Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
13-06-2009
Schoolfesst in de Kriebel
En prachtig weer dat ze hadden. het werd een gesmurf van jewelste. Ann en Stijn met Nand en Nette
Met Ben en Luth, er werd alvast afgesproken dat we zeker terug naar Londen gaan.
Prachtig weer, de dag stond in het teken van de smurfen en wij hadden toch wel (louter toevallig) ons blauw hemd aan. Nette moest de smurfendans doen met ... Een grote onderbroek, waarschijnlijk die van de grote Smurf; Zie maar eens OK, dat was het Dan konden we aan de smurfentocht beginnen. Een parcours met vele opgaves die ons een vraagstuk hielpen oplossen. Nand fungeerde als gids. En de rest er achter aan Eerst proberen een munt in een schaaltje te werpen. Op naar de volgende, toch wel Smurfen geluk dat weer. Even zelf eens een Smurfenmuts passen, dat geeft inspiratie... Je kunt ze ook andersom opzetten, dat zit ook wel goed. Knikkers met Chinese stokjes verplaatsen. De oma en Nette kijken toe. Bensmurf deed de volgende proef even voor, hij geraakte er vol van. En Nand kon dat dus een stuk sneller. Samen op de latten, niet zo eenvoudig. Zie je wel Bensmurf deed nog maar eens mee. De laatste was de moeilijkste. En dan waren ze moe Maar we hadden het gehaald: Ce l'abbiamo fata ook ons Renilde was moe. Toen werd er nog geschminkt.
In Balen, maar zo goed als Meerhout, was het dit jaar verzamelen voor de rëunie van enkeel verpleegstersstudentes. Ten huize van Ria was het gezellig toeven.
Ik had al een uurtje gaan lopen en was blij even te genieten.
De schoolvriendinnen, Geert, Marleen, Ria, Christine en Renilde.
Het O.Z. stond met een mobilhome op de parking van Umicore om bewegingsadvies te geven. Daar dus toch even laten controleren of mijn fysieke inspanningen resultaat opleveren. maar het viel wat tegen. Met een BMI van 25,73 zat boven het normale, ik draag 19.37 kg vet mee en daar moet iets af. Ook mijn conditie was amper de helft van goed dus nog werk aan de winkel. Binnen 10 weken worden we terug verwacht. Zie 25 augustus. De mobilhome oogde wel uitnodigend.
Maar binnen was het afzien, na 22 minuten rolde de resultaten uit de printer. Lopen tussen 134 en 148 hartslag. Want na 148 begint de verzuring.
Aangekomen en het regende. Het bezoek aan de beurs komt niet in beeld, er was meer te zien daar buiten. Al meteen een Romein, het zou zeker niet het laatse beeld zijn dat we zagen.
We waren niet ver van Trafalgar square gedropt. Dit was voor mij van te voren de plaats die ik zeker wilde bezoeken. En het viel niet tegen. Nelson staat daarboven op de uitkijk. Mooi beeld in de fontein. Fons, Emmy en Niel waren ook mee. Ben was in laatste instantie mee gegaan omdat Pros thuis bleef. Een leeuw aan Nelson zijn voeten. The National Gallery We hadden gekozen voor een toeristische rondrit met een dubbeldekbus. Zo ook de drie dames hiervoor met kleurrijke regenschermen, het waren nog drie Italiaanse ook. Wel de schoonste die ik die dag gezien heb, want daarvoor moet je niet naar Londen gaan.(nota van de verslaggever) Op de open bus boven. Het regende gelukkig niet erg en het zou even later ophouden. En dan is Londen zeer mooi, zonder regen. Westminster Abbey Big Ben en Houses of Parliament Idem maar vanop de Westminster Bridge London Eye Big Ben in the London Eye London Eye vanop the Waterloo Bridge, op de achtergrond the Big Ben Al wat droger, zulke plastic cape kreeg je er gratis bij. Ben zat nog half onder het afdak, maar van daaruit kon ik geen foto's nemen. The George, één van de oudste pubs. Een beeld en een draak, daar later meer over. The Tower Bridge vanop the London Bridge Voila, nog een draak nu op the London Bridge. Al de straten naar de City of London worden bewaakt door zulke draken. Je komt er niet in zonder er één te passeren
