De muzieksite voor de echte muziekliefhebber----------HOE MEER REAKTIES HOE MEER DE SITE WORD UITGEBREID----ALLE liedjes zijn als MP3 verkrijgbaar op aanvraag
VOOR MEER INFO MAIL ME
02-03-2010
Sheila & B Devotion
Sheila & B Devotion
Sheila and Black Devotion Franse zangeres in een discoact.
De als Annie Chancel geboren Française heeft in de jaren 60 en 70 een aantal hitjes.
In 1977 ruilt ze haar lieve meisjes-imago in voor die van een discodiva.
Ze noemt zich dan Sheila and B Devotion (of Sheila and Black Devotion) en vult de Europese dansvloeren met nummers als Spacer, Crying at the Discothèque en Singin in the Rain.
Eind jaren 80 houdt ze de muziekbusiness voor gezien, om in 1998 weer glorieus terug te keren met concerten en albums. De 18-delige verzamelbox die in 2006 van haar verschijnt telt maar liefst 400 liedjes.
Sheila & B.Devotion - king of the world - spacer
Sheila & B.Devotion - Love Me Baby
Sheila & B.Devotion - Seven lonely days
Sheila & B.Devotion - Shake Me (Maxi 12 Inch Mix)1977
Als de Londense in India geboren producer Biddu in het voorjaar van 1974 een zanger zoekt voor het door Larry Weiss geschreven I Want to Give You My Everything, belt hij de voormalige student techniek Carl Douglas.
Twee jaar eerder heeft hij met deze Jamaïcaan samengewerkt voor de film Embassy, met Richard (Shaft) Roundtree, waarvoor Carl de titelsong zingt.
Omdat er nog geen liedje voor de B-kant is, vraagt Biddu of Carl nog teksten heeft liggen. Dat heeft hij, de tekst over Kung Fu wordt gekozen en Biddu maakt wat melodiën, omdat het toch maar om een B-kant gaat. Het wordt niet serieus genomen en omdat er nog maar 10 minuten kostbare studiotijd rest, wordt Kung Fu Fighting snel opgenomen, met veel Huh- en Haah-geluiden, om karatetrappen na te bootsen.
Het lied van Weiss wordt aangeboden bij Pye Records, die ook de andere kant willen horen. Daar denken ze dat het goed genoeg is om als kant A te worden uitgegeven, omdat vechtsporten als karate door Bruce Lee in die periode is gepopulariseerd. Kung Fu is misschien zelfs nóg populairder.
De single wordt alleen in Groot-Brittannië uitgebracht en de resultaten worden afgewacht. De eerste vijf weken wordt de plaat niet op de radio gedraaid en wordt geen exemplaar verkocht. Maar nadat het in danceclubs plotseling wél wordt opgepikt gaat het lopen, en uiteindelijk worden er wereldwijd negen miljoen kopieën verkocht.
Ook in Nederland wordt het een nummer 1 hit en staat het 14 weken in de top 40. Na de opvolger Dance the Kung Fu, die nog de negende positie bereikt, wordt er in Nederland van Carl Douglas niet veel meer vernomen.
Biddu maakt nog enkele instrumentale discalbums én produceert de nummer 1 hit van Tina Charles I Love to love, voordat hij naar India terugkeert om filmmuziek te gaan maken en samenstellen.
Carl Douglas - Changing time 1333 Carl Douglas - Dance the Kung Fu 1333 Carl Douglas - Kung Fu Fighting Carl Douglas - Run back
Peret in 2007Peret, eigenlijke naam Pedro Pubill Calaf (Mataró, 26 maart 1935) is een Spaanse zanger. Hij is vooral bekend van zijn zomerhit Borriquito.
Peret werd geboren als zoon van een verkoper. In 1947 maakt hij op 12-jarige leeftijd zijn muzikaal debuut als helft van het duo Los Hermanos Montenegro op een kinderfestival. Dat jaar neemt hij zelfs een singletje op, maar dat blijft onopgemerkt. Net als zijn vader wordt Peret verkoper, maar in die periode blijft hij wel zingen en gitaar spelen. Zo wordt hij langzamerhand bekender in Catalonië. In 1957 trouwt hij met Fuensanta, een zigeunerin aan wie hij later het nummer Mi Santa opdraagt.
In de jaren '60 breekt Peret door bij het grote publiek in Spanje. Hij wordt vooral bekend om de manier waarop hij gitaar speelt. Hij gebruikt voor- en achterkant van de klankkast om ritmisch op te trommelen. Verder zwaait hij de hals van zijn gitaar van links naar rechts en laat hij de gitaar ooit één of twee rondjes om zijn as draaien. Zijn stijl wordt later El ventilador (De ventilator) genoemd. Naast muziek maken, speelt Peret ook in films. Zijn acteerdebuut maakt hij in Los Tarantas, een film uit 1963.
