De muzieksite voor de echte muziekliefhebber----------HOE MEER REAKTIES HOE MEER DE SITE WORD UITGEBREID----ALLE liedjes zijn als MP3 verkrijgbaar op aanvraag
VOOR MEER INFO MAIL ME
14-05-2013
Ace Cannon
Ace Cannon
Ace Cannon, geboren als John Cannon (Grenada (Mississippi), 5 mei 1934), is een Amerikaans tenor- en altsaxofonist. Hij was een van de meest prominente artiesten van Hi Records in de jaren zestig.
Op tienjarige leeftijd bespeelde hij voor het eerst de saxofoon. Zijn vader werkte als violist en gitarist in Memphis en omgeving. De jonge Cannon ging naar de Hollywood Junior High School en Tech High school, waar hij in schoolorkesten speelde. Na het behalen van zijn diploma schreef hij zich in voor een muziekopleiding aan de Memphis State University, maar hield er na anderhalf semester mee op. Hij werkte vervolgens zes jaar lang als administratief medewerker en manager bij een bedrijf dat irrigatiepompen produceert.
Cannon tekende bij Sun Records en speelde daar met onder anderen Billy Lee Riley en Brad Suggs. Hij maakte van 1959 tot 1961 bij Hi Records deel uit van het Bill Black's Combo en verrichte veel werk als sessiemuzikant. In het begin maakte hij gebruik van de naam 'Johnny Cannon'. Een van de eigenaars van Hi Records, Joey Coughi, bedacht zijn artiestennaam: Ace Cannon. In 1961 begon hij, met begeleiding van Black en diens groep, aan zijn solocarrière met de single "Tuff". Deze bereikte in 1962 de zeventiende plaats in de Billboard Hot 100. Zijn volgende single "Blues (Stay Away from Me)" belandde op de 36ste plek.
In de jaren zeventig verhuisde Cannon naar Nashville. Hij werd genomineerd voor een Grammy Award voor zijn vertolking van "Blue Eyes Crying in the Rain". In 1974 werd een documentarie over hem gemaakt met als titel Ace's High.
In 1987 speelde hij op verzoek van Chips Moman, die voor hem als geluidstechnicus werkte bij Hi Records, met Johnny Cash, Jerry Lee Lewis, Roy Orbison en Carl Perkins op het album Class of '55. Na de uitgave hiervan toerde hij tot het eind van het jaar met Perkins door de Verenigde Staten en de Scandinavische landen.
In 2000 werd Cannon opgenomen in de Rock and Soul Hall of Fame en de Rockabilly Hall of Fame. In mei 2007 werd in zijn geboorteplaats voor de eerste keer het jaarlijkse Ace Cannon Festival georganiseerd. Op 9 december 2008 werd hij opgenomen in de Mississippi Musicians' Hall of Fame.
AC/DC is een Australische hardrockband uit Sydney, gevormd in 1973 door de gebroeders Angus en Malcolm Young. Hoewel de band vaak wordt gezien als pionier van hard rock,[1][2] klasseerden de leden zelf hun muziek altijd als rock-'n-roll.[3]
De bezetting van AC/DC is meerdere malen veranderd voor het uitbrengen van hun eerste album, High Voltage, in 1975. Daarna bleef de bezetting enige tijd stabiel totdat de bassist Mark Evans vervangen werd door Cliff Williams in 1977. In 1979 nam de band hun zeer succesvolle album Highway to Hell op. De zanger Bon Scott overleed op 19 februari 1980 door een acute alcoholvergiftiging. De groep dacht er over na om te stoppen, maar snel werd Brian Johnson - die daarvoor de zanger van Geordie was - als vervanger geselecteerd. Later dat jaar werd de bands bestverkochte album, Back in Black, uitgebracht.
Gonnie Baars (Amsterdam, 21 november 1947 Hilversum 22 februari 2000) was een Nederlandse zangeres die vooral bekend was aan het eind van de jaren 60.
De Amsterdamse kwam al jong in het vak, haar vader werkte bij een producent van grammofoonplaten en was pianist-entertainer. Haar eerste hit had ze al op haar veertiende met een Nederlandse vertaling van de songfestivalklassieker Zwei kleine Italiener van Conny Froboess. Twee jaar later presenteerde ze het KRO-radioprogramma Tienerclub en in 1967 had ze haar grootste hit Alle leuke jongens willen vrijen, dat uitgroeide tot een evergreen. Ook haar andere liedjes waren doorgaans olijk van aard. In deze tijd werd ze vaak vergeleken met Willeke Alberti die ze soms zelfs verving als Alberti een optreden wegens omstandigheden niet kon doen.
In 1968 werd ze uitgenodigd om mee te doen aan het Nationaal Songfestival waar de NOS nog vijf andere artiesten voor had gevraagd. Twee daarvan (Tante Leen en Trea Dobbs) zegden af en Gonnie behaalde uiteindelijk met het liedje Ik wil van alles de vierde (laatste) plaats, winnaar Ronnie Tober die naar Londen mocht afreizen werd daar laatste. Na deze ervaring heeft ze veel samengewerkt met De Mounties en met Henk Elsink. Met Ronnie Tober vormde ze af en toe een gelegenheidsduo.
In 1976 is ze gestopt met zingen om het in 1979 nog een come-back te maken, echter met weinig succes zodat ze al snel definitief stopte. In de jaren 90 was ze actief voor de SON (Senioren Omroep Nederland) die onderdeel wilde worden van het publieke bestel, dit werk deed ze samen met artiesten als Milly Scott, Eddy Christiani en de eerder genoemde Ronnie Tober.
