Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
20-07-2010
Dag 1 Rome: vertrek
's Morgens vroeg al vertrokken met de trein in Herentals, tien uur later stond ik in het hotel. Mijn schat moest ik tien dagen missen, altijd een moeilijk moment. In zaventem het vliegtuig op tijd om te vertrekken. De laatste rechte lijn, alle wegen leiden naar Rome. Het meer van Trasimeno, Rome is niet ver meer. Goed aangekomen en na het inchekken al op verkenning. Hier de Fontana del Tritone van Bernini.op de piazza Barberini Een beetje verder in de Santa Maria della Vittoria het beeld van Santa Teresa, ook Bernini's werk. Veel om te doen omdat het te erotisch zou geweest zijn. Het was er warm, 39°C wees de thermometer Prachtig gebouw van Il Mesaggero, de krant van Rome.
Het terugwandelen bracht me langs het steegje waar ik de eerste maal lekker gegeten had, en het was hoog tijd voor een ... frisse pint
En dan een lekkere pasta 's avonds even over de campo de fiori en een goede dag gaan zeggen aan Bruno. Met een lekkere Baffo d'Oro sloot ik mijn eerste, vermoeiende dag af.
Alvorens naar Rome te vertekken wilde ik nog een optreden meepikken, Liessel was een ideale gelegenheid. Het was daar zomercarnaval.
Hier kon je de 'token' kopen om te betalen. Boven het marktplein hing een grote parasol En gedanst werd er ook Aardig wat volk De groep Infinity nam het grootste deel van het muzikaal gedeelte voor hun rekening Ook even een foto van "De Kei", waaraan de carnavalgroep haar naam aan verbonden heeft, hier de uitleg. De naam is bedacht door Franske Welten en ontleend aan een zwerfkei; de Jaap van de Leijsing. Deze stond destijds op de Markt in Deurne maar was, waarschijnlijk rond 1918, in Liessel gevonden. In 1957 werd in een veld aan de Buntseweg een tweede, nog grotere zwerfkei gevonden. Hoe de beide keien uiteindelijk een vaste plaats kregen op het marktplein in Liessel en welke rol de Raad van Elf daarin speelde zal onder andere in het jubileumboek te lezen zijn.
Als ultieme opwarmer een damesdansgroep die het Rio gevoel opwekten
Toen de papiertjes en slingers de lucht werden ingeschoten was het tijd voor Belle Ciao Belle En ze gaf er een lap op, stilstaan is dan uit het woordenboek gewist.
Yani en Noni De spaghettislierten deden me al dromen van Rome
En meezingen moesten we ook En dat deden we
De basgiarist zeker een vermelding waard Voila dat was het zie Met allamaal op het podium, bedankt Belle en muzikanten voor het zomergevoel in onze harten Natuurlijk past het bij een carnaval dat Prins marc en Prinses Debbie nog even langs komen Dikke proficiat aan Belle maar ook aan Liessel
Injuli en augustus is het op donderdag optreden in 't Schalieken, de eerste donderdag waren we al op post.
Het open theater was al aardig volgelopen en we verkozen aan de zijkant te blijven. In 't publiek nog bekend volk: Ciao Ti Ook Nand en Nette kwamen luisteren naar al dat Herentals talent. Want de eerste donderdag was weggelegd voor uitsluitend Herentalsenaren. Renilde was boven blijven staan Onze schepen van cultuur Ingrid Ryken opende de avond, niet enkel met een speech.... maar zong ook een liedje, het feest was begonnen Nog even beneden en dan naar boven
De groep De Nachtwacht speelde heerlijke covers.
Nette had ook andere interesses
Om fotograaf te zijn moet je ook lenig zijn.
Bert, een vroegere tennispartner speelde chique gitaar En zo zag het er van de andere kant uit Er was ook een overhandiging van een cheque, bij elkaar geroeid en door de burgemeester gespeecht Toen was het swingen met Guy Van Sande Van deze meisjes ben ik (ook) de naam vergeten maar het was een mooi duet. Joeri Fransen bracht ook een nummer. En toen gaf Erik goris er een lap op.
Véronique Flamand was de laatste die we gezien hebben, toch ook welke goede soul.
Op maandagavond deden we voor de eerste maal mee aan The (vroeger Nike) Classic, deze werd al voor de 25ste maal georganiseerd Ook Wielemie was van de partij, samen op de foto voor de start.
