Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
04-02-2010
Verjaardag Nette
Ze wordt al vijf jaar de grote juf. Net zoals verleden jaar verrasten we ze met een etentje bij Mac Donalds.
In 't school was ze al mooi geschminkt.
Hier moesten we zijn. Met de Umicore kaart kregen we nog vermindering ook.
De papa mag dan altijd helpen met het openen van pakjes bij de happy meal. Nand en Ann waren er natuurlijk ook bij. Foto genomen door Nette, toch wel goed gedaan. En pakjes open doen is wel leuk. En zo zag haar T-shirt er op de achterkant uit. Spelen is er dan ook wel bij.
Om thuis maar eens niet te koken hadden we de schoonzussen en -broers uitgenodige op het maandelijks etentje van J.-P. Dat er op 31 januari nog sneeuw lag, mag al zeker op de foto komen, bij deze de toast buiten op het terras. Chef kok J.-P. kwam eerst geamuseerd uitleggen wat er allemaal op het bord kwam.
Kabeljauwfilet en salpicon van bloemkool, mousseline van pickles. Renilde, Luth en Gerd Jos, Odette en Renilde. Ben en ik proefden de wijn.
Opgevulde kwartel met lamszwezerik, gekonfijte sjalot, ganzenleversaus en maïskroketjes.
Composiet van nagerechtjes.
De kok in vol ornaat, met tok en al. Hermin en J.-P. hadden ons deze prachtige namiddag gserveerd. Goed gedaan en zeker tot een volgende maal.
Als voorbereiding op de tweede Olen-beweegt-quiz trokken we naar TCO waar Din-Don (mannen die op dinsdag en donderdag tennissen en oren drinken). De strijd was ongemeen spannend. Leuke vragen en antwoorden wisselden af met toch wel serieuze doordenkers. Stefan, Michel, ikke en Carl bij de aftrap.
De jury zou het niet makkelijk hebben. Voor de twee laatse rondes stonden we één punt achter op Sus & Co en twee punten op Bonus-Malus Maar ronde 14, een muziekronde was me op het lijf geschreven. Met dank aan Alain Barriere, Elvira Madigan en Felice sloegen we een beslissende kloof die in de laatste ronde geconsolideerd werd; De organisatoren, Jean, Jan, Herman, Karel en Roger. Proficiat mannen.
In laatste instantie heeft Paul moeten afzeggen, maar jan, Fons en ikzelf trakteerden ons op een namiddag sauna in de Hezemeren. Maar we zouden onze Jan oppikken in de Hemel, zogenaamd het Stationneke van Olen.
Veel waarheid tegen de muur. En ook een voorsmaakje van de Hemel of is het de Sauna?
Ook veel oude recclame borden tegen de muur. Af en toe rijdt dit treintje echt rond in de gelagzaal. Originele deurklinken... it must be Olen. Aan 't plafond wat zwzzfgetuig. Wachten door de krant te lezen of de kaart te bestderen. Voila, de wachtenden, met een lekker biertje. Eens gaan kijken waar die tein blijft, het was inmiddels mooi weer geworden. Een oude wissel, toen moest alles met de hand; En ook de oude spelling nog op de muur Eindelijk was hij daar, de trein die doorrijd naar Neerpelt, daar was ik dus van de week ook geweest. En Jan had alles wel bij, de juffrouw was er wel niet bij Van de sauna om begrijpelijke reden geen foto's, was toch niets aan te zien. Wel ene bij 't verlaten. Na nog wat witte en rode wijn in de Engel waren we om 24u thuis.
Kinderen van de zon, voor dit goed doel hebben we al tweemaal gelopen op de sportdag van Olen beweegt. Kris Lantin was even in 't land om eens te laten zien wat er met het geld gedaan wordt. En dat is iets heel anders dan je op TV ziet. Maar eerst had ik met enkele vrienden afgesproken om iets te gaan eten in de Buonomatto in Neerpelt. De kwaliteit was rechtevenredig met het wachten, het was zeer lekker.