Gonnie Baars overleed onverwachts op 52-jarige leeftijd aan een hartstilstand, een paar dagen voordat de initiatiefnemers van de SON een CD wilden aanbieden aan VVD-fractievoorzitter Dijkstal.
Gonnie Baars - 'k Denk nog aan die dag.mp3
Gonnie Baars - Ach, geef me eens 'n keer
Gonnie Baars - Alle Leuke Jongens Willen Vrijen
Gonnie Baars - Chilly Kisses
Gonnie Baars - De Moldau.mp3
Gonnie Baars - Dromen zijn bedrog.mp3
Gonnie Baars - Fijn dat je belde.mp3
Gonnie Baars - Het huisvrouwenorkest.mp3
Gonnie Baars - Hete Sahara
Gonnie Baars - Ik Moet Nog Naar School Toe
Gonnie Baars - Mijn boyfriend heeft een beatle koppie
Gonnie Baars - Mijn hele hart verlangt naar jou.mp3
Gonnie Baars - Morgen is 't zondag.mp3
Gonnie Baars - Net als vroeger
Gonnie Baars - Onvoltooide levenssymphonie.mp3
Gonnie Baars - Rue de l'amour.mp3
Gonnie Baars - Sugar Candy
Gonnie Baars - Ver, heel ver weg.mp3
Gonnie Baars - Vergeten land.mp3
Gonnie Baars - Waarom heb je mij toch zo'n pijn gedaan.mp3
Aaron Neville (New Orleans, 24 januari 1941) is een Amerikaanse soul-, R&B-, gospel- en countryzanger.
In 1960 kwam de eerste single van Neville uit bij Minit Records. Deze single - "Over You" - werd een kleine hit in de Verenigde Staten. Vijf jaar later kwam de wereldhit "Tell It Like It Is" uit. Deze single was door de platenmaatschappij Par-Lo uitgebracht. Deze platenmaatschappij had in korte tijd veel schulden en daardoor kreeg Neville geen cent uitbetaald van "Tell It Like It Is". Neville kreeg in 1989 zijn tweede wereldhit. Dat was de single "Don't Know Much", een duet met Linda Ronstadt. In de tussenliggende jaren maakte Neville platen met zijn broers, was hij zanger bij een paar kleine gospelgroepen en toerde hij in de Verenigde Staten.
In de jaren 90 kwam de cd "Warm My Heart" uit. Deze plaat werd wereldwijd goed ontvangen door het grote publiek. Linda Ronstadt en George Massenburg produceerden de cd. Tijdens deze periode kreeg Neville ook vele Grammy Award-nominaties in de categorieën country & western, pop, R&B en gospel
More on Wikipedia
Aaron Neville - Ain't No Sunshine
Aaron Neville - Ava Maria
Aaron Neville - Bells will be ringing-Arron neville
Aaron Neville - Bird On A Wire
Aaron Neville - Bridge Over Troubled Water
Aaron Neville - Can't Stop The Rain From Falling
Aaron Neville - CHRISTMAS - Merry Xmas Blues
Aaron Neville - Crazy Love
Aaron Neville - Crying In The Chapel
Aaron Neville - Don't Take Away My Heaven
Aaron Neville - Everybody Plays The Fool
Aaron Neville - Forever My Darling
Aaron Neville - over you
Aaron Neville - Tell It Like It Is
Aaron Neville & Linda Ronstadt - I Don't Know Much
Ryan Paris, pseudoniem van Fabio Roscioli, (Rome, 12 maart 1953) is een Italiaans acteur en zanger.
Na zijn middelbare school, ging Paris muziek studeren. Daarna legde hij zich aanvankelijk toe op het acteren. Hij speelde op toneel, maar ook een kleine rol in de film "Once Upon a Time in America".
Niet veel later stapte Paris over naar de muziek. Hij begon een new wave-groep, maar deze ging al snel uit elkaar omdat enkele leden in dienst moesten. Zijn eerste solo-hit Dolce Vita werd een internationale hit en bereikte in veel landen, waaronder in 1983 in Nederland en Vlaanderen de nummer 1-positie, ondanks dat aanvankelijk geen enkele platenmaatschappij het nummer wilde uitbrengen. Hierna scoorde hij nog in enkele Zuid-Europese landen hits. In 1990 werd het nummer Dolce Vita opnieuw een (kleine) hit, ditmaal in de remix van de Nederlandse mixer Ben Liebrand.
Ryan Paris - Around My Dream Medley - How old are you (Italo Megamix)
Ryan Paris - Besoin d'amour
Ryan Paris - Dolce Vita
Ryan Paris - Fall In Love
Ryan Paris - I Wanna Love You Once Again (80's Dance Mix)
Boxcar Willie, geboren als Lecil Travis Martin (1 september 1931 - 12 april 1999) was een Amerikaanse muziek zanger, die zong in het "old-time hobo" muziek stijl, compleet met vuile gezicht, overalls, en een slappe hoed . "Boxcar Willie" was oorspronkelijk een personage in een ballade die hij schreef, maar hij later aangenomen als zijn eigen artiestennaam
Geboren in Sterrett, Texas , Martin lid van de United States Air Force in 1949, en diende als piloot en boordwerktuigkundige voor de B-29 Super Vesting tijdens de Koreaanse Oorlog in de vroege jaren 1950. In Lincoln, Nebraska , Martin was ooit zat op een spoorwegovergang en een collega die erg lijkt op zijn voornaamste boom operator, Willie Wilson, gepasseerd door zittend in een wagon . Hij zei: "Er gaat Willie." Hij trok over en schreef een lied getiteld "Boxcar Willie". Het uiteindelijk vast te zitten en werd Martin's bijnaam. Er is geen verband met het fictieve karakter, met dezelfde naam, zoals opgenomen in het CJCLS commercial die werd uitgezonden ~ 1985.
