Inhoud blog
  • Ik ben er terug & Kerst 2012
  • Jambo jambo
  • Enkele foto'kes
  • Eindelijk
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Laatste commentaren
  • kenia op de belgische televies (de vlaamse oma )
        op Oktoberfest
  • mooi initiatief, dat verdient ondersteuning! (de vlaamse oma )
        op Regen ....
  • kiekeboe (moe)
        op Foto's horend bij "Ode aan de vrouw"
  • Nog eens proberen (lief)
        op Foto's en Referendum
  • kiekeboe (moe)
        op Foto's en Referendum
  • Marc in Kenya

    10-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pffff wat een week …

    Jambo,

    Dat het leven in Kenya niet altijd rozengeur en maneschijn is zoals sommige van jullie misschien denken, heb ik deze week ondervonden.

    Niks maar dan ook niks heeft meegezeten deze week. Het begon zondag al in het vliegtuig (na een weekje in België te hebben genoten van de goede zorgen van mijn vrouwtje), ze hadden precies een creche bletende kinderen op het vliegtuig gezet. Nu ja, ’t is overdag zul je zeggen dan geeft dat gehuil niet zoveel maar op den duur begint het toch te vervelen. Gelukkig wel op tijd in Nairobi aangekomen tezamen met mijn bagage en mijn nieuwe golfset (die gelukkig heel gebleven is)

    Ook op het werk wilde het niet lukken: een zagende klant waar niks goed bij is, collega’s met onzekere toekomst en nog verschillende zaken waarover ik weinig kan zeggen.

     

    Bijkomend is het dan nog beginnen regenen in het begin van de week. En als het regent dan zijn er precies dubbel zoveel files. Om alle leed van de eerste twee dagen een beetje te verzachten, had ik dinsdagavond enkele collega’s uitgenodigd om samen iets te gaan eten en nadien nog een pintje te gaan drinken. Maar ook toen verliep niets alles vlotjes.

     

    Ik dacht eerst nog effe langs mijn woning te gaan om mijn PC af te zetten en van kledij te wisselen maar na 45 minuten en slechts 2km ver te zijn, besloot ik maar om direct naar het hotel te rijden om enkele collega’s op te pikken en dan samen naar het restaurant te rijden.

    Werken voor een communicatie bedrijf en bijna elk minuut met je GSM bezig zijn wil daarom nog niet zeggen dat communicatie altijd vlot verloopt …

    Op den duur alle misverstanden uit de weg geruimd en iedereen wist waar en wanneer hij moest zijn. Dacht ik ….

     

    Op 500m van de parking van het hotel, kreeg ik een telefoon om te zeggen dat het beter was om direct naar het restaurant te rijden want langs het hotel passeren had geen zin wegens de regen en de lange files. Lap, daar had ik 1.5u voor niks gestaan maar ja, er zat niets anders op.

    Toen gebeurde het, bij het keren van de wagen ben ik iets te ver aan de kant geraakt, linker wiel schuift weg en na het horen van wat gekraak wist ik hoe laat het was …

    Als het aantal vloeken bepaald of je in de hemel komt of niet, geloof me, ik ga direct naar de hel.

    Maar niks aan te doen, wat gebeurd is gebeurd. Aan het restaurant de schade effe opgemeten en al bij al viel het nogal mee. Onderaan de bumper twee gaten van tegen wat rotsblokken te rijden en een aantal krassen. Je kunt al raden dat ik niet al niet teveel goesting had om te eten en mijn stemming niet optimaal was.

     

    Ik heb dan maar een SMS naar onze fleet-verantwoordelijke gestuurd met de vraag wat te zo doen. Zijn antwoord was doodleuk “als het niet te erg is, zelf repareren” Ik weet het, ik ben geen “handige harry” maar ik besefte wel dat zelfs de meeste handige klusser dit niet kon repareren.

    Zijn tweede antwoord was: “onmiddellijk gaan aangeven bij de politie”.

     

    Alé, ‘k wist hoe laat het ging worden want hier iets gaan regelen bij de politie kan wel eens lang duren. Doch ik dacht op een paar uur zal het niet steken, eerst mijn diner genuttigd en na het afrekenen mijn collega’s afgezet aan het hotel (zij hadden omwille van het koude en regenweer ook geen goesting om nog iets te gaan drinken), ik op weg naar het dichtstbijzijnde politiekantoor. (lokale tijd 22u05)

     

    Eerst mijn verhaal gedaan bij de “receptionist”, dan verder gestuurd naar het “kantoor” en heb effe de cellen kunnen bewonderen (nee nee gene schrik hebben, heb er niet ingezeten en na wat ik gezien heb, wil ik er nooit of te nooit ingeraken). Alé opnieuw mijn verhaal gedaan en na lang treuzelen is er dan toch ene mee naar de auto gaan zien. Gelukkig had ik een zaklantaarn bij me want anders was er niet veel te zien.

