Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
28-11-2009
Eten met de buren
Op de jaarlijkse bijeenkomst van de buurvrouwen zijn tegenwoordig ook al de mannen van de partij. Het kiezen van de menu was een hele klus daar niet alles wat op de kaart stond nog verkregen kon worden.
Gretel had voor de buurvrouwen ene mooie verrassing. een foto waar ieder kleinkind samen op stond.
Het triotje van pateé was best lekker. En ook de vis zag er lekker uit.
Origineel frietjes op 't tafel. Daarna had Gretel nog een verrassing voor de mannen. Een pannelap... met er op: Niets beter dan goede buren, zo is het wel een beetje.
Er stond een avondvullend programma op ons te wachten. Op uitnodiging mochten we gaan koken en het daarna ook zelf opeten, beide waren prachtig. Met Carl en Stefan, leden van de Toffe choco's Dit is dus een aardappel"Violet" Samen met Griet mochten we een ingredient van de saus klaar maken. Appelsiene schillen fijn snijden en daarna koken to ze zacht waren. Niet simpel om fijn te snijden zonder in je vingers te snijden. Amai, die kan dat goed, er is een verschil tussen met je mes trekken of duwen, hier moest je trekken. Voila zo moet dat.
En daarna het zelf nog eens proberen. In de keuken een grote bedrijvigheid
De Stefan zal onze Fons eens de kleur van zij schort uitleggen, Jan pikt op de achtergrond nog snel een koekje mee. Het was een verhelderende uitleg, 3 x afkoken in water en daarna laten koken in half water en half suiker en een scheut Mandarin er bij. Ook Rik kon nog iets leren.
De afwas moesten we ook doen, maar daarna ... Carl in volle actie. En dat is dan puree van die violet
Ondertussen waren de tafels gedekt. We kregen ook een uitleg over de geserveerde wijnen Michel en Griet keuren de puree.
En dat is dan de puree op je bord.
Fons bewonderd het culinair palet.
De uitleg van de sommelier lokte veel interesse. maar ook in de keuken was er actie. Het resultaat mocht gezien en gegeten worden. Als afsluiter een overheerlij dessert, moe maar voldaan zijn we dan ... richting Herentals vertrokken
Op zaterdag was het dan zover, ik zou de Romereizigers nog eens terug zien. Jos en Mieke had ze allemaal uitgenodigd voor een leuke round-up, dit alles bij een heerlijk Italiaans diner. Mooie Italiakleuren bij de borrelhapjes.
Dat we hier bij een Rome-fanaat thuis waren mocht duidelijk blijken.
Mieke en Marjet maakten een heerlijke apperitief. Gelukkig was er niet van alle ingrdienten evenveel in.
Fons woont er enkele kilometers af en was met de fiets gekomen. Aan 't tafel naast Jean en Anita Op de achtergrond een mooi doek van Leonardo Als antipasto werd er een broodje bruschetta geserveerd. De veranda was mooi ingericht voor de vijfentwintig gasten. En nog meer boeken van de geliefde stad;
Fons deed zijn avondlijke speech nog eens dunnetjes over, het leverde een mooie terugblik op
Marga en Philip waren nog net op tijd voor het hoofdgerecht. De primo bestond uit een lekkere spaghetti met kruiden van de campo de fiori. Als secundo een stuk kip in Seranoham met een saus van mascarpone, ook weer de Italiakleuren met de rucola, tomaatjes en aardappelen. De dolce was een lekkere sabayon, naar gewoonte een dubbele portie want Greet is altijd zo lief om haar bordje door te schuiven, hartelijk dank. Dan was het tijd voor de knuffels, want wegens de late intrede was het er nog niet van gekomen. Marga deed zoals gewoonlijk de hele ronde. Met Nelly en Mirèse Met Philip De gratiën, Greet, Marga en Renilde. Ondertussen leverden Luc en Stef een mooie bijdrage met de afwas te doen. Ook zij werden bedacht met een knuffel
Uiteindelijk samen met Jos en Mieke. Hartelijk dank voor deze gezellige avond. De prachtige powerpoint presentatie heeft ons nog meer doen verlangen naar een vervolg. Wie weet ...