Mieke Boeckx, die me leren lopen heeft, op mijn 55ste en onze Fons die ook weer een mooie tijd neerzette Je kon je benen laten maseren, leek me wel nuttig En deugd dat dat deed. Het is altijd ongeduldig drummen voor de start. Onderweg deze tweewieler opgeraapt, toch ook wel een hele prestatie Langs het parcours niets dan blije en uitgelaten mensen, dag Luthje, dag Ben ook een djembe formatie hield het rithme er goed in.
Er was een doortocht door het cultureel centrum, een speciale ervaring. Aan de ene kant mensen die aplaudiseren vanop de tribune en....
en aan de andere kant de fanfare die een vrolijk deuntje speelt. Onderweg ook een éénmansorkest.
Kon nog eens achter de meiskes lopen maar ben ze dan toch maar voorbij gesneld De km.borden waren niet altijd wat ze waren want verwarrend met de shortrun van daarvoor. Een speciale steltloper versperde me de weg Dus zette ik ook even mijn stelten op Het was een massa volk waartussen we liepen De aankomst lag op de atletiekpiste Dit noemen ze dan "de laatste rechte lijn" Met deze tijd ddeed ik niet beter als in Geel, maar who cares about time Na het controleren van de chip werd de tijd herzet tot 1.03, best tevreden Voila, de medaile hing aan de nek, dat moet je dan maar geloven
Puur toevallig, dat zomers weer zal er niet vreemd aan zijn, werd er spontaan afgesproken om op vrijdagavond samen te zitten. Onze straat wordt opnieuw geasfalteerd en is dus verkeersvrij dit weekend. Het weer is prima en de vrouw van Mark had een gas-bbq gewonnen met ket kienen. Het speelde zich allemaal af in de buurt waar ik 40 jaar geleden gewoont had. Het huis met de witte rolluiken was het huis van mijn ouders en daarnast links heb ik ooit gewoond.
Ieder bracht zijn eigen vlees en drinken mee. Ook de allerkleinsten genoten mee. Een lumiieus idee was om deze Mexicaanse openhaard aan te steken maar... de rook stond net over de zitplaatsen. De autoradio van de cabrio zorgde voor de muizek. Maar die openhaard moest uit, met water lukte het, algoed dat die pot niet gesprongen is.
Dus ieder had zijn drinken meegebracht Rond 21u komt de cremekar van Baeten. Jos mocht een stukje meeeten en wij hadden een lekker dessert. Tot laat hebben we op 't straat gezeten
Tot de vermoeidheid toesloeg. Maar dan was er nog een verrassing. Drie combi's van de politie hielden rond 0.30 een beetje verder stil. uiteindelijk was er op de bovenste verdieping een waterleiding gesprongen bij mensne die niet thuis waren. Zo heb ik het toch verstaan. rond 2u hebben we ons bed opgezocht
Niet alleen de Blauwe regen bloeit voor de tweede maal, maar ook de merelfamilie is aan uitbreiding toe. Boven de oversteek hbben ze hun nest gebouwd, goed verscholen in 't groen.
Maandagavond is tennisavond. Na een inspanned matchke, Jet en ik waren nog eens gewonnen tegen Ivo en Monique, is het dan nog gezellig wat bijpraten met wat lekkers op tafel. monique had aarbeien bij, ik een potje Amsterdamse uien en Ivo wat worstjes. Hier dus het winnende koppel van de volgende ontmoeting Roger was ook van de partij, die had gezien dat we goed gespeeld hebben.
Vandaag was er een demonstratie schaapdrijven. Het werd een prachtige namiddag. Onderweg even de weg vragen groeide uit tot een zeer aangenaam gesprek met deze rasechte boer. Prachtig om daar een kwartiertje mee te praten over de tijd van voor Rik Van Looy, van de atletieklegendes Puttemans, Lismont en Roelants, die had hij allemaal van nabij gekend. En natuurlijk ook de vader van Marc Grimon, daar was ik naar op weg.
Aan de muur een prachtige poster, Marc zit rechts Aan de gratis inkom Monique, ik had haar beloofd om te komen en kreeg al prompt een gratis drankbonnetje. Ook de collie onder 't tafel zou een belangrijke rol spelen deze namiddag Daar ging het dus om: het zwartblesschaap. Marc met een ram, toch wel grote beesten die tot 120 kg kunnen wegen Ze moeten minstens twee witte achterpootjes hebben, vooraan mag ook maar is niet doorslaggevend voor het stamboek. Een gezellige tuin met heerlijke schaduw van notelaar en kerselaar, maar deze waren nog niet rijp. Denis kijkt geïnteresseerd toe, zal hij in zijn vaders voetsporen treden. Sus, de vader van Monique, kwam ook eens kijken, naast hem Tessa, zijn kleindochter. Samen een te duchten tennisdubbel Heerlijk onder de notelaar.
