Het verhaal begint met Pieter Mattan (°Pittem 1823) die in 1870 van Zwevezele naar Lichtervelde trekt. Als beroep staat vermeld regenschermmaker. Hij was gehuwd met Eleonora Defraeye en had met haar 8 kinderen. Twee ervan werden muzikant bij de fanfare: August (°1858) en Victor (°1860). Victor bleef niet zo lang muzikant maar August bleef trombone spelen tot omstreeks 1905. In 1895 was August ook bestuurslid geworden en hij zou dit blijven tot aan zijn overlijden in 1932. In 1911, 1921 en 1926 was hij kandidaat bij de gemeenteraadsverkiezingen maar werd hij niet verkozen. Hij was medestichter van de Onderlinge Brandverzekering Sint-Donatus. De familie Mattan werd bekend in Lichtervelde omwille van haar paraplufabriek die ze had in de Statiestraat.
Op de familiefoto zie je van achter naar voor en van links naar rechts: Victor, Achiel, Eugène, Maria, August, Octavie Molderez, Pauline, Henri, Madeleine, Raphaël, Michel
Henri was gehuwd met Alice Depreytere en had 3 dochters: Henriette (°1924), Jacqueline (°1927), Monica (°1932 ). Henri werd in 1932 bestuurslid als opvolger van zijn vader. Na de tweede wereldoorlog werd hij voorzitter in opvolging van de bejaarde Achiel Depuydt en hij zou dit bijna 20 jaar blijven, tot bij zijn overlijden in 1964. Henri was ook gemeenteraadslid van 1939 tot bij zijn overlijden. Hij was in de tussenoorlogse periode ook voorzitter van de schuttersgilde Sint-Sebastiaan die toen nauw aanleunde bij De Zwaan. Hij was lid van de beheerraad van de Onderlinge Brandverzekering en werd zaakvoerder in 1954.
Odette Mattan werd geboren op woensdag 5 februari 1936 te Pittem. Zij was de dochter van Cyriel Mattan en Juliana Vanwalleghem. De bijhorende foto is van haar Plechtige Comunie.
De volgende keer dat je je handen
wast, en je vindt de temperatuur van het water niet echt aangenaam,
denk er dan eens aan hoe het er ooit aan toe ging... Hier volgen een
aantal feiten uit de jaren 1500:
De meeste mensen huwden in juni,
omdat ze hun jaarlijks bad namen in mei, en dus in juni nog redelijk
fris roken. Tegen die tijd begon men echter toch al lichtelijk te
stinken, en dus droeg de bruid een boeketje bloemen om haar
lichaamsgeur te verbergen. Daar komt dus het gebruik van dat ook
vandaag nog de bruid een bruidsboeket draagt.
Een bad bestond uit
een grote kuip die gevuld werd met heet water. De heer des huizes
genoot het privilege van het schone water, daarna volgden de zoons en
andere mannen die deel uitmaakten van het huishouden, dan de vrouwen,
en tenslotte de kinderen. De baby's waren als laatsten aan de beurt.
Tegen dan was het water zo vuil dat je er makkelijk iemand in kon
kwijtraken.. . Vandaar de uitdrukking "de baby met het badwater weggooien".
Huizen
hadden in die tijd strooien daken, zonder houten gebinte. Het was de
enige plek waar de dieren zich warm konden houden, en dus leefden de
katten en kleinere dieren (muizen, ongedierte) in het dak. Als het
regende werd het daar glibberig, en soms gleden de dieren dan uit en
vielen van het dak. Vandaar het Engelse gezegde "It's raining cats and
dogs".
Niets kon verhinderen dat er dingen in het huis vielen. Dit
was een echt probleem in de slaapkamer, waar ongedierte en uitwerpselen
je schone beddengoed konden bederven. Daarom werden bedden voorzien van
grote palen om een laken over te hangen dat dan toch een beetje
bescherming bood. Zo is het gebruik van hemelbedden ontstaan.
In
die tijd kookte men in de keuken in een grote ketel die altijd boven
het vuur hing. Elke dag werd het vuur aangestoken, en werden er
ingrediënten toegevoegd aan de ketel. Men at meestal groenten, en
weinig vlees. Men at deze stoofpot 's avonds, en liet het overschot in
de ketel. Dit werd dan 's nachts koud, en 's anderendaags begon men
gewoon opnieuw. Zo zaten er in hun stoofpot vaak dingen die er al heel
lang inzaten...
Soms konden ze varken krijgen, en dan voelden ze
zich heel bijzonder. Als ze bezoekers over de vloer kregen, dan hingen
ze hun stuk varken op om op te scheppen. Het was namelijk een teken van
weelde als een man spek naar huis kon brengen. Ze sneden dan een stukje
af om te delen met de gast, en kauwden gezellig samen op het vet.
