Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
27-09-2009
Een soort tafeltennis
Op zondag bereidde J.-P. voor het eerst dit jaar zijn zondagsrestaurant. Om het aangename aan het nuttige te koppelen besloten we eerst een matchke te tennissen om daarna te genieten van de culinaire geneugten. Dus eerst de tennis, Monique was de vierde dame, maar die kon jammergenoeg blijven eten. Het werd een vermoeiend uurtje, op het einde stonden Kelly en Michelop voorsprong, gewonnen waren ze nog niet ;-)
De meesterkok in het keukentje, de bordjes met exquise hapjes staan al klaar. het was prachtig najaarsweer en we kraakten alvast een fles Cava in afwachting van nog beters. Michel en Bea genoten van het mooie weer Ook Renilde en ik genoten van het zonnetje in 't glas. De exquise hapjes: een potje eendelever, tartaar van tonijn en een rolletje geitekaas met zalm Het was weer uitverkocht in de chalet Renilde, Kelly en bea hebben veel bijgepraat, die mannen (wij dus) vertellen ook niet alles. Hermin schenkt de wijn in. Ook jet en roger waren van de partij, ook levensgenieters Met allen op de foto Ondertussen moest J.-P. nog toveren in de keuken
Gebakken tilapiafilet met een creme van aardpeer, sabayon van garnalen en gedroogde pancetta
Een in Gandaham gewikkeld varkenshaasje met champignon-duxelle en groene kruiden
Maar het grootste festijn moest nog komen. Tja J.-P; een tovenaar in de keuken En zo kregen we het assortiment van frivole nagerechtjes op ons tafel. een prachtige afsluiter voor een prachtige dag
het mooie najaar bleef duren. Guy, Carl, Ann en Stef waren als eerste daar Ook Guiseppe was weer van de partij, de Italiavlag als mooie achtergrond Gaby en Marleen waren de helpende handen voor de koffietafel. En er werd getennist onder een stralende zon. Een mooi Italiaans tintje De helpers die in het kader van Olen beweegt een mooie outfit gekregen hadden. En hij zag dat het goed was. Na de tennis was het genieten op het terras
Eddy had de drie dames (Denise, Kelly en Lisette) in toom weten te houden.
De groepsfoto van de voormiddag
En toen was het tijd voor de inwendig mens In een blakende zon, een echte Indian Summer. De foto van de namiddag
Op TCO waren Michel en ik tot in de finale geraakt van de reeks 15 punten. De vorige match was door ons gewonnen met 5-7 / 6-3 / 6-4 tegen Vic en Patrick. Deze Patrick kwam even met zijn vliegtuig goedendag zeggen op de finaledag
Geert was al op tijd daar, ik ook dus en we namen dezelfde doping. Voor de aanvang, Michel en ik nog fris en monter Geert en Eddy waren er ook klaar voor. Een groepsfoto. We verloren de finale eervol met 6-3 / 6-4
Hoe we er toe gekomen zijn zal niemand weten maar vandaag stond een staptocht op het programma door enkele TCO-ers gepromoot. maar de dodentocht is ook klein begonnen, misschien de eerste van ene lange reeks. Een zestal moedigen hadden toegezegd om een voettocht te ondernemen van Scherpenheuvel naar TCO. Een tocht die uiteindelijk een 30 km lang zou zijn. 'smorgens op TCO met de auto's naar Scherpenheuvel en daar een tocht op alternatieve wegen, richting Olen. Guy was als fotgraaf bij de start aanwezig
Het vijftal dat de tocht zou aanvatten. Ikke in 't groen, Kelly, Marc, nog een Marc en Geert Eerst dus de kaarsjes aangestoken voor een veilige tocht Mooi beeld in de nis van de basiliek Hier verlieten we het Pelgrimspad en liepen bij de tweede splitsing mis. Maar we vonden de weg naar Testelt Kelly wilde de andere kant op, maar is dan toch maar wijselijk achterna gekomen. Mooi, Testelt aan de Demer Een oude watermolen aan het gemeentehuis. Onderweg door de natuur En ook een oudeambachtentuin Hier heeft Marc Verv. menig aangenaam moment beleefd als déligé van de jeugd het was natuurlijk altijd wel terug inhalen, want dat eerste stuk lag het tempo hoog. Halfweg, dat dachten we toch, bij Mie Maan een heerlijk terras en lekkere ... spagheti
We moesten even bekomen En hoe kun je dat beter dan met een lekkere Duvel Kelly achter de camera Mooi door de bossen van Westerlo Aan het grotteke een madame die een foto van ons wilde maken. Eén van de meest gefotografeerde bruggetjes, wij dus er ook op
En dit een restant van en vroegere overbrugging.
