Dag beste lezer,
Beiden een slechte nacht gehad, niet alleen doordat we aan een drukke baan lagen, maar mijn hoestbuien hielden mij en Peter wakker en toen ik eindelijk in slaap sliep viel, heb ik Peter wakker gehouden met mijn, vrij luidruchtig 'verkoudheidsronkje' . Dus maar vroeg opgestaan om rustigere oorden op te zoeken. Maar ik denk dat de brugwachter van Zwolle mijn blog gisterenavond gelezen heeft, want toen Peter deze morgen opriep (normaal mijn jobke, maar nog steeds geen stem ) zei de brave man: "Nou de brug gaat niet open, ze is kapot" ... Toen Peter meer info vroeg, was het complete radiostilte aan de andere kant van de lijn.
Afin reclame voor hun brug is het niet, ze heeft er al uit gelegen van 29 april tot gisteren voor werkzaamheden ... (nu begrijpen we ook dat er zo weinig volk hier in de stadshaven ligt) en de dag nadien is het alweer naar de filistijnen.
We hebben dus meer dan 2 uur naar een dubbel rood licht zitten staren ... rond 11:00 kwamen er ons nog 2 jachten vergezellen ... en Peter & Conny zagen dat zij van de betere kant van de jachthaven kwamen, binnen de 2 minuten de touwen los en naar hun plekje gevaren. Die 2 minuten had ik nodig om Peter te overtuigen dat die ligplaatsen niet langer van die jachten waren ... zoiets van opgestaan is plaats vergaan . Vermits we niet wisten hoelang het nog zou duren, hebben we besloten om nog een dagje langer in Zwolle te blijven, het weer is een pak beter dan gisteren ... terrasjes ... here we come!
Onze vaaractiviteit vandaag was letterlijk in achteruit ... achteruit onze eerst plaats uitgevaren en dan achteruit naar de andere steiger, goed voor alles samen zo'n 300 meter. De stadshaven in Zwolle is in een u-vorm ... het ene beentje is druk en is met zicht op een parking - het platte beentje, daar mag je helaas niet aanmeren en het andere beentje is een pak rustiger en heb je zicht op de brug. Om een voorbeeld te geven hoe gegeerd de plaatsjes hier zijn, ze hebben hier een jacht letterlijk binnengetrokken, het past juist tussen ons en zijn voorganger 
Uiteindelijk was de brug na bijna 3 uur hersteld, maar toen zaten wij al aan de aperitief . Dan op een terrasje een aspergemenu gaan eten. Ondertussen beginnen we eraan te wennen dat het in Zwolle niet allemaal zo rap gaat ... indien grote honger, thuis nog een boterhammeke met kaas eten ... maar ach, het zonnetje verwarmt onze smoelkes en we hebben alle tijd van de wereld.
Nadien de rest van de stad gaan verkennen - alles ziet er echt anders t als de zon schijnt ... ook de mensen zijn vrolijker
Niet enkel winkels, ook maar een apotheker binnen gesprongen, we hebben ons daar kostelijk geamuseerd met een kranige 96-jarige man (oud tekenaar)... het was daar met nummertjes trekken, en hij vond dat het allemaal wel lang duurde ... en ook over reclame voor zonnemelk was hij niet te spreken ... de slanke dame had volgens hem een uitsteeksel te veel ... Dankzij hem was het wachten wat aangenamer . Enfin ik hoop dat ik (met hun zelfgemaakt wondermiddel op basis van tijm en anijs) nu toch rap mijn stem terug heb, Peter heeft ook liever dat ik zaag/spreek/geluid maak ... want nu moet hij altijd raden wat ik wil zeggen als ik iets uitbeeld  
Ons voorlaatste terrasje van de dag, voor een koffietje (Peter) of muntthee (moi) en dan naar ons varend woonschip ... waar we op ons eigenste terrasje genoten hebben van de laatste zonnestralen.
Dus morgen varen we verder ...
Insjallah ...
Peter & Conny
|