In 1971 is Perets nummer Borriquito de zomerhit van Europa. Borriquito is het Spaanse woord voor ezel. In verschillende landen, waaronder Nederland en Vlaanderen, staat het op #1 in de hitparade. Buiten Spanje blijft het bij die ene hit. In Nederland wordt nog een ouder nummer van Peret: Voy voy uitgebracht, maar dat blijft steken op #22 in de Nederlandse Top 40. In 1974 probeert hij nogmaals Europees door te breken op het Eurovisiesongfestival, maar zijn nummer Canta y sé feliz eindigt slechts op de negende plaats. De Zweedse groep Abba wordt dat jaar eerste met Waterloo.
De koning van de rumba, zoals Peret in eigen land genoemd wordt, stopt in 1982 met zijn muzikale carrière. Hij treedt dan toe tot de Evangelische Kerk Philadelphia. Pas in 1991 neemt hij weer een nieuw album op. Hij laat zijn geloof echter niet in de steek. Dat is onder meer te merken aan Jesús de Nazaret, een cd uit 1996. In 1992 staat Peret nog één keer in de internationale belangstelling, wanneer hij mag zingen op de slotceremonie van de Olympische Spelen in Barcelona. Daarna duikt Peret nog maar sporadisch op in de publiciteit.
Peret - Borriquito (1971) 1173
Peret - Canta y se feliz Peret - Corazon De Madeira 1347 Peret - Mirame 1347
Peret - Una L grima Peret - Que Cosas Tiene El Amor 1173
Los Pop tops zijn een stem/instrumental band gevormd in 1967 in Madrid, Spanje en bestaande uit José Lipiani, Alberto Vega, Ignacio Pérez, Julián Luis Angulo, Enrique Gómez, Ray Gómez plus lead zanger Phil Trim (geboren januari 5, 1940, Trinidad en Tobago).Hun geluid is een overvloeiing van absurde klassieke-opgemaakt pop met de soulful zang van Trim. Grote invloeden opgenomen van Procol Harum Zij zijn bekend voor hun 1971 "Mammy Blue" , verwijst naar een zoon die een schrijnende lied zingt geadresseerd aan zijn begraven moeder over zijn jeugd herinneringen en leven in het algemeen, soms gespeld "Mommy Blue" of "Mamy Blue", of verkeerd gespeld als "Mummy Blue", dat was een Top 10 getroffen in heel Europa, Japan en Canada (# 42), en een secundaire Billboard Hot 100 grafiek getroffen in de Verenigde Staten ook getroffen.
Als follow-up singles zijn "Suzanne Suzanne" (vroege 1972) en "Hideaway" (midden 1972), die slechts kleine treffers in sommige Europese landen waren.
De componist van het nummer "Mammy Blue" is Fransman Hubert Giraud.
Tony Christie, geboren als Antony Fitzgerald (Conisborough, 25 april 1943), is een Engelse zanger die in de jaren '70 succesvol was met hits als
'I Did What I Did For Maria' (1971) en
'Is This The Way To Amarillo' (1971).
Daarnaast had Christie een kleine hit met 'Avenues and Alleyways', dat de themesong was voor de populaire Britse televisieserie 'The Protectors'.
Tony Christie - (is this the way to) amarillo.mp3 Tony Christie - avenues & alleyways.mp3 Tony Christie - daddy don't you walk so fast.mp3 Tony Christie - didn't we.mp3 Tony Christie - don't go down to reno.mp3 Tony Christie - drive safely darlin'.mp3 Tony Christie - happy birthday baby.mp3 Tony Christie - i did what i did for maria.mp3 Tony Christie - i'm not in love.mp3 Tony Christie - las vegas.mp3 Tony Christie - Life Without You.mp3 Tony Christie - My Love Song.mp3 Tony Christie - queen of the mardi gras.mp3 Tony Christie - so deep is the night.mp3 Tony Christie - solitaire.mp3 Tony Christie - The Avenues and Alleyways Tony Christie - the most beautiful girl.mp3 Tony Christie - words (are impossible).mp3 Tony Christie - Yellow River Tony Christie - you've lost that lovin' feeling.mp3
KISS is een glamrock/hardrockband die in Amerika tot een van de succesvolste bands aller tijden wordt gerekend. In Europa is KISS vooral bekend van de op disco geïnspireerde hit I Was Made For Loving You.
KISS werd opgericht in Januari 1973 door Gene Simmons (echte naam: Chaim Witz, later (Eu)Gene Klein) en Paul Stanley (echte naam: Stanley Eisen). Zij wilden van KISS de band maken 'die ze altijd al hadden willen zien, maar nooit te zien kregen', zoals zij het zelf noemden 'The hottest Band in the World'. De band werd compleet gemaakt door Ace Frehley (echte naam: Paul Daniel Frehley) en Peter Criss (echte naam: George Peter John Criscuola).
