Dag beste lezer,

Regenachtige dag vandaag, dus tijd om wat neer te pennen.

Dinsdag, 28/06 zijn we naar Sophiental gevaren. Vandaag onze eerste sluis op het Mittellandkanaal, sluis Anderten.  Impossant sasje, prachtig kunstwerk, het lijkt alsof je een immens gebouw binnen vaart. We moesten een kleine 15 meter naar boven, zo’n watermassa verplaatsen doen ze niet voor pleziervaart alleen, dus moesten we wachten op een vrachtschip. Na drie kwartier hadden we prijs. Alles aan die sluis is groots ook de snelheid waarmee ze gevuld wordt, het is serieus werken geblazen.

De Contessa had gelijk, het plekje dat ze ons aangeraden hadden was top … behalve … het zat er vergeven van de dazen. En het was snikheet, dus binnen zitten was ook geen optie. Op onze vaarkaart zagen we dat er 2 kilometer verder ook een aanlegplaats was. Maar in plaats van de trossen los te gooien, besloten we met dit goede weer onze benen eens te strekken en te voet op verkenning te gaan. De eerste kilometer hebben we constant moeten slaan naar die rot dazen, iemand die ons gadesloeg moet denken dat er twee molenwiekende gekken ontsnapt waren, gelukkig waren er de laatste kilometer minder struiken, dus minder vliegend gevaarte. Maar het was de kwelling waard: een veelbelovende, rustige, lange kade die we mochten delen met de beroepsvaart, ging ons deel worden.  Maar dan moesten we nog dat ellendig laatste kilometertje ook weer terug, Peter opperde het “lumineuze” idee om mijn T-shirt uit te trekken en daarmee naar de dazen te slaan. Duh, dan hadden ze nog maar pas veel plaats om aan te vallen op mijn bloot vel. Maar daaronder had ik nog iets aan, en dat heb ik gebruikt om rond me heen te slaan, Peter heeft mijn voorbeeld gevolgd, zijn bovenkleding bestond ook uit twee delen. Het moet gezegd,  Marie-Jo en Marcel hebben hun werk perfect gedaan, door onszelf te kastijden met ons ondergoed hebben we geen enkele dazenstek gekregen. De eventuele toeschouwer zal zeker vermoeden dat we ontsnapt waren uit het gekkenhuis. 😊

De woensdag, 29/06 zijn we blijven liggen. De ideale moment om eens wat proviand te gaan halen in het nabij gelegen dorpje. Hier hadden ze trouwens eens iets anders dan een Aldi of een Lidl, een REWE (beetje vergelijkbaar met Delhaize bij ons). Onze fietstassen zaten goed vol 😊.

In de namiddag stelde Peter voor om een fietstochtje te doen naar Braunschweig, een kilometer of 12 van onze ligplaats. Ik dacht weer een lieflijk plaatsje te mogen aanschouwen, maar dit was een uit de kluiten gewassen stad, te vergelijken met Gent. Een drukke bedoening, maar de Innenstadt (het oude centrum, verkeersvrij) is zeker het bezoeken waard. Mooie gebouwen, veel restaurantjes en terrasjes, een dom, een groot shoppingcenter, … er is voor elk wat wils.

Donderdag, tijd om nog wat verder het kanaal af te tuffen. En tijd ook voor nog eens een sluis (Sülfeld), er zijn trouwens maar 2 sluizen op dit kanaal.  In iedere gids staat dat er een wachttijd is van 2 à 3 uur, maar ons Mira mocht direct mee bij aankomst, er lag toevallig en gelukkig een containerschip klaar om binnen te varen. Qua architectuur een minder mooie sluis, maar we mogen eens zakken en dan nog aan drijvende bolders (allez ik toch, Peter moest zijn touw nog iedere keer verleggen 😊).

Wolfsburg (bekend van de Volkswagenfabriek en van Koen Casteels, die voetbalt er nu) laten we deze keer links liggen, we moeten ooit terug langs deze weg, we willen dan nog iets hebben om naar uit te kijken.

Weerom, op aanraden van onze “voorvaarder” Contessa, gestopt aan een rustige kaai in de buurt van Rühen. Ook dit wordt weer een plaatsje voor 2 nachten. Enig nadeel, we hebben in Braunschweig een reteduur wifi-abonnement gekocht (eigenlijk een prepaid kaart waar we een maand lang onbeperkt mee kunnen surfen), maar Telekom heeft hier blijkbaar geen dekking ☹.

Even een grappige anekdote, we (lees ik) willen nog een extra vliegenraam, voor het luik in onze living. Peter kijkt op zijn kaart en ziet dat er in de buurt een Praxis is, we zijn daar in Nederland al een paar keer werkgerief gaan kopen, ze hebben er van alles.  Wij daar naar toe, bloedheet, tegenwind … een mensch moet er wat voor over hebben. Heel raar, die Praxis is in een betere woonwijk … tot onze euro viel … Praxis in het Duits = praktijk. Het ging hier over een kinesistenpraktijk 😊.  Ons lichtelijk onnozel voelend zijn we dan maar terug naar boord gepeddeld. Daar hebben we onze badkleding aangetrokken en hebben een frisse duik genomen (hm, voetje voor voetje langs de reddingtrap het water in eigenlijk) in het kanaal, heerlijk gewoon. 

Van al dat zwemmen hadden we honger gekregen, en het is hier een beetje zoals in onze oude thuishaven, een restaurant vlak aan ons schip, we moesten niet meer rijden dus we mochten een wijntje meer drinken 😊. Er viel trouwens ook iets te vieren, we liggen met ons Mira exact op de grens (km 256) met de vroegere DDR. Dat van de grens is waar, dat we dat gevierd hebben niet, Peter heeft dit pas de dag nadien ontdekt (klonk toch mooi als verhaaltje niet?). In ieder geval, deze eetgelegenheid is er eentje waar we in het terugkeren ook zullen stoppen, we hebben er lekker gegeten.

Vrijdag, 01/07 kunnen we kort houden, vrijdag 1 juli was klusjesdag op de grens van voormalig oost en west, dan presteren wij het best 😊.

Fijn weekend beste lezer, zoek gerust een uitvlucht om iets te vieren 😊.

Peter & Conny

Afgelegd traject:

Datum: 28/06

Vaarroute:  Mittellandkanaal van km 171,8 naar km 213 (Sophiental)

Vaaruren:  6 uur

Overnachting: langs kade, geen faciliteiten, zeer rustig

Datum: 30/06

Vaarroute:  Mittellandkanaal van km 213 naar km 256 (Rühen)

Vaaruren:  6 uur

Overnachting: langs kade, geen faciliteiten, zeer rustig. Restaurant ter hoogte van ligplaats pleziervaart.