Wie
geld had, kon zich tinnen borden veroorloven. Voedsel met een hoge
zuurtegraad zorgde er voor dat een beetje van het lood in het voedsel
terecht kwam, wat vaak tot een loodvergiftiging en de dood leidde. Dit
gebeurde het meest met tomaten, waardoor tomaten de volgende +/- 400
jaar als giftig werden beschouwd. Brood werd verdeeld volgens je
sociale status. Arbeiders kregen de aangebrande bodem van het brood,
het gezin at het middendeel op en gasten kregen de bovenste, krokante
korst.
Men
gebruikte loden bekers om bier of whisky te drinken. Die combinatie
zorgde er soms voor dat de drinker een aantal dagen buiten westen was!
Als de dronkaard dan bewusteloos gevonden werd langs de straat, werd
hij vaak gereed gemaakt om begraven te worden. Hij werd een aantal
dagen op de keukentafel gelegd, en de familie at en dronk aan diezelfde
tafel, en wachtte af of hij nog wakker zou worden. Vandaar het gebruik
van de doodswake.
Engeland is oud en klein, en de bevolking vond
geen plaats meer om de doden te begraven, dus werden er kisten
uitgegraven en de beenderen naar een beenderhuis overgebracht, zodat ze
de graven konden hergebruiken. Bij het heropenen van deze kisten,
ontdekten ze dat er bij 1 op 25 aan de binnenkant gekrabd was, en ze
beseften dat ze levenden hadden begraven. Van toen af werd er een
touwtje rond de pols van een lijk gebonden, dat omhoogleidde en
verbonden was met een belletje boven de grond. Iemand moest dan heel de
nacht op het kerkhof zitten om te horen of de bel niet rinkelde. En zo
werd er wel eens iemand "gered door de bel". Wie zei er ook alweer dat geschiedenis saai was...?
Bron : Agnes Becqué
06-03-2008
Voorouders van Marie Sylvie Vanden Broucke in directe lijn tot Judocus Vanden Broucke
Judocus
Vanden Broucke X Maria Margaretha Comblé | Jean Vanden
Broucke X Marie Anne Strobbe | Joannes
Vanden Broucke 1736-1808 X Judoca Theresia Desmet | Josephus
Vanden Broucke 1791-1863 X Dorothea Heldenbergh | Theodoor
Vanden Broucke 1835 X Ida Warnez | Marie
Sylvie Vanden Broucke 1875 X Jean Mattan
07-03-2008
Marie Vanden Broucke
Mijn overgrootmoeder Marie Sylvie Vanden Broucke was de dochter van Theodoor Vanden Broucke ° 1835 Ardooie en Ida Warnez °1843 Ardooie. Haar ouders huwden te Ardooie in 1874, dit echtpaar vestigde zich in Sinte-Kruis bij Brugge. Daar werd op donderdag 25 februari 1875 te Sinte-Kruis een dochter geboren nl mijn overgrootmoeder. Marie Sylvie was nog geen twee jaar toen haar moeder overleed op 26 september 1876 te Sinte-Kruis. Nog geen jaar later hertrouwde haar vader te Oostkamp met Adolphina Maria DeLoof.
Jean Mattan, zoon van Charles Louis.
Jean Mattan was de zoon van Charles Louis Mattan en Natalie Van Averbeke. Zijn vader was jachtwachter te Meulebeke. Hij had nog een jongere broer Alphonse ° 1869 Meulebeke, deze was gehuwd met Marie Sylvie Brouckaert en ook een oudere zuster Marie Elodie ° 1872. Ik vermoed dat er slechts drie kinderen waren, tijdens mijn speurtocht in de archieven heb ik niets meer gevonden.
Voorouders Van Juliana Vanwalleghem in directe lijn tot Pieter Van Walleghem
Pieter Van
Walleghem /1622-/1650 X Maijken Pauwels | Pieter Van
Walleghem 1638 X Janneken Missiaen | Petrus Van
Walleghem 1661-1710 X Joanna Minne | Hendrik Van
Walleghem 1689-1772 X Maria Joanna Warmoes | Joannes
Baptist Vanwalleghem (Van Walleghem) 1725-1808 X Marie Cathelijne Verduyn | Pieter
Jacobus Vanwalleghem 1766-1844 X Anne Theresia Baert | Joannes
Vanwalleghem 1805-1869 X Rosalia Carron | Petrus
Jacobus Vanwalleghem 1844 X Juliana Vervaeke | Jules
Vanwalleghem 1884-1973 X Emilie Galloo | Juliana Adriana Vanwalleghem 1907-1991 X Cyriel Mattan
Voorouders van Emilie Galloo in directe lijn tot Franciscus Galloo
Franciscus Galloo X Jacoba Lameire | Joannes Jacobus Galloo 1699 X Maria Catharina Claeys | Ignatius Josephus Galloo 1746-1794 X Marie Theresia De Backere | Ignatius Josephus Galloo 1780-1847 X Francisca Marreel | Ignace Galloo 1818-1879 X Barbara Coussens | Augustus Galloo 1849 X Barbara Defoor | Emilie Galloo 1885-1978 X Jules Vanwalleghem
10-03-2008
Jules Vanwalleghem en Emilie Galloo
Jules Vanwalleghem , zoon van Petrus Jacobus en Juliana Vervaeke, werd geboren op zaterdag 12 april 1884 te Lichtervelde. Hij huwde Emilie Galloo, dochter van Augustus en Barbara Defoor. Het gezin woonde te Lichtervelde en Jules werkte bij de NMBS. Tijdens
de eerste wereldoorlog was hij meer dan vier jaar krijgsgevangene, dat
was een heel moeilijke periode voor dit gezin. Ook doordat gedurende
deze periode het zoontje Hilarius op 4 jarige leeftijd gestorven is aan
Cholera. Er waren nog twee andere kinderen in dit gezin nl. Maurice
die gehuwd was met Olga Parmentier en die te Wevelgem woonde en mijn
grootmoeder Juliana ° 1907 te Lichtervelde. De grootouders van
Jules, Pieter Jacobus (° 1766 te Torhout)en Anne Therese Baert woonden
in 1814 in de Torhoutstraat nr. 99 te Lichtervelde. Op de kleinste foto ziet u het gezin met hun reeds twee gehuwde kinderen. Op de andere foto Jules Vanwalleghem
Geschiedenis : De herberg en haar maatschappelijke functie.