De groepsnaam KISS is door Paul Stanley gekozen en ontleend aan een song van de New York Dolls, 'Looking for a kiss'. Het verhaal dat de naam een afkorting is van Knights in Satan's Service of soortgelijke betekenissen werd voor het eerst vermeld in christelijke publicaties. Dit is door de band altijd ontkend.[1]
In het begin werden de fans vooral gegrepen door de extravagante kleding en optredens. Gekleed in futuristische kostuums met als maskers aandoende make-up en omgeven door rook en vuur wilde KISS van elk concert een spektakel maken. De muziek is commerciële hardrock, bombastisch met veel melodie.
De Amerikaanse zanger Charlie Rich werd geboren in 1932 en schreef en song rhythm & blues, rock 'n roll en country. Hij nam eind jaren 50 zijn bekende nummer Who Will The Next Fool Be op en speelde en zong op platen van Jerry Lee Lewis en Johnny Cash.
In de jaren 60 bleef het succes uit, maar in 1973 was hij terug en scoorde hij het geweldige countrynummer The Most Beautiful Girl.
Charlie Rich - A Very Special Love Song
Charlie Rich - Behind Closed Doors
Charlie Rich - Every Time You Touch Me (I Get High)
Willy Sommers (Ukkel, 9 augustus 1952), geboren als Willy De Gieter, is een Vlaamse zanger en tv-presentator. Hij volgt notenleer, piano en saxofoon op de Anderlechtse muziekacademie. Hij behaalde ook het diploma regent Nederlands, Engels en Duits, maar staat vanwege zijn muzikale roeping nooit voor de klas.
In 1967, richt Willy met een paar vrienden een rockgroepje op, The Sons Of Abraham. Na één jaar liet hij het rockgenre achter zich en werd leadzanger van een populaire band in het Pajottenland, The Yeats. The Yeats lagen onrechtstreeks mee aan de basis van zijn muzikale loopbaan. Toen hij twee jaar in de groep zat, kwam hij op kerstavond 1970 in contact met Roland Verlooven (Armath), muziekproducer bij het gerenommeerde label Vogue. Deze werd zo'n beetje de stuwende kracht van het muzikale Sommers succesverhaal. Met Het is weer morgen kwam platenfirma Vogue in maart 1971 uit met een nieuwe muzieknaam in Vlaanderen, Willy Sommers. De verzamelde muziekpers beoordeelde het nummer en de artiest als een verfrissend muzikaal geluid. Ruime airplay zorgde voor een groeiende Sommers fanscene, maar daar bleef het dan ook voorlopig bij.
Zanger in de jaren zeventig
Met het uitbrengen van Zeven anjers, zeven rozen in datzelfde jaar (1971) is de absolute doorbraak van Willy Sommers in Vlaanderen een feit. Hij verkocht meer dan 100.000 plaatjes in Vlaanderen en stond 19 weken nummer één in de hitparade. Ook de Spaanse, Duitse en Franse charts moesten eraan geloven want Sieben küsse, sieben rosen en Siete rosas, siete besos waren kaskrakers.
Het jaar daarna stond hij dagelijks op het podium met zijn eigen professioneel orkest De Sommerstip. Zijn fanclub werd op dat ogenblik één van de grootste in Vlaanderen, met 12.000 leden. Op muzikaal vlak reeg hij de hits aan elkaar : Sympathie is geen liefde, Weet je nog die slow en Van s morgens vroeg tot s avonds. Als blijk van erkenning kreeg hij op 20 november 1972 zijn eerste gouden plaat voor de verkoop van 500.000 singles in amper twee jaar tijd.
Sommers had naast succes in eigen land ook in de buurlanden een bloeiende muzikale carrière. In 1973 stond Willy voor de Franse tv-camera's in het spraakmakende Cadet Roussel van Guy Lux. In de Spaanse top-50 bloeide nog steeds zijn Siete rosas, siete besos.
In 1974 werd de zanger uitgeroepen tot populairste artiest van Vlaanderen en mocht hij voor het eerst de Zomerhit trofee ontvangen met het nummer Blijf nog een uurtje bij mij. Hij startte met een recitaltournee door Vlaanderen.
In 1975 kreeg Willy Sommers opnieuw goud voor Dans met mij tot morgenvroeg. Op 22 augustus 1975 debuteerde hij op het Duitse Schlagerfestival, waar hij nadien nog vele malen te gast zou zijn als populairste Vlaming.
In 1976 bracht Willy de single Holiday uit. Hij stond ermee vijf maanden lang in de top-10. Ruim twee jaar later, 16 januari 1978 komt de Duitse versie van Holiday binnen op de 35ste stek in de charts. Op 23 november van datzelfde jaar ondertekent Willy Sommers een contract met platengigant Philips/Polygram voor de komende decennia.
In 1979, 1981 en 1984 won hij de Zomerhit , een onderscheiding voor de beste Vlaamse single van het jaar. Respectievelijk ging deze onderscheiding naar de singles De nacht wordt lang, Naar de zee en het felgesmaakte Ik ben verliefd op haar.
In 1979 bracht hij de langspeler Willy Sommers Internationaal uit met Franse, Duitse en Spaanse nummers.
