In de bouwsector worden heel wat prijzen uitgereikt, maar bij geen enkele daarvan heeft de (ver)bouwer zelf iets in de pap te brokken. Daarom lanceerde het bouwmagazine Beter bouwen & verbouwen de Eerste Prijs. Lezers konden kiezen wie volgens hen in de loop van het voorbije jaar het meest gedaan heeft voor die zovele (ver)bouwers van dit land op gebied van duurzaam bouwen, betaalbaar bouwen en de bescherming van de bouwheer.
De trofee, een cijfer 1 gemaakt van Foamglas, werd op 3 maart tijdens Batibouw uitgereikt aan de website www.energiesparen.be. Dit initiatief vergaarde 42% van alle uitgebrachte stemmen. Zelf was ik best tevreden: ik behaalde de tweede plaats, met 25% van de stemmen. Relatief natuurlijk, maar toch fijn om horen.
Het structureel inbedden van het concept duurzaam (ver)bouwen op Batibouw was één van de eerste beleidsinitiatieven die ik als voormalig staatssecretaris van Duurzame Ontwikkeling nam. Via de introductie en gestage uitbouw van de veel bezochte stand Duurzaam Bouwen in het Adviespaleis, boden we talloze kandidaat-(ver)bouwers de kans om hun bouwplannen door experts en architecten te laten doorlichten op hun duurzaamheidsgehalte. Duurzaam bouwen en verbouwen groeide dit jaar zelfs uit tot het hoofdthema van Batibouw. Ik durf wedden dat ook de volgende jaren duurzaamheid niet meer is weg te denken op Batibouw.
Want duurzaamheid is duidelijk geen modegril meer beleden door overjaarse hippies met geitenwollen sokken, maar een concept dat ingang heeft gevonden in zeer brede lagen van de bevolking. Duurzaamheid vertrekt niet louter vanuit sociaal of ecologisch engagement, maar appelleert ook heel uitdrukkelijk aan het gezond verstand van mensen. En net die combinatie leidt tot groeiende nieuwsgierigheid en concrete actie.
Daarom is het zo pijnlijk om vast te stellen dat ons land nu met een federale regering zit opgescheept die ter zake bijzonder weinig ambities koestert. Tenzij de ambitie om gerealiseerde zaken terug te schroeven dan. Zo werd de door mij zo fel bevochten duurzaamheidstest al gauw herleid tot een instrument zonder slagkracht waarvoor de rechts-liberale ministers van dienst niet langer hoeven te vrezen. En moeten progressieve partijen lijdzaam toezien hoe met instemming van de PS en mijn opvolger Paul Magnette, godbetert de rechts-liberale en christendemocratische regeringspartners plat op de buik gaan voor de kernlobby.
Democratie betekent terugknokken na een nederlaag. Daar gaan we als progressieve beweging voluit voor. Maar de tussentijds aangerichte schade zal nauwelijks te overzien zijn. Van de christen-democraten kon nauwelijks meer verwacht worden. En het aanschurken tegen Al Gore van Verhofstadt en Open VLD bleek enkel een schaamteloze campagnestrategie. En dat allemaal op de kap van de nieuwe generatie.
03-03-2008, 19:05 geschreven door Els Van Weert 
|