Belgie was in de 19de eeuw meer dan ooit een land van kroegen, herbergen en cafés : één per negentig inwoners in 1840, één per veertig in 1889 en één per vijfendertig in 1907.
De herberg stond, zowel in de dorpsgemeenschap als in de stad, centraal in het politieke, sociale en culturele leven van de volksmassa. Het is verkeerd van deze instellingen uitsluitend te associeren met bierverbruik. Hun betekenis reikte veel verder. Bij gebrek aan andere middelen vervulden ze veel uiteenlopende functies. In kleine gemeenten zetelden er het schepencollege en de gemeenteraad. Huwelijken werden er afgesloten en kinderen ter registratie aan de burgelijke stand voorgelegd. Allerlei vergaderingen gingen in de zijzaaltjes door, zolang de politieke partijen, de syndicaten, de mutualiteiten van burgers, boeren, middenstanders, eigenaars en arbeiders geen geldmiddelen ter beschikking hadden of wilden stellen voor de bouw van eigen lokalen. Alle duiven-, koor-, bolders-, kaarters-, toneel-, schutters- en muziekmaatschappijen namen er hun intrek of kondigden er minstens hun activiteiten aan. Alle informatie, noodzakelijk voor het in stand houden van de gemeenschap, werd er uitgewisseld. De werkzoekende vond er een job, de werkgever kreeg er een tip. Gedurende een lange tijd werd het loon er uitgekeerd of het stakersgeld verzameld of uitbetaald. De herbergen vormden de enige plaats die buiten de opvallende controle van de geestelijkheid bleef en waar dagbladen van uiteenlopende politieke opinies voorhanden waren. Politieke carrières werden er afgebroken en opgebouwd. In de kroeg werd gedanst, gevrijd, (in de kermisperiode) gevochten en gepintelierd, vaak ver van het oog van de dorpsnotabele of de pastoor. Daar troffen ook de thuisblijvers en de pendelaars elkaar en gebeurde de langzame maar intense symbiose tussen de steedse gewoonten en het platteland. Ook de eerste films werden meestal in de herberg vetoond.
(Bron : Geschiedenis vd kleine man. p. 144-145; K. van Isacker, Mijn land in de kering, dl. 1, Antwerpen-Amsterdam, De Nederlanse Boekhandel, 1978, p. 194-195)
14-03-2008
Emilie Galloo
Emilie werd geboren op dinsdag 25 augustus 1885 te Zwevezele, zij was
de dochter van Augustus Galloo ° 1849 Zwevezele en Barbara Defoor °
1852 Wingene. Haar vader was olieslagersgast. Het gezin woonde te Zwevezele en telde 4 kinderen, twee jongens en twee meisjes. Emilie
overleed op dinsdag 25 april 1978 te Roeselare in de ouderdom van 92
jaar, haar echtgenoot Jules was reeds overleden in 1973 op 88 jarige
leeftijd. Voor de voorouders van Emilie Galloo : http://www.geocities.com/martie_everaerdt/NakomelingenFranciscusGalloo.html
Twee viergeslachten
Op de eerste foto zie je mij, mijn moeder Odette Mattan, mijn grootmoeder Juliana Vanwalleghem en mijn overgrootmoeder Emelie Galloo. Op de tweede foto staat mijn nicht Nadine Dupon, moeder Mariette Mattan, grootmoeder Juliana Vanwalleghem en overgrootmoeder Emelie Galloo.
Het huisje van mijn grootouders, Cyriel Mattan en Leintje Vanwalleghem
Hier heb ik heel veel leuke vakanties doorgebracht, in dit huisje dicht bij het station van Lichtervelde. Toen was het heel anders dan nu, s'avonds zaten de mensen op straat te babbelen en de kinderen speelden buiten. Nu zit iedereen s'avonds voor TV, ja ,het was heel gezellig toen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