Ten voordele van een activiteit van de Damiaanactie hadden we ons ingeschreven in de school "De Voorzienigheid". De quiz stond in het teken van de inleefreis die leerlingen zouden maken naar Bangladesh. Maar eerst was er spaghetti ten huize van Carl. De zoon des huizes was één van de gelukkigen die mee kon naar Bagladesh.
Jo en Werner sloten aan en zo vormden we een te duchten ploeg... De eerste rond was een Bangladesh-ronde: nationale godsdienst is de Islam, nationale sport cricket, aan de delta van de Ganges, Dacca is de hoofdstad en het tweede buurland Myanmar: dat wist Jo (en wij nadien ook). Alleen dat er 48 % onder de armoedegrens leefde wisten we niet.. Jo kon zelfs de landkaart tekenen. Na drie rondes stonden we zowaar aan de leiding. Uiteindelijk eindigden we op een verdienstelijke vijfde plaats. Carl was ondertussen een jaartje ouder geworden en mocht de prijs in ontvangst gaan nemen. Hij trakteerde daarna op bitterballen. De einduitslag
Op 8 november, de verjaardag van ons moeder zaliger, organiseerden we het eerste familiefeest. Dit in de Putten in Kasterlee. Dit patchwerk hing jaren bij ons moeder op de kamer, gemaakt door ons José.
Het was een mooie ruimte die in laatste instantie dan toch groot genoeg bleek. Oeis discussie over de nummerverdeling, hoe men eenvoudige zaken moeilijk maakte, zo dacht ik altans. Rokers en niet rokers buiten, feit was dat het een mooie dag was Zes van de zeven want ons Chris kon er wegens beroepsredenen niet bij zijn, zeer jammer De kinderen kregen eerst hun eten, iedereen content. Gekke bekken zijn er altijd bij. Een helpende hand is altijd welkom.
De vier kaarters die gesteund door het thuisfront instonden voor de verwezenlijking
Twee grote tafels waren net genoeg.
Op het einde moest de rekening gemaakt worden, niet zo simpel zo bleek.
Met wat familie naar de basket. Naast mij Niel, daarnaast Kelly uit Zwiterland overgekomen voor het familiefeest op zondag.Achter mij David, broer van Kelly en de chaufeur van dienst. Daarnast Fons mijn broer en achter hem Johan.
De man die de supporters orkestreerde En deze gaf de maat aan. Er moest af en toe ook gedweild worden De tribune zat goed vol. Vabco werd de verdiende winnaar tss de nr's 1 en 2.
Op de vraag om Wielemie niet eens op te halen aan de boekenbeurs, heb ik er dan maar een hele namiddag van gemaakt. Wie haar nog niet kent, zeker eens surfen naar haar website. Op zaterdagmorgen altijd eerst enkel ristretotjes drinken, nu met kopjes van de hand van de Spaanse regiseur Pedro Almodóvar
Dus tijdig daar, Marieke zou een voordracht geven in de gele zaal en was wel wat nerveus. Maar met het verwelkomen van vrienden was die spanning snel weg. Zen, haar begeleidhond, leek het kalm op te nemen.
De zaal was praktisch volgelopen, ee, groote verrassing voor haar maar tevens een mooi geschenk.
Geflankeerd door haar peter en meter, Piet Den Boer en Lieve Bullens Ook was er een mooie presentatie te zien die Marieke ook in de scholen gebruikt Haar "ghostwriter" wilde wel even benadrukken dat het boek door Marieke geschreven werd en dat hij enkel de punten en comma's voor zijn rekening genomen heeft. En Zen dacht er het zijne van.
Mariek zou van 16u tot 18u signeren, naast haar zat ene Baron Von Munchausen of die kanten. Samen met de vriendinnen waar ze een volgende sport mee gaat aansnijden: zitskieën. Anders stilzitten is niets voor haar. Velen kwamen haar een hart onder de riem steken. Wil je weten wie allemaal, dan moet je maar eens naar haar site surfen.