In 1962, Martin ontmoette zijn toekomstige vrouw, Lloene, in Boise, Idaho . Ze zou later hebben vier kinderen.
Gediagnosticeerd met leukemie in 1996, Martin overleed op 12 april 1999 in Branson, Missouri op de leeftijd van 67. Hij werd vervolgens begraven op Ozarks Memorial Park in Branson
More on Wikipedia
Boxcar Willie - A trucker's prayer.mp3
Boxcar Willie - Ain't No Record.mp3
Boxcar Willie - Atomic Bum.mp3
Boxcar Willie - Blue, Blue Days.mp3
Boxcar Willie - Booze, Broads And Bad Times.mp3
Boxcar Willie - Cattle Call.mp3
Boxcar Willie - Convoy.mp3
Boxcar Willie - Depressin' Recession Blues.mp3
Boxcar Willie - Everytime Your Love Touched Me.mp3
Boxcar Willie - Freightline fever.mp3
Boxcar Willie - Girl on the billboard.mp3
Boxcar Willie - Give me 40 acres.mp3
Boxcar Willie - Hee Haw Honey.mp3
Boxcar Willie - How fast them trucks could go.mp3
Boxcar Willie - I Was Kind Of In The Neighborhood.mp3
Boxcar Willie - I'm Mad.mp3
Boxcar Willie - I'm So Lonesome I Could Cry.mp3
Boxcar Willie - Living It Up In Washington D.C..mp3
Boxcar Willie - Lost Highway.mp3
Boxcar Willie - Mansion On The Hill.mp3
Boxcar Willie - Phantom 309.mp3
Boxcar Willie - Rebel Soldier.mp3
Boxcar Willie - S.U.C.K.E.R..mp3
Boxcar Willie - Sioux City Sue.mp3
Boxcar Willie - Six days on the road.mp3
Boxcar Willie - Steamline Cannonball.mp3
Boxcar Willie - Teddy bear.mp3
Boxcar Willie - Tennessee Rain.mp3
Boxcar Willie - The Old Iron Trail.mp3
Boxcar Willie - Tomorrow The Sun's Gonna Shine.mp3
Boxcar Willie - Truck drivin' man.mp3
Boxcar Willie - Truck driving son of a gun.mp3
Boxcar Willie - Waltz Across Texas.mp3
Boxcar Willie - We Made Memories.mp3
Boxcar Willie - White line fever.mp3
Boxcar Willie - Your Tip's On The Table, Mable.mp3
De Piraten is het amusementsduo Jan Boezeroen (pseudoniem van Johnny Goverde) en Cock van der Palm. Ze scoren begin jaren zeventig hits met de singles Aloha, Mijn Bruine Madonna en Heimwee Naar Marokko.
Naast solo-artiest maakte Jan Boezeroen in de jaren 70 en 80 ook nog deel uit van het duo "De Piraten" samen met Cock van der Palm (Cock van der Palm werd in 1976 vervangen door Frans Vullings)
Piraten - A ben je ver van mij.mp3
Piraten - Aan de muur van 't oude kerkhof.mp3
Piraten - Aloha m'n bruid Madonna.mp3
Piraten - Auf wiedersehn.mp3
Piraten - Bloemenwals.mp3
Piraten - Cowboy Johnny.mp3
Piraten - Dans Anouschka dans.mp3
Piraten - De binnenschipper.mp3
Piraten - De kroeg baas is dronken.mp3
Piraten - De sterren van Monte Video.mp3
Piraten - De woelige zee.mp3
Piraten - De zee is mijn bestaan.mp3
Piraten - De zwarte boekanier.mp3
Piraten - Een piraat mag niet huilen.mp3
Piraten - Heimwee naar Marokko.mp3
Piraten - Ik pluk voor jou de sterren van de hemel.mp3
Hendrika Elisabeth Jansen (Amsterdam, 8 oktober 1924) is een Nederlands zangeres. Ze is bekend onder de artiestennaam Zwarte Riek en heeft als bijnaam de Jordaanprinses.
Rika Jansen, haar roepnaam, werd in de buurt van de Jordaan geboren als dochter van een vishandelaar. Ze is de jongere zus van Maria Jansen, die als Maria Zamora grote hits scoorde met Mama el baión en Sucu sucu. Als jong meisje viel Rika in de Geldersekade en hield daar tyfus en de ziekte van Weil aan over. In het ziekenhuis verloor ze haar haren, maar later groeiden die weer aan. Vanwege de kleur ervan kreeg ze de bijnaam Zwarte Riek.
In de oorlog trouwde Rika met een jeugdvriend en uit dat huwelijk werd dochter Riekie geboren. Later woonde ze samen met zanger en tekstdichter Kees Manders, de oudere broer van Tom Manders. Kees had een eigen revue, waar Rika vanaf 1952 met Greetje Boltini als acrobate optrad. Daar hebben Rika en Kees elkaar ontmoet. Later ging Rika ook zingen in de revues van haar broer. Dat deed ze onder meer onder de artiestennaam Fanny Black.
