De muzieksite voor de echte muziekliefhebber----------HOE MEER REAKTIES HOE MEER DE SITE WORD UITGEBREID----ALLE liedjes zijn als MP3 verkrijgbaar op aanvraag
VOOR MEER INFO MAIL ME
14-08-2012
Hot Butter
Hot Butter
Hot Butter was een Amerikaanse band die van 1971 tot 1978 actief was. De band maakt instrumentale synthesizermuziek. De meest bekende hit was Popcorn uit 1972 dat zeven weken op nummer 1 stond in de Nederlandse Top 40.
Jiles Perry ("J.P." of "Jape") Richardson Jr. (beter bekend onder zijn artiestennaam The Big Bopper) (Sabine Pass (Texas), 24 oktober 1930 Iowa, 3 februari 1959) was een Amerikaans zanger en diskjockey.
Hij werd geboren in Sabine Pass, een dorp in Texas. Tijdens zijn rechtenstudie werkte hij parttime bij het radiostation KTRM radio. Na zijn militaire diensttijd trad hij in vaste dienst. Omdat de bop midden jaren '50 een populaire dans was, koos hij als zijn pseudoniem The Big Bopper.
Als diskjockey werd hij vooral bekend in 1957, toen hij een wereldrecord non-stop uitzenden vestigde van vijf dagen, twee uur en acht minuten. In die tijd draaide hij 1821 platen en viel hij 16 kilo af.
Richardson, een goed gitarist, componeerde vervolgens een aantal bekend geworden songs. Bekende nummers van hem waren "White Lightning", "Running Bear" (in Nederland met succes gecoverd door het Cocktail Trio) en vooral "Chantilly Lace", dat in zijn eigen uitvoering in de Verenigde Staten een nummer 1-hit werd.
Monument voor Holly, Valens en Richardson in Iowa
Door het succes van het laatste nummer ging The Big Bopper meer optreden. In de winter van 1959 maakte hij, samen met onder anderen Buddy Holly en Ritchie Valens, een tournee, The Winter Dance Party. Buddy Holly had een vliegtuig gecharterd voor hem en zijn band naar het volgende optreden, maar The Big Bopper was verkouden en wilde een afspraak maken bij de dokter, en vroeg aan Waylon Jennings (de bassist van Buddy Holly) of hij van plaats wilde ruilen met hem. Dat deed deze dus. Valens tosste zelfs met een lid van Holly's band "The Crickets" om de laatste plaats in het toestel, en "won" de toss.
In de nacht van 3 februari 1959 kwam het vliegtuig in een sneeuwstorm terecht en stortte neer. Richardson kwam, op 28-jarige leeftijd, om het leven. Ook Holly, Valens en de piloot van het toestel verloren het leven. Deze dag leeft in de Amerikaanse popgeschiedenis voort als "The Day the Music Died."
Big Bopper, The - Beggar To A King
Big Bopper, The - Big Bopper´s Wedding
Big Bopper, The - Bopper´s Boogie Woogie
Big Bopper, The - Chantilly Lace
Big Bopper, The - Crazy Blues
Big Bopper, The - It´s The Truth Ruth
Big Bopper, The - Little Red Riding Hood
Big Bopper, The - Monkey Song
Big Bopper, The - Old Maid
Big Bopper, The - Pink Petticoats
Big Bopper, The - Preacher & The Bear
Big Bopper, The - Purple People Eater Meets The Witch Doctor
De Romeo's is een Vlaamse band, bestaande uit Chris Van Tongelen, Davy Gilles en Gunther Levi. Tijdens optredens brengen zij een mix van covers en eigen materiaal.
De groep is ontstaan nadat in 2003 het doek was gevallen over de musical Romeo en Julia, van Haat tot Liefde, waar Van Tongelen en Gilles een rol in hadden. De twee zangers zochten een derde zanger en vonden de geschikte kandidaat in Gunther Levi, die zij kenden van de dagelijkse VTM-soap Familie.
Tijdens de zomer van 2004 en 2005 trad de groep op tijdens de VTM-zomertoer. Een jaar later gaven De Romeo's hun eerste buitenlandse optreden, tijdens het eerste Charity Night Of Sports in het Maritim Hotel te Keulen. Later datzelfde jaar speelden ze op het prestigieuze Duitse Bundespresseball waar de Bondskanselier de dans mag openen. Sindsdien spelen De Romeo's in binnen- en buitenland en zijn ze een vaste waarde tijdens het jaarlijks VTM Schlagerfestival in Hasselt (B) - met ruim 60.000 bezoekers de hoogmis voor elke feestvierder in Vlaanderen.
Bij liveoptredens worden de drie zangers ondersteund door vaste muzikanten Claude De Maertelaere (toetsen) Jan Decombele (guitar) Dany De Coninck (drums) en Marc "Rosso" Van Puyenbroeck. In de DELUXE "versie" toeren de heren met nog drie extra blazers en percussionist Kurt Lelievre.
De groep brengt een mix van eigen Nederlandstalige nummers, covers in een Vlaams jasje en hit-medley's en heeft een Internationaal profiel.