Een mooi gedicht, wist je dat er in de nederlandse taal er geen woord is dat rijmt op herfst In Westerlo een kleine obelisk Prachtig gemeentehuis En de Guy maar op zijn buik liggen, maar het zijn wel mooie foto's En zo moest ik de fontein artistiek vastleggen Op de bomen een plakband tegen de rupsen In het kabouterbos vertelde Kelly ons een sprookje uit het dikke boek. En ze luisterden aandachtig Een tussenstop die een omweg waart was: de lekwei waar er heerlijke ijskreem gegeten kon worden. Dus allen er op af. En de Guy had nog wat uit de kas over. We liepen door de abdij van Tongerlo En dit is naar 't schijnt een overduk op hun watertoren. Mooi eens in niet al te mooi water De eindmaat kwam in 't zicht
Op het terras was het even uitpuffen, want dat laatste stuk was verdraaid lastig Katrien was er bij gekomen en had heerlijk eten bereid Zo dus Een fritatensuppe Geert wilde nog iets vragen over die snippers fritaten, maar heeft het wijselijk gelaten En dan was er nog kaiserschmarren, heerlijke stukjes pannekoek. Bedankt Katrien
Vandaag prachtig weer voor deze fiets-, loop- en zanghappening. Ilse en Marina waren al vroeg daar om de familiefietstocht op gang te helpen.
Ook onze Fons was terug van de partij na maanden inactiviteit. Ik had een prachtige collage toegestuurd gekregen van ons goed doel: Hijos del Sol Hilde nog wat onwennig bij de soundcheck. Maar dan swingend en zingend met "The Second Chance", zij openden IdOlen 2009. Rechts Jos Heylen, ook al op de blog gezien met de Dodentocht. Hij stapte de 100 km uit, dikke proficiat. Johan was eerst van dienst voor de bonnetjes te verkopen, daarna zou hij voor onze ploeg nog 4 of 5 rondjes lopen. Zo deze dames waren al in volle actie. Ondertussen kwamen ook de fietsers van de 100 km binnen.
Nog een ex-collega die al jaren met pensioen is, maar de Jef Verborgt heeft die 100 km fijn gemalen. Fernand was mee met de fietsers maar dan op de moto om een mooi beeldverslag te maken. En kijk wie we daar hebben, Liesbet en haar kroost. Erna en Chris bewonderen de jongste telg Matiz Johan en Carl verdeelden de chips, het zou een drukke namiddag worden. Jean kwam voor de Heideroosjes de chips ophalen. Onze Fons liep ook mee. wat wil Els nu zeggen : Is dat te groot of niet de juiste kleur. Ondertussen deTC Joggers ook al aan 't verzamelen. Marc had in elk geval veel lopers in zijn ploeg. Onze startlopers voor Hijos del Sol: Daan, Raf, Sven, Marc en Kelly. Michel was er ook vroeg bij en liep zijn beloofde twee rondjes. Lekker ontspannen voor de start, de Fun was er in elk geval. Klaar voor de start om klokslag 15u. Sven is goed weg Raf en Marc ook Ondertussen ging het amusementsgedeelte gewoon door. Griet en Wim met Rock 'n Roll Extreme. Zij behaalden de derde plaats op de wereldranlijst en zijn 5-voudig Belgisch kampioen.