Willy Sommers - alles kan en alles mag
Willy Sommers - als een leeuw in een kooi 4071
Willy Sommers - Anita.mp3
Willy Sommers - Ben je vanavond ook alleen.mp3
Willy Sommers - Blijf nog een uurtje bij mij.mp3 Willy Sommers - Breng haar rozen 1092
Willy Sommers - Bruiloftsklokken.mp3
Willy Sommers - Dans met mij tot morgenvroeg.mp3
Willy Sommers - De brief.mp3
Willy Sommers - De nacht wordt lang 8028 Willy Sommers - Een kleine foto.mp3 5333
Willy Sommers - Een Lied Voor Alle Eenzame Meisjes 1974 Willy Sommers - Gina 5322/5333 Willy Sommers - Habanero 1153
Willy Sommers - Het afscheid.mp3
Willy Sommers - Het is weer morgen 5320 Willy Sommers - Het water is veel te diep 4148 Willy Sommers - Holiday.mp3
Willy Sommers - Ik blijf vannacht bij jou.mp3 Willy Sommers - Ik heb je lief 4149 Willy Sommers - Ik hou van jou zoals je bent 4150 Willy Sommers - Ik kom altijd weer bij jou 1153
Willy Sommers - Intiem rendez-vous.mp3
Willy Sommers - Willy Sommers Willy Sommers - Jij Bent Alles Voor Mij
Willy Sommers - Koel als ijs 4071 Willy Sommers - Kom bij me thuis.mp3
Willy Sommers - Maria Helena.mp3
Willy Sommers - Met Mijn Ogen Dicht
Willy Sommers - Mooi als rode rozen.mp3
Willy Sommers - Rosie.mp3
Willy Sommers - Souvenir.mp3 8066
Willy Sommers - Sympathie is geen liefde.mp3
Willy Sommers - Tania 5320 Willy Sommers - Van 's morgens tot 's avonds.mp3 Willy Sommers - Viva chicago 1092
Willy Sommers - Vrouwen 4149 Willy Sommers - We leven maar één keer 4150 Willy Sommers - Weet je nog die slow.mp3
Billy Lance Swan (Cape Girardeau, Missouri, 12 mei 1942) is een Amerikaanse zanger, producer en liedjesschrijver Hij staat vooral bekend vanwege zijn wereldwijde rockabillyhit "I Can Help" uit 1974.
Swans doorbraak kwam in 1962, toen Clyde McPhatter met het door Swan geschreven "Lover Please" een top 10-hit had in de Verenigde Staten. Daarna waren Swans liedjes minder succesvol, totdat hij de kans krijgt bij Monument Records om platen te producen. Swam producede hier onder andere drie albums van Tony Joe White, [1] met daarop "Polk Salad Annie", een top 10-hit.
Kris Kristofferson, een vriend van Swan, bracht een lp uit en voor zijn tour had hij nog iemand nodig voor de basgitaar. Swan leerde in drie dagen bas spelen, en vergezelde Kristofferson anderhalf jaar op diverse optredens door de Verenigde Staten. Toen Swan terug kwam van de tour ging hij weer de studio in voor Monument Records, maar nu voor het eerst om zelf te zingen. Hij werd direct succesvol met zijn album en gelijknamige hit "I Can Help". Na twee Europese tours bracht Swan zijn tweede album uit: "Rock 'n' Roll Moon". Het lied "Everything's The Same (Ain't Nothing Changed)" van de plaat wordt eveneens een hit, maar niet zo groot als "I can help".
In de jaren 80 nam Swan nog verschillende albums op, met diverse bands, maar hij wist het succes van zijn eerste album niet te evenaren.
Billy Swan is opgenomen in de Rockabilly Hall of Fame.
Billy Swan is getrouwd en heeft twee dochters, Planet Swan en Sierra Swan. Beide dochters zijn zangeres.
In 1976 scoorde Richard Clayderman een wereldhit met 'Ballade Pour Adéline', een liedje opgedragen aan de net geboren tweede dochter van componist Paul de Senneville. Paul begon als journalist bij France Soir en ParisPresse, werd nadien producer bij de Franse televisie en vervolgens directeur van platenfirma Disc AZ en kon zich van dan af met zijn passie muziek bezighouden! Paul schreef dit nummer samen met Olivier Toussaint. Zijn moeder was een uitstekende pianiste die Olivier een klassieke opleiding meegaf, alhoewel hij meer van jazz en lichte muziek hield. Op zekere dag ontmoette hij Paul de Senneville met wie hij in 1968 ging samenwerken. Paul was in die tijd ondermeer manager van de populaire Franse zanger Michel Polnareff voor wie ze samen liedjes gingen schrijven. Voorts ook voor Mireille Mathieu, Petula Clark, Christophe, Hervé Villard enz... In het totaal zouden ze als componisten zo'n 100 miljoen platen en cd's verkopen.