Penne all' arabiata, met vurige lippen ben ik buiten gegaan, de koude rode wijn kon ze niet blussen.
In het Dommelhof werd dan de presentatie gegeven, "Extra bagage" was de tittel.
Filmpjes werden afgewisseld met een optreden van de "Latinos sin Fronteras". Volksdansen uit Zuid-Amerika
Kris had ook een softbal-team opgericht.
En KV Mechelen had truitjes geschonken voor de voetbalploeg.
Nadien nog een snel op de foto met Kris, bedankt voor de foto's.
Door omstandigheden was er de dinsdagmiddagloop over geschoten. Maar om de form te houden toch de loopsloefen aangedaan en een toertje langs het kanaal na het werk. Het begon al stilletjes te duisteren bij het vertrek an 't klein saske, hier splitst het kanaal Herentals-Bocholt zich af van het Albertkanaal.
Nog redelijk wat ijsschotsen op het water. Ook het looppad was ondergesneeuwd. Onderweg met deUmicore loopuitrusting, goed beschut tegen de koude en een muziekje op de oren. De nieuwe voetgangers- en fietssenbrug zal het zeker veiliger maken voor de mensen.
Onderweg wel wat vogels op de pad. Maar deze stoven het water op bij een te nabije nadering. Anders met deze witte ganzen ?, deze leken aan te vallen... Maar zij kwamen af op het brood van een gulle schenker. Aan de jachthaven verlaten we de vaartdijk. De Dorian Gray ligt er verlaten bij, 's zomers is het hier gezellig toeven.
De jachthaven ligt op het punt waar een vroegere zijarm van de vaart toekwam. Wij noemen dat de "gedempte vaart". Maar vroeger was het op dit stuk ook nog vaart. Na het afsluiten een grote waterplas waar er veel op geschaatst werd. Verderlopen langs de vest, een restant van de vroegere omwalling. Nu een deel van de hof van 't Fransesco Die aansluiting gaf aan de "Bovenpoort"
Let op de twee vaasjes boven er op. Daar valt iets over te vertellen, misschien eens opzoeken want ik weet het niet juist. Ondertussen was het al aardig donker. De toren van de St. Waldetrudistkerk staat in de steigers voor een nieuwe dakbedekking. Dat bracht me dan aan de Molenvest, bijna thuis.Mooie affiche tegen de muur van de bib
Met een lekker glaasje Cava werd het nieuwe seizoen ingezet. Samen met de gebroeders Raf en jan, altijd een interessante babbel. De vierde musketier Leo was niet door de sneeuw gekomen.
De gratis kindertombola is een mooi initiatief van de club. Want de jeugd is de toekomst van de oude munten. Welke moeten we kiezen?
Met de hulp van de grootvader lukte het al wat beter. Maar dit zijn er ook mooie, en daar gaat het soms ook om. Dan volgt de gratis aanwezigheidstombola. Frank en Rudy zorgen voor de verdeling van de mooie prijzen: een zilveren munt en een fles lekkere wijn. Jan viel in de prijzen en was tevreden met de prijs. Uiteindelijk dan de grote tombola, daarvoor moeten ze wel een beroep doen op een onschuldige hand. En zie, mijn nummertje 176 kwam uit de zak. een mooie zilveren munt uit Panama met balboa er op. En deze onbatzuchtige, helpende handen en vrolijke lieden. Dank zij jullie is dit succes mede te verklaren. Hulde ...
Uit goede gewoonte lopen we in de week op de middag een rondje rond het fabriek. Vandaag de eerste maal dit jaar. Goed ingeduffeld tegen de koude, maar met een warm gevoel van binnen, of is het wat overgewicht van de feestdagen?
Mooi landschap langs de Meirestraat.
Raf heeft al een toertje meer gedaan. Bij de aankomst 50 minuten later
Vooreerst mijn beste wensen aan al de blogbezoekers. Moge het jaar een gezond en succesvol jaar zijn. Gisteren had het 's avonds een beetje gesneeuwd en vamorgen zag alles nog mooi wit. Tijd om wat te wandelen in de natuur. Hier de digitale impressies.
