Zaterdagmorgen 7 uur ...start van Ironman Lanzarote. Ditmaal zal ik er niet bijzijn, beetje spijtig maar andere keuze gemaakt dit jaar ! Vriend Marc daarentegen wel. Een beetje raar na toch meer dan eens samen aan de start en een weekje pre-en postrace in zelfde hotel met veel vermaak. Ironman Lanzarote, hier begon de lange reeks voor mij reeds in 2000, hier mag de reeks ook stoppen, maar .....aub nog niet voor seffens.
Ironman Lanzarote, de zwaarste, de meest-demanding, de felste, de winderigste, de never-ending, maar zo spektakelvolle. Eerst een Atlantic swim - vorig jaar in de regen - en dan eens de Promenade van Puerto del Carmen verlaten, begint de pret of ellende. Op en neer voor de 180k. Eerst naar El Golfo - remember Wauters/Waes maar dan in andere richting - vandaar de eerste potenbreker de beklimming van Timanfaya, via het La Santa centrum naar Teguise waar de echt zwaarste 50k beginnen naar Haria en eindigend op de verschrikkelijke Mirador de Rio !! BANGELIJK ! Vandaar een snelle afdaling, het zwaarste is dan voorbij, nog op zéér slechte weg in Nazaret naar de finish. Daar drie rondjes, eentje van 20 en twee van 10 en nog wat en dan ...HEAVEN !!
Hoop toch nog eenmaal hier de META te halen, beloofd !!!
|