Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
03-06-2010
Het Leonardo Kompas
Ik was uitgenodigd op de voorstelling van Bernard Lernhout zijn nieuwste boek: Het Leonardo Kompas In Brakel aan 't rond punt langs het Fietsmonument ter ere van de Ronde van Vlaanderen. De zuil van 6 meter hoog is opgebouwd uit 2.005 fietsonderdelen.
Dan is het niet ver meer tot de eindbestemming Mooi glooiend landschap, maar lastig met de fiets.
Deze dames wilden ook graag op de foto, wat ik ze niet kon weigeren. Het bekende logo op de plaats van bestemming. Zeker eens op die naam googlen, het kan wel eens een verrassende impact hebben. Aan de inkom de werken van Leonardo. La sala perla prima collazione De nieuw aangebouwde vleugel, had ik nog niet gezien.
Hier hebben we aangemaneen leerrijke uren doorgebracht. Nog meer Leonardo te vinden. Ondertussen was de zaal al goed gevuld, en kon Bernard zijn boek voor het eerst in ontvangst nemen. Het moest één zijn met een harde kaft en een bladwijzerlintje, zo geschiede... Hij was er blij mee. Een mooi werk aan te bevelen aan allen die eens willen nadenken over wat er rondom ons gebeurd. Volgde nog een interview waar het boek maar ook zijn werk besproken werd. Ook ik was mijn exemplaar gaan ophalen en zag dat het mooi was.
Met een personnlijke noot van il maestro zal het zeker een waardevol leerwerk zijn. Het was een hartelijk weerzien en zeker geen vaarwel ma arrivederci maestro
Het was kiezen of delen, ofwel de natuurloop langs de Nete op vrijdag of terug de Bilzen Clasic op zaterdag. Met de ervaring van verleden jaar (zie verslag aan de roltrap in Hasselt) koos ik voor het eerste, daar heb ik geen spijt van gehad. De afstand bedroeg 14.7km en deed de mooiste plekjes van de natuur aan. Zoals het Merodebos, 't Schipke, de Nete, Kruiskensberg, en kasteel van Gestel . Na een valse start in Herenthout (ik dacht dat we andersom liepen) vonden we parking vlakbij de sporthal van Berlaar. We stoorden ons niet aan de blikken van deze dames en kleedde ons dan maar ter plaatse om.
Het was er druk voor de inschrijving en ook wachten op de bus die ons naar Herenthout moest voeren. Fabi nam nog een mooie foto van ons alvorens we op de bus nemen naar... Herenthout Nog net de laatste bus, die zat dan ook goed vol. Umicore collega's aan de start: Marc, ikke, Dirk en Fons. Ook Leo Smets was er maar die stond al op de eerste rij aan de start. De start werd gegeven in de Merodestraat, nog maar net vertrokken en we hadden ons als afgescheiden. Door het Merodebos konden we de achterhoede in 't vizier houden. Tja we hebben veel gepraat, want dat moet je blijven doen volgens Mieke. De fietser was dus de bezemfiets, maar die heeft ons niet ingehaald Over halfweg en we volgden op respectabele afstand. een mooi zicht aan 't Schipke. Hier werden delen van de film Palieter opgenomen.
Een afgesloten arm van de Nete. Onderweg ter hoogte van de kerk kapel stond mijnheer pastoor Rummens te wachten. Hij had nog weiwater overgehouden voor de twee moedigen. Hij zegende ons voor een een gezond en blessure vrij 2010! Als het van de verniet is pakken we alles aan. Hier het mooie kapelleke. Waarna we de Kruiskensweg overstaken en een bekend rood lichtje zagen. Nog 1 km stond op het bordje en Dirk zette een tandje bij. De aankomst aan de sporthal, ze hadden toch gewacht op ons. Amai, dat deed goed, achteraf nog veel beter. aleen was wel het warm water op aan de douche... misschien een goede rede om volgende keer rapper te lopen. maar met een tijd van 1.41.52 liep ik toch 8,71 km/u. Naar mijn normen molto bene. Leo en echtgenote wonnen de estafette, tja de Leo was ook op de eerste rij gestart...toen wij nog fotokes stonden te nemen. Maar zeker dikke proficiat. We zijn dus allen goed aangekomen, zeer mooi parcours, om nog eens te doen.
's Morgens op Pinkstermaandag, had ik bij Jan en Erika afgesproken om eens een natuurloop te komen lopen om en langs Neerpelt. Vol goede moed en met een prachtig zonnetje vertrokken we.
Langs een mooi pad, een oude spoorwegbedding naar Budel.
Over het kanaal was een mooie fiets- en voetgangersbrug gelegd. Verder langs het kanaal en de jachthaven. Het was prachtig weer.
Dat bracht ons aan het Dommelhof, naast cultuur ook een sport gedeelte
Na een paar toertjes op de atletiekpiste staken we de Dommel over ... Om uit te komen aan de Finse piste dat ook een klankenpad heeft. Vandaar deze grote buis waar je van alle geluiden in kunt horen, maar voor ons was het verder lopen. Net voor de autosnelweg een paadje dat ons terug voerde naar het kanaal.
En blijven lopen ... In de verte de fietsbrug;
En terug langs het mooie pad. In 't totaal 8 km op een dik uurtje lopen. Chique van ons.
Prachtig weer voor het tuinfeest maar ook voor de 4e Music & Love parade Nette kon van deze week alleen fietsen en was daar zeer trots op, Nand en Emma ook op de foto
Ja al acht jaar Het was moeilijker de kaarsjes te laten branden dan uit te blazen, nonkel Bert zal eens even komen helpen. Deze dachten er het hunne van
Ik dus ook Wel niet makkelijk zo'n grote taart Maar Moeke kan dit als de beste. Ondertussen was ik met de jeugd al voorop gegaan voor de Music & Love parade. We hadden ons opgesteld aan het Olens Boerke, gemakkelijk om ons te vinden Het was nog wel even wachten Maar dan kwamen de eerste wagens al langs Plezante muziek zet aan tot dansen. En plezant dat het is op z'on wagen Zeker als ze dan nog snoepgoed werpen. Kleurrijk ook Ondertussen was de iets mindere jeugd aangekomen. Maar ook andere, minder mooie, waren op zoek naar hun wagen. toch wel eenvriendelijke gast die Freddy Hier hebben ze hem even gemist Volgend jaar zal de Nand er ook wel bij zijn. Bij de piraten dan. De Jurgen met verwijzing naar het incident van vorig jaar, ne kerel die maar kan nog goed tennissen ook. Tja van dorst moet je drinken maar van drinken moet je wel pissen. Het was dus zeer mooi weer, of wat dacht je. Deze man liep de stoet vooraf, kwestie van veiligheid Plezier op de wagens verzekerd
Vandaag mocht Nand zijn eerste communie doen. een groot feest voor iedereen. Het was al vroeg plaats houden in de kerk. Maar we hadden een mooie plaats zodat we Nette konden in 't oog houden. Toen de comuniecanten binnen kwamen was het zoeken naar Nand. Daar was hij met zijn bauw/wit gestreepte das. Er was overal iets te zien. Op het einde allemaal nog een liedje. Tja, een mooie gelegenheid De Boskant, de reclame komt me bekend voor maar ik had me voorgenomen zelf met de auto terug te rijden... Bij zo'n feest horen ook cadeautjes. Oma moet Nette even tot kalmte aanmanen want ze sleurt kleine Lena overal naartoe. Una sorpresa, men heeft hier Eraclea chocomelk, een aanrader voor iedere liefhebber. In een mooie tas koos ik de combinatie chocomelk/café, twee ingredienten die me zeer lekker smaken al zijn de meningen hierover verdeeld...
Bert en Stijn. De oma, terecht fier. Nathalie Niel en Jan. De opa zag dat het goed was. Kelly en Lena Ann, even in een rustig moment, die waren schaars... Liesbeth, ten voete uit Johan, die samen met Niel vroeger aangingen om de basketfinale bij te wonen, jammerlijk verloren door BBCH
Ook deze toasten op het feest. Nand luste de lekkerer soep wel Evenals aan deze tafel. Wouter was later gekomen, daar hij nog moest werken tot 17u. Toen was het tijd voor het ijslam. We hadden heerlijk genoten en sloten af met een tasje koffie. En braaf naar huis pleegt renilde tegen Bert te zeggen.
Naar aanleiding van ons vijfjarig lidmaatschap mochten we een mooi medaile in ontvangst nemen. Leo en ik hier op de foto. nogmaals bedankt voor de mooie biljetten aan de vriendenprijs.
Op uitnodiging van Lus, die nog een tennismaat zocht voor haar vriendin zakten we op zaterdagavond af naar de Kastelse tennisclub, nadien was het dan doorzakken. Waar ik dacht niet al te veel bekenden tegen te komen, bleek half Olen er te zitten.
Hier met mijn maat Fab, de eerste match verliepen hoopgevend.
Ondertussen was half TCOlen aangekomen, allemaal vreemd...
Ook na de tweede werd er nog hard gelachen.
De Kastelse voorzitter trad ook aan met Kirsten, hier met de latere winnaars van deze vreemde ontmoeting.
