Een berg oud ijzer dat gewonnen wordt uit versleten schoolmeubilair wacht op verwerking. Dré voert het ijzer aan, François zorgt dat alle hout wordt verwijderd en ik houd mij bezig met het stapelen van al dat materiaal in de bergplaats. Niet eenvoudig want die bergplaats zit al overvol...
Als alles is opgeruimd, blijft er nog wat tijd over om onkruid uit de parking te sleuren. En dat bij deze hitte!
Vandaag eens geen boomkliever of verhakselaar. Wij gaan aan de slag met het verwijderen van onkruid (vooral brandnetels en braambessen) langs de buitenmuren van het domein. Start aan de muur naast onze bergplaats en de buitenmuur van de sporthal.
Aan die buitenmuur van de sporthal zou er in de toekomst een nieuwe ingang komen zodat de leerlingen niet meer langs het voetbalveld maar ineens aan de voorkant de sporthal kunnen binnen gaan.
Als die plaatsen onkruidvrij zijn, verplaatsen wij ons naar de andere kant van de sporthal, naast het voetbalveld.
Peter maakt de piste vrij van overhangende takken.
Terwijl gaan Dré, François, Dirk en ikzelf verder met het rooien van onkruid langs de muren: een intensief werkje dat een berg afval oplevert.
De laatste blokken hout van de omgezaagde boom aan de rand van het voetbalveld, worden vandaag gekliefd. Echt stevig brandhout dat zwaar weegt en met moeite onder de kliever kan geplaatst worden! Maar de arbeid loont want op het einde van de namiddag is deze plek, vlak bij het kasteel van Groenendaal, vrij van alle houtafval. Alleen de boomstronk blijft over, als een tafel in open lucht.
Terwijl wordt het voetbalveld stiekem ingenomen door spelende kindjes die hier hun tentje plaatsen.
De grote stukken van de omgezaagde boom worden vandaag (gedeeltelijk) gekliefd tot brandhout. Dat is een zwaar karwei want het zijn de onderste delen van de boom die een doormeter van bijna één meter hebben. Niet eenvoudig om die stukken onder de kliever te krijgen. Met veel hard sleuren, duwen en trekken slaagden wij er toch in om twee stukken te klieven, goed voor twee volle aanhangwagens. Toen was onze pijp ongeveer uit en besloten wij om volgende week de andere stukken aan te pakken.
Intussen had Peter de hele namiddag nodig om het lange gras op het voetbalveld af te rijden.
Ook vandaag stond het verwerken van het hout van de omgezaagde boom centraal. Met zijn drieën vulden wij de namiddag met het klieven van boomstronken om ze daarna te vervoeren naar onze bergplaats. Het hout krijgt daar de gelegenheid om, netjes gestapeld, te drogen tot er een koper opdaagt. Helaas noodzaakte de regen ons om reeds om 15.15 uur te stoppen. Volgende week meer...
Zoals je ziet blijft er nog genoeg hout over om te verwerken.
Vandaag te veel werk om veel foto's te trekken! Boomstronken kleiner zagen, hout klieven en wegvoeren naar de bergplaats. Het brandhout daar netjes stapelen..., onze namiddag was goed gevuld!
Vandaag werken wij verder waar wij vorige week eindigden: aan de rand van het voetbalveld.
Het dunnere hout dat verhakseld wordt, is na deze middag volledig weggewerkt.
Dan is er nog een tussensoort: hout dat te dik is voor de verhakselaar maar wel geschikt als brandhout. Dat wordt door Dirk en Dré verzaagd tot de juiste afmetingen, klaar voor je open haard!
Intussen wordt het gras afgereden op het voetbalveld, de eerste keer dit jaar maar zeker niet de laatste!
Tenslotte blijven er de dikke stronken. Die worden volgende keer gekliefd tot ze de juiste afmetingen hebben zodat onze voorraad brandhout weer aangevuld is. Uiteindelijk zal er dan op deze plaats enkel het onderste deel van de stam overblijven en die is afgezaagd op de hoogte van een tafeltje. Zo blijft er toch nog iets over van wat eens een trotse boom was...
Deze week werden weer een aantal dode bomen omgezaagd in het park. De grootste daarvan bevond zich achter het kasteel, aan de rand van het voetbalveld. Jammer dat deze reus moest geveld worden...