Van deze wol worden prachtige zaken gemaakt. Hetgeen deze dames lieten zien.: spinnen en weven van mooie tapijtejes tot wol voor een warme pul. Links de vader van Marc, in de negentig maar helder en gezond als een jong schaap. Marc demonstreert. Er waren nog leden van TCO: Eveline, Vic, Chris en Kathleen kwamen mee kijken Jef Grimon op het orgel, iedereen meezingen Ook Ivo en Rosette, die de foto nam, waren met de fiets tot daar gekomen. Er werd ook gedemonstreerd hoe men schapen scheert, of beter coifeert want het was voor er mooi uit te zien. En die zien er dan zo uit, net van de kapper.
Dan was het tijd voor het schaapdrijven, echt ongelooflijk. In de verte staat een kudde schapen, Marc en zijn collie drijven die tot op de centimeter. Met enkel een fluitje comuniceert hij met zijn hond, die weet perfect wat er verlangt wordt. De collie blijft aandachtig volgen. En kijkt toe of er geen schaap er tussenuit loopt. Die wordt dan garantie in zijn poten geknapt. Even afkoelen in een tobbe water, het was voor iedereen warm. Dan een moeilijke oefening, de groep in twee drijven. Maar daar slaagden ze ook met brio in. Een gratis aanwezigheidstombola getrokken door enkele onschuldige handjes. Tessa met grootouders kijken toe Deze man wist pertinent zeker dat hij ook nr 101 had, daarna had hij ook prijs met 103 De prijzen werden verdeeld door Monique, ook ik mocht even langs de prijzentafel, zo'n paraplu als daar op tafel werd mijn deel. Uiteindelijk schonk Marc nog een speciale prijs Deze meneer kreeg een lekkere schaapsbout mee naar huis.
Op zaterdagavond zouden onze Fons en ik dwars door Geel meelopen, een organisatie van GVA. Onder een prachtig weertje vertrokken we met de fiets naar Geel, als opwarming kon dat tellen.
In de sporthal aangekomen, nog geen druppeltje zweet te zien, getraind zoals wij zijn. Hilde een collega van 't werk, in 't midden, met nog wat vrijwilligsters. Zonder zulke mensen is dat niet te doen. Proficiat. Ook Fernand had helpende handen Zo, klaar voor de start met borstnummers. Wachten op het startschot. Toch een hele hoop lopers voor de 10 km.
Klokslag 20u werd er gestart Onderweg de cheergirls, zeer gemotiveerd om ieder tot aan de aankomstlijn te schreeuwen. De eerste ronde bijna afgelegd in een half uur. Nog één kilometer, in de verte zag ik nog de juf (rood-zwart) die het grootste deel samen met mij gelopen had. Maar ik kon haar niet volgen Nog 500 m en we zijn al in 't centrum. Daar staat Jet me aan te moedigen, dat verdient een foto: bedankt Jet dat is chique ook al was uw zoon al 20 minuten eerder gepaseert. Voila ze zouden je er over dragen, onze Fons rechts was ook al dik 10 minuten binnen maar had de laatste 100 meters mij nog wat op sleeptouw genomen. Deze tijd min een minuutje omdat we niet direct over de vertreklijn konden en dan de fotokes onderweg er af, dat is een klein dik uur. Daar stond ik zelf van te kijken. Hier al wat vermoeiender maar met een potje lekkere groenten uit de wok. Ook Marieke had meegeweelt, toch zeer knap van haar. Met de medaile voor de douche. Daarna naar Herentals om het einde van de braderij mee te maken. Deze werd afgesloten met een mooi vuurwerk.
Petanque om even te ontstressen. Onder de glijdende werktijd even de beginselen van het petanque bijbrengen. Mijn ploeg met Marleen, Stefan en Tim, deze wisselde af met Raf.
Michel zijn ploeg met Kelly, Werner en Carl.
Tja, dat is wel niet makkelijk voor de eerste keer. maar Marleen trok goed haar streng. Raf en Stefan kijken verbaasd toe. Oeis, dat is wel wat stil Tim. Van wie is deze bal Met een kringetje trekken begint het spel.
We waren uitgenodigd bij vrienden voor een lekker etentje. De plaatselijke buur, een pasteibakker, zou voor het dessert zorgen. Na de hapjes was het hoofdgerecht een kommetje in de oven met prei, kip en nog meer, afgedekt met een bladerdeeg. Een Schots recept.
