Zelfvoorzienend leven - gezondheid - groei - OVERVLOED!
28-02-2011
Zeteltjes van levende wilg - Levende haag ...
Teamwork:
Zeteltjes van levende wilg Levende haag ...
Zondag
27 februari 10 u ... bar koud want er staat een westenwind ... maar
we zijn allen op post om deel te nemen aan onze Workshop: Zeteltjes
maken van levende wilg - Levende haag
Allemaal
in groepjes aan het werk zodat we later konden wisselen en ieder de
knepen van de vlechttechniek kon uitproberen.
Eigenlijk
niet te geloven hoe je uit het niets zulke mooie dingen kan creëren
In
een sleuf worden de stekken van de wilg op een afstand van 12 cm
schuin gestoken, van daaruit kan het aanbinden beginnen, een geduldig
werkje ...
zeker
op de kille grond en met de wind in het aangezicht!
Ook
de mensen die de windschermen/takkenwal creërden deden puik werk ...
meestal had met veel fors nodig om de takken in de juiste richting te
manoevreren!
Zoals
jullie zien, goed ingepakt en dan maar springen en op de takken gaan
zitten
En
zo ziet het er achteraf uit ... we hebben er 2 Elfjes laten in
plaatsnemen ...
De levende haag ... gezien en goedgekeurd!
En nu wachten op de jonge scheutjes ...
Een
mooie dag ... veel geleerd en vooral ... een mooi TEAM!
Queensland,
Australië. Midden
in een tropische vruchtenjungle kijk ik verwonderd om me heen: 17
soorten bananen, 3 soorten passievruchten, sinaasappelen, mango`s,
sterfruit,
lychee`s
grapefruits, mandarijnen, jackfruit, Japanse kersen, eetbare bamboe,
ananas, etc.
Ik
sta in één
grote eetbare jungle.
Naast mijn verwondering zijn er ook veel dieren die van dezelfde
jungle genieten. Possums op jacht naar bananen, bush-turkeys die de
gevallen passievruchten opeten en vlinders zo groot als mijn hand,
die langs vliegen.
Het
is vreemd om te horen dat deze
oase 10 jaar geleden nog grasland was.
Het strakke kort gemaaide gazon van de buren laat precies zien hoe
dit tropische fruitwoud er vroeger uit moet hebben gezien. De
eigenaars leggen me uit dat ze het stuk land opgebouwd hebben met
behulp van Permacultuur.
Permacultuur ??, vraag ik.
Wat
is Permacultuur?
Permacultuur is een
afkorting van permanente agricultuur en permanente cultuur. Het is in
de jaren 70 ontwikkeld aan de universiteit van Tasmanië, Australië
door Bill Mollison en David Holmgren.
De bedenkers hebben
permacultuur ontwikkeld om oplossingen te vinden voor een groot
aantal problemen die een monocultuur landbouw met zich meebrengt.
Het grootste
probleem van de huidige landbouw is het enorme verbruik van
fossielebrandstoffen als olie en aardgas. Voor elke
calorie output aan voedsel die er geproduceerd wordt zijn er 10 tot
100 caloriën aan fossiele brandstof aan input nodig. Met het
schaarser en daarmee duurder worden van fossiele brandstoffen is dit
landbouwsysteem daarom op de lange termijn niet houdbaar.
"Het
is vreemd om te horen dat deze oase 10 jaar geleden nog grasland
was."
Maar er zijn meer
problemen. Monocultuursystemen zijn uitermate gevoelig voor
ziektes door het grote gebrek aan natuurlijke diversiteit in het
systeem.
Dit probleem heeft
zich in Nederland/België zowel in gewassen als in de veestapels de
afgelopen jaren vaak laten zien met preventieve massavernietinging
van miljoenen kippen, varkens, geiten en koeien tot gevolg.
In Australië
namen daarnaast verwoestijning en bodemerosie schrikbarende vormen
aan. En als laatste zijn problemen, zoals kunstmest dat het
grondwater vervuilt en het gebruik van te veel bestrijdingsmiddelen
met bijensterfte tot gevolg wereldwijd een groot probleem.
Permacultuur heeft
voor deze problemen oplossingen gevonden door de ecologische wetten,
die opgaan voor een natuurlijk ecosysteem te bestuderen. Aan de hand
van deze principes wordt een systeem ontworpen wat functies heeft
voor de mens, bijv. voedselvoorziening, met de veerkracht van een
natuurlijk ecosysteem.