Eerst langs de visvijver van het Bloso
Daarna rond de roeivijver.
Deze overkant hebben we vaak geizen, in alle seizoenen.
Verse voetsporen volgen me.
De schaduwen worden al lang, de zon staat al laag. In de verte 'Het Netepark'
Op 27 dec. zou Renilde niets doen op haar verjaardag, toevallig kwam het nog zo uit ook dat ze bijna niets kon doen. Flink verkouden na een buikgriep en dan een slecht herstellende meniscusoperatie, je zou voor minder afhaken. Maar we hadden in de Pepe & Sale gereserveerd en dat is heel goed meegevallen. Met een drankje van 't huis kozen we voor de kaaskroketten en daarna ieder een eigen pizza. Vlnr Renilde, Liesbeth, Johan, Ann, Bert, Nette, Stijn, Nand, Pros en ik. Wouter, de vriend van Liesbeth kon er niet bij zijn. Dit hadden Nette en Nand gemaakt. Lekkere kaaskroketten op een mooie manier geserveerd. De lievelingskost: van Nette pizza Hawaï
Met het dessert was er natuurlijk plezier met de slagroom.
Daarna was het tijd om bij ons thuis de nieuwjaarsbrieven op te zeggen.Nand deed dit vanop zijn skatebord. Voila en zo zien die er dan uit.
In Leuven werd een voordracht gegeven over de betekenis van de Romeinse munten. Samen met Rudy, de voorzitter van de Herentalse numismaten gingen we luisteren. De voordracht was aan de Romaanse Poort, enkele mooie versieringen aan beide zijden.
Op de jaarlijkse bijeenkomst van de buurvrouwen zijn tegenwoordig ook al de mannen van de partij. Het kiezen van de menu was een hele klus daar niet alles wat op de kaart stond nog verkregen kon worden.
Gretel had voor de buurvrouwen ene mooie verrassing. een foto waar ieder kleinkind samen op stond.
Het triotje van pateé was best lekker. En ook de vis zag er lekker uit.
Origineel frietjes op 't tafel. Daarna had Gretel nog een verrassing voor de mannen. Een pannelap... met er op: Niets beter dan goede buren, zo is het wel een beetje.
Er stond een avondvullend programma op ons te wachten. Op uitnodiging mochten we gaan koken en het daarna ook zelf opeten, beide waren prachtig. Met Carl en Stefan, leden van de Toffe choco's Dit is dus een aardappel"Violet" Samen met Griet mochten we een ingredient van de saus klaar maken. Appelsiene schillen fijn snijden en daarna koken to ze zacht waren. Niet simpel om fijn te snijden zonder in je vingers te snijden. Amai, die kan dat goed, er is een verschil tussen met je mes trekken of duwen, hier moest je trekken. Voila zo moet dat.
En daarna het zelf nog eens proberen. In de keuken een grote bedrijvigheid
De Stefan zal onze Fons eens de kleur van zij schort uitleggen, Jan pikt op de achtergrond nog snel een koekje mee. Het was een verhelderende uitleg, 3 x afkoken in water en daarna laten koken in half water en half suiker en een scheut Mandarin er bij. Ook Rik kon nog iets leren.
De afwas moesten we ook doen, maar daarna ... Carl in volle actie. En dat is dan puree van die violet
Ondertussen waren de tafels gedekt. We kregen ook een uitleg over de geserveerde wijnen Michel en Griet keuren de puree.
En dat is dan de puree op je bord.
Fons bewonderd het culinair palet.
De uitleg van de sommelier lokte veel interesse. maar ook in de keuken was er actie. Het resultaat mocht gezien en gegeten worden. Als afsluiter een overheerlij dessert, moe maar voldaan zijn we dan ... richting Herentals vertrokken
Op zaterdag was het dan zover, ik zou de Romereizigers nog eens terug zien. Jos en Mieke had ze allemaal uitgenodigd voor een leuke round-up, dit alles bij een heerlijk Italiaans diner. Mooie Italiakleuren bij de borrelhapjes.
