De muzieksite voor de echte muziekliefhebber----------HOE MEER REAKTIES HOE MEER DE SITE WORD UITGEBREID----ALLE liedjes zijn als MP3 verkrijgbaar op aanvraag
VOOR MEER INFO MAIL ME
09-03-2010
Heidi Brühl
Heidi Brühl
Heidi Brühl (Gräfelfing, 30 januari 1942 - Starnberg, 8 juni 1991) was een Duitse schlagerzangeres en actrice.
Brühl volgde op 5-jarige leeftijd al dansles. Haar talent werd ontdekt en in 1954 speelde ze een rol in haar eerste film. Ze zou midden jaren '50 in heel Duitsland bekend worden met de Immenhof-films. Op 16-jarige leeftijd besloot ze toch te gaan studeren, ze volgde zang, dans, toneel, Engels en Frans.
In 1959 vormde ze samen met Corina Corten het duo Dolly Sisters en haalden met hun eerste lied de 5de plaats in de hitparade. Tot 1967 volgden nog 12 successen, haar grootste hit was Wir wollen niemals auseinandergehn, met dit lied probeerde ze in 1960 naar het Eurovisiesongfestival te gaan, maar in de preselectie moest ze Wyn Hoop voor laten gaan. Drie jaar later mocht ze wel naar het songfestival met het liedje Marcel en haalde daar de 9de plaats.
Kort voor ze 21 werd stierf Heidi's vader die tot dantoe haar manager was, hij liet haar een grote schuldenberg na. In 1964 verhuisde ze van München naar Rome voor haar filmcarrière, daar leerde ze ook haar echtgenoot, de Amerikaanse acteur Brett Halsey kennen. Samen kregen ze twee kinderen, Clayton Alexander Siegfried en Nicole.
Ze ging in de jaren '70 ook naar Amerika waar ze een rol speelde in de populaire serie Columbo. In 1976 scheidde ze van Halsey en keerde terug naar Duitsland. Ze overleed in 1991 op 49-jarige leeftijd aan borstkanker.
Heidi Brühl - Bitte spiel nicht mit mir 1962.mp3 Heidi Brühl - Caballero, Caballero 1961.mp3 Heidi Brühl - Chico-Chico Charlie 1959.mp3 Heidi Brühl - Das grosse Spiel 1963.mp3 Heidi Brühl - Das kann doch nie zu Ende geh'n 1961.mp3 Heidi Brühl - Das kann morgen vorbei sein 1961.mp3 Heidi Brühl - Die Hochzeits-Melodie 1961.mp3 Heidi Brühl - Geh nicht fort 1963.mp3 Heidi Brühl - Geh nicht vorbei 1959.mp3 Heidi Brühl - Hundert Kavaliere 1962.mp3 Heidi Brühl - Hundert Mann und ein Befehl Heidi Brühl - i look at you Heidi Brühl - Ich bin so, oder so 1960.mp3 Heidi Brühl - Ich liebe den Mondschein 1959.mp3 Heidi Brühl - Immer wenn du bei mir bist 1959.mp3 Heidi Brühl - Immer will ich dir gehören 1960.mp3 Heidi Brühl - Johnny, komm zurück 1959.mp3 Heidi Brühl - Komm, ich lade dich ein 1959.mp3 Heidi Brühl - Luna Lunalu, lieber Mond 1959.mp3 Heidi Brühl - Marcel 1963.mp3 Heidi Brühl - Mister Love 1959.mp3 Heidi Brühl - My child 1623 Heidi Brühl - Okay Monsieur 1963.mp3 Heidi Brühl - Rot wie der Mohn 1962.mp3 Heidi Brühl - Sag' mir leis' Je t'aime 1959.mp3 Heidi Brühl - Sechs Nächte lang 1959.mp3 Heidi Brühl - Sieh mal an 1962.mp3 Heidi Brühl - Tag für Tag bekomme ich drei Rosen 1962.mp3 Heidi Brühl - Was der Wind erzählt 1963.mp3 Heidi Brühl - Wer weiss, wer weiss 1962.mp3 Heidi Brühl - Wir werden uns finden 1959.mp3 Heidi Brühl - Wir wollen niemals auseinandergeh'n 1960.mp3 Heidi Brühl - You Are A Part Of My Heart 1623
Redbone is een Amerikaanse popgroep uit de jaren zeventig. De naam betekent halfbloed en verwijst naar de (deels) Indiaanse afkomst van de groepsleden.
De groep werd in 1968 in Los Angeles opgericht door de broers Pat Vegas (basgitaar en zang) en Lolly Vegas (gitaar en zang), twee "Native Americans" die geboren waren als de Mexicaans-Amerikaanse gebroeders Vasquez en een Yaqui afkomst claimden. Groepslid Tony Bellamy (gitaar, piano en zang; eigenlijke naam: Tony Avrilla) was van deels Indiaanse afkomst, en drummer Peter "Last Walking Bear" DePoe was een Cheyenne indiaan. Redbone maakte commerciële popmuziek met latin en cajun invloeden. De nummers werden geschreven door de gebroeders Vegas die vanaf het begin van de jaren zestig ervaring hadden opgedaan als sessiemuzikanten en liedjesschrijvers, en in 1964 voor een ABC-televisieserie hadden gewerkt.