Hierin verschilt
permacultuur dan ook van biologische landbouw. Permacultuur is een
ontwerpsysteem. Je ontwerpt de natuur letterlijk om de mens heen en
beschouwt de mens als onderdeel van het gehele ecosysteem.
Hoe
werkt het?
Een
permacultuursysteem wordt gemaakt door te kijken naar de drie
ecologische hoofdfactoren: zon, water en wind, en hoe deze in het
systeem kunnen worden geïntegreerd met inachtneming van
bodemstructuur en -reliëf. In Nederland is het belangrijk om het
permacultuurontwerp zo te maken dat er veel zon wordt ingevangen en
dat sterke winden worden omgeleid.
In droge landen
worden de ontwerpen vooral gemaakt voor optimaal wateropvang en
-behoud. In Jordanië vlakbij de dode zee zijn ze bezig een stuk
woestijn te vergroenen met behulp van een goed ontworpen
permacultuursysteem en met succes. Dit kan bekeken worden in de korte
film Greening the Desert die je hier kunt zien >>> http://www.youtube.com/watch?v=sohI6vnWZmk
Een uitgebreide
uitleg over de ecologische principes waarop permacultuur gebaseerd
is, is te vinden op de website www.permacultuurnederland.org waar een
gratis downloadbare cursus geïnteresseerden bekend maakt met de
belangrijkste ontwerpprincipes van permacultuur. Van deze website
komen ook de volgende voorbeelden:
De
Zonnecirkel
Op dit
bovenaanzicht staan een aantal bomen met eromheen struiken in een
halve cirkelgericht op het zuiden.
Hierdoor
concurreren de bomen zo weinig mogelijk met elkaar om het licht.
Daarnaast wordt de noordenwind om het systeem heen geleid waardoor
de warmte opgevangen wordt op de plaats waar het water is. Het
water wordt hierdoor sneller warm en kan goed dienst doen als een
zwemplaats voor mensen. Door slim te ontwerpen levert dit
permacultuursysteem winst op voor de planten die erin staan en voor
de mensen die er gebruik van maken.
Mulchen
Een ander typisch
permacultuurbegrip is mulchen. Mulchen is het bedekken van de
zwartegrond met organisch materiaal. Doordat de grond
bedekt wordt met organisch materiaal zoals bladeren, stro, dode
plantenresten, zaagsel, etc. kan er geen licht bij de grond komen
waardoor onkruid minder snel ontspruit en minder snel groeit.
Daarnaast houdt het
dode organische materiaal goed vocht vast waardoor de bodem mindersnel uitdroogt als de zon fel schijnt.
In de winter
beschermt deze laag de wortels tegen vorstschade. En als laatste
beginnen micro-organismen het dode organische materiaal te
verteren en wordt dit afval omgezet in voedingstoffen voor de
plant waar het omheen ligt. Mulchen heeft dus vele voordelen en
het scheelt ook nog eens veel schoffelwerk.
Oude,
lokale en nieuwe kennis
Permacultuur
is een nieuwe term maar is een ontwerpsysteem wat zowel oude
als lokale kennis integreert in het ontwerp. De Romeinen plantten in
de gebieden die ze net veroverd hadden hazelnootstruiken, tamme
kastanjes, fruitbomen, etc.. Zo richten ze nieuw veroverde
gebieden in voor het voortbestaan op de lange termijn.
Een andere
interessante techniek werd al gebruikt door de Azteken en is erop
gericht planten die positieve effecten op elkaar hebben bij elkaar te
zetten. Eerst worden er maïszaden geplant, als deze rond de 30 cm
hoog zijn worden er bonen bij gezet, bonen hebben bacteriën in de
wortels zitten die stikstof, een belangrijke meststof, uit de lucht
binden. Deze stikstof bemest de maïs, de bonen gebruiken de maïs
als klimstok.
Als laatste
worden er pompoenen tussen gezet, deze kruipen over de grond en
met hun grote bladeren zorgen ze ervoor dat weinig licht op de grond
komt zodat onkruid niet goed kan groeien. Zo helpen al deze planten
elkaar in de groei.
Duurzame
oplossingen zijn niet langer een keuze maar noodzakelijk aan het
worden voor het voortbestaan.
