De muzieksite voor de echte muziekliefhebber----------HOE MEER REAKTIES HOE MEER DE SITE WORD UITGEBREID----ALLE liedjes zijn als MP3 verkrijgbaar op aanvraag
VOOR MEER INFO MAIL ME
12-05-2011
Moody Blues
Moody Blues
De Moody Blues (voorheen The Moody Blues) is een Britse band die in de jaren 60 enkele grote hits had met nummers als Nights in White Satin (meermaals), Tuesday Afternoon en Ride my see-saw, in de jaren 70 de nummer-1-hit Question en I'm just a singer (in a rock and roll band) en twee hits in de jaren 80: I know you're out there somewhere en Your wildest dreams. De band wordt gezien als een van de wegbereiders naar het genre progressieve rock.
In 1964 komt The Krew Cats met Ray Thomas en Mike Pinder terug van een tournee uit Duitsland. Na het succes van met name The Beatles en Cliff Richard in die tijden, treffen Thomas en Pinder een enorme hoeveelheid bandjes aan in hun geboorteplaats Birmingham. Uiteraard verwacht iedereen hun succes te evenaren. Tegelijkertijd studeert John Lodge nog en speelt in amateurbandjes. Om te kunnen overleven in die chaos is de enige mogelijkheid een plaatselijke superband te beginnen: The Moody Blues 5, later de M&B5 om ten slotte te eindigen bij The Moody Blues.
Manager Tony Secunda slaagt erin hun een paar plaatjes te laten opnemen voor Decca, waarvan een Go Now heet, dat wereldwijd succes kreeg. De LP The Magnificent Moodies is wel goed van kwaliteit maar verkoopt te weinig en in 1966 verlaten Laine en Warwick de groep. De groep speelt tot dan rhythm and blues. De groep "The Moody Blues" is dan op sterven na dood. In een uiterste poging de groep te redden trekken ze John Lodge en Justin Hayward aan. Pinder en Thomas kennen Lodge nog uit hun tijd van El Riot and The Rebels. Justin Hayward is een soloartiest, die nog wel een single heeft opgenomen met The Wilde Three. Hun muziekstijl wijzigt drastisch (mede op aandringen van Decca) en zou leiden tot een van de eerste groepen binnen de stijl symfonische rock.
Het album Days of Future Passed uit 1967 leverde twee gigantische hits op, te weten Nights in white satin en Tuesday afternoon. De muziek op dit album had weinig overeenkomsten meer met de R&B van de oorspronkelijke band maar was doorspekt met klassieke invloeden, mede door het gebruik van een orkest. Het wordt in brede kring beschouwd als de meest geslaagde poging een stuk op te nemen waarin pop en klassiek gecombineerd zijn. Op het volgende album, In Search of the Lost Chord (1968), werd een meer psychedelische richting ingeslagen en werd het orkest vervangen door Pinders mellotron. Deze richting werd voortgezet op de volgende vijf albums: On the threshold of a dream (1969), To our Childrens Childrens Children (1969), A question of balance (1970), Every good boy deserves favour (1971) en Seventh sojourn (1972). Een van de opvallendste dingen aan de albums is dat de tracks in elkaar overlopen, dat was vernieuwend voor die tijd.
meer op Wikipedia
Moody Blues - A Simple Game.mp3 Moody Blues - Are You Sitting Comfortably.mp3 Moody Blues - Bless The Wings.mp3 Moody Blues - Blue Guitar.mp3 Moody Blues - Blue World.mp3 Moody Blues - Boulevard De La Madelaine.mp3 Moody Blues - Candle Of Life.mp3 Moody Blues - Carry Me.mp3 Moody Blues - Cities.mp3 Moody Blues - Dawning Is The Day.mp3 Moody Blues - Dear Diary.mp3 Moody Blues - December Snow.mp3 Moody Blues - Dr Livingstone I Presume.mp3 Moody Blues - Driftwood.mp3 Moody Blues - Emily's Song.mp3 Moody Blues - Fly Me High.mp3 Moody Blues - Forever Autumn.mp3 Moody Blues - From The Bottom Of My Heart.mp3 Moody Blues - Gemini Dream.mp3 Moody Blues - Go Now.mp3 Moody Blues - Gypsy (Of A Strange And Distant Time).mp3 Moody Blues - Had To Fall In Love.mp3 Moody Blues - Higher And Higher.mp3 Moody Blues - I Know You're Out There Somewhere.mp3 Moody Blues - I Never Thoughy I'd Live To Be A Hundred.mp3 Moody Blues - Im Just A Singer.mp3 Moody Blues - Isnt Life Strange.mp3 Moody Blues - Its Not On.mp3 Moody Blues - King And Queen.mp3 Moody Blues - Lean On Me (Tonight).mp3 Moody Blues - Legend Of A Mind.mp3 Moody Blues - Love And Beauty.mp3 Moody Blues - Lovely To See You.mp3 Moody Blues - Melancholy Man.mp3 Moody Blues - Never Comes The Day.mp3 Moody Blues - New Horizons.mp3 Moody Blues - Nights In White Satin.mp3 Moody Blues - Question.mp3 Moody Blues - Raised On Love.mp3 Moody Blues - Remember Me (My Friend).mp3 Moody Blues - Ride My See-Saw.mp3 Moody Blues - Say It With Love.mp3 Moody Blues - Strange Times.mp3 Moody Blues - The Morning Another Morning.mp3 Moody Blues - The Other Side Of Life.mp3 Moody Blues - The Story In Your Eyes.mp3 Moody Blues - The Voice.mp3 Moody Blues - This Is The Moment.mp3 Moody Blues - Tuesday Afternoon.mp3 Moody Blues - Vintage Wine.mp3 Moody Blues - Voices In The Sky.mp3 Moody Blues - Watching And Waiting.mp3 Moody Blues - What Am I Doing Here.mp3 Moody Blues - Your Wildest Dreams.mp3
Normaal is een Nederlandse popgroep die als de grondlegger van de boerenrock wordt gezien. De groep werd opgericht in 1974 door Bennie Jolink (Buizen Beernd) en Jan Manschot (Brekken Jan Schampschot).
De band is afkomstig uit de Achterhoek en zingt in het lokale dialect (het Achterhoeks). Hun fans noemen zichzelf anhangers en staan als bijzonder trouw te boek. De tournees die zij organiseren heten 'veldtochten' en zijn concerten die vaak in grote tenten worden gegeven ("De super-tent toer"). Drank, dames, feestvieren (of in Normaal-spraak: høken, daldeejen, brekken en angoan) maar ook de Achterhoekse mentaliteit zijn thema's die in de teksten naar voren komen.
Ook het rijden op motoren is een belangrijk tijdverdrijf. Verschillende leden uit de band hebben ernstige motorongelukken overleefd. Hun eerste hit Oerend Hard gaat over motorrijden en een daaropvolgend ongeluk, in de omgeving van 't Hengelse Zand, een bosrijk gebied bij het Achterhoekse plaatsje Hengelo. In 2007 kwam hun 29ste album uit.
Normaal is de band met de meeste Top 40-hits zonder dat ze een nummer 1 hit gehad hebben. Desondanks kreeg Bennie Jolink een Edison voor het complete oeuvre van Normaal uitgereikt in het tv-programma De Wereld Draait Door.
In het voorjaar van 2009 kwam er een bluesalbum van Normaal uit, op vinyl, getiteld "De Blues eLPee". In 2010 viert de band het 35-jarig bestaan en verschijnt het boek Ik zeg oeh... 35 jaar deurdonderen.
Eind 1974 pikte Jan Manschot de toen voor hem bijna onbekende Ben Jolink op tijdens een autorit vanaf studentenstad Enschede op weg terug naar de Achterhoek. Al rijdend in Jans oude Lelijke Eend, deden ze hun beklag over de opkomende disco en de toentertijd zeer populaire glitterrock. Jan Manschot drumde een blauwe maandag en Ben Jolink bleek zijn frustraties over zijn verblijf in Amsterdam in dichterlijke liedjes te hebben omgezet en had zijn airbrush ingeruild voor een gitaar. Ze besloten een band op te richten. Gitarist Ferdy Jolij (Frederick Puntdroad) die net als Jan en Ben ook in Enschede gestudeerd had, en later bassist Willem Terhorst (Wimken van Diene) werden de andere leden van de band. Later ook zouden de mannen van het eerste uur nog samen spelen. De titels plus de teksten die Jolink zingt op die cassette zijn echter de originele teksten en titels. Later, tijdens het brainstormen over de groepsnaam, waarbij allerlei moeilijke en onmogelijke bedenksels naar voren kwamen, zei Ferdy Jolij "Hee jongens doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg!". Deze uitspraak stond aan de basis van de groepsnaam.