Toen in 1955 dankzij onder andere Johnny Jordaan en Tante Leen het Jordaanlied in heel Nederland en zelfs in Vlaanderen populair werd schakelde Rika ook over op dit repertoire. Ze nam haar oude bijnaam Zwarte Riek aan als artiestennaam en in 1956 brak ze door met haar hit M'n wieggie was een stijfselkissie, dat in Nederland de tweede plaats van de hitparade haalde. In Vlaanderen scoorde ze een klein hitje met de B-kant: Sansee de platte boender. Daar was dat haar enige hit, maar in Nederland wist ze nog de hitlijst te halen met Kersepit en Alle apies (in de Artis lijken op me Ome Hein). Daarmee sloot ze ook in Nederland haar hitparadesucces af.
Vanaf 1959 ging Rika Jansen door onder haar eigen naam. Ze trad op met one-woman-shows in binnen- en buitenland. In 1964 zong ze de klassieker Amsterdam huilt (waar het eens heeft gelachen), geschreven door haar partner Kees Manders. In tegenstelling tot haar vrolijkere 'Zwarte Riek'-repertoire is dit een melancholisch nummer dat over de Weesperstraat en de Jodenhoek gaat. Hoewel het nummer geen hitparadesucces kende, was het wellicht na M'n wieggie was een stijfselkissie haar bekendste lied. Later dat jaar reisde ze voor een optreden naar New York en nog later naar Aruba en Curaçao.
In 1974 gingen Kees en Rika uit elkaar en ging ze in Spanje wonen. Op 21 maart 1979 overleed op 65-jarige leeftijd haar ex-vriend Kees Manders en in 1991 overleed haar dochter Riekie. Tegenwoordig woont Rika in Zandvoort.
Rika Jansen - 't Bankje.mp3
Rika Jansen - Amsterdam.mp3
Rika Jansen - Borretje Pap.mp3
Rika Jansen - Buurtcafé.mp3
Rika Jansen - Chanson Des Wallen.mp3
Rika Jansen - Drama In De Nacht.mp3
Rika Jansen - Duizenden Danken.mp3
Rika Jansen - Ik Weet Waar Abraham De Mosterd Haalt.mp3
Fancy - , artiestennaam van Manfred Alois Segieth (München) is een Duitse zanger. Zijn muziek valt binnen het genre Italodisco. Zijn grootste bekendheid genoot hij in de jaren 80. Hij brak in 1984 door met het nummer Slice Me Nice.
Toen Modern Talking, waarvan de muziek in hetzelfde genre valt, in 1998 haar comeback beleefde, werd ook Fancy weer gevraagd om op te treden.
De groep werd in januari 1981 opgericht door de zussen Vicki en Debbi Peterson, wat later kwamen Susanna Hoffs en Annette Zilinskas erbij. Oorspronkelijk opereerden ze onder de naam The Colors, later dat jaar werd dit The Bangs, om uiteindelijk in 1982 The Bangles te worden. De naam werd bedacht door geluidstechnicus Erik Visser die toen het geluid voor hen deed in de Lhasa Club in Hollywood. In dat jaar werd ook Zilinskas vervangen door Michael Steele, ooit nog bassiste bij The Runaways.
In 1984 verscheen het eerste album All Over The Place, met een eerste bescheiden hitje Going Down To Liverpool. Het tweede album Different Light is echter de doorbraak. De single Manic Monday, die gecomponeerd werd door Prince onder de schuilnaam Christopher, was een wereldhit. Met de single Walk Like an Egyptian deden ze dat succes nog een keer over, ook dat nummer stond wereldwijd op nummer 1. The Bangles waren tevens de eerste meidengroep waarvan de leden zelf hun instrumenten bespeelden, die in Nederland een nummer 1 haalde.
Stevie Wonder - (Saginaw (Michigan), 13 mei 1950), geboren als Steveland Judkins of Steveland Morris,[4] is een Amerikaans zanger, componist en multi-instrumentalist. Op twaalfjarige leeftijd werd deze blinde rhythm-and-blues-, soul-, pop- en funkartiest door Motown geïntroduceerd als de nieuwe Ray Charles. In het begin werd zijn carrière vrijwel geheel door de platenbazen bepaald, maar in de jaren zeventig verwierf hij met een nieuw platencontract artistieke vrijheid en nam hij een aantal muziekalbums op dat door zowel het publiek als recensenten gunstig werd ontvangen. Hij oogstte succes met onder meer "Higher Ground" en "I Just Called to Say I Love You". Hij heeft meer dan honderd miljoen platen verkocht, won vijfentwintig Grammy Awards en werd in 1989 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame
more on wikipedia
Stevie Wonder - Another Star
Stevie Wonder - Boogie On Reggae Woman
Stevie Wonder - Do I Do
Stevie Wonder - Don't You Worry 'bout A Thing
Stevie Wonder - Ebony & Ivory.mp3
Stevie Wonder - For Once In My Life.mp3
Stevie Wonder - For Your Love.mp3
Stevie Wonder - Happy Birthday.mp3
Stevie Wonder - Heaven Help Us All
Stevie Wonder - He's Misstra Know It All.mp3
Stevie Wonder - Higher Ground
Stevie Wonder - I Aint Gonna Stand For It
Stevie Wonder - I Just Called To Say I Love You.mp3 1827
Eldra Patrick "El" DeBarge (born June 4, 1961) is an American R&B/pop singer-songwriter, best known as the lead singer of the R&B/soul music family group DeBarge throughout the early to mid-1980s. As a solo artist, he is best known for the hits "Who's Johnny" and "Love Always" and for his collaborations with Tone Loc, Quincy Jones, Fourplay and DJ Quik. DeBarge is a three-time Grammy nominee
More on Wikipedia
El DeBarge - A Dream
El DeBarge - All This Love
El DeBarge - Baby,won't cha come quick 1828 El DeBarge - I Call Your Name
El Debarge - I like it
El DeBarge - Joyful mp3
El DeBarge - just for you to be there
El DeBarge - Lay With You mp3
El DeBarge - Love Me In A Special Way
El DeBarge - Rhythm of the Night
El DeBarge - Second Chance
El DeBarge - The_Conga_Room
El DeBarge - Time Will Reveal
El DeBarge - Who's Holding Donna Now mp3
El DeBarge - Who's Johnny
El DeBarge - You Wear It Well 1828
El DeBarge & Art Porter - A Twist Of Jobim - Dindi
El DeBarge & Babyface - Where Is My Love
El DeBarge & Switch - I Wanna Be Closer
El DeBarge & Switch - There Will Never Be
El DeBarge -Feat. 50 Cent - Switch Up The Format mp3
Gustaaf Stephanus Modestus (Guus) Meeuwis (Mariahout, 23 maart 1972) is een Nederlands zanger.
