Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
01-08-2010
Mosselfeest
Vandaag hadden we vrienden uitgenodigd om wat te komen eten. We zouden mosselen serveren. Dat is ook gelukt maar 't was niet simpel om die 8 kg verse mosselen te vinden. Bij wat hapjes werd er bijgepraat over de warme maand juli.
Ook Janneke en Peter waren van de partij. Het was zeer aangenaam verder kennis te maken.
De mosselen waren heerlijk lekker, met vers gesneden frietjes
Even dachten we het gezellig te maken met de toortsen, maar dit leverde meer rook dan gezelligheid op. Corry en Simon hadden we dan ook maar gevraagd voor het dessert, deze hadden er al twee dagen van feesten opzitten. En voor het dessert is er altijd plaats. Tot laat werd ergezellig buiten gezeten.
Na het stapavontuur in Rome waren mijn voetjes dringend toe aan rusten. Dus dan maar gesupporterd voor de collega's van Umicore en genoten van een heerlijk terrasje. maar Katrien, Raf en Marc waren er helemaal klaar voor. Zo ook de rest van de uitgebreide Umicore delegatie. Zoals alle jaren was er een een deelname van het RVT St. Anna, Supporters genoeg
Katrien maakte op haar eentje de twee uur rond, proficiat Onze Fons zwoegde zich ook door de twee uur Deze twee zagen het nog zeer goed zitten.
Wij dus ondertussen op 't terras genieten. Marc en Monique maakten het dubbel aangenaam.
Op donderdag had ik nog een telefoontje gekregen van Radio 2 om in de eter te gaan, maar vanuit Rome leek dat nogal kostelijk. Dus vrijdag terug. Ik had ooit een mailtje gestuurd naar de topcollectie omdat ik al jaren een melodie in mijn hoofd had waarvan ik tittel nog uitvoerder van kende. Een jeugdsentiment van meer dan 36 jaar geleden. Ik had me op 't terras gezet met een kalmeringsmiddel om mijn uitleg te doen.
Ik moest het even trachten te zinge, zoiets van kara kimbay hee. Renilde zag er al direct een dansnummer in.
Dan was het wel wachten tot 15.30 om te horen dat ze het gevonden hadden. En inderdaad het nummer bestond, uit 1972 Kara Kara met een K van New World. Al vaak dit nummertje terug gehoord. De Meerminne waren weer op pad. Misschien toch eens die studenten van vroeger terug opzoeken.
Ik had nog ruim een halve dag en besloot dan maar de meest noordelijke brug ook op te zoeken. Maar het werd een lijdensweg. Eerst op de bus controle en mijn ticket niet bij. pas afgeven maar eer we een kwartier verder waren heb ik hem teruggekregen want ze konden mijn adres niet geschreven krijgen op hum carbonpapier...Dan nog ver, te ver te voet. Wel een prachtig sportcomplex, ooit gebruikt voor de Olympische spelen.
Uiteindelijk het meest noordelijk punt. De Ponte Tor di Quinto
Al heel wat over tijd besloot ik wat te joggen, maar al snel bloed op mijn hiel want een grote blaar was open gegaan. Eindelijk een bus gevonden maar die bleek rotto te zijn. Dan maar wachten op de volgende. Deze stopte en het water liep er onder uit. Nog wachten en zenuwachtig aan 't worden. Met een uur vertraging alles opgehaald in 't hotel. Dan naar de luchthaven maar het was bijna een halfuur aanschuiven voor een ticket voor de Leonardo express. Nog net 10 minuten over om deze reddende engel te nemen.
In de luchthaven alles rustig. Wel van gate moeten veranderen en daar dan plots... Onze Jan. Kwam van Napels en moest ook naar Herentals. Die flauwe plezante moest even mee op de foto.
Er was zelfs nog tijd voor een wijntje want de vlucht had een halfuur vertraging. Zo kreeg ik,uiteindelijk een taxi tot voor de deur. Nog een goed einde van een zeer vermoeiende dag.
Daar ik nog twee bruggen miste, eerst die zuidelijke eens zoeken. Maar eerst... een gezond potje fruit op de Campo, daarna...