Redbone tekende in 1970 een contract met het Epic-label en werd dat jaar bekend door de single Maggie. Andere hits waren: The Witch Queen Of New Orleans (1971), We Were All Wounded At Wounded Knee (1973; geschreven naar aanleiding van de bezetting van Wounded Knee) en Come and Get Your Love (1974).
De groep is nog steeds actief, met Pat Vegas als enige originele groepslid. Pete DePoe werd in 1973 vervangen door Butch Rillera; die de groep in 1975 verliet. Lolly Vegas verliet de groep in 1995 na een beroerte (en is overleden op 4 maart 2010, op 70-jarige leeftijd); iets later verliet ook Tony Bellamy de groep.
Jack de Nijs (Tjimahi, 18 juli 1941 - Roosendaal, 26 mei 1997) was een Nederlandse zanger, componist, arrangeur, tekstdichter en producer van lichte muziek die voor nationale en internationale artiesten werkte.
Als zanger is hij bekend geworden onder het pseudoniem Jack Jersey.
Jack werd geboren te Tjimahi bij Bandung (Nederlands-Indië) als zoon van een militair bij het KNIL, die getrouwd was met Carolien Ferron. Jack heeft 2 oudere broers en één zusje. Als kind speelde hij al mee met een plaatselijk orkestje met zijn gekregen Ukulelebanjo.
In 1951 repatrieerde het gezin De Nijs naar Nederland waar het een jaar in het Ambonezenkamp te Wouw woonde en zich in 1952 te Roosendaal vestigde. Jack volgde de HBS en richtte The Dixy Stampers op, een dixielandorkestje. Na de HBS wilde hij de muziek in, maar zijn vader was tegen. Zo kwam Jack in 1959 op de Hogere Hotelschool in Maastricht terecht en twee jaar later ontmoette hij voor het eerst Elly van Biljouw. Het was liefde op het eerste gezicht.
In Maastricht begon Jack een kwartet onder de naam The Four Sweeters. De groep werd ontdekt door een grammofoonplatenhandeaar in Maastricht, die de groep vier nummers van Jack de Nijs liet opnemen. Succes bleef echter uit. Terug in Roosendaal begon Jack de Nijs met Cor van Leest het op de Everly Brothers geïnspireerde duo Jack & Woody. Weer werden vier nummers opgenomen, en weer bleef succes uit. Vervolgens formeerde hij Jack Dens & The Shallows. In 1963 ging de band in gewijzigde bezetting verder als The Firestrings en in 1964 als The Flames.
Jack vervult inmiddels zijn militaire dienstplicht en werd bij optredens vaak vervangen. In 1965 ging hij als beroepsmuzikant met The Rhythm Brothers in Duitsland optreden. Van 1965 tot 1967 maakte Jack de Nijs deel uit van de formatie The Loosers.
Na 5 jaar verkering trad Jack in het huwelijk met Elly op 6 mei 1966, en nam een baan aan bij Philips. In 1967 kondigde Jack met grote blijdschap de geboorte van zijn zoon aan. Omdat Jack toch in de muziek wilde blijven werken solliciteerde hij bij diverse platenmaatschappijen als producer, tot Polydor hem aannam. In 1969 werd zijn dochter geboren. Jack De Nijs scoorde een week later in hetzelfde jaar zijn eerste top 40 hit, het liedje Oh Antoinette, dat hij schreef (tekst en muziek) en produceerde voor de zanger Leo den Hop. Daarna volgden achter elkaar meerdere hits, waaronder Gina Lollobrigida (over de gelijknamige actrice) van Tony Bass en De fles van Jan Boezeroen. Zelf noteerde Jack een hit in 1970 (Sophia Loren) onder zijn echte naam. In 1971 had hij een Engelstalige top 40 hit, Blame It On The Summersun, onder de artiestennaam Ruby Nash.
Hij besloot voortaan in het Engels te zingen en veranderde zijn artiestennaam Ruby Nash in Jack Jersey (de achternaam ontleende hij aan het eiland Jersey). Zijn nummer I'm calling werd in 1973 alarmschijf bij de populaire zeezender Radio Veronica. Het gevolg was een hele reeks van hits, zoals o.a.: In The Still Of The Night, Papa was a poor man en Sri-Lanka ... my Shangri-Lah. In 1974 stond zijn album In The Still Of The Night in de Album top 10, op nummer 3. Op uitnodiging van Capitol Records nam Jack de Nijs een live elpee op in 12 uur tijd met de wereldberoemde The Jordanaires, de begeleidingsgroep van Elvis Presley in de studios van Nashville in de Verenigde Staten.