Anita is een geboren verkoopster: maar inderdaad door stil te zitten verkoop je niets.
Ik dan samen met Lieve op de foto. Jaren geleden hebben we samen een cursus gevolgd, te zien in één van de eerste reportages op de blog.
Het was druk met 27 verkochte exemplaren op amper twee uur tijd
ook Dirk Tieleman kocht ook een exemplaar. De rust zelve
Dit jaar sponsorde Umicore nog twee extra natuurlopen. Deze was er één van. Er was toch weer een mooie Umicore-delegatie.
Kort na de start zag ik de groep al gestaag weg lopen. Naar 't schijnt komt dat wel goed om met een lage hartslag te blijven lopen. Maar snel kun je dan niet. Dus onderweg veel paddestoeltjes, het is den tijd. Een mooi parcours door 't bos en goed aangeduid, hier al 2 km gelopen.
Er was ook drank voorzien, welliswaar water, maar dat kan dan ook smaken. Mooi langs de rand van 't bos. Het witte stipje in de verte zijn die van Umicore. En goed bewegwijzerd, ik had gekozen voor de 10.
Rond km 7 kwamen Bruno en Leo er met een vaart aan, die waren bezig aan de 15km en hadden dus al 5 km meer afgelegd.
Nog één km te lopen, het was een mmoie voormiddag.
Jaarlijks organiseert de KSJ van Herentals een bierweekend. Ik ben dan daar een trouwe proever. Zij hebben altijd een mooi aanbod. Ook de Svekke kwam even goede dag zeggen.
Nette wilde nog lootjes kopen. Met 003 dachten we een hoofdprijs te hebben, maar het waren maar enkele glazen.
Op dinsdag had ik mijn tweede cardiotest laten uitvoeren. hieruit bleek dat ik zou moeten lopen onder de hartslag van 136. Dit gaf me zeker ruimte om onderweg wat foto's te nemen. parcours van 6,5 km. Na de wtertorenstraat duiken we het veld in aan de spoorwegovergang.
De herfst is in aantocht maar de tempertuur was bijna zomers.
Dus met die lage hartslag kun je wel lang lopen en soms verplicht stappen. Ik passer dan het kappeltje van "Grees" Voor het eerst loslopende honden. Even rustig gestapt na wat blaffen en wat grommen bleven ze achter, oef... Dan het Brannekesbos in, hier zijn we zeker halfweg.
Om dan uit te komen aan de vaartdijk.Mooi met de zon op de juiste plaats.
Ook een reiger aan de overkant.
Maar ook monsters van ijzer en staal. Een aalscholver die zeer waakzaam is
Gaëtane had het schitterend idee uitgewerkt om in plaats van te tennissen eens iets alternatiefs te doen. Het werd een namiddag petanque in een stralend zonnetje. Om de zenuwen te temperen werd begonnen met een glas bubbels, kan nooit kwaad.