Vrij snel gingen Paul en Olivier zich toeleggen op het produceren van artiesten, ondermeer The Pop Concerto Orchestra met Olivier als zanger. Nadien was de groep Anarchic System aan de beurt. In 5 jaar tijd was ook deze combinatie goed voor enkele miljoenen hits.
In 1975 braken Olivier Toussaint en Paul de Senneville pas goed door met hun song 'Dolannes melody', op plaat een succes voor trompettist Jean Claude Borelly. Een jaar later ontdekten ze pianist Richard Clayderman, goed voor meer dan 70 miljoen platen en cd's. Richard werd als Philippe Pagès de 28ste december 1953 in Parijs geboren. Op zijn zesde begon hij al met piano te studeren en mocht op zijn 12de al naar het conservatorium in Parijs. Nadien kwam hij vooral aan de kost als sessiemuzikant. Zijn leven veranderde plots toen hij in 1976 op zekere dag een telefoontje kreeg van Olivier en Paul met de vraag of hij niet aan een auditie wou meedoen. Twintig kandidaten daagden op en Richard werd zonder aarzelen geselecteerd. Hij leende de familienaam van zijn overgrootmoeder en Richard Clayderman was geboren. 'Ballade pour Adéline' werd ingeblikt en iets later een hit in méér dan 38 landen, in het totaal goed voor zo'n 22 miljoen exemplaren.
In 1978 richtten Olivier Toussaint en Paul de Senneville een eigen firma op Delphine Records (genoemd naar Paul's eerste dochter Delphine) waar momenteel dertig mensen werken in hun kantoor gelegen aan de Champs Elysées in Parijs. Met Richard Clayderman hebben ze intussen zo'n 1200 liedjes opgenomen, verdeeld over 267 gouden en 70 platina platen /cd's. Nancy Reagan noemde hem ooit 'The Prince of Romance' en dat is hij sindsdien gebleven.
Pacific Gas & Electric was een Amerikaanse blues rock band in de late jaren 1960 en begin 1970, onder leiding van zanger Charlie Allen. Hun grootste hit was "Are You Ready?"
De band werd gevormd in Los Angeles in 1967 door gitarist Tom Marshall, bassist Brent Block, tweede gitarist Glenn Schwartz (eerder van De James Gang) en drummer Charlie Allen, die eerder speelde in de band Bluesberry jam had. Toen werd het duidelijk dat Allen de beste zanger in de nieuwe groep was, werd hij de frontman en Frank Cook, eerder van Canned Heat, kwam de band op drums. Oorspronkelijk bekend als de Pacific Gas and Electric Blues Band, ze hun naam ingekort wanneer zij Kent Records, het vrij geven van het album Get It On in vroege 1968. Het record was geen succes, maar na de prestaties van de band op het Miami Pop Festival in mei 1968 werden ze getekend door Columbia Records.
Hun eerste album voor Colombia, Pacific Gas and Electric, werd in 1969 uitgegeven, maar ze meer succes met hun volgende album, Are You Ready in 1970. Het titel nummer bereikte # 14 op aanplak bord hete 100. Nadat het album werd opgenomen, Cook was gewond bij een auto-ongeluk en vervangen door Ron Woods, Cook, verblijf op als manager op drums. Marshall en Schwartz, en werden vervangen door Frank Petricca (bas) en Ken Utterback (gitaar,} met Brent blok verplaatsen naar gitaar voor vertrek later in 1970. Ongebruikelijk voor de tijd die de band zowel zwart-wit muzikanten, die hebben geleid tot rellen en geweer schoten op een keer toen de band, die wijd toerde, uitgevoerd in Raleigh, North Carolina.
In 1971 werd de band hun naam veranderden PG & E, onder druk van het nuts bedrijf van dezelfde naam. De band wordt ook uitgebreid, Allen, hout, Petricca en Utterback wordt vergezeld door Jerry Aiello (keyboards), Stanley Abernathy (trompet), Alfred Galagos en Virgil Gonsalves (saxofoon) en Joe Lala (percussie). Ze nam het album PG & E, verscheen en muziek voor de film van de Otto Preminger Tell Me That You Love Me, Junie maan acteurs Liza Minnelli verstrekt. De band vervolgens gesplitst. Een laatste album met de naam, de Pacific Gas & Electric Starring Charlie Allen, is opgenomen door Allen met studio muzikanten en vrij gegeven op het etiket Dunhill in 1973. Tom Marshall later leed verslechterende gezondheid en persoonlijke omstandigheden, wordt onbehuisd sinds de jaren 1980. Frank Petricca werd een commodity-makelaar. Charlie Allen stierf in 1990, van 48 jaar.
Pacific Gas & Electric - Are You Ready 1099 Pacific Gas & Electric - motor city's burning Pacific Gas & Electric - Staggolee 1099
Roy Black (Bobingen, 25 januari 1943 Heldenstein, 9 oktober 1991) was één van de populairste Duitse schlagerzangers, zijn echte naam was Gerhard Höllerich. Zijn artiestennaam had hij te danken aan zijn zwarte haren en het feit dat zijn idool de Amerikaanse zanger Roy Orbison was.