Voor die tijd ontdekte hij de talenten van o.a.Nick MacKenzie en André Moss, artiesten die in 1973 en '74 grote (inter)nationale hits scoorden die Jack schreef, componeerde en produceerde voor hen. Ook schreef, componeerde en produceerde Jack vele liedjes voor de Zangeres Zonder Naam en vele andere bekende artiesten
Jack Jersey - 63784.mp3 Jack Jersey - A broken heart with a smile.mp3 Jack Jersey - A Lot Of Lovin' To Do.mp3 Jack Jersey - Accept My Love.mp3 Jack Jersey - After sweet memories LP8005 Jack Jersey - All i do is dream.mp3 Jack Jersey - Answer me 1271 Jack Jersey - At the end of it all.mp3 1511 Jack Jersey - Baby Can't You Feel It.mp3 Jack Jersey - Be my little woman.mp3 Jack Jersey - Blame it on the summersun.mp3 Jack Jersey - Blue brown eyed lady.mp3 1436 Jack Jersey - Breaking up.mp3Jack Jersey - Come On.mp3 Jack Jersey - Conny 6141 Jack Jersey - Dark moon.mp3 Jack Jersey - Devil In Disquise.mp3 Jack Jersey - Don't Be Cruel.mp3 Jack Jersey - Don't break this heart.mp3 1271 Jack Jersey - Don't.mp3 Jack Jersey - Gone girl.mp3 Jack Jersey - Gone.mp3 Jack Jersey - Got No Home.mp3 Jack Jersey - Heaven is my woman's love.mp3 Jack Jersey - Help me make it thru the night.mp3 Jack Jersey - Here comes the summer.mp3 Jack Jersey - Higher than the mountains 1500 Jack Jersey - His Latest Flame.mp3 Jack Jersey - Honey baby.mp3 Jack Jersey - Honky Tonk Man.mp3 Jack Jersey - Hurry home.mp3 Jack Jersey - I can't help thinking.mp3 Jack Jersey - I can't stand tomorrow.mp3 Jack Jersey - I wonder LP8005 Jack Jersey - I'll Hold Your Hand.mp3 Jack Jersey - I'll Miss You.mp3 Jack Jersey - I'm calling.mp3 6141 Jack Jersey - In the still of the night.mp3 1336 Jack Jersey - It's a beautiful day.mp3 Jack Jersey - Just One Time.mp3 Jack Jersey - Keep on shaking 1458 Jack Jersey - Let it be me LP8005 Jack Jersey - Let's come together now.mp3 Jack Jersey - Lonely Christmas 1435 Jack Jersey - Lonely Linda.mp3 Jack Jersey - Lonely me.mp3 1458 Jack Jersey - Love Lovin' Lover 1472 Jack Jersey - Mary 1336 Jack Jersey - Mary lee.mp3 1380 Jack Jersey - Me and bobby mcgee LP8005/1472 Jack Jersey - Merry Christmas,sweet memory 1435 Jack Jersey - Mexico.mp3 Jack Jersey - Missing You, That's What I Do.mp3 Jack Jersey - Never Ending Lonely Nights.mp3 Jack Jersey - No regrets 1334 Jack Jersey - On this night 1500 Jack Jersey - On this night of a thousand stars.mp3 Jack Jersey - One Day At The Time.mp3 Jack Jersey - Only a fool.mp3 Jack Jersey - Papa was a poor man.mp3 1334 Jack Jersey - Picture On The Wall.mp3 Jack Jersey - Please don't go.mp3 Jack Jersey - Pretend.mp3 Jack Jersey - Puerto de liansa.mp3 Jack Jersey - Ramblin' Man.mp3 Jack Jersey - Rub it in LP8005 Jack Jersey - Sentimental Me.mp3 Jack Jersey - She was dynamite.mp3 1511 Jack Jersey - She's Not You.mp3 Jack Jersey - Sice you've been gpne.mp3 Jack Jersey - Silvery moon.mp3 1412 Jack Jersey - Spanish lady.mp3 Jack Jersey - Stay'Till tomorrow 1380 Jack Jersey - Surrender.mp3 Jack Jersey - Suspicious Mind.mp3 Jack Jersey - Tears.mp3 Jack Jersey - The sun ain't gonna shine.mp3 Jack Jersey - There Goes My Everything.mp3 Jack Jersey - Till The End Of Time.mp3 1412 Jack Jersey - Tonight Is Allright For Love.mp3 Jack Jersey - Too old to believe.mp3 Jack Jersey - Way Down Low.mp3 Jack Jersey - Woman.mp3 Jack Jersey - Yesterday Guy.mp3 Jack Jersey - You're the one.mp3 Jack Jersey - You're the only reason LP8005/1436
Een artiest die zijn loopbaan start in de wereld van de musicals. Hij speelt en zingt in de jaren zestig in London in Hair. Als zanger doet hij het daarna ook goed en scoort een internationale hit in 1969 met de single Thanks.
Als onderdeel van de cast van musical Hair speelt Edwards zichzelf in het Londen van de jaren zestig in de kijker. Edwards scoort een grote hit met zijn single Thanks. Daarnaast worden zijn nummers ook gecovered door anderen. Right Back Where We Started From wordt een bescheiden hit in de uitvoering van zangeres Maxine Nightingale.
Film Edwards speelt ook rolletjes in diverse speelfilms waaronder Down And Out in Beverly Hills. Hij zingt nog steeds en is daarnaast ook nog steeds bezig met musicals.
