Nieuw jaar, nieuwe energie en nieuwe start. Belofte maakt schuld herinner dat ik nog eens een stukje geschreven heb net voor Kerstmis ivm de inzamelactie om mijn Keniaanse familie een leuke kerst te geven. Dus hier zijn we terug
Laten we het niet teveel hebben over vorig jaar maar toch wil ik mijn shop-ervaring jullie niet onthouden. Ik had met hun afgesproken op vrijdag 21/12/2012, ik had de dag ervoor ook al vrij genomen om nog een laatste keer golf te gaan spelen maar vrijdag was het de dag Het kriebelde wel om ook nog golf te gaan spelen maar ik besloot toch om mijn dag met de familie te spenderen.
s Morgens nog effe gechecked of mijn lief vrouwtje op het vliegtuig zat en dat er niet teveel vertraging was, dit was allemaal ok dus het winkelavontuur kon beginnen.
Ik ben hun thuis gaan oppikken en ik moet zeggen dat het er echt proper was, en ze hadden het zeker niet voor mij gedaan want ze wisten niet dat ik naar binnen zou komen. Het bed dat we eerder gekocht hadden stond mooi op zijn plaats en alles zag er keurig uit. Onmiddellijk als ik binnenkwam vloog de kleine Faith rond mijn nek en ze heeft me niet meer losgelaten, hoe kindervreugde een mens toch kan opbeuren.
Deze keer hadden besloten om naar de supermarkt in de buurt te gaan, naar het centrum rijden op een vrijdag zou teveel tijd vragen omwille van het verkeer. Zo gezegd zo gedaan, aangekomen op de parking, auto netjes geparkeerd en dan waar is de ingang nu? Alle verdiepen van het gebouw gedaan om tenslotte erbij uit te komen dat we vlak bij de ingang stonden.
Karretje (eigenlijk zeg maar kar) genomen en dan alle rijtjes doen. Ze hadden zich goed voorbereid en een lijstje gemaakt maar soms ging er toch iets meer in het karretje dan op het lijstje stond maar bij wie gebeurd dat nu niet ?? Maar toch zag ik opeens dingen waarvan ik niet goed verstond wat ze ermee zouden doen, ik als bestuurder van de winkelkar kon ze niet allemaal in het oog houden dus wat gebeurde er, die kleine deugniet begon ook pakjes en zakjes in te laden (meestal felgekleurde), nu was ze net groot genoeg, vorig jaar was ze nog te klein.
Zoals je kan zien op bijgevoegde fotos een goede kar vol. Praktisch als ik ben, begon ik al te denken hoe we dit allemaal bij hun binnen moesten krijgen maar ja eerst alles in de auto laden.
Ondertussen was het al middag geworden en de magen begonnen stevig te rammelen. Gelukkiglijk konden we in het gebouw eten en of het een feest was: frisdrank, chips & kuku (euh sorry frietjes en kip), vis, ketchup, een echt eetfestijn. Allemaal glunderende gezichten.
Na het middagmaal terug naar huis Diegene die al in Kibera geweest zijn weten dat je niet met de auto tot aan de deur kan rijden zoals bij ons dus auto op straat geparkeerd en alle winkelwaar beginnen binnen dragen. Gevaarlijk? Nee want ik had een paar briefjes van 100 KES klaar voor de gasten die daar zaten en die zorgden er dan wel voor dat er geen gekken of zatte pipos in de buurt kwamen.
Oef, alles was binnen. Na nog wat knuffels en wensen uitgedeeld te hebben, ik terug op weg want ik moest ook nog eten gaan maken voor mijne gast die s avonds arriveerde.
Terug in Lavington, had ik eerst nog wat werk te doen, net op het randje een laatste contract binnengehaald, vakantie met Leen stond voor de deur dus mijn dag kon niet meer stuk. Rond drie uur een SMS van Leen, verschrikt kijk ik op mijn iPhone en inderdaad een SMS om te zeggen dat ze terug in Brussel is want dat er defect was aan het vliegtuig.
Snel gebeld om te vragen wat er nu juist aan de hand was en proberen het vrouwtje te troosten dat het allemaal wel in orde gaat komen. (maar zelf toch ook in lichte paniek, ja al ben ik Mr. Cool himself ), omdat we s zondags naar Zanzibar zouden vliegen voor onze vakantie)
Enige tijd later een update, de vlucht zou pas zaterdag vertrekken dus ze moest een nachtje in de Sheraton blijven. (er zijn er die toch altijd geluk hebben he, heb nog nooit in de Sheraton mogen slapen )
Wel vanaf dan heb ik de rest van de namiddag rondgelopen als een kieke zonder kop. s Avonds om 20u heb ik dan maar beslist om zaterdag morgen toch maar golf te gaan spelen, wat zou ik de rest van de dag anders doen. Vind nu maar eens een open plaatske zo laat Enkele golf klubs gebeld, alles volzet enkel Windsor was nog mogelijk maar dan wel om 7u s morgens.
