Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
14-08-2009
De Dodentocht
Daar er dit jaar geen tennis inzat wegens het roltrap-incident in Hasselt, was dit de ideale gelegenheid om de 100 km van Bornem eens mee te maken. En meemaken moet je dat al, was het maar één keer. Na wat oefeningen naar Scherpenheuvel dacht ik klaar te zijn voor het grote werk, de gezwollen enkel van verleden week was bijna vergeten. Rond 16u nam ik nog lachend de trein, het was inderdaad een prachtige dag en ze voorspelden nog beter.
In Berchem ontmoette ik Roger en Jos, deze Umicore collega's waren ook op weg naar Borem, heel de trein scheen vol te zitten met wandelaars. Tijd voor de koffiekoeken die Renilde me nog had gebracht, zeker nodig zo 'n trage suikers. In Puurs stond de trein een kwartier stil, Jos ging alvast wat oefenen. Aankomst in Bornem, na één overstap in Berchem. Goed gedaan van de NMBS
In Bornem één groot volksfeest maar de zaklampen waren uitverkocht, alsook de Duvelglazen Op weg naar de start even langs dit bekend café. De bagage afgeven om halfweg te kunnen wisselen. Het was een prima organisatie. De eerste scanning om de chip te activeren. Dan was je op het parcours van de start, geen terugweg mogelijk. En de mooie avondzon was zalig, het was toen amper 19u en dus nog twee uur voor de start. De straat was aan beide kanten vol met zittende mensen, dus ik ook maar tegen een hekken in afwaching. Vele gingen er voorbij en stilletjesaan vulde de straat zich totaal op.
Nog een rustige blik
En dan was er bijna geen plaats meer om te staan.
Rond 20.30 zet iedereen zich recht en kom je al direkt een honderd meter vooruit. Maar het blijft wachten op de start om 21u.
En dan is het zover, het startsein is gegeven en na enkele minuten komt er beweging in de mensenzee, ook een massa volk naast de weg en dat zou niet anders zijn onderweg. Om 21.10 kom ik langs de startplaats, achteraf gezien was dit vrij snel want er waren nog vele duizenden achter mij. En dan stappen in de nacht, mooi een eind langs de Schelde Na een rondje van 15 km paseren we terug Bornem centrum De straten nog steeds met volle terrasjes. Bevoorrading onderweg was welkom, hier wat aquarius, maar ook water en fruit, rijsttaartjes, appelen etc Na de passage van Kalfort (33,4 km) begint de pijn in de rechter enkel te steken en voel ik dat dit niet verder kan. Maar den Duvel wilde ik wel bereiken. Met meer onverstand dan wijsheid paseer ik de brouwketel aan 't rond punt, nog enkele kilometers afzien. In de brouwerij Moortgat werden muren gemaakt met lege bakken En ja, dan een lekkere duvel uit een plastic beker om 4.30u, moet je meemaken. Maar tot daar en niet verder. Tot overmaat liet ik mij eerst uitchekken om mijn bagage te laten meekomen en vergat ik te scannen, dit stond net aan het einde van 't plein. De benen waren goed en het hoofd ook maar de enkel was er te veel aan. In de zaal brachten ze de bagage binnen van de opgevers. Dat duurde geen half uur. Een prima organisatie van al deze vrijwilligers. En dat was mijn zakske. Met nog een bezoek aan de medische boeg kon ik om 6.25u de trein nemen. Je moet het éénmaal meegemaakt hebben, die start. Zoveel ambiance en vrolijke mensen. Ook 's nachts zitten die voor hun deur met een vuurkorf om de mensen aan te moedigen. En veel ontzag voor de 100 km mensen. Goed voorbereiden en goed schoeisel, dan ben je al halfweg.