Op 18-jarige leeftijd kreeg hij de muziekkoorts, hij speelde eerst in de band The Honky Tonks. Eind 1963 richtte hij zijn eigen band op, Roy Black and his Cannons. In 1964 kreeg de band een platencontract van producent Hans Bertram na een talentenwedstrijd gewonnen te hebben. Roy stopte met zijn studie bedrijfswetenschappen om zich op de muziek toe te leggen.
De eerste 2 singles Sweet Baby mein en Darling my Love waren niet bepaald een groot succes, daarna ging Roy solo. In de zomer van 1965 kwam zijn derde single uit, Du bist nicht allein. Deze was een schot in de roos. De single kwam op de 4de plaats in de Duitse hitparade terecht.
In 1967 speelde hij voor het eerst in een musicalfilm mee, Das Paradies der flotten Sünder. Tot 1969 haalde al zijn singles de top 10, waaronder zes de eerste plaats. Hij speelde in verschillende films mee. In 1971 scoorde hij een internationale hit met Schön is est auf der Welt zu sein, een duet met de tienjarige Anita Hegerland. Het bereikte de zesde plaats in de Nederlandse Top 40.
Daarna begon zijn succes wat te te tanen. In 1974 ging hij weg bij de producent die hem groot gemaakt had, maar er volgden geen hits meer.
Ook in 1974 trouwde hij met fotomodel Silke Vagts (°20 januari 1945 16 januari 2002, zelfmoord). Op 1 augustus 1976 werd hun eerste zoon Torsten geboren.
In de jaren 80 laaide zijn populariteit weer op met nieuw werk. Privé ging het hem niet voor de wind, hij scheidde van Silke in 1985. Op 25 mei 1986 stortte hij door een hartafwijking in en kreeg hij twee nieuwe hartkleppen. Enkele maanden later trad hij genezen op voor 3000 fans in Berlijn.
In 1989 kreeg hij van RTL Plus het aanbod voor de hoofdrol in de serie Ein Schloß am Wörthersee, hij speelde de charmante hotelchef Lennie Berger.
Op 2 mei 1990 pleegde zijn vader Georg Höllerich zelfmoord. Een jaar later op 14 september 1991 schonk zijn nieuwe vriendin Carmen Böhning het leven aan dochter Nathalie. Nog geen maand later op 9 oktober overleed Roy door een hartfalen. Dit gebeurde in zijn buitenverblijf. Zijn vroege dood had naast zijn hartzwakte wellicht ook te maken met zijn alcohol- en pillenverslaving.
Roy Black - Anything thats part of you 8048
Roy Black - Bella Marie
Roy Black - Champagner Und Ein Hauch Von Sinnlichkeit
Roy Black - Das Mädchen Carina 8048
Roy Black - Dein schönstes Geschenk 8083
Roy Black - Die Liebe Sucht
Roy Black - Die Nacht Kennt Den Morgen
Roy Black - Du bist nicht allein 8048
Roy Black - Du hast mich heut' noch nicht gekusst 8048 Roy Black - Erzähl mir nights von deiner liebe 1607 Roy Black - Frag Den Abendwind
Roy Black - Fremde Erde
Roy Black - Für dich Allein
Roy Black - Ganz in weiß Roy Black - Glaube on mich
Roy Black - Ich denk' an dich 8048 Roy Black - Ich hab´geträumt, das Glück kam heut zu mir
Roy Black - Ich kann warten 8048 Roy Black - Jeder Braucht Ein Kleinen Flugplatz
Roy Black - Keine zehn pferde 8048 Roy Black - Kristin
Roy Black - Laß Mich Nie Mehr So Allein
Roy Black - Liebe Ist Ein Herzschlag Der Welt
Roy Black - Liebe wie sie dir gefallt 1428 Roy Black - Lucky
Roy Black - Maria Magdalena
Roy Black - Mein leben lang 1428 Roy Black - Mitten In's Herz
Roy Black - Morgen Früh
Roy Black - Nie Mehr Verlier'n
Roy Black - Pretty eyes 8048 Roy Black - Sag mir noch einmal 8048 Roy Black - Sag Mir Wann
Roy Black - Sand in deinen Augen
Roy Black - Santa Lucia 8048 Roy Black - Sommerwind am Wörthersee
Roy Black - Trauriges Madchen
Roy Black - Vaya Con Dios
Roy Black - Verliebt sein 8048 Roy Black - Verzeih' mir 8048 Roy Black - Von Herz Zu Herz
Roy Black - Was geschieht mit mir 1607/8083 Roy Black - Wenn du bei mir bist
Roy Black und Anita - Schön ist es auf der Welt zu sein 8083
De Village People was een Amerikaanse discogroep in de late jaren zeventig van de 20e eeuw.