De gegevens stromen binnen en de speaker van dienst wordt op de hoogte gehouden. We voorzagen ook drinken voor onze lopers, iets wat met het warme weer zeer welkom was. Marc, Dirk en Geert even een babbel tussen het lopen door. Hier Martine die loopt voor TCO Nog een oude glorie die zijn jogschoenen aan heeft, Ivo klaar voor de start Deze twee dames van TCO hebben voor ons ook nog enkele rondjes gelopen/ bedankt Kiani en Tess. Ondertussen was Imelda, de moeder van Kris, aangekomen en na een paar keren bellen vonden we elkaar. Zij had me de mooie collage bezorgd. Toch wel een kippevelmoment voor mij: Overdrive speelde hey Jude van wijlen Jimmy Hendrickx en ze deden het prachtig.
De bassist Pieter de drummer en zanger En deze gast speelde prachtig gitaar, Jimmy waardig.
Er was ook een zangeres maar die kwam in dat liedje niet voor, wel in het volgende. Ik aan 't lopen, zo zag de aankomstlijn er uit als je binnenkwam. Naast het podium waar de Swingende Grietjes aan hun act bezig waren Onderweg door de Plezandstraat, een zijstraat van de zandstraat waar supporters een mooie steun boden aan de lopers. Ook Ann en Dirk kwamen suporteren Daan liep voor ons tien rondjes van 2,5: hartelijk dank voor deze prachtprestatie Griet, Wim en Fabi waren gelukkige organisatoren. De prijsuitreiking kan beginnen. Loose Boots behaalde de prijs voor de originaliteit. Imelda en ik mochten de cheque van 500 EUR in ontvangst nemen. Prachtig wat Umicore hier doet, allemaal zeer tevreden gezichten Even poseren met de cheque voor de mooie collage. 's Avonds waren er frietjes Ook ik was aan wat voedsel toe, had er ook 5 rondjes op zitten. Raf, een heerlijke genieter die toch ook 5 toertjes gelopen heeft; of waren het er 6. Mario en Carine kwamen mee suporteren. Sven en Bruno, ook samen goed voor 10 toertjes. Na het vast ook het vloeibaar voedsel. En Kelly was na het lopen achter de kassa gedoken en ging 's avonds nog helpen tappen. De Luc had schijnbaar grote dorst.
Na maanden inactiviteit, op tennisgebied, waren we deze week terug beginnen tennissen. De pols voelt nog wel wat pijnlijk aan maar ik heb er goed oog op. Net klaar dus voor de jaarlijkse tennisontmoeting met de vrienden uit Kasterlee. Michel was er ook bij.
Sus en Paul deden de wedstrijdtafel Een dubbetje met Martine, een geruststellende voorsprong werd een nipte nederlaag omdat de bel het niet deed. En natuurlijk ook de lekkere mosselen ontbraken dit jaar niet. Een plaatselijke biertje: een Sinpalsken van de brouwerij De Cock: Sinpalsken verwijst naar de locale zegswijze van Sint-Pauwels, een deelgemeente van Sint-Gillis-Waas, bij Sint-Niklaas. Mertens-Mertens op de foto. Wat ook een jaarlijkse traditie begint te worden is er ene gaan drinken in Herentals. Den Brigand staat dan stee vast op het programma. Toch ook wel een Duveltje gedronken in den Engel. Michel, Annemie, Sus en ik.
Zondag even genieten met de familie, lokatie Kasteel Meerlaer. Met de bouw van het kasteel werd in 1860 begonnen. In 1863 verbleef de familie Schollaert voor 't eerst in het kasteel. F.J. Schollaert zou een belangrijk rol spelen in de Belgische politiek. Nu is het kasteel eigendom van de familie Cruysberghs en is het bekend onder de naam "Kasteel Meerlaer"
Luth en renilde moeten nog hun keuze maken. Ook Odette en Gerd zijn verdiept in de culinaire aanbieding. Frans en Ben waren er al uit, maar wat gaan we drinken? Ben, ikzelf en Jos weten het, we nemen de kleine menu en een lichte Corsendonk Het kasteel heeft een eigen kapel, wel mooi.
