Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
19-09-2008
Feest bij Magrometal
Viering van het tienjarig bestaan bij de firma Magrometal. Samen met Raf had Mario ons uitgenodigd op dit feestje. Een mooi olifantje verwelkomde ons. In eigen atelier gemaakt.
Jan, Walter, Raf en Patrick. De DJ was geweldig. Losjes uit de pols, Sanne bracht life een nummer van Johny Cash
Deze dames waren er zeer graag bij, die paal zou later nog nuttiger gebruikt worden.
De plaatselijke Rock & Roll school brachten een life-act. Griet en Wim, Europese kampioenen, hier aan 't werk.
Tanja play backte er op los. Jan en Tanja oog in oog. Een groot applaus voor de Mario Tja, wat moet ik hier bij zeggen....
Een komisch duo, je zou ze het niet geven. De Leo ook even met Tanja op de foto Ja Jan ... Nog een act van de DJ, niet te schatten.
Als afscheid op de dienst TID nodigde Ludo ons uit op een etentje in Spaanse sfeer. Pace to be was Las manjas aan de tunnel in Antwerpen. Maar Raf en ik waren al wat vroeger vertrokken en hielden eerst halt in de Saturn, prachtig hoe ze de feestzaal gerenoveerd hebben.
Een bezoek aan de Groote Witte Arend is een vast ritueel. Ludo, Stefan en Natalie Natalie, Carl en Michel Bestellen bij deze Spaanse schone, tja dan is Belle wel een andere meid. La cerveza smaakte goed. Luc stond te wachten terwijl hij nog niet door had dat ik zijn flesje aan 't leegdrinken was. Een kist vol wijn, daar zal hij in Zwitserland even zoet mee zijn.
Bestellen was ook geen sinecure, maar we vonden ons allen in het voorstel van Ludo Michel was de gedienstigheid zelve Een klapke met Daan Lekkere tapas Langoustines Een bord Zarzuelea Een Spaans duo met pijnlijke muziek Allen aan de tafel Een beedankwoord van Ludo als afsluiter We vonden dat het prima was.
Wat een apotheose moest worden eindigde in mineur. Met Michel in de reeks dubbel heren hadden we vrij vlot gewonnen tegen Dave en Neel.
Maar in de finale dubbelgemengd 50+ moest ik halweg opgeven met een kwetsuur. Ook voor de halve finale dubbel heren moest ik forfait geven, sorry Michel. volgend jaar beter. De foto voor de finale Ik en Mimi moesten de tittel aan Ivo en Francine laten