Ook nieuwe kennis
wordt nuttig in permacultuursystemen geïntegreerd. Druiven,
kiwi`s of andere klimplanten kunnen goed bij een serre worden
geplaatst. In de zomer hebben ze veel bladeren die voorkomen dat er
te veel zon naar binnen schijnt en daarmee dat het te warm wordt.
In de winter hebben
deze planten hun bladeren verloren en kan de zon prima de serre
verwarmen. Zo neem je plantengroei mee in het systeem en is het huis
letterlijk onderdeel van het ecosysteem.
Permacultuur maakt
ook zeker gebruik van nieuwe technieken die duurzame oplossingen
bieden. Zonnepanelen, efficiënte wateropvang en
distributiesystemen zijn hier goede voorbeelden van.
Permacultuur beperkt zich niet alleen tot het verbouwen van
voedsel maar heeft ook takken in de bouw van huizen,
wijkontwikkeling, sociale interactie etc. Het staat immers voor
permanente agricultuur en permanente cultuur.
Successen
In Australië is
permacultuur al een tijd een ingeburgerd begrip, in Amerika en
Engeland is het ook goed bekend. In niet Engelstalige landen is
permacultuur langzaam maar zeker aan het doordringen. Mede omdat het
door de wetenschappelijke wereld samen met agroforestry wordt gezien
als een reële oplossing voor het milieuvraagstuk waar de mensheid
komende jaren telkens dieper en dieper in zal worden gedrukt.
Duurzame
oplossingen zijn niet langer een keuze maar noodzakelijk aan het
worden voor het voortbestaan.
In Nederland zijn
een aantal zeer interessante voorbeeldprojecten te vinden. Het eerste
project ligt vlakbij het station van Culemborg, is 24 hectare
groot, en biedt plaats aan 250 duurzaam gebouwde woningen; het
project genaamd Eva Lanxmeer maakt onder andere gebruik van de kennis
uit permacultuur. Het is in volle ontwikkeling en zeer de moeite van
het bekijken waard.
Een ander mooi
project gebaseerd op permacultuur is de Bikkershof in Utrecht. Dit
project is in 1979 opgestart nadat twee oude garagebedrijven
vertrokken en de buurt de handen ineen sloeg.
Inmiddels is dit een
prachtig groengebied waar de bewoners elkaar vaak tegenkomen in het
gezamenlijke groen. Het is een gezellig dorp in het midden van de
stad.
Afsluiting.
Aha.. dus dat is
permacultuur. Na de heldere uitleg van Rene en Lorraine van Raders
over permacultuur krijg ik nog iets heel anders te horen. Rene was
-voordat hij zich bezig hield met permacultuur- hoofdmanager van de
grootste Mc Donalds in Nieuw Zeeland, in Oakland. Lorraine was
secretaresse. De switch van levenstijl hebben ze gemaakt nadat ze
vijf jaar met zijn tweeën per fiets door de wereld hadden gereisd.
Toen ze in Australië
aankwamen bleek Lorraine zwanger te zijn en hebben ze zich hier op de
Atherthon Tablelands in Queensland gesetteld. Beide hebben nu een
parttime baan bij de locale brandweer, zetten zich in voor veel
groenontwikkelingsprojecten in hun buurt en hebben twee vrolijke
zoontjes.
Het is grappig te
bedenken dat mensen die zo`n andere levensstijl hadden een totaal
nieuwe keuze hebben gemaakt en zich nu bezighouden met zaken waar ze
echt om geven en plezier aan beleven.. Ja,
zegt Rene: Hoe
we ecosystemen moesten afbreken wisten we al aardig, maar met behulp
van permacultuur weten we nu hoe we ze weer op kunnen bouwen en dat
is erg positief.
Een gratis
downloadbare cursus die de basisprincipes van permacultuur uitlegt
en een database met
meer dan 250 eetbare planten en paddenstoelen die
in Nederland groeien zijn te vinden op
de site van Permacultuur Nederland (HIER)
N.B. Dit stuk mag
vrij door iedereen gebruikt worden voor publicatie om permacultuur
meer bekendheid te geven. En voor aanvullende informatie kun je
contact opnemen met:
De
tuin ligt er nog frisjes bij, de pompoenen (tjes) die zichzelf
zaaiden via E.M. Hebben reeds een bestemming gevonden op een tafel
als garnituur ... stilaan zullen ze één voor één verdwijnen in
lekkere soep!
