Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
26-04-2009
Mijn eerste Antwerp 10 miles
Met Umicore had ik me ingeschreven voor de shortrun van 5 km. Een afstand die ik zeker aankon. maar uiteindelijk werden het toch 10 miles. 's morgens met Pros in de trein.
Mijn 10 miles begonnen in 't centraal station. Via de Keizerlei naar de Meir, het was er nog wel rustig Op de Grote Markt de aankomst van de marathon. Het was maar slecht weer. De leden van de snorrenclub deelden de medailes uit. Sponge Bob was ook van de partij. Tot aan de Flanderia had ik er al 2,5 km opzitten. Tijdens de oversteek kwam de zon een eerste keer door de wolken. Toch prachtige constructies die kaaikranen
Van de aanlegplaats aan de jachthaven tot aan de Umicore tent had ik er nog eens 2,5km opzitten. Nog eens 500 m tot aan de startplaats en dan de shortrun gelopen. Nog eens 500 m tot aan de tent. dat waren 6 km. De groep van de shortrun, volgend jaar komen we voor de 10 miles. Deze collega's aan de start van de 10 miles. Een laatste zicht vanop linkerover en dan ... De voetgangerstunel door. Op de muur stond een gedicht:
richting Linkeroever)
Ha ga hier, u jij golle jullie gij, door deze gang van lucht in boomse klei, behaagziek als een brug zijn tunnels niet, de wereld is teruggebracht tot kleine optocht van toevalligheden, een snelle blik in onbekende ogen, een jas waarin hier iemand al eens kwam, hier kunnen zon en wind niet bij, hier bloeit niets, groeit niets, is het heen of weer binnen de lijntjes blijven, en boven gaat het zoveel kanten op, tien hoog en toch nog uitzichtloos of op de grond iets als de hemel, en u jij golle jullie gij, al is Sint-Annadorp vergaan, de put in en verdwenen, er waaien oude liedjes rond tielierelarelom die willen zich bewaren tussen getob en tegenzin en opgeraapte grappen, wat doen de benen hier hun best, er moet weer wat, dat zal wel zijn, iets halen, iets betalen, iets willen, iemand zien misschien, waren de buizen hier als glas, was er dan nu nog wat er was, diep in de grond verzonken huizen, drie potten met verschaalde lijdzaamheid en zoete bonen, de kraag van een matroos met einders in herinnering en veel vuil spel en slappe touwen, de grove buiken van gestorven schepen, daarboven vissen die volharden, daarboven alles, maar toch weeral geen fraai ontvangend comité dat staat te zingen van wees welkomtierelierelom, hoe goed dat u jij golle jullie gij weer boven bent zijn zijt (en dan de grote trom en een refrein).
(richting stad)
Ha ga hier, u jij golle jullie gij, gekomen uit een kromgetrokken droom met overkant, nog zevenhonderd stappen min of meer en daar is 't stad, een plein, een schilderij, een berg vers fruit, een park dat kan bewaard, een menigte die nieuwe kleren wil, een taak die languit ligt te wachten, een nacht met ogen open, de properpoetser voor de glans (de koninklijke poort is moeten lopen naar de gillisplaats, daar staat die poort niet echt een poort te zijn, er is wel meer niet wat het is), terwijl hier u jij jullie golle gij onder de Schelde bent zijn zijt, ligt alles boven als versteend op u jij golle jullie gij te wachten, het wenen op de pauzeknop en niemand raapt nog grappen op, het lachen houdt zich in om dalijk door te gaan, de stad is stil gaan staan bij wat er wringt en al die Antwerpse geschoeide voeten stokken, even vraagt niemand waar vandaan, een schreeuw blijft aan een dakgoot hangen, de auto's wachten voor het rood en even gaat er niemand dood die iemand graag in leven houdt, het brood wordt even niet meer oud, de hoogste bomen weigeren de wind, een val wordt net op tijd gebroken, de prater zwijgt en vraagt zich af wat hij te zeggen denkt, het water blijft verbaasd in buizen aarzelen, de haast weet niet meer waar naartoe, maar dan als u jij golle jullie gij weer boven komen komt, boegeert het, botst het, bloeit het, vloekt het, is het toch weer later.
Joke van Leeuwen
En dan verpozen in de Groote Witte Arend. Nog eens 2,5 km er bij
Dan terug door de straten naar de Meir. Daar suporteren voor de Umicore collega's chique van hen. Een laatste tussenstop op de Wapper. Nadien richting Centraal station, dat alles was nog eens 2,5 km. Alles na te rekenen op afstandmeten.nl. Volgend jaar terug maar dan de echte 10 miles, streeftijd zal om te beginnen zijn binnen de 2 uur binnen aankomen.
Vandaag is het zover. Een lange winter en een pijnlijke arm hebben lang genoeg geduurd. Maandagavond is tennisavond. de eerste match met Gaëtane tegen Michel en Kelly.