Guus Meeuwis werd geboren in het plaatselijke klooster van Mariahout, een dorpje in de huidige gemeente Laarbeek, waar zijn ouders tijdelijk woonden. Meeuwis ging naar het Stella Maris College, en studeerde vervolgens rechten in Tilburg. Op het Stella Maris College werd al snel duidelijk dat Meeuwis artistiek en muzikaal begaafd was. Na een romantisch weekend in Brugge met zijn vriendin Valérie schreef hij het nummer Het Is Een Nacht. Met een groep vrienden won Meeuwis in 1994 met dit nummer het eerste AHC-Studentensongfestival op de ALSV Quintus in Leiden. De groep kreeg vervolgens een platencontract aangeboden door talentscout Willem van Schijndel.[1] Zo ontstond de groep Guus Meeuwis & Vagant (vernoemd naar het lievelingscafé van Meeuwis en zijn "studentenvrienden"). Deze begeleidingsgroep bestond oorspronkelijk uit Marc Meeuwis, Jan Willem Rozenboom, Hugo van Bilsen, Robin van Beek en Dirk Oerlemans. In 2001 is de band Vagant opgehouden te bestaan en richtte Meeuwis zich op een solocarrière
Guus Meeuwis - 't Dondert en 't bliksemt.mp3
Guus Meeuwis - Bondgenoot
Guus Meeuwis - Geef mij je angst
Guus Meeuwis - Genoten
Guus Meeuwis - Het is een nacht
Guus Meeuwis - Ik wil met je lachen
Guus Meeuwis - Jouw hand.mp3
Guus Meeuwis - Juffrouw Toos.mp3
Guus Meeuwis - Kedeng Kedeng.mp3
Guus Meeuwis - Langzamerhand.mp3
Guus Meeuwis - Leve het Leven.mp3
Guus Meeuwis - Liefde is een werkwoord.mp3
Guus Meeuwis - Mag ik dansen.mp3
Guus Meeuwis - Manuela.mp3
Guus Meeuwis - Meters bier.mp3
Guus Meeuwis - Mooi.mp3
Guus Meeuwis - Nederland.mp3
Guus Meeuwis - Neem je steeds mijn hart weer mee.mp3
Guus Meeuwis - Neem mijn hand.mp3
Guus Meeuwis - Niemand.mp3
Guus Meeuwis - Op straat.mp3
Guus Meeuwis - Passionele nachten.mp3
Guus Meeuwis - Proosten.mp3
Guus Meeuwis - Samen apart.mp3
Guus Meeuwis - Schilderij.mp3
Guus Meeuwis - Sprookje.mp3
Guus Meeuwis - Stoephoer.mp3
Guus Meeuwis - Te lang.mp3
Guus Meeuwis - Terug naar toen.mp3
Guus Meeuwis - Thuis.mp3
Guus Meeuwis - Tijdloos.mp3
Guus Meeuwis - Toen ik je zag.mp3
Guus Meeuwis - Toen jij nog bij me was.mp3
Guus Meeuwis - Tranen Gelachen.mp3
Guus Meeuwis - Tranen van verdriet.mp3
Guus Meeuwis - Vannacht.mp3
Guus Meeuwis - Verbazing.mp3
Guus Meeuwis - Verliefd is veel leuker.mp3
Guus Meeuwis - Verliefd zijn.mp3
Guus Meeuwis - Vertrouwen.mp3
Guus Meeuwis - Vijftien miljoen mensen.mp3
Guus Meeuwis - Voor haar.mp3
Guus Meeuwis - Waar moet ie in.mp3
Guus Meeuwis - Wees maar niet bang.mp3
Guus Meeuwis - Wensen.mp3
Guus Meeuwis - Zal ik er zijn.mp3
Guus Meeuwis - Zij is alles.mp3
Guus Meeuwis - Zo ver weg.mp3
Guus meeuwis - mama's jasje - Schouder om op te huilen
1. She Flies on Strange Wings, Part I 2. I Can't Get a Hold on Her 3. Murdock 9-6182 4. This Is the Time of the Year 5. Landing 6. Another 45 Miles 7. Buddy Joe 8. Holy Holy Life 9. Where Will I Be 10. Jessica 11. In My House 12. Please Go
Bobby Lee Trammell - (January 31, 1934 February 20, 2008) was an American rockabilly singer and politician.
Trammell was born in Jonesboro, Arkansas to Wiley and Mae Trammell, who were cotton farmers.[1] Wiley played fiddle and Mae was an organist at a local church; in addition to these influences, Trammell also listened to the Grand Ole Opry and attended services at the local Pentecostal church, where gospel music was sung.