Bij
inspectie van de struiken zie ik daar warempel kalebassen hangen
... en of ik die zaaide ... maar deze verrassing vind ik wel
welgekomen, en hopelijk worden ze groot!
De
oost Indische kers nam natuurlijk weer heel de toren in beslag, heb
me er al aan overgegeven dat ie alles overwoekerd, het heeft ook zijn
charmes!
Aan
het raam, in een bloembak doet een late augurkplant zijn best om nog
wat nakomelingen te geven ... en met succes, beter laat dan niet!
De
Sunberry rijpt nog steeds, maar blijft groen, dat is even wennen,
normaal worden ze zwart ... maar ze zijn dan wel érg lekker!
Zaden
worden verkocht/geruilt/geLETSt!
Nu
Rozenbottel en Kweepeer in de potjes zitten, kunnen we noten rapen,
paddenstoelen zoeken en vooral genieten van deze zachte
herfstmomenten!
Een
boek wat ik terug vond, over confituren, opleggen, wijn maken, kortom
alles wat er te beleven valt in en met de natuur en haar vruchten,
en wat je doet wegdromen en genieten, alleen al door de kunde om het
fruit, de groenten, te presenteren in een mooie landschap ...
Geniet
van de Herfstdagen, ze zijn zo mild, zo charmant, evenals de Lente
wat nieuw leven brengt
De
bladeren ritselen onder mijn fietsbanden, hier en daar laveer ik door
een plas. De zon doet nog haar uiterste best om na te zomeren... Een
paddenstoelenwandeling brengt me naar het bos ... het voelt goed, de
heerlijke geur van het najaarsbos doet goed ...
Eigenlijk
ben ik niet onderlegd in paddenstoelen. Heb nu ook vernomen dat de
naam paddenstoelen komt van: slakken die rond de paddenstoelen
dralen en graag sommige delen ervan opeten. Anderzijds
zijn er padden in de buurt die de slakken opeten. Dan
denk ik bij mezelf: ben dankbaar, want deze zomer liep mijn tuin vol
kleine padden, dus padden eten de slakken op!
Ook
vernomen: als je de geur van amandelen ruikt, dan betekend dit dat er
cyanide aanwezig is, dus gif (in amandelen zit een hééél klein
beetje cyanide blijkbaar!)
Stinkzwam
De
sterke geur doet niet vermoeden dat deze paddenstoel ook eetbaar is.
Het heksenei, ontdaan van de sporenlaag, wordt gebakken opgediend en
geldt als afrodisiacum.
(moet zeggen dat ik het heksenei rauw geproefd heb en eht proefde
naar kool/schorseneer)
De
Kastanjeboleet
Deze is te
herkennen aan de fijn fluwelige, bij nat weer slijmerige hoed en de
standplaats in naaldbossen. Een zeer smakelijke soort, voor alle
gebruik geschikt. In sommige streken echter sterk radioactief belast.
Hij is zeer goed eetbaar. Eigenlijk vergelijkbaar met
Eekhoorntjesbrood. Verwisseling met de Bittere boleet kan weer
gemakkelijk ontstaan. Oppassen dus!
Eekhoorntjesbrood
Het
Eekhoorntjesbrood is wel de meest begeerde van alle eetbare
paddestoelen, en samen met de naaste verwanten altijd te herkennen
aan de bruine hoed en de eerst grijswitte, later via geel naar
olijfgroen verkleurende buisjeslaag.
Het
vroeg Eekhoorntjesbrood (Boletus reticulatus) groeit onder loofbomen
en onderscheidt zich door een lichter gekleurde, fijn fluwelige hoed
en een fijne overlangse nettekening op de steel.
Raar
de tomaten
rijpen niet zo goed af, buiten de blauwe
kerstomaatjes komen
ze met mondjesmaat de gele
op kop, gevolgd door de langwerpige
tomaten ... maar ze zien er alleszins lekker uit!Het slakkenbestand hebben we kunnen intomen ... de overvloedige regen kwam gelukkiglijk
erg laat!
En
kleine jonge pad
vind ik reeds 2 avonden in mijn keuken springen, ocharme dit dier is
het noorden kwijt denk ik dan en zet het pertinent op het terras! Een
pad kruist dus mijn pad .... veelbelovend misschien!
Ook de
egel zag ik op een zwoele
zomeravond passeren in de tuin, dus hij is er weer, trouwe bezoeker
dus!De
boontjes
zijn door de regen aan hun tweede bloei begonnen (dank je wel
boontjes), de bernagie
doet maar verder, de kolen
oh oh, de koolwitjes waren heel attent dit jaar en hun larven sieren
mijn kolen ...