Mooie archtectuur met de komkommer "Swiss RE Tower. Op de Tower Bridge Tja, het mag gaan stoppen met regenen en dat deed het ook. Een stuk Romeinse muur in Londen. The Carpenter, een speciale pub waar alles rond Alice in Wonderland draait. Ook moderne gevels kunnen mooi zijn. Het monument, moet ik eens opzoek maar het heeft te maken met de brand die Londen ooit verwoestte en die zeven dagen gebrand heeft. Zo ziet die bus er in een tunnel uit. Brr... Dit kennen we al Vanop de Lambeth Bridge Houses of Parliament Big Ben en Westminster Abbey Standbeeld van Cromwel Westminster Abbey Mytische figuur, een eenhoorn En een prachtige leeuw De Belgische ambassade Arch of Wellington aan St. James Park The Ritz, een halte op de rondrit. Even naar huis bellen. Wel mooie telefoonboeken dat ze daar hebben. Hard rock cafe
Detail Wellington Arch Mooi beeld in Green Park
Speakers corner in Hyde Park Marble Arch op de hoek van Hyde Park, een heel verhaal hoe het komt dat dat daar staat. Oxford street, DE winkelstraat met meer dan 40 schoenwinkels. Zo schrijft men dat. Die naam doet me aan Gerry Raferty denken. Een straat waar het altijd regent? Neen een konnklijke straat waar alle straatverlichting een kroontje heeft.
Een refectie in een ruit. Oxford circus. het woord circus is afgeleid van circle, dus een rond punt. Piccadilly Circus komt in zicht. Het mooie beeld van Eros op het ronde punt.
Een prachtige fontein met vier paarden. Deze musical de langst lopende. Even verbroederen, dikke vrienden. Prachtig Zo kom je een beetje Vlaanderen tegen, en die rijden daar allemaal verkeerd. Eindigen terug bij Nelson.
Feels like home. En toen was het tijd voor een pint maar.... dat was ook de laatste foto. De batterij van het toestel was plat. En het was al de tweede. Dit moet ik zeker eens controlern voor ik naar Rome vertrek. komt het door de regen of het niet goed bewaren van de reserve batterij.
Omdat het nogal veel foto's zijn, deze reportage maar in twee delen. De Herentalse Numismaten hadden een bus ingelegd voor een bezoek aan "The London coin fair" at the Holiday Inn, hartje Londen. Voor een zeer goedkoop tarief kon je mee. De rest mocht je ter plaatse invullen. Vertrek 's morgens om 4uur. Is het er misschien aan te zien dat het de avond ervoor kaartersdag geweest was. Ik had in elk geval een kussen bij om verder te slapen in de bus.
Uitstappen om een koffie te drinken. Laatste halte voor the UK dachten we ... Onze bus, dat viel 100 % mee. Maar we moesten nog terug uit de bus. allemaal pas laten zien, zoiets uit een ver verleden maar schijnbaar noodzakelijk voor England. In deze wagons moet die bus inrijden. ik heb een grotere bewondering gekregen voor busschaufeurs, en die zou nog groter worden. Voila, volgen maar. Daartussen moest die bus manoeuvreren. Volgen maar. Zo ziet dat van binnen er uit. Laat mij maar wat slapen. De compartimenten sluiten en de trein kan vertrekken. Laatse blik van de tunnel. Een half uur onder het kanaal door. Op een diepte van ongveer 80 meter. Aan de andere kant boven. mooie tekening in de krijtsteenrotsen.
Naar jaarlijkse gewoonte maken de kaarters Jan, Paul, Fons en ik er een uitstap van. Even genieten in de sauna, waar er natuurlijk ook gekaart wordt. Daarna een lekker avondeten. Dit jaar in de Pepe & Sale, jullie reeds bekend. Maar hier aan de inkom van de Hezemeren.