Kris en Guy hadden voor dit lekkers gezorgd.
Toen was het tijd voor het lekkere dessert. Jammer genoeg geen foto's van Peter en Janneke die hiervoor gezorgd hadden.
Het was jammer genoeg slecht weer voor dit mooi evenement. Maar in laatste instantie werden er nog tenten aangevoerd.
Nette en nand lieten zich in 't begin wel van hun verlegen kant zien. Maar stilletjes aan deden zij toch mee. Een ballonkunstenaar had een prachtige hoed gemaakt. Zo wou ik er ook een voor te supportern voor de Azzurri, het heeft niet mogen zijn
De tweede zondag van de maand is het traditiegetrouw verzamelen in het St. Antonius zaaltje. Zoals zo vaak wist men ons te verrassen met een attentie.
Nog een verrassing, nieuwe helpers achter de tafel. Jean-Paul en Pat waren op vraag van Rudy een handje komen helpen. De muntjes voor de schiftingsvraag van mijn muntenpuzzel Rudy overhandigde de medaille van 5 jaar lidmaatschap aan Paul Er was natuurlijk oo ktijd om wat bij te praten met deze petankers. Renilde kwam ook een kijkje nemen Dan was het tijd voor de uitslag van de muntenpuzzel. Ik mocht de prijs overhandigen aan Marc, deze moet stilletjesaan al een serieuze wijnkelder hebben. Reste me nog de juiste antwoorden te geven die leidde naar Emanuele 2 De jeugdtombola, een prachtig initiatief waar de aanwezige jeugd gratis lootjes krijgt en dan mag komen kiezen. De toekomst van deze club is inderdaad de jeugd. Leo maakt zich klaar voor de veiling. Jean-Paul en Pat vinden het best gezellig, maar een niet te onderschatten taak. Deze vrijwilligers maken de club tot een juweeltje, Jef met dochter en kleindochter En leo deed de truc met het rekje nog eens voor.
Het was mooi weer en we maakten ons op voor een gezellig schoolfeest.
Moeke en nette waren al voorop gegaan. Ann en Stijn genoten van het jeerlijke zonnetje. Nette had haar vriendinnetje al gevonden; Het was wachten op Nand. Zij moesten op korte tijd zes pyramides vormen, niet zo simpel Maar toch gelukt met een goed team. Tja, Nand, een goede plaats in de rij Optreden van jeugdige kampioenen in het acrobaatdansen, ooit leerlingen van de school.
Er was ook een misyery guest die geraden werd. Yvan Verelst uit de Krentzen. Deel van het groepje Mistery en nu sols. Live gezongen, chique gedaan. Renilde kon er ook van genieten. Dan was het de beurt aan Nette. Een danske op barby-girl en natuurlijk ook als dusdanig uitgedost.
Kwamen er dan ook nog stoere jongens die mee wilden dansen, allemaal zeer goed geslaagd
Uiteindelijk een apoteose: iedereen op de dansvloer met Dos Cervezas. Proficiat aan de schooljuffen en alle vrijwilligers.
Het was prachtig weer, iets te prachtig zou blijken voor deze jogging. We hadden ons ingeschreven voor de 10 km maar na 5 km ben ik wijselijk gestopt, de warmte maakte het loodzwaar. Voor de start zagen we er nog allemaal fris en monter uit.
Een zeldzame plaats waar er schaduw heerste. De waterbevoorrading onderweg was geen luxe met deze warme temperaturen. Katrien had nog een geheime bevoorrading ingelast, het gaf haar vleugels... De aankomstlijn, ik had wel voor 10 km ingeschreven maar ben na 5 km afgestapt, het was echt loodzwaar. Raf maakte we lde 10 km rond, toen was ik al uitgezweet. Daarna hoognodig het vochtgehalte terug op peil brengen. De Geert kwam ons proficiat wensen.
De drie kaartmusketiers waarvan de vierde ontbrak. Onze Jan moest in laatste instantie forfait geven voor deze saunadag. Maar het was prachtig weer. Ikke, Paul en Fons, van klein naar groot.
En dan maar van oud naar jong. We openden met een zoete Spumante Onze Paul was met de cabrio, dat was weer eens iets anders. Vooral van achter veel wind. Het was even kalm rijden want anders de hand op de pet opdat ze niet zou wegvliegen. Onderwege de beschadigde brug, weet je nog door die kraan gegrepen. The place tobe: Van af hier het fototoestel uit En zo kwamen we er's avond uit, fris gewassen. Dan nog 's avonds op 't terras van de Beiaard ons Liesbeth en Nanou gezien en gezellige uurtjes blijven genieten.