Nadat de band enige tijd gerepeteerd had kregen ze het voor elkaar om via de toenmalige zwager van Bennie Jolink op te kunnen treden op het toen al legendarische Lochem Popfestival, dat traditioneel op Hemelvaartsdag gehouden werd. Vele dauwtrappende plattelandsjongeren kwamen op dit festival af en Normaal begon als openingsband van die dag om een uur of 9 's ochtends te spelen. Na enkele Nederlandstalige en Engelstalige nummers zette de band een blues in. De openingszin van die blues vestigde de naam van de band voorgoed. Het 'Ik zat laatst te driet'n op de plee' sloeg in als een bom en het publiek was op slag wakker. Bennie Jolink had toen het eurekagevoel, dit moeten we doen, Achterhoeks, weg met die Engels- en Nederlandstalige nummers. Niet veel later brak de band definitief door met de hit Oerend Hard.
Normaal - Achterhoek bougie.mp3 Normaal - Alie.mp3 Normaal - Daldeejen.mp3 Normaal - Dat kump der nou van.mp3 Normaal - De boer is de keerl.mp3 Normaal - De boer is troef.mp3 Normaal - De klok op rock.mp3 Normaal - De motorcross is o.h.i.o..mp3 Normaal - Deurdonderen.mp3 Normaal - Doar maak ik gin probleem van.mp3 Normaal - H.A.L.V.U..mp3 Normaal - Heidie.mp3 Normaal - Hendrik haverkamp.mp3 Normaal - Hiekikkowokkan.mp3 Normaal - Hij hef geliek 5239 Normaal - Hoe-j 't ook doet.mp3 Normaal - Hoken is normaal.mp3 Normaal - Ik bun een keerl van staol.mp3 Normaal - Ik bun maor een eenvodige boerenlul.mp3 Normaal - Ik vuul mien zo zo.mp3 Normaal - Kom d'r bi-j.mp3 Normaal - Lucille.mp3 Normaal - Mama,woar is mien pils.mp3 Normaal - Marie.mp3 Normaal - Net als gisteren.mp3 Normaal - Niet naor huus toe gaon.mp3 Normaal - Oeh, wat een volk.mp3 Normaal - Oerend hard.mp3 5239 Normaal - Pien in de okp.mp3 Normaal - Politiek.mp3 Normaal - Recttoe rechtan.mp3 Normaal - Rock around the klok.mp3 Normaal - Steen, slaol en sentiment.mp3 Normaal - Vrouw haverkamp.mp3 Normaal - Vulgaris magistralis.mp3 Normaal - Wi-j doet 't samen.mp3
Conquistador was een Nederlandse instrumentale gelegenheidsformatie van studiomuzikant Piet Souer.
Directe aanleiding voor het oprichten van de groep was de behoefte voor een tune voor de radio-uitzendingen van het Wereldkampioenschap voetbal in Argentinië in 1978. Men wilde een Indiaans klinkend nummer dat herinneringen op zou roepen aan El condor pasa van Las Incas dan wel Simon and Garfunkel, een hit uit 1970. De hit Argentina - het werd een nummer 2-hit - was al spoedig een feit. Daarop werd een heel gelijknamig album uitgebracht dat eveneens goed verkocht. Desalniettemin was de deelname van Nederland aan de wedstrijden in het dictatoriale land omstreden.
Een jaar later probeerde men het opnieuw met de single Agua en in 1980 met de LP Latin magic, beiden met aanzienlijk minder succes. In 1980 werd ook onder de naam Acapulco opnieuw materiaal uitgebracht.
Conquistador - Agua Conquistador - Argentina Conquistador - Cazadores Conquistador - Cordilleros de los Andes Conquistador - Danza Coral Conquistador - Fiesta Popular Conquistador - Isla Amor Conquistador - La Playa Blanca Conquistador - La bamba Conquistador - Manolita Conquistador - Nights of Lima Conquistador - Prima Vera Conquistador - Rendez-vous in Casablanca Conquistador - Tecum Conquistador - U O Me Conquistador - Vinho Verde
The Velvets were an American doo wop group from Odessa in Ector County in west Texas. The African American quintet was formed in 1959 by Virgil Johnson, a high school English teacher, with four of his students.[1] Roy Orbison heard the group and signed them to Monument Records in 1960.[2] Their first release was a tune called "That Lucky Old Sun". Their biggest hit single was "Tonight (Could Be the Night)", which hit #26 on the U.S. Billboard Hot 100 chart in 1961.[3] The follow-up, "Laugh", peaked at #90,[3] and after a half-dozen further singles the group disbanded.
"That Lucky Old Sun" (#46) and "Tonight (Could Be the Night)" (#50) made brief appearances in the UK Singles Chart in 1961.[4]
Their complete recorded output runs to just thirty songs, which were collected on one compact disc and released on Ace Records in 1996.[5]
Johnson sometimes appears in nostalgia concerts.
The Velvets - Alicia The Velvets - Almost But Not Quite The Velvets - Baby, The Magic Is Gone The Velvets - Be Evermine The Velvets - Crying In The Chapel The Velvets - Dawn The Velvets - Don't Let Him Take My Baby The Velvets - Here Comes That Song Again The Velvets - Hey Bird Dog The Velvets - Husbands And Wives The Velvets - I Can Feel It The Velvets - I'm Trusting In You The Velvets - If The Velvets - Kiss Me The Velvets - Lana The Velvets - Laugh The Velvets - Let The Fool Kiss You The Velvets - Let The Good Times Roll The Velvets - Love Express The Velvets - My Love The Velvets - Nightmare The Velvets - Poisoned Love The Velvets - Spring Fever The Velvets - That Lucky Old Sun The Velvets - That's Out Of My Line The Velvets - The Lights Go On, The Lights Go Off The Velvets - Time And Again The Velvets - Tonight (Could Be The Night) The Velvets - Who Has The Right The Velvets - You Done Me Bad
Diane Earle (Diana) Ross (Detroit, Michigan, 26 maart 1944) is een Amerikaanse soulzangeres. Ze werd bekend met The Supremes en heeft daarna een uiterst succesvolle solocarrière gehad.
Ze werd geboren als tweede in een gezin met zes kinderen. Dochter van Fred Ross (overleden, 19 november 2007). Samen met Mary Wilson, Florence Ballard en Barbara Martin vormde ze The Primettes in 1959. Nadat ze in 1960 een contract kregen bij Motown, veranderden ze de naam van de groep naar The Supremes in 1961. Barbara Martin verliet de groep kort daarna. In 1967 werden ze Diana Ross and the Supremes. Florence Ballard verliet de groep, waarna Cindy Birdsong erbij kwam en ze weer een zingend trio vormden. De groep nam 12 grote hits op in deze periode.
In oktober 1969 verliet Ross de groep en begon aan een solocarrière die ook succesvol bleek. Haar eerste grote hit was het lied Ain't No Mountain High Enough in 1970. Daarna speelde ze in een verfilming van het leven van Billie Holiday, Lady Sings the Blues en kreeg een Oscarnominatie voor die rol.
Ze bracht een album met duetten uit met Marvin Gaye in 1973, met de titel Diana and Marvin'.Diana Ross scoorde daamee een aantil grote hits In 1975 kwam ze terug op het witte scherm in de film Mahogany en de titelsong Do You Know Where You're Going To werd een nummer 1 hit. Haar tweede, zelfgetitelde album kwam in de top 10 terecht.In 1978 speelde Ross de rol van Dorothy in de filmmusical The Wiz. Michael Jackson vertolkte de rol van vogelverschrikker.
Haar duet met Lionel Richie, Endless Love, uit 1981 bleek de bestverkopende single uit haar carrière te zijn en was haar laatste hit op het Motown label. Ze had hierna een contract met RCA en na een paar succesvolle, en wat minder succesvolle albums keerde ze eind jaren '80 weer terug naar Motown, waar ze tot 2001 een contract mee had.
