|
Het
waren twee conincskinderen,
si
hadden malcander so lief,
si
conden bi malcander niet comen,
het
water was veel te diep.
Wat
stac si op ? drie keersen,
drie
keersen van twaelf int pont,
om
daer mee te behouden
sconincs
sone, van jaren was jonc.
Met
een quam daer een besje,
Een
oude venijnde bes,
en
die blies uit die keersen,
daer
verdronker dien jonghen helt.
Och
moeder', seidese, 'moeder,
mijn
hoofje doet mijnder so wee!
Mocht
icker een cort half uertje
spanceren
al langhes de see!'
'Och
dochter', seidese, 'dochter,
alleen
en meucht ghi niet gaen,
wect
op uw joncste suster
en
later die met u gaen' .
'Mijn
alderjoncste suster
dat
is also cleinen kint,
si
pluct maer al de roosjes
die
si in haer weghen vint.
Si
pluct maer al de roosjes
en
die bladertjes laet si staen,
dan
segghen maer alle de lieden:
Dat
hebben conincs kindren ghedaen'.
De
moeder ghinc nae de kerke,
de
dochter ghinc haren ganc,
si
ghinc maer also verre
daer
si haer vaders vischer vant.
Och,
vischer, seidese, vischer,
mijn
vaders vischerkijn!
Woudt
ghi een weinich vischen,
tsoud
u wel ghelonet sijn'.
Hi
smeet sijn net int water,I
de
lootjes die ghinghen te gront,
hoe
haest was daer ghevischet
sconincs
sone, van jaren was jonc.
Wat
troc si van haer hande?
Een
vingherlinc root van gout:
Houdt
daer, mijns vaders vischer!
Daer
isser den lone van jou'.
Si
nam hem in haer armen,
si
custen hem voor sijn mont:
Och
mondelinc, cost ghi spreken!
Och
hertje, waert ghijder ghesont!'
Si
nam hem in haer armen,
si
spronker mee in de see:
Adieu
mijn vader en moeder!
Van
uw leven siet ghi mi niet weer.
Adieu
mijn vader en moeder,
mijn
vriendekens alle ghelijc,
adieu
mijn suster en broeder!
Ic
vaerder nae themelrijc.
|