De trap en de inkomshal, maar ... maar het was heerlijk weer en zaten buiten.
Het bruiswater in een elegante fles met glazen dop. In het park ook een vijver met eendjes. Een hapje van 't huis Het voorgerecht met paté, meer dan genoeg Oeis, bijn ahet hoofdgerecht vergeten, een Argentijnse entrecote met pepersaus Het dessert: een panacotta Het was al laat eer we besloten de laatste foto's te nemen en naar huis te rijden, somige zelfs met de fiets.
Daar er dit jaar geen tennis inzat wegens het roltrap-incident in Hasselt, was dit de ideale gelegenheid om de 100 km van Bornem eens mee te maken. En meemaken moet je dat al, was het maar één keer. Na wat oefeningen naar Scherpenheuvel dacht ik klaar te zijn voor het grote werk, de gezwollen enkel van verleden week was bijna vergeten. Rond 16u nam ik nog lachend de trein, het was inderdaad een prachtige dag en ze voorspelden nog beter.
In Berchem ontmoette ik Roger en Jos, deze Umicore collega's waren ook op weg naar Borem, heel de trein scheen vol te zitten met wandelaars. Tijd voor de koffiekoeken die Renilde me nog had gebracht, zeker nodig zo 'n trage suikers. In Puurs stond de trein een kwartier stil, Jos ging alvast wat oefenen. Aankomst in Bornem, na één overstap in Berchem. Goed gedaan van de NMBS
In Bornem één groot volksfeest maar de zaklampen waren uitverkocht, alsook de Duvelglazen Op weg naar de start even langs dit bekend café. De bagage afgeven om halfweg te kunnen wisselen. Het was een prima organisatie. De eerste scanning om de chip te activeren. Dan was je op het parcours van de start, geen terugweg mogelijk. En de mooie avondzon was zalig, het was toen amper 19u en dus nog twee uur voor de start. De straat was aan beide kanten vol met zittende mensen, dus ik ook maar tegen een hekken in afwaching. Vele gingen er voorbij en stilletjesaan vulde de straat zich totaal op.
Nog een rustige blik
En dan was er bijna geen plaats meer om te staan.
Rond 20.30 zet iedereen zich recht en kom je al direkt een honderd meter vooruit. Maar het blijft wachten op de start om 21u.
En dan is het zover, het startsein is gegeven en na enkele minuten komt er beweging in de mensenzee, ook een massa volk naast de weg en dat zou niet anders zijn onderweg. Om 21.10 kom ik langs de startplaats, achteraf gezien was dit vrij snel want er waren nog vele duizenden achter mij. En dan stappen in de nacht, mooi een eind langs de Schelde Na een rondje van 15 km paseren we terug Bornem centrum De straten nog steeds met volle terrasjes. Bevoorrading onderweg was welkom, hier wat aquarius, maar ook water en fruit, rijsttaartjes, appelen etc Na de passage van Kalfort (33,4 km) begint de pijn in de rechter enkel te steken en voel ik dat dit niet verder kan. Maar den Duvel wilde ik wel bereiken. Met meer onverstand dan wijsheid paseer ik de brouwketel aan 't rond punt, nog enkele kilometers afzien. In de brouwerij Moortgat werden muren gemaakt met lege bakken En ja, dan een lekkere duvel uit een plastic beker om 4.30u, moet je meemaken. Maar tot daar en niet verder. Tot overmaat liet ik mij eerst uitchekken om mijn bagage te laten meekomen en vergat ik te scannen, dit stond net aan het einde van 't plein. De benen waren goed en het hoofd ook maar de enkel was er te veel aan. In de zaal brachten ze de bagage binnen van de opgevers. Dat duurde geen half uur. Een prima organisatie van al deze vrijwilligers. En dat was mijn zakske. Met nog een bezoek aan de medische boeg kon ik om 6.25u de trein nemen. Je moet het éénmaal meegemaakt hebben, die start. Zoveel ambiance en vrolijke mensen. Ook 's nachts zitten die voor hun deur met een vuurkorf om de mensen aan te moedigen. En veel ontzag voor de 100 km mensen. Goed voorbereiden en goed schoeisel, dan ben je al halfweg.
