans krijgen, graag eitjes leggen binnenin het composttoilet. Mochten er plotseling toch wat vliegjes zijn, dan kunnen ze afdoende bestreden worden met een natuurlijk bestrijdingsmiddel.

* Waarom liever geen riool? Een gezin van vier personen produceert in een composttoilet per jaar slechts ruim een halve kruiwagen gecomposteerde faecaliën.

Datzelfde gezin gebruikt met een spoeltoilet jaarlijks maar liefst 160 kuub drinkwater (gemiddeld) om dat kleine beetje weg te werken. In de rioolzuiveringsinstallatie moet dit water, inmiddels vermengd met al het andere (ook industriële en dus zwaar vervuilde) afvalwater, gezuiverd worden. Het rioolslib, dat eruit gefilterd wordt, is chemisch afval.

Moderne, aangepaste installaties halen ook de fosfaten eruit, waardoor de hoeveelheid slib verdubbelt. Het vermoeden bestaat dat rioolzuiveringsinstallaties virussen van allerlei ziektes kunnen verspreiden. Het rioolstelsel voert bovendien in snel tempo regenwater en weggepompt grondwater af waardoor goed drinkwater - zelfs in ons waterige landje - schaars en duurder wordt.

Bijgevoegd: enige Youtube filmpjes >>> hoe maak ik zo'n toilet?

http://www.youtube.com/watch?v=suZC3hGdosQ&feature=player_embedded

http://www.composttoilet.be/

http://www.pixagogo.be/8145095209