tIs moeilijk bescheiden te blijven ... als je zoveel talent hebt als ik ... (graptje natuurlijk) !
Serieus nu. Dus vorige week de 70.3 op Lanzarote gedaan. Eerlijk gezegd tis een schitterend ding, echt iets om je seizoen mee af te sluiten
tenzij je dit op Kona kan/mag doen uiteraard.
Alles gebeurt op dezelfde spot, het La Santa sportcomplex uiteraard. Het is niet zo hectisch als op vele Ironmans, er zijn natuurlijk minder deelnemers, maar toch, het inchecken/materiaal inleveren alles verloopt best vlotjes.
De dag zelf, idem dito, plaats genoeg om een parking te vinden, en naar het fietspark te lopen. Het zwemmen is in de lagoon rond het park, en als opwarmertje kun je eerst een 200 inzwemmen tot aan het strandje. Ik had nog gedacht dat het drummen/vechten zou worden in het water maar ik heb toch steeds vrij gemakkelijk kunnen zwemmen om zonder te forceren.Normale zwemtijd.
Het fietsen dan. Het parcours ligt op dit van de Ironman eens de Timanfaya voorbij, door Teguise dorp,  en dan via de Tabayasco/Haria terug. Best pittig.Voor mij goed goed verlopen, nooit in de problems, nooit geforceerd, pas ietsje voor de Tabayasco zag ik eentje van mn age-group bij me komen, met een  ....VOLwiel achteraan !!! Had waarschijnlijk nog niet op Lanza geweest. Bij het klimmen kon ie niet volgen, downhill ging ie te-rap voor mij, had best veel beenkracht ! Dus toch geen podium voor mij ?
Mn beste moest nog komen met het  lopen,  maar twas een ietsje minder. tWas intussen hot/warm geworden en er stond een stevige kopwind  vanaf het keerpunt. Na de tweede ronde was het beste eraf, en ik dacht dat winnen niet meer zou lukken, tot ik bij het laatste keerpunt met nog zo'n 3.5k te gaan plots de leider van de 65plussers (!) ietsje voor me ook niet zo-snel meer zag vooruitgaan. Nu niet meer vertragen en doorgegaan en bij het laatste Aid-station liep ik de man voorbij ...maar bij mij was het echt op en ik liet hem bergop naar het stadion terugkomen om finaal mn laatste cartouche over te houden voor een eindspurt in het stadion zelf. Beetje unfair maar de man -een Zwitser- nam het achteraf zéér sportief op.
Dus eindelijk eens op het hoogste trapje ... (maar in het land der blinden) ... het deed ontzettend deugd !!!

13-10-2013 om 12:50 geschreven door Norbert Ironman