|
Dag beste lezer,
Deze morgen genoten van de zonsopgang, ttz Peter heeft ervan genoten, ik lag nog lekker te knorren 
Na ons ontbijtje, de motor gestart en tijdens het warmdraaien, zijn we, zoals iedere morgen, beginnen dauwspoelen ... dauwspoelen, dat is een eufemisme voor het verwijderen van dode insecten, afgevallen bladeren en vogelstront 
We waren juist van plan om onze palen binnen te halen toen er een ventje afkwam ... een boertje ... hij zei dat we aangemeerd lagen aan zijn stuk land en dat er liggeld moest geïnd worden. Strikt genomen hebben we geen gebruik gemaakt van zijn faciliteiten ... bestaande uit: een stukje oever met een houten plank voor, enkele latjes (niet eens palen) in de grond geklopt en wat land vol met tengels (niet uitnodigend om aan wal te komen). Maar goed, doordat wij ervoor lagen, kon er geen ander jacht aanmeren, dus hebben we de 10 euro betaald. Hij wou ons ook nog eieren verkopen, maar toen hij zei dat ze al een week in zijn auto lagen, hebben we toch maar bedankt 
En dan hebben zijn we het laatste stukje Vecht tot Muiden afgevaren.
In Weesp moesten we even wachten voor de brug ... rechts van ons was er een jongedame aan het zwemmen, naakt of met een bikini in vleeskleur .... We zullen het aan uw fantasie moeten overlaten, want wij weten het zelf ook niet (en vooral Peter niet, die zat 'jammer genoeg' achter het stuur) We hadden geen tijd om het goed te bekijken, er waren ook overal roeiers die we in het oog moesten houden
Aan de sluis nog een interessant telefoongesprek gehad met de sluiswachteres ... of beter sluismeesteres ... of nog beter sluisjuf ... Ik bel met de vraag welke sluis we later mogen binnenvaren (stuurboord of bakboord). Zegt ze ... als je een rood/groen licht ziet, betekent dit dat die sluis zo dadelijk opengaat Ik zeg, ja dat weet ik wel, maar het is wel fijn om te weten of we stuurboord of bakboord kunnen schutten, dan kunnen we aan de goede kant onze beurt afwachten. Zegt ze nog eens ... ja maar dat kan je zien aan de lichten. Ik zeg, lichtjes gepikeerd, maar uiteraard heel beleefd, mevrouw dat begrijp ik, maar we varen met een schip van 23 meter en dan manoeuvreer je niet zomaar van de ene naar de andere kant (gelukkig ging dit gesprek niet over de marifoon, of ik had het etiket van dikke nek op mijn voorhoofd kunnen plakken ). Moest ze even met de sluismeester overleggen ... Had ze dan gewoon gezegd, u kan straks stuurboord of rechts schutten .... Nope ... Haar uitleg, u mag de grootste sluis nemen, ... dat is de sluis aan de rechterzijde. Er zijn 3 kolken, maar de linkse is een stuw, geen echte sluis ... de middelste kolk gebruiken we wel, maar die is kleiner dan .... blablablablablabla ... en goed aan de kant blijven want er komt nog een schuit uit ... blablablablablabla ... En dan komt het  in mij naar boven ... en vraag ik poeslief ...dus we mogen rechts wachten? En raar maar waar ... ze was even van haar melk ... moest ze even over nadenken geloof ik vooraleer ik bevestiging kreeg
Dan nog even 100 % onze aandacht erbij houden in de vaargeul (zeilers, zonder motor, moeten daar laveren en wij - en zij - moeten elkaar ontwijken). En dan koers richting Eemmeer. En daar liggen we nu, op bijna dezelfde plaats als vorig jaar ... bijna ... want toen lagen we aan de kant en nu liggen we 200 meter verder op onze palen. Het is hier de omgekeerde wereld ... de zeiljachten liggen allemaal vast aan de wal en bij ons schittert de ankerbol in de mast 
Peter is hier aan het vissen, zo'n helder water hier, je ziet gewoon de bodem ... maar ik denk dat de vissen ook zijn haak zien, want hij vangt hier niets, nada en noppes.
Ik herinner me nochtans goed van vorig jaar dat er hier vis zit ... op een bepaald moment was er letterlijk een vis met zijn visstok vandoor ... we hebben nogal wat manoeuvres moeten uithalen om die terug in ons bezit te krijgen.
Nu gaan we nog genieten van de rust (hadden daarstraks de pech dat er hier een soort toervaart passeerde, bootjes versiert met kleurige vaandels en daar zaten hollanders op   
Het Eemmeer kon ook gerust het zwanenmeer genoemd worden ... we zien er hier honderden (en ik weet, ik ben niet van een overdrijvingske links of rechts gespeend, maar het zijn er echt minstens honderd).
Ciao,
Peter & Conny
Traject: laatste stukje Vecht metWeesp en Muiden - Ijmeer - Gooimeer en Eemmeer.
Aantal gevaren kilometers: 39
|