As a high schooler, Trammell played country music, and when Carl Perkins and Johnny Cash toured in Trammell's area in the middle of the 1950s, Perkins invited him to sing a song and told him to talk to Sam Phillips, owner of Sun Records.[1] The meeting came to nothing, but Trammell moved to Long Beach, California soon after in hopes of landing a recording contract. While in California, he took a job in a Ford manufacturing plant.[1] He saw Bobby Bare play at a carnival and convinced Bare to let him come on stage for a few songs. Lefty Frizzell, who was in attendance at the fair, asked him to open for a show at the Jubilee Ballroom, a venue in Baldwin Park, California.[1] Trammell soon was performing there regularly, and won a reputation for Elvis Presley-like spastic gyrations and wildness on stage that occasionally caused controversy.[2]
Manager/record label owner Fabor Robison signed Trammell to a contract, and he released his first single, containing the self-penned tunes "Shirley Lee" and "I Sure Do Love You, Baby". The recordings included session musicians James Burton on guitar and James Kirkland on bass. The single sold well and was picked up for national distribution by AB-/Paramount. The song never hit the national charts, but may have sold as many as 250,000 copies.[1] Ricky Nelson covered "Shirley Lee" soon after.
More on Wikipedia
Bobby Lee Trammell - A Little Bit Of Soap.mp3
Bobby Lee Trammell - Arkansas Stomp.mp3
Bobby Lee Trammell - Arkansas Twist.mp3
Bobby Lee Trammell - Been A Walking.mp3
Bobby Lee Trammell - Betty Jean.mp3
Bobby Lee Trammell - Carolyn.mp3
Bobby Lee Trammell - Chantilly Lace.mp3
Bobby Lee Trammell - Come On Baby.mp3
Bobby Lee Trammell - Don`t You Know I Love You.mp3
De Chantays - zijn een Amerikaanse surf rock band uit de vroege jaren 1960, bekend van de hit instrumentale , " Pipeline "(1963). Hun muziek gecombineerd elektronische keyboards en surf gitaar , waardoor een unieke spookachtige geluid.
De Chantays werden gevormd in 1961 toen vijf middelbare school vrienden besloten om een eigen band te beginnen. Bob Spickard, Brian Carman (mede-schrijvers van "Pipeline"), Bob Welch, Warren Waters en Rob Marshall waren alle studenten van Santa Ana High School in Californië , toen een lokale groep The Rhythm Rockers genoemd inspireerde de vijf tot de Chantays te vormen.
In december 1962, de groep opgenomen en uitgebracht "Pipeline", die uiteindelijk op nummer 4 piekte op de Billboard Hot 100 mei 1963. De track ook een piek in de Britse Singles Chart in 1963 op nummer 16. De Chantays hun eerste album in 1963, ook het recht Pipeline, die "Blunderbus" en "El Conquistador" opgenomen. De follow-up album was twee kanten van het Chantays in 1964.
De Chantays toerde Japan en de VS de toetreding tot de Righteous Brothers en Roy Orbison een paar keer, en ze waren de enige rock and roll band uit te voeren op de Lawrence Welk Show
Dick Brave & The Backbeats Rock 'N' Roll Therapy
Met Rock N Roll Therapy neemt de Duitse popzanger Sasha, bekend van de grote hit If You Believe, zijn rockabilly-alter ego Dick Brave weer aan.
Net als het vorige album Dick This!, dat hij een klein decennium geleden uitbracht, bestaat het grotendeels uit bewerkingen van hits uit alle windstreken. Gezien het enorme succes dat de voorganger uit 2003 in zijn thuisland heeft geoogst, hoeft het niet te verbazen dat de vocalist met een nieuwe schijf op de proppen komt.
Wel kun je jezelf afvragen waarom hij daar zo lang mee heeft gewacht. Het antwoord is wellicht dat dit echt bedoeld is als een plezierproject van de Duitser, welke ongetwijfeld lol heeft aan het verzinnen van vreemde verhalen over zijn alter ego en daar de altijd om bizarre anekdotes verlegen zittende media graag bij inschakelt.
Dat plezier hoor je ook terug op deze plaat, dat naast enkele originele stukken (Tonight (I Aint Rock), Look At You, This Girl Is Trouble) bestaat uit een dik dozijn covers, niet alleen van Chuck Berry en Elvis Presley, maar ook van bijvoorbeeld Depeche Mode en Queens Of The Stone Age.
Dick Brave & The Backbeats Always On My Mind
Dick Brave & The Backbeats American Idiot
Dick Brave & The Backbeats Come On
Dick Brave & The Backbeats Else Somebody
Dick Brave & The Backbeats I'll Be Satisfied
Dick Brave & The Backbeats It's Up To You
Dick Brave & The Backbeats Just Cann't Get Enough
Dick Brave & The Backbeats Just The Way You Are
Dick Brave & The Backbeats Look At You
Dick Brave & The Backbeats Lover Doll
Dick Brave & The Backbeats No One Knows
Dick Brave & The Backbeats Rock Therapy
Dick Brave & The Backbeats Rolling In The Deep
Dick Brave & The Backbeats Sitting, Waiting, Wishing
Dick Brave & The Backbeats This Girl Is Trouble
Dick Brave & The Backbeats Tonight ( I Ain't Rock)
Dick Brave & The Backbeats Who Will The Next Fool Be
Deze geboren en getogen Londenaar kwam als Brits soldaat naar Duitsland, waar hij als nieuwslezer bij de Britse radio (BFN) in het naoorlogse Duitsland aan de slag ging. In '52 was hij bij de NWDR al de populairste diskjockey van Duitsland.