Op 16 en 17 oktober 2009 was Ross de hoofdact van Symphonica in Rosso 2009. Ross heeft in het Arnhemse GelreDome opgetreden voor zo'n 34.000 mensen per avond. Doordat de organisatie van de concerten TEG failliet ging, gaven Marco Borsato & friends twee extra concerten om de optredens van Ross te kunnen betalen. Ross is ook genoemd in het testament van Michael Jackson als voogdes voor de kinderen na zijn overlijden
Diana Ross - all of my life Diana Ross - Do You Know Where You're Going To Diana Ross - Gettin' Ready for Love (1977) Diana Ross - Good Morning Heartache (Lady Sings The Blues) Diana Ross - I Coming Out (Original '80 Mix) Diana Ross - I'm comming up Diana Ross - I'm still waiting Diana Ross - It's My Turn Diana Ross - Last Time I Saw Him Diana Ross - Love Hangover Diana Ross - Mirror_Mirror Diana Ross - Missing You Diana Ross - Muscles Diana Ross - My Old Piano Diana Ross - Reach out and touch Diana Ross - Remember Me Diana Ross - Sorry Doesn't Always Make It Right Diana Ross - Surrender Diana Ross - Swept Away Diana Ross - Tenderness Diana Ross - The Boss (Original 12' Mix) Diana Ross - Theme From Mahogany Diana Ross - Think i'm in love 1612 Diana Ross - Touch By Touch Diana Ross - Upside Down Diana Ross - Work That Body
Diana Ross & The Supremes - Aint No Mountain High Enough Diana Ross & The Supremes - Automatically Sunshine Diana Ross & The Supremes - Baby Love Diana Ross & The Supremes - Back In My Arms Again Diana Ross & The Supremes - Come see about me Diana Ross & The Supremes - Floy Joy Diana Ross & The Supremes - I Hear A Symphony Diana Ross & The Supremes - Love Me Diana Ross & The Supremes - My Endless Love Diana Ross & The Supremes - Reflections Diana Ross & The Supremes - Someday We'll Be Together Diana Ross & The Supremes - Stoned Love Diana Ross & The Supremes - Stop! In The Name Of Love Diana Ross & The Supremes - Touch Me in the Morning Diana Ross & The Supremes - Where Did Our Love Go Diana Ross & The Supremes - Why Do Fools Fall In Love 1612 Diana Ross & The Supremes - You Can't Hurry Love
Julio Iglesias & Diana Ross - All of You Lionel Richie & Diana Ross - Endless Love
Marvin Gaye & Diana Ross - You're A Special Part Of Me Marvin Gaye & Diana Ross - My Mistake Marvin Gaye & Diana Ross - Your are My everything Marvin Gaye ft Diana Ross - Stop, Look, Listen
Imrich Laurence Lobo (Amsterdam, 2 juni 1955) is een Nederlands zanger die in 1981 een nummer 1-hit had in de Nationale Hitparade en de BRT Top 30 met The Caribbean Disco Show. Dit lied was een cover van Harry Belafonte's Banana Boat Song.
Lobo liet zich meestal begeleiden door zangeressen en trad op onder de naam Lobo & the Pearls. Met deze groep haalde hij ook enige successen in het buitenland.
Eind 2006 bracht hij de single Lobo's Caribbean Christmas Show uit. De kerstversie van The Caribbean Disco Show had echter weinig succes. Als musicus is hij actief in de evenementenwereld.
Naast zijn muzikale loopbaan is Lobo werkzaam als docent natuurkunde. In februari 2010 kreeg hij van de rechter een werkstraf opgelegd wegens een affaire met een 15-jarige scholiere in 2000. Nadat de vrouw in 2003 bij het schoolbestuur aan de bel had getrokken, werd Lobo bij zijn toenmalige werkgever ontslagen. In 2007 deed ze aangifte
Lobo - Caribean magic 1609 Lobo - Me and you and a dog named boo 6170 Lobo - The Caribbean Disco Show 1609 Lobo - The Caribbean Christmas Show Lobo - The soca calypso 1686 Lobo - The soca calypso party 1686 Lobo - Walk away from it all 6170
Het orkest werd op 1 september 1926 opgericht door Theo Uden Masman. Het groeit uit tot het bekendste dansorkest van Nederland en tot ver over de grens. Het oorspronkelijke orkest bestond uit zeven man.
The Ramblers treden voor het eerst op in het Cabaret Dansant La Gaite in Amsterdam. in de eerste jaren spelen ze voornamelijk in dancings zowel binnen Nederland als buiten Nederland.
Zij geven in 1933 het eerste radio-concert voor de VARA.
In 1935 volgen radio uitzendingen voor de Hilversumse Draad Omroep en de AVRO. Vanaf 1935 tot 1964 zijn the Ramblers vast verbonden aan de VARA.
Op 13 november 2006 wordt de "Stichting the Ramblers" opgericht met als doelstelling het in stand houden van het orkest the Ramblers als cultureel erfgoed.
The Ramblers heeft in de ruim tachtig jaar dat het bestaat diverse orkestleiders gekend. Het begon natuurlijk allemaal met Theo Uden Masman, daarna Jack Bulterman. In 1977 neemt Marcel Thielemans de muzikale leiding over. Daarna neemt de bassist Jacques Schols het stokje over in 1997.
In 1991 wordt het orkest the Ramblers in het Guinness Book of Records voor het eerst vermeld als het oudste nog optredende dansorkest ter wereld.
The Ramblers - At the jazzband ball.mp3 The Ramblers - Broadway shuffle.mp3 The Ramblers - Farewell blues.mp3 The Ramblers - Grands boulevards.mp3 The Ramblers - Hello, Dolly.mp3 The Ramblers - Lookie, lookie, lookie, here comes Cookie.mp3 The Ramblers - Marchin in.mp3 The Ramblers - Meditation.mp3 The Ramblers - Miss Annabelle Lee.mp3 The Ramblers - Mooi Holland.mp3 The Ramblers - Rambling around.mp3 The Ramblers - Red roses for a blue lady.mp3 The Ramblers - Sous mon parapluie d'amour.mp3 The Ramblers - Strike up the band.mp3 The Ramblers - That's a plenty.mp3 The Ramblers - Vrijgezellenlied The Ramblers - Wij spelen Dixieland.mp3 The Ramblers - Zuiderzeeblues.mp3
René Carol, bürgerlich Gerhard Tschierschnitz (* 11. April 1920 in Berlin; 9. April 1978 in Minden), war ein deutscher Schlagersänger der 1950er- und 1960er-Jahre.
Gerhard Tschierschnitz wuchs als Sohn eines Werkzeugmachers in Berlin auf und wollte zunächst Ingenieur werden. Er begann bei Telefunken in Berlin eine Mechanikerlehre und fiel bereits mit 14 Jahren als Sänger auf einer Betriebsfeier auf. Nach Ausbruch des 2. Weltkriegs wurde er zur Luftwaffe einberufen. In dieser Zeit hat er seine ersten Auftritte: Als Parodist von Zarah Leander, Theo Lingen und Hans Moser. Bei Kriegsende geriet er in französische Gefangenschaft, aus der er im April 1946 nach Paris fliehen konnte. Dort tritt er in Bars und Nachtclubs auf, und als er einen Pass benötigt, besorgt ihm ein französischer Unterweltler einen falschen auf den Namen René Carol.
Ende 1946 gelang ihm die Rückkehr nach Deutschland, und er ließ sich zunächst in Hamburg nieder. Als Karol mit den 30 Variationen trat René bald in ganz Deutschland auf. Bei einem seiner Auftritte wurde Kurt Feltz, Entdecker vieler deutscher Schlagerstars in den fünfziger Jahren, auf ihn aufmerksam. Die Kurt-Feltz-Produktion Maria aus Bahia war 1950 Carols erste Soloschallplatte, mit ihr begann er eine lang anhaltende Sängerkarriere, die erst durch die Beatwelle Mitte der sechziger Jahre gestoppt wurde. 1953 verkaufte René Carol die Platte Rote Rosen, rote Lippen, roter Wein über 500.000 Mal und erhielt dafür die erste deutsche Goldene Schallplatte. Seinen letzten großen Hit verbuchte er im Frühjahr 1960 mit dem Titel Kein Land kann schöner sein, der es bis auf den dritten Platz der Hitlisten schaffte.
Als seine Popularität zu sinken begann, sorgte seine Ehefrau Margit als seine Managerin dafür, dass er weiterhin Veranstalter für Konzerte und Tourneen fand. Anfang der sechziger Jahre hielt sich René Carol längere Zeit in Nordamerika auf, wo er bei Konzerten für deutschstämmige Amerikaner und Kanadier ein begeistertes Publikum fand. Da er über seinen Cousin in Chicago einen festen Wohnsitz vorweisen konnte, gelang ihm der Beitritt zur amerikanischen Sängergewerkschaft, der diese Auftritte überhaupt erst ermöglichte. Speziell für seine amerikanischen Fans ließ Carol Platten mit dem Thema Heimweh nach Deutschland pressen, die jedoch wenig Resonanz hervorriefen. Eine davon, Warum bist du kein Matrose auf dem Bodensee, wurde in kleiner Auflage auch in Deutschland bei Cornet veröffentlicht. René Carols letzte Hitparadennotierung in Deutschland gelang mit Bianca Rosa auf dem 44. Rang. Dank einer Niederlande-Tournee kam der Titel dort sogar unter die besten Zehn und wurde auch das Lieblingslied der damaligen niederländischen Königin Juliana.