J. Vincent Edwards - Back in majorca again 1195 J. Vincent Edwards - Do it all over again 1104 J. Vincent Edwards - Love Hit Me 1454 J. Vincent Edwards - Thanks J. Vincent Edwards - There Goes My Baby J. Vincent Edwards - Hang on for the ride 1454 J. Vincent Edwards - Hands off J. Vincent Edwards - Uschi-buschi 1195
Uit Nederlands-Indië afkomstige zanger die, door toedoen van producer Jack de Nijs, in het midden van de jaren zeventig enkele grote hits scoort met goed in het gehoor liggende meezing-pop. Na 1974 verwatert zijn populariteit, hoewel hij in België en Duitsland een graag geziene gast blijft. In de jaren negentig werkt hij aan een Nederlandse comeback.
Nick Mackenzie - A little bit closer 1256/6209 Nick Mackenzie - Adios paradiese.mp3 Nick Mackenzie - Anita.mp3 Nick Mackenzie - Bella Maria.mp3 Nick Mackenzie - Caroline.mp3 Nick Mackenzie - Come home.mp3 Nick Mackenzie - Der Apfel faellt nicht weit vom Stamm.mp3 Nick Mackenzie - Fortune teller 1552 Nick Mackenzie - Heartaches.mp3 Nick Mackenzie - Hello Good Morning Nick Mackenzie - Honolulu.mp3 Nick Mackenzie - Hug Me Nick Mackenzie - If you meet her.mp3 Nick Mackenzie - In Old Mexico 1974 Nick Mackenzie - Juanita.mp3 Nick Mackenzie - Lollipop.mp3 Nick Mackenzie - Lovely lady woman 1442 Nick Mackenzie - Mary 1552 Nick Mackenzie - Mr. Lonesome.mp3 Nick Mackenzie - Oh woman.mp3 Nick Mackenzie - One is one 1256/6209 Nick Mackenzie - Peaches on a tree 1343 Nick Mackenzie - Ramona.mp3 Nick Mackenzie - Teach me the Samba.mp3 Nick Mackenzie - Tell me please.mp3 Nick Mackenzie - The river that flows 1442 Nick Mackenzie - Twedle dee.mp3 Nick Mackenzie - What can i do 1343
Stanley Robert Vinton, Jr (16 april 1935) is een Amerikaans popzanger die bekend werd als Bobby Vinton. Hij is een van de bekendste liefdesliedjes zangers van de afgelopen decennia. Zijn grootste succes beleefde hij met het nummer Blue Velvet.
Bobby Vinton werd geboren in Canonsburg, Pennsylvania (nabij Pittsburgh). Hij was het enige kind van een lokaal zeer populaire zanger, Stan Vinton (Stanley Vinton, Sr.).
Op de leeftijd van zestien speelde Vinton voor het eerst met zijn band in clubs rond Pittsburgh. Met het geld dat hij daarmee verdiende kon hij zijn studie aan de Duquesne University bekostigen, waar hij muziek studeerde en slaagde met in graad in muzikale compositie. In zijn tijd bij Duquesne raakte hij bekwaam in het bespelen van alle instrumenten waar zijn band gebruik van maakte: piano, klarinet, saxofoon, trompet, drums and hobo.
Na kort gediend te hebben in het Amerikaanse leger, kreeg Vinton in 1960 een contract bij Epic Records als bandleader. Na twee onsuccesvolle albums en diverse singles leek Epic op het punt te staan de stekker eruit te trekken. Juist op dat moment scoorde Vinton zijn eerste hit single, getiteld Roses Are Red (My Love). Het stond vier weken op 1 bij de Billboard Hot 100 in 1962. Zijn grootste hit is zonder twijfel Blue Velvet, die ook een nummer 1-hit werd op de Billboard Hot 100 in 1963.
Drieëntwintig jaar later noemde David Lynch zijn film Blue Velvet naar het nummer van Vinton. In 1990 klom het nummer naar de top van de hitlijsten in Groot-Brittannië nadat het werd gebruikt in een reclame voor huidcrème van Nivea.
In 1964 had Vinton twee #1 hits, "There! I've Said It Again" en "Mr. Lonely". Harmony Korine noemde haar film Mister Lonely uit 2007 na het laatstgenoemde nummer, en nu is het de basis voor Akon's hit Lonely.
Bobby Vinton - beer barrel polka.mp3 Bobby Vinton - Blue On Blue.mp3 Bobby Vinton - Blue Velvet.mp3 Bobby Vinton - Every Day Of My Life Bobby Vinton - Hoop dee doo polka.mp3 Bobby Vinton - Hurt Bobby Vinton - I Love How You Love Me Bobby Vinton - I Love You The Way You Are.mp3 Bobby Vinton - Just because.mp3 Bobby Vinton - Let's Kiss And Make Up.mp3 Bobby Vinton - Long Lonely Nights Bobby Vinton - Memories polka medley.mp3 Bobby Vinton - Mr.Lonely.mp3 Bobby Vinton - My Heart Belongs To Only You.mp3 Bobby Vinton - my melody of love Bobby Vinton - Over The Mountain, Across The Sea.mp3 Bobby Vinton - Pennsylvania polka.mp3 Bobby Vinton - Pose polka.mp3 Bobby Vinton - Radio polka.mp3 Bobby Vinton - Rain Rain Go Away.mp3 Bobby Vinton - Roses Are Red.mp3 Bobby Vinton - Satin Pillows Bobby Vinton - Sealed With A Kiss Bobby Vinton - Strip polka.mp3 Bobby Vinton - Teenage Idol Bobby Vinton - Tell Laura I love her Bobby Vinton - Tell Me Why.mp3 Bobby Vinton - That's amore.mp3 Bobby Vinton - There! I Said It Again.mp3 Bobby Vinton - Tic tock polka.mp3 Bobby Vinton - Too fat polka.mp3 Bobby Vinton - Trouble Is My Middle Name.mp
The Osmonds, ook wel The Osmond Brothers, is een Amerikaanse popgroep, begin jaren zestig opgericht door Alan, Wayne, Merrill en Jay Osmond.