Na de maandelijkse muntenbeurs mochten we mee genieten van een prachtige namiddag. Terwijl Rudy de aanwezigen inlichtte over het verloop was de gastvrouw al volop bezig met de lekkere hapjes.
Deze twee zoudennog van zich laten horen, maar dat mocht nog niemand weten. Leo en Marc ... Plezant was het zeker en een lekkere kop soep. Dan was er een grote pan paëla, voldoende voor iedereen.
Toen kwam het moment: prachtige humor, hier twee duivenmelkers. Het werd nog plezanter
Als Madam Van de Wiele
Rudy genoot ervan. Maar ook de anderen ... Tja raf en Fientje hebben wat afgelachen. Bloedserieus als minister Bertrand Maar met dit als gevolg.
Marc kon heel mooi zingen, had ooit meegedaan aan de soundmix show en was tweede als Vader Abrham.
We hadden wel ons eigen drinken bij, wat dacht je ... Twee smokkelaars. En meezingen en mee wiegen.
Ik plaatste zelfs een dansje met een Nederlandse dame, marchen noemen ze dat daar. Rudy bedankte deze twee artiesten van ganser harte. Daarna werd het een wedstrijd moppentappen, de Hollanders ... tegen de Belgen, Leo hield onze eer hoog, zeer hoog. als einde de wedstrijd tapke schiet. 8 centimeter hoog, 8 meter ver en met 8 spelers. Trachten om met een loden schijf het tapke omver te werpen en zo het geld te winnen dat er op gelegd wordt. Rudy legt het nog even uit. Anderen kenden het nog van verleden jaar. Frank zou het wel even klaren. En dan is het meten welke schijven het dichtst bij het geld liggen. schijven die op elkaar liggen tellen als één schijf en verdelen de winst.
Als laatste test op de komende "Dodentocht" had ik met Fernand een wandeldag van 60 km gepland. Heen en terug naar Scherpenheuvel. Om 5.55u vertrokken we in de St. Jansstraat.
En om kwart voor acht passeerden we de abdij van Tongerlo. Onderweg de zwaluwen aan de Ploeg.
Dit bord zouden we niet zien in 't terug komen want we kozen een alternatieve route.
In Averbode stond de grote poort wagenwijd open.
Voorbij Zicem kom je dit speciale beeld tegen van een "Spaanse ruiter" Herinnert aan een periode in de 16e eeuw toen Zichem belegerd werd door Farnese. Om 11.10 en waren we aan de basiliek Gehaald, maar dat is nog maar halfweg. Fernand, de onvermoeibare. Dus terug gaan door velden en bossen, een mooie wandeling maar de kilometers begonnen te wegen. De Dijle in Testelt Soms, dus meestal, kon ik Fernand niet volgen, maar we kwamen toch telkens terug samen. En het werd een warme dag, maar mooi in de schaduw van de bomen. Bij Mie Maan een dik verdiende pint. En dan verkeerd gelopen. achter Mie Maan door het verkeerde pad gekozen en etrug in de dreef uitgekomen. Om kwart voor vier door de abdij van Tongerlo en om 18u waren we thuis. Een onsteking op mijn voet hypotheceert de deelname maar enkele dagen rusten kunnen wonderen doen.
