Welnu, zoals de meeste weten reis ik regelmatig heen en weer naar Kenya voor mijn werk. Reizen kan altijd gezien worden als een avontuur, ook in Kenya als het voor het werk is. In al die tijd heb ik al zoveel meegemaakt dat ik er dikwijls aan dacht "ik moet een boek schrijven" maar dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Vandaar dat ik met een "blog" gestart ben, zo kan ik toch met jullie mijn ervaringen (leuke en minder leuke) delen. Sommige zijn echt te gek om waar te zijn ... (later meer hierover)
In heel mijn professionele carriere heb ik altijd wel veel gereisd maar met de fusie Siemens - Nokia naar Nokia Siemens Networks is er toch veel veranderd ... Het is begonnen toen mij gezegd werd dat ik de Account Manager zou worden voor het Safaricom project in Kenya. Nu ja, dat betekend wel regelmatig klanten bezoek ter plaatse wat leidde tot regelmatig in Kenya te zijn. In het begin verbleef ik in een hotel omdat het maar voor een paar dagen was maar al snel bleef ik voor twee weken en nadien meer en meer voor drie weken of langer. Op den duur begon ik het wel beu te worden om in een hotelkamer te leven en in samenspraak met mijn baas werd er gezocht naar een appartement: veel comfortabeler en goedkoper. Zo begon ik stilaan mijn leven in Kenya ... Ik vloog nog wel regelmatig naar België en meestal terug naar Nairobi met volle valiezen. Je kan wel veel krijgen in de supermarkten daar maar een stukske Cote D'Or of een TV-Worstje van Zwan is er moeilijk te vinden.
Echter op den duur begon men bij aankomst (of vertrek) bij de immigratie-dienst op de luchthaven in Nairobi wel vragen te stellen waarom ik zo dikwijls naar daar kwam. Altijd voorzichtig met mijn antwoorden, probeerde ik er met een kwinkslag vanaf te komen zoals " oh, ik ben hier graag, het is een mooi land en vriendelijke mensen". Maar meer en meer werd ik toch met argus-ogen bekeken. Je moet weten business reizen zijn toegelaten maar de autoriteiten zien business reizen als een kortstondig verblijf van enkele dagen en niet als een verblijf voor weken. Natuurlijk heeft dit alles te maken met het betalen van taksen in het land. Nu zijn er wel bepaalde regels en "wetten" om bepaalde dingen te doen qua belastingen maar hier ga ik niet over uitweiden, er moest maar eens iemand van de belastingen meelezen.
Om een lang verhaal kort te maken, in november begon ik rond te horen wat het allemaal betekende om een contract te krijgen in Kenya zodat ik geen problemen meer zou hebben met immigratie, druk van het management om lokaal te werken, en nog zoveel meer. Meer en meer begon het eruit te zien dat het NSN-management niet meer aanvaarde dat mensen die voor een project (in ons geval) in Afrika werkte heen en weer vlogen en hoge kosten maakten. Uiteindelijk werd mij een voorstel gedaan, natuurlijk heb ik het niet direct aanvaard, ik moest hier wel serieus over nadenken, 't was toch een serieuze beslissing ...
Leen zegt altijd dat ik een goede neus heb om op het juiste ogenblik de juiste weg in te slaan wat mijn carriere betreft en zij was er dan ook wel van overtuigd dat een contract aanvaarden in Kenya de juiste beslissing is. Geen makkelijke beslissing want dat betekent wel dat ik officieel in Nairobi leef en in principe maar enkele keren per jaar naar België kan komen.
Nog eens goed nagedacht, gewikt en gewogen (bepaalde zaken in overweging genomen waarover ik niet veel kan/mag vertellen) heb ik dan begin April mijn contract voor twee jaar in Nairobi getekend. Mijn leven daar kan nu pas echt beginnen ... Hoe dit allemaal in zijn werk gegaan is vertel ik jullie wel in mijn volgende publicatie.