De carrière van The Osmonds startte al vroeg in de jaren 60, toen ze in Disneyland speelden, en regelmatig in The Andy Williams Show optraden. In Zweden braken ze door toen ze met de populaire zanger Lars Lönndahl werkten. Zeven seizoenen lang waren de broers te gast bij the Andy Williams Show. Het was daar dat hun talent tot uiting kwam. Elke week werden er nieuwe routines aangeleerd die gingen van nieuwe danspassen tot schaatsen. Andy noemde hen The one take Osmonds omdat zij elke uitdaging aannamen en het in één take klaarden.
In de beginjaren 70 verlieten ze the Andy Williams Show en begonnen ze zelf te schrijven en te componeren. Dit leverde hun een contract bij MGM records op.
In 1971 hadden The Osmonds hun eerste nummer-1 hit in Amerika met One Bad Apple. Binnen de 2 maanden na de eerste release van One Bad Apple, werden ze tot tieneridolen gebombardeerd en begonnen ze aan tournees die hen rond de wereld zou brengen. In Europa kwam het succes een jaar later met Down By The Lazy River. Ook Crazy Horses had in 1972 een hoge plaats in de hitparades, maar daarna was het met de grote succesnummers afgelopen.
Jongere broers Donny en later "Little" Jimmy Osmond maakten enige tijd deel uit van de groep, maar zij waren net als zus Marie ook als soloartiest actief.
Tegenwoordig spelen The Osmond Brothers (Wayne, Jay en Merrill, soms met Jimmy) nog steeds in Branson, Missouri, en de acht zonen van Alan treden op als The Osmonds - Second Generation. Alan zelf lijdt aan multiple sclerose en treedt slechts zelden in de openbaarheid.
In de geschiedenis van de Rock Era heeft geen enkel andere artiest zo veel gouden platen behaald in één jaar als de familie Osmond. Zelfs niet The Beatles waren in staat om elf gouden award certificates te behalen in één jaar. Merrill Osmond, met zijn broers en zus, behouden tot op vandaag nog steeds dit record.
Op 7 augustus 2003 mochten The Osmonds hun eigen ster toevoegen op de Hollywood Walk of Fame
De gehele familie is lid van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, ook wel Mormonen genoemd.
Op 8 november 2007 wijdde Oprah Winfrey een hele uitzending aan het 50-jarig jubileum van The Osmonds, en daarbij bestond het hele publiek uit leden van de familie.
Osmonds - CRAZY HORSES ( ORIGINAL VERSION ) Osmonds - Down By The Lazy River Osmonds - Hold her tight Osmonds - I Can't live a Dream Osmonds - Let Me In Osmonds - make the world go away Osmonds - One Bad Apple Osmonds - The Proud One(1) Osmonds - The Twelfth [Donnie] Osmonds - yo-yo(1)
The Three Degrees is een in 1963 geformeerde philly soul band uit Philadelphia.
Hoewel er altijd maar drie vrouwen in de groep hebben gezeten, zijn het inmiddels al wel elf vrouwen die de groep hebben bevolkt. The Three Degrees haalde in Nederland hun grootste successen tussen december 1973 en februari 1979. De grootste successen zijn hun eerste hit Dirty ol' man in 1973, When Will I See You Again van een jaar later en The Runner uit 1979. In 1985 kwam het nummer The Heaven I Need uit, maar die kwam niet verder dan de lagere regionen van de hitparades. De groep bestaat overigens nog steeds, maar heeft hier geen hitsucces meer.
Het is bekend dat de Britse prins Charles een groot fan is van de Degrees. In 2006 werd de groep weer bekend bij een groot publiek door een tv-reclame opgebouwd rond de ontstaansgeschiedenis van The Three Degrees.
The Three Degrees - another heartache.mp3 The Three Degrees - Best Of My Love The Three Degrees - Dirty ol' man The Three Degrees - distant lover.mp3 The Three Degrees - Falling in love again 1073 The Three Degrees - get your love back.mp3 The Three Degrees - Givin' Up, Givin' In The Three Degrees - here i am.mp3 The Three Degrees - lonelier are fools.mp3 The Three Degrees - long lost lovers.mp3 The Three Degrees - loving cup.mp3 The Three Degrees - Maybe The Three Degrees - take good care of yourself.mp3 The Three Degrees - Toast Of Love The Three Degrees - together.mp3 The Three Degrees - tsop (the sound of philadelphia).mp3 The Three Degrees - When Will I See You Again (70's) The Three Degrees - Year of Decision
Barry & Eileen is een Brits popduo dat populair was van 1975 tot 1980. Het is vooral bekend van de hit If you go.
