Voor iedereen de beste wensen voor 2012. Heb een raar gevoel bij het nieuwe jaar, komt het nu door de zeer goede vakantie die we gehad hebben of door het getal 2012, ik weet het niet maar ik voel iets speciaal
Vorige keer heb ik gezegd dat ik geen goede voornemens neem maar ik kan het toch niet laten heb me voorgenomen om me minder druk te maken en mezelf minder te stresseren. Of zoals ze hier zeggen Hakuna Matata!!
De afgelopen 1,5 week hebben we dat dikwijls gehoord. Laat me effe terug gaan naar 2011. Op Kerstavond ben ik Leen gaan afhalen op de luchthaven, aangezien ze via Zurich gevlogen was (om de nodige aantekeningen voor mijn februari gasten te maken) hadden we nog de hele avond tijd. Aangezien het kerstavond was, had ik een tafeltje geboekt in één van de betere visrestaurants in Nairobi. Op zondag, Kerstdag zelf hebben we niet veel gedaan, rustig ontbijt (was voor mij ook al lang geleden), mijn spullen ingepakt om op vakantie te vertrekken en gaan lunchen in de ZEN-garden. Ikke nie beter nagedacht en wat ik normaal altijd doe is een tafel reserveren maar nu niet. Wie gaat er nu op Kerstdag s middags lunchen in de ZEN-garden??!! We kwamen toe en toen wist ik het al, parking volzet toch maar eens gaan piepen en alle tafels ook volzet. Aangezien t nog 2011 was, mocht ik me nog druk maken effe met de garcon en de kok gesproken en Afrika zou Afrika niet zijn als er geen oplossing gevonden werd. Hup, nog snel effe een tafel tevoorschijn getoverd en daar zaten we dan zalig in het zonnetje. Mijn vrouwtje begon zich goed in haar vel te voelen
Op maandag morgen kwam de taxi ons ophalen, aangezien de meeste Kenianen op vakantie waren, was het heel rustig en waren we op tijd op de luchthaven. Ingechecked, immigratiecontrole en dan wachten voor het vertrek naar Zanzibar!!!
Beach and sea, here we come.
Na nog geen vlucht van een uurtje en met een heel mooi zicht op de Kilimanjaro stonden we aan land. Ik heb nu al veel luchthavens gezien maar die van Zanzibar was toch wel één voor de top 5 van speciallekes. We stonden een einde van het gebouw geparkeerd dus er stond een busje te wachten om ons naar het gebouw te brengen, blijkbaar hadden ze er niet mee gerekend dat het vliegtuig vol zat en ze maar een busje voor 8 personen hadden als alle passagiers mee met dat busje moesten, dan stonden we daar nog wel effe. Na wat gepalver onder de lokalen, mochten we te voet naar het gebouw. Op onze weg konden we nog rustig het vliegtuig van TUI aanschouwen dat rechtstreeks vanuit Belgie gekomen was. Doeme, t gaat toch nie waar zijn zeker, 9000km van huis en dan nog met Belgen op een eiland zetten
Na de nodige formaliteiten vervuld te hebben, wij op weg naar het hotel en konden we het eiland al een beetje bezichtingen onderweg. Veel was er niet te zien maar daarvoor waren we niet gekomen, we kwamen om te rusten, te genieten en vooral om samen te zijn zonder al teveel drukte die de eindejaarsperiode in Europa toch wel mee brengt.
Na een uurtje rijden waren we er: Breeze Beach Spa and Resort, google dit maar eens, om van te watertanden Tijdens de check-in een klein misverstand rechtgezet (de verantwoordelijke zei dat we half-pension hadden maar ik met mijn geweldige administratie kon aantonen dat we vol-pension geboekt hadden) maar er was geen probleem, achteraf gezien hadden we misschien beter half-pension geboekt Onmiddellijk hadden we het gevoel dat alles in orde zou zijn, vriendelijke mensen, mooi verzorgd hotel en kamer, kortom niks tekort eerder na 7 dagen tedik
s Avonds was er nog een welkoms drink en de dag erna was er nog een info-vergadering. Veel zouden we toch niet doen en het grootste deel van van onze dag bestond dan ook uit het volgende: ontbijt, naar de strandzetel, naar restaurant en terug. En dit alles onder een stralende zon met op sommige dagen een welgekomen zeebriesje Smeren en nog smeren met zonnecreme was dan ook de boodschap maar dat heeft zelfs niet geholpen, ben nog aan het afvellen maar zo blijf ik er jong uit zien niet?!