De Romeo's haalden in 2011 goud voor de verkoop van hun album "In't Wit" en stonden eerst op één in de hitlijsten met "Naar De Kermis" een duet met Laura Lynn. Vervolgens tekende het trio voor de zomerhit "Viva De Romeo's" tevens goed voor een wekenlange notering als nummer één in De Vlaamse Top 10.
Midden 2012 volgt een nieuw album maar nu al haalden Chris, Davy en Gunther met "We Gaan Weer Feesten" de nummer 1 in De Vlaamse Top 10. Deze bewerking van een nummer van Tony Christie is mogelijk de voorbode van een CD vol met nog meer hits voor Vlaanderen.
The Star Sisters was een Nederlandse meidengroep die zeer populair was gedurende de jaren '80. De groep werd bij wijze van grap opgericht in 1983 en bestond aanvankelijk uit Patricia Paay, Yvonne Keeley en Sylvana van Veen.
The Star Sisters waren onderdeel van een langlopend project van Jaap Eggermont, die voor Stars on 45 medleys samenstelde van oude sterren zoals de Andrews Sisters (aldus uitgevoerd door The Star Sisters) en The Beatles.
Hun eerste album, Tonight 20:00 hrs, komt uit in 1983. Na hun succes met hun medley van de Andrew Sisters kwam in 1984 een tweede album uit, getiteld Hooray for Hollywood. Naast de titeltrack wordt ook A tribute to Marilyn Monroe op single uitgebracht.
Na vermeende onenigheid besloot Van Veen de groep te verlaten; een opvolgster werd gevonden in de persoon van Ingrid Ferdinandusse. Vanaf dat moment is de muziek van The Star Sisters modern. Ze brengen in deze stijl hun eerste single Danger uit, afkomstig van het gelijknamige album uit 1985. Naast Danger brengen zij van dit album ook de singles He's the 1 (I love), Just another night (in New York City) en The Duke of dance uit. Verder volgen er ook nog singles als Are Your Ready For My Love? waarop Paays ex-echtgenoot Adam Curry meerapt en de single Bad Girls, een medley van verschillende songs met onder andere We Don't Have To Take Our Clothes Off.
In 2007 kwamen The Star Sisters terug met een optreden in het RTL 4-programma Dancing with the Stars. Hun Stars On 45-medley is inmiddels opnieuw uitgebracht in een 2007-remix.
Star Sisters - Danger.mp3
Star Sisters - Hooray for Hollywood
Star Sisters - Mister Sandman
Star Sisters - Stars On 45 - Proudly Presents 1757
Star Sisters - Stars On 45 - Swing_Medley
Star Sisters - You're my first, you're my last.mp3
Julian Lennon (Liverpool, 8 april 1963), geboren John Charles Julian Lennon, is een Brits muzikant, zanger en songwriter. Hij is de enige zoon van John Lennon en Cynthia Powell. Zijn peetoom is de voormalige Beatle-manager, Brian Epstein. Zijn uiterlijk deed met name in zijn jonge jaren zeer sterk denken aan dat van zijn beroemde vader.
Julian Lennon heeft als muzikant altijd in de schaduw gestaan van zijn vader, die de familie verliet toen hij nog jong was. Julian had in Groot-Brittannië een paar hits in de jaren 80 en 90, met onder andere 'Too Late for Goodbyes' en 'Saltwater'.
Er wordt gezegd dat Julian de naam aan het lied 'Lucy in the Sky with Diamonds' heeft gegeven - hij gebruikte deze omschrijving voor een tekening die hij had gemaakt van een klasgenootje van hem, Lucy Vodden. Lucy stierf aan een slepende ziekte in 2009. Later schreef Paul McCartney het lied 'Hey Jude' voor hem (het nummer heette eerst Hey Jules, maar Jude klonk beter). 'Good Night', een lied van het White Album, is een lied dat John voor zijn zoon schreef.
Status Quo is een Britse rockband, opgericht in 1962 door Alan Lancaster en Francis Rossi.
Status Quo, Ook wel bekend als The Quo of gewoon Quo, is een Engelse rock band wiens muziek gekarakteriseerd wordt door een sterke boogie en boogie-woogie stijl. De wortels van de groep lagen bij "The Spectres" opgericht door schoolgangers Francis Rossi en Alan Lancaster in 1962. Na diverse line-up veranderingen, werd de band eind 1967 "The Status Quo", hetgeen uiteindelijk "Status Quo" werd in 1970. Ze hadden uiteindelijk meer dan 60 bekende hits in het Verenigd Koninkrijk, meer dan welke andere rock band ook in de geschiedenis. 22 van hun singles bereikten de top tien in het Verenigd Koninkrijk.
De band begon in de Underground rock in de jaren 60 onder de naam The Spectres (Niet te verwarren met de Australische groep The Spectres, waar Bon Scott in meespeelde voordat hij bij AC/DC kwam). Rond 1967 ontdekten ze de psychedelische rock en veranderden ze hun naam in Traffic en niet veel later in Traffic Jam (om verwarring te voorkomen met de band Traffic van Steve Winwood). Aan het einde van dat jaar trokken ze Rick Parfitt aan en noemden ze zich Status Quo. Na een korte psychedelische periode met enkele hits zoals 'Pictures of Matchstick Men', 'Blackveils of Melancholy' en Ice in the Sun' veranderde Quo van stijl met het album Dog of two head. Geleidelijk werd met de albums Piledriver en Hello begin jaren zeventig een breed publiek bereikt. De band ontwikkelde een eigen kenmerkende stijl van weinig akkoorden, makkelijke teksten en een stevig ritme. De band scoorde wereldwijd grote hits met onder andere Mean Girl, Paper Plane, Caroline, Down down, Break the Rules, Whatever you want, Rockin all over the world, The wanderer en In the army now, maar brak nooit echt door in de VS. De grootste hit had de band in 1975 met de live versie van Roll over lay down, van het album Hello (1973).