In de oorspronkelijke bezetting bestond de groep uit David Hodo, Alex Briley, Felipe Rose, Victor Willis, Glenn Hughes (niet te verwarren met de gelijknamige hardrock-gitarist) en Randy Jones. De groep, die gemanaged werd door de Franse songschrijvers Jacques Morali en Henri Belolo, stond bekend om zijn aanstekelijke poppy melodieën en ironische teksten, maar vooral om het uiterlijk vertoon van de groepsleden die waren gekleed als respectievelijk bouwvakker, soldaat, Indiaan, politieman, motorrijder en cowboy. Hierdoor kreeg de groep bij wijze van camp een zekere plaats in de homoseksuele subcultuur.
De groep werd in 1977 bij elkaar gebracht en werd genoemd naar Greenwich Village, een grote uitgaansbuurt voor homo's in New York waar de groepsleden vaak kwamen. De grote populariteit van de groep kwam op een vreemde manier op gang: toen het lied In the Navy werd opgenomen bood de Amerikaanse marine aan een videoclip te financieren. Hiervoor werd groot marinematerieel gereserveerd. Toen de kranten er schande van spraken dat er zoveel overheidsgeld werd gespendeerd aan een videoclip, zag de marine van deze campagne af. Dit schandaal leverde de Village People zoveel publiciteit op dat het liedje meteen naar de top van de hitparade schoot.
Hoewel dit alles zich afspeelde in de tijd dat disco zijn belang als toonaangevende muziekstijl volledig had verloren (vanwege de Disco Sucks-actie), werden ook Macho Man, Go West en YMCA enorme successen. In 1980 speelden de leden van de Village People in de film Can't Stop the Music, die hen twee Golden Raspberry's "opleverde". Na 1981 nam hun populariteit snel af.
Nog altijd hoort men hun grootste hits vaak als feestmuziek. In 2004 traden ze op in het voorprogramma van Cher en Die Ärzte.
Op 12 september 2008 kreeg de groep een ster op de Hollywood Walk of Fame.
ABBA is de naam van een voormalige, megasuccessen boekende, Zweedse popmuziekgroep, die bestond uit de volgende vier vocalisten:
Agnetha Fältskog (geb. 5 april 1950 in Jönköping, Zweden);
Björn Ulvaeus (geb. 25 april 1945 in Göteborg, Zweden);
Benny Andersson (geb. 16 december 1946 in Vällingby (Stockholm), Zweden);
Anni-Frid Lyngstad (geb. 15 november 1945 in Ballangen, Noorwegen).
De naam ABBA was een acroniem van de voornamen van de leden. Toch wordt de naam vaak als Abba geschreven. Op hun albums wordt de eerste B in de naam vaak in spiegelbeeld geschreven.
Wereldwijd neemt ABBA, na The Beatles, de tweede plaats in qua aantal verkochte albums (ruim 350 miljoen stuks). Het succes begon toen ABBA in 1974 het Eurovisiesongfestival won met het nummer Waterloo. Manager van de groep was Stig Anderson. In 1983 werd een pauze ingelast, die echter zou leiden tot het uiteenvallen van de formatie.
In 1999 ging in Londen de musical Mamma Mia! van start (deze bevat de songs van ABBA maar heeft een verhaal, dat niet over de leden zelf gaat). Hij werd overal in de wereld, in verschillende talen, opgevoerd. In 2004 wees het viertal een aanbod van 1 miljard dollar af dat werd gedaan, voor een eenmalige reünie tour van 100 concerten
Peter Maffay, echte naam: Peter Alexander Makkay (Braşov, 30 augustus 1949) is een Duitse zanger. De zanger werd onsterfelijk met zijn hit Du.
In 1963 verhuisden Maffay en zijn ouders van Transsylvanië (zie: Transsylvanische Saksen) naar Duitsland. Datzelfde jaar startte hij zijn eerste bandje, The Dukes. Nadat hij zijn studie voltooid had begon hij op te treden.
Carrière
Zijn carrière begon in 1969 met de single "Du", de single werd in 1970 een groot succes en is één van de allergrootste hits uit de jaren 70. Het nummer stond 28 weken in de Duitse hitparade. Het lied werd in 1971 opnieuw uitgebracht, en stond in Nederland 5 weken en in België 4 weken op de eerste plaats in de hitlijsten.
Het album Steppenwolf in 1979 maakt van hem één van de grootste muzikale sterren uit die tijd. Het album ging 1,6 miljoen keer over de toonbank en was de best verkopende LP tot dan toe. Het opvolgalbum Revanche verbrak het vorige record en werd 2,1 miljoen keer verkocht. Ook latere albums van Maffay bleven goed verkopen.
Maffay heeft het Duitse record voor het meeste aantal nummer-één-plaatsen in de single- en albumhitparade, waaronder 12 albums. Al zijn albums bereikten ook de top 10. Hij heeft ook het Duitse record van meeste albums die meer dan één miljoen keer verkocht werden.