Wat
me opvalt: de pompoenen
hebben veel meer mannelijke bloemen (staan op een steeltje, kan je
dus best verwijderen en opeten...lekker, vullen met een hartig
vulsel!) dan vrouwelijke ... dus niet zoveel pompoenen als je wel zou
denken, maar niet getreurd ...
De
tuinkaviaar (sunberry)
doet het goed ... alleen zat ik te wachten tot de bessen zwart werden
... doch ze werden geel en
overrijp hingen ze daar te hangen, tot ik ging proeven en ontdekte
...een exotisch smaakje, lekker!,
Dit is
een delicatesse
... zaadjes bijhouden en Letsen (ruilen) ...
De
aardappeloogst is niet je dat, had 1 soort die wel meeviel, maar die
werden op een strook gazon geplant om deze te vernietigen ... wat
goed lukte ...
De
laatste rode bietjes, wortels zijn gezaaid, de veldsla
komt ook reeds piepen!
En nu
... zaden verzamelen voor volgend jaar ...als tuinder zijn we
steeds bezig
Ach
al bij al ben ik tevreden, ik gaf,
en
er werd mij met gulle hand gegeven... dank je Moeder Aarde!
De
Oost indische kers heeft zijn beste tijd reeds gehad, spijtig,
normaal bloeit ie tot het vriest!
Zoals
je ziet heeft ie alles overgenomen op de aarbeitoren >>> de
grond die toegevoegd werd zat namelijk vol met zaden ... ze kwamen
her en der uit en overwoekerden het hele gebeuren ... en de droogte deed de rest!
Antibiotica
van de bovenste plank, eveneens de bloem
en en de zaden!
De
tomaatjes, de buitenslapertjes ... goeie stevige makkers, en nu
afwachten hoe ze afrijpen, een deel staan onder plastiekzakken, het
grote deel in een serretje ... dus keuze te over!
Staakbonen
en prinselijke boontjes, broederlijk naast mekaar!
Physalis
of ananaskers ... de vruchtjes zitten in lampionnetjes, je vindt ze
gewoonlijk terug bij de bakker op taarten!
De
Sunberry, eveneens uit de familie van de nachtschade ... geeft mooie
donkere bessen, je kan er confituur van maken ... ben benieuwd!
De
natuur heeft nog steeds een achterstand, die misschien wel kan
ingelopen worden ... maar alles is zoals het is ...
Ondertussen
is de aarbeitoren volledig overmeesterd door de Oost
Indischekers, er zaten érg veel zaden in de grond die ik
in de toren deed vandaar.
De
bosaardbeitjes beginnen hun eerste vruchtjes te geven ...
Verder
is er bovenop een augurk geplant, die naar ik hoop zijn weg
zal vinden in de hoogte (plaatste een draad zodat ie mag ranken!)
Ook
een gourgette/kallebas kreeg een plaatsje ...
Onderdaan
groeit dan weer een malva/kaasjeskruid ...
Dus
gewoon proberen en kijken wat er van komt ...
Tussen
de peultjes groeien de bernagie, ook verdwaalde
frambozen melden zich aan ... de goudsbloemen reppen
zich eveneens ...
Op een
stukje gazon dat ik niet kreeg omgespit werden er aardappels
gezet ... ze doen het goed, ondertussen is het gazon opgeruimt door
hen ...
De
bernagie floreert tussen de ajuinen en de
charlotettekes en verschillende soorten sla die vorig
jaar overleefden en terug uitschieten.
Hij
mag vrijelijk groeien, immers zijn bladeren zijn een erg goed
alternatief voor spinazie, en je hoeft het nooit meer te
zaaien... en lekker gekruid met wat kruiden en muskaatnoot
heerlijk!
Daartussen
zijn worteltjes en rode bietjes gezaait ... hou van een
natuurlijk allegaartje ... het geeft me een goed gevoel ... laat
alles maar groeien en je staat versteld wat er van onze zogezegde
onkruiden ook nog komt groeien!!!