Dat we op onze dienst CSM-TID sportieve figuren hebben bewijzen is niet overdreven. Al verscheidene malen wilden we het doen, maar nu toch van gekomen. Een petanquematchke onder de middag. Als bijkomende maestro in de petanquekunst was J.-P. van de partij. Werner had een eigen stel ballen bij, net zoals ik. Raf, Natalie en Daan werden geïntroduceerd in de edele kunst van ballenwerpen
Er kwam meer dan eens een meter bij te pas om de winnende bal aan te duiden. En dan nog werd er getwijfeld. Een initiatief dat een vervolg zal krijgen, zeker weten.
Op het circuit van Zolder vond de voorstelling plaats van de derde Umicar: "Umicar Inspire" Frans Moons was daar wel thuis en vooraf verkenden we enkele leuke plaatsjes. We waren ruim vroeg en konden de auto van dichtbij bekijken. Toch wel ingenieus wat de leden van het Solar Team voor elkaar brengen. De auto op de achtergrond is een wagen die voorop rijd en info doorgeeft over de te verwachten hindernissen, weergegevens doorseind en kangeroes van de weg weghoudt.
Umicore toch een belangrijke sponsor met een oppervlakte van 6 m² zonnecellen.
Daarna moest eigenlijk de voorstelling nog beginnen. Bij een glas heerlijke proseco was het wachten zeer draagzaam. Frans, Ikke en Carl, deze laatste ook al te zien als vast quilid van de Toffe Choco's De zaal was volledig vol en nog meer voor de voorstelling. Een verre foto van de meter: Roos Van Acker. Onder een sfumato-gordijn vertrok de Umicar 3 voor enkele rondjes.
's Avonds was het in discotheek Versuz in Hasselt een showvoorstelling.
Ons logo prijkt mooi op de affishe.
De prijslijst doet me toch even duizelen. Een mooie zeshoek biinen met afzonderlijke bars aan de zes zijden, normaal gaan die open in functie van het aanwezige volk, zo krijg je altijd de indruk dat er veel volk is. En zo ziet die discotheek er uit met de verlichting aan.
Net als verleden jaar was er een delegatie van Umicore-lopers, doel was beter te doen dan verleden jaar. Hier op de foto Daan, Mieke Boeckx, Ikke en Raf.
Het standbeeld van de Boerenkrijg ging nog net in de tent, toch het onderste deel. Veel volk aan de start, in het totaal was er sprake van meer dan 900 deelnemers. Mooie truitjes, die van Umicore. Raf en Johan hadden het goede tempo te pakken en bleven zeer lang samen. Daan steekt een paar collega's voobij. Niet makkelijk maar het lukte te lopen met een fototoestel... Deze supporters namen de foto. Ook onderweg de familie Marien die aanmoedigden. Onze Fons met vrienden, het deed hem pijn dat hij niet mee kon lopen, hij is nog herstellende van een hernia, zeer pijnlijk. Nog supporters, natuurlijk altijd gezellig op een terras. En er was ook muziek. Op de hoek van de zandstraat stonden "The Bray Cups" Aan het college speelde de Harmonie van 't College leuke deuntjes. Ook watervoorziening is noodzakelijk, per uur moet je minstens één liter water bijnemen. Aan de Ton speelde "First Gear" En aan de bovenpoort speelde de "Nachtwacht", ook al te zien op het straatfeest van de St. Jansstraat. Ook supporters hebben honger. De deelname van het Rusthuis St. Anna, deze mensen oogsten overal verdiend applaus
Een mmoie tussenstand, goe bezig.
De doorgang van de kleine ronde in de Paepenstraat was mooi versierd. Raf trekt nog even stevig door.
Ook voor mij was het einde welkom, toch twee uur bezig geweest. 's Avonds nog Salsa-initiatie in de tent, deze dames hadden duidelijk niet meegelopen en hadden nog energie te over.
Van het tourcriterium geen foto's, de reden zie vorige bijdrage. De dag na het tourcriterium is het feest in Herentals. Nand en Nette konden zich uitleven in de zandbak, de klimmuur en natuurlijk het lopen voor de jeugd.
