verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
04-01-2010
White trash en andere rotzooi
Het is nu maandagmorgen 09.05 uur. In Maastricht is het -10°C. Mensen die de wereld definitief naar de knoppen aan het helpen zijn kunnen nu weer zeggen "zie je wel, er is helemaal geen opwarming van de aarde, integendeel...". Nou, genoeg belerend gedoe, want dat helpt toch niet. Dit gaat in eerste instantie over het lopen. Maar met dit weer is dat natuurlijk moeilijk.
Om te beginnen is alles zo glibberig als het maar glibberig zijn kan. Ten tweede adem je constant "bevroren" lucht in, volgens mij ook niet optimaal. Ten derde heb ik daardoor geen kl... goesting, maar dat is nog het minst erge. Ik doe evengoed mijn kleertjes aan, en als ik dan een tijdje bezig ben, stopt dat gezaag en geklaag (= zelfmedelijden) vanzelf.
Maar ten vierde is het meest vervelende. Weet echter niet of het alleen met het weer te maken heeft, maar ben zowat de ganse kerstvakantie ziek geweest. Eerst buikgriep, waardoor het enkele dagen onmogelijk was om te trainen. Toen enkele dagen kunnen doortrainen, om vervolgens een infectie van de luchtwegen te krijgen. Vier dagen plat. Antibiotica. Vorige dinsdag toch maar aan een testloop op training over 3000m meegedaan, en ondanks de koude en de natheid en de andere hinderpalen op de piste viel dat toch best mee: 10'42" zonder voluit te gaan. Dus den deze zag het opeens weer helemaal zitten, en begon zelfs plannen te smeden om donderdag toch naar Weert te gaan. Jamahoela. Heb dinsdag waarschijnlijk, alweer, een grote fout gemaakt door, omdat ik het 's morgens vergeten was te nemen, in de loop van de avond een bijna driedubbele dosis antibiotica te nemen... Raar maar waar was ik woensdag terug zo ziek als een hond: overal spierpijn, enorme hoofdpijn, enz. Alweer twee dagen plat, gelukkig oudejaarsavond nog een beetje kunnen meevieren. Vrijdag was ik terug beter, en ben terug aan het trainen geraakt. Alleen begon het zaterdagavond volle bak te sneeuwen... Zondagmorgen toch het bos ingegaan en de trails aangedaan. Ging redelijk goed, alleen heb je door het toch wel dikke pak sneeuw totaal geen besef op wat voor ondergrond je aan het lopen bent. Met als gevolg dat ik in een grote (nog niet helemaal) bevroren plas ben terecht gekomen :evil: maar gelukkig moest ik toen nog maar, maar, een drietal km.
Wat een mens allemaal kan afzien. Ach, da's zeer relatief, zolang we kunnen lopen of iets wat daarop trekt, mogen we niet klagen. Het ziet er naar uit dat de LCC-manche hier om de hoek zeer wit en glibberig zal worden. Ongeveer zoals vorig jaar. Kon toen ook nauwelijks recht blijven. Na Dilsen heb ik me voorgenomen nooit nog een wedstrijd op sneeuw/ijs te lopen. Maar zal in de loop van de week toch maar naar de winkel lopen om de allerallerallerlangste spikes aan te schaffen, niet :-x ?
Reacties op bericht (1)
07-01-2010
ziek
goed gezegd Kurt ,maar jj kan tenminste nog lopen ,terwijl ik hier mijn kas zit op te vreten succes in Lanaken en hou je recht,met lange pinnen zal dat wel lukken zeker en voor buikloop moet je nu ook niet meer vrezen,da vriest nu wel vast