Marec met rode sweater regelde de matchen, prima gedaan.
De Sous was ook van de partij en bedankt om me thuis te brengen, maar dan vooral aan Anne Mie
Het was fris buiten maar wel gezellig onder de verwarmer.
En daarna was het nakaarten met pinten. Ook Natalie en Tom waren er.
Het werd even druk aan de toog Maar dan steekt de voorzitter een handje toe
Na een (te) lange winter kon er terug buiten getennist worden in Olen. De maandag tennis met Kelly, Ivo, Michel en ik. Dat we er een mooi seizoen van mogen maken.
Na een verkeerde voorbereiding op 't terras in de zalm togen we toch op pad voor deze grensverleggende uitdaging. Het was mooi weer toen Renilde me uitwuifde aan 't station. Na een treinrit kwamen we aan in 't centraal station in Antwerpen. Op de trein ook al veel Umicore colega's, Hier met Jos en Marc. Na een mooie wandeling, met de Flandria oversteken. Hier ook vele bekenden, hier met Raf; Ook mijn buurvrouw Corry was zat op de boot, zij is een geroutineerde loopster en heeft er al verschillende marathons opzitten. Mooi stadszicht vanop de boot. Deze vind ik nog altijd zeer "machtig" Umicore had een tent voor de lopers op te vangen. Deze foto niet van mij want genomen in de vroegte.
Daar aangekomen konden we ons rustig omkleden en de sporttas beveiligd achter laten. Ondertussen was er buiten al een groepsfoto van de Umicore medewerkers, waar wij dus niet opstonden. Klaar voor de start, ons drietal dat ook in de week de kilometers afmalen. Alvast dank aan de twee locomieven waar ik mijn wagonnetje mag aan aanpikken. Onze Fons was ook van de parij, blij dat hij terug kan lopen. Deze voetjes moeten het gaan doen. Wachten op de start. Ik mikte op een tijd om en bij de twee uur. 18 minuten na het startschot bereikten we de start. Op weg voor de 16,090 km te verwerken. Niet overdrijven en aankomen was het motto. Na de start was er al wat meer plaats, nietegenstaande er velen me voorbijliepen. Onderweg wel warm want het zonnetje was van de partij. Eén van de kippevelmomenten, de passage van de Kennedytunnel. Aan alle kanten mensen, sommige die stonden, anderen die zaten maar ook veel die liepen.
Ook mooi, door de Bolivartunnel onder het "Vlinderpaleis" Aan 't Steen waren we net over halfweg. Veel Cheergirls die de lopers aanmoedigden. Passage aan de Meir Het einde komt in 't zicht. De Waaslandtunnel in
Samen over de meet en pronken met de medaile, hier samen met Erika. Het was 2u05 minuten... maar in gezonde toestand. onderweg toch wel regelmatig de ambulance horen rijden en onderweg toch ook wel braaksel op de grond. Dan te voet terug door de voetgangerstunnel, de vierde van de dag.
Mooie affiche naast de trap: Elke dag een stevige knuffel doet deugd Een lekkere beloning in de Groote Witte Arend
De maandelijkse kaartavond was ditmaal bij onze Paul in Mechelen. Met de GPS geraakten we tot een paar honder meter van de deur maar een versperde straat verplichtte ons telefonisch contact op te nemen. Paul en Marleen wachtte ons al op na de laatste honder dmeters aangegeven te hebben.
In de Begijnenstraat een mooi uitzicht op de St. Rombouts Er werd getoast met een glas Cava maar... de volgende maal zal het in een andere lokatie zijn want op 1/7 moeten ze verhuizen. Jan Paul Fons Walter Enkele uren later, de bordjes met de hapjes zijn al goed geledigd.
Het klasieke einde, vier shoekes, ook in Mechelen smaken die lekker.
Het weer was prachtig en vandaag stond er een toer van 12 km op het programma. Mijn twee medelopers zijn wel een klasse hoger. In het zicht van de Langstraat moest ik hen laten lopen.
De ramp naar de Baily brug van Larum, een goede oefening voor de tunnels in Antwerpen
Dit was het vervolg, langs de vaart naar Herentals. Ondertussen hadden Raf en Marc een lus er bij gedaan en had ik alweer een beetje voorsprong. In de verte de woning van een collega Langs het kanaal werken aan de oevers. En ja, mijn naam staat ook hier vermeld Langs het kannal langs dewoning van Moe Jeanne, Hier heb ik een jaar gewoond op de eerste verdieping. De brug in St. Jozef en in de verte die van Herentals Een van de platen van het Boudewijnpad, een hulde aan Walter, ja weer die naam, Van Den Broeck. Wel is deze plaat niet echt meer juist, want men doelt hier op de twee schouwen van elk meer dan 100 meter... maar één van die schouwen is ondertussen gesloopt en nu is er nog maar één, dus enkelvoud ipv van meervoud. De Aurore heeft me ondertussen ingehaald met de brug van Herentals bijna bereikt. Aan de overkant lopen mijn twee compagnons. En dit is dus vanop de brug van Herentals Nog een plaat van dat wandelpad, deze bevindt zich aan de watertoren. Hier hing vaak een mist vandaar het kil gevoel.