René Carol starb zwei Tage vor seinem 58. Geburtstag am 9. April 1978 in Minden. Dort wurde er zunächst auch beigesetzt. Seine Witwe kehrte kurz darauf in ihre Heimatstadt Lüdenscheid zurück und sorgte dafür, dass er noch im Mai 1978 nach Lüdenscheid umgebettet wurde, wo sein Grab bis heute von Verehrern besucht wird.
Rene Carol - Am blauen Gardasee Rene Carol - Am Strande von Havanna Rene Carol - Anna - Greta.mp3 Rene Carol - Auf der Insel Bell' Amore.mp3 Rene Carol - Auf Wiederseh'n, Lucia.mp3 Rene Carol - Bella Donna Rene Carol - Bianca Rosa.mp3 Rene Carol - Bildzeitungs-Parodie.mp3 Rene Carol - Bundeswehr-Parodie.mp3 Rene Carol - Buona notte, Angelo mio Rene Carol - Carina (Es begann mit Rosen).mp3 Rene Carol - Das macht der Sonnenschein.mp3 Rene Carol - Das Schiff deiner Sehnsucht.mp3 Rene Carol - Der rote Wein.mp3 Rene Carol - Die Brücke zur alten Heimat.mp3 Rene Carol - Die schönen Märchen.mp3 Rene Carol - Die schönsten Veilchen blüh'n.mp3 Rene Carol - Du Darfst Nicht Weinen 1965. Rene Carol - Ein Vagabundenherz.mp3 Rene Carol - Eine weiße Rose.mp3 Rene Carol - gitarren klingen leise durch die nacht Rene Carol - Glocken der Liebe.mp3 Rene Carol - Grüss mir die Sterne von Montana.mp3 Rene Carol - Hafenmarie.mp3 Rene Carol - Heimatglocken.mp3 Rene Carol - Ich Brauche Dich Und Du Brauchst Mich (1951) Rene Carol - Ich hab nur dich.mp3 Rene Carol - Ich möcht mit dir mal ein Märchen erleben.mp3 Rene Carol - Im Hafen von San Remo.mp3 Rene Carol - Jonny, komm wieder.mp3 Rene Carol - Kein land kan schoner sein Rene Carol - Kohlenklau.mp3 Rene Carol - Leb' wohl marie 6235 Rene Carol - Mädel, das Glück vergißt Dich nicht.mp3 Rene Carol - Mandolinenballade.mp3 Rene Carol - Mandolino, Mandolino Rene Carol - MEINE HEIMAT IST DIE LIEBE Rene Carol - Mitten im Meer.mp3 Rene Carol - Morgen Rene Carol - Prinzessin Sonnenschein.mp3 Rene Carol - Rosen für dich.mp3 Rene Carol - Rosen Polka Rene Carol - Rote Rosen, Rote Lippen, Roter Wein Rene Carol - Schenk mir deine Freundschaft.mp3 Rene Carol - Schönes Mädchen, lass das Weinen.mp3 Rene Carol - Sie war zärtlich und treu.mp3 Rene Carol - Sieben Meere und kein Kuss.mp3 Rene Carol - Signorina, wenn es Abend wird über Messina.mp3 Rene Carol - Solang du Freunde hast.mp3 Rene Carol - Solang es Liebe ist.mp3 Rene Carol - Sonne, Wind und Sterne.mp3 Rene Carol - Strassenmusikant.mp3 Rene Carol - Südliche Nächte (1954) Rene Carol - Tief in deinen Augen.mp3 Rene Carol - Unter Palmen und Cypressen.mp3 Rene Carol - Viola - violetta 6235 Rene Carol - Wanderer, wo ist deine Heimat.mp3 Rene Carol - Weht der Wind mich morgen fort, mein Kind.mp3 Rene Carol - Weit ist der weg Rene Carol - Wenn bei mir der Groschen fällt.mp3 Rene Carol - Wirst Du mich auch nicht vergessen.mp3 Rene Carol - Wo ist mein Zuhause.mp3 Rene Carol - Wo meine Sterne stehn.mp3 Rene Carol - Wolgalied
Mucke Maria & Carol Rene - Der Suedwind Der Weht Mucke Maria & Carol Rene - Du Kleines Schwalbenpaar
Ray Franky (Bois-Guillaume (Frankrijk), 12 november 1917 - Vilvoorde, 7 juli 2002), geboren als François-Victor De Paepe, was een Vlaams charmezanger die zijn grootste successen in de jaren jaren 1950 behaalde. Hij was vooral bekend als zanger van de evergreen Oh Heideroosje.
François-Victor De Paepe werd tijdens de Eerste Wereldoorlog in Frankrijk geboren. Zijn ouders verbleven er in het Normandische Bois-Guillaume na hun vlucht vanuit België. Na de oorlog keerde het gezin terug en ging in Mechelen wonen. De Paepe was er tijdens zijn jeugd kerkzanger.
Na de Tweede Wereldoorlog begon hij samen met de Mechelse accordeonist Pol Loos te zingen in diens café. In 1949 startte zijn zangcarrière en De Paepe nam de artiestennaam Ray Franky aan. In dat jaar volgde zijn eerste plaatopname: de song Domino die in Parijs werd opgenomen. Hij begon te toeren en kon van het zingen zijn beroep maken.
Zijn eerste grote succes volgde in 1953 met Zing signorita. Zijn allergrootste succes kwam er een jaar later met Oh, Heideroosje, een Vlaamse vertaling van Oh, Heideröslein van de Duitse componist Gerhard Winkler dat Ray Franky samen met Jetty Gitari zong. Hierdoor werd hij ook in Nederland populair.
Ray Francky bracht vanaf dan een dagelijkse uitzending op Radio Luxemburg waar hij presentator bleef tot in 1959. Zijn populariteit bleef groeien en zijn fanclub telde op het toppunt van zijn populariteit ruim 6000 leden. Ray Franky bleef aan de lopende band platen opnemen en hij kreeg in 1959 als eerste Vlaamse artiest een gouden plaat voor zijn 10-jarige carrière.
In het begin van de jaren 1960 opende Ray Franky een café aan het Brusselse Zuidstation waardoor hij gedwongen werd om zijn optredens te beperken en zijn plaatopnames te stoppen. Hij bleef wel voor zijn fans optreden in zijn café. In 1973 verkocht hij het café en begin opnieuw op te treden. Ray Franky behaalde echter nooit meer de successen van weleer. In 1975 ging hij dan ook noodgedwongen in het postsorteercentrum Brussel X werken tot aan zijn pensioen in 1982. Er kwam een nieuwe comeback en hij bleef zingen en nieuwe plaatopnames maken tot einde 1989, toen hij zijn 40-jarige carrière vierde. Kort daarna werd bij hem de ziekte van Parkinson vastegesteld waardoor Ray Franky gedwongen werd zijn carrière te beëindigen
Ray Franky - 'N Beetje.mp3
Ray Franky - 'k Ken een meisje
Ray Franky - 't Liedje van weleer
Ray Franky - Afscheid van Jamaica
Ray Franky - Als de sterren (aan de blauwe hemel staan) .mp3
Ray Franky - Baio Bongo.mp3
Ray Franky - Bambino.mp3
Ray Franky - Bij zonneschijn of regen.mp3
Ray Franky - Bloemen uit Vlaanderen
Ray Franky - Brussel
Ray Franky - Ce Soir.mp3
Ray Franky - De eerste kus.mp3
Ray Franky - De Postkoets.mp3
Ray Franky - Diana Marina.mp3
Ray Franky - Doe bij het kussen je ogen toe.mp3
Ray Franky - Een briefje in plaats van een roos
Ray Franky - Een lied uit Corsica
Ray Franky - Gitaren serenade
Ray Franky - Het blijft onder ons .mp3
Ray Franky - Hoor die melodie
Ray Franky - Hou Moed.mp3
Ray Franky - Hou van mij altijd.mp3
Ray Franky - Ik zeg je au revoir
Ray Franky - Jij Bent Alles Voor Mij.mp3
Ray Franky - Leg Je Hoofd Op Mijn Schouder.mp3
Ray Franky - Madonna
Ray Franky - Manuela
Ray Franky - Medley van tango's
Ray Franky - Mi Carmencita.mp3
Ray Franky - Mia bella mia
Ray Franky - Oh Heideroosje.mp3
Ray Franky - Oh lala Maria van Malaga.mp3
Ray Franky - Per tutti la vita
Ray Franky - Pikolino
Ray Franky - Pressentimento
Ray Franky - Que sera
Ray Franky - Ritmo cha cha.mp3
Ray Franky - Rokjes van Portugal
Ray Franky - Romantica.mp3
Ray Franky - Toen Casanova.mp3
Ray Franky - Tropennacht
Ray Franky - Veel Bittere Tranen.mp3
Ray Franky - Venus.mp3
Ray Franky - Vergeet mij nietje.mp3
Ray Franky - Vroeg of laat
Ray Franky - Wat Je Naam Was, Ben Ik Vergeten.mp3
Ray Franky - Weet je.mp3
Ray Franky - Wel te rusten goede nacht.mp3
Ray Franky - Willen wij
Ray Franky - Zing Signorita, Zing Voor Mij.mp3
Ray Franky - Zolang Een Ster Nog Straalt.mp3
Met dank aan Sonja voor het aanvullen van de lijst
Clark Richard: Richard Andreas werd op 23 november 1940 geboren in het plaatsje Benkulen (Bangkahulu) op Sumatra. Richard begon omstreeks 1960 als zanger/gitarist bij The Black Rocking Cats in Utrecht. Eind 1960 verhuisde hij naar Dordrecht en zong er een tijdje bij Tony & Magic Rhythms
In België kreeg hij al snel de bijnaam De Indonesische Elvis! Er volgde ook een platencontract voor HMV in 1962. In de studio in Brussel nam Clark Richard met zijn Tropical Stars twee eigen rockende composities Queen Of love en Hot Rock Beat op. Zijn volgende single Ching-Ching Twist / Jambalaya was met begeleiding van sessie muzikanten.