1 dag zijn we op uitstap geweest en die bestond uit een bezoek aan een specerijen-boerderij en een bezoek aan Stown-Town. Zanzibar is wereldberoemd om zijn specerijen en nu konden we eens zien hoe vanille, kaneel, peper, kruidnagel, groeit en bloeit. En ik moet zeggen dat het wel een interessante ontdekkingstocht was en soms niet makkelijk om de specerijen te herkennen. Op weg naar de boerderij, had de chauffeur de gids gebeld om te zeggen dat we eraan kwamen en groot was zijn verbazing dat ik verstaan had waarover ze het hadden. Ik zeg niet dat ik vlot Swahili spreek maar ik kan toch uitmaken over wat het gaat. Dus de chauffeur maakte de gids erop attent dat hij voorzichting moest zijn met wat hij zei in het Swahili want dat ik het verstond. Uiteraard was het ijs zo gebroken en was het een aangename belevenis en voor hun een verrassing een toerist te zien die hun verstaat. Tijdens het gesprek hadden we het over Tembo wat het Swahili is voor Olifant maar het heeft ook nog een andere betekenis maar de gids wou dit niet luidop zeggen Dus als iemand mij de andere betekenis kan vertellen, die wint een prijs. (ik weet het )
Na wat lekker fruit gegeten en thee gedronken te hebben, werd de reis verder gezet naar Stown Town. Dit was echter een tegenvaller, zelfs het huis waar de Freddy van Queen gewoond heeft werd niet getoond. Voor de inwoners daar, heeft dit geen betekenis. Bij ons zou zo een persoonlijkheid een standbeeld en een eigen straatnaam krijgen, niet? Maar tijdens ons bezoek wel een andere beroemdheid tegen het lijf gelopen: den Axel Peeleman met zijn familie Zij waren met de TUI-vlieger gekomen om Nieuwjaar te vieren op Zanzibar zoals wij ook gedaan hebben.
Wel speciaal , tijdens oudejaar op het strand in je hemd met het glas champagne in je hand. De champagne kon de dag opvoorhand besteld worden en stond dan klaar om middernacht. Het oudejaarsavond dinner was ook geweldig, na de voorgerechten had ik al lang geen honger meer maar toch nog van al dat ander lekkers geproefd. Zoals elke avond speelde er nu ook een live-band muziek en dat maakte het dinner wel gezellig. Rond een uur of elf werd dan het strand opgezocht waar twee kampvuren brandden en een DJ voor de muziek zorgenden. Er werd afgeteld naar twaalf uur en dan was er vuurwerk vanop een boot iets verder de zee in. Ook het personeel van het hotel: koks, obers, security, vervoegden de gasten en het was één en al gezellige bende dansend en drinkend op het strand. Wel iets speciaal .
Zondag was er ontbijt en voor de late slapers brunch. Aangezien wij geen laatslapers zijn waren we vrij vroeg op het ontbijt en hebben de brunch nadien dan ook maar meegenomen weeral teveel geten
Echt het eten was verrukkelijk de ganse week en er was vanalles: kreeft, scampis, vis, krab, inktvis, en dat allemaal bereid op zanzibarese wijze. Na de vakantie zal het heel wat minder zijn Maar vis is gezond dus dat kon geen kwaad. Gelukkig was het darmensysteem van Leen terug in orde want de eerste dagen in Afrika hadden ervoor gezorgd dat den achteruit iets vlotter ging dan normaal wat af en toe ook eens niet slecht is om het systeem te kuisen. Zo zie je maar dat de europese darmmicroben niet hetzelfde zijn als de Afrikaanse.
s Maandags was er dan de terugvlucht naar Nairobi maar we konden nog tot woensdagavond samen zijn. De maandag zelf was eerder een beetje uitpakken en wat winkelen. In de namiddag kreeg ik een bericht of ik dinsdag niet mee ging golf spelen. Nu ja, Leen was er en nu gaan golf spelen en haar alleen laten voor een namiddag , daar had ik nu ook niet veel zin in. Maar ze vond het niet erg om mee te gaan en vanop de zijlijn toe te kijken hoe ik mijn balletjes klopte. Ik weet niet of het door haar aanwezigheid was of door de goede rust en eten van de vorige dagen maar mijn score was niet slecht. Mijn vrouwtje was er wel moe van en ze bevestigde dat golf toch een vermoeiende sport is; En dan hadden we nog niet eens op het moeilijkste parcour gespeeld
Het uur/dag van afscheid kwam steeds dichterbij en woensdag voormiddag hebben we dan benut om een verkenning te doen, ik moest nog eens iets bekijken voor het programma in Februari dus dit uitgezocht en goed bevonden. Meer kan ik er niet van vertellen want dan zijn mijn gasten al op de hoogte en dan kan niet het geval zijn
Eens terug was het weer inpakken maar nu was het niet zo plezant Nog een laatste keer samen eten en dan op weg naar de luchthaven. Het was stil in de auto en het verkeer was niet zo druk zodat we op tijd op de luchthaven waren. Nog bijna een process gekregen ook omdat ik blijkbaar volgens de politie-agent in de verkeerde richting de parking opgereden was. Ik ben ervanaf gekomen met ik had het niet gezien en ik zal het nooit meer doen. Even blijven wachten om te zien of de check-in goed verliep en dan terug eenzaam en alleen terug naar mijn bedje
Maar goed, de tijd dat we samen waren, hebben we echt genoten en plezier gehad. En de volgende keer kom ik naar België dus dan zien jullie mij ook in levende lijve.
En zo is 2012 dan weeral begonnen het zal een bijzonder jaar worden, ik voel het en blijf het zeggen. Vraag me niet waarom maar t is zo. Zolang we gespaard blijven van ongelukken, andere tegenslagen en alles vlot verloopt zal ik al blij zijn.
Ik wens jullie nog het allerbeste voor 2012 en tot .
Hakuna Matata!!!
Kwaheri!!!
Marc
PS. voor fotoo'kes moeten jullie nog effe wachten, moet er nog enkele uitzoeken uit de 400 ...
effe met de garcon en de kok gesproken en Afrika zou Afrika niet zijn als er geen oplossing gevonden werd. 
Dus als iemand mij de andere betekenis kan vertellen, die wint een prijs. 