Zo
vond ik kleine plantjes van tuinkers tussen het on-kruid, ook
molsla (paardenbloem), wortels van witlof die weer
groen lof geven(vorig jaar), ook ontdekte ik nagelkruid ergens
onder een struik, ook weer eetbaar onder de sla, het madeliefje
maakt zijn opwachting tussen al dat on-kruid ... en dit allemaal
eetbaar, wat een OVERVLOED een klein stukje tuin kan
geven ... daar mogen we oprecht dankbaar voor zijn!
Verder
staat er zevenblad, waar ik vroeger in het voorjaar zo voor
vocht om het uit de tuin te krijgen, en brandnetel ... samen
erg lekker en te gebruikenals spinazie ook in de soep.
En dan
zwijgen we nog over de Oost Indische kers die je écht moet
intomen of hij overwoekerd alles wel!
Dus we
kunnen niet anders dan gezonde sla gebruiken, en wat een
smaak!!!
Verschillende
soorten boontjes staan ook te pronken rond de bamboestokken,
de oerprei waarvan de wortels mooi afgegeten worden door een
mol(?) spijtig!
Verder
heb ik nog een circus staan, allemaal flessen waar ik broccolli
in zit en venkeltjes ... miniserretjes
Tomaatjes
en pepertjes krijgen een serre >>> dus meer daarover
volgende week!
Het zonnetje lacht weer,
de bloemen doen hun best om toch maar open te komen.De vogels
halen hun mooiste concert te voorschijn ... alles her-leeft!
Tijd dus om de tuin in te trekken ... nieuwe plannen te
maken. Het lijkt me een goed idee om de boomstam die mijn tuin siert een
andere taak te geven.
Het idee is gerijpt om er een groenten-/aardbeitoren
van te maken.
De dingen
die nodig zijn, stenen, steenslag, compost, goede
aarde ... en dan maar aan de slag ...
Schrik niet van het aantal
stenen dat je nodig hebt, ook niet van de composthoop die er in gaat!!!
Drie
kruiwagens is maar een begin ... wanneer het zakt steeds aanvullen
want planten hebben voedsel nodig ...
Twee kruiwagens steenslag, en
5 kruiwagens aarde ... besproeit met EM
Om het geheel een afgewerkt uitzicht
te geven, koos ik voor de laatste stenen een grotere steen die dienst
doet als afdeksteen!
Reeds geruime tijd groeien er in mijn
tuin kleine plantjes ... je mag een raden wat het is ... bosaardbeitjes!!!
Voor de winter haalde ik ze
tussen de stenen van mijn terras vandaan ... en of ze zich vermeerdert
hebben ... zeker en vast, ze groeien maar op...
Dus erg dankbaar om deze in de toren
te planten!
De
boomstam doet dienst als decoratieve medewerker .. hij mag aardbeien
dragen, die ik via een borstelsteel (waar ik 2 oogvijsjes in draaide),
in evenwicht laat hangen ... en ik moet zeggen,
hij doet dit goed ... en
het siert hem!
En zo zijn we dan aan de verdere aanplant van de
toren... bovenop staat er momenteel wat O.L.V bedstro, verder
komt er Oost Indische kers bij .. die zeler zal zorgen dat het
geheel een vol uitzicht krijgt ... tevens mooie bloemen geeft, en
waar blad, bloem en zaden kunnen van gebruikt worden.
Je hebt ze in vele kleuren... ze
kruisenonderling!
Oost Indsiche kers is een natuurlijk antobioticum:
de bloemen sieren onze koude gerechten tijdens vanf de zomer (ze
bloeien tot het vriest!), de bladjes kan je gerust onder de
rauwkost doen, het heeft een antibiotische werking, je kan er ook
tinctuur van maken!
De zaden die in de
zomer reeds komen, kan je op een kruidenazijn zetten en laten trekken,
het worden dan lekkere kappertjes die je weeral in verschillende
gerechten kan gebruiken!
Verder ga ik nog kruiden
planten, of wat er ook in mijn handen komt en waarvan ik denk, dat zou
het goed doen in de toren.
Hou jullie op de
hoogte van de vorderingen ...
Madre
Met dank aan Sven (van Transitie) voor de stenen, en
Angelina voor steenslag en de stenen ...
De
aardbeien toren is gemaakt van afval bestratingsmateriaal en is
bedoelt voor
mensen die of een kleine tuin hebben, maar het hele jaar door
toch hun
eigen groente willen kweken, of voor mensen die op een balkon wonen
en
ook zelf groente/aardbeien willen kweken
De
toren is ongeveer 2 meter in doorsnee en ongeveer 2 meter
hoog
is die nog 1 meter doorsnee
Je
vult de toren met puin en grond en zaait/plant in de openingen de
aardbeien/groenten
je hebt in
1 zon toren ongeveer 1000 gaten tot je
beschikking.