Deze mannen meenden het echt zo te zien, of hadden ze nog niets gekregen Een eerste match: v.l.nr.r. Nelly, Guy en ik aan de andere kant tegen Jos, Kelly en Ivo Mimi, Anne-Mie en Karel tegen Gaëtane, Guy en Michel Het derde plein met Sus, Marcel en Rosette tegen Marie, Renilde (?) en Francine De ene match duurt al wat langer dan de andere, maar dan wachten we gewoon even Na het petanque was het gezellig samen zijn in het clubhuis, met deze de Italiaanse noot naast een Belgische specialiteit En hier dan Renilde en Renilde. Wegens een slechte knie moest de echte Renilde verstek laten gaan maar werd perfect vervangen op het petanque plein door Paul Gezellig aan de kaastafel Wat is er fout op het plaatje? Gaëtane en Jos zorgden voor de organisatie. Hartelijk dank van allen, zeker weten
Eindelijk weer eens een optreden van Belle. Ditmaal in de Grenslandhallen. Michel en Bea wilden ook eens de zuiderse sfeer van een Belle-concert proeven. Voor het concert bij een Nederlands koppel uit Leliestad een gezellige babbel gehad. En ze legden ons op de foto vast. In de zaal zitplaatsen, maar dat was maar voor even, want bij elke liedje veerden we recht om te dansen. Een tienjarige cariere begonnen met Hello World, dag kleine meid Lang kon ik daar vanachter niet blijven en trok naar voor om in de gang Belle in de ogen te kijken. Mooi met Nanni Belle gaf zich volledig, wie deed wie vleugels krijgen ... Mooie eye check en met een hoedje
En ja met een kleedje, ook niet alledaags Ondertussen naar achteren terug maar op de gang. daar werd spontaan een polonaise ingezet Toch wel een mooi zicht vanop mijn plaats
Heeft iets die lichtjes, leek een landingsbaan voor dromen
Ook mooie videobeelden en syncroon met het zingen met een diepe buiging namen ze afscheid, en wij ook blij in 't hart.
We hebben er lang naar uitgekeken, maar nu was hij daar: de kaartavond. Onze Jan was al wat later, noteer de klok want normaal beginnen we om 20u stipt.
Na afloop, noteer de klok, zijn er dan shoekes te eten bij een tas koffie. Jan en Paul laten het hen alvast smaken. Opletten dat ik niet mors, ik moest wel het meest betalen maar daar is de pot goed mee. Onze Fons had zelfs nog een extra shoeke gekregen van Marina.
De zondagmorgen, na het bal, waren we paraat voor de natuurloop van 10.6 km ten voordele van het Kinder Kankerfonds. Voor de start montere gezichten. Herman, Raf en ik
Het vast drietal dat onder de middag in de week de loopsloefen aanbindt, Marc, Raf en ik. Een groepsfoto van de Umicore aanweziggen in de voormiddag. Het was een zware omloop, maar ik maalde de 10,6 km af in 1u13 dat moet beter tegen volgend jaar De aankomst, ik had in elk geval het langst ervan genoten, als je verstaat wat er staat
Dit jaar nieuwe formule van een nieuw feestcomité. Wij dus ook op het appel. Na de eerste dronk opende de voozitter de prijsuitreiking voor de diverse disciplines. Jean Paul mocht de prijzen van de petanque uitreiken. Daar er in deze sporttak geen prijzen gegeven worden aan de verliezende finalisten, stonden deze Jossen weer op het podium, Michel en ik er net naast gevallen Marc mocht de prijzen van het KK tennis aankondigen. Hierin dus wel in de prijzen als verliezende finalist van heren 15 p. Een groepsfoto van de aanwezige laureaten. En dan was het tijd aan het vernieuwd feestcomité om de dans in te zetten Met Martine op de dansvloer. J.-P. maakte zich culinair nuttig door de broodjes rond te brengen. Op de dansvloer veel beweging, iets dat men met veel goede wil onder dansen kan thuis brengen. even gek doen met Joke. op het eind waren er ook nog mooie en lekkere desserthapjes. Voor mij een meer dan geslaagd feest
Voor het derde jaar op rij namen de Toffe Choco's deel aan de PCOB-quiz in Overpelt. na twee tweede plaatsen waren de verwachtingen hoog gespannen. Naar gewoonte gingen we eerst gezamenlijk eten. In de Zotte Morgen was het ditmaal te doen, maar de brasseriekaart was al om 18u dicht en dus werd het iets meer dan een spaghetti. Misschien mogelijke quizvragen, wat wordt hier gegeten???