Zo'n werkje gebeurt door een gespecialiseerde firma en laat heel veel hout achter. Het is onze taak om dat hout te verwerken en daarmee was onze namiddag al goed gevuld. Het dunnere hout wordt verzameld om te verhakselen, de dikke stukken boom worden door onze medewerkers tot werkbare stukken verzaagd zodat wij er brandhout van kunnen maken. Heel wat werk dus en vandaag geraakte die klus nog lang niet geklaard.
Verder in het park werden ook (kleinere) versleten bomen omgezaagd met name achter een scoutslokaal en op de berg, aan de rand van de speelplaats.
Werk genoeg voor de komende weken dus!
Gelukkig doen wij dat graag en soms kunnen wij al eens genieten van een ingreep die ons park nog mooier maakt. Zo bloeien er voor de cafetaria prachtige wilde boshyacinten, een lust voor het oog. Die hebben wij twee jaar geleden overgeplant van op een plek waar bijna niemand ze zag, terwijl ze nu staan te pronken in hun mooie blauwe kleur!
Na zo'n eerste stortvloed wandelen wij naar de speelplaats van de parkklassen. Daar namen wij één onderdeel van de verwijderde omheining om naar onze bergplaats te brengen. Dit stuk zal dienen om onze voorraad bladgrond beter af te schermen.
Daarna trokken wij weer met de verhakselaar het park in, naar de plek waar wij vorige week gestopt waren. De opdracht was dezelfde: het snoeihout en de afgebroken takken verhakselen. Ditmaal ging het snel vooruit zodat wij nog een tweede berg snoeihout onder handen konden nemen. Dan was het tijd om weer te gaan schuilen, een nieuwe stortbui kondigde zich aan.
Er is heel wat hout gesnoeid in ons park. Dat kunnen wij verhakselen om het daarna op diverse plaatsen te gebruiken als bodembedekker.
Dat was onze opdracht van de dag. Je ziet op de eerste foto een berg snoeihout (takken in alle formaten) liggen.
Dré en ikzelf begonnen vol goede moed aan dit karwei. De verhakselaar ook....
Maar er zat zoveel uiterst dun hout in de machine en dat kon die niet blijven doorstuwen. Gevolg: de verhakselaar liep al na een kwartiertje vast. Ervaringsdeskundige Dré schroefde de ingang los, zo konden wij manueel het verhakselde hout verwijderen . Terug vast vijzen en wij konden verder werken..., voor een nieuw kwartiertje.
Op die manier hebben wij ongeveer zes maal het hout door de verhakselaar gestuurd, de machine los geschroefd, de ingang weer vrij gemaakt en de machine terug vast geschroefd.
Uiteindelijk werd er toch een groot deel van de stapel takken verhakseld.
Na afloop viel ons nog een mooi soort kever op dat zich nestelde in de boomschors van één van de omringende bomen.
Eerst begonnen wij met het opruimen van de vele bakstenen en stukken baksteen die door plaatselijke onverlaten werden rondgestrooid in het park. Die stenen lagen netjes opgestapeld achter het pomphuis en zijn vooral afkomstig van het afgebroken kippenhok. Na een halfuurtje lagen de stenen weer op hun plaats, de stukken werden naar de buitenmuur gevoerd en gebruikt om de chaussée André verder aan te vullen. Als die stenen er lagen, bedekten wij ze met een laag bladeren en zo was onze weg weer een stuk verder afgewerkt.
Daarna vertrokken wij naar de beek die achter het voetbalveld stroomt. Daar haalden wij een massa afval uit zodat het water weer goed kon doorstromen naar de pomp. Het overtollige water verdwijnt langs hier in de riolen. Zwaar werk, maar het loonde de moeite, de doorstroming kwam weer op gang en het waterpeil zakte zienderogen. Tijdens de werkzaamheden onderschepte Dirk nog een kikker die zich in onze werkzone bevond.
Dat beestje was zeker tevreden met de betere doorstroming van zijn leefgebied.
Naast onze bergplaats ligt een stapel boomstronken al eventjes op verwerking te wachten.
Vandaag maken wij die hele stapel klaar voor verbruik, dat wil zeggen: het hout wordt gekliefd tot het geschikt is voor je open haard of je houtkachel. De kliever staat buiten, de dikkere stukken worden verzaagd en het gekliefde hout belandt in de kruiwagen. Vandaar wordt het vervoerd naar de houtbergplaats waar het nog een tijdje kan drogen.
Vandaag verwijderden wij een afgebroken boom uit het park. Die steunde op een andere boom en het gevaar dat de stam zou vallen, was niet denkbeeldig. Het vergde heel wat zaagwerk plus sleuren en trekken om die stam naar beneden te krijgen. De afgebroken stam werd daarna netjes in stukken gezaagd en vervoerd naar onze bergplaats.
