|
Cesar is een man van zijn woord.
Zijn familie ontmoet op de weg naar het hart van de Andes, de vallei van de
Maipu.
Gustavo, Felipe, en Isabel tot de 4e macht.
Want zowel zijn moeder, zus, nanny en ex-vrouw heten zo.
Leuk, zo´n familiefeestje waar steeds 4
hoofden draaien wanneer de naam door het huis schalt.
Zo´n gezellig huis waar het een constant binnen- en buitengeloop is.
Elk om z´n eigen redenen:
Cesar om de wijnkelder van vader te plunderen,
Gustavo doet hetzelfde met de frigo,
Zus Isabel omdat ze mensen rondom zich heen wil.
Maar ook 1 gemeenschappelijke; La mama.
Een crème van een vrouw die er veel jonger uitziet dan doet vermoeden. Die
Chileense zon..
Een hippie moeder met alle benodigde attributen om aan die levensstijl te
voldoen.
Met de 4x4 doorheen 100 km smalle wegen, naar het begin van de vallei.
Een krachtige raftrivier die wat lager staat dan normaal.
Uitzonderlijk mooie taferelen onderweg.
Een uur hobbelen later staan we aan banos de Morales. Hot Springs, een
toeristische trekpleister, waar de boel
net sloot. Wij zouden wegens gebrek aan kennis Spaans gewoon zijn teruggekeerd.
Cesar wist een onbekend plaatsje een paar kilometer verderop waar het heet
water gewoon uit de grond borrelt. Na
nog meer gehobbel en gewiebel doemen de kalkterrassen omgeven door stoom voor
ons op. Geur van zwavel en hete aarde kruipen in je neus. De relaxerende modder
zorgt ervoor dat ge helemaal opstijft en gewoon begint in te dutten zonder dat
te beseffen.
Tam ritje terug naar Santiago.
Daags nadien, naar de zee, via Valparaiso naar Vina Del Mar en Concon. Ook maar
een dik uur vanuit Santiago waar het drukker is dan in pakweg Blanki Bergen.
Achteraf gezien was de vallei van Casablanca, een wijngaard onderweg, best
mooier dan dat plaatsje aan zee maar de trip ernaar was belangrijker. Al was
het maar om die handige kennis van de Chileense wegen te ontdekken. Tis hier
met péage te doen. Zoals eerder verteld, goeie ideeën´´ worden overgenomen
vanuit het buitenland. In dit geval, La douce France al worden hier de
tolhuisjes bezet door een aangenamer
volkje.
S avonds de stad gaan ontdekken, Cesar is een voorzichtig man. Ervoor zorgend
dat we niet in louche bars terecht kwamen hebben we gewoon rondgelopen. Was al
prettig op zich.. En toch de kriebel van de dansbenen die ik mezelf had
aangemeten. Andere keer. Waar het veiliger is. In de rimboe ofzo.
Zondag, Paasdag, megamarkt op Franklin Avenida. Ge kunt u niet voorstellen wat
daar verkocht wordt. Alles dus.
Nieuw badkamer gerief, wc´s, lavabo´s en dàt even duur als het nieuwste paar nike voetbalschoenen.
De allereerste spelconsole waar generatie jaren 80 de kiem legden voor de 1e
grijze haren.
Alles om je nieuwste marihuana plantage in mekaar te knutselen.
Zelfgemaakte, artisanaal vervaardigde hakenkruisen en andere nazi- memorabilia.
Uw eigen folterkamer met de teletijdmachine rechtstreeks vanuit 1302 geteleporteerd.
En dat maar voor een prikje.
Van welk tuigje, mag zelfs zelf gekozen worden.
Tof om die gedachten op te rakelen, want er staat saaie boel te wachten. Deze
week trachten dat RUT nummer te bekomen. Die auto te kopen en verder te trekken..
Genoeg van Santiago en haar bureaucratie gezien.
|
