Uitleg over rechtvaardigheidsindex door Els Van Weert
Els Van Weert is
Vlaams Parlementslid
Schepen van Cultuur, Onderwijs,Wijkwerking,Evenementen,
Duurzame ontwikkeling en Ontwikkelingssamenwerking
in Lier
Mijn restaurant ;-)
In de serie Thuis speelde hij kok Werner, maar ook in het echte leven roert Peter Van Asbroeck (46) graag in de potten. Sinds acht maanden baat hij een heus restaurant uit, Foodj in het Bisschoppenhof in Deurne. Foodj is geen gewoon restaurant, maar een sociaal-culinair project waar laaggeschoolden de kneepjes van het koksvak leren.
Hoe ben je in het Foodj-avontuur gerold?
Ik ben een hobbykok, heb wat kookboeken geschreven en heb een culinaire rubriek in een weekblad. Daarom kreeg ik een paar jaar geleden de vraag van een uitgever van schoolboeken voor het beroepsonderwijs. Hij wilde dat ik mee de boeken voor jonge koks zou schrijven. Ik had daar een heel concept voor bedacht, maar uiteindelijk ging het niet door.
Ik deed er niks meer mee tot ik een paar jaar later Els Van Weert (toen federaal staatssecretaris voor Sociale Economie, red.) tegenkwam. Zij wilde een opleidingsproject voor jonge koks opstarten. 'Geef mij even tijd', zei ik, en ik krabbelde een heel A4'tje vol met mijn idee. Nu is het restaurant acht maanden open. Het draait goed, maar het kan nog beter. Ondernemen in dit land, is niet evident. Het personeelsbeheer, de btw, ... Er komt veel bij kijken. ( GVA 7/06/08)
De Witte had nochtans zijn reserves toen Els Van Weert een paar jaar geleden voor het eerst het idee opperde om zich met zijn club maatschappelijk te engageren.
'Ik dacht dat het bij ideeën zou blijven, maar Van Weert heeft haar plannen wel degelijk uitgevoerd.' Daar staat ook geld tegenover. Lees meer...
Een kritische blik op de politieke actualiteit door Els Van Weert
14-10-2008
Fonds ter Reductie van de Globale Energiekost moet Vlaamse bevoegdheid worden
Oktober is de maand van de energiebesparing. Ondanks de vele initiatieven op diverse beleidsniveaus is er op dat vlak nog werk voor de boeg. Voor veel mensen blijft het moeilijk om energiebesparende maatregelen in huis te nemen, simpelweg omdat de kost hiervan vaak hoog ligt. Prefinanciering, via renteloze leningen zoals het Fonds ter Reductie van de Globale Energiekost verschaft, is dan zeer welgekomen. En dat Fonds kan best door de Gewesten beheerd worden, zo zei Els Van Weert in de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement.
Energiebesparing is uiteraard meer dan ooit noodzakelijk. Niet alleen om het broeikaseffect tegen te gaan of de internationale energieprijzen te drukken, maar ook om je eigen kostenplaatje wat te verzachten. Energie neemt immers een steeds grotere hap uit het huishoudbudget en dat terwijl de koopkracht al zo onder druk staat. Voor tal van mensen met een bescheiden inkomen staat het water aan de lippen.
Een dak isoleren, een nieuwe verwarmingsinstallatie of hoogrendementsbeglazing plaatsen, kan dan helpen om die maandelijkse factuur omlaag te brengen. Maar het kost vaak handenvol geld. Dan mag je wel achteraf beloond worden met allerlei premies of belastingvoordelen, op het moment dat de factuur binnenkomt moet je het geld wel hebben. En daar wringt dus het schoentje. Wie over een goed gevuld spaarvarkentje beschikt, kan deze kost gemakkelijk op zich nemen en wint na enkele jaren zijn investering al terug. Wie niet over een reserve beschikt, moet afhaken en blijft maand na maand teveel betalen.
Bovendien komt er bij de werken heel wat kijken: je moet een geschikte aannemer vinden, offertes opvragen, contracten afsluiten, de werken opvolgen, een subsidiedossier aanvragen, enzovoort. Veel sociaal zwakkeren of ouderen raken erdoor afgeschrikt. Een helpende hand is dus nodig.
En die helpende hand wordt aangereikt door het Fonds ter Reductie van de Globale Energiekost (FRGE). Het FRGE werd in 2006 opgericht door toenmalig staatssecretaris voor Duurzame Ontwikkeling Els Van Weert. Het Fonds verstrekt goedkope leningen, bestemd voor structurele energiebesparende maatregelen, aan particulieren. Dit gebeurt via lokale entiteiten die zijn aangeduid door steden en gemeenten in overleg met het OCMW. De sociaal zwaksten vormen voor het Fonds een bijzondere doelgroep.
Het OCMW bekijkt samen met de mensen van de doelgroep de mogelijkheden van energiebesparing. Een contract wordt opgemaakt waarin precies wordt bepaald wie wat doet en wie welke verantwoordelijkheid draagt. Vervolgens belast de lokale entiteit een aannemer met de werkzaamheden. De werf wordt opgevolgd, de werken worden opgeleverd en de terugbetaling van de gemaakte kosten kan starten. Op basis (van een deel) van de uitgespaarde energiefactuur wordt maand na maand een bedrag terug betaald, gespreid over 5 jaar.
Het Fonds bestaat dus en het levert goed werk, maar de impact blijft relatief beperkt. Er is immers slechts budget voor enkele duizenden dossiers per jaar, terwijl er alleen al in Vlaanderen 800.000 huizen zijn zonder geïsoleerd dak.
Het FRGE moet dus dringend een paar versnellingen hoger gaan draaien. Op het federaal niveau beweegt er op dat vlak heel weinig. Els Van Weert pleitte er daarom in een debat in het Vlaams Parlement voor om het Fonds te regionaliseren. Energiebesparing is overigens een bevoegdheid van de Gewesten. Door het FRGE te regionaliseren is een coherent beleid mogelijk en kunnen de inspanningen opgedreven worden. Deze eis moet zeker meegenomen worden naar de Dialoog tussen de Gemeenschappen!
14-10-2008, 10:29 geschreven door Els Van Weert
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te mailen.
Agoria pleit nu ook voor een centenindex
Paul Soete, de gedelegeerd bestuurder van Agoria, hekelt de paradox van het bestaande indexsysteem.
'De indexering van de lonen gebeurt in procenten. De gemiddelde verdiener wordt voldoende gecompenseerd voor de prijsinflatie, en de betere verdiener houdt er zelfs geld aan over omdat zijn opslag hoger is dan zijn extra uitgaven.
Maar de kleinste verdieners komen er bekaaid af. Is dat rechtvaardig? Waarom durven de vakbonden daar niet over praten?' (DS 10/6)
‘Ik had ergens gelezen dat jachtwapens vrij te koop zijn. Als dat niet zo zou zijn geweest, als ik bijvoorbeeld vijf dagen had moeten wachten op een wapen, dan was het drama nooit gebeurd’, beweerde Van Themsche -DS 02/10/07