Intussen zijn ook alle bladeren van de weg verwijderd, dat is dan reeds op zaterdag gebeurd.
Nadien trokken wij naar onze bergplaats. In het bloemenperk, vlak vóór de cafetaria steken heel wat distels de kop op. Die worden vandaag verwijderd zodat de bloemen een onkruidvrije plek krijgen.
En daarna..., is het even uitrusten geblazen in ons zonnige park van Groenendaal.
Nog een laatste maal steenpuin ruimen aan het oude kippenhok en dan verlaten wij die plaats voorlopig. Later zullen wij hier één of twee bomen planten op de vrijgekomen plaats.
Dan wacht er ons nog een andere, tijdrovende , job: bladeren vegen.
Tegen de afsluiting van de vijver hebben zich heel wat bladeren opgehoopt die wachten om weggevoerd te worden. Eén chauffeur en drie bladvegers, zo werken wij aan dit nieuw onderwerp. Maar dat dit niet vandaag al klaar gaat zijn, is duidelijk...
Gisteren werden de laatste resten van het kippenhok verwijderd. Er lag nog één muur (platgegooid) op de grond.
Alle stenen werden los gekapt. Daarna stapelden wij ze in de kar en werden ze met de tractor naar hun eindbestemming gebracht.
Dat is een plek aan de buitenmuur van het park (tegenover het voetbalveld) waar wij alle stenen tegen die muur plaatsen. Later worden die stenen bedekt met afval uit het park (gemaaid gras, bladgrond enz.) zodat er een weggetje naast die buitenmuur komt.
Op de plaats waar het kippenhok was komt nu ruimte vrij voor het aanplanten van een nieuwe boom.
Deze middag werd op de groenploeg beroep gedaan om de speelplaatsen proper te vegen met het oog op het herschilderen van de lijnen van de sportvelden aldaar. Dat was een karwei waar heel wat tijd in kroop maar het resultaat loonde de moeite. Twee overvolle kruiwagens afval kregen wij bijeen geveegd. Laat nu de schilders maar snel komen want het duurt niet lang alvorens er weer een nieuwe laag op de speelplaatsen ligt...
Wanneer wij naar onze bergplaats terug wandelen passeren wij langs het vroegere kippenhok, dat intussen bijna volledig afgebroken is. Nog twee stukken muur blijven staan maar die verdwijnen in de loop van de volgende weken.
De natuur blijkt intussen al in lentemodus: de krokussen bloeien welig en de wilde boshyacinten komen reeds hoog boven de grond kijken.
Alvorens naar huis te rijden trek ik nog snel een foto van een exotische bezoeker in het park.
Opnieuw was het kippenhok het voorwerp van onze arbeid. Voor de derde woensdagnamiddag reeds gingen wij aan de slag om de verdere afbraak te verwezenlijken. Zaak was vooral de vloer vrijmaken. En dat lukte aardig: op het einde van de namiddag was alle bladgrond verwijderd!
De volgende week kunnen wij beginnen met de afbraak van de muren en het verwijderen van de stenen vloer.
De overblijvende bladgrond werd benut om enkele putten aan de rand van de vijver op te vullen. Daarbij kwam het Flower Power experiment even in de belangstelling.
De vijver is, in tegenstelling tot vorige winters, tot aan de rand gevuld. Op de laatste foto zie je de put waarin zich een overloop bevindt: het teveel aan water wordt hierlangs weggepompt naar de sporthal vanwaar het verder in de riolering terecht komt.
Het vrijmaken van het kippenhok stond ook vandaag weer op het programma. Een zwaar karwei is het ruimen van de aangelegde bladgrond waarin zich heel wat wortels hebben verspreid. De bladgrond wordt op de blootliggende wortels van de oude beukenbomen verspreid (meer dan 30 kruiwagens!). Eén van die beuken waarin zich een serieuze holte bevindt, wordt zelfs speciaal benoemd.
Als je door het park wandelt, merk je pas hoe nat alles is. De aanlooppiste(?) van het verspringen staat volledig onder water, net zoals de zandbak zelf.
Gelukkig staat het kippenhok hoog en droog, hier kunnen wij goed doorwerken en als onze tijd er op zit dan zie je pas hoeveel er al geruimd is.
Nog één week en wij kunnen aan de afbraak van de stenen muren beginnen...
