Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
13-12-2008
Bezoek aan de kertsmarkt in Brussel
Het was een koude dag, de gevoelstemperatuur lag op -13°C. Maar goed aangekleed met hoed en sjaal waren we goed gewapend tegen de koude. Eerst genoten we van enkele verse oesters met ene glaasje witte wijn.
Een bezoek aan Manneke Pis kan niet ontbreken. Dit beeldje staat op de hoek van de Stoofstraat en de Eikstraat.
Op de Grote markt toch even de glimmende, bronzen rechterarm van Everaert 't Serclaes gaan raken. Volgens de legende goed voor één jaar geluk in de liefde.
Het reuzenrad op de Kerstmarkt stak prachtig af tegen de blauwe hemel.
Om het gezond te houden aten we een heerlijke, al zullen de meningen wel verdeeld zijn, portie choucroute (= zuurkool = sauerkraut). De Wiki-wiki zegt: zuurkool bevat, in tegenstelling tot vele andere geconserveerde producten, veel vitamine C. Door tijdens bootreizen zuurkool te eten werd daardoor het optreden van scheurbuik voorkomen. Dit verschijnsel is ontdekt door de Engelse ontdekkingsreiziger James Cook. Zuurkool bevat ook vitamine B en ijzer. Voila of geloofde me niet.
Als afscheid nog een poging tot een kunstzinnige foto,
De Toffe Choco's zijn weer op pad. Nu op de quiz in Heist Goor. Een plaats in de middenmoot was ons deel maar toch ook weer wat bijgeleerd. Maar vooral veel dorst gelest. Die plakaatjes kunnen we gebruiken op onze quiz.
De jaarlijks mis voor de overleden ouders van Renilde in Vorst ging gepaard met de eerste echte sneeuval dit jaar. De misviering werd opgeluisterd door de plaatselijke fanfare Sint Cecilia en het was ook juist haar naamdag. Prachtig, een fanfare die Morgenstimmung speelt uit Peer Gynt van Grieg
Met gans de familie, maar hier met tante Odette in "Het Loo" na de misviering
Zoals de voorgaande jaren waren we prominent aanwezig op de bierfeesten van FC De Kendedies. Het thema dit jaar: Was het nu 70 of 80. Net zoals vorig jaar met de trein naar Olen, ditmaal met de juiste
De vaste maten waren ook van de partij.
Dit jaar werde de lootje verkocht door "duidelijk geen mooie meisjes". Ik had zelfs geen prijs.
Jan en Terence kwamen ook een babeltje slaan
Yves was ook van dienst.
Griet en Wim kwamen ook eens langs
Le moment supreme, Marleen mocht de fles Champagnebier openen. Maleur brut, zeer lekker.
Ik zag e toch nog deftig uit op het einde vande avond.
Daar Carlos ook naar de beurs kwam, heb ik de lange rechte weg naar Tienen ook eens afgereden. Er was wel veel volk maar echter maar één geslaagde foto, verkeerde ingesteldheid van het toestel natuurlijk. Toch één mooie foto met Carlos (de Italiaan waar we ooit een zeer gezellige avond doorgebracht hebben) en Raf.
Dit gat in mijn cultuur dus ook gedicht. Maar Belle wilde ik zeker niet missen. Ook kon ik genieten van gratis transport waar we er prompt enen hebben voor opgedaan. Hier mijn kort relaas. Mijn gratis lift, bedankt Jan en Erika
Het is altijd aangenaam het nuttige te ... nuttigen, Schol
Het boek Diez zal een mooi plaatsje krijgen met het schrijfsel van Belle
Samen op de foto, tja ik heb mijn schouder een week niet gewassen ;-)
De Sus, ooit boezemvrienden en nu nog hoor. Maar de wegen zijn na de Zwarte Woud trip van 1969 uit elkaar gegroeid. Je herkent dus Maarten Jagermeester (alias Frans Van Tendeloo) Carine Cuypers signeerde mijn boek, maar ...helaas met de verkeerde naam. Er was ook een mini optreden van Belle, natuurlijk was het super.
Waar het de dag voordien nog mooi weer was, was het nu regenweer. Maar in deze sporttak mag dat geen probleem zijn. Michel en ik speelden eerst nog een halve finale dtegn Francois en Paul. Die heebn we mooi gewonnen.
De supporters waren op post Maar het was wel serieus beginnen regenen.
Hier moet je hem leggen Michel.
De finalisten met rechts de toekomstige kampioenen: De Jossen
Nadien was het wel gezellig in de Chalet. Ik heb daar dan ook als test mijn Italiaanse verhandeling gebracht van de avondschool Italiaans. Hier de tekst
Buonasera tuti voi,
Anche io vi voglio parlare duna le mie amore, una bionda con fianchi mangnifici.
Con lassistenza del grassotello Van Dale ho fatto il prossimo recitazione.
1 La birra
Stasera vi voglio raccontare la storia duna birra molta speciale.
Dove Italia è conosciuto per il suo vino, e anche per il suo caffé, Belgio è famoso per le sue birre.
Belgio ha una grande varieta di birre.
A nessuna parte ci trova una gamma tanta diversa di birre speciale. Non solo le birre indigeni ma anche le birre del tutto mondo.
In Belgio si produce birre à fermentazione bassa (le birre pils) ma anche à fermentazione alta. (le birre speciale).
La terza fermentazione e la fermentazione spontanea (il Geuze). Quest ultima é un unicum nell mondo.
Un altro unicum sono le birre trappisti. Belgio ha sei birre trappisti. Westvleteren, Westmalle, Chimay, Orval, Rochefort e Achel
2 Il birrificio
Fondata nel milleottocentosettantuno (1871), il birrificio Moortgat è una typica ditta famililiare .