     

    Waarom zal je nu vragen moet zoiets aangegeven worden bij de politie als er geen andere auto’s bij betrokken zijn of gewonden zijn? Wel, het heeft allemaal te maken met de verzekering.

    Regels in het verkeer zijn er niet en er worden zomaar mensen op straat neergeschoten maar als het op administratie aankomt, is het Keniaanse systeem de nummer 1.

     

    Dus, (ondertussen was het al wat later) dieje agent alles opgeschreven, ik had mijn shillings al in mijn zakken zitten maar gelukkig was het een “fatsoenlijke” agent ofwel had hij al genoeg verdiend die avond dus ik heb mijn shillings niet moeten gebruiken. Wel heeft hij een aantal keren gezegd dat mijn zaklamp wel goed licht gaf en ik dacht “ ge krijgt ze toch nie!!”

     

    Na alles in het boekske geschreven te hebben zei hij doodleuk dat ik ’s anderendaags moest terugkomen met een bepaald formulier en dat ze het dan wel zouden invullen.

     

    Gelukkig had ik ’s anderendaags (woensdag) wel de hulp van mijn goede vriend de chauffeur Cyrus, de jongen heeft heel Nairobi afgelopen om dat formulier TE KOPEN en te laten invullen bij de politie. How maar, denk nu niet dat dit woensdag middag klaar was.

    Vrijdagavond heb ik een SMS van Cyrus gekregen dat hij het ingevulde formulier had en ik het maandag wel zou krijgen.

    Dit is fase 1, ben eens benieuwd wat er nog allemaal gedaan moet worden eer alles nu in orde is en de schade kan gerepareerd worden.

    Ik zeg het nog eens, achteraf is het allemaal niet zo erg, je ziet de schade niet omdat het onderaan de bumper is maar toch …

     

    Als je nu denkt dat dit alles was, nee dus … Bovenop heb ik nog een serieuze verkoudheid gekregen waar ik nu nog niet vanaf ben. Maar ja met de nodige medicatie zal het wel in orde komen. Het gevolg was dat ik me niet lekker voelde en dus te zwak was om te gaan fitnessen en meer geslapen heb dan wat anders.

     

    Gelukkig begon het op het einde van de week wel wat te vlotten op het werk en de dagelijkse telefoontjes met het thuisfront helpen ook wel.

     

    Maar er zijn ook positieve zaken:

    De Jacaranda staat in bloei!!! Wat is daar nu zo bijzonders aan zal je denken. Wel, de Jacaranda is een prachtige boom die gedurende een maand paars kleurt. De boom groeit wereldwijd in gebieden die vorstvrij zijn. De Jacaranda behoort tot de familie van de Bignoniaceae. De klokvormige bloemen in de kleuren paars in het bloeiseizoen. Dat is in Kenya tussen half september en eind oktober. De bloemen staan in forse pluimvormige bundels, die fraai afsteken tegen het zachte groen van de bladen. De Jacaranda levert ook hout voor o.a de meubelindustrie: palissanderhout. En ja hoor, zelfs in Nairobi staan deze bomen en geven een prachtige kleur. (en laat paars nu net mijn lievelingskleur zijn)

    (zie ook foto’s genomen vanop de zevende verdieping waar mijn bureau is)

     

    Een tweede positief punt is dat ik gisteren zaterdag voor het eerst mijn nieuwe golfclubs gebruikt heb. Ik moet zeggen, ze zijn goed, enkel de driver (de grootste club van allemaal en gebruikt om het balletje de eerste keer weg te slaan en zo ver mogelijk te laten vliegen) is het moeilijkste om te hanteren maar niet getreurd, een collega heeft er zes jaar over gedaan eer hij die club onder de knie had. Dus, ik heb nog effe tijd maar met mijn “engelengeduld” zal dat wel lukken.

     

    En er zijn nog andere positieve/leuke dingen die gaan komen maar ik ga niet alles onder jullie neus hangen, je zal er ten gepaste tijde wel van horen.

     

    En om af te sluiten, nog een Keniaans gezegde:

     

    GEBUNDELDE TAKKEN KUN JE NIET BREKEN

     

     

    Kwa heri ya kuonana !

     

    Marc





    10-10-2010 om 16:44 geschreven door MarcVD  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)


    Archief per week
  • 07/01-13/01 2013
  • 19/11-25/11 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 16/05-22/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 06/12-12/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 23/08-29/08 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs