|
Jow iedereen,
Mijn naam is Newton,
maar tart de zwaartekracht,.
Ik ben een Kapucijnaap en woon in Puyo.
In el Paseo de los monos.
Al een paar jaar in een omheind park met een vriend, partner en kleintje.
De klein is al wat groter.
Dus al mijn verantwoordelijkheden op een rijtje.
Tijd om die wereld buiten mijn kooi te verkennen.
Eindelijk kan ik die kerel die mij gered heeft sinds lang nog eens van dichtbij zien.
Mensapen roepen hem als Ivan na.
´T is een Zwitser van 54 die constant met een dikke, goedkope sigaar in zijn bek loopt.
De 1e apen die in de Paseo hun condo zijn ingetrokken zeggen dat die hier al 14 jaar ronddabbert.
En het grote plan is om in Cuenca, 300km verderop, een enorm reservaat voor ons te bewerkstelligen.
Zonder omheiningen, dus toch normaal dat ik al gewoontes kweek.
Ben ontsnapt toen de elektriciteit uitviel. Dat is niet de 1e keer.
Maar niet iedereen heeft door dat het dan tijd is om A-wall te gaan.
We zijn met z´n 5-en die hier vrij rondlopen.
3 jaar geleden bestonden er hier geen kooien.
Alle apen door elkaar.
Beestenboel ze.
FUBAR.
Maar dan was er Sambo.
Een Chorongo aap. Gene gewone,
Vechten met iedereen.
En bij ons is dat op leven en dood.
In de grote jungle is er plaats genoeg en bakent elke alfa een territorium af.
Hier zijn de plaatsjes duur.
En voor elke morzel grond wordt gevochten.
Eerlijk,
als ge die ziet springen, lopen en bomen molesteren.
Schrik van..
Maar..
Hij zit in z´n park.
Ik niet.
Wie is dan de slimste?
Dus heeft Ivan ervoor gezorgd dat we elk onze eigen kleine wereld hebben.
Iedereen blij en Sambo is nog steeds de baas.
Over zijn groep.
Zonder geweld.
Mooi om te zien, hoog vanuit mijn boom, hoe iedereen hier zijn plek heeft gevonden.
Er loopt hier al 3 maand een blond mens rond.
Duitse veearts, Christina.
Een chick die vanuit Guatemala met haar brommer is aangekomen en is blijven plakken.
Een beetje een She Guevara. 't is dezelfde motocyclette als den Che.
Ze werkt hier voor kost en inwoon.
Halve punkster met een gouden hart.
Een paar dagen geleden kwam hier een groene auto aan.
Er stapte een rare uit, met camera. Die dacht hier voor een dag te blijven.
Effe ons bekijken en naar Tena rijden.
Zoals elke dag hier: Wolkbreuk.
Zo ook met die boom in het wilde varken-park.
Die viel vanuit de wolken en brak alles in die baan.
Die witte 2voeter loopt tot bij Jonathan,
Hoorde hem stamelen: Euh,... Boom omgevallen. Kapot, in zijn beste Spaans.
Iedereen in rep en roer. Ik op mijn tak..
De vreemde doet zijn schoenen aan en begint mee te helpen.
We zijn 5 dagen verder. Hij zit hier nog steeds.
Jonathan is een Ecuadoraan van 22.
20 dollar zie ik hem elke avond toegestopt worden .
Manusjes van Al-les, een werker, niet normaal.
Vol littekens, van het kickboxen en van ons.
Ja, kijk.. Soms komt die aap uit de mouw.
Niet te onderschatten.
Dat temperament van de kameraden ..
Gratis piercing als die u te grazen nemen.
Lachen.
Spidermonkeys, daar kunt ge helemaal niks mee.
Ooit eens een beet uit de arm, vertelt Christina.
Maar dat stuk arm opeten, dat gaat zelfs voor een kapucijnaap te ver.
Niet te vertrouwen, die rakkers.
Ik sta ook vol littekens, maar dat is de tol van ontdekken..
Pancha is verliefd op de witte.
De Kevin, die kan nog geen banaan pellen en dat wordt voor hem gedaan.
De Willy is de chef van de andere Chorongo´s en
Bébé die hebben ze na 3 maand intensieve verzorging vanuit het v-ape-vuur gered.
Enfin, zo heeft iedereen hier zijn verhaal.
We zijn hier niet alleen als apenfamilie, de 2voeters niet meegerekend.
Vogels, kleine tijger, honden,
slangen, vissen en coati´s.
Die coati´s die zijn de max. Nana is er 1tje die vrij rondloopt.
Ja, ge zou kunnen zeggen: Brother in arms.
Heeft die wittekop zijn rum- cola half leeggedronken.
Weet niet goed of die witte dat zo leuk vond. Wij alvast gieren.
Trouwens, hij moet niet klagen.
Nadat die omgevallen boom in stukken was gezaagd zijn ze, met zijn allen,
naar Jonathan zijn ouders gegaan. Uurtje verderop, dieper de jungle in.
Om de kettingzaag terug te brengen, was het excuus.
3uur later kwamen ze terug.
Flink in de wind en giechelend als 12jarige schooltrientjes.
Chi Chi, dat is gefermenteerde Yuca.
Het was er 1tje van 3 dagen. Die valt mee.
Die van 7 dagen is vergif.
Maar dat weet ik maar van horen zeggen..
Men probeert mij te vangen in de keuken.
Met een zak aan een touw gebonden.
Als ik die zak aanraak valt de deur dicht.
Ik ben een aap op verkenning.
Ik weet meer dan mijn soortgenoten.
Denken die witte kale apen nu echt dat ik... ?
Ik ben de Columbus der apen,
Ik ben een ontdekker.
Zie mensapen komen en gaan.
De witte, met bijna evenveel haar op zijn gezicht als ik, vertrekt na een week.
Het was gene slechte.
12 bananen per dag in mijn bak, op vaste tijdstippen.
En heb hem maar 1 keer aangevallen.
Zonder te bijten.
En dat zegt al veel.
Ene die nog verder gaat ontdekken dan ik, in zijn rijdende schildpad.
Het ga je goed, lelijke 2voeter zonder staart.
|