Howland - zoon van een redacteur van de BBC - groeide op in het zuiden van Engeland op en leerde het vak van de bijenteelt . Na de Tweede Wereldoorlog, werd Howland geboren op 12 Maart 1948 medewerker van het radiostation van het Britse leger BFN (British Forces Network, vandaag BFBS ). Maar in 1948 werd hij bekroond met de positie van de voornaamste woordvoerder en hoofd van de muziekafdeling bij BFN. In de nieuwe Soldatensender had alle luidsprekers zijn veelzijdig, zodat Howland was om te worden gehoord in een sprekende rol de serie Adventures of Robin Hood. Full-time, hij gastheer van de bepaalde leveringen Family Favourites and Breakfast Club.
In de 60-tiger jaren werd hij met een zwaar Engels accent in Duitsland een bekend schlagerzanger met nummers als « Fraulein » (1958), « Susie Darling » (1959), « Das hab' ich in Paris gelernt » (1959) en « Hämmerchen Polka » (1961). Geen ervan was een hit in onze Lage Landen bij de zee, maar toch, zijn ze ons bijgebleven.
In de jaren '90 presenteerde hij op de Duitse televisie ook een soort « Préhistorie », waarin hij terugblikte op de Duitse schlager in de jaren '50, '60, '70. Hij woont in Rösrath bij Keulen.
1970 Howland verliet Duitsland opnieuw rond zijn hotel op Mallorca te maken over waar hij was ook de oprichting van het eerste Duitstalige betrokken radiostation. In 1975 keerde hij terug naar Duitsland, waar hij gehost weer radio-en televisie-uitzendingen.
Vandaag Chris Howland woont in Hope Valley in Keulen en komt van tijd tot tijd op in de muziek-programma's met zijn oude succes platen. Hij maakte ook verschijningen op talkshows. Op dit moment (2013) dat hij gastheer is van de radiozender WDR 4 elke dinsdagavond muziek van zijn capriolen zien met records
Chris Howland - Blonder Stern ( C 21 095 ) 1959.mp3
Chris Howland - Cleopatra ( C 22 086 ) 1962.mp3
Chris Howland - Das hab' ich in Paris gelernt ( C 21 095 ) 1959.mp3
Chris Howland - Die Mutter ist immer dabei ( C 21 631 ) 1960.mp3
Chris Howland - Fräulein ( C 20 387 ) 1958.mp3
Chris Howland - Hämmerchen Polka ( C 21 965 ) 1961.mp3
Chris Howland - Hundert schöne Frau'n ( C 21 817 ) 1961.mp3
Chris Howland - Ja, ja wunderbar ( C 21 018 ) 1959.mp3
Chris Howland - Kleines Mädchen aus Berlin ( C 21 364 ) 1960.mp3
Chris Howland - Mama ( C 20 387 ) 1958.mp3
Chris Howland - Patricia ( C 21 190 ) 1959.mp3
Chris Howland - Susie Darlin' ( englisch ) ( C 21 017 ) 1959.mp3
Chris Howland - The Rain Falls On Ev'rybody ( englisch ) ( C 21 017 ) 1959.mp3
Chris Howland - Venus ( C 21 190 ) 1959.mp3
Chris Howland - Verboten ( C 21 018 ) 1959.mp3
Chris Howland - Yes, Okay, Allright ( C 21 260 ) 1959.mp3
Barbara Maria Karel Deckx (Turnhout, 22 januari 1974) is een Belgisch zangeres.
Haar vader is zanger , die vooral in de jaren zestig en zeventig in België een populaire zanger was. Zanger Juul Kabas is Barbara's oom.
Dex begint in 1991 een muzikale carrière als ze in het radioprogramma de Kempenshow optreedt. Daar brengt ze covers van liedjes van Ann Christy en Axelle Red. In 1992 neemt ze als studente haar eerste single Een land op.
In 1993 wordt ze geselecteerd om met het liedje Iemand als jij België te vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival. Op het festival in Millstreet, Ierland eindigt ze echter met drie punten als allerlaatste. Debet hieraan is volgens velen het door Dex zelf vervaardigde jurkje. Hiermee wordt ze nog steeds geplaagd, vanwege de Barbara Dex Award. Dit is een prijs die jaarlijks wordt toegekend door de website House of Eurovision aan de slechtst geklede artiest op het festival.
Toch is Dex in haar eigen land gelanceerd. Een eerste full-cd Iemand wordt opgenomen en verkoopt vrij goed. Daarop staat ook een Engelse versie van Iemand als jij. Enkele andere liedjes zijn Nederlandse vertalingen van bekende buitenlandse hits. Vanaf 1995 begint ze definitief in het Engels te zingen. De tweede cd van Dex, Tender touch, verschijnt in 1996. Daarop stonden liedjes als Sweet Summernights en het duet met Paul Michiels, Leaving this town. In 1997 mag ze de titelsong van de populaire VRT-serie Windkracht 10 inzingen. De goed verkopende soundtrack is er de oorzaak van dat vele optredens samen met de crew van Windkracht 10 volgen. Begin 1998 verschijnt uiteindelijk de derde Engelstalige cd van Dex, Strong.