Via ons Liesbeth hadden we gereserveerd. En de tafel stond klaar toen we aankwamen. Kwamen we ook nog een bekende tegen. Walter en Walter aan de toog, het werd een gezellige babbel. De jongste van de kaarters De oudste De grootste van de kaarters, met een lekkere spaghetti De jongste broer Op het plan van het eerste familiefeest wordt beklonken. Ook salute op Antonella die ons nog een Limoncelo aanbood.
Dit jaar deden Laura, Evy en Niel hun communie. Voor ons Laura was het de eerste, de twee andere waren al aan hun plechtige communie toe. Onze Niel aan het uitpakken.
Laura had zeker niet minder werk. Bij Evy waren de pakjes al wat kleiner maar zeker zo interessant, dat weet ik nog van vroeger. Paul & Marleen, Laura en Evy Emmy, Niel en Fons
Jan en Hilde. Agnes en Stanny Onze Niel vertoont prachtige kunstjes met de diabolo. Jossé en Jul
Een groepsfoto in de ondergaande zon. het was prachtig weer die dag. Pakjes uitdelen is al bijna even leuk als pakjes krijgen. Onze Jef, Thomas, Laura, Evy en Niel. Kijk hoe onschuldig weg kijkend Maar toch twee lieve zussen die twee.
Twee sportievelingen die met de fiets gekomen waren
Zes van de zeven, ons Chris was in Zwitserland. En toen was het etenstijd. Bij mooi weer een heerlijk koud buffet met lekkere wijn. Ons Laura met frikadellen en krieken. Tja onze jef met de Opa, die is het al jong aan 't leren.Maar het smaakt die Cava, of was het kinderchampagne?? Aanchuiven was geboden. Wij dus ook genieten Evy en haar peter Ondertussen ook onze Joachim geariveerd. De kinderen op het klimrek. Deze moesten er een foto van nemen. Een groepsfot, waar de anderen waren weet ik niet. De kaarters voltallig. Tja, hij is de jongste he. Renilde en Jossé, twee goede vriendinnen. Pros kwam ook nog even langs alvorens naar Swing in Thals te gaan. Aan die kunstjes van onze Niel kon hij niet aan.
Gebruikmakend van de Bilzen Classic, in kleuren hiervoor al beschreven, had ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om Fons Cauberg te ontmoeten. Mijn kamergenoot in Rome. Zie het verslag eind volgende maand. Na wat bellen vonden we elkaar aan de aankomst.
Ook Jos en Mieke waren er. Jos is de organizator van deze trip. Voor mij gesproken, het klikte onmiddellijk. Het werd een gezellige babbel met eindelijk.. een Duvelke. Met deze zullen we nog menig terrasje doen in Rome.
Juist, dat jachtpaviljoen. Prachtig met schijnbaar Diana er onder. Dat wilde ik wel eens goed bekijken. Daarvoor moest ik over een grachtje met ... netels. Dat kon er dan nog wel bij.
Molto bello. Gelukkig had deze bewaker in de ogen van de Medusa gekeken. Onderweg een riviertje. Deze kende ik nog van de prille lessen aardrijkskunde. Toch wel snelstromend die Jeker. Bijna terug een prachtige verrassing. Alden Biezen Even verpoze in deze rustige sfeer. Scijnbaar zat de rest van Umicore nog ergens te genieten. Guy en ik, ce l'abbiamo fatta En dat was de route. Deze trofee heb ik in dank aanvaard.
Wat een dag maar alles in volgorde. Zie ook II 's morgens 6.46u met de fiets op de trein van Herentals naar Mol. Daar overstappen, wel een tiental minuutjes wachten, en dan naar Hasselt. Daar de aansluiting voor Bilzen maar... in 't weekend heb je maar 3 minuten om over te stappen. Van perron 1 naar perron 3. Daar ik op de trein eerst een hele klas moest laten voorgaan had ik amper tijd om er te geraken. Voor perron 3 kon ik kiezen voor de trap of de roltrap. Ik koos de roltrap, een fatale vergissing zo bleek. Ik stapte op en meteen schoot die roltrap in beweging. Ik draaide mijn stuur en neep de rem dicht... maar dit was mijn achterste rem. Dat wiel stond nog niet op de roltrap en daar ik een zware fietszak achteraan mee had wilde mijn fiets niet mee naar boven. Ik viel en mijn fiets kantelde. Met mijn voeten naar boven en mijn hoofd naar beneden lag ik daar terwijl die roltrap naar boven ging. Niemand daar en ondertussen maar denken hoe ik daarboven zou aankomen. De beruchte roltrap,
En daar ben ik dan bovengekomen, met mijn voeten eerst.