Het jaar 1982 stond wat Status Quo betreft in het teken van hun twintigjarig jubileum. De band bracht een album uit getiteld: 1+9+8+2 (de som van de cijfers is 20). Drummer John Coghlan verliet de band tijdens de opname van dit album en werd vervangen door Pete Kircher. Ook Andy Bown werd toen officieel lid van Status Quo. Bown werkte al jaren intensief mee met de band, maar was tot dan toe nooit officieel als bandlid genoemd.
Op 14 mei 1982 speelde Status Quo in de N.E.C. in Birmingham. Onder het 11.000-koppige publiek bevond zich het koninklijke paar Charles en Diana. Een gedeelte van dit concert verscheen later dat jaar op een album getiteld: Live At The N.E.C..
In 1984 besloot de band om te stoppen met toeren.......
Madonna, volledige naam Madonna Louise Veronica Ciccone (Bay City (Michigan), 16 augustus 1958) is een Amerikaanse zangeres, actrice en regisseuse. Madonna wordt ook wel de almaar transformerende Queen of Pop genoemd en is de bestverkopende vrouwelijke artiest aller tijden. Volgens Interscope Records heeft Madonna meer dan 300 miljoen albums verkocht.
Veel meer op Wikipedia
Madonna - Act of Contrition.mp3
Madonna - Bad Girl
Madonna - Borderline (1984) Madonna - Bye Bye Baby
Madonna - Cherish.mp3
Madonna - Crazy For You
Madonna - Dear Jessie.mp3
Madonna - Deeper and Deeper
Madonna - Did You Do It
Madonna - Erotica
Madonna - Express Yourself.mp3
Madonna - Fever
Madonna - Holiday 1767 Madonna - I know it 1767 Madonna - In This Life
Stef Ekkel (Kampen, 9 augustus 1980) is een Nederlands volkszanger. Hij zingt veelal vrolijke liederen die gaan over het dagelijkse leven.
Ekkel groeide op met de Nederlandstalige muziek die werd gedraaid in café de Boterton, het café van zijn ouders. Hier zong hij al jong met de liedjes mee. In 1998 gaf Ekkel zijn eerste optreden.
In 2001 werd zijn eerste lied Op 'n terrasje uitgebracht in eigen beheer. Deze single stond 8 weken lang in de Nederlandse Top 20. In 2002 had hij succes met Die Griekse melodie. Daarna volgden enkele jaren van betrekkelijk rust. In 2006 kwam Ekkel terug met een nieuwe single: De Woonboot. Zijn grootste hit in Nederland is Waarheen, Waarvoor. Deze kwam op nummer 8 in de Single Top 100.
Stef Ekkel treedt regelmatig op bij diverse Mega Piraten Festijnen
Stef Ekkel - 'n Droom van 'n dag.mp3
Stef Ekkel - 'n Foto in kleuren.mp3
Stef Ekkel - Adieu My Love
Stef Ekkel - Als de tranen in je ogen zijn verdwenen.mp3
Wolter Kroes (Wormerveer, 24 december 1968) is een Nederlandse zanger. Hij is vooral bekend van zijn hits Ik heb de hele nacht liggen dromen, Niet Normaal en de nummer 1-hit Viva Hollandia.
In 1973 krijgt Kroes op 6-jarige leeftijd drumles van de Volendamse drummer Jan Keizer. Kroes begint in 1984 met zangles bij Aleida van Dongen (de tante van cabaretière Lenette van Dongen).
In 1988 wint Kroes een talentjacht in een discotheek in Wormerveer (met een liedje van Al Martino - Spanish Eyes) en in 1989 verschijnt zijn debuutsingle Ik mis je elke dag een beetje meer. Enkele jaren later krijgt Kroes een contract aangeboden door Willem van Kooten.
De echte doorbraak komt in 1995 met Laat me los. Het werd zijn eerste hit. Daarnaast stond Kroes' eerste album met dezelfde naam zeven weken in de Album Top 50. Kroes zingt op dit album onder andere een duet met Willeke Alberti.
De volgende cd De wereld in uit 1997 werd ook een succes. Het nummer Bolero, een van de singles van het album, behaalt de 58e plaats in de Mega Top 100. Daarna was vooral Ik heb de hele nacht liggen dromen een groot succes. In veel horecagelegenheden wordt het nummer nog steeds gedraaid. In 2006 bracht Kroes het nummer opnieuw uit, dit keer met Guillermo & Tropical Danny.
