Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
03-10-2008
Laatste werkdag Sus
Sus Michiels zijn laatste werkdag. Weeral een trapje hoger op de leeftijdspiramide.
Met Michel en Francine vormden we voor het eerst een triplet. We hebben goed onze streng getrokken, maar haalden nipt niet de eindronde. Volgend jaar beter.
Viering van het tienjarig bestaan bij de firma Magrometal. Samen met Raf had Mario ons uitgenodigd op dit feestje. Een mooi olifantje verwelkomde ons. In eigen atelier gemaakt.
Jan, Walter, Raf en Patrick. De DJ was geweldig. Losjes uit de pols, Sanne bracht life een nummer van Johny Cash
Deze dames waren er zeer graag bij, die paal zou later nog nuttiger gebruikt worden.
De plaatselijke Rock & Roll school brachten een life-act. Griet en Wim, Europese kampioenen, hier aan 't werk.
Tanja play backte er op los. Jan en Tanja oog in oog. Een groot applaus voor de Mario Tja, wat moet ik hier bij zeggen....
Een komisch duo, je zou ze het niet geven. De Leo ook even met Tanja op de foto Ja Jan ... Nog een act van de DJ, niet te schatten.
Als afscheid op de dienst TID nodigde Ludo ons uit op een etentje in Spaanse sfeer. Pace to be was Las manjas aan de tunnel in Antwerpen. Maar Raf en ik waren al wat vroeger vertrokken en hielden eerst halt in de Saturn, prachtig hoe ze de feestzaal gerenoveerd hebben.
Een bezoek aan de Groote Witte Arend is een vast ritueel. Ludo, Stefan en Natalie Natalie, Carl en Michel Bestellen bij deze Spaanse schone, tja dan is Belle wel een andere meid. La cerveza smaakte goed. Luc stond te wachten terwijl hij nog niet door had dat ik zijn flesje aan 't leegdrinken was. Een kist vol wijn, daar zal hij in Zwitserland even zoet mee zijn.
Bestellen was ook geen sinecure, maar we vonden ons allen in het voorstel van Ludo Michel was de gedienstigheid zelve Een klapke met Daan Lekkere tapas Langoustines Een bord Zarzuelea Een Spaans duo met pijnlijke muziek Allen aan de tafel Een beedankwoord van Ludo als afsluiter We vonden dat het prima was.
Wat een apotheose moest worden eindigde in mineur. Met Michel in de reeks dubbel heren hadden we vrij vlot gewonnen tegen Dave en Neel.
Maar in de finale dubbelgemengd 50+ moest ik halweg opgeven met een kwetsuur. Ook voor de halve finale dubbel heren moest ik forfait geven, sorry Michel. volgend jaar beter. De foto voor de finale Ik en Mimi moesten de tittel aan Ivo en Francine laten
Op de maandagtennis had Ivo al eens verteld dat Rosette houten eieren verzamelde. Ik had er één op de kop weten tikken op Heist markt. Deze houten eieren werden gebruikt om kousen te stoppen. Je vindt ze in alle vormen.
Om het 100 jarig bestaan van Umicore Olen te vieren werd er een groots feest opgezet. Met een estafette jogging kon er geld bij elkaar gebracht worden voor een goed doel. Ann en Nette kwamen suporteren
Drie sportieve Mertensen: Pros, Fons (mijn broer) en ik Het was wel even puffen. Maar nadien zeker zo plezant Ons logo en ploegnaam Raf voegde ook zijn kilometertjes toe. Die van TCO waren er ook, daar heb ik ook een rondje voor gelopen. Hier Rosette, Gaëtane en Ivo Supporters waren er ook. Met vier op de foto: ik, Erika de aanbrengster van het goede doel, Chris de man achter Hijos del Sol en Ivan, ontwerper van het logo. trots met de behaalde cheque, waarvoor dank aan Umicore.
Weer een prima tennisnamiddag. Het was niet makkelijk om de ploegen samen te stellen maar uiteindelijk slaagden we er in een om een namiddag tennis te serveren. Ook demosseleln waren lekker. Wel weinig of geen foto's van dit gebeuren.
Het begin van de bbq leverde veel rook en weinig vuur, Thomas en Jos trachten de wind te keren.
Ondertussen vermaakte Ben de familie met zijn diabolo-kunsten. Een gekke-bekken foto is altijd vmooi voor het fotoboek (binnen twintig jaar als die gaan trouwen of zo, wacht maar. Gezellig aan 't tafel. Ook Marieke was er bij, dat deed deugd. Een ander deel onder de groene tent. Een kunstzinnige foto in de spiegel. Luth en ann hadden er plezier in. Voila, zonder rook en met vuur, Jos had alles onder controle. Oeis, die koffie is heet hé Marieke... Kleine Stijn met de kleinkinderen
Ons eerste match op Limburgse bodem. Sympathieke en sportieve mannen. Tweemaal 6/4
De tweede match was de beste maar geen beelden. Jammer genoeg van deze wel. In de halve finale moesten we aantreden tegen twee mannen, onze leeftijd ver voorbij, en dat wil al wat zeggen.