Dit beeldje gezien onderweg op zoek naar een fietsenmaker in Hasselt, maar niet gevonden. Mijn acherwiel sleepte, het wiel stond een beetje paraplu. rijden ging amper maar we besloten toch maar verder te gaan. De schade viel op het eerste zicht nogal mee. Een hoop schaafwonden en un polso slogato. Had ik even tijd om mijn boterhammetjes te eten. Nadien zou blijken dat dit het enige etensmaal was die dag. In Bilzen dan aangekomen met een uur vertraging, als je dat zo mag noemen. De afspraak om 8.30 heb ik dus niet gehaald. Gelukkig was er een stand van Shimano met twee jonge fietsmakers. Deze kon dan mijn achterste rem open zetten zodat het wiel bijna niet meer sleepte, maar ook had ik geen achterrem meer. Enfin, toch maar vertrokken want daar waren we voor gekomen. Prachtig landschap en mooie fietswegen. Het kerkje van Neerrepen, als ik het me goed herinner. En hellingen dat er waren, hier is geen honder meter vlak. het begon al in Hoeselt met een stevige klim. Ondertussen begon mijn pols er als een patat uit te zien, schakelen was een zeer moeilijke opgave. Al goed dat die rem niet pakte, daarvoor had ik ze dus niet nodig. Maar bergaf rijden met enkel een voorrem is ook geen pretje. In Odeur waren we half. Een welkome pauze. Na de boterhammekes van de ochtend was dit het andere eten van de dag. Een energydrink om de terugweg aan te vatten. Ook dank aan de Umicore uitrusting. want dankzij die pamper heeft mijn zitvlak deze tocht ook overleefd. Mooi vergezicht, met momenten waande ik me in Toscane Zeker toen ik deze zijweg zag, een jachtpaviljoen met iets in. Dat wilde ik wel even zien. Zie tweede deel dus.
Had ik een voorgevoel, ik weet het niet, maar (nadien geweten) zou dit wel eens de laatste tennisavond kunnen geweest zijn voor mei en juni. Zie volgende verhaal. Het was in elk geval een gezellige avond, onweersdreiging, dat wel, maar een prachtige terrasjesavond. 's Nachts zou het can Namen tot Gent onweren, men telde 30.000 bliksems. Ivo, Roger en Kelly genieten na en smaken de prijs van de quiz in Hoboken.
Kelly, Monique en Jet.
Ikke en Michel, Lore maakte het achttal compleet maar die stond nog op het terrein.
Vandaag goed weer en eindelijk eens tijd vrij maken om te lopen op de Finse piste in Herentals. Ik heb dan maar ineens een jaarabonnement genomen zoadt ik het hele jaar door er terecht kan. want het is aangenaam lopen op de zachte ondergrond zo tussen de bodem. Ecco, dit is ze dan. Ga in de toekomst nog andere Finse pistes zoeken, het is prettig lopen.
Je kan er ook een fit-o-meter aan koppelen Mooie afgebakende paadjes Niet gemakkelijk lopen en foto's trekken. Kronkelend berg, een kuitenbijter Maar ook mooi met de ondergaande zon Het is wel vermoeiend als je dit alleen doet. Een deel loopt naast het voetbalveld.