In totaal verkocht Maffay meer dan 35 miljoen platen. Sinds 1980 zijn zijn tournees altijd één van de drie meest bezochte attracties in Duitsland. Hij heeft dertien tournees gemaakt (ongeveer elke twee jaar) en negen van die tournees trokken het grootste aantal bezoekers dat jaar voor een attractie.
In 1995 werd hem de Paul-Lincke-Ring voor zijn buitengewone verdiensten voor de Duitstalige amusementsmuziek toegekend.
Peter Maffay - Du
Peter Maffay - Frei sein - Du bist anders Peter Maffay - Guitar Boy 1215
Peter Maffay - Ich Hab' Nur Dich 1215
Peter Maffay - Josie
Peter Maffay - Lieber Gott
Peter Maffay - Niemand ist allein 6219 Peter Maffay - So Bist Du
Peter Maffay - Über sieben Brücken mußt du geh'n
Peter Maffay - Und es war Sommer Peter Maffay - Wo bist du 6219
De George Baker Selection is een Nederlandse popgroep die in 1967 in de Zaanstreek werd opgericht als Soul Invention. Iets meer dan een jaar later werd dat veranderd in George Baker Selection.
De groep bestond uit Hans Bouwens ("George Baker", gitaar en leadzang), George Thé (gitaar), Jan Hop (drums), Jacques Greuter (orgel), Henk Kramer (saxofoon) en Martin Schoen (basgitaar). In 1974 werd de groep uitgebreid met zangeres Lida Bont.
Little green bag was hun debuutsingle en tevens de eerste grote hit. Ze krijgen op 2 juli 1970 hiervoor een gouden plaat. Ook Dear Ann haalde een top 10-notering. In 1975 werd Paloma Blanca de eerste wereldhit. De groep is met ABBA en de Beatles de enige popgroep die in Nederland met drie opeenvolgende singles de nummer 1-positie wist te behalen. In november 2009 bracht hij een nieuw album uit "Lonely boy", waarin hij terugblikt op zijn jeugd, liefdes en loopbaan als muzikant.
George Baker (pseudoniem van Johannes (Hans) Bouwens) (Hoorn, 8 december 1944) is een Nederlandse zanger van populaire liedjes.
Hans Bouwens werd geboren als zoon van een Nederlandse moeder en een Italiaanse soldaat die deel uitmaakte van het Duitse leger dat Nederland bezet hield. Zijn vader sneuvelde aan het eind van de oorlog, en Hans werd door zijn grootouders opgevoed. Hij ging al vroeg werken. In 1967 solliciteerde hij als zanger bij de Zaanse band Soul Invention. Hij werd aangenomen, en een jaar later werd de naam van de band gewijzigd in George Baker Selection.
Liedjesschrijver
Hans Bouwens schreef ruim 600 liedjes en heeft circa 25 miljoen platen verkocht. Met de groep George Baker Selection scoorde hij onder andere de hits Little green bag (1969) en Paloma blanca (1975). Voor BZN schreef hij de single's Sweet silver Anny, Rolling around the band en Love me like a lion. In april 1999 werd Little green bag opnieuw uitgebracht, nadat het onderdeel was geworden van de soundtrack van de film Reservoir dogs van Quentin Tarantino. In 2001 werkte Bouwens mee aan de One Day Fly-grap van het Kopspijkers-team. In 2005 werd Paloma blanca opnieuw uitgebracht als Una paloma blanca 2005 voor de film Vet hard. In 2007 schreef George Baker in opdracht van De Unie een strijdlied voor de medewerkers van ABN AMRO op de melodie van No woman, no cry van Bob Marley. Het nummer heet No people, no profit.
George Baker - African dream.mp3
George Baker - all my love 1576
George Baker - Alone.mp3
George Baker - As long the sun shine 6112
George Baker - Ay Ay Ay Maria (chacha)
George Baker - Baby Blue
George Baker - Baby come back.mp3
George Baker - Beautiful rose.mp3 1510
George Baker - Bella Maria.mp3
George Baker - Benjamin 1576
George Baker - Blue Eyes.mp3
George Baker - Bye bye my love.mp3
George Baker - Can tell.mp3
George Baker - Canta libre.mp3
George Baker - Cindy 6108
George Baker - Dear Ann
George Baker - Don't forget me.mp3
George Baker - Down by the riverside 1244
George Baker - Dreamboat 1390
George Baker - Drink Drink Drink 1244
George Baker - Fly away little paraquayo.mp3
George Baker - God bless the child.mp3
George Baker - Goodbye little boy.mp3
George Baker - Goodbye Miss Hapiness.mp3
George Baker - Goodmorning,morning 1556
George Baker - Have I stayed too long.mp3
George Baker - Have I.mp3
George Baker - Holy day.mp3
George Baker - I can't stop loving you.mp3
George Baker - I love You.mp3
George Baker - I'm on my way.mp3 8040
George Baker - I've Been Away Too Long
George Baker - It's allright.mp3
George Baker - Jane.mp3
George Baker - Jimmy 1510
George Baker - king size coca cola man George Baker - La Paloma Blanca.mp3