Pfff das wel vroeg dacht ik, eerst nog overlegd met mijn coach en voor haar was het ok op voorwaarde dat ik haar kwam oppikken. Dat betekende dat ik dus om 5u15 opgestaan ben om om 6u15 Salome op te pikken in Limuru en dan naar Windsor te rijden. Ik moet wel zeggen, het was een hemelse morgen, rustig, vogeltjes die fluiten maar godverd mijn golfspel was echt niks waard. Hoe zou dat nu komen? Zat ik met mijn gedachte ergens anders, waarschijnlijk (nee zeker) wel.
Duizenden nee miljoenen keren heb ik op mijn iPhone gekeken, geen nieuws was goed nieuws, de vlucht was op tijd vertrokken, als alles maar goed afloopt deze keer Niet te vroeg naar de luchthaven vertrokken, het regende pijpestelen, een goed begin van de vakantie.
Gelukkig had ik nog een plaatske op de parking (wat daar niet evident is), een koffieke gaan kopen en dan wachten. Effe was er nog paniek omdat ik een gemiste oproep van Leen had maar volgens mijn berekeningen moest ze toen al in Bujumbura zijn. Ok, wat er ook van is, ze moest wel ergens in de Afrikaanse lucht hangen.
Ik was toch niet gerust op de plaats waar ik geparkeerd stond, dus nog effe gaan kijken en aan het madammeke dat de stoep aan het schoonvegen was, gevraagd of ik daar mocht staan, ze wist het zelf niet maar ze vroeg het aan twee mannen die volgens mij zelf fout geparkeerd stonden met hun bus en die zeiden dat het ok was Ik zal ze maar geloven zeker. Uit dankbaarheid heb ik mijn hete koffie aan dat madammeke gegeven en volgens mij met alle zegens die ik gekregen heb van haar, moet ik de eerste 10j niet meer naar de kerk gaan. Een mens kan toch gelukkig zijn met kleine dingen maar iemand zien glimlachen om een koffie, doet je toch echt smelten
Hoera daar was ze dan met bagage, een dag later dan gepland maar nu kon de vakantie echt beginnen, t zou nog effe druk worden want ik moest nog inpakken en om 6u zondagmorgens kwam Peter ons ophalen. Het was een zeer kort nachtje maar we zouden wel bijslapen op het strand de dagen nadien.
s Morgens terug naar het vliegveld, inchecken ging vlot maar de immigratie passeren was een hel, een file van hier tot in Tokio, kon er nu niks vlot gaan deze dagen. We gaan onze vlucht toch niet missen zeker. Uiteindelijk zaten we in het vliegtuig, Zanzibar here we come!!!
Bij het landen zag het er niet fraai uit, regen, regen en nog eens regen Mooie start, we moesten zelfs met de bus van het vliegtuig naar het gebouw. Visa gekocht en dan de bagage oppikken. Effe wachten, wachten, wachten totdat ik hoorde dat de bagage niet meegekomen was. (niet van ons alleen maar van 75% van de passagiers) Mr Cool himself bleef koelbloedig en na enkele telefoontjes gedaan te hebben was er assistentie van het hotel die de papieren voor verloren bagage mee kwam invullen en die er voor ging zorgen dat de bagage later wel geleverd zou worden. s Anderendaags was ze er, de bagage he.
Over het verblijf in Zanzibar ga ik niet veel vertellen, het was gewoon zalig genieten met zijn tweetjes. Leen en ik weten wel waar we het over hebben.
Na Zanzibar is Leen nog een paar daagjes in Nairobi gebleven en ondertussen heb ik er al een weekje werken opzitten. Voor we het weten zal het snel opnieuw Kerstmis en Nieuwjaar zijn.
Voor de rest wens ik jullie allemaal het allerbeste voor 2013 toe. Laat 2012 voor wat het is en kijk vooruit. The future is bright.
Toch wil ik in het bijzonder enkele mensen bedanken: Jos & Lief, Karel & May, Fons & Simonne, Willy & Elvira en een onbekende schenker. Dankzij jullie hebben Mama Linda, Linda, Faith en Boyie een onvergetelijke Kerst gehad. Jullie hebben allemaal de groeten en natuurlijk the blessings van hun.
En ik heb met Leen al een paar valiezen meegegeven zodat wanneer ik in België ben de verzamelde kinderkledij mee kan terug brengen naar Kenya. Bedankt Moe, Va, Karine & Tom!!!
Voila het eerste artikel van 2013 is een feit. Volgende keer meer en dan zal ik het hebben over de presidentsverkiezingen in maart.
), omdat we s zondags naar Zanzibar zouden vliegen voor onze vakantie) 
) 