Er volgden optredens bij grote televisieshows als de Staatsloterijshow, Barend en Van Dorp en Koffietijd. Al snel bereikte Kroes de status van Bekende Nederlander. Deze status zorgde in november 2002 voor een optreden in de Heineken Music Hall in Amsterdam. In december 2003 volgde daar een tweede concert. Vanwege de grote belangstelling gaf Kroes een jaar later voor 10.000 fans een concert in de Rotterdamse Ahoy. In 2005 vulde Kroes tweemaal de Ahoy.
In 2004 zong Kroes op de begrafenis van André Hazes, waarna in november 2005 de cd Laat me zweven uitkwam. In september 2007 bereikte Niet normaal de vierde plaats in de Single Top 100. Een klein jaar later behaalde Kroes zijn eerste nummer één-hit in juni 2008 met het EK voetballied Viva Hollandia. Het is zijn 24e hit in de hitlijst.
Kroes trouwde op 1 juni 2007 in Heemskerk met zijn verloofde Tessa Dijkstra. De bruiloft werd bij Shownieuws exclusief uitgezonden. Ze hebben samen vijf kinderen, waarvan vier uit eerdere relaties. Kroes heeft een dochter en een zoon met zijn ex-vrouw Linda en Dijkstra kreeg twee dochters uit een eerdere relatie. Kroes en Dijkstra kregen in 2008 nog een zoon samen.
Bron Wikipedia
Wolter Kroes - Atletico Ananas.mp3
Wolter Kroes - Bolero.mp3
Wolter Kroes - De kroegenmedley.mp3
Wolter Kroes - De mooiste dag.mp3
Wolter Kroes - De pijn.mp3
Wolter Kroes - De vrolijke koster.mp3
Wolter Kroes - Echte Liefde.mp3
Wolter Kroes - En weer.mp3
Wolter Kroes - Feesten op het Plein.mp3
Wolter Kroes - Feestmedley.mp3
Wolter Kroes - Ga maar.mp3
Wolter Kroes - Gedachten aan opa.mp3
Wolter Kroes - Geef de nacht maar de schuld.MP3
Wolter Kroes - geen seconde zonder jou .mp3
Wolter Kroes - geil moet ze zijn.wma
Wolter Kroes - Gek Van Jou.mp3
Wolter Kroes - Groener Gras.mp3
Wolter Kroes - He trut.mp3
Wolter Kroes - Het duizelt in mijn hoofd.mp3
Wolter Kroes - Het kan niet over zijn.mp3
Wolter Kroes - Het seizoen van ons.mp3
Wolter Kroes - Hier is mijn hart.mp3
Wolter Kroes - Ik Ben Je Prooi.mp3
Wolter Kroes - Ik ben zoals ik ben.mp3
Wolter Kroes - Ik Heb De Hele Nacht Liggen Dromen.mp3
Wolter Kroes - Ik Pluk De Dag.mp3
Wolter Kroes - Je Maakt Me Gek.mp3
Wolter Kroes - Jij bent alles voor mij.mp3
Wolter Kroes - Jij bent de mooiste.mp3
Wolter Kroes - Kijk door mijn ogen.mp3
Wolter Kroes - Kleine Lieveling.mp3
Wolter Kroes - Laat Me Los .mp3
Wolter Kroes - Lekker in mijn vel.mp3
Wolter Kroes - Mag Ik Je Knuffelbeer Zijn .mp3
Wolter Kroes - Met De Gordijnen Dicht.mp3
Wolter Kroes - niemand anders.mp3
Wolter Kroes - Papa heb je even tijd.mp3
Wolter Kroes - Veel Geluk En Heel Veel Wijsheid.mp3
Nicholas David (Nik) Kershaw (Bristol, 1 maart 1958) is een Brits popmuzikant.
Kershaw begon op vroege leeftijd al met muziek en heeft in zijn jeugd in verschillende onbekende bands gespeeld. Hij wilde meer dan alleen plezier in muziek en overwoog een carrière in de muziekwereld als songwriter. Dit was in het begin niet echt succesvol. Maar in 1983 tekende Kershaw een overeenkomst met MCA Records, waar hij begin 1984 ook al meteen zijn eerste hit had genaamd: Wouldn't it be Good, ook in Nederland werd dit een bescheiden hit (nr 24 in de top 40) met veel airplay. Later dat jaar scoorde hij een veel grotere hit met I won't let the sun go down on me. Het nummer werd in het Verenigd Koninkrijk geen grote hit maar deed het in andere landen van Europa wel goed.
Kershaws album Human Racing oogstte succes en behaalde de nummer 2 in het Verenigd Koninkrijk. Van dat album kwamen drie grote hits, de twee hierboven genoemde en Dancing Girls.
In 1984 kwam Kershaw met zijn tweede album The Riddle, hiervan kwamen de hits The Riddle, Wide Boy en Don Quixote. Deze nummers stonden een paar weken lang in de top 20 van het Verenigd Koninkrijk.
In 1985 was Kershaw te zien in het Wembley-stadion voor Live Aid, hierna nam Kershaws succes stukje bij beetje af. Hij zong nummers van andere artiesten en was soms te vinden bij een live concert. Hij had zelf nog een hit, de soundtrack van de Amerikaanse film Doc Hollywood, ook in datzelfde jaar.