Un ristretto bij óbiká Ecco, dat weet je ook al weer. Het prachtige Pallazo Farnese, nu Franse ambasade, de hoek om op de Campo Dan een bezoek aan het Hard Rock Caffé. En iets verder waar fimsterren thuis zijn. Dit was de play list van het gisterenavond gehouden concert Iets verder een kerk waar die eigenlijk geboud is op drie tempels.Indrukwekkend die gewelven. 's Middags nog éénmaal in het vertrouwd terrassje Even langs de Lupus Capitolino Dan met de bus naar de Ponte Marconi De Tiber is hier al verschillende kilometers buiten Rome. Moeilijk te fotgraferen met al dat struikgewas Nu ook de kerk van de Madonna niet open, wel iemand die er imitatievlinders tegen geplakt had. Ecco, dat is toch een uitnodiging om terug te komen. Een foto van de Synagoge, vlakbij het hotel. 's Avonds een laatste maal lekker eten in de Portico
Een panacotta als dessert en een Amaro Waarna nog een lekkere koffie met nog en Amaro, in elk geval goed geslapen.
Vandaag met de bus terug naar het MAXXI maar eerst een gezond bekertje fruit op de Campo. Voor 't eerst een Belgische krant gekocht. Veel miserie en na eenmaal doorbladeren weggeworpen.
Dan nog eerst langs het Palazzo Altemps. Een museum voor mij alleen. ik was er wel vroeg maar voor de rest niemand, en prachtig... een must voor een Romereiziger. Moeder en zoon. De Galiër die zelfmoord pleegt, indrukwekkend.
Op weg naar Canova een mooie kerk binnen en een kaarsje voor het geluk van een dierbare. Canova was open, maar te vroeg om iets te eten. Een koffietje is er altijd te krijgen en rondzien is gratis Mooie beelden en eigenlijk een restaurantje in een atelier van de kunstenaar. Met de bus in naar de Porta San Paolo Nu het MAXXI wel open Een groot skelet voor de deur met een metalen staaf op zijn vinger, KUNST Binnen een bed om op te gaan liggen en op 't plafond een projectie van zwevende mensen... Ook dit valt onder Kunst, een barak in snelbouw in een aardig kleurtje Maar het gebouw is de max. Ontworpen door Zaha Hadid, een Britse architecte van Iraakse afkomst. In 2013 ook te zien in Antwerpen met een ontwerp van een nieuw havenkantoor. Buiten kunstig gebruik gemaakt van deze boom en grasveld.
Op de terugweg even chequen. De lijn op de grond schijnt een soort kalender/zonnewijer te zijn. Via een klein gaatje in 't dak krijg je op de grond een kalenderaanuiding
's Avonds afscheid van Monika, hier voor de Fontana delle Tartaruge Onverwacht vlakbij een lifeopvoering van bekende nummers. Ben blijven staan tot na Bridge over troubled water Bruno met een nog bijna volle maan.
Vandaag met de bus naar de Gianicolense, ook van hieruit ligt Rome er verleidelijk bij.
Even een groet aan Garibaldi Op de terugweg op zoek naar de kerk van Sant' Agata waar de Madona terug thuis was, maar de kerk bleek dicht. Dit "hol van Noantri" was wel open maar daar ben ik dan maar niet binnen gegaan Wel langs Carlo Menta waar de oude Fiat nog steeds dient als blikvanger. In de namiddag enkele mooi Caravagio's gezien in S. Luigi di Francesi Ook de Leonardo tentoonstelling van verleden jaar was nog open in de Cancellara. Maar het geld geraakte stilletjesaan op, dus enkel een foto met deze inkomdame. In de namiddag naar het MAXXI, prachtig modern museum maar gesloten, zeker terugkomen was de boodschap. Wel moderne structuren En ook deze plaatselijke baskettempel oogt chique. Even verder het auditorium-Parco della Musica, maar ook gesloten. 's Avonds de andere wereld van het oude Rome. Eens rond het Colosseum gewandeld en.. nog een bekende Romein tegengekomen, Julius Caesar Monika belde dat ze de voettocht voleindigd had in 't Vaticaan. een avondje stappen kon er nog wel af. Van haar te horen gekregen dat er een vinger ontbreekt aan de hand van de Donau in de Fontana dei Quatro Fiumi
van New World. Al vaak dit nummertje terug gehoord. De Meerminne waren weer op pad. Misschien toch eens die studenten van vroeger terug opzoeken. 