Op de quiz het moment, dat achteraf gezien, over winst en verlies zou beslissen. De ludieke doe-ronde zorgde voor heel wat kopbrekens. gelukkig had de Stefan een G gegeten en die kregen we er gratis bij omdat er twee C-s moesten omgezet worden in G-s en we maar één C op tafel liggen hadden., de Michel zijn Nik Nakske moesten we er uitpuzzelen. Met de middelen die we hadden vonden we met 18 letters het 20 letterwoord 'Vaardigheidsoefening". deze bonus was voldoende om de eindmeet met 2 punten voorsprong te halen. Zie, zo deed ik dat en niemand die me tegenhield al hadden Carl en ik een vermoeden maar te laat: Stefan en Michel: leg neer dat Nik Nakske, leg neer De jurry zong vrolijk mee in de muziekronde, wat het er niet gemakkelijker op maakte. Luc met een paarse hand, Erika en Hilde flankeerden de speaker. Maar ze konden ook serieus zijn, inderdaad geen gemakkelijke klus om alles juist te tellen. Toch dikke proficiat aan alle helpers van PCOB, We komen nog terug als we mogen.
Naar aanleiding van 800 jaar stad en vrijheid Herentals was er op de Grote Markt een groot feest gehouden. Het was dan ook nog fantastisch najaarsweer zodat de markt volgelopen was voor de gratis drank en eten (frikadellen met krieken en rijstpap)
Pros was er ook, met een mooi kleurtje na een week Turkijke. Aan de stand van de Numismaten kon men ter plaatse een gedenkpenning laten slaan. 800 stuks werden er geslagen. Heel deze administratie kon rekenen op deze vrijwilligers.
Het was aanschuiven aan de pers.
Maar na de 800 stuks stond ze er verlaten bij. Het vele volk zorgde voor een nood aan extra drank. Voila, zo was ik er dus ook één van. Deze bekende brouwer verdiende in elk geval een palm; En natuurlijk liep het er vol met bekenden; De gebroeders Cannaerts zijn ook geboren en getogen in Hertals Gretel en patrick met renilde op de foto krijgen is niet makkelijk Er was ook veel straatmuziek En steltenlopers.
Michel en ik hadden ons weten te plaatsen voor de halve finales van het clubkampioenschap petanque op T.C.Olen. in de halve finale moesten we het opnemen tegen de Jean-Paul en Pat. Onder het oog van de kenners speelden we onze beste match ooit, we wonnen met 13-4.
In de finale moesten we het opnemen tegen de Jossen, de ploeg in form. het werd een zenuwachtige partij waar we stelselmatig verder op achterstand kwamen. maar met de meet op 15 in 't zicht vonden we (te laat) onze koelbloedigheid terug en verloren nog met 15-11. Het was een spannende match
Op zondag bereidde J.-P. voor het eerst dit jaar zijn zondagsrestaurant. Om het aangename aan het nuttige te koppelen besloten we eerst een matchke te tennissen om daarna te genieten van de culinaire geneugten. Dus eerst de tennis, Monique was de vierde dame, maar die kon jammergenoeg blijven eten. Het werd een vermoeiend uurtje, op het einde stonden Kelly en Michelop voorsprong, gewonnen waren ze nog niet ;-)
De meesterkok in het keukentje, de bordjes met exquise hapjes staan al klaar. het was prachtig najaarsweer en we kraakten alvast een fles Cava in afwachting van nog beters. Michel en Bea genoten van het mooie weer Ook Renilde en ik genoten van het zonnetje in 't glas. De exquise hapjes: een potje eendelever, tartaar van tonijn en een rolletje geitekaas met zalm Het was weer uitverkocht in de chalet Renilde, Kelly en bea hebben veel bijgepraat, die mannen (wij dus) vertellen ook niet alles. Hermin schenkt de wijn in. Ook jet en roger waren van de partij, ook levensgenieters Met allen op de foto Ondertussen moest J.-P. nog toveren in de keuken
Gebakken tilapiafilet met een creme van aardpeer, sabayon van garnalen en gedroogde pancetta
Een in Gandaham gewikkeld varkenshaasje met champignon-duxelle en groene kruiden
Maar het grootste festijn moest nog komen. Tja J.-P; een tovenaar in de keuken En zo kregen we het assortiment van frivole nagerechtjes op ons tafel. een prachtige afsluiter voor een prachtige dag