Het eindpunt van de toer. Toch nog niet helemaal fit want over de 12 km heb ik 1uur en 20 minuten nodig.
Het was al enkele maanden geleden dat deze nog doorgang vond. De gratis jeugdtombola is een prachtig initiatief van de club met het oog op de toekomst .
Rudy die de aanwezigheidstombola presenteert. Ik had ook wat muntjes in de veiling zien staan en had alvast een nummer gaan vragen. uiteindelijk gingen de prijzen te hoog maar hadden we toch een aangename voormiddag gehad.
De quiz van J.-P. een jaarlijkse klassieker. Wegens verlof perikelen bij de Toffe Choco's hadden we onze rijk gevulde hand uitgereikt naar de Luttes Babes die ook niet aan een volledige ploeg geraakten. Het werd een plezante avond met een nog bijna succesrijke achtervolging in de muziekronde maar we strandde op drie punten van El Greco. Onderweg alvast een mooie Japanse kerselaar in de avondzon.
J.P. met vrouw en dochter Dit was dus de mengeling die een lekkere avond beloofde. Drie Lutte Babes, een quizploeg in wording. Het eerste antwoord, Tapioca, kwam uit hun rangen. Natalie, Kelly en Liesbet De Toffe Choco's die niet op reis waren, en er ook geen spijt van hadden. De maestro in actie, prachtige one man show. Bedankt J.P. Quiz presenteren gaat hem beter af dan foto's trekken, maar we staan er alle zes op. Dus hier de Choco-Lutten. De eindscore, we kwamen net 3 punten te kort. De winnaars, El Greco. Als het uitkomt dan komen we volgend jaar naar hun quiz.
Dit weekend waren de winkels open en was er een modeshow in een tent op de markt. Mooi volk en mooie kleren bij wel een fris zonnetje. Shop in Thals had het selchter kunnen treffen.
Een nieuw winkeltje, daar moeten we straks zeker eens langs.
Vandaag eindelijk nog eens een optreden van Belle. We vertrokken alvast ruim op tijd om zeker niet te laat te zijn. Maar daar er geen verkeer was viel het rijden goed mee en zo was er halfweg zeker tijd om even te verpozen. Een bord van een bierkroeg trok mijn aandacht Meer dan 300 bieren stond vermeld. Een Merode Tripel van 't vat smaakte heerlijk. Toen ik buiten ging zag ik zelfs al roze olifantjes. Dus op tij in Scherpenheuvel, de basiliek in een mooie ondergaande zon. Ik had beloofd om zeker een kaarsje te gaan branden voor gezondheid en geluk voor al mijn dierbaren, maar de deur was vast. Na 18u geen mirakels meer, of toch.... Een lieve dame kwam met een sleutel toe want ze had haar hamer vergeten. Van deze gelegenheid mocht ik gebruik maken om alsnog een kaarsje te branden. Dan eens zien waar de Egeer ergens was. Snel gevonden, een mooie zaal. Belle was super, het duurde wel even alvorens we uit onze stoel recht kwamen maar daarna was er geen zitten meer bij.
Mooie ingetogen nummers wisselden af met bruisende swingende latino. Nani Yoni Belle enkel met pianobegeleiding, chique ...
Even gek doen met allen een donkere zonnebril. Na de pauze met het 10/10 jurkje
Na de voorstelling was het even wachten maar zoals altijd loont dat dubbel en dik. Toch wel een mooie dame... Tja, om maar te zeggen dat we als laatste weg waren, met dank aan E & J
Voor deze gelegenheid het clubhuis van TCO afgehuurd. Fons met zijn twee zonen, Joachim en Niel.
Door omstandigheden waren er maar twee kaarters, jammer... Joachim kon alvast goed zijn plan trekken achter de toog patje en Murielle waren er ook vroeg bij. En de Nick natuurlijk ook, deze hadden gezien dat er bitterballen op de menu stonden Een goede plaats aan de toog is zeer belangrijk. De familie, maar waar zat ons Hilde... Hier bij de jeugd, ons Liesbeth en Nanou en Niel. renild en Agnes hebben toch hard gelachen met dat stukske chocomousse taart