Barry Corbett en Eileen ontmoetten elkaar in 1963. Het jaar erop trouwden ze en begonnen ze op te treden als duo. Hoewel Barry voor zijn huwelijk ook al in bandjes speelde, wist het duo niet door te breken in de muziek. Dat kwam mede doordat Barry in het leger zat en zodoende vaak moest verhuizen. In 1974 kwamen Barry, Eileen en hun twee kinderen in België terecht en werden daar ontdekt door producer Richard Uyttendaele.
Barry & Eileen braken in 1975 door met If you go, een Engelse vertaling van het nummer Tu t'en vas van Alain Barrière en Noëlle Cordier, dat destijds een hit was in Frankrijk. Zowel in Nederland als in Vlaanderen werd de single een #1-hit. Later dat jaar volgt de single Bad times dat ook in beide landen een hit wordt. Barry maakt dat jaar ook soloplaten, maar die blijven onopgemerkt. Vervolgens duurt het tot 1978 tot ze een hit scoren met door Barry zelf geschreven Summerwine en in Nederland volgt nog Ibiza. Daarna is het duo weer in de anonimiteit verdwenen.
Jackpot was een Amsterdamse popgroep die bestond van 1972 tot 1977. Hun bekendste hits waren Is everybody happy en One and one is two.
Henny Eskens en Cees van den Berge kennen elkaar al vanaf 1961, toen ze samen in het dansorkest Music Strings zaten. Met dit orkest brachten ze in 1966 de single La me da ma doen dan uit, maar dat werd geen groot succes. Eind jaren zestig en begin jaren zeventig waren ze actief in de begeleidingsband van Ben Cramer. In 1972 richtten Eskens en Van den Berge samen met Con de Vries en Lex Kroon de groep Jackpot op en Eddy Ouwens werd hun producer. Ouwens schreef ook alle muziek en teksten voor de groep. Dit deed hij onder het pseudoniem A. Brikoos.
De groep werd bekend door hun toegankelijke en meezingbare hits. Na een matig succesje in 1973 met de single Ginny Ginny brak de groep in 1974 door met het nummer Is everybody happy dat een klein half jaar later werd opgevolgd door One and one is two. In de Nederlandse Top 40 haalden beide nummers de top 10 en in de Vlaamse BRT Top 30 werden beide nummers zelfs nummer 1-hits. Ondanks deze grote successen verkocht hun debuutalbum Everybody happy with Jackpot matig. Met de singles en albums die volgden, lukte het niet om nog grote hits te scoren. Alleen Coco (Not coming today) en Sing my lovesong halen nog de Top 40. In 1977 stapte drummer Lex Kroon uit de groep en werd vervangen door Arnaldo Galli uit de groep Cardinal Point. De vervanging kwam echter aan de late kant, want toen dat jaar ook de discoversie van Is everybody happy en het album Win with Jackpot niets deden, besloot de groep uit elkaar te gaan.
Jackpot - Daisy 6129
Jackpot - Is Everybody Happy 6129/8053
Jackpot - One And One Is Two Jackpot - Sing My Love Song
Blue Haze - Anna Rosanna 1198/6023 Blue Haze - Smoke Gets In Your Eyes 1198/6023 Blue Haze - Throw a little lovin' my way 1199 Blue Haze - Unchained Melody 1199
Gerardus Antonius (Gerard) Cox (Rotterdam, 6 maart 1940) is een Nederlands zanger, cabaretier, scenarioschrijver en acteur.
Gerard Cox is een geboren en getogen Rotterdammer die begon als onderwijzer. Als vertolker van luisterliedjes in de stijl van Jaap Fischer verwierf Cox rond 1960 enige bekendheid in Nederland en Vlaanderen. Hij maakte toen ook al zijn eerste grammofoonplaatopnamen. In 1962 werd hij afgewezen bij de toneelschool, maar speelde wel een kleine rol in het toneelstuk Blijde verwachting van het gezelschap Lily Bouwmeester. Later in de jaren 60 stond hij als cabaretier op de planken met voorstellingen als Van de prins geen kwaad (1963), Moeilijk doen (1964) en Welvraat (1966).
In 1966 sloot Cox zich aan bij Lurelei, waar hij met Eric Herfst, Jasperina de Jong, Rogier van Otterloo en Marjan Berk speelde. Op 28 oktober 1966 kreeg hij een proces-verbaal wegens "opzettelijke belediging de Koning of de Koningin aangedaan", in zijn liedje Arme ouwe. Ook in 1968 leverde Cox controversiële liedjes, waarvan God is niet dood voor de VPRO aanleiding bleek een uitzending van het programma Geef 'm de ruimte af te gelasten. Later dat jaar ging Cox samenwerken met Frans Halsema, in de NV SPOT. Samen met Adèle Bloemendaal gingen ze op tournee met het programma Met blijdschap geven wij kennis. Conny Stuart zou een jaar later de rol van Bloemendaal overnemen.