Nand mocht een echte klimmuur beklimmen Toch maar hoog, maar hij deed het prima. Terug op de grond, de veiligheidshaak losmaken... En op naar de tent voor het brevet. Goed gedaan
Naar maandelijkse gewoonte gaan we, Michel, Raf, Patrick en ik, genieten van een sauna en daarna nog even gezellig bijpraten. Daar het verboden is foto's te nemen in de sauna, dus alleen maar foto's van "den apres".Ditmaal haltgehouden in "De Breugelhut" Voor wat foto's van de sauna kan je altijd eens gaan piepen op http://www.hezemeer.be/ onze maandelijkse pleisterplaats.
En ze hebben er het plaatselijke streekbier "Ne flierefluiter" Mooie ingang naar de achthoekige taverne, gelegen aan een visvijver. Maar ook mooie zwanen op het water.
En eenden waren er meer dan genoeg. Dit s een Canadese gans die er zich ook thuis voelt. Gli amici Michel, Ikke, Patrick en Raf.
Vandaag het Vaticaan met St. Pieter op het programma. Al vroeg op en even naar de Campo de Fiori, waar de groenteboeren al aan 't uitstallen zijn.
Toch mooi, zulke kleuren van courgetten en en hun bloemen
Even buongiorno bij Bruno.
Ik had op een stomme manier de bus verspeeld en moest een volgende nemen. Op St. Pieter zag ik nog net een deel van de groep binnen gaan, naar de koepel. Maar daar was het aanschuiven voor de controle met metaaldetectoren.
Je kunt de eerste 70 m met een lift doen maar met de trappen gaat dat ook en is 4 eur goedkoper
Dan kom je op het tussendak alvorens naar de koepel te gaan. Binnen had ik hen bijna bijgebeend. Aan de overkant van de ronding zag ik hen de deur naar de koepel ingaan. Hier zie je dus van boven in de St. Pieter. En boven je is de koepel, daar van boven moeten we geraken.
Nu smaller trappen met schuine muren want je gaat rond/tegen de koepel naar boven.
Onderweg krijg je al een gadacht van het mooie vergezicht.
En nog schuin naar boven. Zo ziet dat laatse stuk er uit aan de binnenkant. Het allerlaatste was een zeer kort draaitrapje met een koord om je vast te houden. En dan ben je boven... Totale hoogte ongeveer 132 m.
De mooie tuinen van het Vaticaan.
Zweten doe je zeker om daar te geraken, maar het is de moeite In de verte het Pantheon.
Een mooie kerk maar niet gedefinieerd. Op dit dak heeft het Vaticaan zonnecellen liggen. een geschenk van het Duitse bedrijf Solarworld
Daarboven wandel je dan rond. St. Pieter wer door verschillende architecten verwezenlijkt; Bramante, Rafaël en Michelangelo. In 1637 werd de basiliek in gebruik genomen In de St. Pieter ook bewakingscamera's, precies dat daar iets is om mee te nemen... Monument voor de Engels familie Stuart, met de toorts naar beneden wil zeggen dat het geslacht uitgestorven is, geen mannelijke opvolging. Op deze plaats, een ronde schijf op de vloer, werd Karel de Grote tot keizer gekroond door depaus op kerstdag van het jaar 800. De Pietà van Michelangelo (1500) enig mooi. Grafmonument voor Christina van Zweden.(1702)
Op de vloer de afmetingen van ander basilieken, hier de Sacre Coeur van Parijs Er ligt ook een paus begraven in de kerk, Paus Paulus XXIII
Het baldakijn van Bernini (1633), allemaal brons uit het Pantheon.
Even met de hand de voet van het beeld van de Heilige Petrus aanraken kan je vrome wens in vervulling laten gaan.
Sint Andreas met het specifieke kruis, een meesterstuk uit de barokbeeldhouwkunst van F. Duquesnoy (geboren in Brussel 1597), zijn bijnaam was Il Fiammingo De Heilige stoel, hier kun je van alles over lezen maar ik geraak er niet wijs uit... Zeker is dat hij toehoort aan de bischop van Rome. Het grafmonument van paus Alexander VII; Bernini 1667 Een mozäiek,: het altaar van de logen. Van ver lijkt het prachtig geschilderd maar... ... van dichtbij is het een verzameling steentjes, hoeveel stukjes zou deze puzzel telen?