Zijn eerste song Come Back To Me, die hij opnam voor het platenlabel Ronnex in 1963, was een bewerking van L'Intimité van Frédéric Chopin (piano etude no.3 in E major). Het werd in hit in België.
Clark Richard bleef veel van zijn eigen werk schrijven, meestal samen met andere componisten zoals Bill Crompton uit Engeland. In 1965 begon hij zijn eigen platenlabel Roover, waar ook werk van andere artiesten op werd uitgebracht. Met zijn Nederlandstalig (eigenlijk Vlaams) gezongen werk had hij enorm veel succes in België. Een belangrijk persoon in de carrière van Clark is zijn manager Maurice Dumitrescu geweest.
Later is Clark Richard naar Amerika geëmigreerd.
Clark Richard - Beat It.mp3 Clark Richard - Ben Ik Echt Je Lieveling.mp3 Clark Richard - Ben Jij Dan Zo Verliefd.mp3 Clark Richard - Blue Teardrops.mp3 Clark Richard - Chingching.mp3 Clark Richard - Come Again.mp3 Clark Richard - Come Back To Me.mp3 Clark Richard - Come Home.mp3 Clark Richard - Deze Melodie.mp3 Clark Richard - Het Was Je Laatste Kans.mp3 Clark Richard - Hey Little girl 6040 Clark Richard - Hij Keek Haar Maar Door Aan.mp3 Clark Richard - Hoe Kon Ik Weten.mp3 Clark Richard - Hot Rock Beat.mp3 Clark Richard - I Really Don't Know Why.mp3 Clark Richard - I'll Try.mp3 Clark Richard - Ik vergeef Jou Altijd.mp3 Clark Richard - In Gedachten.mp3 Clark Richard - Irene.mp3 Clark Richard - Jambalaya.mp3 Clark Richard - Je Brief.mp3 Clark Richard - Kom Terug.mp3 Clark Richard - Queen Of Love.mp3 Clark Richard - Set Him Free.mp3 Clark Richard - Tell Me No Lies.mp3 Clark Richard - Teresa 6040 Clark Richard - Tranen In Je Ogen.mp3 Clark Richard - Voorgoed.mp3 Clark Richard - Without Your Love.mp3
Harm Wolters (Steenwijk, 21 april 1967) is een Nederlandse volkszanger uit de stad Zwolle. Wolters zingt veelal vrolijke liederen die gaan over de liefde en het leven. Hij komt uit een muzikale familie, daar ook Jannes familie van hem is.
Eind 2005 vroeg Harm op ludieke wijze aandacht voor de Stichting Woonwagenzending Nederland waar zijn ooms Tinus Wolters en Koob Wolters zich zeer sterk voor maken. Middels het voordragen van het lied Ome Tinus voor de gemeenteraad van Zwolle tijdens het vragenhalfuurtje vroeg hij de gemeente om ook bij te dragen aan dit project.
Harm Wolters heeft onder andere samengewerkt met Cor Bakker in een showtour en is ook bij Paul de Leeuws programma Mooi Weer! De Leeuw langsgeweest.
Hoe bekend Harm Wolters is in Zwolle bewijst zijn kwaliteit als vertegenwoordiger voor de stad Zwolle. Zijn vorm van cultuuruiting doet het bijvoorbeeld beter bij de meeste mensen dan de gedichten van de stadsdichter van Zwolle, Paul Gellings
Harm Wolters - Aj jajaja Maria Harm Wolters - Als je weg wilt gaan Harm Wolters - Angeline Harm Wolters - Door jou ogen Harm Wolters - he hallo mooie meid Harm Wolters - hitmedley - orkestband Harm Wolters - Ik laat niet langer met me spelen Harm Wolters - ik sta te wachten op jou Harm Wolters - Ik verlang naar jou Harm Wolters - Je weet dat het me spijt Harm Wolters - Jij alleen bent mijn geluk Harm Wolters - jij bent in mijn gedachten Harm Wolters - Overstag Harm Wolters - Pretty Belinda Harm Wolters - Spanje Harm Wolters - Stapelgek op jou Harm Wolters - Zonder jou
Willy DeVille, pseudoniem van William Borsey (Stamford (Connecticut), 25 augustus 1950 New York, 6 augustus 2009), was een Amerikaans zanger en liedjesschrijver. Hij maakte aanvankelijk naam als zanger en voorman van de band Mink DeVille en scoorde met deze band in 1978 de internationale hit Spanish Stroll.
Als tiener speelde Willy in een band, Billy and the Kids genaamd. Hij verhuisde naar Londen waar hij een band wilde beginnen, maar slaagde er niet in muzikanten met eenzelfde visie te vinden. Uiteindelijk belandde hij in San Francisco, waar hij een band oprichtte samen met Ruben Siguenza en drummer Tom "Manfred" Allen. De band trad op onder de namen Billy DeSade & the Marquis en de Lazy Eights voordat ze de naam Mink DeVille aannamen. De band verhuisde naar New York, waar ze een rol speelde als een van de pioniers van de punk. Ze was een van de oorspronkelijke huisbands van CBGB, de New Yorkse nachtclub die een grote rol heeft gespeeld in het ontstaan van punkmuziek, midden jaren 70.
Composities van DeVille zijn vaak gevuld met romantische overtuiging en hunkering. Latin, bluesriffs en invloeden van country zijn te herkennen. Spanish Stroll was een internationale hit in 1978. Storybook Love (genomineerd voor een Academy Award in 1987) is gebruikt in de film The Princess Bride. DeVilles Just to Walk that Little Girl Home (geschreven met Doc Pomus) in de film The Pope of Greenwich Village en It's So Easy in de film Cruising.
Storybook love staat op het door Mark Knofpler (Dire Straits) geproduceerde album "Miracle" (Polydor). Eigenlijk zijn allereerste solo album nadat de band Mink DeVille failliet is verklaard.
DeVille was van 1980-2000 verslaafd aan heroine, wat zijn carrière beïnvloed heeft. Onder muzikanten en liedjesschrijvers was hij zeer gerespecteerd.
Hij was drie maal getrouwd, eerst met Susan 'Toots' Berle. Met haar had hij een zoon, Sean. Zijn tweede vrouw was Lisa Leggett (welke in 2001 zelfmoord pleegde) en zijn derde vrouw was Nina Lagerwall. Op 15 juni 2009 maakte zij bekend dat DeVille alvleesklierkanker had. Op 6 augustus 2009 overleed DeVille aan de gevolgen van deze ziekte in een ziekenhuis in New York City
Mink DeVille - 'A' Train Lady.wma Mink DeVille - Cadillac Walk (2001 Digital Remaster) Mink DeVille - Carmelita Mink Deville - Demasiado Corazon Mink DeVille - Desperate Days.wma Mink DeVille - Guardian Angel Mink DeVille - Gunslinger Mink DeVille - Heaven stood still Mink DeVille - I Broke That Promise.wma Mink DeVille - Just to Walk That Little Girl Home.wma Mink DeVille - Just Your Friends Mink DeVille - Little Girl.wma Mink DeVille - Mazurka Mink DeVille - Mixed Up, Shook Up Girl.wma Mink DeVille - One Way Street.wma Mink DeVille - Rolene Mink DeVille - Savoir Faire Mink DeVille - Slow Drain.wma Mink DeVille - Soul Twist Mink DeVille - Spanish Stroll Mink DeVille - This Must Be The Night.wma Mink DeVille - Venus of Avenue D.wma Mink DeVille - You Just Keep Holding On.wma
Mink Deville & Brenda Lee - You'll Never Know Mink DeVille & Willy DeVille - Hey Joe Mink DeVille, Willy - Come a little bit closer Mink DeVille, Willy - Each Word's a Beat of My Heart
Cher, (geboren Cherilyn Sarkisian LaPiere (El Centro, 20 mei 1946), is een Amerikaans zangeres en actrice van Armeense afkomst.