Zorg er wel voor
dat alles goed nat blijft en je zult verstelt staan van de
opbrengst
van de toren (mensen
met een balkon moeten wel oppassen dat het balkon het gewicht van
de toren kan dragen.)
Waar
moet je op letten met de bouw van de toren.
- Onderkant moet
breder
zijn als de bovenkant.
- Niet
alle gaten tegelijk vol planten.
- Zorg
voor afwisseling van de gewassen.
- Zorg
dat er binnen in de toren genoeg organische stof zit in de vorm
van compost eventueel
aangevuld met stro.
- Vul
de toren van boven regelmatig bij met compost.
- Dek
de toren af met stro of een courgette of ooostindische kers tegen
uitdrogen.
- Voor
een aardbeitoren is het van belang dat je verschillende
rassen
neemt, door
de ronde vorm zijn ze niet allemaal gelijk rijp, gebruik ook
doordragende aardbeien rassen.
De
aardbeien toren is een bedacht door Taco Blom,
Voor
vragen over de toren is hij te bereiken via het email
Permacultuur is een ontwerpmethode die zijn
inspiratie haalt uit de natuur, om leefomgevingen te ontwerpen, die de
diversiteit, de stabiliteit en de veerkracht vertonen van natuurlijke
ecosystemen.
Zelfonderhoudende
systemen, samenwerkingsverbanden creëren, niet alleen in de tuin,
maar ook in huis en in de
samenleving behoren tot de essentie van Permacultuur.
Permacultuur stimuleert ons om zelfvoorzienend
en vindingrijk te
zijn.
Permacultuur is een ontwerpsysteem
voor een duurzaam
leven.
Permacultuur is samenwerken met de
natuur om een betere wereld voor ons allemaal te maken.
Als we de natuur observeren zien we dat er een systeem van
principes aan het werk is.
Permacultuur
gebruikt deze principes om geïntegreerde systemen te ontwikkelen die
voor onze behoeften aan voedsel, energie en gemeenschap zorgen op een
gezonde en efficiënte wijze.
Door Permacultuur kunnen we de kwaliteit
en productiviteit
van onze
individuele levens, onze samenleving en
onze omgeving verbeteren.
Permacultuur is een praktische
toepassing van duurzaamheid en biedt handvaten om zo een deel
van de oplossing te kunnen zijn in plaats van dat je zelf onderdeel
bent van de problemen waarmee we te maken hebben en gaan krijgen.
Permacultuur
is een samenhangend kader dat goede ideeën,
zowel traditionele als nieuwe, gebruikt om
productieve, arbeidsarme systemen te creëren die efficiënt
energie benutten. Als een systeem optimaal werkt is er geen extra
energie-inbreng nodig van buiten uit.
De zon is de enige energiebron waar we niet buiten kunnen. Dan
is ook het systeem duurzaam, want het kan blijven functioneren. Zo
voorzien we in de menselijke behoeften zonder de energiebronnen uit te
putten.
Permacultuur is voor iedereen en overal toepasbaar, zowel
in de stad, op een balkon, als op het platteland, op het niveau van
gezin, gemeenten en steden, hier en in de tropische streken,
De universele principes krijgen telkens weer een eigen, lokale
invulling die beantwoordt aan de plaatselijke noden en omstandigheden. Zelfonderhoudende systemen, samenwerkingsverbanden
creëren, niet alleen in de tuin, maar ook in huis en in de samenleving
behoren tot de essentie van Permacultuur.
Een zelfonderhoudend systeem is een samenwerkingsverband tussen
de verschillende elementen waarbij afval van
het ene element gebruikt wordt als bron voor een ander
element. Hoe beter het systeem werkt, hoe minder arbeid
nodig is om het te laten functioneren en hoe minder afval er is.
Zo
gaat het in de natuur: alleen de inbreng van de zonne-energie zorgt
ervoor dat het hele systeem draait en er is geen afval: alles wordt
telkens opnieuw door een ander element benut. Om dergelijke systemen te
creëren zijn een aantal principes uitgewerkt als hulpmiddel.
Permacultuur
stimuleert ons om zelfvoorzienend en vindingrijk te zijn.
