De Vlaamse Leeuw

Zij zullen hem niet temmen, de fiere Vlaamse Leeuw,
Al dreigen zij zijn vrijheid met kluisters en geschreeuw.
Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.  

De tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan:
De legerbenden sneven, een volk zal nooit vergaan.
De vijand trekt te velde, omringd van doodsgevaar.
Wij lachen met zijn woede, de Vlaamse Leeuw is daar  

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.  

Hij strijdt nu duizend jaren voor vrijheid, land en God;
En nog zijn zijne krachten in al haar jeugdgenot.
Als zij hem machteloos denken en tergen met een schop,
Dan richt hij zich bedreigend en vrees'lijk voor hen op.  

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.  

Wee hem, de onbezonnen', die vals en vol verraad,
De Vlaamse Leeuw komt strelen en trouweloos hem slaat.
Geen enkle handbeweging die hij uit 't oog verliest:

En voelt hij zich getroffen, hij stelt zijn maan en briest.  
Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.  

Het wraaksein is gegeven, hij is hun tergen moe;
Met vuur in't oog, met woede springt hij den vijand toe.
Hij scheurt, vernielt, verplettert, bedekt met bloed en slijk
En zegepralend grijnst hij op's vijands trillend lijk.  

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

In Belgie was er weinig of geen belangstelling voor koloniale expansie. Leopold I had die wel, maar vond weinig gehoor. Tijdens zijn

langdurig verblijf in Engeland had hij de grootsheid en de macht van een koloniaal imperium leren kennen. Leopold richtte in 1841 de ‘Compagnie Belge de Colonisation’ op. Pogingen om wat te ondernemen in Guatemala, Brazilie… mislukten.

Leopold II had dezelfde belangstelling voor overzeese gebieden, maar ook zijn projecten gingen de mist in.

Henry Motton Stanley (1841-1904) zocht en vond de vermiste Britse zendeling - ontdekkingsreiziger David Livingstone in het binnenland van Afrika. Zijn zoektocht kreeg grote weerklank in de pers.

De belangstelling van Leopold II voor Centraal Afrika vergrootte daardoor. In 1876 belegde hij een internationale conferentie met de bedoeling de ontdekkingsreizen en de strijd tegen de slavernij te coordineren.

Nieuwe ontdekkingen van Stanly wekten bij Leopold II een steeds grotere belangstelling.

Hij stelde Stanley voor samen te werken en die hapte toe. Stanley werd uitgestuurd om nieuwe gebieden te ontdekken.

Leopold II wilde zijn onderneming een internationaal karakter geven om ze aanvaardbaar te maken en richtte daarvoor de " Association Internationale du Congo “ op.

Portugal was echter niet akkoord (Diego Cao, een Portugees, had in 1484 de monding van de Kongostroom ontdekt, en Portugal eiste dat gebied nu op).

Om uit de impasse te geraken werd op 15 november 1884 in Berlijn een koloniale conferentie belegd. Leopold II ging handig en sluw te werk : hij beklemtoonde het internationale karakter van zijn organisatie en speelde de koloniale mogendheden tegen elkaar uit. In de slotakte stond dat de ' Association' een onafhankelijke staat werd, met de Belgische koning aan het hoofd.
Leopold haalde zijn slag thuis, hij kon als een absoluut monarch over een onmetelijk gebied heersen.

De hele Kongo-onderneming was hoofdzakelijk een privé-initiatief van Leopold II. Hij stopte er heel wat kapitaal in. De nadruk lag vooral op het winnen van rubber. De Belgische staat steunde de Kongo politiek van zijn vorst wel, maar ondernam zelf niets; de regering schreef alleen enkele staatsleningen uit. Ondanks de akkoorden van Berlijn gaf Leopold in 1891 de Kongo-Vrijstaat het monopolie van de handel en beschouwde hij het grootste deel van het gebied als kroondomein. Land en bevolking werden op een meedogenloze manier geterroriseerd en uitgezogen; enkel de enorme winsten telden. Daar was het Leopold II tenslotte om te doen.

Schulden, maar vooral de hevige kritiek op het beleid en op de onmenselijke toestanden in de kolonie dwongen Leopold II in 1908 Kongo aan de Belgische staat af te staan (Belgisch Kongo tot 1960)