Als lid van de Herentalse Numismaten, of Numismatiekers of zijn het nu Numismatici. Enfin we hebben meegedaan aan deze prachtig opgestelde quiz. Onderweg naar de quiz vloog een eskadron Spitfires over. Afspraak om 19u in Den Engel met Jan. De presentatoren van dienst. Joachim en Gert. Ze maakten er een leuk spektakel van Ook Jo, één van de Toffe Choco's van het eerste uur, was van de partij. Nu met NGMB De drie ploegen: Numismaten, Numismatiekers en Numismatici Onze ploeg met Ingrid, Leopold, Carl, ikke en Jan. De winnaars van de avond NGMB Daarna nog Den Engel gesloten, dat moet iemand doen.
Het was mooi weer in de schoolstraat. En de kaarsjes op de taart waren vlugger uit dan Nand kon blazen.
Moeke en Nette op wacht voor de koers. Want vandaag werd de Buulse Pijl weer georganiseerd, een wielerkoers voor juniors en nieuwelingen. Daar zijn ze dan, Nette op de eerste rij. Dit werd de winnaar bij de juniors, met één minuut voorsprong. Nog supporters langs de kant. Nette en Lena konden het goed met elkaar vinden. Gust en Fons mochten meegenieten van de ijskreemtaart. Nette en Dimp Dezelfde twee al wat later, toen was het al wat frisser. 's avonds was het eten bij de Wok Chinees. Stijn en Nand waren in dezelfde week jarig en werden even in de bloempjes gezet. Op de tonen van Happy Birthday kregen ze nog een geschenk boven op. Veel eten en niet slecht, maar vooral veel.
Vandaag trekken we naar de quiz van de personeelsclub in Hoboken. Stefan had op het laatste moment moeten afzeggen, Werner vervoledige het viertal van de Toffe Choco's. In Herentals in Den Engel eerst een lekker etentje. Michel en zijn onafscheidelijke asperges op Vlaamse wijze. Scampi's in de Wok had ik genomen. Carl had Kip in de wok genomen, maar een mager beestje. Zonder fout recht er op af gereden, dat was verleden jaar anders. Michel en Werner denken na En deze twee weten het ook niet goed. Met een gemiste start, drie thema's niet gevonden, moesten we ons tevreden stellen met een plaats in de tweede helft. Natuurlijk was het ontbreken van Choco Toffen een geldig excuus. De organisatoren hadden een prachtige quiz in elkaar gestoken. Dikke proficiat
Om de examens goed voor te bereiden hadden we afgesproken om te gaan eten in de Pepe en Sale, een Italiaans restaurant in Herentals. Spediaal voor ons open die dag.
Samen met Tie, wel geen derde jaars italaiaans maar altijd er bij als er te feesten valt. Ingrid had haar Patrick meegebracht. Greet en Nicole Sara en Maria Geert en Danny Annemie en Christine Karin en Cristina, la maestra Groepsfoto, ontbreken Patrick, Chris, Robert, Vera en Belinda Hier zijn ze ook supporter van Juve Lekker en mooi eten
Vandaag was het vijf jaar geleden dat de club opgericht werd. Daarom was er taart voor iedereen.
De schepen van cultuur mocht de mooie herdenkingsmedaile in ontvangst nemen. Iets minder volk aan onze tafel want Raf op weekend en Leo op de beurs in Begijnendijk
Vanochtend, bij zeer mooi weer, de start van de 31ste Dennen Run. Chapeau voor al deze motorliefhebbers die deze kinderen de dag van hun leven bezorgen.
Eerste ronde clubkampioenschap heren +40. Zowel voor Tom als voor mij was het al lang geleden dat we een enkel match gespeeld hadden. De ervaring haalde het op de jeugdige inzet. Maar zeer sportieve match en gezellige babbel nadien.
Dat het nog laat geworden was zorgden deze Olense dames. Zij hadden hun interclub tegen de Merel gewonnen en dromen van de finale. Ik gun ze het hen van harte Hoe later hoe plezanter Eén voor allen en allen voor één... fles Cava
Al jaren strijden we voor de onmogelijkste punten, de plezanste spelletjes en de gezelligste momenten. En toch slagen we er nog in om beter te doen. Monique, Jet en Ivo, vaste tennispartners.
heeft mijn zitvlak deze tocht ook overleefd.