In 1993 had hij een grote hit met The woman I love. In dat jaar heeft hij ook verteld aan het publiek dat het nummer The Riddle in feite niks betekende en de tekst niets inhield, hij stelde voor om het als instrumentaal alsnog uit te brengen, dit zonder succesvolle gevolgen.
In 1999 had Kershaw nog een succes met 15 minutes, deze hit kwam van het gelijknamige album. Het bereikte in het Verenigd Koninkrijk de tweede plaats en stond in België een week op nummer 1.
Tegenwoordig zingt hij op festivals nog wel eens zijn oude hits. Verder heeft hij samengewerkt met onder anderen Bonnie Tyler en Elton John.
Kershaw was van 1983 tot 2003 getrouwd met de Canadese zangeres Sheri Kershaw. Zij hebben samen drie kinderen. Hun tweede kind heeft het syndroom van Down. Sinds juni 2009 is Kershaw getrouwd met Sarah Kate, die al een dochter uit een eerder huwelijk had. Samen kregen ze in 2010 een zoon. Kate is mede-eigenaar van Kershaws platenlabel Shorthouse.
Nik Kershaw - Bogart (04:40)
Nik Kershaw - Cloak And Dagger (04:58)
Nik Kershaw - Dancing Girls (03:49)
Nik Kershaw - Drum Talk (03:12)
Nik Kershaw - Faces (04:07)
Nik Kershaw - Gone To Pieces (03:12)
Nik Kershaw - Human Racing (04:28)
Nik Kershaw - I Won't Let The Sun Go Down On (03:24)
Roberto Zerquera Blanco (* 7. Juni 1937 in Tunis) ist ein deutscher Schlagersänger und Schauspieler kubanischer Abstammung.
Roberto Blanco wurde als Sohn des kubanischen Folklore- und Varieté-Künstlers Alfonso Zerquera und dessen Ehefrau Mercedes Blanco in Tunis geboren. Er wuchs in Beirut und Madrid auf. Seine Mutter starb, als er zwei Jahre alt war. Nach der Schulausbildung begann er in Madrid ein Medizinstudium, das er aber nach zwei Semestern abbrach.
Im Jahr 1957 spielte Blanco in dem Film Der Stern von Afrika mit. Seine Gesangskarriere begann er bei Josephine Baker. Im Jahr 1958 sang er einen Schlager in dem deutschen Farbfilm Bühne frei für Marika. In den 1960er-Jahren wurde er Schlagerstar und trat in verschiedenen Filmen (Alle Menschen werden Brüder nach Johannes Mario Simmel und Drei Männer im Schnee nach Erich Kästner) auf. 1969 gewann er die Deutschen Schlager-Festspiele mit dem Titel Heute so, morgen so. Im Jahr 1971 erhielt Blanco die deutsche Staatsbürgerschaft. In der Folgezeit nahm er einige Schlagerschallplatten auf und hatte 1972 mit Ein bißchen Spaß muß sein des Komponisten Christian Bruhn und Der Puppenspieler von Mexiko seine größten Erfolge. Blanco war Gast in zahlreichen Musiksendungen des Fernsehens, darunter mehrmals in der ZDF-Hitparade.
Blanco bekam 1973 seine eigene Fernsehshow Heute so, morgen so. Mehrfach bewarb sich Blanco beim Eurovision Song Contest: 1970 wurde er Fünfter der deutschen Vorentscheidung mit Auf dem Kurfürstendamm sagt man Liebe, 1973 belegten seine Titel Ich bin ein glücklicher Mann und Au revoir, auf Wiedersehen die Plätze 4 und 11; 1979 schließlich wurde er Vierter mit Samba si! Arbeit no!. 1976 gab es zudem die Roberto Blanco Show, die am 21. Dezember 1976 eine Einschaltquote von 49 Prozent erreichte (ZDF-Jahrbuch 1976).
More on Wikipedia
Roberto Blanco - Auf nach Kuba.mp3
Roberto Blanco - Der Puppenspieler von Mexico.mp3
Roberto Blanco - Ein bißchen Spass muß sein.mp3
Roberto Blanco - Frei sein ( Feelings ).mp3
Roberto Blanco - Hello Lady, Lady Hello.mp3
Roberto Blanco - Heute so, morgen so.mp3
Roberto Blanco - La Ola.mp3
Roberto Blanco - Lost In Brazil.mp3
Roberto Blanco - Mambo.mp3
Roberto Blanco - Maria, Te Quiero.mp3
Roberto Blanco - Ole, Ola.mp3
Roberto Blanco - Perhaps Love ( Duett mit John Denver ).mp3
Roberto Blanco - Por Tu Amor.mp3
Roberto Blanco - Roberto's Dankeschön.mp3
Roberto Blanco - Sarah.mp3
Roberto Blanco - Schwarze Engel.mp3
Roberto Blanco - Wer trinkt schon gern den Wein allein.mp3
The Jarmels was een Amerikaanse vocale doo wop/rhythm-and-bluesgroep, bestaande uit vijf zwarte zangers afkomstig uit Richmond (Virginia): Nathaniel Ruff, Ray Smith, Paul Burnett, Tom Eldridge en Earl Christian. Ze zongen al jaren samen in hun lokale school en kerk, toen Jim Gribble, de manager van o.a. The Mystics en The Passions, hen in 1961 een platencontract bezorgde bij Laurie Records uit New York. In maart van dat jaar kwam hun eerste single uit, "Little Lonely One", die een lokale hit werd in New York.