Dat we hier bij een Rome-fanaat thuis waren mocht duidelijk blijken.
Mieke en Marjet maakten een heerlijke apperitief. Gelukkig was er niet van alle ingrdienten evenveel in.
Fons woont er enkele kilometers af en was met de fiets gekomen. Aan 't tafel naast Jean en Anita Op de achtergrond een mooi doek van Leonardo Als antipasto werd er een broodje bruschetta geserveerd. De veranda was mooi ingericht voor de vijfentwintig gasten. En nog meer boeken van de geliefde stad;
Fons deed zijn avondlijke speech nog eens dunnetjes over, het leverde een mooie terugblik op
Marga en Philip waren nog net op tijd voor het hoofdgerecht. De primo bestond uit een lekkere spaghetti met kruiden van de campo de fiori. Als secundo een stuk kip in Seranoham met een saus van mascarpone, ook weer de Italiakleuren met de rucola, tomaatjes en aardappelen. De dolce was een lekkere sabayon, naar gewoonte een dubbele portie want Greet is altijd zo lief om haar bordje door te schuiven, hartelijk dank. Dan was het tijd voor de knuffels, want wegens de late intrede was het er nog niet van gekomen. Marga deed zoals gewoonlijk de hele ronde. Met Nelly en Mirèse Met Philip De gratiën, Greet, Marga en Renilde. Ondertussen leverden Luc en Stef een mooie bijdrage met de afwas te doen. Ook zij werden bedacht met een knuffel
Uiteindelijk samen met Jos en Mieke. Hartelijk dank voor deze gezellige avond. De prachtige powerpoint presentatie heeft ons nog meer doen verlangen naar een vervolg. Wie weet ...
Ten voordele van een activiteit van de Damiaanactie hadden we ons ingeschreven in de school "De Voorzienigheid". De quiz stond in het teken van de inleefreis die leerlingen zouden maken naar Bangladesh. Maar eerst was er spaghetti ten huize van Carl. De zoon des huizes was één van de gelukkigen die mee kon naar Bagladesh.
Jo en Werner sloten aan en zo vormden we een te duchten ploeg... De eerste rond was een Bangladesh-ronde: nationale godsdienst is de Islam, nationale sport cricket, aan de delta van de Ganges, Dacca is de hoofdstad en het tweede buurland Myanmar: dat wist Jo (en wij nadien ook). Alleen dat er 48 % onder de armoedegrens leefde wisten we niet.. Jo kon zelfs de landkaart tekenen. Na drie rondes stonden we zowaar aan de leiding. Uiteindelijk eindigden we op een verdienstelijke vijfde plaats. Carl was ondertussen een jaartje ouder geworden en mocht de prijs in ontvangst gaan nemen. Hij trakteerde daarna op bitterballen. De einduitslag
Op 8 november, de verjaardag van ons moeder zaliger, organiseerden we het eerste familiefeest. Dit in de Putten in Kasterlee. Dit patchwerk hing jaren bij ons moeder op de kamer, gemaakt door ons José.
Het was een mooie ruimte die in laatste instantie dan toch groot genoeg bleek. Oeis discussie over de nummerverdeling, hoe men eenvoudige zaken moeilijk maakte, zo dacht ik altans. Rokers en niet rokers buiten, feit was dat het een mooie dag was Zes van de zeven want ons Chris kon er wegens beroepsredenen niet bij zijn, zeer jammer De kinderen kregen eerst hun eten, iedereen content. Gekke bekken zijn er altijd bij. Een helpende hand is altijd welkom.
De vier kaarters die gesteund door het thuisfront instonden voor de verwezenlijking
Twee grote tafels waren net genoeg.
Op het einde moest de rekening gemaakt worden, niet zo simpel zo bleek.
