Dag beste lezer,

We zijn dus ‘en route’ naar Frankrijk!  Maar zoals in ons vorig verslag geschreven, er kunnen hindernissen zijn onderweg. We hebben de eerste al te pakken! Onze bedoeling was om de Samber af te varen tot het Canal de St. Quentin en zo verder te tuffen richting Reims. Toen Peter gisterenavond de reisweg ingaf op de VNF website (dat is de Franse tegenhanger van de Vlaamse Waterweg) kon hij op een bepaald punt niet meer verder. Dus deze morgen gebeld naar “de bevoegde instanties” en effectief, in Chauny is er vanaf 17 april tot 15 augustus geen doorvaart mogelijk.   

Over naar plan B (wat eigenlijk initieel plan A was ) langs de Maas (Namur en Dinant) de Franse grens oversteken in Givet. De genoegwater god zal dan in augustus wel beslissen of we alsnog langs de Samber kunnen terugkeren.

Maar goed, first things first, onze huidige ligplaats: Luttre, aan het kanaal Brussel-Charleroi. Deze kade met damplanken heeft exact 2 bolders, maar daar hangen versleten touwen aan van een al even versleten, uitgeleefd, onbewoond jacht. Normaal gezien varen we hier voorbij, maar vorig jaar hebben we geleerd dat de er bij damplanken een  (niet zichtbare) baar is waar we ons kunnen aan vastmaken. We liggen vlak aan een supermarkt, dus volop proviand getankt.

We hebben al verschillende berichten gekregen dat jullie ons niet kunnen volgen, hou jullie vast aan de takken van de bomen, dat zal nog dikwijls gebeuren op deze reis. In het Waalse landsgedeelte en in veel delen van Frankrijk (zeker daar waar geen beroepsvaart is) wordt ons AIS signaal niet opgevangen.

We proberen jullie regelmatig op de hoogte te houden via deze blog.

De vorige dagen hebben we het Canal du Centre afgevaren. Onze eerste stop is Pommeroeul, op aanraden van Peter zijn nicht (allez eigenlijk haar man heeft het idee geopperd). Want jawel, ook dit jaar hebben we blijkbaar dezelfde plannen, maar zijn we elkaar al iets eerder tegengekomen op de reis. Met Pasen zijn we bij hen gaan aperitieven in Antoing, het was een aangenaam weerzien.

Pommeroeul, haar naam te danken aan de vele appelboomgaarden die er vroeger waren en de omliggende moerassen van Harchies hebben we niet bezocht. Het was met rotweer en harde wind geen weer om te gaan fietsen met dat kind. Jammer, want we hadden hier graag enkele RAVel routes gedaan (de Waalse tegenhanger van onze fietsknooppunten). Dus zijn we te voet naar Ville-Pommeroeul gewandeld. Van stad is er niet veel sprake, een slaapdorpje, nergens een café te bespeuren om even onze verkleumde botten op te warmen aan een koffietje of streekbiertje.

In Mons kunnen we met onze schuit niet terecht, enkel jachten tot 20 meter.  Dus de dag nadien zijn we naar Strépy gevaren. Dat is helemaal onze meug, we hebben zicht op de nieuwe scheepslift en op een van de oudere, terug werkzame (voor pleziervaart) hydraulische scheepsliften.  De moderne lift mag dan een prestigieus kunstwerk zijn, onze voorkeur gaat uit naar deze reuzegrote meccano, waarvan de bouwwerken gestart zijn in 1888! Al geven we grif toe dat we gemakshalve toch in de bak van de nieuwste versie zijn gevaren om te versassen.

In Strépy een fikse wandeling gemaakt, langs Thieu, Maurage tot Strépy-Bracquegnies en dan terug langs het historisch centrumkanaal. En wat hebben ze daar geleerd? Ze zijn hier zot van carnaval en van wijlen koningin Astrid, quasi alles in Maurage is naar haar vernoemd. En van zot gesproken, even dacht ik dat Peter een regenslag gekregen had, want plots ziet hij een kameel staan. Maar hij heeft gelijk, er staat effectief een tweebulter te grazen aan de overkant. Blijkt dat er een circus zijn tenten heeft opgeslagen . Ik dacht dat dit niet meer mocht in België, maar na wat opzoekwerk mogen enkel wilde dieren niet meer gebruikt worden, varkens en kamelen mogen wel nog 

Zo, nu zijn jullie terug mee. Wij moeten nu een keuze maken, een kaarsje branden voor beter weer of een aperitiefje drinken. We gaan het zekere voor het onzekere nemen .

Groetjes uit Luttre en tot de volgende keer.

Peter & Conny