De opvolger, "A Little Bit of Soap" werd een nationale hit in de Verenigde Staten. Het nummer, geschreven door Bert Berns, kwam binnen op nummer 89 in de Billboard Hot 100 voor de week eindigend op 6 augustus 1961. De volgende week was het er weer uit verdwenen, maar de week nadien kwam het opnieuw binnen op nummer 67 en het klom tot nummer 12 (24 september).
Hoewel ze daarna nog vier singles uitbrachten, bleef "A little bit of soap" de enige hit voor The Jarmels. Het nummer werd gecoverd door o.m. de Engelse zanger Jimmy Justice (1961), soulzanger Garnet Mimms (1965), the Exciters, die er in 1966 een hit mee hadden (nummer 58 in de VS), en Paul Davis die er in 1970 een hit mee scoorde (nummer 52 in de VS). Nigel Olsson, de voormalige drummer van Elton John, had er een top-40 hit mee in Billboard's Hot 100 in 1979. In 1978 haalde de versie van de Engelse popgroep Showaddywaddy de top-5 in Groot-Brittannië.
De laatste single van de Jarmels was "Come on girl" uit 1963. De groep ging nog een aantal jaren door, met wisselende bezetting. Major Harris, de zanger die later bij The Delfonics zou zingen vooraleer solo te gaan, was ook een tijdlang lid van de groep.
The Jarmels - A Little Bit Of Soap.mp3 LP126
The Jarmels - A Sunday Kind Of Love.mp3
The Jarmels - Adam & Eve.mp3
The Jarmels - Again.mp3
The Jarmels - All Through The Night.mp3
The Jarmels - Blue Star.mp3
The Jarmels - Come On Girl (It's Time To Smile Again).mp3
Truck Stop ist eine deutsche Countryband aus Seevetal-Maschen (Landkreis Harburg), südlich von Hamburg.
Die Gruppe Truck Stop wurde 1973 in Hamburg gegründet. Die Band spielte zunächst englischsprachige Country-Musik und veröffentlichte damit vier Alben, die sich aber zunehmend schlechter verkauften. So beschloss man 1976, kurz vor der Auflösung stehend, es einmal mit etwas Neuem zu versuchen: Man nahm im folgenden Jahr mit Die Frau mit dem Gurt, einer Coverversion des Country-Songs Girl on the Billboard, erstmals einen deutschsprachigen Titel auf und hatte damit so großen Erfolg, dass es von nun an vornehmlich bei deutschen Country-Titeln blieb. Die Titel Die Frau mit dem Gurt und Schnall dich an verwendete der Deutsche Verkehrssicherheitsrat sogar für Sicherheitskampagnen.
1979 erreichte Truck Stop bei der deutschen Vorentscheidung zum Eurovision Song Contest mit Take It Easy, altes Haus den 2. Platz. Seither ist die Band Dauergast in zahlreichen Musiksendungen in Rundfunk und Fernsehen. Ferner ist die Gruppe regelmäßig auf Tournee und hat bereits zahlreiche Auszeichnungen der Country-Musik-Szene erhalten. Von ihnen stammt auch der Titelsong zur Fernsehserie Großstadtrevier; für den Titel Maschen-Draht-Zaun aus dem Jahr 1999 haben sie mit Stefan Raab zusammengearbeitet.
Das Niedersächsische Staatstheater Hannover zeigt in der Cumberlandschen Galerie seit 2001 einen Truck-Stop-Abend. Unter dem Titel Die Frau wird schöner mit jedem Glas Bier setzt sich der Schauspieler Fabian Gerhardt mit der Lyrik und der Musik der Gruppe auseinander. Die Aufführungen sind regelmäßig ausverkauft.
