verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
24-03-2012
Marathon van Gilze
Morgen is het eindelijk zover. De marathon van Gilze. Kleinschalig initiatief, waar alles nog draait rond het lopen zelf, en rond het geweldige goede doel. Organisatie De Lotgenoten is voor een groot gedeelte samengesteld uit (ex-)kankerpatiënten. Die al dan niet het lopen (en de Mont Ventoux opfietsen) hebben opgenomen in hun revalidatie. Prachtig toch.
Terwijl Heidi en de kids richting dierenpark Oliemeulen in Tilburg trekken (vooral bekend voor de slangen en spinnen die de bezoekers "lijfelijk" entertainen :-?), trekt den deze ten strijde. Met toch wel een aantal grote vraagtekens :?::?::?:, wegens een zéér alternatieve voorbereiding (met veel taekwondo en squash), nog wat overgewicht, geen wedstrijden meer sinds de zomer van vorig jaar, nauwelijks interval/weerstandstrainingen, maar wél met een goed gevoel: prima duurlopen en tempolopen, de nodige spierspanning opgebouwd, én nauwelijks nog blessureproblemen (met gelukkig een goede reactie op een contractuur). De ontstekingen lijken verleden tijd, alleen de achillespezen willen nog niet altijd mee. Maar dat zijn maar twee kleine peesjes :lol:. Het wordt morgen prachtig weer, we kijken er geweldig naar uit! Verslag Een mooi weertje richting Gilze. Tot in Eindhoven. Opeens heel erg mistig. Ter plaatse zo'n 5 à 6°C, waar we allemaal niet op gekleed zijn. Een mooie bende in Gilze, vooral veel aflossingsploegen, de marathonafstand met slechts weinig deelnemers. Op voorhand dacht ik dat er eentje, een Waal, wel eens concurrentie zou kunnen zijn, en dat bleek ook tijdens de wedstrijd. Rustig vertrokken, en toch was er maar eentje die kon volgen. Wat een luxe :-8). Diverse malen dacht ik dat hij moest lossen, hijgen dat het niet meer normaal was, maar toen ik na een probleemloze 15 à 16 km een korte sanitaire stop moest inlassen, was de vogel vliegen. Tot km 32 bleef het verschil beperkt, maar toen kreeg ik mijne klop: maagproblemen, en de legendarische man met de hamer: pijn van mijn tenen tot aan mijn oren, verkramping tot en met, en toen was het enkel nog overleven. Bleek ook achteraf, over de laatste 10 km heb ik meer dan 8 minuten extra gedaan dan gemiddeld ervoor. Kapot toen ik uiteindelijk toch bij de meet kwam.
En nu met zeer gemengde gevoelens. Een shit-tijd (3u28'), een gemiste kans op een overwinningske, frustratie over de voorbereiding (of het gebrek eraan), enz. Maar toch ook een zekere trots, want ik heb heel diep gezeten met die blessures. Ben blij dat ik terug aan het lopen ben, en hoop nu wat meer blessurevrij te kunnen trainen, en dan misschien terug wat niveau te kunnen halen. Taekwondo en squash: nog wel, maar heel wat beperkter, wil de looptrainingen terug gaan opbouwen, en dan zien we wel weer. De goesting is er alleszins terug, ondanks de extreme stramme toestanden in mijn lijf momenteel :lol:.
Reacties op bericht (2)
02-04-2012
.....
02-04-2012, 21:30 geschreven door Fred
28-03-2012
...
Zo'n ....-tijd is dat nu ook weer niet hé, het voornaamste is dat je hem gelopen hebt en het vertrouwen naar de toekomst er terug is.