Cher werd geboren in El Centro, Californië. Ze werd bekend van het rock-'n-rollduo Sonny & Cher, samen met haar toenmalige echtgenoot Sonny Bono. Ook maakte ze toen al solo-opnamen. Sonny en Cher scheidden in 1975. Cher hertrouwde later met rock-'n-rollzanger Gregg Allman, en scheidde weer in 1979. Later volgden relaties met bassist Gene Simmons van Kiss en gitarist Les Dudek. Ze heeft twee kinderen, Chaz Bono (geboren als Chasisity Bono) en Elijah Blue Allman.
Behalve zangeres is Cher ook actrice. Ze speelde onder meer in de films Mermaids, Silkwood, Mask, Suspect, Tea with Mussolini en Moonstruck. Voor de laatste film ontving ze in 1988 een Oscar voor beste actrice.
In 2010 kwam ze terug als actrice en zangeres in de film Burlesque die nu in alle bioscopen van Nederland te zien is. Voor deze film maakte ze een debuut single You Haven't Seen The Last Of Me.
Als zangeres scoorde Cher in 1993 nog een grote hit met een heruitgave van I got you babe, samen met het tekenfilmduo Beavis and Butt-head van MTV. Begin 1999 behaalde ze de eerste plaats met het nummer Believe.
Cher - Bang Bang (My Baby Shot Me Down)1966 Cher - Come to your window 6036 Cher - Dark Lady 1974 Cher - Gypsy, Tramps and Thieves 1971 Cher - Half Breed Cher - Heart of Stone.mp3 Cher - Hey Joe 6036 Cher - I Found Someone.mp3 Cher - If I Could Turn Back Time.mp3 Cher - Just Like Jesse James.mp3 Cher - Living In A House Divided Cher - Love and Understanding.mp3 Cher - Many Rivers to Cross (Live From the Mirage).mp3 Cher - Oh No Not my Baby.mp3 Cher - Save Up all your Tears.mp3 Cher - The Shoop Shoop Song (It's in His Kiss).mp3 Cher - The Way Of Love Cher - Train of thought Cher - We all Sleep Alone.mp3 Cher - Whenever You're Near.mp3 Cher With Meat Loaf - Dead Ringer For Love.mp3
Caterina Valente (Parijs, 14 januari 1931) is een Italiaanse zangeres. Ze was in de jaren vijftig en begin jaren zestig in Nederland en België enorm populair. Valente was samen met haar broer Silvio Francesco ook succesvol in het theater, de film en later op tv.
Valente werd geboren te Parijs als dochter van de accordeonist Giuseppe Valente, en de muzikale clown Maria Valente. Ze zou tussen 1954 en 1962 de bekendste vrouwelijke schlagerzangeres worden. In 1952 huwde ze met jongleur Erik von Aro, die haar manager werd. Von Aro was later een tijdje de drijvende kracht achter Rob de Nijs, toen hij tevergeefs probeerde diens Duitstalige carrière te lanceren.
Ze begon als zangeres en danseres bij het circus Grock en maakte in 1953 haar eerste platenopnamen als zangeres van het orkest Kurt Edelhagen op het platenmerk Polydor. Haar eerste grote hit had ze in 1954 met Ganz Paris träumt von der Liebe, de Duitse vertaling van I love Paris van Cole Porter. Malaguena dateert uit datzelfde jaar. In 1955 staat ze in Nederland in de hitparade met achtereenvolgens Malaguena, The breeze and I, Siboney, Baiao Bongo en Fiesta Cubana. 1956 zet ze in met de Franse en Spaanse versie van Granada waarna ze in de film Bonjour, Kathrin de gelijknamige song zingt en Steig' in das Traumboot der Liebe. Uit hetzelfde jaar dateert Wo meine Sonne scheint, de Duitse vertaling van Island in the sun van Harry Belafonte en Bouquet de rêves. Tiptipitipso uit 1957 was begin 1958 haar eerste grote hit in de Lage Landen, gevolgd door Spiel' noch einmal für mich Habanero, in het Frans Jéremie, met Une nuit à Rio Grande als b-zijde. In juli 1958 staat ze ook nog met Melodia d' amore in de hitlijsten.
In 1957 stapte ze dan over naar Decca. Daar werd ze begeleid werd door het RIAS dansorkest van Werner Müller, eveneens bekend als begeleider van Gerhard Wendland. Tschau, tschau Bambina, de Duitse vertaling van Domenico Modugno's San Remohit Piove, wordt in Nederland in 1959 nr. 1 en staat 6 maanden in de hitparade. Met Sweetheart, my darling, mijn schat/Bon giorno doet ze nog beter, het wordt eveneens nr. 1 en staat 8 maanden in de hitparade. Polyglot Caterina, die inmiddels in 12 talen zingt, zingt het nummer in een merkwaardig Nederlands in een prachtig arrangement van Werner Müller. In 1959 stond ze met 9 nummers in de Duitse hitparade. Tot 1963 staat ze in de Lage Landen bijna onafgebroken in de hitparade met al of niet originele Nederlands- en Duitstalige nummers als La strada del amore, Mijn souvenir (My happiness van Connie Francis), Marina (Rocco Granata), Adonis/Er is geen dag, Zu viel Tequila (Too much tequila), Zeeman (Seemann van Lolita), Itsy bitsy, teeny weeny (Bryan Hyland), Oh, Valentino (Connie Francis), Ein Schiff wird kommen (Lale Andersen), Suco, suco (Alberto Cortez, Ping Ping), Pepe (Duane Eddy), Quando, quando (samen met broer Silvio Francesco en originele San Remohit uit 1962 van Tony Renis), Gondola, gondoli en Tango Italiano, (San Remohits eveneens uit 1962 van respectievelijk Bruni en Ernesto Bonino en Milva en Sergio Bruni), Tout l'amour (Passion flower), Leçon de twist (ook samen met broer Silvio Francesco)... Valente bracht in Italië ook Schaduw van de mijn uit (Amici miei) van Bobbejaan Schoepen.
Als einde jaren zestig haar ster in Europa begint te tanen, trekt ze naar de Verenigde Staten, waar ze net als Ivo Robic, via de Perry Comoshow al bekendheid genoot. Como had in 1962 al Caterina aan haar opgedragen. Ze zingt nu meer jazzy nummers en chansons. In 1974 last ze een pauze in om haar zoon Alexander op de wereld te zetten en daarna trekt ze verder de wereld rond waarbij ze haar stemvirtuositeit etaleert. In de jaren zestig treedt ze regelmatig op in Duitse tv-shows, waarna het stiller rond haar wordt. Uit die jaren dateert trouwens nog een potpourri van haar vroegere hits. Sindsdien leeft ze teruggetrokken in haar villa in Zwitserland, aan het meer van Lugano.