Permacultuur
kent 3 ethische principes:
Zorg voor de aarde:
Biodiversiteit op gang brengen, lijnen kort houden en geen
verspilling.
Permacultuur is een gesloten
kringloop en werkt volgens de natuurlijke wetten en elementen.
Er komt geen chemie aan te pas en houdt rekening met de
seizoenen. Je neemt niet meer dan je nodig hebt. Je werkt met liefde met
de aarde, de natuur.
Permacultuur stimuleert de
creativiteit, maakt je bewust van je omgeving.
Zorg voor de mens:
Zorg
voor de mens is zorgen voor de aarde.
De mens zit aan het einde van de voedselketen en is
een goede graadmeter hoe het met de natuur is gesteld.
Permacultuur stimuleert een
sociale economie, betrokkenheid, zorg voor elkaar en geeft gezonde
voeding.
Delen van de overvloed:
Permacultuur staat voor leren ontvangen en kennis delen.
Het stelt limieten aan bevolkingsgroei en consumptie; de
bronnen te delen tussen aarde en mens. Producten worden hergebruikt en
er is geen verspilling. Overvloed wordt gedeeld met alle levende wezens.
Met Permacultuur bouw je als het ware een mozaïek van ecosystemen.
Voor het werken in de tuin geldt dat
na een aantal jaren
je
alleen nog maar hoeft te oogsten
en behoeft de tuin maar weinig begeleiding.
Daarnaast neemt de biodiversiteit toe wat weer leidt tot
een sterker en vitaler ecosysteem. Zowel
biodiversiteit van de flora als die de fauna neemt toe in een
permacultuurtuin.
Ervaring
leert ons dat roofvogels, de knoflookpad en de koninginnepage weer
terugkwamen. Het wemelt er van de insecten, vogels, kikkers, padden en
vlinders.ontwerp
Een hogere graad aan
diversiteit van planten (kleuren en geuren) en dieren verhoogt eveneens
de belevingsvreugde van de mensen die werken of genieten van de tuin.
Uit wetenschappelijk onderzoek
is gebleken dat het stresshormoon testosteron
aanmerkelijk afnam.
Bij kinderen verhoogt het de leervermogens en zie je
vooral bij drukke kinderen of kinderen met een aandoening uit het
autistische spectrum, een geheel ander gedrag. Ze worden rustiger en
kunnen zich beter concentreren.
Voorbeeld: Hier een
voorbeeld van een praktische permacultuur oplossing op een bekend
probleem.
Je wilt je
huis gedeeltelijk verwarmen met hout. Ten eerste koop je de
meest efficiënte hout kachel.
Vervolgens
bedenk je waar en hoe je houtvoorraad te plaatsen en bouwen.
Je besluit dat je een afdak bouwt om je hout droog te houden,
tegelijk laat je het voldoende uitsteken zodat je zelf droog blijft als
het regent. Vervolgens bedenk je dat je je houtvoorraad zo dicht
mogelijk bij de deur naar de houtkachel plaatst, zodat je minder ver
hoeft te sjouwen.
Maar je houdt er wel rekening
mee dat de beestjes in je houtvoorraad wonen en om te voorkomen dat ze
je huis gaan bewonen plaats je het hout op minstens 4 meter.
Ok,
nu je dit allemaal weet zie je nog meer opties. Het dak kan bijna
vlak, maak er een reling omheen en zet er een stevige trap tegen zodat
de kinderen een leuk speeldak hebben.
Afgeschermd aan 1 zijde kun je een bijenkast plaatsen rekening
houdend met vliegroute van bijen zodat we elkaar niet in de weg zitten.
Je kunt een dakgoot plaatsen en het water naar een vijver of,
dichtbij gegraven, leid.
Hierdoor vang
je het regenwater en wordt langzaam opgenomen. Leg op die vochtige
plek een heuvel aan en plant er bijvoorbeeld kiwis en leid hun takken
langs de reling van het speeldak.
Op deze manier maak je het oogsten ook nog eens makkelijk.
Douwe Beerda
Ook de
egel zag ik op een zwoele
zomeravond passeren in de tuin, dus hij is er weer, trouwe bezoeker
dus!De
boontjes
zijn door de regen aan hun tweede bloei begonnen (dank je wel
boontjes), de bernagie
doet maar verder, de kolen
oh oh, de koolwitjes waren heel attent dit jaar en hun larven sieren
mijn kolen ... 