Vanaf 1970 werkte Cox met Gregor Frenkel Frank, Luc Lutz en Frits Lambrechts in het KRO radioprogramma Cursief. Cox' conference Polleke, over een gedrogeerde Vlaamse wielrenner, behoort inmiddels tot de klassiekers. Hij zong het liedje Ajax is dood naar aanleiding van Feyenoords overwinning in de Europacup en noemde de Amerikaanse president Richard Nixon een moordenaar.
De samenwerking met Frans Halsema werd in 1973 hervat met het programma Wat je zegt dat ben je zelf. De bekendste onderdelen uit dit programma waren de persiflages op toentertijd bekende radio- en televisieprogramma's als Geen ja geen nee, Voor een briefkaart op de eerste rang en Raden maar. In datzelfde jaar scoorde Cox een hit met het nummer 't Is weer voorbij die mooie zomer, wat hem op veel kritiek kwam te staan uit het artistieke wereldje. Vooral Ivo de Wijs hekelde Cox' artistieke uitverkoop.
Als acteur werd Cox in 1977 bekend, toen hij hoofdrolspeler was in de film Het debuut van Nouchka van Brakel, met als tegenspeelster Marina de Graaf. In datzelfde jaar trouwde Cox met Joke Bruijs (van wie hij inmiddels gescheiden is, met behoud van vriendschap gezien hun huidige 'huwelijk' in de serie Toen was geluk heel gewoon). In de jaren 80 en daarna speelde Cox in diverse films en theaterproducties. Hieronder waren rollen in Lieve jongens, De Vriendschap en de musical Fien.
De laatste jaren is Cox vooral bekend als scenarioschrijver en acteur in de 226 afleveringen tellende televisieserie Toen was geluk heel gewoon (gestopt in 2009), waarin hij samen met Sjoerd Pleijsier en Joke Bruijs de hoofdrollen speelde. Daarnaast is hij bekend van reclamefilmpjes voor de bekende zoutjesfabrikant Duyvis. In de serie 't Schaep met de 5 pooten (2006) speelt hij een gastrol als Meneer Wegenwijs. In 2008 speelt hij de rol van kroegeigenaar in de bioscoopfilm ""Sinterklaas en het Geheim van het Grote Boek"" van regisseur Martijn van Nellestijn
Cox is tevens columnist in De Oud-Rotterdammer en de Feyenoord Krant. In de laatste noemt hij zichzelf een 'grijze muis op de tribune', en hekelt hij de 'vermokuming' van media als de Volkskrant en de omroepen in Hilversum.
Gerard Cox - 1948 [Alone_again]
Gerard Cox - De Meisjes Van De Suikerwerk Fabriek
Gerard Cox - DIE GOEIE OUDE TIJD
Gerard Cox - Die laaielichter
Gerard Cox - Goeie ouwe radio
Gerard Cox - 't Is Weer Voorbij Die Mooie Zomer
Paul de Leeuw & Gerard Cox Dan zeg ik weer iets lulligs
Sheila and Black Devotion Franse zangeres in een discoact.
De als Annie Chancel geboren Française heeft in de jaren 60 en 70 een aantal hitjes.
In 1977 ruilt ze haar lieve meisjes-imago in voor die van een discodiva.
Ze noemt zich dan Sheila and B Devotion (of Sheila and Black Devotion) en vult de Europese dansvloeren met nummers als Spacer, Crying at the Discothèque en Singin in the Rain.
Eind jaren 80 houdt ze de muziekbusiness voor gezien, om in 1998 weer glorieus terug te keren met concerten en albums. De 18-delige verzamelbox die in 2006 van haar verschijnt telt maar liefst 400 liedjes.
Sheila & B.Devotion - king of the world - spacer
Sheila & B.Devotion - Love Me Baby
Sheila & B.Devotion - Seven lonely days
Sheila & B.Devotion - Shake Me (Maxi 12 Inch Mix)1977
Als de Londense in India geboren producer Biddu in het voorjaar van 1974 een zanger zoekt voor het door Larry Weiss geschreven I Want to Give You My Everything, belt hij de voormalige student techniek Carl Douglas.
Twee jaar eerder heeft hij met deze Jamaïcaan samengewerkt voor de film Embassy, met Richard (Shaft) Roundtree, waarvoor Carl de titelsong zingt.
Omdat er nog geen liedje voor de B-kant is, vraagt Biddu of Carl nog teksten heeft liggen. Dat heeft hij, de tekst over Kung Fu wordt gekozen en Biddu maakt wat melodiën, omdat het toch maar om een B-kant gaat. Het wordt niet serieus genomen en omdat er nog maar 10 minuten kostbare studiotijd rest, wordt Kung Fu Fighting snel opgenomen, met veel Huh- en Haah-geluiden, om karatetrappen na te bootsen.
Het lied van Weiss wordt aangeboden bij Pye Records, die ook de andere kant willen horen. Daar denken ze dat het goed genoeg is om als kant A te worden uitgegeven, omdat vechtsporten als karate door Bruce Lee in die periode is gepopulariseerd. Kung Fu is misschien zelfs nóg populairder.