Caterina Valente - Adios Caterina Valente - Bonjour, Catherine Caterina Valente - Canto de Ossanha In Portuguese Caterina Valente - Dich werd' ich nie vergessen Caterina Valente - Ein Schiff wird kommen Caterina Valente - Einen Ring mit zwei blutroren Steinen - Caterina Valente - Fiesta Cubana Caterina Valente - Ganz Paris Träumt Von Der Liebe Caterina Valente - Istanbul Caterina Valente - Italian Medley Caterina Valente - Komm ein bisschen mit nach Italien Caterina Valente - La Paloma Caterina Valente - La strada del' amore 6035 Caterina Valente - Malaguena Caterina Valente - Manuel Caterina Valente - Mijn Souvenir Caterina Valente - O Billy Boy Caterina Valente - Pepe Caterina Valente - Personalita Caterina Valente - Quizas,Quizas,Quizas Caterina Valente - Shiralee 6035 Caterina Valente - Schwarze Engel Caterina Valente - Siboney (1956) Caterina Valente - Sucu Sucu Caterina Valente - Sweetheart my darling mijn schat Caterina Valente - Tango Italiano Caterina Valente - Tango italiano Caterina Valente - The Breeze And I Caterina Valente - Tipitipiti-tipitipitipso Caterina Valente - Tonight We Love Caterina Valente - Volare Caterina Valente - Zeeman,je verlangen is de zee 8052 Caterina Valente - Zeeman, o zeeman Caterina Valente - Zwei kleine Italiener
Caterina Valente & Bill Haley - Vive Le Rock'n'Roll Caterina Valente & Edmundo Ross - Adios Caterina Valente & Edmundo Ross - Dream A Litlle Dream Of Me Caterina Valente & Edmundo Ross - La Bamba Caterina Valente & Edmundo Ross - Tico Tico Caterina Valente & Francine Jordi - Medley Caterina Valente & Nana Mouskouri - Schau mich bitte nicht so an Caterina Valente & Peter Alexander - Eventuell Caterina Valente & Peter Alexander - Sing Baby Sing Caterina Valente & Silvio Francesco - Club Honolulu Caterina Valente & Silvio Francesco - Steig' in das Traumboot der Liebe
The Jumpers werden in 1963 ten huize van de familie Rolus in Sint-Niklaas (Waasland) opgericht. Sologitarist Roland Rolus kreeg gitaarles van de bekende Antwerpse gitaarleraar Marcel Bossu (Ronny Sigo van de Jokers zat eerder bij hem). De 13-jarige Robert Rolus zat achter het drumstel en vader Rolus ging de zakelijke kant beheren. Het bijzondere was verder dat Mark de Coen op saxofoon in de bezetting van het gitaarcombo meespeelde.
Begin 1964 namen ze hun eerste instrumentale singel op voor Columbia. Het dynamische Pizzicato-Twist was een eigen pizzicato gitaar instrumental en geen bewerking van de bekende Strauss polka (zoals door The Freedom Riders uit Antwerpen begin 1964 op Decca in dezelfde periode werd opgenomen). In 1965 kregen ze een platencontract bij Week-End en hun eerste twee singles voor dit label blonken uit door hun zeer originele instrumentale herbewerkingen van de oude hits Chariot en Chapell in the moonlight. Op de b-kant van de singles stond een zelfgeschreven pittig beat nummer met een strakke begeleiding. Beide gitaristen in de band speelden op Fender Jaguar gitaren. The Jumpers gebruikten ook de slogan "Belgium Beat Group No.1" op flyers en reclamemateriaal.
In deze beat stijl afgewisseld met instrumentals gingen ze in 1966 verder. Er werden nog 12 nummers opgenomen voor Week-End. Vier tracks hiervan verschenen op singel, maar de rest bleef op de plank liggen.
The Jumpers genoten ook een zekere faam in Nederland vanwege hun fraaie strakke gitaarsound, die zo van een Haagse band afkomstig kon zijn. Ze verschenen in 1966 in de Rob de Nijsshow (VARA TV) en een groot artikel met foto stond in de muziekkrant "Hitweek"
Werner Arys () kwam tijdens zijn research naar de roots van de Belgische rock-'n-roll in contact met Roland Rolus en van hem kreeg hij een kopie op band van de onuitgebrachte nummers. Batman werd als bonus track uitgebracht op de CD "Twist and Frit" (BMG/Ariola 1996) en alle 18 tracks werden in 1999 door Werner op een privé CD-R uitgebracht in zijn Nostalgia Productions serie onder de noemer: "The Jumpers - Anthology 1964-1966".
Roland Rolus ging in een gewijzigde bezetting tot diep in de 70-er jaren verder met The Jumpers. Er werden ook nog enkele singles uitgebracht op BASF en Pyramid. Later ging hij met een aantal bekende muzikale vrienden van start met The Romantics. Deze groep is erg succesvol in het retro circuit en bracht reeds een aantal CD's in eigen beheer en op Rarity-Records uit.
The Jumpers - Almost grown.mp3 The Jumpers - Batman (i).mp3 The Jumpers - Big girls don't cry.mp3 The Jumpers - Caldonia.mp3 The Jumpers - Chapell in the moonlight (i).mp3 The Jumpers - Chariot (i).mp3 The Jumpers - Falling rain (i).mp3 The Jumpers - From Moscow with love (i).mp3 The Jumpers - Get out.mp3 The Jumpers - Here am I.mp3 The Jumpers - I don't need you.mp3 The Jumpers - In my mind.mp3 The Jumpers - Just for me.mp3 The Jumpers - Mon coeur est une violin.mp3 The Jumpers - My love is gone.mp3 The Jumpers - Pizzicato twist (i).mp3 The Jumpers - Some day.mp3 The Jumpers - This world today is a mess.wma The Jumpers - Vous qui passez sans me voir.mp3 The Jumpers - What does it matter.mp3
René and his Alligators werd opgericht in 1959 door, volgens veel muziekliefhebbers, de beste gitarist van Nederland: René Nodelijk. Toen nog getooid met een atoomkuif wist hij vele instrumentale hits te scoren waaronder het niet meer van de radio weg te denken 'Guitar boogie' en 'In the mood'.
De band heeft in de tientallen jaren dat hij bestaat meerdere gedaantes aangenomen. Uiteindelijk ontmoette René Nodelijk na een aantal omzwervingen door muzikaal Nederland zijn huidige wederhelft Renée en ging de band eind jaren 70 verder als Renée: 'Aha, honey .All right!'. Met nummers als 'Sweet nothins', 'A whole lotta shakin' goin on', 'Come closer' en 'High time he went' boekten ze eind jaren 70 en begin jaren 80 grote successen. In 1986 besloten ze om ook op te treden onder de naam Renée and the Alligators en de oude rock and roll stukken af te stoffen en op te poetsen.
Anno 2005 verbazen deze muzikanten jong en oud nog steeds met hun spetterende optredens. Renée and the Alligators tilt het verre verleden naar het heden en laat menigeen opnieuw hunkeren naar petticoats en vetkuiven, terwijl de band Renée, op een totaal eigenzinnige wijze, de jaren 80 weer tot leven brengt met hier en daar een vleugje rock n roll en met twee benen in het hier en nu.
Rene And His Alligators - 12th Street Rag.mp3 Rene And His Alligators - Alligators Boogie Rene And His Alligators - Black Swan.mp3 Rene And His Alligators - Bonanza.mp3 Rene And His Alligators - Brandend zand Rene And His Alligators - Bust Out.mp3 Rene And His Alligators - Counter Point.mp3 Rene And His Alligators - Danse Vise.mp3 Rene And His Alligators - Eurovision Rock.mp3 Rene And His Alligators - Gipsy Rock.mp3 Rene And His Alligators - Granada.mp3 Rene And His Alligators - Guitar Boogie.mp3 Rene And His Alligators - Heisser Sand.mp3 Rene And His Alligators - I Can Wait.mp3 Rene And His Alligators - In The Mood.mp3 Rene And His Alligators - La Comparsa.mp3 Rene And His Alligators - Laughing In The Rain.mp3 Rene And His Alligators - Let's Do The Slop.mp3 Rene And His Alligators - My Happiness.mp3 Rene And His Alligators - Quite A Lot Of Things.mp3 Rene And His Alligators - Rinky Dink.mp3 Rene And His Alligators - She Broke My Heart.mp3 Rene And His Alligators - Sweet Georgia Brown.mp3 Rene And His Alligators - Telstar.mp3 Rene And His Alligators - The Alligator' Dance.mp3 Rene And His Alligators - Theme From Limelight.mp3 Rene And His Alligators - Two Guitars.mp3 Rene And His Alligators - Wham.mp3
The Dakotas is a group of British musicians, which initially convened as a backing band in Manchester, England. However, they are most closely associated with the singer Billy J. Kramer, a Liverpudlian who was the lead vocalist for the group during the 1960s. In the USA they are regarded as part of the British invasion.
The group's name arose from an engagement at the Plaza Ballroom in Oxford Street, Manchester. Its manager asked the group to return the next week dressed as Indians and called the 'Dakotas', founded in September 1960 by rhythm guitarist Robin MacDonald, with Bryn Jones on lead guitar; Tony Bookbinder on drums and Ian Fraser on bass. Ray Jones joined the band as bassist replacing Ian Fraser. Mike Maxfield joined the band in February 1962 as lead guitarist replacing Bryn Jones after being with a Manchester band called the 'Coasters'. The group first backed Pete Maclaine (February 1962 - January 1963), while Billy J Kramer had been backed by a different Liverpool group, also called the 'Sandstomers' (19601961) (Billy Ford) (Kramer) guitar, vocals; Mick Green guitar; Frank Farley drums; George Braithwaite), 'Billy Ford and the Phantoms' (19611962) (Ford; Green; Farley; Braithwaite bass), the 'Coasters' (1962 - January 1963) (Billy Kramer guitar, vocals; Arthur Ashton lead guitar; Dave May bass; Tony Sanders drums; Braithwaite bass). Brian Epstein decided to make the Dakotas an offer, which was accepted. Epstein insisted the name was 'Billy J Kramer with The Dakotas', not 'and'. The group and Billy J Kramer then went to Hamburg to perfect their act.