Truck Stop - 's macht einfach Spass.mp3
Truck Stop - 100.000 Kilometer.mp3
Truck Stop - 1000 Meilen Staub auf Uns'ren Stiefeln.mp3
Truck Stop - Are You Missin' Me.mp3
Truck Stop - Arizona, Arizona
Truck Stop - Arizona-Hit-Medley.mp3
Truck Stop - Auf dem Highway der Gefühle.mp3
Truck Stop - Bleib' doch hier heut' Nacht.mp3
Truck Stop - Cash-Medley.mp3
Truck Stop - Country Made in Germany.mp3
Truck Stop - Country Road
Truck Stop - Das letzte Paradies.mp3
Truck Stop - Dave Dudley
Truck Stop - Der Roadie von der Country Band.mp3
Truck Stop - Der wilde wilde Westen
Truck Stop - Don't Touch My Battle.mp3
Truck Stop - Dorraine.mp3
Truck Stop - Easy Rider.mp3
Truck Stop - Ein Cowboy ohne Pferd.mp3
Truck Stop - Einfach mal nichts tun.mp3
Truck Stop - Er pfeift sein eig'nes Lied.mp3
Truck Stop - Erwin der dicke Schneemann- Weihnachten
Truck Stop - Es liegt in Menschenhand.mp3
Truck Stop - Fool For Loosing You.mp3
Truck Stop - Freiheit um die Nase.mp3
Truck Stop - Freiheit.mp3
Truck Stop - Geiger in der Country Band
Truck Stop - Großstadtrevier
Truck Stop - Guten Morgen Deutschland
Truck Stop - Halt mal eben mein Bier.mp3
Truck Stop - Hello I´m Johnny Cash.mp3
Truck Stop - Hello Josephine.mp3
Truck Stop - Hello Mary Lou.mp3
Truck Stop - Help Me Make It Through The Night.mp3
Truck Stop - HH für Hamburg.mp3
Truck Stop - Hillybilly Country Lilly
Truck Stop - Hilly Billy Medley.mp3
Truck Stop - Howdy, Howdy.mp3
Truck Stop - I Know You're Married But I Love You Still.mp3
Truck Stop - I'm A Nut.mp3
Truck Stop - Ich bin wieder frei.mp3
Truck Stop - Ich fang' ein neues Leben an.mp3
Truck Stop - Ich möcht so gern Dave Dudley hörn ( mit Tom Astor )
Truck Stop - Ich weiss, dass du weisst.mp3
Truck Stop - Immer noch verrückt.mp3
Truck Stop - Is Anybody Goin' To San Antone.mp3
Truck Stop - It's So Hard For A Man.mp3
Truck Stop - Ju kän Denglisch.mp3
Truck Stop - Lass mich los.mp3
Truck Stop - Let It Rock.mp3
Truck Stop - Liberty.mp3
Truck Stop - Louisiana Ladies (Cajun - Country)
Truck Stop - Mach dir nicht ins Hemd.mp3
Truck Stop - Männer mit Hut.mp3
Truck Stop - Mein Freund heisst Ibrahim.mp3
Truck Stop - Mein Opa, das bin ich
Truck Stop - Mein Opa ist ein Countryman.mp3
Truck Stop - Nashville Tennessee
Truck Stop - Nadine.mp3
Truck Stop - Nein danke, ich rauch' nicht mehr.mp3
Truck Stop - Oakie From Muskogie.mp3
Truck Stop - Old Texas Town
Truck Stop - Please Let Me Know.mp3
Truck Stop - Prison Bound.mp3
Truck Stop - Ring Of Fire.mp3
Truck Stop - Rip It Up.mp3
Truck Stop - Rock'n' Roll Hotel.mp3
Truck Stop - Rodeo.mp3
Truck Stop - Roll In My Sweet Baby's Arms.mp3
Truck Stop - Route 66
Truck Stop - Schmuse-Medley.mp3
Truck Stop - Sicherheitskurt.mp3
Truck Stop - Square Dance.mp3
Truck Stop - Sweet Tequila.mp3
Truck Stop - Take it easy altes Haus
Truck Stop - The Fightin' Side Of Me.mp3
Truck Stop - Thema Nr 1.mp3
Truck Stop - Truck Stop Blues.mp3
Truck Stop - Uh, Gee.mp3
Truck Stop - Von Arizona Bis Old Texas Town
Truck Stop - Wait A Little Longer Please Jesus.mp3
Truck Stop - Was soll´n wir denn in Nashville.mp3
Truck Stop - Wenn ich nur ein Trucker wÃr (Linda Feller mit Gunter Gabriel)
Truus, geboren als Gertrudis Vereecken (Geraardsbergen, 6 juli 1949) is een Vlaamse zangeres, voornamelijk actief in de periode 1965-1975.
Zij had vooral succes met nummers zoals Eenzaam, Een roze-rode appelboom, Alle Schotten en Van een droom alleen kan je niet leven. Ik hou nog zoveel van jou was een hit in 1975, en werd later gecoverd door Schlagerzangeres Laura Lynn.
Uiteindelijk had Truus in de periode '69-'75 maar liefst zestien nummers in de hitparade, waaronder twee Nummer 1-hits.
Arnaud Charles Ernest Hintjens (Oostende, 21 mei 1949), beter bekend onder zijn artiestennaam Arno, is een Belgische rockzanger, die liedjes vertolkt vooral in het Frans, soms in het Engels, Nederlands en sporadisch ook in het Oostends dialect.
Arno groeide op in een Oostends, politiek links georiënteerd middenklassengezin[bron?]. Hij koos aanvankelijk voor het koksvak, maar was al in zijn jonge jaren vooral geïnteresseerd in muziek. Vooral uit Engeland geïmporteerde bluesplaten inspireerden hem.
Als mondharmonicaspeler werkte hij samen met muzikanten uit de Oostendse rockscene vooraleer hij rond 1970 in zijn eerste "echte" groep belandde, Freckle Face, geleid door zanger/bassist Paul Vandencasteele en gitarist Paul Decoutere. Arno zong destijds sporadisch en beperkte zich meestal tot solo's op de mondharmonica. Freckle Face maakte een plaat met uitgesponnen bluesrocknummers, maar had op het podium meer succes dan in de platenwinkel.
In 1972 gingen Arno en Decoutere verder als duo onder de naam Tjens Couter. De groep wisselde bluesnummers af met uitstapjes richting tango en reggae. Na de debuutplaat "Who Cares" groeide Tjens Couter van een duo naar een kwintet en werd de muzikale koers verlegd naar pubrock. Een tweede album volgde. In 1978 waren Arno en Decoutere te zien in de film Le concert d'un homme seul.