De single wordt alleen in Groot-Brittannië uitgebracht en de resultaten worden afgewacht. De eerste vijf weken wordt de plaat niet op de radio gedraaid en wordt geen exemplaar verkocht. Maar nadat het in danceclubs plotseling wél wordt opgepikt gaat het lopen, en uiteindelijk worden er wereldwijd negen miljoen kopieën verkocht.
Ook in Nederland wordt het een nummer 1 hit en staat het 14 weken in de top 40. Na de opvolger Dance the Kung Fu, die nog de negende positie bereikt, wordt er in Nederland van Carl Douglas niet veel meer vernomen.
Biddu maakt nog enkele instrumentale discalbums én produceert de nummer 1 hit van Tina Charles I Love to love, voordat hij naar India terugkeert om filmmuziek te gaan maken en samenstellen.
Carl Douglas - Changing time 1333 Carl Douglas - Dance the Kung Fu 1333 Carl Douglas - Kung Fu Fighting Carl Douglas - Run back
Peret in 2007Peret, eigenlijke naam Pedro Pubill Calaf (Mataró, 26 maart 1935) is een Spaanse zanger. Hij is vooral bekend van zijn zomerhit Borriquito.
Peret werd geboren als zoon van een verkoper. In 1947 maakt hij op 12-jarige leeftijd zijn muzikaal debuut als helft van het duo Los Hermanos Montenegro op een kinderfestival. Dat jaar neemt hij zelfs een singletje op, maar dat blijft onopgemerkt. Net als zijn vader wordt Peret verkoper, maar in die periode blijft hij wel zingen en gitaar spelen. Zo wordt hij langzamerhand bekender in Catalonië. In 1957 trouwt hij met Fuensanta, een zigeunerin aan wie hij later het nummer Mi Santa opdraagt.
In de jaren '60 breekt Peret door bij het grote publiek in Spanje. Hij wordt vooral bekend om de manier waarop hij gitaar speelt. Hij gebruikt voor- en achterkant van de klankkast om ritmisch op te trommelen. Verder zwaait hij de hals van zijn gitaar van links naar rechts en laat hij de gitaar ooit één of twee rondjes om zijn as draaien. Zijn stijl wordt later El ventilador (De ventilator) genoemd. Naast muziek maken, speelt Peret ook in films. Zijn acteerdebuut maakt hij in Los Tarantas, een film uit 1963.
In 1971 is Perets nummer Borriquito de zomerhit van Europa. Borriquito is het Spaanse woord voor ezel. In verschillende landen, waaronder Nederland en Vlaanderen, staat het op #1 in de hitparade. Buiten Spanje blijft het bij die ene hit. In Nederland wordt nog een ouder nummer van Peret: Voy voy uitgebracht, maar dat blijft steken op #22 in de Nederlandse Top 40. In 1974 probeert hij nogmaals Europees door te breken op het Eurovisiesongfestival, maar zijn nummer Canta y sé feliz eindigt slechts op de negende plaats. De Zweedse groep Abba wordt dat jaar eerste met Waterloo.
De koning van de rumba, zoals Peret in eigen land genoemd wordt, stopt in 1982 met zijn muzikale carrière. Hij treedt dan toe tot de Evangelische Kerk Philadelphia. Pas in 1991 neemt hij weer een nieuw album op. Hij laat zijn geloof echter niet in de steek. Dat is onder meer te merken aan Jesús de Nazaret, een cd uit 1996. In 1992 staat Peret nog één keer in de internationale belangstelling, wanneer hij mag zingen op de slotceremonie van de Olympische Spelen in Barcelona. Daarna duikt Peret nog maar sporadisch op in de publiciteit.
Peret - Borriquito (1971) 1173
Peret - Canta y se feliz Peret - Corazon De Madeira 1347 Peret - Mirame 1347
Peret - Una L grima Peret - Que Cosas Tiene El Amor 1173
Los Pop tops zijn een stem/instrumental band gevormd in 1967 in Madrid, Spanje en bestaande uit José Lipiani, Alberto Vega, Ignacio Pérez, Julián Luis Angulo, Enrique Gómez, Ray Gómez plus lead zanger Phil Trim (geboren januari 5, 1940, Trinidad en Tobago).Hun geluid is een overvloeiing van absurde klassieke-opgemaakt pop met de soulful zang van Trim. Grote invloeden opgenomen van Procol Harum Zij zijn bekend voor hun 1971 "Mammy Blue" , verwijst naar een zoon die een schrijnende lied zingt geadresseerd aan zijn begraven moeder over zijn jeugd herinneringen en leven in het algemeen, soms gespeld "Mommy Blue" of "Mamy Blue", of verkeerd gespeld als "Mummy Blue", dat was een Top 10 getroffen in heel Europa, Japan en Canada (# 42), en een secundaire Billboard Hot 100 grafiek getroffen in de Verenigde Staten ook getroffen.
Als follow-up singles zijn "Suzanne Suzanne" (vroege 1972) en "Hideaway" (midden 1972), die slechts kleine treffers in sommige Europese landen waren.
De componist van het nummer "Mammy Blue" is Fransman Hubert Giraud.