Ondertussen trouwt Dex op 18 november 2000 en krijgt in begin augustus 2001 een zoon, eind 2004 volgt er een tweede zoon. Even later staat ze weer in de schijnwerpers met haar album Timeless. In december dat jaar zingt zij ook mee op Elke dag een feest, een single van Artiesten Zonder Grenzen. In 2004 neemt zij opnieuw deel aan de Belgische preselectie voor het Eurovisiesongfestival 2004. Haar kapsel valt op door een opmerkelijke re-styling. Zij zingt haar nummer samen met zanger/componist Alides Hidding. Het liedje 'One life' eindigt derde achter Xandee en Natalia Druyts.
In 2006 neemt ze nogmaals deel aan de preselectie. Haar liedje Crazy wint de tweede voorronde. In de halve finale wordt ze tweede dankzij de steun van het publiek. Maar in de finale speelt ze echter geen rol van betekenis meer. De single komt wel binnen in de top 10 van de Vlaamse Ultratop 50 en is hiermee haar grootste hit sinds Iemand als jij. Samen met Bart Herman zingt zij het Gordellied van De Gordel, editie 2008 met als titel Onderweg met jou.
In 2009 wordt ze samen met haar vader Marc Dex en nonkel Juul Kabas (de familie Dex) opgenomen in de Radio 2 Eregalerij voor een leven vol muziek. Op 17 augustus 2012 kreeg ze de prijs voor de beste vrouwelijke artiest op Radio 2 Zomerhit.
Barbara Dex - Before
Barbara Dex - Crazy
Barbara Dex - Daarom.mp3
Barbara Dex - Deuren.mp3
Barbara Dex - Een land.mp3
Barbara Dex - Een plaats in je hart.mp3
Barbara Dex - Iemand als jij (Eurovision 1993).mp3
De Mens is een Belgische rockgroep uit Vlaams-Brabant, die vooral Nederlandstalige nummers brengt. De groep bestaat uit 3 leden: Frank Vander linden (zang en gitaar) Michel De Coster (bas) Dirk Jans (drum en zang)
De Mens ontstond in 1992 toen ze hun debuutsingle Dit is mijn huis uitbrachten. Meteen daarna brachten ze de cd De Mens uit, met liedjes als 'Irene' en 'Jeroen Brouwers (schrijft een boek)'. Deze cd had succes, net als de volgende, Ik wil meer met onder meer 'Lachen en mooi zijn', 'Zij zit daar en ik zit hier'.
Het derde album kwam er aan in 1998, Sex verandert alles. In 2001 kwam Liefde uit met de bekende single 'Ergens onderweg'. Twee jaar nadien volgde Blond met de single 'Kamer in Amsterdam'. In 2004 was er het album Akoestisch. Het werd een album met eigenzinnige unplugged-versies van onder meer 'Irene' en 'Dit is mijn huis', maar ook enkele nieuwe liedjes als 'De dingen' en 'Been'.
In 2005 bracht De Mens een nieuwe cd uit onder de naam In het gras, met daarop nummers zoals 'Zonder verlangen', 'Popkwiskampioen' en 'Dampende lijven'. Ook deze laatste cd werd goed ontvangen door zowel pers als fans. In hetzelfde jaar krijgt De Mens zijn eerste notatie in De Tijdloze 100 met Irene, op plaats 88. De plaat is goed voor een tournee langs verschillende zalen en festivals gedurende 2005 en 2006.
Met In Bed Met De Mens brengt De Mens in de eerste helft van 2007 een hele hoop van hun nummers in een ander kleedje: rustiger, andere (soms verrassende) arrangementen zoals reggae, en een heus rad waarmee het publiek zelf nummers kan kiezen. Dat ze aan een nieuwe cd werken wordt duidelijk door twee nieuwe nummers die in de setlist sluipen.
In 2007 bestond De Mens 15 jaar en brachten ze het album Onder de duinen uit. In 2009 bracht Frank Vander linden zijn eerste soloalbum uit.
Op 19 april 2010 is het nieuwe album "Is dit mijn hart?" uitgekomen. Het eerste nummer van het album "Hier komt mijn schip" is reeds in maart uitgebracht als single. De Mens heeft op 21 april een clubtoer aangesneden in AB-club Brussel. In die clubtoer zullen ze ook concerten geven in onder andere Gent, Diksmuide en Antwerpen
De Mens - Bijna.mp3
De Mens - Billy Heb Je Mij Gehoord.mp3
De Mens - Dageradeloosheid.mp3
De Mens - Dampende Lijven.mp3
De Mens - Denk Je Nog Aan Mij.mp3
De Mens - Dit Is Mijn Huis.mp3
De Mens - Dolfijn.mp3
De Mens - Een Kwestie Van Techniek.mp3
De Mens - Einde Van De Eeuw.mp3
De Mens - Ellendegem.mp3
De Mens - En In Gent.mp3
De Mens - Er Is Geen Mens Die Ons Begrijpt.mp3
De Mens - Ergens Onderweg.mp3
De Mens - Gigipekke.mp3
De Mens - Heimweeman.mp3
De Mens - Het Moet Gebeuren.mp3
De Mens - Ik Wil Een Vrouw Zijn.mp3
De Mens - Irene (Akoestisch).mp3
De Mens - Irene.mp3
De Mens - Jeroen Brouwers Schrijft Een Boek (Akoestisch).mp3
De Mens - Kamer In Amsterdam.mp3
De Mens - Kim Is Dood.mp3
De Mens - Lachen En Mooi Zijn.mp3
De Mens - Luide Muziek In Kleine Auto's.mp3
De Mens - Lukt Het Met Hem.mp3
De Mens - Maak Je Geen Zorgen Over Mijn Zorgen.mp3