Eerst 0/2 voor en dan verliezen met 6/2 6/0 . Ach volgend jaar beter
Deze foto wel van het begin van de match. 58 / 58 tegen 69 / 71 Toch dikke proficiat al was hun finale een grote flop.
Een beetje verd in 't straat woont Kristof samen met Lieve. Sympatiek koppel. Naar aanleiding van het goede presteren van Kristof in China was er een samenkomst van vrienden en geburen.
Rustig en ontspannen na de drukke weken. Samen met de kinderen van Ellen en onze Nand en Nette op de foto. Samen op de foto En daarna waren er nog frietjes, lekker hm...
Samen met de schoonbroers en dito schoonzussen hadden we afspraak in het Hotel Del Monte in Heist o/d Berg. Ons Liesbeth is daar de manager van dienst. We begoonen alvast met een glaasje bubbels. Een oast van de schoon zussen De mannen doen daar dan ook niet voor onder. En spek met eieren op verzoek, ons Liesbeth bereddert er de zaak.
Deze mooie poes had een onderkomen gevonden in ons tuinhuis. Ze was zo lief en mooi dat we ze alvast een naam gaven: Pluis.
Maar Pluis was zeker ergens weggelopen, bleek een Perzische ras kat te zijn. Na enkele weken en een papiertje bj de politie meldde zich de ware eigenaars Pluis bleek Molly te heten en was tijdens de vakantie ontsnapt toen men haar eten ging geven. Ze werd opgepakt en naar het politiebureel gebracht. daar ontsnapte ze en kwam in onze tuin terecht. Jammer want het was een echt lieve poes, maar toch geen tweede.
Kleinkinderen aan 't spelen Evy en Laura op de foto Het was mooi weer en er was plaats om een spelletje petanque. Die ijzeren ballen liggen altijd in de auto. Koen in volle concentratie, terwijl Fons nog wat uitleg geeft. In 't gras spelen is niet zo simpel. Ann, Marleen en Renilde. Het was prachtig weer. En de zon scheen fel ... Onze Fons en Niel, mooie foto Gezellig onder de parasol In 't zonnetje de petanquers in 't oog houden.
Onze eerste match vrij vlot gewonnen tegen vader en dochter. Maar hun wraak zou zoet zijn. Samen met Kelly haalden we de derde ronde, volgend jaar beter beloofden we. Op het programme staat altijd een dagje helpen in de keuken. Katrien legt nog even uit hoe je een spaghetti moet klaar maken. Pros was mee komen helpen, want met twee gaat dat veel gemakkelijker Met Michel haalden we ook de derde ronde maar dan, toch in een spannende match, moeten afleggen tegen de zoon van de vader van de dubbel gemengd match, zie voorgaande foto. In leeftijd hadden we veeeeel meer ervaring, maar in technisch kunnen, snelheid e.d. waren we de mindere. Prachtige foto, de drie J's Jef, Jos en JDB
Ik had beloofd op de TCO vergadering om te zorgen voor een paar Bongo-bons, als prijs voor het 25 jarig bestaan van het Sangriatornooi. Dat was niet simpel en uiteindelijk moest ik in Antwerpen zijn want voor op te sturen was geen tijd meer. Tuurlijkeen bezoek aan de Groote witte arend, die Toscaanse zuilen vind ik uitermate chique.
Waar het in Antwerpen nog goed weer was, bleef er in Herentals niet veel van over. Wel een mooie regenboog.
Een gratis concert van Belle en een taxi heen en weer. wat wil je nog meer. Ook het weer viel mee. ondanks regenbuien onderweg bleef het droog en zelfs mooi weer. Hier moesten we zijn, maar we waren ruim op tijd. Eerst lekkere mosselen eten Samen met erika, één van de trouwste fans die dan ook met de auto gereden heeft Pros was ook mee. De soundcheque van Belle haar begeidingsgroep Als opwarming leerde een zuiderse schone ons wat salsa passen, dat kon tellen In het voorprograùùa ook Franseco Palmeri, toch ook wel swingend En dan was er Belle, chiqu De basgitarist met de moonwalk Belle ging er flink tegen aan Chique als ze zo in je ogen kijkt. En we waren niet alleen, maar die stonden wel allemaal achter ons.
na de voorbereiding van start to run waagde ik me aan de twee uur van Lu. We leipen onder de Umicore vlag, hier de foto's Samen met collega Els in afwachting van het startschot.
Raf en onze fons waren er ook. Het rusthuis Sint Anna was er naar jaarlijkse traditie ook met een hele boel deelnemers. Onze Fons was dus niet bij te houden. Raf en Dirk hadden me ook al losgelopen. Ons Nette in eenzame afwachting op mijn doortocht.
Eindelijk, ondertussen was raf al een eindje voor en had Dirk mij ook al gedubbeld. Volgend jaar komen we terug om de twee uren uit te lopen.