Deze deur wordt enkel geopend tijdens een heilig jaar. Zo ook in de andere basilieken in Rome. Op het St. Pietersplein de obelisk Vaticano Eén van de twee fonteinen, is het nu de linkse of de rechtse van Maderno 1612? Natuurlijk mogen deze Zwitserse wachten niet ontbreken op het plaatje. Een prachtige plaat op de heilige vuilbak daar. Op dit plein kunnen naar 't schijnt 400.000 mensen op. Bernini maakte de zuilengalrij aan beide kanten Zo staan er rond elke fontein. Dit is het middelpunt van de zuilengallerij Een pauselijk wapenschild van de Medici
Daar we vroeg terug waren besloot ik nog een wandelingetje te doen naast de Tiber. Hier een foto vanop de ponte Fabricio, de verbinding naar het "Isola Tiberina" Daar staat de buiten-cinema al klaar voor vanavond. Net voor de Ponte Palatino de Ponte Rotto. Dit zijn de restanten van de oudste stenen brug van Rome. De bouw dateert van de derde eeuw v.Chr., toen nog een houten brug maar aan het begin van de tweede eeuw v. Chr. vervangen door een stenen.
Een foto vanop de Ponte Palatino. Voor het bouwen van deze brug werden enkele bogen gesloopt.
De andere brug van het tibereiland, dePonte Cestio. Die de verbinding maakt met Trastevere, de overkant van de tiberoever.
In de verte de Ponte Sisto en nog verder St. Pieter Als het water aan het ronde gat kwam werd er alarm geslagen voor overstromingsgevaar. 's Avonds terug verzamelen voor het avondeten.
Mich en zijn groep waren vandaag altijd bij ons gebleven; Marga stak een handje toe. Even ttasten met Veerle en wat woorden Oost-Vlaams leren. Mieke en Jos hadden dat weer goed gedaan, vooral de laatste bus was een goed gedacht. En Fons deed zijn conference met het Umicore agenda in zijn hand. Hij had het zien vliegen in de atoombommensplitsing. En Walter had hem gefotografeerd, ook als was hij geen vuilbak. Verstaan wie het kan.
Na een uurtje uitrusten op de Spaanse trappen ging de tocht verder.
Villa Medici, hier vestigde Napoleon de "Académie de France" bedoeld voor de winnaars van de "Grand Prix de Rome" Mooi uitzicht over Rome vanop de Pincio
Nog even een woordje uitleg alvorens de Pincio-tuinen in te wandelen.
En drinken moet je veel doen. Het wateruurwerk ontworpen door een Dominikaner monnik
Fons liet even de jonge voetballer in hem los. Greet leert Marga op de vingers fluiten Iets dat Veerle ook wilde leren, maar Fons zag iets vliegen en noteerde vlijtig. De Pinciano obelisk De Piazza del Popolo, met de Flaminio obelisk
Op het plein nog een tentoonstelling van Leonardo. Fons en zijn maagden. De Santa Maria del Popolo, enkel van buiten te zien.
Twee terechtgestelden, zonder proces en zonder verdediging. Modern apartement met vooraan een rij van plaatjes met boodschappen dat de kunstenaar even weg is.??? Het moderne museum voor de Ara Pacis. Ontworpen door Meyer, controversieel in Rome. Een maquette met de originele plaats van de Ara Pacis (het altaar van de vrede)
Dit is dan de Ara Pacis.
Er liep ook een tentoonstelling van Alessandro Mendini Mooie kleurrijke verwezenlijkingen
Deze kurketrekkers ontwierp hij voor Alessi Een mooie spiegel
Birgit moest de volgende dag gaan werken en nam afscheid van Jos en Mich