Dal padre al figlio ha sopravissuto le due guere mondiale. Oggi la quarta generazione dirigi la ditta.
A partire millenovecentononvantanove (1999) il birrificio Moortgat e notato a la borsa di bruxelles per finanziare un espansione internationale.
3 Il Duvel
Già alcuni tra voi supporrono, vado racontare della birra Duvel, probabilmente la birra Belga la più conosciutà.
Questa birra è stata prodata la prima volta nel millenovecentoventi (1920), usando un lievito Inglese e commercializzata all inizio sotto il nome Victory Ale.
Ma questo nome ricordava troppo alla guerra.
Nell millenovecentoventitrè (1923), però durante una prova nel birrificio, il calzolaio locale Josepe Van de Wouwer descrive la birra come una birra del diavolo e cosí il nome e nato.
Ma non era facile per promozionare un nome simili in una Fiandra cattolica.
4 Il bicchiere
Alle fine del anni 60, il bicchiere tipico appare.
Finché la non esisteva un bicchiere per servire una birra dal 33 centillitro con molta schiuma.
Grazie a questo bicchiere, il Duvel sarà riconoscibile per sempre.
Il segreto é la bella forma del bicchiere e un picolo graffio sul fondo. Queste sono le cose che fanno spumeggiare la birra.
5 Servire un Duvel
Allora adesso un demonstrazione.
Come servire un buon Duvel?
La birra deve essere fresca, una temperatura da 4à 10 gradi Celsius.
Il bicchiere ben pulito e asciutto. Un bicchiere sporco, anche i cristalli di ghiaccio, non da un risultato soddisfacente.
Durante il versare, il bicchiere si tiene un po inclinato. la bottiglia non deve toccare il bicchiere.
Senza vorticare, versa tranquillo il contenuto della bottiglia, fino che resta un centimetro nella bottiglia.
Presenti il bicchiere e la botiglia.
Se il consumatore vuole anche il lievito, allora scuotola la bottiglia e versa il resto del contenuto: il resultato e una birra torbida.
Alcuni gente non piace il lievito e preferiscono una birra chiara.
Met Michel en Francine vormden we voor het eerst een triplet. We hebben goed onze streng getrokken, maar haalden nipt niet de eindronde. Volgend jaar beter.
Viering van het tienjarig bestaan bij de firma Magrometal. Samen met Raf had Mario ons uitgenodigd op dit feestje. Een mooi olifantje verwelkomde ons. In eigen atelier gemaakt.
Jan, Walter, Raf en Patrick. De DJ was geweldig. Losjes uit de pols, Sanne bracht life een nummer van Johny Cash
Deze dames waren er zeer graag bij, die paal zou later nog nuttiger gebruikt worden.
De plaatselijke Rock & Roll school brachten een life-act. Griet en Wim, Europese kampioenen, hier aan 't werk.
Tanja play backte er op los. Jan en Tanja oog in oog. Een groot applaus voor de Mario Tja, wat moet ik hier bij zeggen....
Een komisch duo, je zou ze het niet geven. De Leo ook even met Tanja op de foto Ja Jan ... Nog een act van de DJ, niet te schatten.
Als afscheid op de dienst TID nodigde Ludo ons uit op een etentje in Spaanse sfeer. Pace to be was Las manjas aan de tunnel in Antwerpen. Maar Raf en ik waren al wat vroeger vertrokken en hielden eerst halt in de Saturn, prachtig hoe ze de feestzaal gerenoveerd hebben.
Een bezoek aan de Groote Witte Arend is een vast ritueel. Ludo, Stefan en Natalie Natalie, Carl en Michel Bestellen bij deze Spaanse schone, tja dan is Belle wel een andere meid. La cerveza smaakte goed. Luc stond te wachten terwijl hij nog niet door had dat ik zijn flesje aan 't leegdrinken was. Een kist vol wijn, daar zal hij in Zwitserland even zoet mee zijn.
Bestellen was ook geen sinecure, maar we vonden ons allen in het voorstel van Ludo Michel was de gedienstigheid zelve Een klapke met Daan Lekkere tapas Langoustines Een bord Zarzuelea Een Spaans duo met pijnlijke muziek Allen aan de tafel Een beedankwoord van Ludo als afsluiter We vonden dat het prima was.
Wat een apotheose moest worden eindigde in mineur. Met Michel in de reeks dubbel heren hadden we vrij vlot gewonnen tegen Dave en Neel.
Maar in de finale dubbelgemengd 50+ moest ik halweg opgeven met een kwetsuur. Ook voor de halve finale dubbel heren moest ik forfait geven, sorry Michel. volgend jaar beter. De foto voor de finale Ik en Mimi moesten de tittel aan Ivo en Francine laten
Op de maandagtennis had Ivo al eens verteld dat Rosette houten eieren verzamelde. Ik had er één op de kop weten tikken op Heist markt. Deze houten eieren werden gebruikt om kousen te stoppen. Je vindt ze in alle vormen.
Om het 100 jarig bestaan van Umicore Olen te vieren werd er een groots feest opgezet. Met een estafette jogging kon er geld bij elkaar gebracht worden voor een goed doel. Ann en Nette kwamen suporteren
Drie sportieve Mertensen: Pros, Fons (mijn broer) en ik Het was wel even puffen. Maar nadien zeker zo plezant Ons logo en ploegnaam Raf voegde ook zijn kilometertjes toe. Die van TCO waren er ook, daar heb ik ook een rondje voor gelopen. Hier Rosette, Gaëtane en Ivo Supporters waren er ook. Met vier op de foto: ik, Erika de aanbrengster van het goede doel, Chris de man achter Hijos del Sol en Ivan, ontwerper van het logo. trots met de behaalde cheque, waarvoor dank aan Umicore.