In addition to backing Kramer on his hits, the group itself is perhaps best known for their instrumental single called "The Cruel Sea", a composition of Maxfield. It reached No.18 in the UK charts in July 1963.[2] The track was re-titled "The Cruel Surf" in the U.S., and was subsequently covered by The Ventures.
This was followed in September 1963 by a George Martin creation, "Magic Carpet", evoking a dreamy atmosphere with a subtle echo laden piano, playing the melody alongside Maxfield's guitar. But it missed out altogether and it was a year before their next release. All four tracks appeared on a EP later that year. Another single in November 1964, 'Oyeh', was not a chart success either.
After a row with Epstein, Ray Jones left the group in July 1964. Robin MacDonald moved to bass to make way for a new lead guitarist, Mick Green, from Johnny Kidd and The Pirates. The decline of Kramer's career through alcoholism also caused the decline of the Dakotas' career. He left the group in September 1967.
The Dakotas re-formed in the late 1980s and recruited vocalist Eddie Mooney and session musician Toni Baker. After original drummer Tony Mansfield left to pursue a career in finance and Mike Maxfield suffered a stroke, drummer Pete Hilton and guitarist Alan Clare were added. In recent years, the band has appeared on several nostalgia 1960s package tours in their own right, as well as backing artists such as Peter Noone of Herman's Hermits, Wayne Fontana and John Walker of the Walker Brothers. In 2004, The Dakotas worked with British comedian Peter Kay on hit TV series Phoenix Nights, and Max and Paddy. Toni Baker co-wrote all the music with Peter Kay.
In December 2007, Eddie Mooney was invited to front The Fortunes whose lead singer, Rod Allen died after a sudden illness.[3] This led to him joining the band full time. The Dakotas now have a new bass player in Marius Jones
'The Dakotas' still tour and record, but none of the members from the 1960s play with the group.[4] Mike Maxfield, the original guitarist, is still involved with recordings.
The Dakotas - Amapola The Dakotas - Bad To Me.mp3 The Dakotas - Do You Want To Know A Secret.mp3 The Dakotas - Forgive Me.mp3 The Dakotas - From A Window.mp3 The Dakotas - Going,Going,Gone.mp3 The Dakotas - Humdinger.mp3 The Dakotas - I Call Your Name.mp3 The Dakotas - I Know.mp3 The Dakotas - I'll Be Doggone.mp3 The Dakotas - I'll Be On My Way.mp3 The Dakotas - I'll Keep You Satisfied.mp3 The Dakotas - It's Gotta Last Forever.mp3 The Dakotas - Little Children.mp3 The Dakotas - Magic Carpet.mp3 The Dakotas - Neon City.mp3 The Dakotas - Second To None.mp3 The Dakotas - Sneakin' Around.mp3 The Dakotas - Take My Hand.mp3 The Dakotas - That's The Way I Feel.mp3 The Dakotas - The Cruel Sea.mp3 The Dakotas - The Millionaire.mp3 The Dakotas - They Remind Me Of You.mp3 The Dakotas - Trains And Boats And Planes.mp3 The Dakotas - We're Doing Fine.mp3 The Dakotas - You Can't Live On Memories.mp3
Buddy Knox (July 20, 1933 - February 14, 1999) was an American singer and songwriter, best known for his 1957 rockabilly hit song, "Party Doll".
Buddy Wayne Knox was born in the tiny farming community of Happy, Texas and as a boy learned to play the guitar. In his teens, he and some high school friends formed a band called the "Rhythm Orchids." After performing on the same 1956 radio show as fellow Texan Roy Orbison and his "Teen Kings" band, Orbison suggested Knox go see record producer Norman Petty at his studio in Clovis, New Mexico, the same studio where Buddy Holly recorded several of his early hits including "That'll Be the Day".
Knox recorded three songs at Petty's recording studio, most notably "Party Doll" that later was released on the Roulette label and went to No.1 on the Cash Box record chart in 1957. This success was followed by "Rock Your Little Baby To Sleep", a No.17 hit, and "Hula Love", a No.9 hit. While he never achieved the same level of artistic success as Holly or Orbison, Knox enjoyed a long career in music. For his pioneering contribution, Knox was elected to the Rockabilly Hall of Fame. "Party Doll" was voted one of The Rock and Roll Hall of Fame's 500 Songs that Shaped Rock and Roll.
In the early 1960s Knox signed with Liberty Records and released a number of more mainstream pop records, featuring string arrangements and backing vocalists. "Lovey Dovey" and "Ling-Ting-Tong" were the most notable recordings from this era. The sound captured on these recordings was a distinct departure from his earlier rockabilly work for Roulette. Liberty and principal record producer Tommy "Snuff" Garrett, successfully employed the same production techniques for their other mainstream pop artists of the time, which included Johnny Burnette and Bobby Vee.
Buddy Knox - All For You.mp3 Buddy Knox - C'Mon Baby.mp3 Buddy Knox - Cause I'm In Love.mp3 Buddy Knox - Devil Woman.mp3 Buddy Knox - Hula Love.mp3 Buddy Knox - I Think I'm Gonna Kill Myself.mp3 Buddy Knox - Ling -Ting-Tong.mp3 Buddy Knox - Lovey Dovey.mp3 Buddy Knox - Party Doll.mp3 Buddy Knox - Rockabilly Walk Buddy Knox - Rock Your Little Baby to Sleep.mp3 Buddy Knox - She's Gone.mp3 Buddy Knox - Somebody Touched Me.mp3 Buddy Knox - Storm Clouds.mp3 Buddy Knox - Swingin' Daddy.mp3 Buddy Knox - Teasable, Pleasable You.mp3 Buddy Knox - That's Why I Cry.mp3 Buddy Knox - The Girl With The Golden Hair.mp3 Buddy Knox - Whenever I'm Lonely.mp3
Adam Faith werd in 1940 geboren als Terence Nelhams-Wright in Londen. Maar de meeste mensen kennen hem alleen maar van zijn artiestennaam. Adam Faith was een van de eerste tienersterren. Op zijn zeventiende trad hij al op met zijn skiffle band The Worried Man. Een producer ontdekte hem, was erg onder de indruk en zorgde dat Adam een solo contract kreeg. In 1958 bracht Adam twee singles uit, namelijk (Got A) Heartsick Feeling en High School Confidential. Beide singles flopten en Adam ging terug naar zijn oude baan.
In 1959 werd Adam toch weer gevraagd om mee te doen met een tv programma, een rock n roll show genaamd Drumbeat. Hierbij werd weer een lp uitgebracht, maar nog steeds wilde het niet echt lukken met doorbreken in de muziek. Op tv werd hij wel steeds populairder en hij kreeg een rol in de film Beat Girl waarvoor hij ook de soundtrack mocht verzorgen. Dat was de ommekeer en ook muzikaal gezien werd Adam steeds populairder.
Later in het jaar tekende hij een contract met het bekende Parlophone en bracht daar zijn eerste nummer één hit uit. Leuk detail is dat het ook voor Parlophone de eerste nummer één hit was. Adam werd een echte ster met zijn rock n roll en zelfs een rivaal van de legendarische Cliff Richard.
Zijn succesvolle carrière liep door tot 1968, toen hield Adam het voor gezien. Bands als The Beatles zorgden ervoor dat Adam uit de spotlights verdween en in 1968 bracht hij zijn laatste afscheidssingle uit bij Parlophone en ging zich weer storten op acteerwerk
Adam Faith - As You Like It Adam Faith - Easy Going Me Adam Faith - How About That Adam Faith - It's Alright (1965) Adam Faith - Lonely Pup (In A Christmas Shop) Adam Faith - Made For Me.mp3 Adam Faith - Made You Adam Faith - Poor Me Adam Faith - So Long Baby.mp3 Adam Faith - Someone Else's Baby Adam Faith - Someone's Taken Maria Away Adam Faith - The First Time.mp3 Adam Faith - The Time Has Come Adam Faith - This Is It! Adam Faith - We Are In Love.mp3 Adam Faith - What Do You Want Adam Faith - When Johnny Comes Marching Home Adam Faith - Who Am I