Pas in 1980 kwam de grote doorbraak met de groep T.C. Matic, een groep die aanvankelijk voor 80 procent dezelfde samenstelling had als Tjens Couter. De groep maakte vier albums, ging op tournee door Europa, en scoorde een paar hits, waaronder "Oh la la la". Ook Que pasa en Putain, putain zijn uitgegroeid tot klassiekers, die steevast deel uitmaken van Arno's . Zes jaar later hield T.C. Matic het voor bekeken
More on Wikipedia
Arno - Bathroom Singer.m4a
Arno - Comme À Ostende.m4a
Arno - Dan Mon Lit.m4a
Arno - Elle Adore Le Noir.m4a
Arno - Forget The Cold Sweat.m4a
Arno - Ils Ont Changé Ma Chanson (With Stephan Eicher).m4a
Arno - Je Ne Veux Pas Être Grand.m4a
Arno - Jean Baltazaarrr.m4a
Arno - Le Bon Dieu.m4a
Arno - Les Filles Du Bord De Mer.m4a
Arno - Les Yeux De Ma Mère (Piano Live Version).m4a
P.J. Proby (geboren als James Marcus Smith op 6 november 1938 in Houston (Texas)) is een Amerikaanse zanger, liedjesschrijver en acteur. Hij was in de jaren zestig een succesvol zanger, vooral in Groot-Brittannië, maar minder in zijn geboorteland. Later speelde hij in musicals onder andere de rollen van Elvis Presley en Roy Orbison.
Hoewel James Marcus Smith was opgeleid aan de Western Military Academy, een opleidingsschool voor het leger, koos hij voor een carrière als acteur en zanger. Hij nam toneel- en zanglessen. Onder de naam Jett Powers nam hij twee platen op bij een klein, onafhankelijk platenlabel. Het waren nummers in de stijl van Elvis Presley. Proby liet horen dat hij Presley perfect na kon doen. De platen deden niets.
Smith raakte bevriend met Sharon Sheeley, de verloofde van de (in 1960 omgekomen) zanger Eddie Cochran. Zij bedacht voor hem de artiestennaam P.J. Proby (een ex-vriend van haar heette zo) en regelde voor hem een auditie bij Liberty Records. Onder de naam P.J. Proby nam hij drie singles op bij Liberty, die al evenmin succes hadden. In 1963 probeerde hij het ook nog eens onder de naam Orville Woods. In die tijd was er nog een strikte scheiding tussen blanke en zwarte muziek. P.J. Proby was al ingedeeld bij de blanke muziek. Hij hoopte dat de single Wicked Woman, gezongen door een onbekende, zou worden gedraaid op zwarte radiostations. Dat lukte inderdaad, maar leverde niet het zo gewenste succes op.
Intussen was hij ook liedjes gaan schrijven, doorgaans onder zijn eigen naam (J.M. Smith of James Marcus Smith). Nummers van zijn hand zijn opgenomen door Johnny Burnette en The Searchers. Bovendien zong hij demos in voor onder andere Elvis Presley en Bobby Vee, als steuntje voor als ze het nummer later zelf gingen opnemen
More on Wikipedia
P.J. Proby - Good things are coming my way 6228
P.J. Proby - Hold Me--(02:39min)
P.J. Proby - Honey Hush--(02:18min)
P.J. Proby - Just Holding On--(02:24min)
P.J. Proby - Let The Water Run Down--(02:15min)
P.J. Proby - Maria--(03:36min)
P.J. Proby - Nicki Hoeky--(02:30min) 6228
P.J. Proby - Rockin`Pneumonia And The Boogie Woogie Flu--(02:06min)
Percy Faith (Toronto (Ontario), 7 april 1908 - Encino (Californië), 9 februari 1976) was een Amerikaans componist en orkestleider van Canadese afkomst.
Faith genoot zijn muzikale opleiding aan het conservatorium van Toronto. Aanvankelijk speelde hij piano maar, nadat zijn handen bij een brand ernstig verwond waren kon hij niet langer pianospelen en legde zich toen toe op het dirigeren. Vanaf 1931 had hij een eigen orkest en werd hoofdarrangeur bij de CBC, voor wie hij van 1938 tot 1940 talrijke liveconcerten voor de radio dirigeerde. In 1940 emigreerde hij naar de VS en werd in 1945 tot Amerikaan genaturaliseerd. Hij maakte opnamen voor de Voice of America. Nadat hij een korte periode voor Decca Records had gewerkt, kwam hij voor Mitch Miller bij Columbia Records onder contract.
Hij was een vertegenwoordiger van de easy listening-muziek waarmee hij drie nummer één-hits scoorde: Delicado (1952), Theme from Moulin Rouge (1953) en Theme from A Summer Place (1959). Tevens schreef hij veel filmmuziek.
Faith overleed op 69-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker en ligt begraven op Hillside Memorial Park Cemetery in Culver City.
Percy Faith - A Quiet Thing (From "Flora, The Red Menace")
Percy Faith - As Long As He Needs Me (From "Oliver!")