Ik was uitgenodigd op de voorstelling van Bernard Lernhout zijn nieuwste boek: Het Leonardo Kompas In Brakel aan 't rond punt langs het Fietsmonument ter ere van de Ronde van Vlaanderen. De zuil van 6 meter hoog is opgebouwd uit 2.005 fietsonderdelen.
Dan is het niet ver meer tot de eindbestemming Mooi glooiend landschap, maar lastig met de fiets.
Deze dames wilden ook graag op de foto, wat ik ze niet kon weigeren. Het bekende logo op de plaats van bestemming. Zeker eens op die naam googlen, het kan wel eens een verrassende impact hebben. Aan de inkom de werken van Leonardo. La sala perla prima collazione De nieuw aangebouwde vleugel, had ik nog niet gezien.
Hier hebben we aangemaneen leerrijke uren doorgebracht. Nog meer Leonardo te vinden. Ondertussen was de zaal al goed gevuld, en kon Bernard zijn boek voor het eerst in ontvangst nemen. Het moest één zijn met een harde kaft en een bladwijzerlintje, zo geschiede... Hij was er blij mee. Een mooi werk aan te bevelen aan allen die eens willen nadenken over wat er rondom ons gebeurd. Volgde nog een interview waar het boek maar ook zijn werk besproken werd. Ook ik was mijn exemplaar gaan ophalen en zag dat het mooi was.
Met een personnlijke noot van il maestro zal het zeker een waardevol leerwerk zijn. Het was een hartelijk weerzien en zeker geen vaarwel ma arrivederci maestro
Het was kiezen of delen, ofwel de natuurloop langs de Nete op vrijdag of terug de Bilzen Clasic op zaterdag. Met de ervaring van verleden jaar (zie verslag aan de roltrap in Hasselt) koos ik voor het eerste, daar heb ik geen spijt van gehad. De afstand bedroeg 14.7km en deed de mooiste plekjes van de natuur aan. Zoals het Merodebos, 't Schipke, de Nete, Kruiskensberg, en kasteel van Gestel . Na een valse start in Herenthout (ik dacht dat we andersom liepen) vonden we parking vlakbij de sporthal van Berlaar. We stoorden ons niet aan de blikken van deze dames en kleedde ons dan maar ter plaatse om.
Het was er druk voor de inschrijving en ook wachten op de bus die ons naar Herenthout moest voeren. Fabi nam nog een mooie foto van ons alvorens we op de bus nemen naar... Herenthout Nog net de laatste bus, die zat dan ook goed vol. Umicore collega's aan de start: Marc, ikke, Dirk en Fons. Ook Leo Smets was er maar die stond al op de eerste rij aan de start. De start werd gegeven in de Merodestraat, nog maar net vertrokken en we hadden ons als afgescheiden. Door het Merodebos konden we de achterhoede in 't vizier houden. Tja we hebben veel gepraat, want dat moet je blijven doen volgens Mieke. De fietser was dus de bezemfiets, maar die heeft ons niet ingehaald Over halfweg en we volgden op respectabele afstand. een mooi zicht aan 't Schipke. Hier werden delen van de film Palieter opgenomen.
Een afgesloten arm van de Nete. Onderweg ter hoogte van de kerk kapel stond mijnheer pastoor Rummens te wachten. Hij had nog weiwater overgehouden voor de twee moedigen. Hij zegende ons voor een een gezond en blessure vrij 2010! Als het van de verniet is pakken we alles aan. Hier het mooie kapelleke. Waarna we de Kruiskensweg overstaken en een bekend rood lichtje zagen. Nog 1 km stond op het bordje en Dirk zette een tandje bij. De aankomst aan de sporthal, ze hadden toch gewacht op ons. Amai, dat deed goed, achteraf nog veel beter. aleen was wel het warm water op aan de douche... misschien een goede rede om volgende keer rapper te lopen. maar met een tijd van 1.41.52 liep ik toch 8,71 km/u. Naar mijn normen molto bene. Leo en echtgenote wonnen de estafette, tja de Leo was ook op de eerste rij gestart...toen wij nog fotokes stonden te nemen. Maar zeker dikke proficiat. We zijn dus allen goed aangekomen, zeer mooi parcours, om nog eens te doen.
en onze Fons die ook weer een mooie tijd neerzette
Klokslag 20u werd er gestart
