|
We hoeven geen honderden kilometers ver te rijden om steile hellingen te vinden. Ofwel richting zuiden ofwel richting oosten vinden we al heel snel onze gading. Vandaag in Würselen, in het hinterland van Aken, "Aachener Land". Helling op, helling af, de ene al wat langer of steiler dan de andere, enkel de eerste kilometer was een beetje vlak.
Opvallend: zowat alle deelnemers met truitjes van een of andere Duitse club, op enkele Nederlanders van STB Landgraaf na. Een hele meute zwarthemden van Alemannia Aachen, de rest van allerlei clubjes uit de buurt. Nauwelijks iemand te vinden zonder clubtruitje, merkwaardig toch.
Een redelijk rustige start. Effe later snapte ik waarom, het was duidelijk kwestie om wat energie te sparen. Want toen begon het: op en af, op en af, op en af. Het begon na een tijdje bijna saai te worden :roll:. Meestal rond de tiende plaats gelopen. Opvallend: bergop had ik het steeds moeilijk, bergaf en op de iets vlakkere stukken kon ik makkelijk mee. Op het laatst begon de achtste plaats mogelijk te worden en heb ik me daar volledig op gericht, omdat we met een vijftal nog voor die achtste plaats in aanmerking kwamen. Omdat de laatste kilometer, op een heuvel net voor de aankomst na, redelijk te doen was, ben ik ook eerste van dat groepje geworden. Maar... daardoor had ik niet gezien dat twee lopers voor ons ook nog zéér dichtbij waren, en slechts enkele secondjes voor me de finish zijn gepasseerd. Jammer, op deze manier een podiumplaats en misschien zelfs een tweede plaats bij de M40 (nu vierde) misgelopen. Zou vorig jaar met deze tijd (38'52" over 10,4 km miserie) zowat derde algemeen zijn geworden, nu achtste. Maar op zich was het een leuke ervaring, zeker voor herhaling vatbaar. Mooie organisatie, geen dikke prijzen maar de gezelligheid/Gemütlichkeit en het meer dan uitdagende parcours maakten veel goed.
|
